9358650716

3

Medycyna naturalna

podobne (similia similibus curantur). A więc dolegliwości trzeba leczyć takimi środkami, które takie dolegliwości powodują. Trzeba, zatem bardzo dokładnie stwierdzić (w wywiadzie i badaniu przedmiotowym), co dokucza pacjentowi i skomponować odpowiedni lek. Lek ten należy potencjalizować przez rozcieńczanie i wstrząsanie. Z roztworu farmakopealnego (istnieje Farmakopea Homeopatyczna) bierze się lml roztworu i dodaje do lOml (D) lub lOOml (C) lub lOOOml (M) wody podwójnie destylowanej. Z powstałego roztworu bierze się ponownie lml i dodaje do 10, 100, lub 1000 ml i tak postępuje się 2 do ponad 20 razy. Potencjałizację oznacza się na recepcie np. Thuja occidentalis C5 lub Arsenium album M6.

C5 to pięciokrotne rozcieńczenie w szeregu lOOml, M6 sześciokrotne rozcieńczenie w szeregu lOOOml. Krytycy homeopatii twierdzą, że w wielu przypadkach w końcowym roztworze trudno doszukać się nawet pojedynczych cząsteczek leku. Tym nie mniej popularność homeopatii jest wielka i prawdopodobnie rośnie. 42% lekarzy Wlk. Brytanii stosuje to leczenie a kasa chorych je opłaca. W USA farmakopea homeopatyczna jest kontrolowana przez FDA a leki dopuszczone do obrotu aptecznego bez kontroli. Są także rozmaite odmiany homeopatii np. terapia antyhomotoksyczna, której sympozja w Baden-Baden skupiają po kilkuset lekarzy z całego świata. W kilku badaniach, obejmujących niestety wąski zakres chorób, stwierdzono, że skuteczność homeopatii stosowanej przez wyszkolonych homeopatów wydaje się być większa niż placebo. Mechanizm działania pozostaje nie znany. Homeopaci przypuszczają między innymi, że w wodzie pozostaje ślad aktywnej cząstki, który ma właściwości lecznicze. Współczesna nauka nie zna takich mechanizmów i twierdzenie takie jest dla niej nie do przyjęcia, a jeśli nawet znajdą się fizycy, którzy by potwierdzili takie koncepcje, pozostaje do wyjaśnienia, jak ten „ślad” może leczyć ?

Sebastian Kneipp (1827-1897), kapelan klasztoru w Wórishofen, podjął myśl Priessnitza i znacznie ją wzbogacił. Stworzył cały system zdrowego życia z dietą i wielu innymi przepisami higienicznymi. Może warto wiedzieć, że on był twórcą kawy zbożowej, jako opozycji do „niezdrowej” jego zdaniem kawy prawdziwej. Kawa wprowadzona w armii pruskiej, stała się także głównym środkiem gaszącym pragnienia w wielu innych armiach, także w polskiej przez ponad 100 lat. Swoje credo Kneipp zamieścił w książce „So sollt ihr leben” (Tak powinniście żyć), wydawanej w setkach tysięcy egzemplarzy (14). Jego metodę wodoleczniczą zaleca się we współczesnych podręcznikach medycyny uzdrowiskowej. Mówi się o nim, że przewietrzył Niemcy, gdyż kazał otwierać okna. Nazywa się go ojcem higieny i do dziś stosuje jego zalecenia. Istnieje niemieckie Kneippowskie Stowarzyszenie Lekarzy. Wórishofen wyrosło na wielkie uzdrowisko.

Całkiem współczesną metodą są rozmaite systemy biorezonansu. Pomysł pochodzi prawdopodobnie z fizycznych laboratoriów niemieckich i wcześnie został podjęty w Rosji a także w USA. Działanie ma polegać na rejestrowaniu, występujących w tkankach, bardzo słabych i zmiennych pól i napięć elektrycznych i/lub magnetycznych, komputerowej ocenie ich prawidłowości oraz również komputerowej korekcji. Założenia te są nie do przyjęcia przez współczesną naukę medyczną. W prostszych metodach biorezonansoterapii umieszcza się pacjenta w polu tysięcy pikoamperowych zmiennych cykli elektromagnetycznych, które mają automatycznie (bez interwencji komputerowej) wzmacniać i korygować prace tkanek. Twórcy metody, trudno dostępni, działają najczęściej przez dealerów, czasem powołują się na J. Sedlaka. Metoda uwodzi pacjentów i lekarzy. Metoda wydaje się być fizycznie nieszkodliwa. Rozprzestrzenia się na całym świecie. W Polsce w roku 1997 liczono ponad 200 gabinetów biorezonansu, które powstały w ciągu niespełna 10 lat. Obecnie jest ich prawdopodobnie więcej.

Szczególną formą leczenia jest masaż. Popularny w starożytności, do dziś należy do najpopularniejszych metod naturalnych, stosowany także w medycynie klinicznej i bardzo szeroko poza nią. Stosowany oficjalnie w rehabilitacji i leczeniu narządu ruchu, jest słabo