 | Pobierz cały dokument stylizacja.jezykowa.typy.i.przyklady.doc Rozmiar 116 KB |
Dr Dorota Zdunkiewicz-Jedynak, Stylistyka - wykład
Stylizacja językowa. Intertekstualność.
LITERATURA
S. Balbus, Między stylami, r. Stylizacja a problem intertekstualizacji, Kraków 1993,
W. Bolecki, Pre-teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX wieku, Warszawa 1991
M. Głowiński, O stylizacji, w: Problemy socjologii literatury, red. J. Sławiński, Wrocław 1971
M. Głowiński, O intertekstualności, Pam. Lit. 1986 z.4
S. Dubisz, Stylizacja językowa: próba definicji, Prace Filologiczne (t.29) 1980
R. Nycz, Intertekstualność i jej zakresy: teksty, gatunki, światy, w: Tekstowy świat, Warszawa 1995
M. Wojtak, Pojęcie stylizacji jako narzędzie opisu utworów literackich, Stylistyka III, Opole 1994
M.R. Mayenowa, Styl, stylistyka, stylizacja, w: Poetyka teoretyczna. Zagadnienia języka, Wrocław 1974
T. Skubalanka, Stylizacja, intertekstualność, w: Podstawy analizy stylistycznej. Rozważania o metodzie, Lublin 2001
S. Skwarczyńska, Stylizacja i jej miejsce w nauce o literaturze,w: Wokół teatru i literatury, Warszawa 1970
A. Wilkoń, Problemy stylizacji językowej w literaturze, w: Język artystyczny. Studia i szkice, Katowice 1999
Termin
Stylizacja - w znaczeniu najogólniejszym - to tworzenie, kształtowanie, formowanie czegoś zgodnie z wymaganiami określonego stylu. W praktyce termin odnoszony do sytuacji, w której autor świadomie wprowadza do utworu elementy właściwe mowie określonych środowisk, epok, bądź też elementów innego stylu - stylizacja oznacza wówczas kształtowanie wypowiedzi według pewnego wzorca, naśladowcze przywoływanie obcego autorowi stylu. Stylizacja spotykana jest najczęściej w tekstach artystycznych i publicystyce.
Cele zabiegów stylizacyjnych:
zdystansowanie się autora wobec odmiany języka czy konwencji literackiej, będącej przedmiotem stylizacji.
może ona służyć celom mimetycznym ,
mieć wydźwięk satyryczny - służyć ośmieszeniu,
może być bezinteresowną zabawą, zdradzającą sprawność autora w zakresie posługiwania się językiem
III. Stylizacja wobec innych typów naśladownictwa:
Epigoństwo - bierne naśladownictwo i kontynuowanie przestarzałych koncepcji artystycznych czy myślowych, skonwencjonalizowanych rozwiązań i wzorów, pozbawionych funkcji znaczeniowej w konstrukcji tekstu. Podrabianie jest procesem świadomym, zamierzonym jawnym, stanowi dominantę strukturalna tekstu.
Plagiat - przypisywanie sobie autorstwa cudzego dzieła lub jego elementów.
IV. Typologia stylizacji
Opis form stylizacyjnych opiera się na kilku, niekiedy krzyżujacych się kryteriach
 | Pobierz cały dokument stylizacja.jezykowa.typy.i.przyklady.doc rozmiar 116 KB |