Terenowe organy administracji rządowej:

Na stopniu wojewódzkim administracja rządowa zespolona w listopadzie 2002 roku obejmuje:

1) Inspekcja Handlową

2) Służba Ochrony Zabytków

3) Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych

4) Policja

5) Inspekcja Ochrony Środowiska

6) Państwową Straż Pożarną

7) Inspekcję, Farmaceuty ćma.

8) Inspekcja Budowlaną

9) Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa

10) Inspekcje, Weterynaryjną

11) Inspekcję, Transportu Drogowego.

Terenowe organy rządowej administracji niezespolonej na stopniu wojewódzkim i niższym:

1) dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień

2) dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, dyrektorzy urzę­dów kontroli skarbowej

3) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górni­czych

4) dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy obwodowych urzędów miar

5) dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzę­dów probierczych

6) dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, i nadleśniczy w grani­cach zawartych z "wojewodami i starostami porozumień

7) dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej

8) dyrektorzy izb celnych i naczelnicy urzędów celnych

9) dyrektorzy urzędów morskich

10) dyrektorzy urzędów statystycznych

11) dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej

12) komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci strażnic oraz komen­danci granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Gra­nicznej

13) państwowi inspektorzy sanitarni

14) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego

15) inspektorzy weterynaryjni.

Nadto w dalszym ciągu pozostały nie zespolone dotychczas funkcjonujące struktury administracyjne:

- organy administrujące Sądu Najwyższego, sądów administracyjnych, sądów powszechnych, sądów wojskowych

- organy prokuratury

- organy przedsiębiorstw państwowych, które wydają decyzje administracyjne)

- organy zakładów administracyjnych, w tym szkół wyższych

- organy banków państwowych

- organy administracji ubezpieczeń społecznych (ZUS)

- organy administracji dróg

- organy administracji archiwów

- organy Najwyższej Izby Kontroli

56

— organy instytutów naukowych poza systemem szkół wyższych

- organy wszystkich kontroli miedzyresortowych nie zorganizowanych w systemie wojewódzkiej rządowej administracji zespolonej lub w systemie powiatowej administracji zespolonej.

C. Administracja samorządu terytorialnego

a) Z teorii

Z różnych w tej pracy fragmentów można już zbudować zarys ewo­luujących konstrukcji tego, co dziś nazywamy samorządem terytorialnym. I można, oczywiście, wyróżnić przy badaniu tego samorządu problemy podsta­wowe.

Co jest na początku: państwo czy jego element terytorialny. Co jest ważniejsze: efektywność centralizacji czy sama decentralizacja niezależnie od jej efektywności. Co jest regułą: sama autonomia czy zwierzchność nadzorcza państwa. Czy o sprawach wyłącznych części ma decydować sama ta część, czy całość, której ta część jest elementem. Czy zakres i treść spraw wyłącznych części ustalane są przez samą tę część, czy przez całość. Jak określać autono­mię: czy przez przydanie jej możliwości, czy poczynając od ograniczeń. Czy podmiotom zdecentralizowanym dawać kompetencje, czy i określać cele.

Wszystkie te pytania można postawić przed każdą władzą polityczną każdego państwa, przed każdym orzecznictwem sądowym i przed każdą nauką prawa administracyjnego i całego prawa publicznego. W zależności od punktu wyjścia opisu i od celu, do którego opis ten zdąża, a także od płaszczyzny rozważań i przyjętej metodologii, niektóre z tych pytań można uznać za źle postawione lub niepełne albo wreszcie za nie odpowiadające manierze intele­ktualnego przedsięwzięcia. Niemniej, są to pytania istotne, na które pośrednią odpowiedź, co prawda nieostateczną, daje oczywiście prawodawstwo. Stąd też zajmowanie się nimi ma charakter przedsięwzięcia ciągłego, stale modyfiko­wanego i ulepszanego w obrębie koncepcji politycznych i prawnych stano­wiących jego ramy wyjściowe i odzwierciedlenie giętkości intelektualnej, a także, niestety, możliwości przewidywania, której nierzadko brakuje intele­ktualistom i politykom świata.

W związku z tym, że w naukach społecznych, humanistycznych nie ma możliwości trafnego przewidywania typowego dla nauk przyrodniczych (struktura przedmiotu nauk przyrodniczych jest kwantytatywna), należy przy­jąć jako regułę metodologiczną, że neutralizacją tej niedogodności będą wyniki prac koncentrujących się na podejściu elastycznym, wielokontekstowym, ba­dającym przedmiot wszechstronnie i bezstronnie, w ciągłym nawiązaniu do obowiązującego, przeszłego i propozycji przyszłego prawa w danej dziedzinie

57

---