9487209132

W metodzie tej podobnie jak w metodzie Bnnella wartość twardości można powiązać z wytrzymałością na rozciąganie.

Zasady pomiaru twardości metodą Yickersa określa norma PN-EN ISO 6507-1:1999

2.4. Pomiar mikrotwardości

Bardzo często w badaniach metaloriałoznawczych zachodzi konieczność wyznaczania twardości:

-    warstw wierzchnich,

-    cienkich drutów oraz blach, składników strukturalnych stopów,

-    ostrzy.

W takim przypadku jest to możliwe poprzez stosowanie obciążeń poniżej 10 N oraz stosowanie precyzyjnych układów do pomiaru przekątnych odcisków, otrzymane w tym przypadku wartości twardości noszą nazwę mikrotwardości.

Urządzenia pomiarowe umożliwiające realizację tych pomiarów nazywane są mikrotwardościomierzami.

Do pomiaru mikrotwardości zasadniczo jest stosowana metoda Vickersa. Zasada pomiaru mikrotwardości jest identyczna jak makrotwardości opisana powyżej. Różnica polega na precyzyjnym wykonaniu wgłębnika, z mniejszymi tolerancjami wymiarowymi.

Przy pomiarach mikrotwardości stosuje się możliwie największe obciążenia, gdyż wtedy znacząco ograniczamy błąd przekątnej odcisku.

Dokonując pomiaru twardości składników strukturalnych stopów lub poszczególnych ziaren wartość obciążenia winna zapewnić otrzymanie odcisku mieszczącego się wewnątrz badanego obiektu.

Do pomiaru mikrotwardości powierzchnie badanego metalu musi być starannie przygotowana; szlifowana na papierach o ziarnistości minimum 600, polerowana, a w przypadku badania składników strukturalnych również wytrawiona.

3. Przebieg ćwiczenia

Zapoznać się z budową i zasadą działania twardościomierzy. Pod nadzorem prowadzącego wykonać po 3 pomiary twardości wskazanych materiałów. Pomiary twardości poszczególnych materiałów wykonać co najmniej dwoma metodami.

3.1. Wykonanie pomiaru twardościomierzem Rockwella (Rys. 4)

1)    Sprawdzić czy został zamontowany właściwy typ wgłębnika 8 oraz odpowiednie obciążenie 2.

2)    Sprawdzić czy dźwignia obciążenia głównego 5 jest w położeniu odciążenia.

3)    Położyć próbkę 9 na stoliku 10 śruby, a następnie pokręcając pokrętłem 12 podnieść próbkę aż do zetknięcia się z wgłębnikiem 8.

4)    Obracając pokrętłem 12 docisnąć tak do próbki, aby sprężyna 7 oddziaływała na wgłębnik siłą obciążająca F₀=98 N. Odpowiada to ustawieniu małej wskazówki czujnika na wyróżnionej cyfrze (4) małej skali. Duża wskazówka powinna być ustawiona w miarę pionowo. Niedopuszczalne jest korygowanie położenia wskazówki przez odciążanie sprężyny (obrót pokrętła 12 w lewo).

5)    Dokonać korekcji ustawienia tarczy miernika 6 przez ustawienie wskazówki dużej na cyfrze 0.