73. Procedura resocjalizacyjna i czynności wychowawcy resocjalizacyjnego
Procedury resocjalizacyjna są elementem wykorzystywanym do projektowania systemu resocjalizacyjnego .
Schemat procedury resocjalizacyjnej
Diagnoza resocjalizacyjna – ustalenie na czym polegają przejawy negatywnych zachowań jednostki oraz zachowań uważanych za pozytywne, ustalenie i opisanie przyczyn wykolejenia przestępczego tj. etiologii zachowań aspołecznych i zachowania przestępczego oraz określenie tych pozytywnych właściwości, na których można oprzeć proces resocjalizacji. Diagnoza ma dwie postacie:
- diagnoza konstatująca – polega na opisie przedmiotu diagnozy, na jego ocenie, a także na sformułowaniu wniosków oceniających
- diagnoza ukierunkowująca – zawiera sugestie co do koncepcji działań resocjalizacyjnych.
2. Prognoza resocjalizacyjna – odpowiedź na pytanie w jakim stopniu wychowanek pozwoli się zresocjalizować, czy jest podatny na resocjalizację , jak będzie reagował na warunki życia zamkniętego.
3. Indywidualny program resocjalizacji – program, który będzie realizowany w odniesieniu do wychowanka, przygotowany tylko dla jego zaburzeń tzw. Indywidualny Program Resocjalizacji IPR. Wychowawca przedstawia go wychowankowi wraz z metodami i sposobami jego realizacji.
4. Mediacja z wychowankiem- aby wychowanek zaakceptował i chciał go stosować, musi chcieć żeby resocjalizacja miała sens.
5. Wdrożenie programu.
6. Okresowa ocena przebiegu resocjalizacji - odbywa się dwa lub trzy razy w miesiącu a nawet częściej jeśli jest taka potrzeba. Trzeba sprawdzić czy nałożone na wychowanka zadania są realizowane i czy przynoszą spodziewane efekty.
7. Modyfikacja Indywidualnego Programu Resocjalizacji.
8. Diagnoza końcowa – sprawdzamy czy podopieczny zmienił się pod wpływem naszego oddziaływania, czy cel został osiągnięty.
9. Prognoza kryminologiczna (społeczna, readaptacyjna) – przewidywania readaptacji społecznej wychowanka po zakończeniu procesu resocjalizacji