Pochodne funkcji
Pochodna funkcji w punkcie.
Ró˙zniczka funkcji i obliczenia przybli˙zone.
Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.
Małgorzata Wyrwas
Katedra Matematyki
Wydział Informatyki
Politechnika Białostocka
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 1/60
Iloraz ró˙znicowy
Niech x
0
∈
R
oraz niech funkcja f b˛edzie okre´slona przynajmniej
na przedziale (x
0
− r, x
0
+ r)
, gdzie r > 0.
Ilorazem ró˙znicowym funkcji f w punkcie x
0
odpowiadaj ˛acym
przyrostowi h = ∆x, gdzie 0 < |h| < r, nazywamy liczb˛e
f
(x
0
+ h)
− f(x
0
)
h
=
f
(x
0
+ ∆x)
− f(x
0
)
∆x
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 2/60
Interpretacja geometryczna ilorazu ró˙znicowego
Iloraz ró˙znicowy jest równy tangensowi k ˛ata nachylenia siecznej
przechodz ˛acej przez punkty (x
0
, f
(x
0
))
oraz (x
0
+ h, f (x
0
+ h))
do dodatniej półosi Ox.
x
y
α
α
α
∆f = f (x
0
+ h) − f (x
0
)
∆x = h
x
0
f
(x
0
)
x
0
+ h
f
(x
0
+ h)
tg α =
∆f
∆x
y
= f (x)
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 3/60
Pochodna funkcji w punkcie
Niech x
0
∈
R
oraz niech funkcja f b˛edzie okre´slona przynajmniej
na przedziale (x
0
− r, x
0
+ r)
, gdzie r > 0.
Je˙zeli istnieje sko´nczona granica
lim
h→0
f
(x
0
+ h)
− f(x
0
)
h
.
to nazywamy j ˛a
pochodn ˛a funkcji f w punkcie x
0
i oznaczamy
f
0
(x
0
)
.
Mówimy wtedy, ˙ze funkcja f jest
ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
.
Je˙zeli granica ilorazu ró˙znicowego w punkcie x
0
nie istnieje lub jest
niesko´nczona, to mówimy, ˙ze funkcja f nie jest ró˙zniczkowalna w
punkcie x
0
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 4/60
Pochodna funkcji w punkcie
f
0
(x
0
)
def
= lim
h→0
f
(x
0
+ h)
− f(x
0
)
h
m
f
0
(x
0
)
def
= lim
x→x
0
f
(x)
− f(x
0
)
x
− x
0
Przykład:
Niech f(x) = x
2
. Wtedy
f
0
(x
0
)
def
= lim
h→0
(x
0
+h)
2
−x
2
0
h
= lim
h→0
2x
0
h
+h
2
h
= 2x
0
lub
f
0
(x
0
)
def
= lim
x→x
0
x
2
−x
2
0
x−x
0
= lim
x→x
0
(x−x
0
)·(x+x
0
)
x−x
0
= 2x
0
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 5/60
Pochodne wa˙zniejszych funkcji elementarnych
(c)
0
= 0
, gdzie c ∈
R
.
(x
p
)
0
= px
p−1
, dla p ∈
R
, zakres zmienno´sci x zale˙zy od p.
1
x
!
0
=
−
1
x
2
, x ∈
R
\ {0}.
√
x
0
=
1
2
√
x
, x ∈
R
+
.
(sin x)
0
= cos x
, x ∈
R
.
(cos x)
0
=
− sin x , x ∈
R
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 6/60
Pochodne wa˙zniejszych funkcji elementarnych
(tg x)
0
=
1
cos
2
x
, x 6=
π
2
+ kπ, k
∈
Z
.
(ctg x)
0
=
−
1
sin
2
x
, x 6= kπ, k ∈
Z
.
(a
x
)
0
= a
x
ln a
, a > 0, x ∈
R
.
(e
x
)
0
= e
x
, x ∈
R
.
(log
a
x
)
0
=
1
x
ln a
, x > 0 i 0 < a 6= 1.
(ln x)
0
=
1
x
, x > 0.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 7/60
Prosta styczna do wykresu funkcji
Niech x
0
∈
R
oraz niech funkcja ci ˛agła f b˛edzie okre´slona
przynajmniej na przedziale (x
0
− r, x
0
+ r)
, gdzie r > 0.
Prosta jest
styczna do wykresu funkcji f w punkcie (x
0
, f
(x
0
))
,
je˙zeli jest granicznym poło˙zeniem siecznych wykresu funkcji
przechodz ˛acych przez punkty (x
0
, f
(x
0
))
i (x, f(x)), gdy x → x
0
.
x
y
x
0
f
(x
0
)
x
f
(x)
←−
y
= f (x)
sieczne
styczna
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 8/60
Interpretacja geometryczna pochodnej
Pochodna funkcji w punkcie x
0
jest równa tangensowi k ˛ata
nachylenia stycznej do wykresu funkcji f w punkcie (x
0
, f
(x
0
))
do dodatniej półosi Ox.
x
y
x
0
f
(x
0
)
y
= f (x)
α
α
α
tg α = f
0
(x
0
)
styczna
Równanie stycznej do wykresu funkcji f w punkcie (x
0
, f
(x
0
))
:
y
= f
0
(x
0
)(x
− x
0
) + f (x
0
) .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 9/60
Przykład
Niech f(x) = e
x
. Wówczas równanie stycznej do wykresu funkcji
f
w x
0
= 0
ma posta´c: y = x + 1 .
x
y
(0, 1)
y
= e
x
y
= x + 1
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 10/60
Przykład
Niech f(x) = sin x. Wówczas równanie stycznej do wykresu
funkcji f w x
0
= π
ma posta´c: y = π − x .
1
-1
π
2π
3π
4π
−π
x
y
y
= sin x
y
= π
− x
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 11/60
K ˛at przeci˛ecia wykresów funkcji
Niech wykresy funkcji f i g maj ˛a punkt wspólny (x
0
, y
0
)
, przy
czym obie funkcje s ˛a ró˙zniczkowalne w punkcie x
0
.
K ˛atem przeci˛ecia wykresów funkcji f i g nazywamy k ˛at ostry ϕ
miedzy stycznymi do wykresów tych funkcji w punkcie ich
przeci˛ecia
x
y
x
0
f
(x
0
)
y
= f (x)
ϕ
ϕ
ϕ
y
= g(x)
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 12/60
K ˛at przeci˛ecia wykresów funkcji
Niech wykresy funkcji f i g maj ˛a punkt wspólny (x
0
, y
0
)
, przy
czym obie funkcje s ˛a ró˙zniczkowalne w punkcie x
0
.
Miara
k ˛ata przeci˛ecia wykresów funkcji f i g wyra˙za si˛e
wzorem
ϕ
= arc tg
f
0
(x
0
)
− g
0
(x
0
)
1 + f
0
(x
0
)
· g
0
(x
0
)
.
Je˙zeli f
0
(x
0
)
· g
0
(x
0
) =
−1, to przyjmujemy ϕ =
π
2
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 13/60
Zwi ˛azek ró˙zniczkowalno´sci z ci ˛agło´sci ˛a funkcji
Twierdzenie:
Je˙zeli funkcja f jest ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
,
to jest w tym punkcie ci ˛agła.
Uwaga:
Twierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe.
Na przykład funkcja f(x) = |x| jest ci ˛agła w punkcie x
0
= 0
, ale
f
0
(0)
nie istnieje.
2
2
-2
-4
x
y
y
=
|x|
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 14/60
Pochodna funkcji na przedziale
Funkcja ma pochodn ˛a na przedziale I otwartym wtedy i tylko
wtedy, gdy ma pochodn ˛a w ka˙zdym punkcie tego przedziału.
Funkcj˛e okre´slon ˛a na przedziale I, której warto´sci w punktach x
tego przedziału sa równe f
0
(x)
nazywamy
pochodn ˛a funkcji f na przedziale I i oznaczamy symbolem f
0
.
f
0
: x
7→ f
0
(x) ,
x
∈ I.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 15/60
Działania arytmetyczne na pochodnych funkcji
Je˙zeli funkcje f i g sa ró˙zniczkowalne w punkcie x
0
, to:
(f + g)
0
(x
0
) = f
0
(x
0
) + g
0
(x
0
)
.
(f
− g)
0
(x
0
) = f
0
(x
0
)
− g
0
(x
0
)
.
(f
· g)
0
(x
0
) = f
0
(x
0
)
· g(x
0
) + f (x
0
)
· g
0
(x
0
)
.
f
g
!
0
(x
0
) =
f
0
(x
0
)
· g(x
0
)
− f(x
0
)
· g
0
(x
0
)
g
2
(x
0
)
,
o ile g(x
0
)
6= 0.
Je˙zeli funkcja f jest ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
, za´s c ∈
R
, to
(cf )
0
(x
0
) = cf
0
(x
0
)
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 16/60
Przykład
f
(x) = x
4
+ 3x
2
−
1
x
+
√
x
⇒ f
0
(x) = 4x
3
+ 6x +
1
x
2
+
1
2
√
x
g
(x) = sin x
· ctg x , x 6= kπ, k ∈ Z, ⇒
g
0
(x) = cos x ctg x + sin x
−
1
sin
2
x
= cos x ctg x
−
1
sin x
h
(x) =
x
2
− 1
x
2
+ 1
, x
∈ R, ⇒
h
0
(x) =
2x
· (x
2
+ 1)
− (x
2
− 1) · 2x
(x
2
+ 1)
2
=
4x
(x
2
+ 1)
2
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 17/60
Twierdzenie o pochodnej funkcji zło˙zonej
Je˙zeli funkcja f jest ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
oraz funkcja g
jest ró˙zniczkowalna w punkcie f(x
0
)
, to funkcja g ◦ f jest
ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
oraz
(g
◦ f)
0
(x
0
) = g
0
(f (x
0
))
· f
0
(x
0
) .
Przykład:
f
(x) = sin
3
x
⇒ f
0
(x) = 3 sin
2
x
· cos x
g
(x) = (3x
2
+ x + 2)
5
, ⇒ g
0
(x) = 5(3x
2
+ x + 2)
4
· (6x + 1)
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 18/60
Posta´c logarytmiczno–wykładnicza funkcji
Ka˙zd ˛a funkcj˛e zło˙zon ˛a postaci [f(x)]
g
(x)
mo˙zna przedstawi´c w
postaci logarytmiczno–wykładniczej:
[f (x)]
g
(x)
= e
g
(x)·ln f(x)
.
Posta´c logarytmiczno–wykładnicz ˛a stosujemy do obliczania
pochodnych funkcji danych w postaci [f(x)]
g
(x)
.
Przykład:
f
(x) = x
x
= e
x
ln x
⇒
f
0
(x) = e
x
ln x
· (ln x + x ·
1
x
) = x
x
· (ln x + 1)
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 19/60
Twierdzenie o pochodnej funkcji odwrotnej
Niech x
0
∈ D
f
. Niech f b˛edzie funkcj ˛a ci ˛agł ˛a i ró˙znowarto´sciow ˛a
w otoczeniu punktu x
0
oraz tak ˛a, ˙ze f
0
(x
0
)
6= 0. Wówczas
f
−1
0
(y
0
) =
1
f
0
(x
0
)
,
gdzie y
0
= f (x
0
)
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 20/60
Pochodne funkcji cyklometrycznych
(arc sin x)
0
=
1
√
1
− x
2
, x ∈ (−1, 1).
(arc cos x)
0
=
−
1
√
1
− x
2
, x ∈ (−1, 1).
(arc tg x)
0
=
1
1 + x
2
, x ∈
R
.
(arc ctg x)
0
=
−
1
1 + x
2
, x ∈
R
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 21/60
Ró˙zniczka funkcji
Niech funkcja f b˛edzie okre´slona na otoczeniu punktu x
0
.
Ponadto niech funkcja f ma pochodn ˛a wła´sciw ˛a (jest
ró˙zniczkowalna) w punkcie x
0
.
Ró˙zniczk ˛a funkcji f w punkcie x
0
nazywamy funkcj˛e zmiennych
∆x
okre´slon ˛a wzorem:
df (x
0
)(∆x)
def
= f
0
(x
0
)
· ∆x .
Ró˙zniczk˛e funkcji f oznacza si˛e tak˙ze przez df(x
0
)
lub krótko df.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 22/60
Ró˙zniczka i obliczenia przybli˙zone
Niech funkcja f b˛edzie ró˙zniczkowalna w punkcie x
0
. Wtedy
f
(x
0
+ ∆x)
≈ f(x
0
) + f
0
(x
0
)
· ∆x ,
przy czym bł ˛ad jaki popełniamy zast˛epuj ˛ac przyrost funkcji ∆f
jej ró˙zniczk ˛a df = f
0
(x)∆x
d ˛a˙zy szybciej do zera ni˙z ∆x, tzn.
lim
∆x→0
∆f
− df
∆x
= 0 .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 23/60
Ró˙zniczka i obliczenia przybli˙zone
x
y
x
0
f
(x
0
)
y
= f (x)
∆f
∆x
df
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 24/60
Przykład
Wykorzystuj ˛ac ró˙zniczk˛e obliczymy warto´s´c przybli˙zon ˛a
wyra˙zenia
√
15,96
.
Definiujemy funkcj˛e f(x) = √x .
Przyjmujemy x
0
= 16
⇒ ∆x=−0,04.
Poniewa˙z
df
dx
= f
0
(x) =
1
2
√
x
,wi˛ec
√
15,96
≈
√
16 +
1
2
√
16
· (−0,04) = 3,995 .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 25/60
Zastosowanie ró˙zniczki funkcji do szacowania bł˛edów pomiarów
Niech wielko´sci fizyczne x i y b˛ed ˛a zwi ˛azane zale˙zno´sci ˛a
y
= f (x)
. Ponadto niech ∆
x
oznacza bł ˛ad bezwzgl˛edny pomiaru
wielko´sci x. Wtedy bł ˛ad bezwzgl˛edny ∆
y
oblicze´n wielko´sci y
wyra˙za si˛e wzorem przybli˙zonym
∆
y
≈ |f
0
(x
0
)
| ∆
x
,
gdzie x
0
jest wynikiem pomiaru wielko´sci x, przy czym f
0
(x
0
)
jest wła´sciwa.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 26/60
Przykład
Czas w biegu na 100 m mierzy si˛e z dokładno´sci ˛a ∆
t
= 0,01
s.
Zawodnik uzyskał 10 s. Z jak ˛a w przybli˙zeniu dokładno´sci ˛a
mo˙zna obliczy´c pr˛edko´s´c V tego zawodnika?
Poniewa˙z V =
100
t
, wi˛ec V
0
(t) =
−
100
t
2
, wi˛ec
∆
V
≈ |V
0
(10)
| · ∆
t
=
−
100
10
2
· 0,01 = 0,01
m
s
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 27/60
Twierdzenia o warto´sci ´sredniej
Twierdzenie Rolle’a:
Je˙zeli funkcja f spełnia warunki:
jest ci ˛agła na ha, bi,
ma pochodn ˛a na (a, b),
f
(a) = f (b)
,
to istnieje punkt c ∈ (a, b), taki ˙ze f
0
(c) = 0
.
Twierdzenie Lagrange’a:
Je˙zeli funkcja f spełnia warunki:
jest ci ˛agła na ha, bi,
ma pochodn ˛a na (a, b),
to istnieje punkt c ∈ (a, b), taki ˙ze f
0
(c) =
f
(b)
− f(a)
b
− a
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 28/60
Zwi ˛azek ró˙zniczkowalno´sci z monotoniczno´sci ˛a funkcji
Twierdzenie:
Niech I oznacza dowolny przedział. Je˙zeli dla
ka˙zdego x ∈ I funkcja f spełnia warunek:
f
0
(x) = 0
, to funkcja f jest stała na I;
f
0
(x) > 0
, to funkcja f jest rosn ˛aca na I;
f
0
(x)
>
0
, to funkcja f jest niemalej ˛aca na I;
f
0
(x) < 0
, to funkcja f jest malej ˛aca na I;
f
0
(x)
6
0
, to funkcja f jest nierosn ˛aca na I.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 29/60
Pochodne wy˙zszych rz˛edów
Pochodne n-tego rz˛edu funkcji f w punkcie x
0
definiujemy
indukcyjnie
f
(n)
(x
0
) =
f
(n−1)
0
(x
0
) ,
dla n
>
1
.
Przyjmujemy, ˙ze f
(0)
(x
0
) = f (x
0
)
i f
(1)
(x
0
) = f
0
(x
0
)
.
Piszemy:
f
(2)
= f
00
, f
(3)
= f
000
, f
(4)
= f
IV
lub
f
(1)
= ˙
f
, f
(2)
= ¨
f
lub
f
(n)
=
d
n
f
dx
n
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 30/60
Definicja minimum funkcji
Funkcja f ma w punkcie x
0
∈ D
f
minimum lokalne, je˙zeli
∃
δ>
0
∀
x∈S(x
0
,δ
)
f
(x)
>
f
(x
0
) .
Funkcja f ma w punkcie x
0
∈ D
f
minimum lokalne wła´sciwe,
je˙zeli
∃
δ>
0
∀
x∈S(x
0
,δ
)
f
(x) > f (x
0
) .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 31/60
Definicja maksimum funkcji
Funkcja f ma w punkcie x
0
∈ D
f
maksimum lokalne, je˙zeli
∃
δ>
0
∀
x∈S(x
0
,δ
)
f
(x)
6
f
(x
0
) .
Funkcja f ma w punkcie x
0
∈ D
f
maksimum lokalne wła´sciwe,
je˙zeli
∃
δ>
0
∀
x∈S(x
0
,δ
)
f
(x) < f (x
0
) .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 32/60
Ekstrema funkcji
Minima i maksima lokalne nazywamy
EKSTREMAMI LOKALNYMI.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 33/60
Warunek konieczny istnienia ekstremum funkcji ró˙zniczkowalnej
Twierdzenie (Fermata):
Je˙zeli funkcja f jest ró˙zniczkowalna w
punkcie x
0
oraz posiada ekstremum lokalne w tym punkcie, to
f
0
(x
0
) = 0 .
Uwaga:
Twierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe.
Na przykład dla funkcji f(x) = x
3
mamy f
0
(0) = 0
, a f nie ma
ekstremum w punkcie x
0
= 0
.
x
y
y
= x
3
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 34/60
Warunek dostateczny istnienia maksimum funkcji ró˙zniczkowalnej
Twierdzenie:
Niech x
0
∈
R
i f b˛edzie funkcj ˛a okre´slon ˛a
przynajmniej w otoczeniu punktu x
0
, ci ˛agła w punkcie x
0
i
ró˙zniczkowalna przynajmniej w s ˛asiedztwie punktu x
0
. Je˙zeli
istnieje δ > 0 takie, ˙ze
∀
x∈(x
0
−δ,x
0
)
f
0
(x) > 0
oraz ∀
x∈(x
0
,x
0
+δ)
f
0
(x) < 0
to w punkcie x
0
funkcja f ma maksimum lokalne wła´sciwe.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 35/60
Warunek dostateczny istnienia minimum funkcji ró˙zniczkowalnej
Twierdzenie:
Niech x
0
∈
R
i f b˛edzie funkcj ˛a okre´slon ˛a
przynajmniej w otoczeniu punktu x
0
, ci ˛agł ˛a w punkcie x
0
i
ró˙zniczkowaln ˛a przynajmniej w s ˛asiedztwie punktu x
0
. Je˙zeli
istnieje δ > 0 takie, ˙ze
∀
x∈(x
0
−δ,x
0
)
f
0
(x) < 0
oraz ∀
x∈(x
0
,x
0
+δ)
f
0
(x) > 0
to w punkcie x
0
funkcja f ma minimum lokalne wła´sciwe.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 36/60
II warunek dostateczny istnienia ekstremum funkcji ró˙zniczkowalnej
Twierdzenie:
Niech x
0
∈
R
i f b˛edzie funkcj ˛a okre´slon ˛a
przynajmniej w otoczeniu punktu x
0
. Je˙zeli
① f
0
(x
0
) = f
00
(x
0
) = . . . = f
(n−1)
(x
0
) = 0
,
② f
(n)
(x
0
)
6= 0 ,
to, gdy n > 2 jest parzyste , funkcja f osi ˛aga w punkcie x
0
ekstremum lokalne wła´sciwe, przy czym jest to minimum, gdy
f
(n)
(x
0
) > 0
, za´s maksimum gdy f
(n)
(x
0
) < 0
. Gdy n jest
nieparzyste, ekstremum nie wyst˛epuje.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 37/60
Minimum globalne
Liczba m jest
najmniejsz ˛a warto´sci ˛a funkcji f
na zbiorze A ⊆ D
f
, je˙zeli istnieje punkt x
0
∈ A, taki ˙ze
f
(x
0
) = m
i dla ka˙zdego x ∈ A
f
(x)
>
f
(x
0
) = m .
Liczb˛e m nazywamy
minimum globalnym funkcji f na zbiorze A.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 38/60
Maksimum globalne
Liczba M jest
najwi˛eksz ˛a warto´sci ˛a funkcji f
na zbiorze A ⊆ D
f
, je˙zeli istnieje punkt x
0
∈ A, taki ˙ze
f
(x
0
) = M
i dla ka˙zdego x ∈ A
f
(x)
6
f
(x
0
) = M .
Liczb˛e M nazywamy
maksimum globalnym funkcji f na zbiorze A.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 39/60
Ekstrema globalne
Minimum i maksimum globalne nazywamy
EKSTREMAMI GLOBALNYMI.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 40/60
Ekstrema globalne
Niech A = ha, bi ⊆
R
i f : A →
R
. Niech f ma pochodn ˛a
wła´sciw ˛a lub niewła´sciw ˛a poza sko´nczon ˛a liczb ˛a punktów
przedziału A. Ponadto niech f ma sko´nczon ˛a liczb˛e punktów
krytycznych, tzn. punktów x
k
, w których f
0
(x
k
) = 0
lub f
0
(x
k
)
nie istnieje.
Je˙zeli f jest funkcj ˛a ci ˛agł ˛a na domkni˛etym i ograniczonym
zbiorze A, to funkcja f osi ˛aga na A warto´s´c najmniejsz ˛a i
najwi˛eksz ˛a.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 41/60
Algorytm znajdowania ekstremów globalnych funkcji
Niech A = ha, bi ⊆
R
i f : A →
R
. Niech f ma pochodn ˛a
wła´sciw ˛a lub niewła´sciw ˛a poza sko´nczon ˛a liczb ˛a punktów
przedziału A. Ponadto niech f ma sko´nczon ˛a liczb˛e punktów
krytycznych, tzn. punktów x
k
, w których f
0
(x
k
) = 0
lub f
0
(x
k
)
nie istnieje.
Ekstremów globalnych funkcji f na przedziale A szukamy
post˛epuj ˛ac według algorytmu:
Znajdujemy wszystkie punkty krytyczne wewn ˛atrz przedziału
A i obliczmy warto´sci funkcji w tych punktach.
Obliczmy f(a) i f(b).
Porównujemy otrzymane warto´sci funkcji znajduj ˛ac warto´s´c
najmniejsz ˛a i najwi˛eksz ˛a.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 42/60
Przykład
Niech f : A ⊂
R
→
R
i
f
(x, y) =
|x − 1|,
gdzie A = h0, 3i.
x
= 1
jest punktem krytycznym funkcji f, gdy˙z f
0
(1)
nie
istnieje. Wtedy f(1) = 0
f
(1) = 0
f
(1) = 0
.
f
(0) = 1
f
(0) = 1
f
(0) = 1
i f(3) = 2
f
(3) = 2
f
(3) = 2
.
Wówczas m = f
najmniejsze
= 0
i M = f
największe
= 2
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 43/60
Zastosowanie pochodnych do obliczanie granic funkcji
Twierdzenie (Reguła de l’Hospitala):
Niech funkcje f i g spełniaj ˛a warunki:
¬
funkcje f,g i f
0
, g
0
b˛ed ˛a okre´slone w s ˛asiedztwie punktu x
0
¬ lim
x→x
0
f
(x) = lim
x→x
0
g
(x) = 0
albo lim
x→x
0
f
(x) = lim
x→x
0
g
(x) =
∞
®
istnieje granica lim
x→x
0
f
0
(x)
g
0
(x)
= a
.
Wówczas istnieje granica lim
x→x
0
f
(x)
g
(x)
oraz
lim
x→x
0
f
(x)
g
(x)
= a .
Powy˙zsze twierdzenie jest prawdziwe równie˙z dla granic jednostronnych, niewła´sciwych oraz dla granic w
+∞
lub w −∞.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 44/60
Funkcja wypukła
Funkcje f nazywamy
wypukł ˛a na przedziale (a, b) ⊆
R
wtedy i
tylko wtedy, gdy
∀
a<x
1
<x
2
<b
∀
0<t<1
f
(tx
1
+ (1
− t)x
2
) < tf (x
1
) + (1
− t)f(x
2
) .
Uwaga:
Geometrycznie funkcja jest wypukła, je˙zeli ka˙zdy
odcinek siecznej wykresu le˙zy powy˙zej fragmentu wykresu
poło˙zonego miedzy punktami, przez które przechodzi sieczna.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 45/60
Funkcja wkl˛esła
Funkcje f nazywamy
wkl˛esł ˛a na przedziale (a, b) ⊆
R
wtedy i
tylko wtedy, gdy
∀
a<x
1
<x
2
<b
∀
0<t<1
f
(tx
1
+ (1
− t)x
2
) > tf (x
1
) + (1
− t)f(x
2
) .
Uwaga:
Geometrycznie funkcja jest wkl˛esła, je˙zeli ka˙zdy
odcinek siecznej wykresu le˙zy poni˙zej fragmentu wykresu
poło˙zonego miedzy punktami, przez które przechodzi sieczna.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 46/60
Warunki wystarczaj ˛ace wypukło´sci i wkl˛esło´sci
Twierdzenie:
Je˙zeli f
00
(x) > 0
dla ka˙zdego x ∈ (a, b), to funkcja f jest
wypukła na (a, b).
Twierdzenie:
Je˙zeli f
00
(x) < 0
dla ka˙zdego x ∈ (a, b), to funkcja f jest wkl˛esła
na (a, b).
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 47/60
Punkt przegi˛ecia wykresu funkcji
Niech funkcja f b˛edzie okre´slona i ró˙zniczkowalna przynajmniej
w otoczeniu punktu x
0
. Punkt (x
0
, f
(x
0
))
nazywamy
punktem przegi˛ecia wykresu funkcji f wtedy i tylko wtedy, gdy
istnieje liczba δ > 0, taka ˙ze funkcja f jest wypukła na
(x
0
− δ, x
0
)
oraz wkl˛esła na (x
0
, x
0
+ δ)
lub odwrotnie.
Warunek konieczny istnienia punktu przegi˛ecia:
Twierdzenie:
Je˙zeli funkcja f posiada pochodn ˛a drugiego rz˛edu
w punkcie x
0
oraz posiada w punkcie (x
0
, f
(x
0
))
punkt
przegi˛ecia, to f
00
(x
0
) = 0
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 48/60
Warunek dostateczny istnienia punktu przegi˛ecia
Twierdzenie:
Niech x
0
∈
R
i f b˛edzie funkcj ˛a okre´slon ˛a przynajmniej w
otoczeniu punktu x
0
, ci ˛agł ˛a i ró˙zniczkowaln ˛a w punkcie x
0
. Je˙zeli
istnieje δ > 0 takie, ˙ze
∀
x∈(x
0
−δ,x
0
)
f
00
(x) < 0
oraz ∀
x∈(x
0
,x
0
+δ)
f
00
(x) > 0
lub
∀
x∈(x
0
−δ,x
0
)
f
00
(x) > 0
oraz ∀
x∈(x
0
,x
0
+δ)
f
00
(x) < 0
to w punkcie (x
0
, f
(x
0
))
funkcja f ma punkt przegi˛ecia.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 49/60
II warunek dostateczny istnienia punktu przegi˛ecia
Twierdzenie:
Niech x
0
∈
R
i f b˛edzie funkcj ˛a okre´slon ˛a przynajmniej w
otoczeniu punktu x
0
.
Je˙zeli
① f
0
(x
0
) = f
00
(x
0
) = . . . = f
(n−1)
(x
0
) = 0
,
② f
(n)
(x
0
)
6= 0 ,
to, gdy n > 3 jest nieparzyste , funkcja f ma w punkcie
(x
0
, f
(x
0
))
punkt przegi˛ecia..
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 50/60
Pochodne a wykres funkcji
f
00
+
+
–
–
+
–
f
0
+
–
+
–
0
0
f
min. lok
max. lok
Uwaga:
Je˙zeli f
00
(x
0
) = 0
i f
000
(x
0
)
6= 0, to x
0
jest punktem
przegi˛ecia wykresu funkcji f.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 51/60
Badanie funkcji
Przez badanie przebiegu zmienno´sci funkcji i sporz ˛adzanie jej wykresu rozumiemy wykonanie
nast˛epuj ˛acych czynno´sci:
1. Wyznaczenie dziedziny funkcji.
2. Wskazanie podstawowych własno´sci:
(a) parzysto´s´c lub nieparzysto´s´c
(b) okresowo´s´c
(c) miejsca zerowe funkcji (punkty przeci˛ecia wykresu funkcji z osi ˛a OX) i punkty przeci˛ecia
wykresu funkcji z osi ˛a OY
(d) ci ˛agło´s´c
3. Zbadanie zachowania si˛e funkcji na "ko´ncach" dziedziny - wyznaczenie asymptot wykresu funkcji.
4. Zbadanie pierwszej pochodnej - monotoniczno´s´c i ekstrema funkcji.
5. Zbadanie drugiej pochodnej - przedziały wkl˛esło´sci i wypukło´sci oraz punkty przegi˛ecia wykresu
funkcji.
6. Sporz ˛adzenie wykresu funkcji.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 52/60
Przykład
Zbada´c przebieg zmienno´sci i naszkicowa´c wykres funkcji f danej
wzorem:
f
(x) =
x
3
+ 4
x
2
.
1. D
f
=
R
\ {0} = (−∞, 0) ∪ (0, +∞).
2. Podstawowe własno´sci funkcji f:
(a) funkcja f nie jest ani parzysta ani nieparzysta.
(b) f nie jest funkcj ˛a okresow ˛a.
(c) f(x) = 0 ⇔ x
3
+ 4 = 0
⇔ x = −
3
√
4
, zatem
P
0
(
−
3
√
4, 0)
jest punktem przeci˛ecia wykresu funkcji z osi ˛a
OX
; brak punktów przeci˛ecia wykresu funkcji z osi ˛a OY .
(d) f jest ci ˛agła w swojej dziedzinie.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 53/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
3. Poniewa˙z
lim
x→0
x
3
+ 4
x
2
=
"
4
0
+
#
= +
∞,
wi˛ec prosta x = 0 jest asymptot ˛a pionow ˛a obustronn ˛a
wykresu funkcji f.
Poniewa˙z
lim
x→±∞
x
3
+ 4
x
2
=
±∞,
wi˛ec wykres funkcji f nie ma asymptot poziomych.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 54/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
Zbadajmy istnienie asymptot uko´snych y = ax + b:
a
= lim
x→±∞
f
(x)
x
= lim
x→±∞
x
3
+ 4
x
3
= lim
x→±∞
1 +
4
x
3
1
= 1,
b
= lim
x→±∞
[f (x)
− ax] = lim
x→±∞
"
x
3
+ 4
x
2
− x
#
= lim
x→±∞
x
3
+ 4
− x
3
x
2
= lim
x→±∞
4
x
2
=
"
4
∞
#
= 0.
Istnieje wi˛ec jedna asymptota uko´sna o równaniu
y
= x .
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 55/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
4. Monotoniczno´s´c i ekstrema:
f
0
(x) = 1
−
8
x
3
=
x
3
− 8
x
3
,
x
6= 0.
f
0
(x) = 0
⇔ x = 2.
0
2
f
0
f
+
−
+
min. lok
Ponadto f
min
(2) = 3
.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 56/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
5. Wkl˛esło´s´c i wypukło´s´c:
f
00
(x) =
24
x
4
,
x
6= 0.
Zauwa˙zmy, ˙ze dla ka˙zdego x 6= 0 mamy f
00
(x) > 0.
0
f
00
f
+
+
Zatem wykres nie posiada punktów przegi˛ecia – jest to wykres
wypukły.
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 57/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
x
−∞, −
3
√
4
−
3
√
4
−
3
√
4, 0
0
(0, 2)
2
(2, +
∞)
f
00
+
+
+
×
+
+
+
f
0
+
+
+
×
–
2
–
f
y
= x
0
+∞
×
+∞
3
y
= x
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 58/60
Przykład c.d.
f
(x) =
x
3
+4
x
2
6.
3
6
-3
2
4
6
-2
-4
−
3
√
4
x
y
y
=
x
3
+ 4
x
2
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 59/60
Dzi˛ekuj˛e za uwag˛e
A
UTOMATYKA I
R
OBOTYKA
,
SEM
. I,
rok. akad. 2009/2010
Pochodne funkcji – str. 60/60