• Cechy charakterystyczne
Analiza strukturalna sektora – „model pięciu sił” Michaela Portera
Geneza rynku
oligopolistycznego
Wewnętrzna
rywalizacja
Siła
dostawców
Siła
nabywców
Dobra
substytucyjne i
komplementarne
Wejście
Podstawy
Podstawy
Zestawienie cech charakterystycznych różnych struktur rynkowych
Zestawienie
Cechy
charakterystyczne
Konkurencja
doskonała
Konkurencja
monopolistyczna
Oligopol
Monopol
Ilość firm na rynku
wiele
wiele
kilka
jeden
Rodzaj produktu
identyczny
zróżnicowany
Identyczny lub
zróżnicowany
Brak bliskich
substytów
Bariery wejścia
żadne
pewne
poważne
Niemożność
wejścia
Kontrola cen
żadna
pełna
znaczna
znaczna
Współczynnik
koncentracji od 0 –
100 %
0%
niski
wysoki
100%
przykłady
Produkcja zboża
Produkcja
odzieży
Produkcja
samochodów
Zaopatrzenie
w gaz i prąd
Koncentracja
Wskaźnik CR – concentration ratios
• Definicja
• Jak go obliczyć?
• Zastosowanie
• Ograniczenia wskaźnika CR
Wsp. koncentracji
Efektywny monopol CR > 90%,
Efektywna konkurencja CR < 40%
Luźny oligopol CR pomiędzy 40% -60%,
Ścisły oligopol CR > 60%
Koncentracja
Zadanie 1
Na rynku usług hotelarskich występuje 12 firm. Cztery z nich są
wiodące ich miesięczne obroty łącznie kształtują się na poziomie
600 000 zł. natomiast pozostałe osiem firm notuje odsetek
sprzedaży 300 000 zł.
Pytanie 1
Oblicz wskaźnik koncentracji dla 4 wiodących firm branży
hotelarskiej ?
Pytanie 2
Do jakiej struktury rynku można zaliczyć przedstawione 4
przedsiębiorstwa ?
Zadanie
Rozwiązanie
600 000 / (600 000 + 300 000) * 100% =
67 %
Koncentracja a ceny
Wskaźnik Herfindahla-Hirschmana (HHI)
• Wzór
𝐻𝐻𝐼 = 𝑠1
2
+ 𝑠2
2
+ ⋯ + 𝑠𝑛
2
(𝑜𝑑 0 𝑑𝑜 10000)
• Zastosowanie
• Zmiana koncentracji a wpływ na ceny (badania empiryczne, opinie)
• Zadanie
Wskaźnik HHI
Koncentracja
Zadanie 2
Na danym rynku produktów spożywczych działa 5 firm
produkujących napoje.
Pytanie 1
Oblicz wskaźnik HHI przedsiębiorstw przy danych procentowych
ich udziału w rynku
Pytanie 2
Na co wskazuje wynik ?
Zadanie
Rozwiązanie
𝐻𝐻𝐼 = 50
2
+ 27
2
+ 10
2
+ 8
2
+ 5
2
= 3414
0 – konkurencja doskonała
10 000 – czysty monopol
Firmy
A
B
C
D
E
Udział w rynku
50%
27% 10% 8% 5%
Konkurencja cenowa
Sztywność cen i złamana krzywa popytu
Ceny są stosunkowo stabilne, bo:
Obniżenie ceny przez jedną firmę z dużym prawdopodobieństwem
będzie oznaczać obniżkę cen przez konkurentów (aby zachować
udziały w rynku), w efekcie żadnej z firm się to nie opłaca
Słabość modelu: nie wyjaśnia dlaczego załamanie pojawia się przy
cenie = Pe
Sztywność cen
Konkurencja cenowa
• jeśli firmy nie działaj w porozumieniu, motyw zysku zmusza je do
ustalenia niskiej ceny (zachowanie niekooperacyjne)
• korzystniejsze wydaje się ustalenie wysokiej ceny przez obydwie
firmy, jednak daje to możliwość obniżenia ceny przez konkurenta
• zachowanie kooperacyjne w oligopolu oznaczałoby utrzymanie przez
wszystkich wysokie firmy cen, ale takie porozumienia są nielegalne i nie
gwarantują trwałości
Wojna cenowa
wysoka cena niska cena
wysoka cena
10,10
5,12
niska cena
12,5
7,7
Konkurencja cenowa
Sztywność cen i złamana krzywa popytu
Założenia: konkurencja dotyczy tylko cen; kto ma niższą cenę przejmuje
cały rynek
Chcąc zdobyć większą część rynku firma obniża cenę swojego
produktu; robią to również konkurenci
Obniżanie cen zatrzymuje się w punkcie, gdzie poziom ceny produktu
jest równy kosztowi krańcowemu, czyli stan jak w konkurencji
doskonałej (nie osiąga się zysków ekonomicznych)
Model Bertranda
Konkurencja ilościowa
Przedsiębiorstwo dominujące:
• przedsiębiorstwo, które ma zdecydowanie największy udział
w rynku
• jest liderem ustalającym cenę dla danej gałęzi
• przywództwo cenowe (zjawisko przywództwa cenowego na
rynku oligopolu)
Przedsiębiorstwo
dominujące
przedsiębiorstwo dominujące
Firma nr 1
Firma nr 2
Firma nr 3
Konkurencja ilościowa
Optymalna wielkość produkcji przedsiębiorstwa
dominującego
Produkcja
Konkurencja ilościowa
Konkurencja między przedsiębiorstwami o jednakowej sile
ekonomicznej
• każde z przedsiębiorstw musi podjąć decyzję o wielkości swojej
produkcji
• wielkość produkcji wpływa na maksymalizację zysku
przedsiębiorstwa
• funkcja optymalnej reakcji
𝑃 = 30 − 𝑄2 − 𝑄1
-
utarg całkowity:
𝑅1 = 30 − 𝑄2 ∗ 𝑄1 − 𝑄1
2
-
utarg krańcowy:
𝑀𝑅 =
∆𝑅1
∆𝑄1
= 30 − 𝑄2 − 2𝑄1
- 𝑄1 = 12 − 0,5 Q2
Jednakowa siła
ekonomiczna
Konkurencja ilościowa
równowaga duopolu – stan pośredni pomiędzy równowagą
czystego monopolu i równowagą na rynku doskonale
konkurencyjnym
- czysty monopol – ograniczenie wolumenu produkcji
całkowitej w celu zmaksymalizowania zysku całej gałęzi
- rynek doskonale konkurencyjny – wielkość produkcji jest
dostatecznie duża, aby cena zrównała się z kosztami
przeciętnymi, co sprawia że zysk gałęzi wynosi zero
Równowaga
Konkurencja ilościowa
W miarę zwiększania się liczby przedsiębiorstw
odpowiadająca równowadze wielkość produkcji
identycznych przedsiębiorstw działających na rynku
oligopolu przybliża się do wyniku typowego dla stanu
konkurencji doskonałej ( zysk wynosi wtedy zero ).
Liczba przedsiębiorstw
Konkurencja - reklama
𝑄 𝑃, 𝐴 : 𝑤𝑜𝑙𝑢𝑚𝑒𝑛 𝑠𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑𝑎ż𝑦 𝑧𝑎𝑙𝑒ż𝑛𝑦 𝑜𝑑 𝑐𝑒𝑛𝑦 𝑃
𝑖 𝑤𝑦𝑑𝑎𝑡𝑘ó𝑤 𝑛𝑎 𝑟𝑒𝑘𝑙𝑎𝑚ę 𝐴
𝜋 = 𝑃 ∗ 𝑄 𝑃, 𝐴 − 𝐶 𝑄 𝑃, 𝐴 − 𝐴 ∶ 𝑐𝑎ł𝑘. 𝑧𝑦𝑠𝑘 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑𝑠𝑖ę𝑏𝑖𝑜𝑟𝑠𝑡𝑤𝑎
Dążymy do sytuacji optymalnej, w której zysk krańcowy = 0.
𝑀
𝜋𝐴
=
𝜕𝜋
𝜕𝐴
= 𝑃
𝜕𝑄
𝜕𝐴
−
𝜕𝐶
𝜕𝐴
𝜕𝑄
𝜕𝐴
− 1 = 0
𝑃 − 𝑀𝐶
𝜕𝑄
𝜕𝐴
= 1
Lewa strona równania opisuje zysk krańcowy związany z wydaniem kolejnego
dolara na reklamę
Prawa strona to wydatki na reklamę (ich wysokość wynosi 1 dolar)
Optymalna wielkość
wydatków na reklamę
Zadanie
Popyt na pewne dobro konsumpcyjne jest opisany równaniem:
𝑄 = 5000𝑃
−4
𝐴
0,5
, a koszt krańcowy ponoszony przez dane
przedsiębiorstwo:
𝑀𝐶 = 0,75 𝑑𝑜𝑙. Zastosuj analizę krańcową aby
wyznaczyć optymalny poziom ceny, wielkość produkcji i skalę reklamy.
Wskazówki:
Oblicz cenę, ze wzoru:
𝑃 =
𝐸
𝑝
1+𝐸
𝑝
∗ 𝑀𝐶 (zasada narzutu na koszta kr.)
Następnie wstaw wszystkie wielkości do równania:
𝑃 − 𝑀𝐶
𝜕𝑄
𝜕𝐴
= 1
Optymalna wielkość
wydatków na reklamę
Rozwiązanie
𝑃 =
−4
−3
∗
3
4
= 1
𝜕𝑄
𝜕𝐴
= 5000 ∗ 𝑃
−4
∗ 0,5𝐴
−0,5
= 2500𝐴
−0,5
1 − 0,75 ∗ 2500𝐴
−0,5
= 1
𝐴
0,5
= 625 → 𝐴 = 390625 → 𝑄 = 3125000
Konkurencja - reklama
a) Różnicowanie produktu
Jedną z funkcji reklamy jest podkreślanie rzeczywistych lub
pozornych różnic między rywalizującymi ze sobą produktami,
czyli wspieranie zróżnicowania produktu i lojalności wobec marki.
b) Reklama informacyjna
Drugą bardzo ważną funkcją reklamy jest dostarczanie
konsumentom lepszej informacji na temat konkurujących ze sobą
dóbr.
Reklama w oligopolu
Z punktu widzenia całego oligopolu ważne są obie
funkcje reklamy: różnicowanie produktu i dostarczanie
informacji. Sprawiają one, że przedsiębiorstwom
opłaca się reklamować swoje produkty.
Konkurencja - strategia
Kiedy zwiększenie skali działalności jednego
przedsiębiorstwa wywołuje optymalną reakcję drugiego
przedsiębiorstwa w postaci zmniejszenia skali działalności,
mówimy, że działania tych przedsiębiorstw stanowią
strategiczne substytuty.
Kiedy zmiana sposobu działania jednego przedsiębiorstwa
wywołuje optymalną reakcję drugiego przedsiębiorstwa w
postaci ruchu w tę samą stronę, mówimy, że działania tych
przedsiębiorstw stanowią strategiczne dobra
komplementarne.
Zobowiązania
strategiczne
W wielu modelach oligopolu konkurencja cenowa (strategiczne
dobra komplementarne) prowadzi do osiągnięcia niższych zysków
w stanie równowagi niż w przypadku konkurencji ilościowej
(strategiczne substytuty)
Z życia wzięte
Rynek telefonii komórkowej jest doskonałym przykładem
oligopolu:
• kilku operatorów
• silne bariery wejścia
• utrzymywanie podobnych cen
• rywalizacja o udziały na innych polach
i najsilniej reklamującą się branża w polskich mediach. Dlatego
też, to na jego przykładzie postanowiono badać efektywność
i siłę reklamy na rynku oligopolistycznym.
Telekomunikacja
Z życia wzięte
Telekomunikacja
Źródło: dane GUS, 2011 r.
Całkowity udział w rynku sieci komórkowych w 2011 roku
Udział operatorów sieci komórkowych w 2011 roku:
Centertel: 14,7 mln (21 lat istnienia na rynku)
PTC: 14,2 mln (17 lat istnienia na rynku)
Polkomtel: 14 mln (16 lat istnienia na rynku)
Play: 7 mln (5 lat istnienia na rynku)
Podsumowanie
1. Warunkiem optymalnych decyzji na rynku oligopolu
jest umiejętność przewidywania działań konkurentów.
2. W modelu przedsiębiorstwa dominującego małe
przedsiębiorstwa zachowują się jak na rynku
konkurencji doskonałej, a przedsiębiorstwo dominujące
ustala wielkość produkcji i cenę.
3. Kiedy konkurencja dotyczy oligopolistów, których
pozycja na rynku jest taka sama, każde z
przedsiębiorstw maksymalizuje swój zysk, przewidując
wielkość produkcji wybieraną przez konkurentów.
4. Intensywna konkurencja cenowa ma cechy dylematu
więźnia.
5. Wydatki na reklamę należy zwiększać do momentu,
gdy przyrost zysku, możliwy dzięki rosnącej sprzedaży,
przestaje pokrywać koszt dodatkowej reklamy.
Reguły decyzyjne
Podsumowanie
1. Porter, M. E.: Strategia konkurencji.
Metody analizy sektorów i konkurentów,
2. PWE, Warszawa 1992
3. Faulkner D., Bowman C.: Strategie konkurencji, Felberg SJA,
Warszawa 1999
4. B.Czarny, R. Rapacki Podstawy Ekonomii PWN Warszawa 2002
5. E.Nojszewska Podstawy Ekonomii WSiP Warszawa 1995
6. http://www.census.gov/econ/concentration.html
7. Statystyki GUS 2011
8. Magazyn Forbes
9. www.bankier.pl
Źródła
Katarzyna Jaszczyńska
Zofia Kłudka
Małgorzata Kukuła
Magdalena Wyrzykowska