123
swych bezpośrednich i pośrednich skutkach dotyka masy uboższej ludności miasta Wiednia.
Zakaz tego handlu obnośnego nastąpił na podstawie jak już wspomniałem dawnego patentu z r. 1852, •— podczas gdy przedłożenie rządowe, tyczące ustawy o handlu ob-nośnym nie przyszło obecnie zupełnie pod obrady Rady państwa, a to z powodu ob-strukcyi, jaka ostatnimi czasy opanowała większość stronnictw parlamentarnych.
Antysemicka partya tak bardzo zblamo-wana zajściami ostatnich czasów, tak zagrożona wypadkami, rzucającemi jaskrawe a smutne światło na stosunki wewnętrzne tego stronnictwa nie mogła się zdobyć na taką dozę cierpliwości — i chciała okazać tym wszystkim, którzy konstatowali smutne fakty nierządu i tegoż konieczne konsekwen-cye, że nie tak źle z nimi. Owi menerzy partyjni mają dalej władzę, potrafią przeforsować wszystko co zechcą — a w tej chwili najbardziej dla nich krytycznej nie obawiają się wystąpić z rozporządzeniem, spelniającem upragniony od lat wielu postulat.
Narzędziem tej pozornej potęgi stronnictwa był pan minister handlu Weiss-kirchner!
Pomijając już wrzględy chwilowej taktyki, wielkiej niecierpliwości — podyktowały inne jeszcze względy rzeczowej natury antysemitów do wydania tego rozporządzenia. Nie ulega bow-iem wątpliwości, iż ustawa o handlu obnośnym nie otrzyma tej formy, jakby to sobie życzyli panowie ze stronnictwa chrze-ścijańsko-społecznego. W komisyi przemysłowej przeszły wprawdzie wskutek presyi postów tego stronnictwa bardzo radykalne poprawki, ale pewnem też było iż na plenum,.