background image

 

1.Budowa stacji permanentnej GNSS: odbiornik sygnałów satelitarnych, który bez przerwy wykonuje pomiary, 
obserwacje, zapisuje i udost

ę

pnia je dalej. Odbiornik ze stacj

ą

 zasilaj

ą

c

ą

, odbiornik przekazuje info. Do pami

ę

ci np. 

na dysk komputera. Głównym zadaniem stacji jest obserwacja, gromadzenie i udost

ę

pnianie danych. 

2.zadanie serwisu IGS (International GNSS Service): 

1.  Realizacja globalnego, precyzyjnego układu odniesienia 
2.  Badania ruchu obrotowego Ziemi, ruchu biegunów i zjawisk pływowych 
3.  Badania ziemskiego pola grawitacyjnego i wyznaczanie geoidy 
4.  Badania deformacji skorupy ziemskiej, ruchów płyt tektonicznych, tektonicznych ruchów 

wewn

ą

trzpłytowych, ruchów glacjo-izostatycznych 

5.  Monitoring i prognozowanie trz

ę

sie

ń

 ziemi oraz erupcji wulkanicznych  

6.  Badania zmian poziomu mórz i oceanów oraz dynamiki lodowców 
7.  Badania atmosfery (jonosfery i troposfery) 

 
3. IGS dane i produkty: 

obserwacje GPS I GLONASS(sesje 24godz, 1 godz, 15 min) 

efemerydy pokładowe GPS (1dzien, 1 godz, 15 min) 

efemerydy pokładowe GLONASS (1 dzien) 

obserwacje meteorologiczne(1 dzien, 1 godzina) 

współrz

ę

dne stacji (pion:3mm/poziom:6mm) 

pr

ę

dko

ść

 stacji  

ruch bieguna 

dł. Doby (10^-5s) 

troposfera, jonosfera 

 
4. IGS w Polsce (6 stacji permanentnych):  
BOR1( Borowiec) i JOZE (Józefosław- najstarsza w Polsce),LAMA (Lamkówko), BOGI(Gorowa Góra), 
JOZ2(Józefosław 2),WROC(Wrocław). 
 
5. zadania sieci EPN (europejska sie

ć

 stacji permanentnych) 

Zadanie to zag

ę

szczanie sieci IGS: stacje 

ś

ledz

ą

ce, centra operacyjne, centra danych(7), centra analiz (w Polsce 

MUT i WUT), combination centre. 

6. EPN dane i produkty

-  

obserwacje satelitarne GNSS: dobowe, godzinne, 15-minutowe(strumie

ń

 danych) 

Produkty: 
-  

rozwi

ą

zanie tygodniowe 

-  

wsp. i pr

ę

dko

ść

 stacji 

-  

analizy szeregów czasowych 

 troposfera 

 
7.EPN w Polsce: 
W Polsce jest 18 stacji permanentnych z czego 6 z nich nale

ż

y do IGS: Biała Podlaska, Borowa Góra, Borowiec, 

Bydgoszcz, Gorzów Wielkopolski, Józefosław(2), Katowice, Kraków(2),Lamkówko, Łód

ź

, Radzikowo, Suwałki, 

Ustrzyki Dolne, Wrocław, 

Ż

ywiec 

8.System EUPOS(European Positioning Determination System): 
-stacje GLONASS I GPS (i GALILEO) 
-ok. 900 stacji z 18 krajów 
-nawigacja geodezyjna, poprawki DGNSS i RTK 
-realizacja układu ETRS 89 
(ka

ż

dy kraj ma swoje, ale wszystkie nale

żą

 do jednego systemu na tej samej zasadzie) 

 
9. Budowa ASG-EUPOS: 
 Obserwacje satelitarne GNSS przekazywane s

ą

 na bie

żą

co (strumieniem danych) do centrum obliczeniowego 

(Warszwa GODGIK i Katowice) sk

ą

d u

ż

ytkownicy mog

ą

 pobiera

ć

 gotowe dane.  

Dokładniej:  
Opis systemu ASG-EUPOS

 a) Stacje referencyjne 

Jednym z trzech głównych segmentów systemu ASG-EUPOS jest segment odbiorczy. Jego rol

ą

 jest zbieranie 

danych obserwacyjnych do satelitów GNSS i przekazywanie ich w czasie rzeczywistym do Centrum 
Obliczeniowego. Składa si

ę

 on z równomiernie rozło

ż

onych na obszarze Polski i pa

ń

stw s

ą

siaduj

ą

cych stacji 

background image

 

referencyjnych GNSS. Zgodnie ze standardem EUPOS przy budowie segmentu odbiorczego przyj

ę

to nast

ę

puj

ą

ce 

zało

ż

enia:  

-

ś

rednia odległo

ść

 pomi

ę

dzy stacjami wynosi 70km, 

-do sieci stacji referencyjnych wł

ą

czone zostały istniej

ą

ce stacje EPN i IGS, 

-współrz

ę

dne stacji wyznaczone zostan

ą

 w systemie ETRS89 oraz układach pa

ń

stwowych, 

-w stacjach referencyjnych wykorzystano jedynie precyzyjne dwucz

ę

stotliwo

ś

ciowe odbiorniki GNSS. 

-miejsca zainstalowania stacji referencyjnych wybrano tak, aby zapewni

ć

 dogodne warunki obserwacji satelitów 

GNSS. 

Aktualnie segment ten składa si

ę

 z nast

ę

puj

ą

cych grup stacji referencyjnych:  

-81 stacje krajowe z modułem GPS, 
-18 stacji krajowych z modułem GPS/GLONASS, 
-22 stacje zagraniczne. 
b) Centrum Zarz

ą

dzaj

ą

ce 

Główn

ą

 funkcj

ą

 Centrum Zarz

ą

dzaj

ą

cego jest wyliczenie i udost

ę

pnianie danych dla poszczególnych serwisów 

ś

wiadczonych przez system ASG-EUPOS. Stacje referencyjne wysyłaj

ą

 w sposób ci

ą

gły swoje obserwacje GNSS 

prosto do Centrum Zarz

ą

dzaj

ą

cego za pomoc

ą

 ł

ą

cz teleinformatycznych. Na podstawie tych obserwacji wyliczane 

s

ą

 poprawki RTK/DGNSS, które nast

ę

pnie zostaj

ą

 udost

ę

pnione dla u

ż

ytkowników systemu. Cały proces oblicze

ń

 i 

dostarczenia poprawek odbywa si

ę

 automatycznie. W tym przypadku pracownicy Centrum Zarz

ą

dzania s

ą

 

odpowiedzialni za ci

ą

gło

ść

 obserwacji satelitarnych oraz wykonywanie testów poprawno

ś

ci działania całego 

systemu.  

Bezpo

ś

rednio z Centrum Zarz

ą

dzaj

ą

cego u

ż

ytkownik mo

ż

e pobra

ć

 pliki obserwacyjne z poszczególnych stacji 

referencyjnych systemu ASG-EUPOS lub przesła

ć

 własne pliki obserwacyjne w celu uzyskania precyzyjnej pozycji 

mierzonych szczegółów terenowych.  

Poza zapewnieniem usług zwi

ą

zanych z wyznaczaniem pozycji Centrum Zarz

ą

dzaj

ą

ce pełni funkcj

ę

 dotycz

ą

c

ą

 

konserwacji pa

ń

stwowego układu odniesienia. Cotygodniowe wyliczenie współrz

ę

dnych stacji referencyjnych 

pozwala na bie

żą

c

ą

 kontrol

ę

 stało

ś

ci stacji, które definiuj

ą

 ten układ. 

C) U

ż

ytkownicy - Prócz stacji referencyjnych i centrum obliczeniowego w skład struktury systemu ASG-EUPOS 

wpisuj

ą

 si

ę

 tak

ż

e u

ż

ytkownicy.  

U

ż

ytkownicy systemu maj

ą

 mo

ż

liwo

ść

 wyboru sprz

ę

tu pomiarowego z szerokiego wachlarza urz

ą

dze

ń

 dost

ę

pnych 

na rynku. Poszczególne serwisy 

ś

wiadczone przez system ASG-EUPOS mog

ą

 by

ć

 wykorzystane zarówno przez 

jedno, jak i dwucz

ę

stotliwo

ś

ciowe odbiorniki GPS wyposa

ż

one w moduł komunikacyjny. Rozwi

ą

zania przyj

ę

te w 

systemie daj

ą

 mo

ż

liwo

ść

 korzystania z niego tak

ż

e u

ż

ytkownikom nie posiadaj

ą

cym kosztownej aparatury 

pomiarowej, a wyposa

ż

onym przykładowo w prosty odbiornik turystyczny GPS.  

Dzi

ę

ki ci

ą

głej dost

ę

pno

ś

ci na obszarze całej Polski oferowanych serwisów u

ż

ytkownik, który zdecyduje si

ę

 na 

korzystanie z systemu ASG-EUPOS dysponuje mo

ż

liwo

ś

ci

ą

 precyzyjnego okre

ś

lenia swojej pozycji niezale

ż

nie od 

miejsca i czasu. 

10. serwisy i produkty ASG-EUPOS: 

 

Nawgeo- udostepnianie poprawek do pomiarów w trybie RTK 
- poprawki w formacie RTCM2.3 i 3.0 
- poprawki sieciowe 
- transmisje poprawek przez internet 
Dane dost

ę

pne dla zarejestrowanych u

ż

ytkowników 

NAWGEO to podstawowy serwis systemu ASG-EUPOS udost

ę

pniaj

ą

cy poprawki do pomiarów w czasie 

rzeczywistym RTK. Umo

ż

liwia uzyskiwanie najwy

ż

szych dokładno

ś

ci zarówno w pomiarach kinematycznych, jak i 

okre

ś

laniu poło

ż

enia obiektów statycznych. Dzi

ę

ki wielu dost

ę

pnym formatom poprawek, serwis NAWGEO 

pozwala u

ż

ytkownikowi wykorzysta

ć

 szerok

ą

 gam

ę

 sprz

ę

tu pomiarowego dost

ę

pnego na rynku. Ze wzgl

ę

du na 

background image

 

mo

ż

liw

ą

 do uzyskania wysok

ą

 dokładno

ść

 pomiarów, serwis NAWGEO dedykowany jest przede wszystkim 

pomiarom geodezyjnym.  
Po zalogowaniu si

ę

 na serwerze systemu (system.asgeupos.pl) u

ż

ytkownik wybiera odpowiadaj

ą

cy mu strumie

ń

 

danych korekcyjnych. Poni

ż

ej wyszczególniono wszystkie dost

ę

pne w serwisie NAWGEO formaty poprawek z 

podziałem na porty, na których s

ą

 udost

ę

pnione: 

Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

ż

e podobnie jak w przypadku pozostałych serwisów czasu rzeczywistego systemu ASG-EUPOS, 

dane przesyłane s

ą

 protokołem NTRIP, wymagaj

ą

cym od u

ż

ytkownika autoryzacji poprzez podanie loginu i hasła. 

Dane do logowania w serwisach ASG-EUPOS u

ż

ytkownik otrzymuje po zarejestrowaniu si

ę

 w systemie 

POZGEO - obliczenia (postprocessing)obserwacji statycznych, 6 stacji najbli

ż

ej polozonych, brak obserwacji 

miedzy mierzonymi pkt. 

POZGEO - Serwis POZGEO przeznaczony jest do oblicze

ń

 w trybie postprocessingu obserwacji GPS 

wykonywanych metod

ą

 statyczn

ą

. Do oblicze

ń

 wykorzystywane s

ą

 obserwacje fazowe z odbiorników jedno i 

dwucz

ę

stotliwo

ś

ciowych, przekonwertowane do ustalonego formatu danych obserwacyjnych.  

Dost

ę

p do serwisu realizowany jest przez stron

ę

 internetow

ą

 systemu. Po zalogowaniu si

ę

 u

ż

ytkownik 

mo

ż

e przesła

ć

 dane obserwacyjne za pomoc

ą

 przygotowanego formularza zgłosze

ń

. Po przesłaniu pliku 

obserwacyjnego, jest on sprawdzany pod wzgl

ę

dem poprawno

ś

ci formatu, a nast

ę

pnie przekazywany do aplikacji 

automatycznego postprocessingu realizowanego poprzez Automatic Postprocessing Software for Trimble 
Application (APPS). Oprogramowanie prowadzi obliczenia bazuj

ą

c na podwójnych ró

ż

nicach obserwacji fazowych. 

Dodatkow

ą

 cecha oprogramowania jest korzystanie z absolutnych kalibracji dla anten GPS.  

 Obliczenia dla przesłanych plików obserwacyjnych wykonywane s

ą

 w oparciu o 6 najbli

ż

szych stacji 

referencyjnych, do których wyznaczone wektory spełniaj

ą

 okre

ś

lone kryteria dokładno

ś

ciowe. Na ich podstawie 

realizowane jest wyrównanie, którego wynikiem s

ą

 współrz

ę

dne stacji w układzie ETRF2000 (ang. European 

Terrestrial Reference Frame). Dodatkowo współrz

ę

dne s

ą

 przeliczane do układów 2000, 1992 oraz 1965. w 

zale

ż

no

ś

ci od daty wprowadzenia pliku obserwacyjnego do oblicze

ń

 u

ż

ywane s

ą

 orbity nawigacyjne, IGS-rapid lub 

IGS-final.  

POZGEO D- udostepnianie obserwacji ze stacji fiz. i wirtualnych 

Serwis POZGEO D przeznaczony jest dla u

ż

ytkowników obeznanych z metodyk

ą

 opracowania obserwacji 

satelitarnych. Jego zadaniem jest udost

ę

pnianie plików obserwacyjnych ze stacji referencyjnych systemu ASG-

EUPOS oraz utworzonych wirtualnych stacji referencyjnych, na podstawie parametrów zadanych przez 
u

ż

ytkownika.  

Parametry wprowadzane przez u

ż

ytkownika dotycz

ą

 wyboru stacji referencyjnych, okre

ś

lenia daty obserwacji, 

długo

ś

ci sesji obserwacyjnych oraz interwału rejestracji. w przypadku stacji wirtualnej nale

ż

y dodatkowo okre

ś

li

ć

 

współrz

ę

dne, dla których ma by

ć

 wygenerowana. Serwis POZGEO D, podobnie jak serwis POZGEO realizowany 

jest poprzez stron

ę

 www systemu ASG-EUPOS. Przygotowane przez system pliki obserwacyjne pozostawiane s

ą

 

na serwerze www do pobrania lub wysyłane s

ą

 na e-mail, okre

ś

lony przez u

ż

ytkownika. Formaty w jakich 

udost

ę

pniane s

ą

 dane obserwacyjne to RINEX 2.1x oraz skompresowany Compact RINEX (Hatanaka).  

Ze wzgl

ę

du na dodatkow

ą

 mo

ż

liwo

ść

 wygenerowania wirtualnych stacji referencyjnych, u

ż

ytkownik mo

ż

opracowa

ć

 dane obserwacyjne w oparciu o dwa podej

ś

cia. Pierwsze jest klasycznym przykładem dla 

postprocessingu, w którym stacje referencyjne ASG-EUPOS stanowi

ą

 nawi

ą

zanie dla sieci wyznaczanych 

wektorów. Uzyskiwana dokładno

ść

 uzale

ż

niona jest od klasy sprz

ę

tu pomiarowego, 

ś

rodowiska pomiarowego oraz 

długo

ś

ci sesji obserwacyjnej. 

14. Protokół Ntrip 

Protokół/aplikacje umo

ż

liwiaj

ą

ce przesyłanie danych GNSS za po

ś

rednictwem Internetu. Standard RTCM 

przeznaczony do rozpowszechniania poprawek obserwacyjnych i innych danych GNSS w postaci strumienia 
danych. 

NTRIP (Networked Transport of RTCM via Internet Protocol) to protokół transmisji danych opracowany przez 
Bundesamt für Kartographie und Geodäsie (BKG), Frankfurt, Niemcy. Protokół ten w pierwotnej wersji miał by

ć

 

wykorzystywany do transportu danych korekcyjnych RTCM, co jest uj

ę

te w jego nazwie. Jednak stał sie on tak 

uniwersalny, 

ż

e mo

ż

na go wykorzysta

ć

 do przesyłania wszelakich danych gdzie wymagany transfer nie przekracza 

5 kbit/s. Obecnie jest on wykorzystywany do transportu danych GNSS pocz

ą

wszy od danych RAW poprzez dane 

RTCM, a na danych tekstowych NMEA ko

ń

cz

ą

c.  

 Nie bez znaczenia dla dystrybucji danych z wykorzystaniem protokołu NTRIP był równie

ż

 rozwój telefonii 

komórkowej i mo

ż

liwo

ść

 ł

ą

czenia si

ę

 z Internetem za pomoc

ą

 poł

ą

cze

ń

 CSD (wydzwanianych), a pó

ź

niej szybkich 

pakietowych transmisji danych jak GPRS, a obecnie rozwijanych (telefonia trzeciej generacji) szybkich 

background image

 

multimedialnych transmisji danych jak EDGE czy UMTS. System do udost

ę

pniania danych GNSS tworzy moduł 

komunikacji HTTP/TCP/IP oraz moduły sprz

ę

towo/programowe: moduł stacji referencyjnych, moduł Castera oraz 

moduł klienta.  

 Schemat działania systemu dystrybucji danych z wykorzystaniem protokołu NTRIP prezentuj

ą

 poni

ż

sze rysunki. 

 

 Protokół NTRIP jest obecnie standardem przyj

ę

tym we wrze

ś

niu 2004 przez komisje RTCM do dystrybucji korekt 

ż

nicowych przez Internet. 

12. Budowa MSPP: 

System pozycjonowania precyzyjnego generuje korekty RTK/DGPS w oparciu o sie

ć

 stacji referencyjnych. 

Małopolski System Pozycjonowania Precyzyjnego działa w oparciu o technologi

ę

 VRS - Virtual Reference Stations. 

Technologia VRS gwarantuje w przypadku rozło

ż

enia przestrzennego stacji referencyjnych w odległo

ś

ciach około 

70 km wzgl

ę

dem siebie, generowanie korekt pozwalaj

ą

cych na zachowanie dokładno

ś

ci wyznaczenia punktów 

poło

ż

onych wewn

ą

trz obszaru stacji referencyjnych metod

ą

 RTK (Real Time Kinematics - pomiary w czasie 

rzeczywistym)nie gorszych ni

ż

w poziomie - do 0.03 m 
w pionie - do 0.05 m. 
przy zachowaniu 99,9% ufno

ś

ci otrzymanych wyników. 

W przypadku wi

ę

kszych ni

ż

 70 km odległo

ś

ci pomi

ę

dzy stacjami - odległo

ść

 u

ż

ytkownika dokonuj

ą

cego pomiar 

RTK od fizycznej stacji referencyjnej przekracza 35 km, lub poza obszarem okre

ś

lonym przez stacje referencyjne, 

dokładno

ść

 wyznaczenia współrz

ę

dnych maleje. 

Dla pomiarów wykonywanych metod

ą

 DGPS (Differential GPS - ró

ż

nicowy GPS), korekty DGPS generowane 

przez system VRS, pozwalaj

ą

 na wyznaczanie współrz

ę

dnych z dokładno

ś

ciami do 0.5 m w poziomie. 

13. Serwisy i produkty MSPP 

Nie wiem o co chodzi, wi

ę

c napisz

ę

 WSZYSTKO co było na wykładach na temat MSPP: 

- rozwi

ą

zania takie same jak ASG-EUPOS 

- centrum oblicz. w Krakowie 
- poprawki RTK, DGNNS 
obserwacje w formacie rinex 
nie ma systemu obliczeniowego (nie mo

ż

emy wysła

ć

 swoich obserwacji do obliczenia) 

 

background image

 

16. System DORIS zasada działania, zastosowanie 

DORIS - Doppler Orbitography and Radio-positioning Integrated by Satellite 

- słu

ż

y do precyzyjnego wyznaczania orbit  i pozycji 

- wykorzystuje pomiar efektu Dopplera sygnałów transmitowanych z sieci stacji naziemnych do odbiorników 
umieszczonych na satelitach 
- około 60 stacji na 

ś

wiecie 

- sygnał w 2 zakresach cz

ę

stotliwo

ś

ci 

- dokładno

ść

 wyznaczania orbity ro

ś

nie wraz z ilo

ś

ci

ą

 wykonanych obserwacji, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

 czynniki: 

manewry satelity, ustawienie paneli słonecznych, zu

ż

ycie paliwa. 

- zastosowanie: wyznaczanie dryftu kontynentów, monitorowanie pola grawimetrycznego, pionowe ruchy skorupy 
ziemskiej, dryft płyt tektonicznych. zmiany poło

ż

enia 

ś

rodka ci

ęż

ko

ś

ci Ziemi, wyznaczanie ruchu bieguna 

DORIS jest satelitarnym systemem opartym na zjawisku Dopplera. Mo

ż

na nazwa

ć

 ten system "mierniczym 

przestrzeni kosmicznej", gdy

ż

 wyznacza on z du

żą

 precyzj

ą

 orbity satelitów. DORIS jest tak

ż

e ziemskim systemem 

pozycjonowania. Jest wykorzystywany na satelitach altimetrycznych i teledetekcyjnych, wi

ę

c słu

ż

y po

ś

rednio do 

wyznaczania kształtu i rozmiarów Ziemi m.in. poprzez badanie poziomu mórz i pola siły ci

ęż

ko

ś

ci. System ten 

dostarcza danych do bada

ń

 w zakresie geodezji, geofizyki, a tak

ż

e dla innych dziedzin. 

 
17. Dokładno

ś

ci uzyskiwane z wykorzystaniem DORIS 

System DORIS został pomy

ś

lany tak, aby zapewnia

ć

 dokładno

ść

 wyznaczenia poło

ż

enia rz

ę

du jednego 

centymetra. Dokładno

ść

 t

ę

 gwarantuj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce trzy składniki systemu: 

- wysoce stabilny oscylator, 
- sie

ć

 wi

ę

cej ni

ż

 50 stacji naziemnych, 

- dwie cz

ę

stotliwo

ś

ci. 

(o DORIS jest cały artykuł na WIKIPEDII) 

 

33. Definicje systemu i układu odniesienia 
 
System odniesienia- 
zbiór zalece

ń

 wraz z opisem modeli potrzebnych do zdefiniowania pocz

ą

tku, skali i orientacji 

osi oraz ich zmian w czasie 
Układ odniesienia- stanowi praktyczn

ą

 realizacj

ę

 systemu odniesienia. Jest on zdefiniowany poprzez zbiór 

fizycznych punktów o dobrze wyznaczonych współrz

ę

dnych w układzie okre

ś

lonym w definicji systemu odniesienia. 

Na układ odniesienia składaj

ą

 si

ę

 wyznaczone z obserwacji warto

ś

ci parametrów opisuj

ą

cych pocz

ą

tek układu, 

skal

ę

 (metryk

ę

) i orientacj

ę

 jego osi oraz ich zmienno

ść

 w czasie. 

 
34. Definicja i zastosowanie układu ziemskiego: 
Układ ziemski (ziemski układ odniesienia)- 
Podstawowa o

ś

 układu ziemskiego- o

ś

 obrotu Ziemi. Wła

ś

ciwo

ś

ci : 

- geocentryczny, o pocz

ą

tku w 

ś

rodku masy Ziemi wraz z oceanami i atmosfer

ą

 

- orientacja osi zgodna z orientacj

ą

 BIH (Mi

ę

dzynarodowe Biuro Czasu)na epok

ę

 1984 

- zmiana orientacji w czasie nast

ę

puje z zało

ż

eniem, 

ż

e suma poziomych ruchów tektonicznych nie zawiera 

składowych obrotu 
Zastosowanie - pozwala na rozwi

ą

zywanie zada

ń

 geodezyjnych- zwi

ą

zany z Ziemi

ą

                                    

         

- realizowany przez okre

ś

lenie współrz

ę

dnych i pr

ę

dko

ś

ci punktów technikami  VLBI, LLR, GNSS, SLR oraz 

DORIS-ITRF 
 
35. Definicja i zastosowanie układu niebieskiego: 
Układ niebieski- 
pozwala na wyznaczenie poło

ż

enia osi obrotu Ziemi w przestrzeni- obserwacje obiektów nie 

zwi

ą

zanych z Ziemi

ą

.  

Układ niebieski- parametry orientacji Ziemi: 

1) 

zmiana poło

ż

enia osi obrotu Ziemi wzgl

ę

dem gwiazd/ układu niebieskiego- precesja, nutacja 

2) 

zmiana poło

ż

enia osi obrotu wzgl

ę

dem bryły Ziemi-  ruch bieguna 

3) 

niejednostajno

ść

 obrotu Ziemi- długo

ść

 doby 

Zastosowanie: Współrz

ę

dne obiektów pozaziemskich wyznacza si

ę

 w układzie niebieskim  (quasi- inercjalnym) 

 
36. Realizacja ICRS: 
ICRS- 
International Celestial Reference System – Niebieski Układ Odniesienia) 
- obowi

ą

zuje od 1.01.1988 r, zast

ę

puj

ą

c FK5 

- oparty na wynikach obserwacji VLBI (radio

ź

ródła) opracowanych na zasadach OTW 

- pocz

ą

tek systemu w barycentrum Układu Słonecznego (barycentrum- 

ś

rodek masy) 

- układ quasi- inercjalny (bez rotacji wzgl

ę

dem przestrzeni inercjalnej) 

- biegun układu wynika z modelu precesji i nutacji IAU (Mi

ę

dzynarodowa Unia Astronomiczna) 

- pocz

ą

tek rektascensji zdefiniowany jest poprzez warto

ść

 rektascensji radio

ź

ródła 3C 273B z katalogu FK5 na 

epok

ę

 2000 

realizacj

ę

 stanowi

ą

 

α

 i 

δ

 pozagalaktycznych radio

ź

ródeł wyznaczanych technik

ą

 VLBI_ICRF 

background image

 

realizowany poprzez katalog fundamentalny (FK5) zawieraj

ą

cy pewn

ą

 liczb

ę

 pozycji gwiazd fundamentalnych i 

ich ruchów oraz poprzez system stałych astronomicznych 
praktycznymi realizacjami ICRS s

ą

 Mi

ę

dzynarodowy Niebieski Układ Odniesienia (ICRF) oraz (w dziedzinie 

widzialnej widma) układ definiowany przez katalog pozycyjny Hipparcos. 
 
37. Realizaca ITRS 
ITRS- 
International Terrestrial Reference System (Umowny Układ Ziemski) 
Ziemski system odniesienia (ITRS) jest systemem przestrzennym obracaj

ą

cym si

ę

 wraz z Ziemi

ą

. W systemie tym 

pozycje punktów zwi

ą

zanych z powierzchni

ą

 Ziemi s

ą

 okre

ś

lone przez współrz

ę

dne, które podlegaj

ą

 jedynie 

małym zmianom w czasie, spowodowanym przez efekty geofizyczne (ruchy tektoniczne, deformacje pływowe) 
Realizacjami ITRS 
s

ą

 mi

ę

dzynarodowe ziemskie układy odniesienia ITRF o kolejnych rozwi

ą

zaniach: ITRF88, 

ITRF89, …, ITRF96, ITRF97, ITRF2000, ITRF2005, ITRF2008. Ka

ż

da z wersji ITRF zawiera pozycje i pr

ę

dko

ś

ci 

stacji wraz z ich charakterystyk

ą

 dokładno

ś

ciow

ą

  

 

 

38. 

Satelity z systemem DORIS 

 Francuski system kontroli orbit satelitów: Doppler Orbitography by Radiopositioning Integrated on Satellite 

 Słu

ż

y do precyzyjnego wyznaczania orbit i pozycji.  

 wykorzystuje pomiar efektu Dopplera sygnałów transmitowanych z sieci stacji naziemnych do odbiorników 

umieszczonych na satelitach 

 zaprojektowany do precyzyjnego wyznaczania orbity satelitów 

 zastosowanie: 

 

wyznaczanie dryftu płyt tektonicznych 

 

monitorowanie pola grawimetrycznego Ziemi 

 

wyznaczanie orbit 

 

wyznaczanie ruchu obrotowego Ziemi 

 

precyzyjne wyznaczanie pozycji na Ziemi 

 

nawigacja satelitarna 

 

pomiary poło

ż

enia 

ś

rodka ci

ęż

ko

ś

ci Ziemi 

 

wyznaczanie ruchu bieguna 

 ok. 60 stacji na 

ś

wiecie 

 sygnał  o  2  zakresach  cz

ę

stotliwo

ś

ci,  dokładno

ść

  ro

ś

nie  wraz  z  ilo

ś

ci

ą

  wykonanych  obserwacji,  nale

ż

uwzgl

ę

dni

ć

 czynniki: 

 

manewry satelity 

 

ustawienie paneli słonecznych 

 

zu

ż

ycie paliwa 

Satelity z systemem DORIS 

 SPOT 2 ;Topex/Poseidon; SPOT 3; SPOT 4; Jason-1; Envisat; SPOT 5 ; 

 SPOT 2 satelita teledetekcyjny, Topex/Poseidon satelita altimetryczny, SPOT 3 satelita teledetekcyjny, 

SPOT 4 satelita teledetekcyjny, Jason-1 satelita altimetryczny, Envisat satelita altimetryczny, SPOT 5 
satelita teledetekcyjny. 

 

39. Produkty SLR/LLR 

SLR – Satellite Laser Ranging (pomiary laserowe do satelitów) 
LLR – Lunar Laser Ranging (pomiary laserowe do Ksi

ęż

yca) 

produkty: 

 

parametry orientacji Ziemi 

 

współrz

ę

dne stacji 

 

poło

ż

enie 

ś

rodka ci

ęż

ko

ś

ci Ziemi 

 

orbita satelity 

 

efemerydy Ksi

ęż

yca 

 

precyzyjne efemerydy satelitów 

 

40. Satelity do obserwacji SLR 
SLR –

 

(ang. Satellite Laser Ranging) – pomiar odległo

ś

ci do satelitów przy u

ż

yciu lasera 

optycznego. Impuls laserowy wysłany ze stacji wraca po odbiciu od lustra umieszczonego na satelicie. Ró

ż

nica 

czasu mi

ę

dzy wysłaniem i odbiorem impulsu stanowi podwójn

ą

 odległo

ść

 od satelity.  

Ze  wzgl

ę

du  na  potrzebn

ą

  moc  impulsu  lasera,  wykorzystuje  si

ę

  do  obserwacji  głównie  satelity  LAGEOS

Równie

ż

 cz

ęść

 satelitów GLONASS wyposa

ż

onych jest w lustra. W chwili obecnej pracuje na 

ś

wiecie około 20 

stacji  SLR  w  tym  jedna  w  Polsce  w  Obserwatorium  Astro–Geodynamicznym  CBK  PAN  w  Borowcu  pod 
Poznaniem.  
Uzyskiwane  dokładno

ś

ci  s

ą

  porównywalne  z  technik

ą

  GPS  i  wynosz

ą

  kilka  cm  dla  mierzonej  odległo

ś

ci  do 

satelity.  

 
 

background image

 

41. Misja GOCE – Gravity Field and Steady – State Ocean Circulation Explorer Mission 

 

pocz

ą

tek misji: 17.03.2009 

 

czas trwania: 20 miesi

ę

cy 

 

słu

ż

y do wyznaczania parametrów pola grawitacyjnego z bardzo du

żą

 dokładno

ś

ci

ą

 1mGal 

 

wyznacza geoid

ę

 z dokładno

ś

ci

ą

 1 – 2 cm 

 

rozdzielczo

ść

 lepsza ni

ż

 100 km 

 

Satelita: 

  orbita prawie kołowa, synchroniczna ze Sło

ń

cem 

  e = 0.0 
  i = 96.5

o

 

  h = 295 km 
  7 luster(??) 
  odbiornik GPS 

 

kompensacja sił niegrawitacyjnych i momentów obrotowych 

 

główne instrumenty: 

  radiometr, pomiar gradientów grawitacyjnych 
  odbiornik GPS/GLONASS, pozycjonowanie satelity 

 

CELE MISJI: 

  modle geopotencjału do stopnia i rz

ę

du 200 współczynników harmonik sferycznych 

  „centymetrowa” geoida – spodziewana dokładno

ść

 wyznacze

ń

 anomalii grawitacyjnych 1 – 2 

mGal; spodziewana rozdzielczo

ść

 przestrzenna modelu geopotencjału i geoidy: 100 km 

 

ZASTOSOWANIA: 

  geodezja, ulepszony globalny wysoko

ś

ciowy system odniesienia 

  oceanografia, cyrkulacja oceanu 
  fizyka wn

ę

trza Ziemi, litosfera, płaszcz 

  wyznaczanie masy i grubo

ś

ci warstw lodów polarnych 

  nawigacja inercjalna 
   

42. Misja GRACE 

 

pocz

ą

tek misji: 17.02.2002 

 

czas trwania: 5 lat 

 

Zadaniem GRACE jest precyzyjne okre

ś

lanie zmienno

ś

ci pola grawitacyjnego Ziemi w ci

ą

gu 5 lat 

 

w misji uczestnicz

ą

 2 identyczne satelity na orbicie biegunowej ok. 500 km ponad powierzchni

ą

 Ziemi 

oddalone od siebie o ok. 220 km 

 

mapowanie  pola  grawitacyjnego  Ziemi  poprzez  precyzyjne  pomiary  odległo

ś

ci  pomi

ę

dzy  satelitami 

GRACE  przy  u

ż

yciu  pomiarów  GPS  oraz  dalmierza  mikrofalowego  –  uzyskanie  modelu  pola 

grawitacyjnego Ziemi z du

żą

 dokładno

ś

ci

ą

 

wspólna orbita – satelity o 220 km od siebie 

 

liczone s

ą

 obserwacje – odległo

ść

 od dwóch s

ą

siednich satelit 

 

4 lustra 

 

odbiornik GPS 

 

43. Transformacja ICRF<->ITRF 

Transformacja pomi

ę

dzy ziemskim systemem odniesienia (do niego odnosz

ą

 si

ę

 obserwacje) a niebieskim 

systemem odniesienia (system quasi-inercjalny, w którym podawane s

ą

 pozycje gwiazd), tradycyjnie jest 

wykonywana w trzech zasadniczych etapach. W pierwszym etapie system obserwacyjny zdefiniowany przez „ 
równik obserwacyjny” i „zerowy południk obserwacyjny” jest przeprowadzany przy pomocy parametrów opisuj

ą

cych 

ruch bieguna ziemskiego w system po

ś

redni zdefiniowany przez „równik po

ś

redni” i „zerowy południk po

ś

redni”. 

Nast

ę

pnym krokiem jest obrót systemu po

ś

redniego wokół osi „równika po

ś

redniego” o k

ą

t reprezentuj

ą

cy obrót  

Ziemi wokół własnej osi. Obrócony w ten sposób system po

ś

redni staje si

ę

 geocentrycznym systemem niebieskim, 

do którego odnosz

ą

 si

ę

 tzw. miejsca pozorne. W ostatnim kroku system po

ś

redni (a dokładnie utworzony w 

poprzednim kroku geocentryczny system niebieski) jest przeprowadzany w system quasi-inercjalny przy pomocy 
parametrów opisuj

ą

cych precesj

ę

 i nutacj

ę

. W transformacji s

ą

 uwzgl

ę

dniane dodatkowo efekty aberracji i 

paralaksy, ruch własny gwiazd i efekty relatywistyczne. 

44. System WGS84 

  Parametry: 

1)  Du

ż

a póło

ś

 (a) - 6378137 m 

2)  Odwrotno

ść

 spłaszczenia (1/f) – 298.257223563 

3)  Pr

ę

dko

ść

 k

ą

towa ruchu wirowego Ziemi (

ω

) – 792115.0 x 10

-11

 

4)  Geocentryczna stała grawitacyjna (GM) – 3986004.418 x 10

8

 

  System geocentryczny 
  Skala zgodna z teori

ą

 wzgl

ę

dno

ś

ci 

background image

 

  Poło

ż

enie osi zgodne z ruchem czasu WG84 

  Suma wypadkowych obrotu = 0 
  Ukł. WGS84 jest zgodny z układem ITRF na poziomie 10cm 

 

45. System PZ90 (Parameters of the Earth 1990, PE-90) 

PZ 90(Parametry Zemil 1990)- system, w oparciu o który pracuje GLONASS. Dokładne poło

ż

enie 

bieguna północnego zostało w nim okre

ś

lone jako 

ś

rednia/ przeci

ę

tna pozycja bieguna z lat 1900-1905. 

Przeciewnie do systemu WGS84 u

ż

ywanego przez GPS, który to przyjmuje pozycj

ę

 bieguna z roku 1984. 

  Parametry 

1)  Pr

ę

dko

ś

c obrotowa Ziemi (

ω

) 7.292115 x 10

-5

 

2)  Stała grawitacyjna Ziemi (µ) 398 600.4418 x 10

9

 

3)  du

ż

a póło

ś

 (a) 6378136 m 

4)  Spłaszczenie (f) 1/298.257 84 

  System geocentryczny współrz

ę

dnych prostok

ą

tnych 

  O

ś

 Z zgodna z biegunem, tak jak system IERS 

  Dokładno

ść

 układu współrz

ę

dnych jest porównywalna z innymi układami na poziomie 1-3cm 

   

46. Transformacja mi

ę

dzy układami 

=

  +   

   +  

  *

 

T- współrz. Translacji 
D- Skala 
R- Katy obrotu wzgl

ę

dem osi ukł. Współrz. 

 

 

47. 

Transf. Pomiedzy WGS84 a PZ90 

 

WGS84

=    

PZ90

 +  

   (parametry obowi

ą

zuj

ą

ce na chwil

ę

 obecn

ą

48. 

sygnały systemu GPS 

Segmenty: 

 -u

ż

ytkownika 

 

 

-kontroli 

 

 

-kosmiczny 

Kody PRN(Pseudo - Random Noise): 
 

Kod C/A (Coarse Acquisition) 

– jawny - o znanej strukturze, 
– transmitowany tylko na cz

ę

stotliwo

ś

ci no

ś

nej L1, 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 1.023MHz (długo

ść

 fali = 293.1m), 

– długo

ść

 kodu wynosi 1023 bitów odmiennych dla ka

ż

dego satelity (PRN - Pseudo Random 

Noise), 
– czas transmisji całego kodu - 1 milisekunda 

 
• Kod P/Y (precision/encrypted) 

– struktura niejawna, 
– transmitowany na cz

ę

stotliwo

ś

ciach L1 i L2 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 10.23MHz (długo

ść

 fali =29.31m), 

– czas transmisji całego kodu - 266 dni (7 dni dla ka

ż

dego satelity) 

 
Kod Y nadawany zamiast kodu P, gdy aktywny jest tryb AS- anti-spoofing- system kodowania precyzyjnego Y-

tłumaczenie z geoforum

Degradacje sygnału. Z chwil

ą

 wprowadzenia pełnej operacyjno

ś

ci systemu GPS 

zastosowano równie

ż

 dwa rodzaje – wcze

ś

niej zapowiadanej – celowej degradacji sygnału satelitów powoduj

ą

cej 

zmniejszenie dokładno

ś

ci wyznacze

ń

 bezwzgl

ę

dnej pozycji. W ten sposób O

ś

rodek Dowodzenia ogranicza 

korzystanie z GPS przez nieupowa

ż

nionych u

ż

ytkowników. I tak „selective availability” (SA) – polega na 

zniekształceniu poprawki zegarów satelitów GPS i ograniczeniu dokładno

ś

ci elementów orbit zawartych w sygnale 

satelitarnym. Natomiast istot

ą

 „anti-spoofing”(A-S) jest zaprzestanie emisji kodu precyzyjnego P i zast

ą

pienie go 

innym tajnym wojskowym kodem Y. Degradacja „selective availability” została decyzj

ą

 władz ameryka

ń

skich 

background image

 

zniesiona 2 maja 2000 r. Obecnie emitowany sygnał GPS jest zatem od niej wolny. Oba rodzaje degradacji 
powodowały znaczne (kilkakrotne) zmniejszenie dokładno

ś

ci okre

ś

lenia pozycji bezwzgl

ę

dnej wyznaczanego 

punktu. Je

ś

li natomiast chodzi o pozycj

ę

 wzgl

ę

dn

ą

, to degradacja „selective availability” miała niewielki wpływ na 

wyznaczanie ró

ż

nicy współrz

ę

dnych, podczas gdy degradacj

ą

 „anti-spoofing” obarczone s

ą

 wszystkie precyzyjne 

urz

ą

dzenia GPS z mo

ż

liwo

ś

ci

ą

 odbioru kodu P. Najnowsze instrumenty maj

ą

 jednak specjalne oprogramowanie 

wewn

ę

trzne pozwalaj

ą

ce na obróbk

ę

 odbieranego kodu Y. I cho

ć

 go nie rozumiej

ą

, to wykorzystuj

ą

c pewne 

wspólne elementy obu kodów, pozwalaj

ą

 osi

ą

gn

ąć

 taki wynik, jakby pomiar był wykonywany z u

ż

yciem kodu P. 

Stosowane s

ą

 tu najcz

ęś

ciej metody opracowania sygnału nazywane cross-corellation lub Z-tracking. 

• Kod L2C (L2 Civilian) 
–  

jawny - o znanej strukturze, 

–  

transmitowany tylko na cz

ę

stotliwo

ś

ci no

ś

nej L2, 

–  

cz

ę

stotliwo

ść

 = 1.023MHz (długo

ść

 fali = 293.1m), 

–  

kod dzielony jest na dwie sekwencje CM ( Civilian Moderate) o długo

ś

ci 10 230 bitów i 

powtarzany co 20 ms oraz CL (Civilian Long) o długo

ś

ci 767 250 bitów powtarzany co 1500 

 
• Kod L1C (L1 Civilian). Planowany w satelitach bloku III (po 2013 roku). Struktura ma by

ć

 

podobna jak dla kodu L2C 
 
49. 

 Modulowanie fali no

ś

nej 

Modulacja AM – amplitudy 
Modulacja FM- cz

ę

stotliwo

ś

ci  

Sygnał radiowy (0 i 1) nadawany jest w taki sposób, 

ż

e:  

1

0

180st     przesuni

ę

cie fazy o 180st 

Małe wyja

ś

nienie modulacji AM i FM: 

Modulacja amplitudy (AM)  

Najprostszym przykładem modulacji amplitudy jest dwustanowa modulacja OOK (On-Off Keying), która polega na 

ą

czaniu i wył

ą

czaniu sygnału no

ś

nej. Jest to elementarna forma modulacji cyfrowej. Była wykorzystana w 

transmisji kodu Morse'a (CW), gdzie czas trwania lub zaniku sygnału odpowiadał poszczególnym znakom alfabetu.  

W podstawowej postaci modulacji amplitudy obwiednia sygnału no

ś

nej odzwierciedla zmiany sygnału 

informacyjnego. Najprostszym układem demodulacji sygnału AM jest detektor diodowy. Innym przykładem 
demodulacji jest detekcja synchroniczna. W tym przypadku sygnał no

ś

nej w wyniku zmieszania z sygnałem 

generatora lokalnego zostaje przeniesiony w pasmo ni

ż

szych cz

ę

stotliwo

ś

ci. Sygnał informacyjny zostaje 

odtworzony na wyj

ś

ciu filtru dolnoprzepustowego. Demodulatory tego typu charakteryzuj

ą

 si

ę

 liniowo

ś

ci

ą

 oraz 

wi

ę

ksz

ą

 odporno

ś

ci

ą

 na zakłócenia sygnału.  

Zalet

ą

 modulacji amplitudy jest niew

ą

tpliwie jej prostota. Jednak decyduj

ą

ce znaczenie maj

ą

 wady tej metody, czyli 

nieefektywne wykorzystanie dost

ę

pnego pasma i mała sprawno

ść

 energetyczna. Informacja u

ż

yteczna jest bowiem 

zawarta w sygnale, którego moc stanowi jedynie 33% całkowitej mocy sygnału zmodulowanego amplitudowo.  

Modulacje cz

ę

stotliwo

ś

ci (FM) i fazy (PM) 

 

W modulacji FM cz

ę

stotliwo

ść

 fali no

ś

nej zmienia si

ę

 pod wpływem sygnału informacyjnego. W porównaniu z 

modulacj

ą

 amplitudy modulacja FM ma szereg zalet. Jedn

ą

 z nich jest odporno

ść

 na zmian

ę

 amplitudy no

ś

nej. 

Proces demodulacji sygnału zmodulowanego cz

ę

stotliwo

ś

ciowo wymaga zamiany jej na modulacj

ę

 amplitudy przy 

wykorzystaniu obwodu rezonansowego, który pozwala na uzale

ż

nienie sygnału wyj

ś

ciowego od zmian 

cz

ę

stotliwo

ś

ci sygnału zmodulowanego. Innym szeroko rozpowszechnionym sposobem modulacji zwłaszcza w 

transmisji danych, jest modulacja fazy. Ze wzgl

ę

du na nierozerwalny zwi

ą

zek ł

ą

cz

ą

cy faz

ę

 sygnału z jego 

cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

 cz

ę

sto modulacj

ę

 FM i PM okre

ś

la si

ę

 jednym terminem, jako tzw. modulacj

ę

 k

ą

ta.  

 

 

 

 

 

background image

10 

 

50. 

 Propagacja fali elektromagnetycznej- pr

ę

dko

ść

 fazowa i grupowa 

 

30kombinacje liniowe cz

ę

stotliwo

ś

ci 

 

background image

11 

 

Aparatura umieszczona na satelitach GPS i odbiorniki – cho

ć

 produkowane przez firmy maj

ą

ce du

ż

do

ś

wiadczenie i dysponuj

ą

ce najnowocze

ś

niejszymi rozwi

ą

zaniami technologicznymi – nie s

ą

 wolne od bł

ę

dów. 

Wiele z nich eliminuje si

ę

 poprzez ró

ż

nicowanie obserwacji. Programy, za pomoc

ą

 których opracowujemy wyniki, 

tworz

ą

 pewne liniowe kombinacje obserwacji wykonanych w tym samym czasie na ró

ż

nych stanowiskach, przez co 

pozbywamy si

ę

 bł

ę

dów zegara satelity (tzw. pierwsze ró

ż

nice) i odbiornika (tzw. drugie ró

ż

nice). Zastosowanie 

takich procedur powoduje, 

ż

e szcz

ą

tkowe bł

ę

dy aparaturowe, takie jak niestabilno

ść

 cz

ę

stotliwo

ś

ci generatorów na 

satelicie i w odbiorniku, bł

ę

dy transmisji i zliczania czasu, bł

ę

dy dokonywania korelacji sygnału satelitarnego i 

generowanego przez odbiornik (replica code) przy pomiarach kodowych i pomiaru fazy w pomiarach fazowych 
mo

ż

emy uzna

ć

 za znikomo małe i nie uwzgl

ę

dnia

ć

 ich w analizach praktycznych wyznacze

ń

 
51. 

refrakcja jonosferyczna 

 

Wpływ jonosfery, któr

ą

 charakteryzuje zmienne nasycenie elektronów, usuwamy prawie zupełnie przez pomiar 

odległo

ś

ci na dwóch odpowiednio dobranych cz

ę

stotliwo

ś

ciach i tworzenie liniowych kombinacji wyników (w 

stosunku 9:7). Te operacje wykonuj

ą

 automatycznie wszystkie programy, za pomoc

ą

 których opracowujemy wyniki. 

 Dyspersja czyli rozpraszanie fal elektromagnetycznych jest efektem ich przechodzenia przez jonosfer

ę

. Aktualny 

stan jonosfery determinuje g

ę

sto

ść

 elektronów ( współczynnik TEC – total elektron kontent). Istniej

ą

 ró

ż

ne modele 

– sposoby opisu jonosfery, 

ż

aden nie redukuje zjawiska refrakcji w sposób zupełny. Kryterium opisuj

ą

cym stan 

jonosfery jest g

ę

sto

ść

 elektronów w 1 m3 tego 

ś

rodowiska. Główne czynniki: pora doby, aktywno

ść

 Sło

ń

ca, szer. 

Geograf. Warto

ść

 TEC oznacza stopie

ń

 jonizacji okre

ś

lanych liczb

ą

 zjonizowanych cz

ą

stek w jednostce obj

ę

to

ś

ci. 

 

 

 

background image

12 

 

52. 

 Refrakcja troposferyczna 

Wpływ troposfery, rozci

ą

gaj

ą

cej si

ę

 do wysoko

ś

ci 50-70 km nad powierzchni

ą

 Ziemi, usuwamy przez 

wprowadzenie poprawki, któr

ą

 oblicza automatycznie odbiornik satelitarny na podstawie zawartego w 

oprogramowaniu modelu atmosfery. Najprostszy model (stacjonarny, tj. nieuwzgl

ę

dniaj

ą

cy zmian atmosfery 

w czasie) to zespół trzech wzorów wyra

ż

aj

ą

cych zmian

ę

 podstawowych parametrów atmosfery (tj. 

temperatury, ci

ś

nienia i g

ę

sto

ś

ci) w funkcji wysoko

ś

ci. Poniewa

ż

 nie odpowiada on na ogół warunkom 

atmosfery w miejscu obserwacji GPS, zatem i poprawka obliczona przez instrument b

ę

dzie bł

ę

dna. Je

ś

li jednak 

wyznaczamy ró

ż

nice współrz

ę

dnych punktów sieci (a nie same współrz

ę

dne), to model troposfery w s

ą

siednich 

punktach sieci w zbli

ż

ony sposób nie b

ę

dzie przystawał do warunków atmosferycznych i obliczone poprawki b

ę

d

ą

 

obci

ąż

one podobnymi bł

ę

dami, a wi

ę

c z ró

ż

nicy współrz

ę

dnych si

ę

 wyeliminuj

ą

. Wa

ż

na jest wi

ę

c nie tyle 

poprawno

ść

 modelu atmosfery, ile warunek, 

ż

eby dawał on takie same bł

ę

dy na wszystkich mierzonych punktach. 

Jest to mo

ż

liwe wtedy, gdy punkty nie s

ą

 zbytnio oddalone od siebie i panuj

ą

 na nich podobne warunki 

atmosferyczne. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co to znaczy „zbytnio oddalone”, gdy

ż

 zale

ż

y to od 

wielu zmieniaj

ą

cych si

ę

 czynników. 

Z praktyki o

ś

rodków satelitarnych na całym 

ś

wiecie wynika, 

ż

e do uzyskania centymetrowej dokładno

ś

ci ró

ż

nicy 

wyznaczanych współrz

ę

dnych odległo

ść

 mi

ę

dzy punktami nie powinna przekracza

ć

 15-30 km. Mo

ż

na doda

ć

ż

bardziej zaawansowane programy obliczaj

ą

 poprawk

ę

 troposferyczn

ą

 w dwóch cz

ęś

ciach: drycorrection – 

dla wy

ż

szej warstwy tzw. troposfery suchej i wet correction – dla ni

ż

szej warstwy tzw. troposfery wilgotnej, 

w której wyst

ę

puje ju

ż

 para wodna. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

13 

 

53. 

Wielotorowo

ść

 sygnałów: 

Sygnał GPS docieraj

ą

cy na Ziemi

ę

 mo

ż

e zosta

ć

 odbity od ró

ż

nych przeszkód. Antena odbiera sygnał bezpo

ś

redni, 

a nast

ę

pnie odbity ( z opó

ź

nieniem). W celu zapobiegania tego typu zjawiskom stosuje si

ę

 ró

ż

nego rodzaju anteny. 

 

Sygnał satelitarny na drodze satelita – antena odbiorcza mo

ż

e zosta

ć

 odbity. w takim przypadku do odbiornika 

trafia sygnał bezpo

ś

redni oraz odbity, co w  przypadku gdy odbiornik nie jest w stanie odró

ż

ni

ć

 tych sygnałów 

i odfiltrowa

ć

 odbitego, wpływa na bł

ę

dny pomiar odległo

ś

ci do satelity. Zjawisku wielotorowo

ś

ci w pobli

ż

odbiornika sprzyjaj

ą

 zwłaszcza: jednolite gładkie powierzchnie, tafle szklane, tafla wody, przesłoni

ę

cie nieba przez 

drzewa, itp. Rysunek po prawej przedstawia wpływ wielotorowo

ś

ci na wyznaczan

ą

 odległo

ść

 do satelity dla 

przykładowej stacji referencyjnej. 

 

background image

14 

 

 

54. Ró

ż

nice obserwacji (pojedyncze, podwójne, potrójne) 

 

background image

15 

 

 

Podwójna ró

ż

nica obserwacji 

Je

ż

eli z dwóch stacji Ki M obserwowane s

ą

 dwa satelity P i Q to mo

ż

na utworzy

ć

 równanie podwójnej ró

ż

nicy faz. 

 

Potrójna ró

ż

nica obserwacji 

 

Jest ró

ż

nic

ą

 podwójnej ró

ż

nicy faz dwóch ró

ż

nych epok 

 

background image

16 

 

 

 
Odbiornik L1 
– przyrz

ą

d do wykonywania pomiarów satelitarnych GNSS, odbieraj

ą

cy sygnały emito-wane przez 

satelity tylko na jednej cz

ę

stotliwo

ś

ci (L1).  

Odbiornik L1/L2 – przyrz

ą

d do wykonywania pomiarów satelitarnych GNSS, odbieraj

ą

cy sygnały emi-towane 

przez satelity co najmniej na dwóch cz

ę

stotliwo

ś

ciach (L1 i L2). 

 
- nie zaleca si

ę

 do zakładania osnowy pomiarowej wykorzystania współrz

ę

dnych wyliczonych w serwisie POZGEO 

ze zbiorów obserwacyjnych z odbiorników L1 oraz ze zbiorów obserwacyjnych z odbiorników L1/L2 krótszych ni

ż

 

40 minut, 
- do wykonywania pomiarów RTK zaleca si

ę

 stosowanie odbiorników L1/L2 z mo

ż

liwo

ś

ci

ą

 pomiaru RTK przy 

wykorzystaniu poprawek sieciowych. Do wykonywania pomiarów RTK dopuszcza si

ę

 wykorzystanie fazowych 

odbiorników L1 z mo

ż

liwo

ś

ci

ą

 pomiaru RTK, 

- punkty osnowy pomiarowej sytuacyjnej i wysoko

ś

ciowej, szczegóły sytuacyjne b

ę

d

ą

ce przedmiotem ewidencji 

gruntów i budynków oraz punkty dostosowania wykorzystywane w transformacji nale

ż

y mierzy

ć

 co najmniej 

odbiornikami L1/L2, 
-do pomiarów DGNSS stosuje si

ę

 kodowe odbiorniki L1 z mo

ż

liwo

ś

ci

ą

 pomiaru DGNSS i pomiarem kodu 

wspomaganym pomiarami fazy fali no

ś

nej, 

- do pomiarów szczegółów nale

żą

cych do II grupy dokładno

ś

ci pomiaru syt. mo

ż

e by

ć

 wykorzystany co najmniej 

odbiornik L1/L2 . 
 
2.  Odbiorniki wyposa

ż

ono w wiele funkcji. Mi

ę

dzy innymi: 

 

okre

ś

lenie współrz

ę

dnych według ró

ż

nych układów współrz

ę

dnych (standardowo WGS 84) 

 

rejestrowanie 

ś

ladu 

 

nawigacja "do punktu" oraz "po trasie" 

 

track back (czyli powrót do miejsca wyj

ś

cia "t

ą

 sam

ą

 tras

ą

") 

 

pomiar odległo

ś

ci 

 

wyznaczenie powierzchni (np. działki) 

 

obliczanie wschodów i zachodów sło

ń

ca oraz pór ksi

ęż

yca 

a w bardziej rozbudowanych odbiornikach: 

 

wy

ś

wietlanie map i nawigacja na mapach warstwowych 

 

komunikacja przez port szeregowy (RS232/USB) i Bluetooth z innym sprz

ę

tem elektronicznym (PC, PPC, 

Palm, elektroniczna mapa morska ECDIS) 

 

autorouting (wyznaczanie automatycznej trasy "po drogach") 

 

Sygnał dociera do u

ż

ytkownika na dwóch cz

ę

stotliwo

ś

ciach no

ś

nych L

1

 = 1575,42 MHz (długo

ść

 fali 

19,029 cm) i L

2

 = 1227,6 MHz (długo

ść

 fali 24,421 cm). Porównanie ró

ż

nicy faz obu sygnałów pozwala na 

dokładne wyznaczenie czasu propagacji, który ulega nieznacznym wahaniom w wyniku zmiennego wpływu 
jonosfery, jednak nie w stopniu uniemo

ż

liwiaj

ą

cym okre

ś

lenie współrz

ę

dnych. U

ż

ytkownicy cywilni 

przybli

ż

on

ą

 poprawk

ę

 jonosferyczn

ą

 otrzymuj

ą

 w depeszy nawigacyjnej lub dzi

ę

ki systemowi DGPS. 

 

Identyfikacja satelitów oparta jest na metodzie podziału kodu CDMA (Code Division Multiple Access) 
oznacza to, 

ż

e wszystkie satelity emituj

ą

 na tych samych cz

ę

stotliwo

ś

ciach, ale sygnały s

ą

 modulowane 

ż

nymi kodami. 

 

Odbiór sygnału bez zastosowania anten parabolicznych, które w tym przypadku s

ą

 bezu

ż

yteczne ze 

wzgl

ę

du na ich kierunkowo

ść

, wymaga zaawansowanych technik oddzielania sygnału od szumu i 

przetwarzania sygnału. Satelity s

ą

 w ci

ą

głym ruchu; wyznaczenie pozycji odbiornika na podstawie pomiaru 

tzw. pseudoodległo

ś

ci od kilku satelitów jest równie

ż

 zło

ż

onym zadaniem, wymagaj

ą

cym m.in. 

uwzgl

ę

dnienia spowolnienia upływu czasu w polu grawitacyjnym Ziemi. 

 

Satelita GPS. 

background image

17 

 

 

Dla poprawnej pracy systemu kluczowy jest czas. Ka

ż

dy satelita jest wyposa

ż

ony w zegar atomowy, dzi

ę

ki 

czemu jego sygnał jest dokładnie zsynchronizowany z całym systemem. Jednocze

ś

nie satelity tworz

ą

 

razem z kilkoma nadajnikami naziemnymi swoist

ą

 sie

ć

 korekcji czasu. W efekcie odbiornik GPS podaje nie 

tylko pozycje, ale równie

ż

 bardzo precyzyjny czas. 

Informacja kodowa dla GPS 
• Navigation Message 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 50 Hz nało

ż

ony na obydwa kody P(Y) i C/A. 

– dzieli si

ę

 na 25 ramek o długo

ś

ci 1 500 bitów. Ka

ż

da ramka dzieli si

ę

 na 5 podramek, 

– czas transmisji 30 sekund - pełna po 12.5 min, 
– zawiera wszystkie informacje o satelitach: 

• almanac - przybli

ż

one poło

ż

enie satelity, 

• współczynniki modelu opó

ź

nienia jonosferycznego, 

• poprawki zegarów satelitarnych, 
• efemerydy broadcast (pokładowe) satelitów, 

• Kod C/A (Coarse Acquisition) 

– jawny - o znanej strukturze, 
– transmitowany tylko na cz

ę

stotliwo

ś

ci no

ś

nej L1, 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 1.023MHz (długo

ść

 fali = 293.1m), 

– długo

ść

 kodu wynosi 1023 bitów odmiennych dla ka

ż

dego satelity (PRN - Pseudo Random 

Noise), 
– czas transmisji całego kodu - 1 milisekunda 

• Kod P/Y (precision/encrypted) 

– struktura niejawna, 
– transmitowany na cz

ę

stotliwo

ś

ciach L1 i L2 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 10.23MHz (długo

ść

 fali =29.31m), 

– czas transmisji całego kodu - 266 dni (7 dni dla ka

ż

dego satelity) 

• Kod L2C (L2 Civilian) 

– jawny - o znanej strukturze, 
– transmitowany tylko na cz

ę

stotliwo

ś

ci no

ś

nej L2, 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 1.023MHz (długo

ść

 fali = 293.1m), 

– kod dzielony jest na dwie sekwencje CM ( Civilian Moderate) o długo

ś

ci 10 230 bitów i 

powtarzany co 20 ms oraz CL (Civilian Long) o długo

ś

ci 767 250 bitów powtarzany co 1500. 

• Kod L1C (L1 Civilian). Planowany w satelitach bloku III (po 2013 roku). Struktura ma by

ć

 

podobna jak dla kodu L2C 
 
Informacja kodowa dla Glonass 
• Navigation Message 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 50 Hz nało

ż

ony na obydwa kody SP i HP. 

– dzieli si

ę

 na 5 ramek. Ka

ż

da ramka dzieli si

ę

 na 15 linii, 

– czas transmisji 30 sekund - pełna po 2.5 min, 
– zawiera wszystkie informacje o satelitach: 

• almanac - przybli

ż

one poło

ż

enie satelity, 

• parametry przesuni

ę

cia fazy, 

• poprawki zegarów satelitarnych, 
• efemerydy broadcast (pokładowe) satelitów, 

• Kod SP (Standard Precision) 

– jawny - o znanej strukturze, 
– transmitowany tylko na cz

ę

stotliwo

ś

ci no

ś

nej L1, 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 0.511MHz, 

– długo

ść

 kodu wynosi 511 bitów odmiennych dla ka

ż

dego satelity, 

– czas transmisji całego kodu - 1 milisekunda 

• Kod HP (High precision) 

– struktura niejawna, 
– transmitowany na cz

ę

stotliwo

ś

ciach L1 i L2 

– cz

ę

stotliwo

ść

 = 5.11MHz, 

background image

18 

 

 

Schemat odbiornika do nawigacji. 

Tyle mam o antenach: 

  

kanały 

tory 

turystyczny 

wojskowy 

GISowskie 

Geodezyjne 

1 sat 

L1 

kod C/A, P 

xx 

xx 

fala no

ś

na 

  

  

L2 

kod P 

  

  

fala no

ś

na 

  

 
ARP-Antena Reference Point 
Kanały odbiorcze: 1kanał=1 staelita=1 cz

ę

stotliwo

ść

 

Interwały rejestracji 1s,2s,4s,5s,6s,12s,15s,20s,30s,60s 
Cz

ę

stotliwo

ś

ci: 0,01=100Hz;0,02=50Hz;0,05=20Hz;0,1=10Hz;0,2=5Hz;0,5=2Hz 

Korelatory fali no

ś

nej pracuj

ą

 nieprzerwanie 

Przedwzmacniacz: filtruje u

ż

yteczne cz

ę

stotliwo

ś

ci, wzmacnia sygnał  

 
4. Kalibracja anten odbiorczych sygnałów GNSS - typy kalibracji, wyznaczane parametry. 

Zmienno

ść

 poło

ż

enia centrów fazowych (PCV – Phase Center Variations) anten odbiorników GPS jest 

ź

ródłem 

ę

dów w precyzyjnych pomiarach satelitarnych, szczególnie w satelitarnej niwelacji precyzyjnej, badaniach 

deformacji, opracowaniu sieci geodezyjnych, etc. 
Po co kalibracja? 
Tworzona jest „mapa” charakterystyki anten, modelowane/lokalizowane s

ą

 centra fazowe anten (PCO - phase 

center offset ). W precyzyjnym pozycjonowaniu GPS stosuje si

ę

 odpowiednio modele zmienno

ś

ci centrów 

fazowych na podstawie kalibracji: 

• absolutnej (kalibracja robotem), 

• wzgl

ę

dnej, 

• kalibracje IGS (International GNSSS ervice), NGS (National Geodetic Survey), 

• zale

ż

ne tylko od kata elewacji satelity lub od elewacji i azymutu. 

 

 

background image

19 

 

 
5.Warunki jakie powinien spełnia

ć

 w pełni operacyjny system GNSS 

GNSS (Global Navigation Satellite System)  nie ogranicza si

ę

 jedynie do wyznaczania pozycji na podstawie 

jakiego

ś

 systemu satelitarnego, lecz musi równie

ż

 spełnia

ć

 wszystkie ni

ż

ej omówione warunki, tj. 

  Dokładno

ść

 (accuracy). Pewnym rozwi

ą

zaniem jest tu zorganizowanie specjalnego systemu LAAS (Local 

Area Augmentation System). 
Zdolno

ść

 natychmiastowego ostrzegania u

ż

ytkownika o niewła

ś

ciwym funkcjonowaniu (integrity

 spełnienie warunku integrity jest bardzo trudne i stosuje si

ę

 do tego dwie metody:  

tzw. wewn

ę

trzne lub zewn

ę

trzne.  

Metoda wewn

ę

trzna bywa nazywana RAIM (receiver autonomous integrity monitoring)- Polega ona na 

wykorzystaniu pomiarów wykonanych przy u

ż

yciu nadliczbowych satelitów i, niestety, nie daje pewnych 

wyników.  
Administratorzy systemów satelitarnych rozwijaj

ą

 raczej metody zewn

ę

trzne (external methods of integrity 

monitoring) polegaj

ą

ce na kontroli w czasie rzeczywistym sygnału systemu poprzez specjaln

ą

 sie

ć

 stacji 

naziemnych. Dodatkowym kanałem (GPS integrity channel GIC) wysyłany jest do u

ż

ytkownika GPS 

niezale

ż

ny sygnał zawieraj

ą

cy informacje integrity. Do jego transmisji najcz

ęś

ciej wykorzystuje si

ę

 satelity 

geostacjonarne, np. Inmarsat. Innym – przyszło

ś

ciowym – rozwi

ą

zaniem w metodach zewn

ę

trznych b

ę

dzie 

ł

ą

czne wykorzystanie sygnałów systemu GPS i sygnałów pochodz

ą

cych z niezale

ż

nych 

ź

ródeł, np. 

pomiarów inercyjnych, Loran C, GLONASS czy Galileo. 

 

Nieprzerwane funkcjonowanie (continuity of service). 
 Warunek ten okre

ś

la zdolno

ść

 systemu satelitarnego do zapewnienia 

żą

danego serwisu przez okre

ś

lony 

czas bez jakichkolwiek przerw.  

 

Dost

ę

pno

ść

 (availability).  

Jest to współczynnik wyra

ż

aj

ą

cy w procentach czas, w ci

ą

gu którego system mo

ż

e by

ć

 wykorzystywany.  

 

6. Porównwnaie  GPS i GLONASS  

• Identyczna liczba satelitów - 24 (Rosjanie obecnie nie osi

ą

gaj

ą

 tego poziomu) 

• Plany orbitalne – 6x4 satelity w GPS i 3x8 w GLONASS 
• Inklinacja toru– wi

ę

ksza w przypadku satelitów rosyjskich 

• Wysoko

ść

 orbit – ameryka

ń

skie satelity znajduj si

ę

 nad rosyjskimi 

• Czas okr

ąż

enia Ziemi – wi

ę

kszy w przypadku ameryka

ń

skich z powodu wi

ę

kszej wysoko

ś

ci orbit 

• Inny układ odniesienia – w GPS WGS-84, w GLONASS PZ 90 
• Metoda kodowania – w GPS CDMA, w GLONASS FDMA  
• Oba systemy  

ś

wiadcz serwis dokładny (pasmo P) oraz cywilny (C/A) 

 
7. Rola nakładki EGNOS w  nawigacji - European Geostationary Navigation Overlay Service) 

koncepcja cywilnego systemu nawigacji satelitarnej 

-  

3 satelity geostacyjne (15.5 

ͦ

W , 21.5 

ͦ

E i 25 

ͦ

E ). 

naziemne stacje pomiarowe i kontrolne- 34 stacje przekazuj

ą

 dane do 4 centrów obliczeniowych które 

ś

redniaj

ą

,   koreluj

ą

, poprawiaj

ą

 i przekazuj

ą

 do 3 satelit  geostacyjnych 

-  

poprawa dokładno

ś

ci danych z sieci Navstar 

-  

weryfikacja działania Navstar - aplikacje „Safety of Life”, 

SISNET 

 dane o wiarygodno

ś

ci systemów GPS/ GLONASS przez Internet 

-  

dzi

ę

ki niej nawigacja wyró

ż

nia si

ę

 lepsz

ą

 dokładno

ś

ci

ą

 wskaza

ń

,wiarygodno

ś

ci

ą

,ci

ą

gło

ś

ci

ą

 działania i stał

ą

 

dost

ę

pno

ś

ci

ą

 usług nawigacyjnych 

 

Europejski system EGNOSS  - wspomaga działanie istniej

ą

cych systemów nawigacji satelitarnej ( głównie sieci 

Navstar). Do odbiorników GPS współpracuj

ą

cych z EGNOS wysyłane s

ą

 sygnały korekcyjne pochodz

ą

ce z 

satelitów geostacjonarnych znajduj

ą

cych si

ę

 nad Europ

ą

. Sygnały te zawieraj

ą

 korekty pozycji podawanych przez 

sie

ć

 Navstar, co kilkukrotnie zwi

ę

ksza ich dokładno

ść

.  

Przede wszystkich EGNOS weryfikuje dane pochodz

ą

ce z sieci Navstar, sprawdzaj

ą

c czy nie doszło do awarii tych 

satelitów lub bł

ę

dów podczas transmisji. Dzi

ę

ki temu dane z sieci Navstar/EGNOS mog

ą

 by

ć

 zastosowane tam, 

gdzie ze wzgl

ę

dów bezpiecze

ń

stwa, musz

ą

 by

ć

 w pełni wiarygodne. Sa to tzw. aplikacje typu„Safety of Life”,  np. 

Precyzyjna nawigacja samolotów, sterowanie ruchem poci

ą

gów czy niektóre akcje ratunkowe. 

EGNOS opiera si

ę

 na trzech satelitach geostacjonarnych  (15.5 

ͦ

W , 21.5 

ͦ

E i 25 

ͦ

E ). Na Ziemi znajduj

ą

 si

ę

 stacje 

pomiarowe i kontrolne, które prowadz

ą

 ci

ą

głe testy sieci Navstar i satelitów EGNOS. Obliczaj

ą

 poprawki danych 

GPS, wykrywaj

ą

 nieprawidłowo

ś

ci w transmisji i sprawdzaj

ą

, czy nie doszło do awarii którego

ś

 z satelitów EGNOS, 

które z kolei wysyłaj

ą

 je do odbiorników GPS. Jedne ze stacji kontrolnych sieci EGNOS znajduje si

ę

 w Warszawie, 

w Centrum Bada

ń

 Kosmicznych.  

 

background image

20 

 

8. Polskie stacje DGNSS dla potrzeb 

ż

eglugi na Bałtyku. 

Polska współpracuje z komitetem e-Navigation IALA w badaniach potencjalnych mo

ż

liwo

ś

ci transmisji DGNSS przy 

wykorzystaniu globalnego satelitarnego systemu nawigacji przez 2 polskie stacje bazowe DGPS na Morzu 
Bałtyckim – DZIWNÓW I ROZEWIE 
 
Pomiar DGNSS
 – technika ró

ż

nicowych pomiarów GNSS oparta na pomiarach kodowych pseudoodległo

ś

ci do 

satelitów GNSS, w której wyznaczane współrz

ę

dne s

ą

 korygowane za pomoc

ą

 poprawek DGNSS. 

Poprawki DGNSS – zbiór danych dotycz

ą

cych pomiaru kodowego GNSS obliczony na podstawie pomiarów 

prowadzonych przez stacje referencyjne, wykorzystywany przez odbiornik ruchomy w celu zwi

ę

kszenia precyzji 

wyznaczanej pozycji. 
 
Polskie stacje ASG EUPOS, które mog

ą

 bra

ć

 udział w nawigacji 

ż

eglugowej na Bałtyku: 

  

KAM1 – Kamie

ń

 Pomorski, 

  

KOSZ - Koszalin,  

  

ŁAD – Władysławowo, 

  

GDAN - Gda

ń

sk,  

  

ELBL -  Elbl

ą

g. 

 
9. Warunki realizacji pomiarów RTK, uzyskiwane dokładno

ś

ci. 

 
Warunkiem realizacji pomiarów RTK jest  
bezpo

ś

rednia ł

ą

czno

ść

 mi

ę

dzystacj

ą

 bazow

ą

 a odbiornikiem ruchomym.  

Informacje ze stacji bazowej w postaci obserwacji lub poprawek do obserwacji s

ą

 przesyłane do odbiornika 

ruchomego,  gdzie nast

ę

puje proces  opracowania i wyznaczenia pozycji. Opracowanie obserwacji ze stacji 

bazowej oraz odbiornika ruchomego nast

ę

puje bezpo

ś

rednio w terenie w przeno

ś

nym komputerze (palmptopie).  

Metoda wymaga widoczno

ś

ci minimum 5 satelitów powy

ż

ej 15 st. . 

 Zalet

ą

 jest natychmiastowe wyznaczenie pozycji, 

natomiast do wad nale

ż

y zaliczy

ć

 konieczno

ść

 zapewnienia ci

ą

głej ł

ą

czno

ś

ci mi

ę

dzy stacj

ą

 bazow

ą

 i odbiornikiem 

ruchomym  oraz 
ograniczeniem zasi

ę

gu metody wynikaj

ą

cym z mo

ż

liwo

ś

ci uproszczonych algorytmów 

Dokładno

ść

 ±1-2cm+2ppm*S dla składowych horyzontalnych i 

 Około ±3cm+2ppm*S dla składowej wysoko

ś

ciowej. 

 
10. Zasady planowania pomiarów GNSS przy pomiarach osnów. 

Do zasad wykonywania statycznych pomiarów satelitarnych z wykorzystaniem systemu ASG-EUPOS zalicza si

ę

 

m.in.: 

 

wybór lokalizacji – pomiary statyczne nale

ż

y wykonywa

ć

 w miejscach, w których bezpo

ś

rednim s

ą

siedztwie 

nie wyst

ę

puj

ą

- przeszkody terenowe wokół punktu powy

ż

ej 15º nad horyzontem 

- elementy infrastruktury technicznej emituj

ą

ce fale elektromagnetyczne 

- powierzchnie mog

ą

ce powodowa

ć

 odbicia sygnałów satelitarnych 

 

warunki techniczne pomiaru: 

- minimalna liczba obserwowanych jednocze

ś

nie satelitów nie powinna by

ć

 mniejsza od 4 

- maksymalna warto

ść

 parametru PDOP nie powinna przekracza

ć

 warto

ś

ci 6 

- zalecany interwał rejestracji danych satelitarnych GNSS na punkcie wynosi 5 sekund 
- zalecana minimalna wysoko

ść

 anteny nad powierzchni

ą

 gruntu wynosi 1,0 m 

 
Opracowanie wyników w postprocessingu mo

ż

e by

ć

 wykonane: 

1.  automatycznie w systemie ASG-EUPOS  
2.  
przez u

ż

ytkownika przy wykorzystaniu danych obserwacyjnych ze stacji ASG-EUPOS 

Przy projektowaniu sieci geodezyjnej oprócz podstawowych warunków wynikaj

ą

cych z zasad pomiarów 

satelitarnych, nale

ż

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

-  dogodny dojazd do punktów sieci w celu zminimalizowania czasu dotarcia do punktu z odbiornikiem 
-  istnienie zabudowy na punktach utrudniaj

ą

cych lub uniemo

ż

liwiaj

ą

cych pomiar technikami satelitarnymi GPS  

-  zapewnieniu ci

ą

głej widoczno

ś

ci satelitów w trakcie pomiaru poszczególnych wektorów GPS tworz

ą

cych sie

ć

 

geodezyjn

ą

,  

-  zapewnieniu dostatecznej liczby punktów nawi

ą

zania sieci GPS (co najmniej 4 o znanych współrz

ę

dnych) 

rozmieszczonych mo

ż

liwie w taki sposób, by punkty wyznaczane w sieci znajdowały si

ę

 wewn

ą

trz wieloboku 

ł

ą

cz

ą

cego punkty nawi

ą

zania  

-  zapewnienie nawi

ą

zania do sieci wysoko

ś

ciowej  

- sie

ć

 GPS powinna by

ć

 tak zaprojektowana aby stosunek liczby obserwacji do liczby niewiadomych był wi

ę

kszy od 

½