Ekspansja globalnych korporacji medialnych na lokalne rynki... 35
przejście w wiek informacji. Dla Murdocha aulocenzura jest niską ceną za dostęp do potencjalnie najbardziej dochodowego rynku świata”34.
Dlatego przywódcy Państwa Środka bardziej akceptowali neutralny charakter informacji nadawanych przez CNN niż dynamiczne, drążące dokładnie temat dziennikarstwo śledcze uprawiane przez reporterów BBC. Dodatkowe znaczenie ma fakt, że tabloidyzacja przekazu i odejście od twardej wiadomości na rzecz publikowania miękkich informacji, a w szczególności wprowadzenie programów o lokalnym charakterze, pozwoliło osiągnąć wzrost zysków z reklam nadawanych przez STAR TV (na początku nowego tysiąclecia sprzedaż spotów reklamowych powiększyła się w ciągu jednego tylko roku o 180%)35. Podtrzymaniu dobrych kontaktów z reżimem miała również służyć krytyka Dalaj Lamy, tybetańskiego przywódcy duchowego, na którą we wrześniu 1999 roku pozwolił sobie R. Murdoch. Jeszcze dalej posunął się James Murdoch, najmłodszy syn Ruperta, pełniący funkcję prezesa STAR TV, który we wrześniu 2001 roku określił zakazany w Chinach ruch religijny Falun Gong jako „niebezpieczny” i „apokaliptyczny kult”36.
Należy przyznać, że podobne zachowania były również udziałem przedstawicieli innych międzynarodowych koncernów medialnych inwestujących w Chinach. Sumner Redstone z Viacom, Howard Stringer z Sony i Thomas Middelhof z Bertelsmanna, goszczący na uroczystościach z okazji pięćdziesiątej rocznicy przywództwa komunistów chińskich, odmówili odpowiedzi na pytania dziennikarzy dotyczące więzienia przez prezydenta Jiang Zemina swoich politycznych oponentów i krytyków jego działań37. Nieco wcześniej, bo we wrześniu 1999 roku, Time Warner sponsorował odbywające się w Szanghaju Fortune Forum38. Sukcesy rynkowe jednych koncernów (bardzo dobrze na chińskim rynku odnalazły się Bertelsmann, oferujący książki, kasety i CD, oraz HBO Asia będące wspólnym przedsięwzięciem Time Warner i Paramount Communications, które w krótkim czasie uzyskało 300 tys. abonentów39) przeplatały się z porażkami innych. Przykładem może być los jednego z potentatów medialnych świata - koncernu Disneya, który w końcu lat dziewięćdziesiątych za nadanie filmu o Dalaj Lamie pod tytułem „Kundun” został objęty przez władze chińskie dwuletnim zakazem dystrybucji własnych produkcji na terytorium Państwa Środka (pierwsze ostrzeżenia pod adresem korporacji skierowano już w listopadzie 1996 roku)40. Dbałość
S. Barraclough, Satellile Television in Asia..., jw.
J. Borton, Face-off: China's Tom Group us STAR TV (http://www.atimes.com/atimes/ FKISAdOl. html).
Y. Zhao, The Stale, the Market..., jw., s. 203.
Y. Ding, Dragon and the Phoenbc,...., jw.
Y. Zhao, The State, the Market..., jw, s. 203.
L. Kraar, T.J. Martin, TVis Exploding Ali OverAsia...,)w.
40 Y. Zhao, The State, the Market..., jw, s. 203; W. Alkins, Brand Power and Stale Power: Ri-se of the New Media Networks in East Asia, „The Pacific Review” 2003, vol. 16, no. 4, s. 478.