I w płaszczyźnie przedmiotowej i w podmiotowej pojęciowo administra­cja państwowa obejmuje wszystkie przejawy działalności i wszystkie organy, które są państwowe. A zatem obejmuje także administrację rządową, która w współczesnej literaturze utożsamiana jest nieraz z administracją państwową, a z kolei administracja państwowa utożsamiana jest z administracją rządową.

Mimo więc okoliczności, iż administracja rządowa jest także admini­stracją państwową dla potrzeb precyzyjnego rozdzielenia struktur i zakresów działania, a także dla lepszego uwidocznienia relacji między administracją rządową i samorządową, a w końcu z obowiązku odzwierciedlenia w nauce realnych faktów organizacyjnych wyróżnienie osobnej administracji państwo­wej, w obręb której nie wchodzi administracja rządowa, jest celowe, logiczne i niezbędne.

W dzisiejszym stanie państwa do administracji, państwowej należy za­liczyć:

- Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

- organy Najwyższej Izby Kontroli,

- Krajową Radę Radiofonii i Telewizji,

- Rzecznika Praw Obywatelskich,

- Krajową Radę Sądownictwa,

- organy Narodowego Banku Polskiego, w tym Krajową Radę Polityki Pieniężnej,

- centralne organy administracji podległe Sejmowi,

- ambasadorów i konsulów Rzeczypospolitej Polskiej jako organy admi­nistracji państwowej funkcjonujące za granicami państwa.

Wszystkie organy administracji państwowej powołane są do realizacji

i ochrony najwyższego stopnia interesu publicznego, to jest interesu państwo­wego.

b) Wyróżnienie administracji władzy ustawodawczej

Trzeba koniecznie koncepcyjnie i organizacyjnie, a. także funkcjonalnie wyodrębnić administrację Sejmu i Senatu, czyli ten fragment działalności państwowej, który ma poważne znaczenie dla funkcjonowania całego państwa, a który dotychczas nie był zaliczany do administracji publicznej, choć istniał i stale się rozbudowywał, a który, oczywiście, nie może być zaliczany także do działalności prawodawczej. Fragment ten cechuje się zwartą strukturą orga­nizacyjną nasyconą pierwiastkiem hierarchiczności, znacznym obszarem dzia­łania, mimo iż wyróżniony został wyłącznie na potrzeby Sejmu i Senatu, widocznym udziałem w wydatkach budżetu państwa. Jest analogiczny do tej części Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej, która służy procesowi prawo-

48

dawczemu lub realizacji tych z uprawnień Prezydenta, które są paralelne do kompetencji Sejmu.

Działalność administracji sejmowej i senackiej nie jest regulowana pra­wem administracyjnym na wzór innych regulacji organów administracji pub­licznej, ponieważ nie obejmuje kompetencji w rozumieniu nauk administracyj­nych. Kompetencje ma tutaj wyłącznie Sejm i jego organy, a opisywana administracja jedynie organizuje i świadczy pracę niezbędną do realizacji tych kompetencji. Jest po prostu rodzajem przydanego do pomocy organom pań­stwowym urzędu, wyróżnionego swoistością nazwy. Jest też oczywiste, iż nie załatwia indywidualnych spraw z zakresu administracji państwowej.

c) Wyróżnienie administracji wymiaru sprawiedliwości

Wyróżnienie administracji wymiaru sprawiedliwości konstrukcyjnie od­powiada wyróżnieniu administracji parlamentarnej, bowiem i władza ustawo­dawcza, i władza sądownicza we współczesnym polskim państwie prawnym są segmentami osobnymi od administracji publicznej. Niemniej jednak wyróż­nienie administracji wymiaru sprawiedliwości jest łatwe, ponieważ administra­cja ta oddzielona jest w prawie cezurą od działalności orzeczniczej sądów, ma osobne (także konstytucyjne) organy, oparta jest na wyróżnianym prawie organizacyjnym, materialnym i procesowym.

Organy administracji wymiaru sprawiedliwości nie sprawuj ą działalności orzeczniczej. Zajmują się wyłącznie normowaniem organizowania i organizo­waniem pracy sądów i trybunałów. Do organów tych należą: Prezydent Rze­czypospolitej Polskiej, Rada Ministrów, Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny RP, Krajowa Rada Sądownictwa, prezesi wszystkich trybunałów i sądów.

Zakres regulowanych prawem spraw wchodzących merytorycznie w obręb pola administracji wymiaru sprawiedliwości jest duży, mimo że nie obejmuje kontroli wyroków i postanowień sądowych. (Trzeba też wiedzieć, że niektóre zarządzenia i dekretacje sądowe mają ewidentną postać aktów admi­nistracyjnych).

W najogólniejszym ujęciu podzielić go można na dwa segmenty, z których pierwszy obejmowałby sprawy określone w prawie expressis verbis, np. spra­wy organizowania pracy sądów, powoływania i odwoływania sędziów, odpo-

49

---