Roślina pochodzi z Europy. Należy do roślin cebulowych, jej wysokość mieści się w zakresie 20-30 cm (ryc. 17). Wytwarza ciemnozielone, równową-skie liście. Białe, zwisające kwiaty charakteryzują się żóltawozieloną plamką na szczycie wszystkich elementów okwiatu [2, 20], Stwierdzono trujące właściwości wszystkich części rośliny. W przypadku zatrucia rejestrowano mdłości, wymioty, biegunkę i zaburzenia rytmu serca [2,9],
Narcissus pseudonarcissus L. - narcyz trąbkowy Rodzina: Amaryllidaceae - amaryikowate W stanie dzikim spotykany jest w różnych częściach Europy. Jest rośliną cebulową o wysokości 15-25 cm. Liście są szarozielone, długie, równową-skie. Okazały kwiat o średnicy 4-7 cm ma barwę jas-nożóltą, a centralnie położony trąbkowaty przykoronek jest zlotożólty [2, 11, 21]. Wykazano, że cala roślina jest trująca, a w szczególności cebule, któiych spożycie może spowodować śmierć. Do objawów zatrucia należą również mdłości, silna biegunka i wstrząs. Kontakt rośliny ze skórą może wywołać objawy alergii, takie jak atopowe zapalenie skóry [2,11,13,16],
/. Rakotwórcze i trujące substancje roślinne. Sadowska A. (red). Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2004.
2. Bohne B„ Dielze I1: Rośliny trujące. Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2008.
3. Burda P.R.: Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.
4. Jaraczewska W., Kruszewska S.: Zatrucia w domu i otoczeniu. Zapobieganie i pomoc przedlekarska. Ostre Zatrucia Informacja Ekspresowa 2003, 2:1-14.
5. Biernat J.: Świat trucizn. Wyd. ASJRUM, Wrocław 1999.
6. Slefanowicz-Hajduk J., Hajduk A., Ochocka J.R. et al.: Zatrucia roślinami wyższymi występującymi ir Polsce. Bro-mat. Chem. Toksykol. 2006, 3(39): 271-276.
7. Jaspersen-Schib R„ Thetisl.., Guirguis-OeschgerM. eta!.: Serious plant poisonings in Swilzerland 1966-1994. Sch-weiz.Med. Wochenschr. 1996,126(25): 1085-98
8. Buch N.A., Achmed K., Selhi A.S.: Poisoning in children. Indian Pediatr. 1991, 28:521-524.
9. Kohlmtlnzer S.: Earmakognozja. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2004.
10. Rośliny lecznicze »■ weterynarii i zootechnice. Sadowska A. (red.). Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2003.
11. Bruneton J.: Toxic Planls, Dangerous to Humans andAni-mals. lntercepl-I.avoisier, Paris 1999.
12. Kim EJ., Chen Y„ HuangJ.Q. et al.: Evidence-based toxic-ity evaluation and acheduling of Chinese herbal medicenes. Journal ofEthnopharmacology 2013, 146(1): 40-61.
13. Altman H.: Rośliny trujące i zwierzęta jadowite. Wydawnictwo Multico, Warszawa 1998.
14. /Online: http://www.giflpflanzen.comj (www.gifltpflanzen. compendium) [dostęp: 10.04.2013].
15. Danel V.C., Wiart J.-F.D., Hardy G.A. et al.: Self-poisoning with Colchicum autumnale L. flowers. Clinical Toxicology 2001,39(4): 409-411.
16. Gude M, Hansen B.M., Heitsch H. et al.: An invesligation of the irritant and allergenic properties of daffodils (Narcissus pseudonarcissus L, Amaryllidaceae). A review of daffodiI dermatitis. Conlact Dermatitis 1988:19(1): 1-10.
17. Podbielkowski A., Sudnik-Wójcikowska fi.. Słownik roślin użytkowych. PWRiL, Warszawa 2003.
18. Chan T.Y.K: Aconite poisoning presenting as hypotension and bradycardia. Humań and Experimental Toxicology 2009, 28(12): 795-797.
19. Bul P.P.H., Tai Y.T., Young K: Three fataI cases of herbal aconite poisoning. Eeterinary and Humań lbxicology 1994, 36(3): 212-215.
20. Rutkowski L.: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
21. Radziul E: Byliny. PWRiL, Warszawa 2002.
Wkład pracy autordw/Authors contributions:
według kolejności
Adres do korespondencji:
prof dr hab. Elżbieta Wcryszko-Chmiclcwska
Katedra Botaniki, Uniw. Przyrodniczy w Lublinie
20-950 Lublia ul Akademicka 15
tel.: (81) 445-65-09
e-mail: elzbieta.weryszko@up.lublin.pl
. Żuraw, M. Tietze, E. Weryszko-Chmielewska: Rośliny ozdobne o właściwościach toksycznych uprawiane w ogrodach
Alergoprofil 2013. Vol. 9, Nr 2,11-19
19