984501740

Już na samym początku tetralogii narrator ujawnia swą znajomość biblijnych i rabiniczych form wypowiedzi. Pisząc o pokłonie trzech magów, wyciąga wnioski jednocześnie literackie i teologiczne. Pierwsze dotyczą hagady⁴⁵, drugie zaś sposobu działania Boga:

A jadąc radowali się, żc byli wykonawcami woli Pana, który postanowił dla zbudowania Izraela pokazać mu trzech pogańskich poszukiwaczy Prawdy i dlatego ukształtował ich wyprawę i przygodę na modłę żywej hagady, mądrego wdzięcznego opowiadania z głębokim morałem, i wpisał ją swą niewidzialną ręką w krwawe dzieje I Icroda i błogosławione Dzieje Dziecka (I-II, 89).

^rl a wzmianka stanowi wstęp do ujawniania wiedzy teologicznej, jaka wyrasta z pogłębionej refleksji biblijnej. Narrator-tco-log, obecny już w 1 tomie powieści, opatruje komentarzem ważniejsze zdarzenia z życia rodziny Josefa i Miriam. Towarzyszy on np. prezentacji znalezienia 12-letniego Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej. Opowiadający nawiązuje do zapisu św. Łukasza ewangelisty: „Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział”⁴⁶. W powieści pojawia się następujące wyjaśnienie:

Słowa, w których Jezus podporządkował prawo ziemi nieubłaganemu prawu niebios, nie zostały przez Jego rodziców zrozumiane - chociaż Miriam zachowała je w pamięci - albowiem Elohim nie chciał, aby ich oczy otworzone były na to, co jeszcze powinno być przed nimi zakryte i utajone.

I nie wiedząc, co usłyszeli, wrócili wraz z Synem do Nazarethu (I-II, 133).

Komentarz narratora, wyjaśniający, dlaczego rodzice Jezusa nie zrozumieli Jego odpowiedzi, sytuuje go wśród tych znawców teologii biblijnej, który z Pisma Świętego wywnioskowali, żc jednym z praw Bożej ekonomii zbawienia jest prawo oczekiwania na nadejście właściwego czasu - kairos.

^ĄS Kwestię tę dokładniej przedstawiam w IV rozdziale. ^4/1 Lk 2, 50.

116