1

Autor: Dr David Dewitt

Czy w Biblii są błędy?

Część I Stary Testament

Dr David A. DeWitt

Celem tego opracowania jest wykazanie, że w Starym Testamencie nie ma niczego, co zaprzeczałoby
twierdzeniu (wypowiadanemu przez Chrystusa, apostołów i w ciągu wieków przez konserwatywnych
chrześcijan), że jest to nieomylne Słowo Boże (Mt 4,4; 5,18; 22.31-32; Hbr 4,12; 2 Pt 1,21; 2 Tm 3,16).

W ciągu ostatnich 150 lat nieomylność Biblii atakowana była przez liberalnych krytyków, którzy twierdzą, że
jest ona pełna sprzeczności i ludzkich błędów, co degraduje ją do niższej rangi - jest dobrą książką, ale nie
nieomylnym słowem od Boga. Rozważymy ich zarzuty i odpowiemy na nie obroną nieomylności Starego
Testamentu.

(1) Zarzut: Jako że posiadany przez nas ST (jest to skrót od :Stary Testament - od tego miejsca będzie stale
używany) jest pełny błędów wynikających z kopiowania, skąd wiemy, że mamy do czynienia z oryginałem?
Odpowiedź: Mimo, że mogę kupić plastykową miarkę (np. linijkę) nie będącą oryginałem, liczy się to, że
prawdziwa miara znajduje się w Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sewr pod Paryżem. Jeżeli ST posiada
błędy, to i Jezus, i apostołowie mylili się i w związku z tym całe chrześcijaństwo nie ma podstaw.

(2) Zarzut: Czy stwierdzenia będące ze sobą w konflikcie nie dowodzą, że Biblia jest omylna?
Odpowiedź: Dowodziłyby, gdyby były naprawdę w konflikcie, jednak problemy, których nie potrafimy
rozwiązać, niekoniecznie są ze sobą w sprzeczności. Z punktu widzenia aerodynamiki trzmiel nie powinien
umieć latać. Nie znaczy to jednak, że skoro ja nie umiem rozwiązać tego problemu, że on lata.

(3) Zarzut: Jeżeli nie kopie a oryginalny hebrajski ST był nieomylny, dlaczego Jezus i apostołowie cytowali jego
greckie tłumaczenie?
Odpowiedź: Wersja LXX (greckie tłumaczenie hebrajskiego ST dokonane w Aleksandrii około 250 r. przed
Chr.) to pisma znane i używane przez wszystkich. Większość znanych mi nauczycieli Biblii, jak i ja sam uczymy
używając wersji w swoim języku, ponieważ rozumieją go nasi słuchacze. Ogólnie tłumaczenia są dobre i nie
zniekształcają doktryny lub wiecznych prawd. Kiedy jednak wkradnie się jakiś błąd, musimy wrócić do języka
oryginalnego.

(4) Zarzut: Jest dowód na to, że Mojżesz nie napisał Pięcioksięgu: np. księga ta zawiera opis jego śmierci i
narrację w trzeciej osobie (Pwt 6,26-27).
Odpowiedź: Argumenty liberałów przeciwko Mojżeszowemu autorstwu Pięcioksiągu (pierwszych pięciu ksiąg
Biblii) biorą się stąd, że nie lubią oni tematów tam zawartych, jak np. stworzenie w ciągu sześciu dni,
uniwersalny potop, prawo dane przez Boga, itp. Pięcioksiąg utrzymuje, że Mojżesz jest jego autorem (Wj 17,14;
24,4; 34,27; Lb 33,1-2, Pwt 31,9). Tak samo twierdzą inne księgi ST (1 Krl 2,3; 2 Krl 14,6; 21,8; Ezd 6,18; Neh
13,1; Dn 9,11-13; Mal 4,4). Chrystus i apostołowie uczyli również, że Mojżesz był autorem Pięcioksiągu (J
5,46-57; 7,19; Dz 3,22; Rz 10,5). Oczywiście ktoś inny dodał notatkę pośmiertną w ostatnim rozdziale (Pwt 34),
prawdopodobnie Jozue. Używanie 3 osoby w narracji nie neguje autorstwa Mojżesza. Wydarzenia historyczne
często były spisywane przez ludzi przedstawiających siebie jako uczestników w 3 osobie (przykład: Juliusz
Cezar w swoich „Wojnach Galijskich”). Pięcioksiąg napisany był przez kogoś dobrze obeznanego z Egiptem
(Dz 7,22), nie z Palestyną i któremu nieznana była Palestyna (Rdz 13,10; 33,18; Wj 9,31-32), przed wejściem
do Palestyny (Pwt 12,1-9), żyjącego przed założeniem Jerozolimy (Rdz 14,18; 22,2) i Hebronu (Lb 13,22).
Wszystkie te opisy pasują do Mojżesza, nie do pisarzy późniejszych.
(5) Zarzut: Czy ST nie jest sprzeczny z tym, co wiemy z nauki, np. na temat kształtu i orbity Ziemi oraz na
temat ewolucji w przeciągu długich okresów czasu?
Odpowiedź: Biblia nie jest sprzeczna z żadnym z prawdziwych faktów. To nauka - nie Biblia - zmienia swój opis
rzeczywistości. Nauka, nie Biblia, utrzymywała, że świat jest płaski, że życie powstało z braku życia i że ludzie
wyewoluowali się ze zwierząt w przeciągu długich eonów czasu. Dzisiejsza książka naukowa zaprzecza temu, o
czym mówiła moja książka ze szkoły średniej. Tak więc dlaczego by nie wierzyć nauce z powodu jej
nieprzerwanej listy sprzeczności? Są w Biblii stwierdzenia w rodzaju: „słońce zatrzymało się w połowie niebios”
(Joz 10,13) lub: „królik przeżuwa pokarm (Kpł 11,6). Są to opisy a nie stwierdzenia naukowe. Jeżeli powiem:
„mój nos cieknie, a moje nogi pachną”, możesz spierać się, że z naukowego punktu widzenia tak nie jest, ale

Artykuły do ściągnięcia

:

http://www.biblia.polok.pl/

lub w dziale Download

http://www.iwportal.net

2

Autor: Dr David Dewitt

również mógłbyś zrozumieć mój punkt widzenia. W ten sam sposób „zachód słońca” (Rdz 15,17) i „cztery
narożniki ziemi” (Iz 11,12) są wyrażeniami opisowymi.

(6) Zarzut: Czy udokumentowane hipotezy nie udowadniają, że ST nie został napisany tak, jak sam twierdzi?
Np. czy różne imiona Boga w Rdz 1 i 2 nie są dowodem na różne kultury?
Odpowiedź: Rdz 1 i 2 to typowe teksty hebrajskie. Rozdział 1 daje szerszy pogląd na stworzenie, a potem
rozdział 2 „powiększa” opis stworzenia ludzi. Dlatego Rdz 1 posiada ogólne imię Boga (Elohim) a rozdz. 2
posiada słowo znane z przymierza (Jahwe). Liberalna teoria mówiąca o tym, że Biblia została skomponowana
później z dwóch źródeł, nie ma podstaw i jest wyraźną próbą dyskredytowania autorytetu tekstu biblijnego.

(7) Zarzut: Skąd pochodziły żony synów Adama i Ewy?
Odpowiedź: Oczywiście, były ich siostrami. Do czasu Prawa Mojżeszowego (czyli 2500 lat później) nie ma ani
słowa sprzeciwu wobec małżeństw pomiędzy braćmi i siostrami (Kpł 20,17). Nawet żona Abrahama była jego
pół-siostrą (Rdz 20,12).
(8) Zarzut: Jak pogodzić stwierdzenie Boga „... Żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać
przy życiu” (Wj 33,20) z innym: „A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz” (Wj 33,11)?
Odpowiedź: Mojżesz i inni , widząc Boga, widzieli Chrystusa, nie bezpośrednio Ojca (J 1,18).

(9) Zarzut: Czy ST nie myli się w sprawie zakażenia trądem ubrań, ścian w mieszkaniu i ogólnie w sprawie
zaraźliwości trądu (Kpł 13,47-59; 14,33-57)?
Odpowiedź: Użyte tu słowo hebrajskie ma znaczenie o wiele bardziej ogólne niż nasz współczesny „trąd”
(choroba Hansena). Wyraz użyty w ST nie oznacza żadnej szczególnej choroby skóry.

(10) Zarzut: Czy rozmiary armii walczących w tak gorącym klimacie nie są przesadzone w wydaniu autora?
Odpowiedź: Pytanie to zakłada, że współczesne obserwacje są lepsze od tych poczynionych przez starożytnych
w czasie, kiedy rozgrywały się te wydarzenia. Klimat w czasach ST był bardziej wilgotny niż dzisiaj i zasilał
puszcze na wzniesieniach a także dżunglę w dolinie Jordanu. Potwierdzają to nawet zapisy egipskie. Spisy
jeńców i rozmiary armii asyryjskiej oraz macedońskiej również dowodzą wielkiej liczebności armii i ogromnych
rzeczywistych możliwości ówczesnej męskiej populacji.

(11) Zarzut: Dlaczego podaje się trzy różne liczby określające wiek rozpoczynania służby przez lewitów (30, 25
i 20)?
Odpowiedź Lewici rozpoczynali służbę w świątyni w wieku lat 30 (Lb 4,3). Stawali się wychowankami w wieku
lat 25 (Lb 8,24). Kiedy Ezdrasz i Nehemiasz wrócili z niewoli, istniało tylko 74 lewitów (Ezd 2,40; Neh 7,43),
tak więc nawet 20-latkowie brali udział w pracach projektowo-budowlanych, chociaż nie w służbie ofiarniczej.
(12) Zarzut: Jak Mojżesz mógł pisać o swojej własnej skromności (Lb 12,3)?
Odpowiedź: Mojżesz pisze o sobie swobodnie, tak samo jak o innych. Zauważmy - pisze on także o swoich
błędach, słabościach i grzechach. Uwaga z Lb 12,3 znajduje się we kontekście wyjaśniającym powód, dlaczego
Bóg objawił się Mojżeszowi, (Porównaj 2 Kor 11,5 i 12,11-12)
(13) Zarzut: Dlaczego tu i tam są inne imiona?
Odpowiedź: Wiele- jeżeli nie większość - ludzi posiadało kilka imion, co odróżniało ich od ludzi z tymi samymi
imionami.

(14) Zarzut: Jak mogło zginąć 50.070 ludzi patrzących na arkę w Bet-Szemesz?
Odpowiedź: Jest to jeden z błędów powstałych przy kopiowaniu. Niektóre manuskrypty hebrajskie podają liczbę
70 i niewątpliwie ta liczba jest prawdziwa. Pamiętajmy, to oryginalny tekst jest nieomylny, nie kopie. (Inny
przykład to 30.000 rydwanów w 1 Sm 13,5 zamiast 3000. To samo w 2 Sm 8,4 a 1 Krn 18,4.)

(15) Zarzut: 1 Sm 16,10-11 mówi, że Jesse miał 3 synów. 1 Krn 2,13-15 twierdzi, że miał ich 8.
Odpowiedź: Tylko siedmiu przeżyło do wieku dorosłego. Między ks. Samuela i Kronik jest około 20 różnic
odnośnie liczb. Wzięły się z tego, że odnosiły się do różnych grup, kategorii i innego czasu liczenia.

(16) Zarzut: Dlaczego 2 Sm 21,19 mówi, że Elchanan zabił Goliata?
Odpowiedź: Jest to wcześnie już zarejestrowany błąd przepisywacza. On zabił brata Goliata (1 Krn 20,5).

(17) Zarzut: Czy nie było co najmniej dwóch (lub trzech) Izajaszów?
Odpowiedź: To podejście, nieprzychylnie nastawione do spraw ponadnaturalnych, zakłada, że prorok z roku 700
przed. Chr. nie mógł przepowiedzieć wydarzeń z roku 587 i 539-37 przed Chr. takich jak: upadek Babilonu i
powrót Żydów do Jerozolimy. Stwierdzenie, że rozdziały 40-66 mają innego autora, natrafia na problem: (1)
Izajasz 6,13 też posiada tę zapowiedź: (2) Ubolewanie nad tymi samymi faktami zawarte jest i w pierwszej, i w

Artykuły do ściągnięcia

:

http://www.biblia.polok.pl/

lub w dziale Download

http://www.iwportal.net

3

Autor: Dr David Dewitt

drugiej połowie księgi Izajasza (por. Iz 1,15 z 59,3.7; 10,1-2 z 59,4-9; 1,1-10 z 29,13; 1,29 z 57,4-5); (3) góry i
rodzaje drzew w r. 40 i dalej, nieznane w Babilonie, przemawiają za autorem sprzed wygnania; (4) Chrystus i
autorzy nowotestamentowi twierdzą, że cała księga jest napisana przez tego samego Izajasza (Mt 12,17-18 z Iz
42,1; Mt 3,3 cytuje Iz 40,3; Dz 8,28 z Iz 53,7-8; J 12,38-41 cytuje Iz 53,1 i 6,9-10 jako tego samego Izajasza;
oraz Rz 10,20 cytuje Iz 65,1).


Autor - David A. DeWitt ukoñczy³ Michigan State University (B.S) i Dallas Theological Seminary (Th.M.,
D.Min.). Jest prezesem Relational Concepts, Inc. w Grand Rapids, Michigan i zajmuje siê wyposa¿aniem
uczniów w Relational Concepts’ School of Discipleship. Jest żonaty, ma troje dzieci.

Artykuły do ściągnięcia

:

http://www.biblia.polok.pl/

lub w dziale Download

http://www.iwportal.net