Zagrywka tenisowa

-to jedna z zagrywek górnych, trudniejsza w opanowaniu od zagrywki dolnej, jednak bardziej skuteczna. W technice tego elementu można wyróżnić następujące fazy:

Pozycja przygotowawcza-ustawienie przodem do siatki w pozycji rozkroczno-wykrocznej,stopy na szerokość bioder, w wykroku noga przeciwna ręce uderzającej, tułów i nogi wyprostowane, piłka trzymana oburącz lub jednorącz od dołu ręką przeciwną uderzającej, przed tułowiem

Przerzut i zamach- piłka podrzucona jest tak, aby opadająca znalazła się nad barkiem ramienia uderzającego. Równocześnie z podrzutem następuje niewielkie ugięcie nóg,odchylenie tułowia do tyłu i zamach ramienia łukiem, górą w tył

Uderzenie-wyprost nóg , tułowia oraz ramienia w stawach barkowym i łokciowym, następnie uderzenie piłki nad barkiem ramienia uderzającego, wewnętrzną częścią usztywnionej dłoni o złączonych palcach, ramię wyprostowane w stawie łokciowym.

Zbicie

-jest to najbardziej dynamiczna forma ataku, dość trudna do wykonania przez początkujących, przede wszystkim ze względu na strukturę przestrzenno czasową. W elemencie tym należy wyszczególnić fazy:

Rozbieg- składa się najczęściej z jednego lub dwóch kroków i doskoku, w czasie doskoku ramiona przemieszczają się w tył. Lądowanie po doskoku na pięty

Wyskok- jest do dynamiczny wyprost nóg i tułowia z jednoczesnym ruchem ramion z tyłu, przodem w górę następnie ramiona przemieszczają się symetrycznie do poziomu głowy. Ramę uderzające kontynuuje ruch w górę, za głowę, uginając się w stawie łokciowym.

Uderzenie- ruch obrotowy w stawie barkowym w przód, z jednoczesnym wyprostem w stawie łokciowymi niewielkim skłonem tułowia, uderzenie w piłkę następuje z przodu, ponad głową.

Lądowanie- odbywa się na ugięte nogi do postawy siatkarskiej.

---