9543518541

Rys. 20. Ewolucja silnika cylindrycznego w silnik tubowy: a) silnik cylindryczny, b) silnik liniowy płaski, c) silnik liniowy tubowy [6, s. 343]

W silnikach indukcyjnych liniowych dwufazowych (rys. 21) część ruchomą stanowi induktor złożony z dwóch współpracujących części, pomiędzy którymi znajduje się aluminiowy bieżnik. Cewki o numerach nieparzystych na rysunku są połączone szeregowo i zasilane napięciem ui o stałej amplitudzie Ui. Cewki parzyste, też połączone szeregowo, zasilane są napięciem U2 o amplitudzie U2 przesuniętym w fazie o 90°. Przy większej liczbie kolumn i uzwojeń induktora wskazy wszystkich strumieni magnetycznych poza skrajnymi kolumnami pozostają przesunięte względem siebie kolejno o 90° (rys. 19 b). Otrzymane pole magnetyczne przesuwa się względem induktora z prędkością synchroniczną

v_s = 2ft

przy czym: f- częstotliwość sieci (najczęściej 50 Hz); x - długość podziałki biegunowej w [m], w przypadku uzwojenia dwufazowego równa podwójnej odległości między kolumnami. Prędkość liniowa nie zależy od liczby par biegunów.

Siła pociągowa uzyskiwana w układzie

„    kU²s

F =

^R*⁺(²,tt:^fs)

przy czym: R_wir i Lwir - rezystancja i indukcyjność bieżni dla prądów wirowych; s = (v_s - v) v_s - poślizg; v - prędkość rzeczywista przemieszczania się induktora względem bieżni.

W napędach pojazdów szynowych stosuje się podobne silniki trójfazowe.

Rys. 21. Silnik liniowy dwufazowy: a) konstrukcja silnika - 1,2,3,4,5,6, 7, 8 cewki; bjwykres wskazowy strumieni magnetycznych w poszczególnych kolumnach [2, s. 225]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23