120
Sport
Szybkimi krokami zbliżamy się do jubileuszu 50-lecia Klubu Uczelnianego AZS Akademii Pedagogicznej. Z tej okazji na lamach ,konspektu” przybliżamy sylwetki zasłużonych dla klubu działaczy, trenerów, wybitnych zawodników. W tym numerze zaprezentujemy sylwetki prezesa KU AZS w latach 19G1-19G5 Ryszarda Wasztyla i wieloletniego trenera sekcji piłki siatkowej kobiet Jerzego Szymczyka.
• Ryszard Wasztyl urodził się 7 lutego 1943 r. w Czołchanach k/Doliny w województwie stanisławowskim. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Kętach (1960 r.) rozpoczął studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i znalazł się w szeregach AZS w sekcji lekkoatletycznej. Dzięki talentowi organizatorskiemu już jesie-nią 1991 roku został prezesem Klubu Uczelnianego AZS WSP, którą to funkcję sprawował do wiosny 1965 r. Jednocześnie był członkiem Zarządu Środowiskowego AZS
Kraków. Pod jego kierownictwem uczelniany
AZS odnosił znaczące sukcesy w Mistrzostwach Polski Wyższych Szkół Pedagogicznych i Lidze Międzyuczelnianej środowiska krakowskiego. W 1965 roku obronił pracę magisterską przygotowaną na seminarium historycznym prof. Adama Przybosia, pt. Kampania 1792 roku. Doświadczenia zdobyte podczas studiów oraz wr pracy społecznej sprawiły, że rozwijał zainteresowania sportowe i naukowe. Był m. in. członkiem Prezydium Krakowskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki i Prezydium Wojewódzkiego TKKF w Krakowie, wiceprezesem Krakowskiego Okręgowego Związku Szermierczego i Krakowskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki, członkiem Zarządu Wojewódzkiej Federacji Sportu. Komisji Sportowo-Szkoleniowej GTS Wisła, Zarządu Koła Seniorów AZS Kraków.
Ryszard Wasztyl współpracował z krakowskimi redakcjami sportowymi, m.in. „Gazety Krakowskiej”, „Echa Krakowa” i „Tempa”. Ogłosił ponad IGO artykułów z zakresu historii sportu oraz organizacji kultury fizycznej. W maju 1981 roku zwyciężył w konkursie redakcji „Tempa” i GTS Wisła na pracę historyczną o tym krakowskim klubie, zorganizowanym z okazji jubileuszu 75-lecia Wisły. Od grudnia 1978 r. pracuje w Zakładzie Historii i Organizacji Kultury Fizycznej Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Doktoryzował się na podstawie rozprawy Rozwój sportu robotniczego w Krakowie w latach 1918-1939 w 1982 r., habilitował się z zakresu kultury fizycznej w 1994 r. przedstawiając książkę Wychowanie fizyczne i sport w Krakowie w latach 1773-1890. W dalszym ciągu zajmuje się dziejami kultury fizycznej w zaborze austriackim i rosyjskim, czemu dał wyraz w opublikowanych na ten temat kilkudziesięciu pracach. Aktualnie jest profesorem nadzwyczajnym AWF w Krakowie, pełniąc funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych w Instytucie Nauk Humanistycznych.
Żona Ewa jest również absolwentką WSP Kraków. Mają córkę Lilianę i wnuczka Maciusia.