GEOMETRIA WYKREŚLNA - PODSTAWOWE KONSTRUKCJE
Rzuty punktów w różnych częściach przestrzeni
π
2
π
1
−π
1
−π
2
Oś rzutowania
x
A
A”
A’
B”
B
B’
g
g
w
w
I
II
III
IV
π
2
w – wysokość
g - głębokość
π
2
,−π
1
x
A’
A”
B’
B”
−π
2
, π
1
C’
C”
D’
D”
ćwiartki
→
I II III IV
1
I
II
III
IV
w
+
+
-
-
g
+
-
-
+
I
II
III
IV
w
+
+
-
-
g
+
-
-
+
II
II
II
III
III
IV
IV
w
w
+
+
+
+
--
--
gg
+
+
--
--
+
+
π
1
− π
1
− π
2
π
2
I
II
III
IV
A
A”
A’
B
B”
B’
x
π
1
−π
1
−π
2
π
2
H
p
”
V
p
’
p’
p”
H
p
x
V
p
I
II
III
IV
Położenie prostej p w przestrzeni
p
π
1
−π
1
−π
2
π
2
I
II
III
IV
V
p
H
p
x
p
2
π
2
,−π
1
x
H
p
p”
-
π
2
, π
1
H
p
”
V
p
’
V
p
p’
Konstrukcja kładu odcinka – wyznaczanie rzeczywistej długości odcinka.
x
A’
B’
B”
A”
wysokość
punktu A
wysokość
punktu B
A
x
B
x
rzeczywista długość
odcinka
.
3
x
C’
D’
D”
C”
wysokość
punktu C
(ujemna)
wysokość
punktu D
(dodatnia)
rzeczywista długość
odcinka
wysokość
punktu D
wysokość
punktu C
C
x
D”
D
x
Obraz prostych a i b znajdujących się na płaszczyźnie
α
Określanie przynależności punktu do płaszczyzny:
1. Przy pomocy prostej dowolnej leżącej na płaszczyźnie
2. Przy pomocy prostej poziomej leżącej na płaszczyźnie
3. Przy pomocy prostej czołowej leżącej na płaszczyźnie.
1)
4
π
1
−π
1
−π
2
x
II
III
IV
π
2
α
I
h
α
v
α
a
V
a
V
b
H
a
H
b
D
”
b
x
v
α
h
α
X
α
H
a
”
H
b
”
H
b
’=H
b
H
a
’=H
a
V
a
’
V
a
”=V
a
V
b
’
V
b
”=V
b
a”
b”
a’
D”
b’
x
v
α
h
α
X
α
H
b
”
H
b
’=H
b
V
b
’
V
b
”=V
b
a”
a’
A”
A’
. .
x
v
α
h
α
A”
d”
V
d
V
d
’
H
d
H
d
”
d’
A’
2)
3)
Krawędź płaszczyzn
α
i
β
5
x
v
α
h
α
X
α
A”
A’
b”
b’
V
b
V
b
’
x
v
α
h
α
X
α
A”
A’
c”
c’
H
c
H
c
”
−π
1
−π
2
x
II
III
IV
π
2
π
1
α
β
I
h
β
v
β
h
α
v
α
D
”
k
x
v
α
h
α
v
β
h
β
V
k
H
k
V
k
’
H
k
”
k”
k’
. .
x
v
α
h
α
v
α
h
α
X
α
p’
p”
h
ε
=
v
ε
V
k
H
k
H
k
”
V
k
’
M’
M”
k’
=k”
Prosta p przebijająca płaszczyznę
α
w punkcie M.
Wyznaczanie punktu przebicia
płaszczyzny
α
prostą p
1.
Wyznaczenie płaszczyzny rzutującej
ε
(płaszczyzna zawiera prostą p)
2.
Wyznaczenie krawędzi między płaszczyznami
α
i
ε
3.
Miejsce przecięcia rzutu k’ krawędzi z rzutem p’ prostej wyznacza rzut M’ punktu
4.
Wyznaczenie drugiego rzutu M” punktu na rzucie prostej p”
H
p
α
h
α
v
α
X
α
π
1
−π
1
−π
2
x
II
III
IV
π
2
I
M
p
6
x
v
α
h
α
A’
A”
a’
V
a
’
Dana jest płaszczyzna
α
i punkt A nie leżący na niej. Przeprowadzić
płaszczyznę
β
przechodzącą przez A i równoległą do
α
.
7
x
v
α
h
α
A’
A”
h
β
v
β
a’
a”
V
a
V
a
’
X
β
x
v
α
h
α
A’
A”
a’
a”
V
a
V
a
’
. .
x
v
α
h
α
A’
A”
v
β
a’
a”
V
a
V
a
’
X
β
x
v
α
h
α
A’
A”
h
β
v
β
a’
a”
V
a
V
a
’
X
β
Dana jest prosta p i punkt A. Przeprowadzić płaszczyznę
α
przechodzącą
przez A i prostopadłą do p.
8
x
p”
p’
A”
A’
m”
m’
. .
x
p”
p’
A”
A’
m”
m’
V
m
’
V
m
. .
x
p”
p’
A”
A’
v
α
X
α
m”
m’
V
m
’
V
m
..
V
m
’
x
p”
p’
A”
A’
v
α
h
α
X
α
m”
m’
V
m
. .
V
m
’
x
p”
p’
A”
A’
v
α
h
α
X
α
m”
m’
V
m
. .
Dane są proste a i b. Wyznaczyć rzeczywisty kąt między tymi prostymi.
1.
Wyznaczenie rzutów punktu przecięcia prostych (M’ i M”)
2.
Wyznaczenie śladu h
α
płaszczyzny na której leżą proste a i b
3.
Wyznaczenie h
ω
(prostopadle do h
α
)
4.
Wyznaczenie M
x
5.
Wyznaczenie M
o
6.
Kąt między prostymi a
o
i b
o
jest rozwiązaniem zadania
Konstrukcja kładu płaszczyzny
KŁAD PŁASZCZYZNY
(
α
o
)pozwala na wyznaczenie
rzeczywistych wymiarów elementów
znajdujących się na płaszczyźnie
α
.
9
π
1
III
II
IV
I
π
2
α
ο
α
ο
ωω
α
1=1”
v
α
h
α
1
o
S
r
v
ω
v
α
ο
r
x
..
x
v
α
h
α
h
ω
1”
1’
1
o
X
α
v
α
ο
=X
α
o
x
a’
M”
M’
b’
a”
b”
H
a
”
H
b
”
H
b
= H
b
o
H
a
=H
a
o
h
α
M
x
S
o
..
r
x
h
ω
M
o
φ
a
o
b
o
Kład płaszczyzny
α
równoległej do osi x
Konstrukcja do wyznaczania punktu A
o
na kładzie płaszczyzny
Przy użyciu prostej poziomej
Przy użyciu prostej czołowej
10
1’
. .
x
v
α
h
α
h
ω
1”
1
x
1
o
v
α
ο
r
v
ω
S
..
x
v
α
h
α
h
ω
V
a
X
α
v
α
ο
=X
α
o
A’
A”
V
a
’
a’
a”
V
a
o
A
o
a
o
..
..
x
v
α
h
α
h
ω
1”
1’
1
o
X
α
v
α
ο
=X
α
o
A’
A”
b”
b’
H
b
”
H
b
b
o
A
o
..