Ocena współpracy kół zębatych przekładni głównej pojazdu metodą oceny
śladów
Wykorzystywana w ćwiczeniu skrzynia biegów z przekładnią główna i mechanizmem
różnicowym pochodzi z samochodu osobowego Polski Fiat 126p. Przekładnię główną stanowi
para kół zębatych o zazębieniu hipoidalnym:
- koło stożkowe napędzające 9 (rys. 3.56), umieszczone na wałku zdawczym skrzynki
biegów,
- koło talerzowe 10 przykręcone do kołnierza obudowy i pokrywy mechanizmu
różnicowego 11.
Przekrój przekładni głównej i mechanizmu różnicowego pokazano na rys. 3.57.
Aby ocenić stan kół zębatych przekładni głównej należy zdemontować pokrywy łożysk półosi
napędowych 5 (rys. 3.56) oraz osłonę sprzęgła odkręcając nakrętki mocujące 2 (rys. 3.71)
W celu sprawdzenia współpracy kół zębatych metoda oceny śladów należy pokryć
pędzelkiem zęby koła napędzającego i talerzowego mieszanina oleju przekładniowego i
tlenku żelaza (przez otwór między gniazdem w obudowie sprzęgła a wystającym z obudowy
wałkiem sprzęgłowym. Podczas tej czynności należy obracać kołem talerzowym (za półoś).
Przekładnie główną z posmarowanymi kołami należy najpierw obracać za wałek sprzęgłowy
przyhamowując lekko półosie, a następnie odwrócić kierunek napędu.
Ślady współpracy odciśnięte na zębach koła talerzowego umożliwiają ocenę prawidłowości
ustawienia:
- ślad współpracy o dużej powierzchni, położony symetrycznie z obu stron koła
zębatego (rys 3.73a), wskazuje na prawidłowy montaż obu kół;
- ślad współpracy na wypukłej stronie zęba koła talerzowego, położony przy średnicy
wewnętrznej, a po stronie wklęsłej przy średnicy zewnętrznej (rys. 3.73b), wskazuje
na konieczność dosunięcia koła talerzowego i odsunięcia wałka atakującego;
- ślad współpracy na wypukłej stronie zęba koła talerzowego, położony przy średnicy
zewnętrznej, a po stronie wklęsłej przy średnicy wewnętrznej (rys. 3.73c), wskazuje
na konieczność odsunięcia koła talerzowego i dosunięcia wałka atakującego.
Regulacje ustawienia wykonuje się poprzez pokręcanie pierścieni regulacyjnych 7 (rys. 3.56),
co pokazano na rys. 3.72