8598054983

Przewodnik po recepturze aptecznej

Skład recepturowy leku podany w Praescriptio recepty powinien uwzględniać następującą kolejność składników:

■    basis (remedium cardinale) - lek główny,

■    adiuvans - lek wspomagający,

■    corrigens - środek poprawiający smak, zapach lub wygląd,

■    vehiculum, constituens, excipiens, solvens_r menstruum - podstawa, podłoże, rozpuszczalnik.

Składniki leku recepturowego mogą być zapisane pod nazwą farmakopeal-ną, synonimową lub zastrzeżoną przez wytwórcę.

Ilość substancji przeznaczonej do sporządzenia leku recepturowego określa się na recepcie w gramach, cyframi arabskimi, bez użycia skrótu g w następujący sposób, np.: 1,0; 10,0; 100,0, tj. z zaznaczeniem miejsca po przecinku. Nieprawidłowy jest sposób zapisania 1; 10; 100. W wyjątkowych przypadkach ilości te mogą być podawane w miligramach, lecz wówczas musi to być zaznaczone skrótem mg (np. Stilboestrolum tabl. 0,25 mg). Małe ilości niektórych roztworów (olejki lotne, witaminy) podaje się na recepcie w kroplach, zaznaczając ich ilość cyframi rzymskimi lub arabskimi (Tabela 1).

Przykład 1.1) Rp.

Vit. A liq.		10,0
Vit. E liq.		10,0
Menthae piperitae olei	gtt.	VI
Glyceroli		20,0
Aquae	ad	100,0

Tabela 1. Cyfry rzymskie i arabskie oraz ich nazwy łacińskie [1].

Cyfry		Nazwa	Cyfry		Nazwa
rzymskie	arabskie	łacińska	rzymskie	arabskie	łacińska
I	1	unus	XXX	30	triginta
II	2	duo	XL	40	quadraginta
III	3	tres	L	50	quinquaginta
IV	4	quattuor	LX	60	sexaginta
V	5	quinque	XC	90	nonaginta
VI	6	sex	C	100	centum
VII	7	septem	CC	200	ducenti
VIII	8	octo	CD	400	quadringenti
IX	9	novem	D	500	quingenti
X	10	decem	DC	600	sexcenti
XII	12	duodecim	CM	900	nongenti
XV	15	quindecim	M	1000	mille
XVIII	18	duodeviginti
XIX	19	udeviginti
XX	20	viginti

12