Szeregi liczbowe
Zdefiniujmy w przestrzeni wektorowej pewną operację na ciągach, która jest uogólnieniem
operacji sumowania ciągów skończonych.
Niech
X ,
∥
⋅
∥
- przestrzeń unormowana
a
n
n
∈ℕ
- ciąg elementów z X
Definicja
Szeregiem
o wyrazie ogólnym a
n
nazywamy ciąg S
n
n
∈ℕ
, gdzie S
n
:
=
∑
k
=1
n
a
k
,
i oznaczamy ten ciąg symbolem
∑
k
=1
∞
a
k
. Element S
n
nazywamy
n-tą sumą
cząstkową
szeregu
∑
k
=1
∞
a
k
.
Definicja
Szereg nazywamy
zbieżnym
, jeśli ciąg S
n
n
∈ℕ
jest zbieżny do elementu przestrzeni X .
Element ten, czyli lim
n
∞
S
n
nazywamy
sumą
szeregu
∑
k
=1
∞
a
k
i oznaczamy również tym
samym symbolem
∑
k
=1
∞
a
k
.
Definicja
Szereg, który nie jest zbieżny nazywamy
rozbieżnym
.
Uwaga
Symbol
∑
k
=1
∞
a
k
ma dwa znaczenia:
●
∑
k
=1
∞
a
k
=S
n
n
∈ℕ
●
∑
k
=1
∞
a
k
=
∃ lim
n
∞
S
n
lim
n
∞
S
n
=: S
- 1 -
Przykłady
1)
∑
n
=0
∞
q
n
-
szereg geometryczny, q ≠ 1, q
∈ℂ
Wtedy
S
n
=
∑
k
=0
n
q
k
=
1
−q
n
1
1
−q
∑
n
=0
∞
q
n
- zbieżny
⇔ ∃ lim
n
∞
S
n
Aby istniała granica musi zachodzić |q|<1 i wtedy lim
n
∞
1
−q
n
1
1
−q
=
1
1
−q
Stąd
∑
n
=0
∞
q
n
=
1
1
−q
dla |q|<1.
2)
∑
n
=1
∞
1
n
n1
S
n
=
∑
k
=1
n
1
k
k1
=
∑
k
=1
n
1
k
−
1
k
1
=1−
1
2
1
2
−
1
3
1
3
−
1
4
...
1
n
−1
−
1
n
1
n
−
1
n
1
=1−
1
n
1
lim
n
∞
S
n
=lim
n
∞
1−
1
n
1
=1
⇒
szereg
∑
n
=1
∞
1
n
n1 jest zbieżny i
∑
n
=1
∞
1
n
n1
=1
W przestrzeni Banacha ciąg jest zbieżny
⇔ jest ciągiem Cauchy'ego, stąd wynika
następujące twierdzenie:
Twierdzenie
(WKW zbieżności Cauchy'ego)
Niech (X, ||.||)- przestrzeń Banacha
i niech a
k
∈ X dla k ∈ℕ.
Wtedy
∑
k
=1
∞
a
k
−zbieżny ⇔ ∀ 0 ∃n
0
∈ℕ ∀ n , m∈ ℕ , n
0
m≤n
∥
∑
k
=m
n
a
k
∥
Dowód
∑
k
=1
∞
a
k
- zbieżny
⇔ S
n
n
∈ℕ
- zbieżny
⇔ S
n
n
∈ℕ
- ciąg Cauchy'ego
⇔
⇔ ∀ 0 ∃n
0
∈ℕ ∀ n , m∈ ℕ, n
0
m−1≤n
∥
S
n
−S
m
−1
∥
- 2 -
Twierdzenie
(WK zbieżności szeregu)
∑
n
=1
∞
a
n
−zbieżny ⇒ lim
n
∞
a
n
=0
Dowód
∑
n
=1
∞
a
n
−zbieżny ⇒ ∃ lim
n
∞
S
n
=S ⇒ ∃ lim
n
∞
S
n
−1
=S
Ponieważ
S
n
=S
n
−1
a
n
dla n
≥2
zatem
lim
n
∞
a
n
=lim
n
∞
S
n
−S
n
−1
=S−S=0
Uwaga
Warunek lim
n
∞
a
n
=0 nie jest warunkiem wystarczającym zbieżności szeregu.
Przykład
∑
n
=1
∞
1
n
-
szereg harmoniczny
Nazwa pochodzi od średniej harmonicznej liczb, bo a
n
jest średnią
harmoniczną
a
n
−1
i a
n
1
, gdzie
średnia harmoniczba liczb a i b jest to
1
1
2
1
a
1
b
(odwrotność
połowy sumy odwrotności tych liczb).
1
n
n
∞
0
⇒ WK zbieżności szeregu zachodzi, jednak szereg jest rozbieżny.
Hipoteza:
∑
n
=1
∞
1
n
- zbieżny.
Wtedy
∃ lim
n
∞
S
n
=S ∈ℝ
S
2 n
n
∈ℕ
− podciąg ciągu S
n
n
∈ℕ
}
⇒ lim
n
∞
S
2 n
=S ⇒ lim
n
∞
S
2 n
−S
n
=S−S=0
Z drugiej strony
S
n
=
∑
k
=1
n
a
k
=1
1
2
1
3
. . .
1
n
S
2 n
=
∑
k
=1
2 n
a
k
=
∑
k
=1
2 n
1
k
=1
1
2
1
3
. . .
1
n
1
n
1
. . .
1
2 n
- 3 -
Zatem
S
2 n
−S
n
=
1
n
1
1
n
2
. . .
1
2 n
n
≥n
1
2 n
=
1
2
⇒ lim
n
∞
S
2 n
−S
n
≥
1
2
- sprzeczność
(hipoteza fałszywa)
⇩
∑
n
=1
∞
1
n
- szereg rozbieżny
Definicja
Szereg
∑
n
=1
∞
a
n
nazywamy
bezwzględnie zbieżnym
, gdy zbieżny jest szereg norm
∑
n
=1
∞
∣∣a
n
∣∣.
Szereg
∑
n
=1
∞
a
n
nazywamy
warunkowo zbieżnym
, gdy jest zbieżny lecz nie bezwzględnie.
Twierdzenie
(o szeregu zbieżnym bezwzględnie)
Niech (X, ||.||) - przestrzeń Banacha nad ciałem K.
Jeśli
∑
n
=1
∞
a
n
- jest zbieżny bezwzględnie
⇒
1)
∑
n
=1
∞
a
n
- zbieżny
2)
∥
∑
n
=1
∞
a
n
∥
≤
∑
n
=1
∞
∥
a
n
∥
Dowód w oparciu o WKW Cauchy'ego.
Twierdzenie
(działania na szeregach)
Niech A
∈ K.
Jeżeli szeregi wektorowe
∑
n
=1
∞
a
n
,
∑
n
=1
∞
b
n
są zbieżne, to szeregi
∑
n
=1
∞
a
n
b
n
i
∑
n
=1
∞
A a
n
są zbieżne i zachodzi
1)
∑
n
=1
∞
a
n
b
n
=
∑
n
=1
∞
a
n
∑
n
=1
∞
b
n
2)
∑
n
=1
∞
Aa
n
=A
∑
n
=1
∞
a
n
- 4 -
Twierdzenie
(Cauchy'ego o iloczynie szeregów)
Jeżeli szeregi liczbowe
∑
n
=0
∞
a
n
,
∑
n
=0
∞
b
n
są zbieżne bezwzględnie, to szereg
∑
n
=0
∞
c
n
,
gdzie c
n
:
=
∑
k
=0
n
a
k
b
n
−k
dla n
∈ℕ
0
, jest zbieżny bezwzględnie i zachodzi
∑
n
=0
∞
c
n
=
∑
n
=0
∞
a
n
⋅
∑
n
=0
∞
b
n
Szereg
∑
n
=0
∞
c
n
nazywamy
iloczynem Cauchy'ego
szeregów
∑
n
=0
∞
a
n
i
∑
n
=0
∞
b
n
.
Kryteria zbieżności szeregów liczbowych
Na podstawie twierdzenia o szeregu zbieżnym bezwzględnym, każdy szereg zbieżny
bezwzględnie jest zbieżny, zatem istotne są kryteria zbieżności bezwzględnej, czyli
kryteria zbieżności szeregów o wyrazach nieujemnych.
Uwaga
Niech p
∈ℕ. Wtedy
∑
n
=1
∞
a
n
− zbieżny ⇔
∑
n
= p
∞
a
n
−zbieżny
Dowód
S
n
=a
1
a
2
. . .a
n
=a
1
a
2
. . .a
p
−1
const
a
p
a
p
1
. . .a
n
S
n
'
dla n
≥ p
S
n
=constS
n
'
∃ lim
n
∞
S
n
⇔ ∃ lim
n
∞
S
n
'
Twierdzenie
(kryterium porównawcze - wersja klasyczna)
Niech p
∈ℕ
oraz niech 0
≤a
n
≤b
n
dla n
≥ p .
Wtedy
1) Jeśli
∑
n
=1
∞
b
n
- zbieżny, to
∑
n
=1
∞
a
n
- zbieżny
2) Jeśli
∑
n
=1
∞
a
n
- rozbieżny, to
∑
n
=1
∞
b
n
- rozbieżny
- 5 -
Dowód
Ad. (1). Wystarczy zbadać zbieżność szeregów
∑
n
= p
∞
a
n
i
∑
n
= p
∞
b
n
.
Ponieważ ∀ n≥ p 0≤a
n
≤b
n
⇒
∑
k
= p
n
a
k
s
n
≤
∑
k
= p
n
b
k
S
n
zatem dla
s
n
:
=
∑
k
= p
n
a
k
, S
n
:
=
∑
k
= p
n
b
k
, mamy s
n
≤S
n
dla n
≥ p.
Ponadto
s
n
n
∈ℕ
∈↗
oraz S
n
n
∈ℕ
∈↗.
⇩ s
n
≤S
n
s
n
n
∈ℕ
- ograniczony
s
n
n
∈ℕ
∈↗
s
n
n
∈ℕ
−ograniczony
}
⇒ s
n
n
∈ℕ
−zbieżny ⇒
∑
n
= p
∞
a
n
− zbieżny
Ad. (2).
Implikacja w (2) jest kontrapozycją implikacji w (1).
[p q]
⇒ ⇔ [(~q) (~p)]
⇒
← kontrapozycja implikacji p q
⇒
Uwaga
Jeśli ∀ n≥ p 0≤a
n
≤b
n
, to
1) szereg
∑
n
=1
∞
b
n
nazywamy
majorantą
szeregu
∑
n
=1
∞
a
n
2) szereg
∑
n
=1
∞
a
n
nazywamy
minorantą
szeregu
∑
n
=1
∞
b
n
Zatem kryterium porównawcze można wypowiedzieć:
Kryterium porównawcze
1) Jeśli szereg (o wyrazach nieujemnych) ma majorantę zbieżną, to jest zbieżny.
2) Jeśli szereg (o wyrazach nieujemnych) ma minorantę rozbieżną, to jest rozbieżny.
- 6 -
Ponieważ
∑
n
=1
∞
b
n
− zbieżny ⇒ ∃ lim
n
∞
S
n
⇒ S
n
n
∈ℕ
- ciąg ograniczony
Przykład
Szereg Dirchleta
(uogólniony szereg harmoniczny):
∑
n
=1
∞
1
n
, gdzie
∈ℝ
1)
>1⇒ jest zbieżny
2)
≤1⇒ jest rozbieżny
Dla =1 wykazaliśmy wcześniej, że szereg jest rozbieżny.
Jeśli
<1, to
1
n
≤
1
n
∀ n∈ℕ.
Zatem szereg
∑
n
=1
∞
1
n
jest rozbieżną minorantą szeregu
∑
n
=1
∞
1
n
⇒ szereg Dirchleta dla 1
jest rozbieżny. Zbieżność szeregu Dirchleta dla
>1 wykażemy później, korzystając z
kryterium całkowego.
Twierdzenie
(kryterium porównawcze - wersja graniczna)
∀ n∈ℕ a
n
0, b
n
0
lim
n
∞
a
n
b
n
=K ∈0;∞
}
⇒
∑
n
=1
∞
a
n
i
∑
n
=1
∞
b
n
−są jednocześnie zbieżne
lub jednocześnie rozbieżne
Przykład
∑
n
=1
∞ 9
2 n
3
n
2
n
3
n
6
n
3
2 n−2
b
n
=
1
n
1
/6
∑
n
=1
∞
1
n
1
/6
−szereg Dirchleta rozbieżny
lim
n
∞
a
n
b
n
=
n
1
3
9
2
1
n
1
n
2
1
n
1
2
6
1
2
n
2
−
2
n
3
n
1
6
=
9
2
1 ∈0;∞
}
Twierdzenie
(kryterium d'Alemberta)
Niech a
n
0 .
1) Jeśli lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
1, to
∑
n
=1
∞
a
n
jest zbieżny.
2) Jeśli lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
1
lub jeśli
a
n
1
a
n
≥1 dla n≥n
0
, n
0
∈ℕ
}
⇒
∑
n
=1
∞
a
n
−rozbieżny
- 7 -
⇒
∑
n
=1
∞
9
2 n
3
n
2
n
3
n
6
n
3
2 n−2
− jest
rozbieżny
Uwaga
W pozostałych przypadkach kryterium nie rozstrzyga o zbieżności.
Dowód
ad.1)
Oznaczmy A:
=lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
. Zatem A
1.
Niech
0 i A1.
Ponieważ A jest granicą górną ciągu
a
n
1
a
n
, więc prawie wszystkie wyrazy tego ciągu
będą mniejsze od A
=: q , tzn.
∃n
0
∈ℕ ∀ n≥n
0
a
n
1
a
n
q , gdzie q∈0;1.
Stąd
a
n
1
q a
n
q
2
a
n
−1
q
n
1−n
0
a
n
0
dla n
≥n
0
czyli
a
n
1
q
n
1−n
0
a
n
0
dla n
≥n
0
.
szeregu
∑
n
=n
0
∞
a
n
.
Na podstawie kryterium porównawczego szereg
∑
n
=1
∞
a
n
jest zbieżny.
ad. 2)
I. W przypadku, gdy lim inf
n
∞
a
n
1
a
n
1 , oznaczamy A:=lim inf
n
∞
a
n
1
a
n
.
Zatem A>1. Niech
0
i
q := A
−1.
- 8 -
Szereg
∑
n
=1
∞
q
n
1−n
0
a
n
0
=q
1
−n
0
a
n
0
stałe
⋅
∑
n
=n
0
∞
q
n
jest zbieżny, zatem stanowi zbieżną majorantę
A
q
1
1
A
q
Wtedy
∃n
0
∈ℕ ∀ n≥n
0
a
n
1
a
n
q, gdzie q1.
Stąd
a
n
1
q a
n
q
2
a
n
−1
q
n
1−n
0
a
n
0
dla n
≥n
0
czyli
a
n
1
q
n
1−n
0
a
n
0
.
porównawczego szereg
∑
n
=1
∞
a
n
jest rozbieżny.
II. W przypadku, gdy
a
n
1
a
n
≥1 dla n≥n
0
mamy
a
n
1
≥a
n
≥a
n
−1
≥≥a
n
0
.
Stąd lim
n
∞
a
n
≥a
n
0
0 , czyli nie jest spełniony warunek konieczny zbieżności szeregu, bo
granica lim
n
∞
a
n
≠0 . Zatem
∑
n
=1
∞
a
n
jest rozbieżny.
Przykład
Zbadać zbieżność szeregu
∑
n
=1
∞
n !
n
n
.
lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
=lim
n
∞
n1!
n1
n1
n
n
n !
=lim
n
∞
n1n
n
n1
n1
=lim
n
∞
n
n
1
n
=lim
n
∞
n
1
n
n
−1
=
lim
n
∞
1
1
n
n
−1
=e
−1
1 ⇒ szereg jest zbieżny na podstawie kryterium d'Alemberta
Twierdzenie
(kryterium Cauchy'ego)
Niech a
n
0, dla n∈ℕ
oraz niech g :=lim sup
n
∞
n
a
n
.
1) Jeśli g
1 , to
∑
n
=1
∞
a
n
- zbieżny
2) Jeśli g
1 , to
∑
n
=1
∞
a
n
- rozbieżny
Uwaga
Kryterium nie rozstrzyga o zbieżności, gdy g
=1 .
- 9 -
Szereg
∑
n
=1
∞
q
n
1−n
0
a
n
0
=q
1
−n
0
a
n
0
stałe
⋅
∑
n
=n
0
∞
q
n
jest rozbieżny, zatem na podstawie kryterium
Przykład
Rozważmy
∑
n
=1
∞
a
n
, gdzie
a
n
=
{
2
−
n
2
, gdy n - parzyste
3
−
n
1
2
, gdy n - nieparzyste
Wtedy
lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
=∞
lim inf
n
∞
a
n
1
a
n
=0
}
⇒ kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga o zbieżności tego
szeregu
Ponadto
n
a
n
=
{
2
−
1
2
, gdy n - parzyste
3
−
1
2
1
2 n
, gdy n - nieparzyste
stąd
lim sup
n
∞
n
a
n
=
1
2
=
2
2
1
⇒
kryt. Cauchy'ego
∑
n
=1
∞
a
n
−zbieżny.
Twierdzenie
Niech a
n
0 dla n∈ℕ . Wtedy
lim inf
n
∞
a
n
1
a
n
≤ lim inf
n
∞
n
a
n
≤ lim sup
n
∞
n
a
n
≤ lim sup
n
∞
a
n
1
a
n
.
Wniosek
1) Jeśli kryterium Cauchy'ego nie rozstrzyga o zbieżności szeregu, to kryterium
d'Alemberta też nie rozstrzyga o zbieżności tego szeregu.
2) Jeśli
∃ granica lim
n
∞
a
n
1
a
n
=g ⇒ ∃ lim
n
∞
n
a
n
∧ lim
n
∞
n
a
n
=g
Twierdzenie
(kryterium całkowe)
Niech dany będzie szereg
∑
n
=n
0
∞
a
n
,
gdzie a
n
0 dla n∈ℕ.
Niech f :[ n
0
;
∞) ℝ
+
f
∈C ([ n
0
;
∞))
f
∈↘
oraz niech a
n
= f n dla n≥n
0
.
}
⇒
∑
n
=n
0
∞
a
n
− zbieżny ⇔
∫
n
0
∞
f
xdx− zbieżna
- 10 -
Przykłady
1)
∑
n
=1
∞
1
n
,
1
lim sup
n
∞
n
a
n
=lim
n
∞
n
1
n
=lim
n
∞
1
n
n
=1 ⇒ kryterium Cauchy'ego nie roztrzyga o zbieżności
szeregu (zatem kryterium d'Alemberta też nie rozstrzyga)
Tworzymy funkcję ciągłą f :[ 1;
∞) ℝ
+
taką, aby f
n=
1
n
.
Niech f
x=
1
x
dla x
∈[ 1 ;∞).
Wtedy
f
∈C ([ 1;∞))
f
∈↘
oraz
∫
1
∞
1
x
dx
= lim
A
∞
∫
1
A
x
−
dx
= lim
A
∞
x
−1
−1
1
A
= lim
A
∞
A
−1
−1
−
1
−1
=
1
−1
⇒
∫
1
∞
1
x
dx
−zbieżna ⇒
∑
n
=1
∞
1
n
−zbieżny
Szereg naprzemienny
Niech a
n
0 dla n∈ℕ.
Szereg
∑
n
=1
∞
−1
n
a
n
nazywamy
szeregiem naprzemiennym
.
Twierdzenie
(kryterium Leibniza)
Niech a
n
0 dla n∈ℕ ,
a
n
n
∈ℕ
∈↘
lim
n
∞
a
n
=0
}
⇒
∑
n
=1
∞
−1
n
a
n
− zbieżny
- 11 -
2)
∑
n
=2
∞
1
n ln n
f
x=
1
x ln x
, x
≥2
f
∈C ([ 2;∞))
f
∈↘
∫
2
∞
1
x ln x
dx
= lim
A
∞
ln
ln x∣
2
A
=∞ ⇒
∫
2
∞
f
xdx−rozbieżna ⇒
∑
n
=2
∞
1
nln n
−rozbieżny
Dowód
Niech
S
n
n
∈ℕ
−ciąg sum cząstkowych szeregu
∑
n
=1
∞
−1
n
a
n
. Rozważmy dwa podciągi
ciągu S
n
n
∈ℕ
:
S
2 n
n
∈ℕ
i
S
2 n
−1
n
∈ℕ
.
Ponieważ
S
2 n
=−a
1
a
2
−a
3
≥0
a
4
−a
5
≥0
. . .a
2 n
−2
−a
2 n
−1
≥0
a
0
2 n
zatem S
2 n
−a
1
.
Ponadto
S
2 n
2
−S
2 n
=a
2 n
2
−a
2 n
1
≤0 ⇒ S
2 n
2
≤S
2 n
⇒ S
2 n
n
∈ℕ
∈↘ .
Stąd wynika, że ciąg S
2 n
n
∈ℕ
jest zbieżny jako malejący i ograniczony od dołu, czyli
∃ lim
n
∞
S
2 n
=S . Nadto S
2 n
=S
2 n
−1
a
2 n
.
Zatem
lim
n
∞
S
2 n
−1
=lim
n
∞
S
2 n
−a
2 n
=S−0 =S .
Ponieważ dwa rozłączne podciągi S
2 n
n
∈ℕ
i S
2 n
−1
n
∈ℕ
wypełniają cały ciąg S
n
n
∈ℕ
i dążą do tej samej granicy, zatem
lim
n
∞
S
n
=S
Przykład
1)
∑
n
=1
∞
−1
n
1
n
−szereg anharmoniczny
a
n
=
1
n
1
n
n
∈ℕ
∈↘
lim
n
∞
1
n
=0
}
⇒
∑
n
=1
∞
−1
n
1
n
−zbieżny na podstawie kryterium Leibniza
2)
∑
n
=1
∞
−1
n
3
−−1
n
n
a
2 n
=
1
n
, a
2 n
−1
=
4
2 n
−1
⇒ a
2 n
a
2 n
−1
a
2 n
−2
⇒ a
n
n
∈ℕ
∉↘
Hipoteza: szereg
∑
n
=1
∞
−1
n
3
−−1
n
n
jest zbieżny.
Zauważmy, że
∑
n
=1
∞
−1
n
3
n
jest zbieżny na podstawie kryterium Leibniza.
Zatem różnica szeregów
∑
n
=1
∞
−1
n
3
n
i
∑
n
=1
∞
−1
n
3
−−1
n
n
jest szeregiem zbieżnym.
Jednakże
∑
n
=1
∞
−1
n
3
n
−
∑
n
=1
∞
−1
n
3
−−1
n
n
=
∑
n
=1
∞
−1
n
−1
n
n
=
∑
n
=1
∞
1
n
jest szeregiem
rozbieżnym, co daje sprzeczność. Stąd wynika rozbieżność szeregu
∑
n
=1
∞
−1
n
3
−−1
n
n
.
- 12 -
Uwaga
Jeśli szereg naprzemienny spełnia założenia kryterium Leibniza, to
∣
S
−S
n
∣
≤a
n
1
.
Uzasadnienie:
∣
S
−S
n
∣
=
∣
−1
n
1
a
n
1
−a
n
2
a
n
3
−. . .
∣
=
∣
a
n
1
−a
n
2
a
n
3
−. . .
∣
≤a
n
1
,
ponieważ ciąg jest malejący.
Łączność sumy szeregu zbieżnego
Pogrupujmy wyrazy szeregu
∑
n
=1
∞
a
n
, np. :
∑
n
=1
∞
a
n
=a
1
a
2
a
3
b
1
a
4
a
5
b
2
a
b
3
6
a
7
a
8
. . .
b
4
Twierdzenie
Jeśli
∑
n
=1
∞
a
n
−zbieżny ⇒
∑
n
=1
∞
b
n
− zbieżny ∧
∑
n
=1
∞
b
n
=
∑
n
=1
∞
a
n
.
Uwaga
Własności tej nie ma szereg rozbieżny.
Przykład
∑
n
=1
∞
−1
n
−szereg rozbieżny, jednak po przegrupowaniu wyrazów możemy otrzymać
Zmiana porządku wyrazów szeregu
Niech n
k
k
∈ℕ
- ciąg, w którym każda liczba naturalna występuje dokładnie raz.
Wtedy szeregi
∑
n
=1
∞
a
n
i
∑
k
=1
∞
a
n
k
różnią się tylko porządkiem wyrazów.
Twierdzenie
Jeżeli
∑
n
=1
∞
a
n
− zbieżny bezwzględnie ⇒
∑
k
=1
∞
a
n
k
−zbieżny bezwzględnie i
∑
k
=1
∞
a
n
k
=
∑
n
=1
∞
a
n
.
Uwaga
Własności tej nie ma szereg warunkowo zbieżny.
- 13 -
szereg zbieżny (lub rozbieżny), np.:
−11−11−11=000=0 (szereg zbieżny)
−11−11−1=−100=−1 (szereg zbieżny)
−11−11−11=
∑
n
=1
∞
−1
n
− rozbieżny
Przykład
∑
n
=1
∞
−1
n
1
1
n
− zbieżny warunkowo (bo
∑
n
=1
∞
1
n
− rozbieżny)
Niech S :
=
∑
n
=1
∞
−1
n
1
1
n
.
Zmieniamy porządek wyrazów szeregu:
∑
n
=1
∞
−1
n
1
1
n
=1 −
1
2
1
3
−
1
4
1
5
−
1
6
1
7
−
1
8
1
9
−
1
10
1
11
−
1
12
=
?
=
?
1−
1
2
1
2
−
1
4
1
3
−
1
6
1
6
−
1
8
1
5
−
1
10
1
10
−
1
12
=
1
2
−
1
4
1
6
−
1
8
1
10
−
1
12
=
=
1
2
1 −
1
2
1
3
−
1
4
1
5
− =
1
2
∑
n
=1
∞
−1
n
1
1
n
=
1
2
S
Zatem znak =
?
należy zastąpić znakiem
≠.
Twierdzenie Riemanna
W szeregu warunkowo zbieżnym można zmienić porządek wyrazów tak, by nowy szereg
był zbieżny do dowolnej wcześniej zadanej sumy, bądź tak, żeby był rozbieżny.
- 14 -