podejmowanie decyzji kierowniczych

KIEROWNIK musi znać metody, środki i procedury podejmowania decyzji.

Podejmowanie decyzji to proces, w którym dokonuje się świadomego wyboru jednego z co najmniej 2 wariantów.

Decyzja spełnia cechy:

1. dotyczy przyszłego działania,

2. nie jest wyborem losowym,

3. dotyczy tylko możliwych wariantów działania.

Decyzje strategiczne

Decyzje administracyjne

Ilościowa teoria decyzji:

Zakłada, że decydent ma:

1. Ściśle ustalony cel.

2. Prawie nie ograniczony czas i zasoby fin., które może wydatkować na poszukiwanie i ocenę wariantów działania.

3. Pełną informację na temat możliwych wyników.

4. Niewyczerpane możliwości poznawcze, pozwalające na zrozumienie, zapamiętanie i przyswojenie wszystkich zmiennych.

System informacji umożliwia podejmowanie decyzji przez:

1. Dostarczenie informacji dotyczących celów i zadań organizacji.

2. Identyfikację alternatyw decyzyjnych i eliminację tych nieskutecznych.

3. Dostarczenie informacji o potencjalnych skutkach zastosowania alternatyw.

Decyzja optymalna:

1. Istnieje zespół kryteriów, pozwalających na ocenę wszystkich wariantów decyzyjnych.

2. Dany wariant jest najlepszy ⇒ optymalny.

Elementy podejmowania decyzji:

1. Sformułowanie problemu, który należy rozwiązać.

2. Określenie czasu, w jakim konieczne jest podjęcie decyzji (ogranicza dokładność analizy).

3. Określenie wariantów decyzji + decyzja o wstrzymaniu się od działań.

4. Ze względu na niepewność istnieje potrzeba stworzenia zbioru sytuacji hipotetycznych, stanowiących alternatywy dla sytuacji problemowej.

5. Sformułowanie zbioru celów decyzji, ustalenie ich hierarchii.

6. Sformułowanie zbioru ograniczeń dla podejmowania decyzji (np. możliwości finansowania).

7. Wybór najlepszej decyzji dokonuje się według subiektywnych preferencji decydenta.

Dotyczą najczęściej problemów struktu-ralnych (uprawnie-nia, przepływ infor-macji).

Typowe dla śred-niego szczebla zarządzania.

Nierutynowe, niepowtarzalne, niepewne

Rutynowe, przetwarzalne,

pewne.

Decyzja zadawalająca:

1. Kryteria ustalające minimalne warunki wariantu zadow.

2. Wariant odpowiada kryt. i jest od nich lepszy.

informacje

1. Nieformalne kanały informacyjne przyspieszają proces przekazywania inform. Czasami kierownicy sami prowokują proces powstawania nieform. k. inf.

2. W procesie przekazywania inf. „do góry” istotna jej agregacja → kierownictwo ma dostać skondensowaną, przetworzoną inf.

3. Częstotliwość pozyskiwania informacji jest odwrotnie proporcjonalna do szczebla zarządzania.

4. Informacja powinna być:

1. pełna,

2. rzetelna (odzwierciedla rzeczywisty stan elementów sytuacji decyzyjnej,

3. operatywna (gotowa do wykorzystania przez decydenta w każdej chwili),

4. ciągła,

5. perspektywiczna (do podejmowania decyzji potrzebna jest inf. retrospektywna i prognostyczna.

5. Kategorie transformacji informacji:

1. klasyczna (statystyki, badania operacyjne),

2. ukierunkowana na poszcz. dziedziny (specjalnie opracowana na żądanie kadry kierowniczej),

3. na potrzeby poszcz. służb organizacyjnych: (rachunkowość, finanse, planowanie ekonomiczne).

Fazy standardowego procesu podejmowania decyzji:

1. Określenie przedmiotu i celu decyzji.

2. Określenie kryteriów decyzji.

3. Poszukiwanie alternatyw.

4. Porównywanie i analiza alternatyw.

5. Identyfikacja i ocena ryzyka.

6. Dokonanie wyboru.

7. Sterowanie realizacją decyzji.

8. Kontrola.

Decyzje operacyjne

Decyzje kierownicze dotyczą:

• planowania (dobór kierunku działań, celu),

• organizowania (podział zadań itd.),

• motywowania,

• kontrolowania (oceny dział. z punktu widzenia ustalonych kryteriów).

Praktyczna typologia celów

(zarządzanie organizacją gosp.)

Typologia decyzji

Podstawowe kierunki funkcjonowania i rozwoju org.

Najwyższe szczeble zarządzania.

Podejmowane na najniższych szczeblach zarządzania.

Krótki czas problem decyzja.

Dotyczą rozwiązywania poje-dynczych problemów

---