Przyjmuje się następujący podział ergonomicznych metod diagnozy stanowisk pracy:
1. badania kwestionariuszowe.
Metody kwestionariusza, ankiety, i wywiadu to metody przetestowane w warunkach badań ergonomicznych już od dawna i często wykorzystywane współcześnie Przygotowując plan badań należy zdecydować się na wybór metody badawczej i metody analizy zebranych danych. Zastosowaną techniką badawczą może być wywiad kwestionariuszowy, a narzędziem badawczym standaryzowany kwestionariusz zawierający pytania zamknięte o alternatywie z reguły wieloczłonowej (kafeteria głównie dysjunktywna, w niewielkim stopniu koniunktywna), częściowo zaś dwuczłonowej (dychotomicznej), oraz pytania półotwarte. Pytania zamknięte mogą należeć do pytań z listą bądź pytań z pięciostopniową skalą (wygoda interpretacji). Planując badania należy zdecydować również o rodzaju informacji, jakie należy w nich uzyskać. W ten sposób powstaje zarys kwestionariusza pytań. Na etapie weryfikacji planu badań kwestionariusz należy poddać kontroli. Przetestowanie w ramach badań pilotażowych, jest dobrym rozwiązaniem. Nad kwestionariuszem, ankietą wywiadem powinien pracować zespół ludzi. Jest to znacznie efektywniejsze od pracy jednostki. Kwestionariusz poza wyjaśnieniem celu badań, ma zawierać instrukcję o sposobie wypełniania załączonych pytań. W aspekcie przedmiotowym można wyodrębnić w nim przykładowe bloki tematyczne (na podstawie: Nowacka W.Ł. Wieloaspektowa analiza ergonomiczna operatorów specjalistycznych maszyn stosowanych w pozyskiwaniu drewna. Wydawnictwo SGGW. Warszawa. 2009):
1. Podstawowe dane osobiste (pytania tzw. metryczkowe),
2. Ogólne tło zatrudnienia,
3. Typowy dzień pracy,
4. Aktualna praca,
5. Organizacja pracy,
6. Ergonomia techniczna,