Klejnot w diademie Ziemio, planeto cudzie, Choć jesteś już wiekowa, A lat tobie, - Jak wszystkim – Wciąż, i wciąż przybywa… To wierz mi, iż na urodzie, Nic, a nic ci nie zbywa.. I potwierdzam to sercem, Słyszysz?! Słowa ode mnie, Iż jesteś przecudnym klejnotem, Na Wszechświat diademie. A nasza – ludzka – nauka, Choć spora i w czasie dość długa, Ma już w swych rękach atom, Lecz atomowym dłutem sięgnie do pustości… I miast piękna dla wszystkich, Tylko nic wystruga… I. Iwańska Warszawa 2016-01-11