123
Elektronika Praktyczna 8/2005
B I B L I O T E K A E P
W „Bibliotece EP” prezentujemy książki dotyczące zagadnień związanych z różnymi dziedzinami techniki, jednak zawsze przydatne
w pracy elektronika lub pomocne w uprawianiu elektronicznego hobby. Nasza opinia jest oczywiście subiektywna, ale wynika
z wieloletniego doświadczenia zawodowego i chyba jest zgodna z oczekiwaniami tych, którzy chcą z książek korzystać, a nie
przyozdabiać nimi półki. Aby nie marnować miejsca w EP, nie będziemy publikować recenzji książek ocenianych na jedną lub
dwie “lutownice”. Przyjęliśmy szeroką skalę ocen, aby ułatwić Czytelnikom orientację w potencjalnej przydatności książki. Ze względu
na to, że w książkach wydawanych w Polsce pewne działy elektroniki są wyraźnie pomijane, w dziale Biblioteki EP omawiamy
również pozycje książkowe pochodzące od wydawców światowych. Przy wyborze tych książek kierujemy się ich tematyką,
wartością merytoryczną i subiektywnym odczuciem ich przydatności.
Publikowane w EP recenzje książek można znaleźć w Internecie pod adresem: http://biblioteka.ep.com.pl.
Uwaga! Większość prezentowanych książek można zamówić w Dziale Handlowym AVT. Chcemy w ten sposób udostępnić je
Czytelnikom EP. Pozycje zagraniczne znaleźć można pod adresem: http://www.abe.pl.
123
Eugeniusz Rosołowski, Cyfrowe
przetwarzanie sygnałów
w automatyce elektroenergetycznej.
Akademicka Oficyna Wydawnicza
EXIT, Warszawa 2002
Na polskim rynku wydawniczym
pojawiło się już kilka książek poświę-
conych tematyce cyfrowego przetwa-
rzania sygnałów (CPS). Z reguły są
to pozycje omawiające temat w spo-
sób podręcznikowy, tzn. ich autorzy
rozpoczynają wykład od podstaw i na
różnym poziomie, a także w różnym
zakresie prezentują klasyczne tematy
CPS. Podawane są przy tym rozma-
ite przykłady możliwego zastosowania
cyfrowego przetwarzania sygnałów,
najczęściej do filtracji sygnałów lub
przetwarzania obrazów. Omawiana
książka ma nieco inny charakter. Jest
monografia prezentująca zastosowanie
CPS w jednym, konkretnym dziale
techniki – w automatyce elektroener-
getycznej. Dla nas, elektroników jest
więc ciekawa z dwóch powodów. Po
pierwsze cyfrowe przetwarzanie sy-
gnałów stało się bardzo powszech-
ne. Mimo, że sama teoria CPS ma
większy związek z matematyką niż
z elektronika, to jednak jej realiza-
cje są zwykle elektroniczne. Dzięki
temu cieszy się bardzo dużym zain-
teresowaniem elektroników. Drugi po-
wód to prezentowana aplikacja CPS.
Elektroenergetyka jest ze względu na
poziomy prądów, napięć i mocy dość
odległa od typowej elektroniki, obie
dziedziny mają jednak pewien obszar
wspólny, a także posługują się (przy-
najmniej do pewnego stopnia) tym
samym językiem. Problematyka auto-
matyki elektroenergetycznej jest krót-
ko przedstawiona w rozdziale 1, który
dla elektroników może stanowić en-
cyklopedyczną prezentację jakie są jej
zadania. Ponieważ monografia dotyczy
zastosowania cyfrowego przetwarza-
nia sygnałów, więc wprowadzeniu do
CPS jest poświęcony tylko jeden roz-
dział. W kolejnych rozdziałach autor
omawia metody pomiaru parametrów
sygnałów elektrycznych istotnych
z punktu widzenia automatyki syste-
mu elektroenergetycznego, przedsta-
wiając konkretne algorytmy służące
do wyznaczania parametrów takich,
jak amplituda oraz wartość skuteczna
prądu i napięcia, moc, impedancja,
częstotliwość. Warto tu przypomnieć,
że są to przebiegi trójfazowe, i że
w automatyce istotny jest czas za-
działania np. zabezpieczenia, a więc
i szybkość wyznaczania pewnych pa-
rametrów. Następnie autor analizuje
błędy pomiarowe i ich kompensację.
Książkę zamyka rozdział poświeco-
ny metodom sztucznej inteligencji,
Alan Freeman,
Encyklopedia
komputerów.
Helion, 2004
Jest to bardzo dobra książka dla
każdego. W oryginale angielskim książ-
ka zgodnie ze swoim tytułem jest po-
rządną encyklopedią terminów kompu-
terowych. Zawiera ok. 15000 haseł, na
które składają się nazwy, skróty, pojęcia,
wyrażenia, a nawet całe zdania związa-
ne z techniką komputerową i informa-
tyką. Jeśli chodzi o zakres czasowy, to
niektóre hasła sięgają okresu początków
ery komputerowej, większość jednak jest
współczesna i aktualna. Encyklopedia
jest bogato ilustrowana. Na te ilustracje
składają się zdjęcia, szkice, rysunki, ta-
bele. Stanowią znakomite uzupełnienie
informacji tekstowych. Autor książki ma
wieloletnie doświadczenie w tworzeniu
tego typu publikacji encyklopedycznych
stąd można wnosić, że kolejne wydanie,
Elektronika Praktyczna 8/2005
124
B I B L I O T E K A E P
książka
wybitna,
polecamy!
książka
o dużych
walorach
praktycznych,
polecamy!
może się
przydać
daleka od
doskonałości
nie warto
kupować
Le gen da:
PRENUMERATĘ ELEKTRONIKI PRAKTYCZNEJ
NAJWYGODNIEJ ZAMAWIAĆ SMS-EM!
Wyślij SMS o treści
PREN
na numer
0663889884
,
my oddzwonimy do Ciebie
i przyjmiemy Twoje zamówienie.
(koszt SMS-a według Twojej taryfy)
o którym teraz mówimy jest w komplet-
ne i pozbawione wielu błędów, jako że
bazuje na poprzednich publikacjach. Są-
dzę, że korzystanie z tej książki będzie
dla czytelnika łatwe i jednocześnie do-
starczy mu zadowalających odpowiedzi
na zdecydowaną większość zadawanych
pytań. Polski czytelnik dostał dzięki wy-
dawnictwu Helion i tłumaczom książkę
bogatszą niż oryginał. Oprócz encyklo-
pedii jest to bowiem bardzo przydatny
i obszerny słownik terminów kompu-
terowych. W trakcie tłumaczenia pozo-
stawiono bowiem obok polskich haseł,
które są ułożone w porządku alfabetycz-
nym - hasła oryginalne (wydrukowane
mniejszą czcionką i umieszczone w na-
wiasach). Dzięki temu w sposób natu-
ralny powstał słownik polsko-angielski.
Ale to jeszcze nie wszystko. Na końcu
książki umieszczono indeks haseł angiel-
skich wraz z polskimi odpowiednikami.
W ten sposób polski czytelnik uzysku-
je jednocześnie i encyklopedię i słownik
działający w obie strony. Niektóre hasła
(np. big iron) tłumacze zdecydowali się
pozostawić bez przekładu, jako że w ję-
zyku polskim nie dorobiliśmy się ade-
kwatnych odpowiedników. Jest to sytu-
acja typowa dla nowoczesnej techniki,
której oryginalne słownictwo powstaje
najczęściej w języku angielskim i do-
piero z opóźnieniem powstają (lub nie)
polskie określenia. Na plus polskiego
wydania książki zdecydowanie można
zaliczyć solidną oprawę w twardych
okładkach, co dla pozycji liczącej ponad
1100 stron jest bardzo istotne. Ogólnie
jednak wydawnictwu Helion należą się
duże brawa – przyznajemy 5 lutownic.
Mieczysław Kręciejewski
Władysław Majewski, Układy
logiczne. WNT, Warszawa 2003.
Wydanie 6 rozszerzone
Książka jest podręcznikiem akade-
mickim omawiającym podstawy pro-
jektowania układów logicznych. Jest
książką szczególną – jej pierwsze
wydanie miało miejsce w roku 1974
– 30 lat temu! Od tamtej pory do-
czekała się 6 wydań. Na szczęście
autor dbał o to, aby kolejne wydania
były aktualizowane zgodnie z postę-
pem wiedzy i techniki. Duża część
książki to już klasyka. Algebra Bo-
ole’a, podstawy teorii automatów,
projektowanie układów kombinacyj-
nych i sekwencyjnych (zarówno syn-
chronicznych, jak i asynchronicznych)
a więc metodom ekspertowym, sys-
temom rozmytym i sieciom neurono-
wym. W poszczególnych rozdziałach
autor umieścił przykłady ilustrujące
prezentowane zagadnienia. Trzeba jed-
nak wyraźnie powiedzieć, że książka
chociaż jest bardzo ciekawa, nie jest
łatwa ponieważ rozważania autora są
prowadzone z racji charakteru książki
na dość wysokim poziomie matema-
tycznym. Nie chcę przez to powie-
dzieć, że jest to wada książki, a jedy-
nie przedstawić jej charakter. Dlatego
też w ogólnej ocenie przyznajemy 4
lutownice.
Mieczysław Kręciejewski
są w swoim zakresie podstawowym
dobrze opracowane i ugruntowane.
Są to jednocześnie tematy niezbęd-
ne dla profesjonalnego projektanta
współczesnych układów cyfrowych,
mimo że straciły dużo jeżeli cho-
dzi o ich zastosowanie na co dzień.
Stało się tak za sprawą wszech-
obecnych układów programowalnych
i coraz doskonalszego oprogramowa-
nia służącego projektantom systemów
cyfrowych. Są to jednak podstawy,
które dobry fachowiec powinien po-
znać. Widać tu wyraźnie analogię
z matematyką – pojawienie się pakie-
tów oprogramowania matematycznego
(w tym również do obliczeń symbo-
licznych) nie zwalnia z obowiązku
przejścia tradycyjnego kursu matema-
tyki – mimo, że inżynier nie musi
już w codziennej pracy mozolnie ob-
liczać całek, czy rozwiązywać rów-
nań różniczkowych. Ostatni rozdział
książki jest poświęcony układom
programowalnym. Zgodnie z konwen-
cją całego podręcznika ten temat jest
również potraktowany od strony pod-
staw teoretycznych. Podsumowując,
Czytelnicy EP, którzy pragną szybko
opanować umiejętność projektowa-
nia układów ocenią prawdopodobnie
tę książkę jako mało przydatną ze
względu na brak w niej odniesień
zarówno do występujących na rynku
układów cyfrowych, jak i narzędzi
projektowych. Jeżeli jednak oceniać
ją jako podręcznik dla studentów, to
niewątpliwie ocena musi być pozy-
tywna. W efekcie 3 lutownice.
Mieczysław Kręciejewski