9576709215

Płaty z udziałem Acer pseudoplatanus nawiązują do opisanych w literaturze postaci występujących na skrzydłach dolin, porastających górskie mady czarnoziemne. Fitocenozy z jaworem cechuje wyraźnie, zróżnicowany pod względem wieku, dwuwarstwowy drzewostan.

Odnotowano pojedyncze przypadki wnikania do drzewostanu neofitów, np.: Quercus rubra, Aesculus hippocastanum lub ich sztucznego nasadzania - Pinus syhestris i Larix decidua.

Warstwa krzewów wykształca się zmiennie, a jej średnie zwarcie wynosi 18,5%. Obok płatów ze znikomym podszytem, występują takie, w których zwarcie może sięgać nawet 40% (fruticetyzacja). Szczególnym przypadkiem są płaty z bujnym rozrostem bzu czarnego, co stanowi przykład epilobietyzacji. W skład warstwy krzewów, obok gatunków budujących drzewostan, wchodzą: Sambucus nigra, Rubus idaeus, Sorbus aucuparia. Sporadycznie pojawia się Lonicera xylosetum, Crataegus laevigata, Aesculus hippocastanum, Sambucus racemosa czy Malus domestica. Uwagę zwraca rzadkie występowanie Frangula alnus w płatach Alnetum incanae oraz niewielka rola Abies alba.

Fitocenozy nadrzecznej olszyny górskiej cechuje bujnie rozwinięte, aczkolwiek mało zróżnicowane, runo o pokryciu od 50 do 100%. W warstwie tej Geranium phaeum -gatunek charakterystyczny dla zespołu olszyny nadrzecznej występuje sporadycznie, obecne są natomiast gatunki charakterystyczne dla klasy Querco-Fagetea i rzędu Fagetalia. Związek Alno-Ulmion reprezentowany jest przez kilka gatunków, z których tylko Ficaria verna osiągnęła III stopień stałości, a pozostałe II lub I.

Gatunkami dominującymi w warstwie zielnej w badanych płatach są: Aegopodium podagraria, Petasites albus, a w aspekcie wczesnowiosennym również Dentaria glandulosa i Symphytum tuberosum. Z wysokim stopniem stałości występują ponadto Anemone nemorosa, Galeobdolon luteum, Dryopteris filix-mas - gatunki charakterystyczne dla klasy Querco-Fagetea oraz Rubus hirtus, Athyrium fdix-femina, Oxalis acetosella, Chaerophyllum hirsutum z grupy gatunków towarzyszących. W kilku płatach jeżyna gruczołowata jest dominatem (fruticetyzacja), który zagłusza rozwój typowych bylin dwuliściennych. Do gatunków sporadycznych, o dużych walorach wizualnych, należy paproć Matteucia struthiopteris odnotowana na jednym stanowisku w okolicy Zbywaczówki. Rzadkie występowanie pióropusznika, zgodnie z uwagami Wilczka [1995], może być spowodowane występowaniem płatów Alnetum inacanae poza optimum wysokościowym zespołu, wynoszącym od 400 do 600 m n.p.m. Przypuszczalnie słuszność tej hipotezy można częściowo odnieść także do Beskidu Małego, niemniej jednak opisane

-58-