Okresy rozwoju człowieka,
uwarunkowania i cechy.
Czynniki genetyczne, paragenetyczne,
środowiskowe
wpływające na rozwój człowieka.
Pielęgniarstwo pediatryczne
– M. Zagroba
1. OKRESY ONTOGENEZY
(ROZWOJU) CZŁOWIEKA
Nauka o rozwoju ontogenetycznym
(osobniczym) i oddziaływaniach
środowiska zewnętrznego na rozwijający
się organizm dziecka → AUKSOLOGIA
I. Okres prenatalny
(wewnątrzłonowy, śródmaciczny)
II. Okres postnatalny
(pourodzeniowy, pozamaciczny)
I.
Okres prenatalny
(wewnątrzłonowy, śródmaciczny)
trwa 38-
42 tygodnie życia płodowego
(średni czas trwania ciąży wynosi 280 dni)
2 fazy !!! :
1/ zarodkowa (do 8 t.ż.)
2/ płodowa (9-40 t.ż.)
UWAGA!
Współczesna embriologia
nie wyróżnia fazy jaja płodowego, traktując
zapłodnioną komórkę jajową jako zarodek !!!
II. Okres postnatalny
(pourodzeniowy, pozamaciczny)
Podokresy :
noworodkowy (pierwsze 28 dż.),
niemowlęcy (1 rż.),
wczesnego dzieciństwa (poniemowlęcy) (2-3 rż.),
przedszkolny (4-
6 rż.),
szkolny (7-
15 rż):
-
faza obojętnopłciowa (7-9 rż.)
-
dziewczęta do 8 rż.; chłopcy do 9 rż.
-
faza dojrzewania płciowego - pokwitania (od 8-9 rż. do 15-17 rż.)
młodzieńczy (16 - 20 rż.)
- 16-
18 lat (dziewczęta) i 18-21 lat (chłopcy)
dojrzałości (20/25 - 40/50 rż.),
starzenia się (od 40/50 rż., indywidualnie różnie).
Etapy i okresy rozwoju
wg N.Wolańskiego (2006)
I ETAP rozwoju środmacicznego
(metabolizm matki rzutuje na metabolizm dziecka)
UWAGA!!!
– N.Wolański wymienia tu nadal 3 fazy !
II ETAP postnatalnego rozwoju progresywnego
(procesy anaboliczne przeważają nad katabolicznymi)
III ETAP równowagi (względna stabilizacja procesów
anabolicznych i katabolicznych, tzw. pełnia życia)
– od 18/20-25 do 50-55 rż.
IV ETAP starzenia się i starości (procesy kataboliczne
przeważają nad anabolicznymi) – ok. 50-60 rż.i powyżej.
Procesy anaboliczne
→ przyswajanie skł. pożywienia
i ich przekształcanie na skł. chemiczne tkanek własnego
ciała /białko/ lub odkładanie subs. zapasowych
(tworzenie i ↑ organów i tkanek)
Procesy kataboliczne
→ zużywanie skł. chemicznych
własnego organizmu podczas procesów energetycznych
oraz intensywniejsze wydalanie produktów przemiany
materii aniżeli ich uzupełnianie przy normalnym żywieniu
(przeciwne do anabolizmu, związane z rozkładem i
zanikaniem)
Fazy i okresy postnatalnego rozwoju
progresywnego
wg N.Wolańskiego (2006)
A. Faza bierności – od urodzenia do ok.5-7 m.ż.
(noworodek i wczesne niemowlęctwo)
B. Faza ekspansji :
Okres opanowywania własnego ciała i formowania się
homeostazy środowiska wewnętrznego
– od 5-7 m.ż. do 2,5 – 3 lat życia
(późne niemowlęctwo - wczesne dzieciństwo)
Dziecko jest zależne od innych osób
Uwaga!
- dziecko 3-letnie
– to takie, które ukończyło 3 lata
-
trzeci rok życia dziecka – wiek pomiędzy ukończeniem
2 lat a ukończeniem 3 lat
Fazy i okresy postnatalnego rozwoju
progresywnego (c.d.)
Okres rozwoju kontroli otoczenia
– od 2,5-3 r.ż. do 6-7 r.ż. - okres
dzieciństwa – dziecko jest nadal zależne od osób starszych pod
względem żywienia i ochrony życia
Okres przedpokwitaniowy
, wyciszenia procesów rozwojowych,
umacniania autonomii organizmu
– od 6-7 r.ż. do 10-12 r.ż. – okres
młodociany / późnego dzieciństwa
Okres młodzieńczy (adolescencji) – od 10-12 r.ż. do 18-20 r.ż.:
Podokres pokwitania
– do osiągnięcia dojrzałości płciowej –
znaczne różnice między płcią
Podokres dorastania
, umacniania optymalnej niezależności
osobniczej, przygotowania do założenia rodziny (od osiągnięcia
dojrzałości płciowej do zakończenia procesów rozrostu)
2. CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ROZWÓJ
Rozwój nie jest stanem, lecz procesem, obejmującym
u człowieka okres ok. 20 lat, czyli ¼ przeciętnej długości życia.
Jest to proces wielowymiarowy, zintegrowany, uwarunkowany
wieloczynnikowo.
Zmiany zachodzące w rozwoju osobniczym można ująć
w kilku wymiarach (aspektach):
-
fizycznym (cechy morfologiczne, budowa i wymiary ciała)
- ruchowym (funkcja, motoryka)
-
psychicznym (kształtowanie cech osobowości)
-
społecznym (funkcjonowanie w grupie, rodzinie, szkole).
Każda z w/w sfer rozwoju osobniczego kształtuje się
indywidualnie różnie!
Czynniki warunkujące (determinujące) przebieg
i zróżnicowanie dynamiki rozwoju osobniczego :
2.1. czynniki endogenne
(determinanty i stymulatory):
Genetyczne
Paragenetyczne i pozagenetyczne
2.2. czynniki egzogenne
(modyfikatory biologiczne, kulturowe):
tryb życia (żywienie, aktywność ruchowa)
warunki biogeograficzne, wpływy fizykochemiczne,
środowisko bytowania, tradycje i zwyczaje
środowiskowe
wykształcenie rodziców !
Czynniki endogenne : genetyczne
Czynniki genetyczne
– tzw. genotyp osobniczy, na który
składają się garnitur chromosomów i umiejscowiony w nich
zestaw genów przekazany przez rodziców.
Cz.genetyczne
decydują o pewnych niezmiennych
właściwościach gatunku, jak również o pewnych jakościowych
cechach jednostki, określając „w chwili zapłodnienia, z góry
i w zasadzie w sposób nieodwracalny, przebieg rozwoju”
[Wolański].
Zespół determinantów przekazywanych przez rodziców,
określony jest pojęciem genotypu.
Właściwości poszczególnych genów, chromosomów oraz całego
genotypu współdecydują o wszystkich strukturach i funkcjach
organizmu, jego płci, szybkości zmian i poziomie przemiany
materii, właściwościach fizycznych i psychicznych.
Wady w materiale genetycznym, mogą powodować
powstawanie anomalii w budowie lub działaniu organizmu.
Czynniki genetyczne (c.d.)
W jądrze każdej komórki człowieka znajduje się
46 chromosomów (23 pary) zawierających kwas DNA
(mat. genetyczny, w którym zapisane są wszystkie cechy
dziedziczne człowieka)
Z tych 46 ch. 22 pary to autosomy, a pozostałe dwa
to ch.
płciowe: u kobiet dwa ch. X (XX) a u mężczyzn jeden
ch. X i jeden ch. Y (XY)
Każda osoba dziedziczy jeden ch. z każdej pary od swojej
matki i jeden od ojca
Komórka jajowa ma 23 ch. = genom matczyny – zawiera
on po jednym autosomie z każdej pary i jeden ch. X
Plemnik ma 23 ch. = genom ojcowski
– zawiera on po
jednym autosomie z każdej pary i jeden ch. określający
płeć: jeśli jest to ch. X – z zarodka powstanie kobieta;
jeśli ch. Y – z zarodka powstanie mężczyzna
Czynniki genetyczne (c.d.)
Zaburzenia chromosomowe (abberacje / mutacje)
są częste
u
człowieka – stwierdza się je w ok. 50% samoistnych poronień
i
w ok. 8% rozpoznanych ciąż
Mogą dotyczyć liczby chromosomów w komórce, np. 47:
– trisomia 21 – Zespół Downa ; - trisomia 18 – Zespół Edwardsa ‚
- trisomia 13
– zespół Pataua
- albo
całkowity lub częściowy brakiem jednego z chromosomów X – Zespół
Turnera
Nieprawidłowości mogą także dotyczyć ich struktury (utrata części
chromosomu, zdwojenie, przemieszczenie części jednego chromosomu
na drugi)
Zaburzenie wywołane genem recesywnym (oboje rodzice są
nosicielami uszkodzonego genu):
- fenyloketonuria - zab
. metabolizmu, gdzie dziecko już od urodzenia
nie może przetwarzać aminokwasu fenyloalaniny, stanowiącego m.in.
składnik mleka
- mukowiscydoza
– dziecku jest brak enzymu zapobiegającego się
osadzaniu śluzu w płucach i ukł. pokarmowym
Czynniki genetyczne (c.d.)
Zaburzenia sprzężone z płcią:
- daltonizm
– niezdolność odróżniania barw,
w większości dotyczy mężczyzn; przyczyną jest
gen recesywny na ch. X
- hemofilia
– brak subst. powodującej krzepnięcie
krwi; nosicielkami są kobiety, chorują mężczyźni
Zaburzenia chromosomalne odpowiedzialne są
za znaczną część wad wrodzonych, odgrywają
także istotna rolę w wielu chorobach
nowotworowych
Cz. genetyczne (wskutek współdziałania wielu
genów wraz z cz. środowiskowymi) mogą
przyczyniać się do innych chorób, np. nadciśnienie
tętnicze, cukrzyca
Czynniki endogenne:
paragenetyczne
Oprócz czynników genetycznych w okresie
prenatalnym na płód oddziaływują tzw. czynniki
paragenetyczne (stymulatory / regulatory)
właściwości śródmacicznego środowiska matki
i jej metabolizmu
– zaburzenia metabolizmu matki
wpływające na rozwój płodu mogą być
spowodowane m.in.: chorobami matki
(np. cukrzyca); niedoborami w żywieniu; używaniem
niektórych leków oraz środków uzależniających;
zakażeniami (np. różyczka); warunkami życia;
nadmiarem stresów, itp
wiek
rodziców, głównie matki → zarówno starsze
matki (> 37 r.ż.) jak i b.młode (<18 r.ż.) częściej
nie zapewniają optymalnych warunków dla rozwoju
płodu; u kobiet > 40 r.ż. zagrożenie wystąpienia
Zespołu Downa ↑ 20-krotnie
kolejność ciąży oraz czas między ostatnim
porodem a kolejną ciążą
– w org. matki zachodzą
zmiany, które mogą wpływać na rozwój kolejnych
dzieci
hormony
→ wywierają wpływ na wiele funkcji
ustroju: wzrastanie, różnicowanie i dojrzewanie
narządów, procesy metaboliczne, odpornościowe
i adaptacyjne
tryb życia matki w czasie ciąży
(ruch, sen, doznania psychofizyczne
–
stres matki):
-
b. ważna jest kontrolowana i optymalna
aktywność fizyczna matki, przeciążenie pracą
może powodować skutki ujemne -
intensywna praca fizyczna kobiety ciężarnej
powoduje ograniczenie dopływu krwi do
płodu (niedotlenienie) oraz ↓ poziomu cukru
we krwi (hipoglikemię)
odżywianie się matki:
białkowo-energetyczne niedożywienie matki
w czasie ciąży i karmienia piersią może prowadzić
do opóźnienia rozwoju umysłowego dziecka; niedobór
białka w okresie prenatalnym opóźnia rozwój
ośrodkowego układu nerwowego (OUN),
a postnatalnie
– układu kostno-mięśniowego
i dojrzewania płciowego; skutkiem niedożywienia
może być ↓ masy mózgu i opóźnienie procesu
mielinizacji; wykazano, że 4-miesięczne
niedożywienie w pierwszych dwóch trymestrach ciąży
doprowadza do trwałego ↓ ilorazu inteligencji
niedobory żelaza, wapnia, witamin (B, C, D) →
mogą upośledzać rozwój płodu
otyłość kobiety w okresie poprzedzającym ciążę
jest czynnikiem wpływającym na występowanie
otyłości u dziecka w okresie pokwitaniowym
teratogenne oddziaływanie niektórych
leków :
Leki cytostatyczne (stosowane w leczeniu
ch. nowotworowych); hormony (szczególnie
kortykosteroidy); nadmiar witaminy A →
mogą powodować wodogłowie, rozszczep
kręgosłupa, podniebienia, deformacje
kończyn
Antybiotyki (zwłaszcza tetracykliny)
Leki działające na OUN (uspokajające,
nasenne, p/bólowe), np.: Thalidomid → dzieci
z fokomelią - niedorozwojem kończyn
fokomelia
zakażenia płodu przez wirusy, bakterie
i pierwotniaki
→ przechodzące przez łożysko drobnoustroje
chorobotwórcze mogą wywoływać
poronienie, przedwczesny poród lub wady
rozwojowe, np.:
szkodliwy wpływ wirusa różyczki → na rozwój ukł.
krążenia (wady serca), wady rozwojowe: zaćma,
niedorozwój ucha zewnętrznego i wewnętrznego
powodujący głuchotę, niedorozwój umysłowy
pierwotniaki (Toxoplasma gondii) → wady
rozwojowe
Toxoplasma gondii
Należy jednak pamiętać
iż około 80 %
przypadków
toksoplazmozy
u człowieka to skutek
kontaktu z zakażonym
surowy mięsem.
Zarażenia przez kontakt
z kałem chorego kota
zdarzają się bardzo
rzadko.
promieniowanie rtg
→ szczególnie niebezpieczne dla komórek,
które są w okresie intensywnego rozplemu
(k.szpiku, rozrodcze, chrząstka wzrostowa)
związki chemiczne
(zanieczyszczenie środowiska naturalnego
przez przemysł, środki ochrony roślin) →
mogą być przyczyną wad wrodzonych
picie alkoholu
FAS - Fetal Alkohol Syndrome
– Alkoholowy
Zespół Płodowy
FAE - Fetal Alkohol Effects - Alkoholowy
Efekt Płodowy
alkohol b.łatwo przenika przez łożysko, dostając
się do krwiobiegu dziecka, po upływie 40 do 60
minut od spożycia alkoholu przez matkę, jego
stężenie w krwiobiegu płodu jest równe
stężeniu alkoholu we krwi matki
spożycie alkoholu w ciąży
w I trymestrze
w II trymestrze
w III trymestrze
uszkadza mózg
osłabia rozwój
komórek
atakuje główne organy
płodu takie jak serce czy
nerki
prowadzi do
deformacji twarzy
powoduje poronienia
osłabia rozwój mózgu
powoduje poronienia
zagrażające życiu matki
uszkadza mięśnie,
skórę, gruczoły, kości i
zęby
osłabia rozwój mózgu
i płuc
prowadzi do
zaburzenia rozwoju
wzrostu
picie alkoholu
picie alkoholu
właściwości FAS/FAE - nie wszystkie dzieci
z FAS/FAE są do siebie podobne i skutki spożywania
alkoholu w czasie ciąży mogą być różne.
Zależy to od okresu ciąży, w którym alkohol został
spożyty, od diety kobiety, jej wieku i kultury picia.
Typowe dziecko z FAS/FAE wykazuje behawioralne,
psychiczne i fizyczne problemy odbiegające od normy.
Poniższe cechy są najbardziej charakterystyczne dla
dzieci z FAS/FAE, jednak nie każde dziecko będzie
posiadało je wszystkie naraz.
dziecko z FAS
dziecko z FAS
zdrowe dziecko
Fizyczne właściwości FAS i FAE
wady wzrostu dziecka
deformacje twarzy
inne pojawiające się
zaburzenia
niska masa urodzeniowa
niska masa ciała
w stosunku do wieku
mała głowa
niedobór wzrostu
zaburzenia rozwojowe
małe, szeroko rozstawione
oczy
skrócone szpary powiekowe
opadające powieki
krótkowzroczność
zez
krótki zadarty nos
brak rynienki podnosowej
brak czerwieni wargowej
spłaszczony środek twarzy
słabo rozwinięta szczęka
duże lub źle ukształtowane
uszy
wąskie czoło
niepowodzenia
w prosperowaniu
nierozwinięte paznokcie
u rąk i nóg
krótka szyja
słaba koordynacja
wzrokowo- ruchowa
problemy ze słuchem
anormalności stawów
i kości
picie alkoholu
Psychiczne i behawioralne problemy dziecka z FAS i FAE
problemy z zachowaniem
problemy z nauką
zachowania społeczne
nadaktywność
nieustępliwość
pasywność
impulsywność
drażliwość
problemy ze snem
złośliwość
nadwrażliwość na dotyk
i dźwięk
trudności z adaptacją
problemy z organizacją
niska samoocena
trudności z samokontrolą
łatwość popadania
w stany depresyjne
problemy z absencją
problemy ze sferą seksualną
słaba pamięć
kłopoty z myśleniem
(zwłaszcza abstrakcyjnym i
przyczynowo- skutkowym)
niezdolność przetwarzania
informacji
dziecko pomimo, że posiada
określony zasób informacji,
nie potrafi ich wykorzystać w
konkretnej sytuacji
nauka niesystematyczna,
przeplatana okresami, w
których dziecku łatwo jest
przyswoić nowe informacje z
okresami, w których ma ono
problemy z zapamiętywaniem
i umiejętnością wykorzystania
wcześniej zdobytej wiedzy
nieodpowiednie zachowania
społeczne
niedojrzałość społeczna
i emocjonalna
niezdolność analizowania
skutków własnego
postępowania
brak umiejętności
odczytywania podtekstów
ukrytych w mimice, gestach
czy słowach
FAS/FAE jest jednostka chorobową
w 100% możliwą do uniknięcia, wystarczy,
że kobieta w ciąży powstrzyma się
od picia alkoholu w każdej,
nawet niewielkiej ilości!
Palenie tytoniu
KONSEKWENCJE PALENIA W CIĄŻY
niedotlenienie płodu spowodowane głównie działaniem nikotyny i CO
zahamowanie wewnątrzmacicznego wzrostu płodu
ryzyko poronienia samoistnego czy przedwczesnego porodu
ryzyko zgonu okołoporodowego z powodu niewydolności oddechowej
czy zapalenia płuc
wzrost współczynników umieralności okołoporodowej o 25-56% !!!
mała masa urodzeniowa – co kilkunastokrotnie zwiększa ryzyko zgonu
w pierwszym roku życia oraz prowadzi do chorób serca w wieku
dorosłym
zmiany patologiczne w okresie noworodkowym: niedotlenienie, kwasica,
zaburzenia jonowe, zespół zaburzeń oddychania
ryzyko zespołu nagłego zgonu niemowlęcia - SIDS (Sudden Infant
Death Syndrome)
pochodne nikotyny utrzymują się w moczu noworodka jeszcze 3 doby
po porodzie
Palenie tytoniu
PONIKOTYNOWY ZESPÓŁ PŁODOWY -
szereg zaburzeń występujących tuż po urodzeniu
u dziecka palącej matki. Uniemożliwiają one samodzielne
funkcjonowanie wielu narządów .
Noworodki mogą mieć drgawki, kłopoty z oddychaniem
i trawieniem, wymiotować, często wymagają odżywiania
dożylnego.
Objawy głodu nikotynowego: niepokój, prężenia,
drgawki.
Większość w/w objawów ustępuje pod wpływem leczenia
w ciągu jednego-dwóch tygodni,
ale te dzieci będą
narażone na wiele problemów zdrowotnych
w przyszłości!
Palenie tytoniu
CHARAKTERYSTYCZNY WYGLĄD
NOWORODKÓW MATEK PALĄCYCH
bladowoskowa skóra - przewlekle niedotlenienie
napięta skóra twarzy - wygładzone fałdy nosowo-
policzkowe
wąskie, małe szpary powiekowe
wąskie, małe usta
niższa masa urodzeniowa ciała
Palenie tytoniu
„Nazywajmy rzecz po imieniu:
to zabijanie dziecka, powolne, dobrowolne, rzadko
nieuświadomione zabijanie. 30% kobiet - tyle pali
w ciąży, popełnia przestępstwo.”
-
doc. dr hab. n. med. Anna Dobrzańska – Konsultant
Krajowym w dziedzinie pediatrii, Kierownik Kliniki
Patologii Noworodka Instytutu „Pomnika Centrum
Zdrowia Dziecka”
Palenie tytoniu
WPŁYW BIERNEGO PALENIA NA STAN ZDROWIA NIEMOWLĄT
kobiety palące w okresie karmienia piersią wytwarzają ok.
30% mniej mleka
nikotyna i jej pochodne pochodzące z mleka matki
wywołują u dziecka biegunkę i wymioty
w 25% ryzyko zgonu z powodu zespołu nagłej śmierci
niemowląt (SIDS) związane jest z paleniem przez matkę
dzieci narażone na dym tytoniowy mają wzrost ↓ o 1-2 cm
częściej występuje zapalenie ucha środkowego
nawracające zapalenie zatok
większa o 50% zapadalność na zapalenie płuc i choroby
dolnych dróg oddechowych
konieczność hospitalizacji w tych przypadkach – dłuższej
w porównaniu do niemowląt rodziców niepalących
Opieka przedkoncepcyjna
Właściwa opieka nad kobietą i mężczyzną w okresie
przed zapłodnieniem znacząco wpływa na przebieg
ciąży i rozwój płodu, a przez to na zdrowie przyszłego
pokolenia. Opieka przedkoncepcyjna
powinna dotyczyć
wszystkich kobiet w wieku rozrodczym
niezależnie
od tego, czy planują ciążę.
Taka opieka to najprostsza promocja zdrowia
w społeczeństwie. Jej założeniem jest uświadomienie,
jak ważne jest utrzymanie optymalnych warunków
zdrowia w okresie przed, w trakcie i bezpośrednio
po zapłodnieniu,
a także zmniejszenie występowania wad wrodzonych,
porodów patologicznych, które są najczęstszą przyczyną
śmiertelności i zachorowalności okołoporodowej.
Opieka przedkoncepcyjna, c.d.
Celem opieki przedkoncepcyjnej jest m.in. :
dobre zdrowie fizyczne i psychiczne przyszłych rodziców,
urodzenie zdrowego dziecka w odpowiednim miejscu i czasie,
prowadzenie zdrowego stylu życia,
przekazanie informacji o szkodliwości picia alkoholu, palenia
tytoniu, używania narkotyków i niekontrolowanego stosowania
leków,
odpowiedzialne życie płciowe,
prewencja chorób przenoszonych drogą płciową; a w razie
wystąpienia choroby zgłoszenie się do lekarza i przestrzeganie
jego zaleceń,
zgłoszenie się do poradni przedkoncepcyjnej przed planowaną
ciążą.
Zalecenia dla przyszłych rodziców, m.in..:
Ogólne badanie stanu zdrowia rodziców, podstawowe badania, wykrycie
i leczenie ew. chorób
Wizyta kobiety u ginekologa
– rozpoznanie i wyleczenie ew. stanów
zapalnych narządu rodnego
Kobieta
– jeżeli nie chorowała na różyczkę, oznacza p/ciała różyczkowe,
w razie ich braku
– szczepienie p/różyczce
Modyfikacja stylu życia : przyzwyczajeń żywieniowych, aktywności
fizycznej, rezygnacja z nałogów
Przynajmniej 3 m-
ce przed planowaną ciążą i przez pierwsze 12 tygodni
ciąży – zażywanie kwasu foliowego
Mężczyzna – rezygnacja z używek już w okresie 3 m-cy poprzedzających
poczęcie; szkodliwy wpływ ma również praca w wysokich temperaturach
Znajomość metod rozpoznawania płodności, co pozwala na dokładne
ustalenie terminu poczęcia – istotne z punktu widzenia zdrowia
i rozwoju dziecka, ponieważ w pierwszym okresie życia zarodek jest
najbardziej narażony na działanie szkodliwych czynników. Kobiety często
nieświadomie popełniają w pierwszych tygodniach ciąży wiele błędów,
np.: badanie Rtg, kontakt z chorymi zakaźnie, zażywanie leków,
spożywanie alkoholu, palenie tytoniu…
Opieka przedkoncepcyjna, c.d.
Zapobieganie
wadom cewy nerwowej
Do wad cewy nerwowej zaliczane są różne postacie
kliniczne wad ośrodkowego układu nerwowego
(OUN), powstające w pierwszych 4 tygodniach
rozwoju zarodka, w wyniku zaburzenia procesu
zamykania się cewy nerwowej.
Zaburzenie to w obrębie głowowego odcinka cewy
jest przyczyną bezmózgowia i przepuklin
mózgowych.
Jeśli natomiast dotyczy dolnego odcinka cewy
nerwowej, prowadzi do powstawania przepuklin
rdzeniowych.
Bezmózgowie jest wadą letalną (śmiertelną,
nie dającą dziecku szans na przeżycie).
Przepukliny mózgowe i rdzeniowe stanowią
przyczynę wczesnej umieralności dzieci.
Przepukliny dzieli się na otwarte (nie pokryte skórą)
i zamknięte (pokryte skórą).
Interwencja chirurgiczna w przypadkach „otwartych”
przepuklin rdzeniowych sprawia, że około 40%
dzieci przeżywa ponad 7 lat, lecz tylko niewielki
odsetek nie wykazuje zaburzeń neurologicznych.
Mimo udanej operacji, powikłaniami przepukliny
często są: porażenie oraz deformacja kończyn
górnych i dolnych, nietrzymanie moczu i kału
oraz upośledzenie umysłowe.
Wśród dzieci urodzonych z przepukliną zamkniętą
tylko 30% nieobarczonych jest zaburzeniami
neurologicznymi.
Kiedy i jak powstają wady cewy nerwowej?
Zapłodniona komórka jajowa dzieli się b.intensywnie. Powstające
w ten sposób komórki potomne układają się w 3 warstwy tworząc
owalną tarczę zarodkową. Z warstwy zewnętrznej ektodermy rozwija
się układ nerwowy i skóra. W linii środkowej tarczy zarodkowej
gromadzą się komórki ektodermy tworząc zgubienie - płytkę
nerwową, która zagłębiając się podłużnie przekształca się
w
rynienkę nerwową. Brzegi rynienki schodzą się, zrastają wzdłuż
całej jej długości i tak powstaje cewa nerwowa, która zagłębia się
w komórkach środkowej warstwy - mezodermy.
Ryc.1 Rozwój cewy cewy nerwowej, K.Strzyżewski, Wady cewy nerwowej: rozpoznawanie, następstwa i leczenie
Wady cewy nerwowej
powstają na tym
etapie rozwoju układu nerwowego,
w pierwszym miesiącu ciąży !
Rynienka nerwowa na pewnym odcinku
nie zamyka się w cewę nerwową. Tkanki
nerwowe w tym miejscu nie przekształcają się
w dojrzałe, w pełni sprawne struktury.
Tak powstają
przepukliny oponowo -
rdzeniowe
. Wadom tkanki nerwowej zawsze
towarzyszą ubytki tkanek pokrywających:
rozszczepy kręgosłupa, brak pokrywających
rdzeń kręgowy opony twardej, mięśni i skóry.
Rozszczep kręgosłupa / przepuklina oponowo-rdzeniowa
Najczęstsze skutki wystąpienia rozszczepu
kręgosłupa:
neurogenny pęcherz moczowy (uszkodzony ośrodek
oddawania moczu)
porażenie lub osłabienie mięśni odbytnicy i odbytu
(zaparcia, tworzenie się kamieni kałowych)
deformacje kończyn dolnych i kręgosłupa
(zaburzenie w unerwieniu mięśni i trudności
w poruszaniu się)
zaburzenia czucia skórnego (grozi powstawaniem
odleżyn)
duża szansa (ok. 80%) powstania wodogłowia
W populacji polskiej WCN występują ok. 2 na 1000
urodzeń. Stwierdza się je także w około 5% przypadków
poronień samoistnych.
Zarówno dane epidemiologiczne, jak i badania rodzinne
wykazują, że WCN są uwarunkowane genetycznie
(dziedziczą się w większości poligenowo, czyli
wieloczynnikowo)
, a w procesie ich powstawania istotną
rolę odgrywają czynniki środowiskowe.
Urodzenie się dziecka z wadą jest jednoznaczne
z rozpoznaniem rodziny zwiększonego ryzyka
genetycznego. Ryzyko wystąpienia wady u kolejnego
dziecka wynosi około 4% i rośnie w miarę pojawiania się
nowych przypadków wad u potomstwa (po urodzeniu
dwojga dzieci z WCN ryzyko to przekracza 10%).
Ze względu na wysoką letalność WCN stanowiących
istotną przyczynę umieralności okołoporodowej i
umieralności niemowląt oraz ze względu na
ograniczone efekty leczenia chirurgicznego sprawą
najistotniejszą z medycznego punktu widzenia jest
profilaktyka tych wad.
Do niedawna obejmowała ona profilaktykę wtórną,
to znaczy diagnostykę prenatalną WCN w rodzinach
ryzyka (badania USG oraz ocena poziomu
alfafetoproteiny w płynie owodniowym).
Kwas foliowy a wady cewy nerwowej
Dość dawno podejrzewano, że jakość diety może odgrywać istotną
rolę w powstawaniu WCN. Od 1964 r. rolę tę przypisuje się
niedoborowi witamin grupy B, a w szczególności kwasu foliowego.
Szczególną pozycje zajmują tutaj wieloośrodkowe badania
sponsorowane przez British Medical Research Council, które
wykazały, że wysokie dawki kwasu foliowego (4,0 mg dziennie)
spożywane przez kobiety, które urodziły w przeszłości dzieci
dotknięte WCN obniżają ryzyko urodzenia kolejnego dziecka z taką
wadą o 70%.
Inne badania, którymi objęto kobiety nie obciążone zwiększonym
ryzykiem genetycznym (nie urodziły poprzednio dzieci dotkniętych
WCN) wykazały, że niższe dawki (0,4 mg dziennie) podawane
w okresie przedkoncepcyjnym i pierwszych 12-
stu tygodniach ciąży
w podobnym stopniu redukują występowanie WCN u ich potomstwa.
Mechanizm ochronnego wpływu kwasu foliowego nie jest w pełni
wyjaśniony. Dotychczasowe dowody wskazują na jego istotną rolę
w metabolizmie DNA i RNA oraz w cyklu metabolicznym
homocysteinowo-metioninowym
(udział w tworzeniu kodu
genetycznego dziecka).
Stanowisko Zespołu Ekspertów w sprawie zapobiegania wadom
wrodzonym cewy nerwowej u potomstwa poprzez stosowanie kwasu
foliowego, Warszawa, dnia 27 lutego 1997r.
Kobiety w wieku rozrodczym poza dietą bogatą w kwas
foliowy powinny pobierać dziennie 0,4 mg kwasu
foliowego ( 1 tabletkę).
Kobiety planujące ciążę powinny pobierać 0,4 - 1,0 mg
dziennie 4 tygodnie przed planowanym zapłodnieniem.
Kobietom ciężarnym zaleca się przyjmowanie
0,4 mg -
1,0 mg kwasu foliowego dziennie do końca
trzeciego miesiąca ciąży.
Kobietom z rodzin obciążonych występowaniem wad cewy
nerwowej zaleca się przyjmowanie 4,0 mg kwasu
foliowego dziennie.
Kobiety pobierające leki p - padaczkowe otrzymują
1,0 mg kwasu foliowego dziennie
Źródła folianów i kwasu foliowego → surowe i mrożone
ciemnozielone warzywa liściaste, pełne ziarna zbóż,
rośliny strączkowe oraz wątroba
Produkty bardzo bogate
w kwas foliowy (ponad
0,1 mg w 100 produktu)
Bogate w kwas foliowy
(0,05 - 0,1 mg w 100 mg
produktu)
O umiarkowanej zawartości kwasu
foliowego (0,015- 0,05 mg
w 100 mg produktu)
świeże, surowe lub krótko
gotowane (10-20 min.)
warzywa:
- brukselka
- szparagi
- szpinak
- kapusta włoska
- gotowana fasola
oraz
- płatki śniadaniowe
(wzbogacone kwasem
foliowym)
- wątroba.
świeże, surowe lub krótko
gotowane (10-20 min.)
warzywa:
- brokuły
- kapusta
- zielona fasolka
- kalafior
- zielony groszek
- kiełki fasoli
- gotowane ziarna soi
- sałata
- pasternak
oraz
- nerki
- drożdże
- ziemniaki
- orzechy
- chleb
- ryż brązowy
- płatki owsiane
- otręby
- ser
- jogurt
- mleko
- jaja
- łosoś
- wołowina
opracowano na podstawie:
Z. J. Brzeziński „Jak zapobiegać wrodzonym wadom cewy nerwowej?”, Warszawa 1999 r.
Program Pierwotnej Profilaktyki
Wad Cewy Nerwowej
(od 1997 roku !!!)
Kierownik Programu:
Prof. dr hab.n. med. Zbigniew Brzeziński
Instytut Matki i Dziecka, Warszawa
Cel → upowszechnienie spożycia kwasu foliowego w dawce
0,4 mg
przez wszystkie kobiety w wieku rozrodczym, które mogą
zajść w ciążę w celu zapobieżenia wystąpieniu wad cewy
nerwowej u ich potomstwa.
Zadania Programu → popularyzacja wśród wszystkich grup
społeczeństwa wiedzy na temat kwasu foliowego oraz jego
związku z wadami cewy nerwowej u dzieci, zmiana postaw
i kształtowanie właściwych zachowań dotyczących kwasu
foliowego.
Publikacje wydane w ramach
Programu Pierwotnej Profilaktyki Wad Cewy Nerwowej :
Literatura :
Balaskas J.: Naturalny przebieg ciąży od poczęcia do porodu, PZWL,
Warszawa 2002
Brzeziński Z.J. (red.): Zapobieganie wrodzonym wadom cewy nerwowej,
Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 1998
Jaczewski A. (red.): Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i
wychowania, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2005
Krawczyński M. : Propedeutyka pediatrii. PZWL, Warszawa 2002
Kubicka K., Kawalec W.: Pediatria, PZWL, Warszawa 2004
Malinowski A. : Auksologia. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra
2004
Radzikowski A., Banaszkiewicz A. (red.): Pediatria, Medipage, Warszawa
2008
Schaffer H.R.: Psychologia dziecka, PWN, Warszawa 2005
Troszyński M. (red.): Naturalne planowanie rodziny, Warszawa 2006
Wolański N.(red.): Rozwój biologiczny człowieka, PWN, Warszawa 2006
Zawitkowski P.: Co nieco o rozwoju dziecka, Wyd. Zawitkowski i Sp.,
Warszawa 2007