03.12.2003
Organizacje są szczególnymi rodzajami systemów.
Organizacja - jest to system zachowujący się rozmyślnie (musi działać celowo) zawierający, co najmniej dwa składniki rozmyślnie działające, mające wspólne zamierzenie ze względu, na które zachodzi w systemie funkcjonalny podział pracy (podział ze względu na realizowane funkcje, na to, co kto robi). Jego funkcjonalnie podzielone składniki mogą na wzajemne zachowanie odpowiadać w formie obserwacji bądź w formie łączności a jedne z tych elementów pełni funkcję kontrolno - kierowniczą.
Organizacja jako system posiada pewne cechy.
Organizacje są systemami otwartymi, tzn., że prowadzi wymianę dóbr materialnych, energii i informacji z otoczeniem. Ta wymiana będzie obejmowała tez personel, ludzi.
Organizacje są uporządkowane, są systemami społeczno - technicznymi o określonej strukturze. Ta struktura obejmuje cztery podsystemy (subsystemy):
Podsystemy celów i zadań
Podsystemy ludzi, uczestników organizacji
Podsystemy wyposażenia materialno - technicznego i technologii
Podsystemy formalnej struktury organizacji.
Dwa pierwsze podsystemy można określić jako społeczne a dwa pozostałe to techniczne kryterium wyróżnienia to możność przewidzenia reakcji. Jeśli możemy przewidzieć funkcjonowanie pewnych elementów łatwo, to są to techniczne a trudno - to społeczne.
Organizacje są systemami celowo tworzonymi przez ludzi do realizacji pewnych funkcji, mogą być, zatem budowane jak twory techniczne. Przy budowie tego tworu trzeba uwzględnić specyfikację materiału, z jakiego budujemy.
Systemy organizacyjne posiadają budowę hierarchiczną, bo w każdym systemie musi znajdować się element kontrolniczy. System zbudowany jest z podsystemów, te znowu są dzielone na inne podsystemy, aż dochodzimy do elementu niepodzielnego. Bardzo dobrym sposobem badania systemów społecznych jest statystyka.
Systemy organizacyjne maja zdolność samodoskonalenia się. Dezagregacja - rozłożenie na części elementarne. Organizacje wraz z upływem czasu mogą być coraz doskonalsze. Organizacje w odróżnieniu od innych systemów są dużo trwalsze.
Organizacje zdolne SĄ do osiągnięcia (zachowania) stałych stanowe równowagi dynamicznej z otoczeniem systemu. Organizacja musi utrzymać się w określonej kondycji by przetrwać. Organizacja to system, który musi zachować dynamiczną równowagę, co do przepływów finansowych.
W organizacji realizowane są funkcje kontrolno - kierownicze (sterowanie, regulacja). Ta funkcja pozwala dostosowywać się systemom do zmiennych warunków w otoczeniu.
Systemy, które są organizacjami charakteryzują się ekwifinalnością. Ekwifinalność - w wyniku działania osiąga się te same cele. Podobne efekty mogą osiągnąć różne typy organizacji. Ekwifinalność oznacza, że procesy zachodzące w organizacjach są tak złożone, że organizacje gorsze mogą osiągać lepsze cele.
Struktura organizacyjna to układ stanowisk pracy, komórek organizacyjnych, pionów organizacyjnych, bądź większych elementów wraz z ustalonymi powiązaniami.
Kryteria wyodrębnienia elementów o strukturze organizacyjnej to:
Rodzaj realizowanych zadań
Rozmieszczenie terytorialne
Podział fazowy
Stosowane metody pracy
Uprawnienia do podejmowania decyzji
W organizacjach występują powiązania, które mają charakter, bądź funkcj0onalny, bądź hierarchiczny. Powiązania funkcjonalne wynikają z podziału funkcji, zadań. Są to najczęściej zależności mające charakter więzi technicznych lub informacyjnych. Zależności hierarchiczne wskazują kierunek p[przebiegu, przepływu decyzji.
Wśród struktur organizacyjnych możemy wyróżnić różne ze względu na różne kryteria:
Ze względu na rodzaj więzi organizacyjnej
Struktury liniowe
Struktury funkcjonalne
Struktury sztabowo liniowe
Struktury liniowe - każdej osobie przyporządkowana jest, co najmniej jedna osoba. Struktury liniowe powstają w wyniku hierarchicznych zależności. Więzi funkcjonalne podporządkowane są więziom technicznym.
Zalety struktury liniowej:
Jednolitość kierownictwa
Możliwość szybkiego podejmowania decyzji
Łatwość ustalania zakresu odpowiedzialności i kompetencji
Wady struktury liniowej
Mała elastyczność organizacji (taka organizacja nie umie szybko dostosować się do zmian w otoczeniu)
Znaczna centralizacja
Konieczność opanowania przez kierowników wszechstronnej wiedzy o działaniu organizacji
Zalety struktury funkcjonalnej:
Duża elastyczność organizacji
Brak centralizacji
Konieczność opanowania przez kierowników wszechstronnej wiedzy
Wady struktury funkcjonalnej
Brak jednolitości kierownictwa
Brak możliwości szybkiego podejmowania decyzji
Brak łatwości ustalania zakresu odpowiedzialności i kompetencji
Struktury sztabowo - liniowe są mieszanką struktur liniowych i funkcjonalnych