Rozdział 2
Wprawdzie ten typ pieca służy głównie do przetrzymywania stopionego metalu, może jednak być używany również jako kombinowany agregat topiąco-przetrzymujący.
Piec indukcyjny kanałowy składa się z dużej, izolowanej cieplnie wanny oraz pokrywy, również izolowanej cieplnie (patrz rys. 2.15). Trzon pieca jest wyposażony w jeden lub więcej kanałów w kształcie litery U. Wokół tych kanałów nawinięte są cewki indukcyjne, nagrzewające metal i wprowadzające go w ruch. Piec jest zasilany prądem zmiennym o częstotliwości sieciowej. Jest on zwykle zamocowany w przechylnej ramie, umożliwiającej załadunek i naprawę wykładziny. W użyciu są również piece o stałym położeniu.
Uwaga: wewnętrzną wykładzinę wysokoglinową można
wykonać z cegieł bądź przez zagęszczanie lub odlewanie odpowiedniego materiału
Rys. 2.15. Typowa konstrukcja pieca indukcyjnego kanałowego [55, ETSU, 1993]
Dla umożliwienia pracy pieca musi w nim być pozostawiana (w kanale i w wannie) określona, minimalna ilość ciekłego metalu. Metal powinien wypełniać co najmnej ok. jednej trzeciej objętości wanny. Pojemność pieca wyraża się na ogół podając dwie liczby, oznaczające: pojemność całkowitą i pojemność użyteczną (np. 60/35 t). Różnica między tymi liczbami określa ilość metalu, którą należy pozostawiać w piecu.
Straty cieplne w wodzie chłodzącej kanał i straty do otoczenia (poprzez wykładzinę) są małe w porównaniu z piecem indukcyjnym tyglowym. Wyposażenie pieca w kanały zalewowe (typu czajnikowego) pozwala na ograniczenie stopnia utlenienia metalu i zużycia wykładziny pieca.
Duża pojemność wanny pieca sprzyja ujednorodnieniu składu chemicznego metalu, utrudnia jednak płynne zmiany jego gatunku.
46
Kużnictwo i przemysł odlewniczy