— Test wymyślania tytułów króciutkich opowiadań. Przy ocenie wyników brane są pod uwagę i najwyżej punktowane odpowiedzi bardzo rzadkie, błyskotliwe i nie pozbawione oczywiście związku z tematem.
Nasuwa się spostrzeżenie, że wymienione próby nalezą^do tej samej klasy zadań co test nowych zastosowań, opisany wyżej w związku ■Z płynnością ideacyjną i semantyczną giętkością spontaniczną. Różnica sprowadza' się do' interpretacji wyników. ■ ^ ,
* Ryc. 18. Rozwiązanie „testu zapałek'
Jeśli zważyć, że oryginalność może się przejawiać w rozmaitych sferach ludzkiego działania, zaskakujące jest umiejscowienie przez Guil-forda zdolności o tej nazwie w jednej konkretnej „komórce” modelu umysłu: ma tu być mianowicie zdolność dokonywania transformacji na materiale semantycznym, oczywiście transformacji rzadko spotykanych.
J. P. Guilford podaje, że nie udało się wyodrębnić innego czynnika oryginalności1. Być może wynika to częściowo z niedostatecznego zaawansowania badań, zwłaszcza w dziedzinie wytwarzania treści figuralnych2, jednak fiasko poszukiwania dalszych elementarnych zdolności, odpowiedzialnych za oryginalność produktów myślenia, ma naszym zdaniem głębsze przyczyny. Oryginalność jest fundamentalną cechą dzieł twórczych. W autentycznych, społecznie wartościowych produktach twórczości stanowi ona przymiot, uzyskiwany w wyniku dłuższej zwykle i skomplikowanej działalności, angażującej wiele intelektualnych i pozaintelektualnych cech osobowości, działalności podlegającej w dodatku licznym wpływom środowiska. Jest tedy najbar-
dziej prawdopodobne, że przymiot ten co najwyżej w rzadkich wypadkach jest emanacją jakiejś jednej, szczególnej zdolności elementarnej, w zasadzie zaś — powstaje jako reztdtat interakcji całej konstelacji czynników. Wśród czynników tych niektóre zdolności elementarne mogą odgrywać uprzywilejowaną rolę. Guilford przyznaje, że racjonalne jest upatrywanie związku oryginalności z giętkością wytwarzania treści3. Oryginalność ma w sobie coś z giętkości'szczególnej, wykraczającej poza kyąg dobrze, znanych reakcji. ^
A teraz spróbujmy zapoznać się z konkretną techniką .badania wyróżnionej na wstępie* formy oryginalności. Będzie to technika oparta na przewidywaniu konsekwencjfniezwykłych zdarzeń.
Instrukcja do próby oryginalności
1. Przygotuj papier i przyrząd do pisania.
2. Zadanie Twoje polegać będzie na pisaniu zwięźle w punktach w ciągu 10minut przychodzących Ci na myśl konsekwencji,2 opisanych niżej krótko zdarzeń.
Przykład:
Co by było, gdyby ludzie zyskali nagle zdolność swobodnego przechodzenia przez ściany? Oto przykładowe odpowiedzi;
~ Zwiększy się liczba kradzieży.
— Wzrosną zastępy policji,
— Fabrykanci zamków stracą sen.
— Wynalazcy opatentująnowezabezpieczenia pomieszczeń.
— Chłopcy z ostatnich ławek częściej będą uciekać na wagary itd., itp.
3. Przeczytaj podane niżej opisy 2 hipotetycznych zdarzeń (nie są one tłumaczeniem obcych wzorów, choć przy odrobinie tak cenionej u nas ironii można powiedzieć, iż i y I ko pozornie są one mniej fantastyczne niż przykłady, używane w podobnych próbach przez Amerykanów, którzy polecają snuć konsekwencje utraty przez całą ludzkość potrzeby jedzenia, snu itp.).
Najwyżej cenione będą odpowiedzi rzadko spotykane (w grupie Twoich kolegów), I cez wiążące się oczywiście z tematem.
Zadania:
1. tło by było, gdyby zrealizowano w naszym kraju zasadę, że w każdej klasie wszystkich szkół podstawowych i średnich (a więc także w zasadniczych szkołach zawodowych i technikach) może być najwyżej 15 uczniów.
2. Co by było, gdyby wszyscy pracownicy naszych fabryk i urzędów przeszli czteromiesięczny wieczorowy kurs organizacji pracy, ucząc się przez połowę tego czasu wyłącznie spraw związanych z organizacją własnego stanowiska pracy.
103
J- P. Guilford: Personality. Op. dt.; s. 388.
Uwzględnić też wypada, iż model Guilforda pomija uzdolnienia związane z komponowaniem muzyki.
Tamże; s. 389.