8851686334

pod uwagę dominującą rolę węchu przy ocenie interakcji społecznych myszy. System ten pozwala na wyciąganie rzetelnych wniosków dotyczących zachowań społecznych myszy szczepów o dowolnym poziomie lęku.

2. Wpływ alkoholu etylowego na neurogenezę u dorosłych szczurów Marta Ziętek

Katedra Fizjologii Zwierząt i Człowieka Wydziału Biologii Uniwerstetu Gdańskiego Współautorzy: mgr Martyna Siudak

Neurogenezę definiuje się jako serię etapów rozwojowych, które prowadzą od podziału neuronalnej komórki macierzystej lub komórki prekursorowej do dojrzałego, funkcjonalnie zintegrowanego neuronu. Mózg dorosłych ssaków w ciągu całego życia zachowuje zdolność do tworzenia nowych neuronów, w obrębie warstwy podziarnistej w zakręcie zębatym hipokampa. Wcześniejsze badania wskazują, że neurogeneza w postnatalnym mózgu jest regulowana przez wiele czynników, takich jak: zaburzenia środowiskowe (stres), środki psychotropowe (np. antydepresanty), a także spożywanie alkoholu.

Badania będą miały na celu określenie wpływu jednorazowego i wielokrotnego podania alkoholu etylowego w dwóch różnych dawkach na neurogenezę u dorosłych szczurów. 36 dorosłych samców szczepu Wistar zostanie podzielonych na trzy grupy. Pierwszej grupie zwierząt 30% alkohol (5 g/kg; n=6) lub sól fizjologiczna (n=6) zostaną podane jednorazowo przy użyciu sondy żołądkowej. W drugiej grupie 30% alkohol (2g/kg; n=6) lub sól fizjologiczna (n=6) będą podawane co 24 h przez 5 dni przez sondę żołądkową. Trzeciej grupie zwierząt 30% alkohol (5g/kg; n=6) lub sól fizjologiczna (n=6) zostaną podawane co 24 h przez 5 dni przy użyciu sondy żołądkowej. Neurogeneza (proliferacja komórek) zostanie określona przy pomocy 5-bromo-2'-deoksyurydyny, która łączy się z nowo syntetyzowanym DNA. Perfuzje zostaną wykonane po 28 dniach od podania ostatniej dawki a mózgi pokrojone na skrawki grubości 40 pm i poddane badaniom immunohistochemicznym przy użyciu przeciwciał i znaczników neuronalnego i glejowego w celu określenia fenotypu pro literujących komórek. Spodziewamy się, że alkohol etylowy już po jednorazowym podaniu będzie hamował proliferację komórek w zakręcie zębatym hipokampa, a co za tym idzie przeżycie neuronów.

3. Neurobiologia pedofilii. Czy możliwe jest wskazanie cech biologicznych wyróżniających osoby z zaburzeniem pedofilnym?

Wojciech Oronowicz

Uniwersytet Jagielloński

Zaburzenie pedofilne jest jedną z ośmiu parafilii wymienionych przez klasyfikację zaburzeń psychicznych (DSM-V) Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA, 2013). Osoby wykazujące tą parafilię prezentują zainteresowanie seksualne w stosunku do dzieci (przy spełnieniu dodatkowych kryteriów diagnostycznych). Możliwe jest wskazanie niektórych cech psychologicznych, neuropsychologicznych i neurobiologicznych wyróżniających osoby ze zdiagnozowanym zaburzeniem pedofilnym od populacji (Holmes i Holmes, 2008). Celem wystąpienia jest prezentacja obecnych kierunków badań w neurobiologii pedofilii, z uwzględnieniem ich ograniczeń oraz utrudnień metodologicznych. Wskazuje się na to, że osoby z zaburzeniem pedofilnym wykazują mniejszą inteligencję, czy też są częściej leworęczne (Tenbergen i in., 2015). O zaburzeniu neurorozwojowym świadczy m.in. stwierdzany u osób z zaburzeniem pedofilnym niski wzrost (Fazio i in., 2015). Wśród deficytów poznawczych pedofilów wskazuje się m.in. na gorsze: funkcjonowanie uwagi, funkcji

13