Co to jest filozofia?
LITERATURA
1.
Ajdukiewicz K., Zagadnienia i kierunki filozofii (różne wydania)
2.
Blackburn S., Oksfordzki słownik filozoficzny, Warszawa 1998
3.
Copleston F., Historia filozofii (kolejne tomy)
4.
Diogens Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Warszawa, 1982
5.
Filozofia. Podstawowe ptytania, (red.) E. Martens, H. Schnädelbach, Warszawa 1995
6.
Gilson E., Duch filozofii średniowiecznej
7.
Jonas H., Religia Gnozy, 1994
8.
Krokiewicz A., Zarys filozofii greckiej (od Talesa do Platona), Warszawa 1971
9.
Kunzmann P., Burkard F. P., Wiedmann F., Atlas filozofii, Warszawa 1999
10.
Leksykon filozofii klasycznej, Lublin 1997
11.
Leksykon PWN, Filozofia, Warszawa 2000
12.
MacIntyre A., Krótka historia etyki, Warszawa 2002
13.
Miś. A., Główne nurty filozofii współczesnej, Warszawa 1995
14.
Oksfordzka ilustrowana historia filozofii, Poznań 2001
15.
Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. I-V, Lublin 1996-2001
16.
Słownik filozofii, (red.) J. Hartman, Kraków 2004
17.
Ś
wieżawski S., Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa 2000
18.
Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2000
19.
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I-III (różne wydania)
20.
Tejchman J., Evans K. C., Filozofia. Przewodnik dla początkujących, Warszawa 1994
21.
Kuksewicz Z., Zarys filozofii średniowiecznej, Warszawa, 1973
Filozofia - podział
Filozofia
TEORIA
POZNANIA
EPISTEMOLOGIA
ONTOLOGIA
Metafizyka
ETYKA
LOGIKA
ESTETYKA
Filozofia - podział
Filozofia
– umiłowanie mądrości
z gr. Φιλεω, (fileo) – miłuję, dążę
z gr. σοφια (sofia) – mądrość,
wiedza
LOGIKA
z gr. logike techne
umiejętność rozumowania
logos – słowo
TEORIA POZNANIA
EPISTEMOLOGIA
z gr. επιστηµη (episteme) – wiedza
lub
gnoseologia z gr. γνωσις (gnosis) –
poznanie
METAFIZYKA
z gr. τα µετα τα φυσικα (ta meta
ta fysika)- to co po fizyce
ONTOLOGIA
- ogólna teoria
bytu
z gr. το ον (to on) – to co jest
FILOZOFIA PRAKTYCZNA
ETYKA
gr. έτηος, łac. moralis –
obyczaj
ESTETYKA
z gr. αιςτηετικος – dotycząca
postrzegania
Filozofia - podział
FILOZOFIA
FILOZOFIA
CZŁOWIEKA
FILOZOFIA
SPOŁECZNA
FILOZOFIA
KULTURY
Filozofia - podział
Filozofia człowieka
•
filozofia umysłu
•
filozofia języka
•
filozofia emocji
•
filozofia introspekcji
•
filozofia dialogu
Filozofia społeczna
•
filozofia historii
•
filozofia prawa
•
filozofia edukacji
•
filozofia polityki
•
filozofia pracy
•
filozofia ekonomii
•
filozofia sportu
Filozofia kultury
•
filozofia religii
-
filozofia Boga
•
filozofia nauki
-
filozofia logiki
-
filozofia matematyki
-
filozofia fizyki
-
filozofia chemii
-
filozofia geologii
-
filozofia biologii
-
filozofia medycyny
-
filozofia psychologii
-
filozofia socjologii
•
filozofia humanistyki
•
filozofia techniki
•
Etyka
•
Estetyka
-
filozofia literatury
-
filozofia filmu
•
Metafilozofia
Epistemologia
. Zagadnienie źródeł
poznania – wersja psychologiczna
Racjonalizm
genetyczny
(natywizm)
-
istnieją pojęcia wrodzone:
np. prawa logiki, idea Boga
-
zmysły nie mają wpływu na
treść niektórych naszych
pojęć i przekonań
-
umysł ludzki odpowiednio
pobudzony odkrywa pewne
prawdy
-
Sokrates
(metoda
akuszerska)
-
Platon, Kartezjusz, Leibniz
Genetyczny empiryzm
-
nie ma pojęć i przekonań
wrodzonych
-
umysł jak tabula rasa
-
ź
ródłem wszystkiego
doświadczenie
-
impresje
-
dane zmysłowe
-
idee
-
niczego nie ma w umyśle
czego wcześniej nie byłoby
w zmysłach
-
Locke, Hume, Condillac
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
pytamy jakimi metodami możemy dojść do wartościowej
poznawczo wiedzy
dwa przeciwstawne stanowiska
•
racjonalizm (aprioryzm) - empiryzm
•
racjonalizm (aprioryzm) – irracjonalizm
aprioryzm metodologiczny (epistemologiczny) –
empiryzm metodologiczny (epistemologiczny)
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
Spór aprioryzmu i empiryzmu
•
pytanie o rolę introspekcji w ludzkim poznaniu
•
pytanie o rolę doświadczenia w ludzkim
poznaniu
•
aprioryzm – poznanie niezależne od
doświadczenia
•
empiryzm – dominująca rola doświadczenia w
poznaniu
Zagadnienie źródeł poznania –
wersja epistemologiczna
Aprioryzm skrajny
ofensywa starożytna
Platon (427 r. p.n.e - 347
r. p.n.e)
(doksa – epistema)
(sceptycyzm – złudzenia
zmysłów)
to co rzeczywiste musi być
niezmienne
tylko ROZUM
Kartezjusz
skrajna postać zanikła
pytanie o twierdzenia a
priori
Empiryzm skrajny
każde uzasadnione twierdzenie
musi opierać się bezpośrednio
lub pośrednio na
doświadczeniu
John Locke (1632 – 1704)
•
od empiryzmu genetycznego
do empiryzmu radykalnego
(sensualizm)
•
odrzucony przez
umiarkowanych empirystów i
umiarkowanych apriorystów
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
Empiryzm umiarkowany
Francis Bacon
(1561 – 1626)
istnieją twierdzenia w nauce,
które nie opierają się na
doświadczeniu – twierdzenia a
priori
tylko twierdzenia analityczne są
uprawnionymi twierdzeniami a
priori
eksperyment – zmysły
indukcja - rozum
Aprioryzm umiarkowany
Immanuell Kant (1724-1804)
Czy istnieją zdania a priori
nie będące twierdzeniami
analitycznymi?
•
zdania analityczne – zdania
syntetyczne
•
zdania a priori – zdania a
posteriori
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
I.
syntetyczne a posteriori – fakty empiryczne
II.
syntetyczne a priori – warunek doświadczenia
(kategorie oraz czas i przestrzeń)
III.
analityczne a priori – prawa logiki
IV.
analityczne a posteriori – niemożliwe
sądy doświadczalne – syntetyczne a posteriori
sądy spostrzeżeniowe – analityczne a priori
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
Spór empiryzmu i aprioryzmu o charakter twierdzeń
matematyki
•
empiryzm skrajny – wszystkie twierdzenia matematyki są
oparte na doświadczeniu
•
aprioryzm – wszystkie twierdzenia matematyki mają charakter
a priori
(względnie syntetycznych a priori)
•
empiryzm umiarkowany
-
matematyka czysta – sądy analityczne a priori
-
matematyka stosowana – obok sądów analitycznych występują
sądy syntetyczne a posteriori
•
konwencjonalizm (umowa) H. Poincare
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
Istota poznania
apriorycznego według
fenomenologów
Edmund Husserl
(1859-1938) - „ojciec
fenomenologii”
•
doświadczenie ekstraspekcyjne
– introspekcyjne
•
poznanie istoty rzeczy –
bytowanie realne (poza czasem
i przestrzenią)
•
„wgląd w istotę”
•
„czysta świadomość”
Racjonalizm – irracjonalizm
•
Kartezjusz (1596 – 1650)
•
„cogito erg sum”
•
kult poznania racjonalnego –
prymat rozumu – Oświecenie
•
poznanie na drodze przyrodzonej
odrzucenie poznania
nadprzyrodzonego
•
wzorem poznanie naukowe
•
intersubiektywna powtarzalność,
sprawdzalność i
komunikowalność wiedzy
•
poznanie abstrakcyjne
Zagadnienie źródeł poznania – wersja
epistemologiczna
Racjonalizm – irracjonalizm
•
św. Bernard z Clairvaux (1090 - 1153)
•
ekstaza mityczna
•
bezpośredni kontakt z przedmiotem poznania
•
Plotyn, św. Augustyn, św. Jan od Krzyża, św. Franciszek z
Asyżu,
•
H. Bergson (1859 – 1941)
•
intuicjonizm – pęd życiowy
•
rozum pozwala poznawać rzeczy w działaniu, a nie w ich
istocie
Zagadnienie granic poznania
Czy w akcie poznawczym można wyjść poza
(przekroczyć) własne granice?
Dwa rozumienia transcendencji
•
przekroczyć –zagadnienie transcendencji
•
przedmiot poza granicami poznania – przedmiot
transcendentny
Zagadnienie granic poznania
I.
czy podmiot jest w stanie
poznać cokolwiek, co nie
jest jego własnym
przeżyciem?
•
przeżycie immanentne
(poznanie wewnętrzne)
•
zagadnienie
immanentnych granic
poznania
•
epistemologiczny realista
immanentny
•
epistemologiczny idealista
immanentny
II.
czy przedmioty naprawdę
istniejące są dostępne
poznaniu, czy też poznajemy
tylko własne konstrukty
myślowe?
•
przedmiot transcendentny –
przedmiot istniejące
naprawdę (niezależnie od
podmiotu) a konstukty
myślowe (nie istniejące
niezależnie od podmiotu)
•
epistemologiczny idealizm
transcendentalny
•
epistemologiczny realizm
transcedentalny
Zagadnienie granic poznania
Epistemologiczny idealizm
immanentny
•
Georg Berkeley (1685 -1753)
•
istnieć to być postrzeganym
•
przedmiotem poznania są tylko
nasze przeżycia – wrażenia
zmysłowe
•
Dawid Hume (1711 – 1776)
•
doświadczenie wewnętrzne
•
nie wykraczamy poza sferę
immanentną własnych stanów
psychicznych
Epistemologiczny idealizm
transcendentny
•
Immanuell Kant
•
przedmiot intencjonalny – to co
postrzegane, wyobrażane,
myślane
•
umysł nie może poznać czegoś
niezależnie istniejącego od niego
– „świat rzeczy samych w sobie”
•
myśli bez treści są puste, a dane
naoczne bez pojęć ślepe
•
bez zmysłowości przedmiot nie
byłby nam dany, bez intelektu
ż
aden przedmiot nie byłby
pomyślany
Zagadnienie granic poznania
Realizm
•
rzeczywiste istnienie
przedmiotów poznania
•
doświadczenie
najsilniejszym
uzasadnieniem dla realnego
istnienia świata niezależnie
od aktów poznawczych
podmiotu
Pozytywizm
August Comte (1798-1857)
•
ogólne założenia
1.
empiryzm
2.
fenomenalizm
3.
indukcjonizm
4.
naturalizm
5.
nominalizm
pozytywizm ewolucyjny
Herberta Spencera (1822-1903)
empiriokrytycyzm
Ernsta Macha (1838-1916)
Neopozytywizm – Koło Wiedeńskie
Zagadnienie prawdy
UJĘCIA PRAWDY
Epistemiczne
Nieepistemiczne
relacyjne
nierelacyjne
Zagadnienie prawdy
Epistemiczne
•
bycie prawdziwym jest w
jakikolwiek sposób zależne
od tego, czy uważamy coś
za prawdziwe czy nie
Nieepistemiczne - relacyjne
•
bycie prawdziwym – w jego
eksplikacji występuje
predykat dwuargumentowy,
który wyraża relację między
czymś co jest prawdziwe a
czymś ten stan orzekającym
– między myślą a światem
Nieepistemiczne
nierelacyjne
•
Platon
•
Arystoteles
•
teorie redundancyjne
schemat „jest prawdą że p”
ma ten sam sens co
odpowiednia instancja
wypowiadająca schemat „p”
•
teoria adekwatności
(św. Tomasz z Akwinu)
wychodzi od Arystotelesa
Zagadnienie prawdy
Teorie nierelacyjne – nieepistemiczne
Platon
•
teoria idei
•
drugie żeglowanie
•
mit jaskini
•
doksa, logos, episteme
•
poznanie inteligibilne
kto błędnie mniema
(doksa), ten mniema, a kto
błędnie mówi (logos), ten
mówi,
„że nie istnieje byt, czy też, że
jakoś istnieje to czego w
ż
aden sposób nie ma?”
[Platon, Sofista]
Arystoteles
•
asercja, wypowiedź
oznajmująca
-
dziś jest poniedziałek lub
wtorek (dysjunkcja)
-
zasada wyłączonego
ś
rodka – p lub nie
prawda, że p
Zagadnienie prawdy
Teorie nierelacyjne – nieepistemiczne
Klasyczna definicja prawdy
Veritas est adaequatio rei et
intellectus
Definicja Arystotelesa
Zdanie oznajmujące, w którym
jakiemuś przedmiotowi przyznaje
się jakąś właściwość (lub jej
odmawia), jest wtedy prawdziwe,
kiedy tenże przedmiot ma
wskazaną właściwość (lub jej nie
ma)
nośnikiem wartości logicznej nie
jest zdanie oznajmujące ale to co
wypowiedziane w zdaniu
oznajmującym S
Zarzuty przeciwko KDP
głownie skierowane w teorię
adekwatności (św. Tomasz z
Akwinu)
•
na czym ma polegać zgodność
myśli z rzeczywistością
•
nie można sprowadzić jej do
identyczności (myśl – przedmiot),
podobieństwa
•
jak stwierdzić adekwatność myśli
i przedmiotu
•
argument sceptyczny – skoro
dostępne są nam tylko nasze
myśli?
Zagadnienie prawdy
Teorie relacyjne – nieepistemiczne
Teoria semantyczna Alfreda Tarskiego
•
semantyka
– predykat jest semantyczny wtw gdy jest dwu
argumentowy i wyraża relację między znakiem językowym a
czymś co znakiem nie jest (obiekt oznaczany).
znak językowy – Sokrates
predykat semantyczny
– oznacza
obiekt oznaczany
– Sokrates (filozof grecki, itd.)
•
nośnikiem wartości logicznej są wypowiedzi rozumne –
zdania oznajmujące, sformułowane poprawnie na gruncie
języka L, w którym zostały wyrażone
•
język przedmiotowy – metajęzyk
Język L, dla którego definiowany jest predykat „prawdziwy” jest
językiem przedmiotowym, język w którym definiowany jest
predykat „prawdziwy” jest metajęzykiem
Zagadnienie prawdy
Teorie relacyjne – nieepistemiczne
•
kryterium adekwatności definicji prawdy –
KONWENTCJA T
•
schemat zdania w konwencji T
S
S jest prawdziwe wtw, gdy „s”
-
-
S
S jest zdaniem języka przedmiotowego
-
„s” jest przekładem zdania S na metajęzyk
Snow is white jest prawdziwe wtw, gdy „śnieg jest biały”
-
zdanie „Snow is white” jest zdaniem sformułowanym w
języku przedmiotowym
-
zdanie „śnieg jest biały” jest zdaniem „Snow is white”
sformułowanym w metajęzyku
•
równoważności w konwencji T
Zagadnienie prawdy
Teorie relacyjne – nieepistemiczne
Ograniczenia formalne nałożone przez Tarskiego
•
aby wskazać równoważność T konwencji w metajęzyku M
trzeba mieć możliwość utworzenia w metajęzyku M określeń dla
wyrażeń języka przedmiotowego (nazwy cudzysłowowe, nazwy
strukturalno-opisowe) w metajęzyku muszą być zdefiniowane
stałe logiczne wszystkie zdanie języka przedmiotowego muszą
być
przekładalne
na
metajęzyk
w
ramach
języka
przedmiotowego nie mogą występować żadne predykaty
semantyczne (oznaczać, prawdziwy itd,.)
•
schematy równoważnościowe konwencji T mogą pełnić funkcję
cząstkowych definicji prawdziwościowych zwrotów typu „S jest
zdaniem prawdziwym”
•
tylko stosowalna dla nauk dedukcyjnych (przyrodniczych)
Zagadnienie prawdy
Teorie relacyjne – nieepistemiczne
Krytyka teorii Tarskiego
•
niestosowalność do języka potocznego tylko do
języków nauk dedukcyjnych (każde wyrażenie
jednoznacznie określone przez swoją postać –
nieostrość, wartość logiczna składników wyrażenia
- nie określa wartości logicznej całego wyrażenia)
•
pytanie o stosowalność T konwencji dla
metajęzyka – języki wyższego rzędu
•
hierarchia języków wyższego rzędu – regres w
nieskończoność
Zagadnienie prawdy
Teorie epistemiczne - koherencja
zgodność myśli między sobą
prawdziwość bądź
fałszywość zdania
rozstrzygana jest w świetle
wcześniej uznanego aparatu
pojęciowego
dane doświadczenia
ekonomia myślenia
łyżeczka zanurzona w
szklance z wodą
prawda to proces
nieskończony
Krytyka
konsekwentna i spójna bajka
– czy jest prawdą?
jak rozstrzygać
prawdziwość bądź
fałszywość danych
doświadczenia
nie ma ostatecznego i
nieodwołalnego kryterium
prawdziwości
Zagadnienie prawdy
Teorie epistemiczne - konsensus
„Tabliczka mnożenia. Jeden
nie ma nigdy słuszności:
lecz od dwóch zaczyna się
prawda”
[F. Nietzsche, Wiedza radosna]
prawdziwość twierdzenia
polega na powszechnej jego
akceptacji
kryterium zgody
powszechnej
intersubiektywna
„zgodność”
idealna wartość graniczna
Ograniczenia
•
umowa – konsensus
•
zakres stosowalności
definicja pragmatyczna –
prawdziwość
zrelatywizowana do
pożyteczności twierdzenia
X mogłoby mieć W, chociaż
X nie jest prawdziwe, lub X
mogłoby być prawdziwe,
chociaż X nie ma W
Metafizyka – podział problematyki
„Dogmaty metafizyki”
I.
Jedyności świata
II.
Substancjalizmu
(rzeczy)
III.
Pozytywności
istnienia
IV.
Pozytywności
przyczynowości
PROBLEMATYKA:
I.
ontologiczna
-
spekulacyjna
-
przyrodnicza
II.
refleksja nad poznaniem
III.
refleksja nad przyrodą
IV.
refleksja wyrastająca z
religii i rozważań
etycznych
Metafizyka – ontologia
z gr. το ον (to on) – to co jest
ogólna teoria wszystkiego –
czegokolwiek
•
synonim metafizyki?
•
dociekanie istoty rzeczy
•
definicje rzeczowe terminów
•
wyjaśnienie aparatu pojęciowego
pojęcia
analizowane
przez
ontologię (spekulacyjną)
•
substancja, byt rzeczywisty, byt
pomyślany, byt realny, byt
idealny, idea (pierwotne, wtórne)
pojęcia analizowane w
ramach ontologii
przyrodniczej – materia,
przyczynowość,
skończoność,
nieskończoność itd..
STW, OTW, TOE, KMPM,
MK
twierdzenia ontologiczne
•
zasada tożsamości
•
zasada niesprzeczności
•
zasada wyłączonego środka
Metafizyka – wnioski z refleksji nad
poznaniem
Zagadnienie przedmiotów
idealnych
aprioryzm i empiryzm
Platon – intelekcja
idee: Prawda, Piękno, Dobro
drugie żeglowanie
idee wrodzone – nabyte
idee proste – złożone
uniwersalia – pojęcia ogólne
Spór o uniwersalia
realizm
skrajny realizm pojęciowy –
Platon, św. Augustyn
umiarkowany realizm pojęciowy
– Arystoteles, św. Tomasz z
Akwinu
nominalizm
skrajny nominalizm – Roscelin
(XI w.)
umiarkowany nominalizm
(konceptualizm) – Abelard,
Ockham (XII w. – XIV w.)
Metafizyka wnioski z refleksji nad poznaniem.
Zagadnienie idealizmu metafizycznego
Idealizm subiektywny
idealizm epistemologiczny
•
idealizm immanentny
•
idealizm transcendentalny
tezy
•
ciała – układ wrażeń –
przeżycia psychiczne
•
ciała – konstrukty (przedmioty
intencjonalne)
•
ciała nie istnieją niezależnie od
podmiotu
•
istnienie rzeczywiste – istnienie
nierzeczywiste (urojone)
Idealizm obiektywny
konstrukty mają charakter
obiektywny
ś
wiat dany w doświadczeniu
(przyrodniczy i psychiczny) jest
korelatem DUCHA
OBIEKTYWNEGO
byt istnieje niezależnie od aktu
stwierdzającego istnienie tego
bytu
dialektyka Hegla
dialektyka Marksa
Metafizyka wnioski z refleksji nad poznaniem.
Zagadnienie realizmu metafizycznego
Realizm naiwny
•
ciała istnieją w dosłownym sensie – realizm
przyrodzony
Realizm krytyczny
•
odrzucenie idealizmu
•
zmysły informują nas o świecie „nieadekwatnie”
•
odczucie np. barwy to subiektywna reakcja podmiotu
•
jakości wtórne – jakości pierwotne
•
fizykalizm
Zagadnienia metafizyczne wyrastające z
rozważań nad przyrodą
Zagadnienie substancji i struktury świata
•
starożytne pytanie o „zasadę świata” –
arche
czy istnieją substancje cielesne, jak i
duchowe?
determinizm czy indeterminizm?
finalizm czy mechanizm?
co to jest czaso-przestrzeń?
Zagadnienia metafizyczne wyrastające z
rozważań nad przyrodą
Dualizm
•
skrajny
•
ś
w. Augustyn, Kartezjusz
•
dusza i ciało to samoistna
substancja
•
Platon – ciało więzieniem
•
manichejski dualizm ducha i ciała
•
umiarkowany
•
Arystoteles, Akwinata
•
materia i forma
Monizm
•
jeden rodzaj substancji
•
materializm
•
antyirracjonalistyczny
•
realistyczny
•
fizykalistyczny
•
istnieją tylko substancje
materialne
1.
materializm mechanistyczny
(duch w maszynie)
2.
materializm dialektyczny
Zagadnienia metafizyczne wyrastające z
rozważań nad przyrodą
Mechanizm i finalizm
•
Czy świat jest uporządkowany
celowo?
•
mechanizm – nie
•
finalizm - tak
Finalizm antropomorficzny –
ś
wiat zamierzonym dziełem istoty
myślącej (warunki)
Filozoficzny mechanizm –
odrzucenie tezy o istnieniu
„Stwórcy”
Ewolucjonizm
– teoria walki o
byt
Mechanizm biologiczny –
wszystkie prawa biologii można
wywieść z praw fizyki i chemii
Witalizm –
nie można
zredukować wyjaśnienia świata
do praw fizykochemicznych -
(siły witalne)
•
paleowitalizm
•
psychowitalizm (Leibniz)
•
witalizm Arystotelesa
•
holizm
•
celowość utylitarystyczna
•
optymizm - pesymizm
Zagadnienia metafizyczne wyrastające z
rozważań nad religią
Religijne pojęcie bóstwa
•
poli - monoteizm
•
prawodawca i stwórca
•
najwyższa …..
•
byt realizujący wszystkie
atrybuty w stopniu
doskonałym
•
wszystko co powiem o
Bogu będzie fałszem
•
nieśmiertelność
•
wiara ojców
Filozoficzne pojęcie bóstwa
•
Ksenofont – fałszywość
antropomorfizmu
•
Platon – IDEA DOBRA
•
Arystoteles – przyczyna
formalna
•
ś
w. Augustyn – św. Tomasz
•
Deus est ens per se et a se
existens
•
istota i istnienie – JAM
JEST TEN KTÓRY JEST
Zagadnienia metafizyczne wyrastające z
rozważań nad religią
Dowody na istnienie Boga
•
ś
w. Anzelm z Canterbury
człowiek może pomyśleć najdoskonalszy byt, który z
konieczności musi istnieć – wobec faktu posiadania idei Boga
jako bytu najdoskonalszego należy uznać, iż Bóg istnieje
drogi św. Tomasza z Akwinu
•
analizy zjawisk (pierwszy poruszyciel)
•
analizy przyczynowości (pierwsza przyczyna)
•
istnienia bytu koniecznego do istnienia bytowości
•
hierarchia doskonałości
•
analizy zasady celowości