Klejnot w diademie

Ziemio, planeto cudzie,

Choć jesteś już wiekowa,

A lat tobie,

- Jak wszystkim –

Wciąż, i wciąż przybywa…

To wierz mi, iż na urodzie,

Nic, a nic ci nie zbywa..

I potwierdzam to sercem,

Słyszysz?!

Słowa ode mnie,

Iż jesteś przecudnym klejnotem,

Na Wszechświat diademie.

A nasza – ludzka – nauka,

Choć spora i w czasie dość długa,

Ma już w swych rękach atom,

Lecz atomowym dłutem sięgnie do pustości…

I miast piękna dla wszystkich,

Tylko nic wystruga…

I. Iwańska

Warszawa 2016-01-11