2010-11-30
1
Czym jest etyka?
kumulowane przez wieki niezwykle bogate
refleksje na temat moralności
oraz warunkujących je czynników i skutków,
które poglądy moralne wywołują,
spowodowały, że
nazwa „etyka” obrosła
w wiele znaczeń, nie zawsze ze sobą
możliwych do pogodzenia
W różnych kierunkach myśli filozoficznej
i humanistycznej zagadnienia etyczne są rozmaicie
przedstawiane i nierzadko odmiennie
interpretowane
Wystarczy jednak powiedzieć, iż współcześnie
mianem etyki określa się
ogół – całokształt
refleksji nad moralnością, doktrynami
etycznymi i poglądami moralnymi,
nad wartościami, normami i ocenami
etycznymi
Czym jest etyka?
łac. Ethica; gr. Ethos - „zwyczaj”
dział filozofii,
nauka o moralności
zajmuje się m.in.
problematyką wartości i norm
moralnych, obowiązujących w danej społeczności
system norm moralnych jakiejś osoby czy grupy lub
norm uznawanych w pewnym okresie np. etyka lekarska
etykę jako trzeci dział – obok fizyki i logiki –
wprowadził do filozofii starożytnej Arystoteles
(384 – 321) i nazywał ją filozofia praktyczną
Pojęcia kojarzone z etyką
Fundamentalnym pojęciem, którym
posługuje się etyka we wszystkich jej
działach jest
moralność
Pojęcie to jest wieloznaczne i nieostre
Powodem tego jest kilka okoliczności
2010-11-30
2
Moralność
kiedy o kimś mówimy, że jest „moralny” lub „niemoralny”,
przypisujemy mu pewne
predyspozycje psychiczne lub
behawioralne
w potocznym rozumieniu
za moralne uchodzi wszystko to,
co nie jest niemoralne np. tchórzostwo, czy okrucieństwo są
niemoralne, bo taka jest powszechna opinia, to moralne są
odwaga i dobroć
analogicznie,
to, co moralne, jest w potocznym słownictwie
przeciwstawiane temu, co uchodzi za nieobyczajne,
nieprzystojne
moralne jest to, co ma wartość umoralniającą,
czy moralizatorską np. przypowieści moralne, czy maksymy
moralne
Moralność
Przykłady te pokazują, że słowo „moralność”
bywa używane w dwóch zasadniczo
odmiennych znaczeniach:
w sensie
opisowym
w sensie
wartościującym
Moralność w sensie opisowym
oznacza dominujące w danej
epoce i środowisku społecznym
przekonania o tym:
jakie postępowanie jest
moralnie wskazane,
a jakie jest niewłaściwe
Moralność w sensie wartościującym
moralne jest to, co na gruncie
określonego systemu etycznego jest
oceniane moralnie dodatnio (+),
co jest uznawane za absolutne
dobro etyczne, co powinno być
pożądanym celem ludzkich
dążeń
Moralność - definicja
sposób postępowania jednostki ludzkiej
przyjęty przez większości za normę,
częścią
dziedzictwa kulturowego danej
organizacji kulturowej,
wywołuje
negatywne lub pozytywne emocje
innych jednostek,
nie jest lub jest
sprzeczna z naturą człowieka
nie jest lub jest
szkodliwa z punktu widzenia
organizacji kulturowej danej społeczności
Czym jest moralność?
zespół ocen, norm i zasad określających zakres
poglądów i zachowań uważanych za właściwe
całokształt zachowań i postaw jednostki lub grupy,
oceniany według jakiegoś społecznie
funkcjonującego systemu ocen i norm moralnych
zbiór zasad (norm), które określają co jest:
dobre, prawidłowe, nieszkodliwe
złe, nieprawidłowe, szkodliwe
2010-11-30
3
Teoria rozwoju moralnego
Lawrence Kohlberga
skonstruował teorię moralnego
rozwoju dziecka
ujmuje rozwój moralny na
3 poziomach, z których każdy
obejmuje 2 stadia rozwoju
moralnego dziecka
rezultatem końcowym jest
ukształtowanie człowieka
dojrzałego z klarownym
poczuciem dobra
i sprawiedliwości
Teoria rozwoju moralnego
Kohlberga
Poziom moralności
przedkonwencjonalnej
Poziom moralności
konwencjonalnej
Poziom moralności
pokonwencjonalnej
Moralność przedkonwencjonalna
Wiek przedszkolny i młodszy wiek
szkolny
Dziecko kieruje się „chceniem”, bo coś
jest przyjemne oraz unikaniem, bo coś
jest przykre
Moralność
przedkonwencjonalna
Moralność unikania kary – człowiek
uzasadnia sądy z punktu widzenia
irracjonalnego
strachu przed karą
posłuszeństwo i kara
ludzie postępują moralnie ze strachu przed
karą
to, czy czynność jest dobra, czy zła zależy od jej
skutku
inni nie są brani pod uwagę
Moralność
przedkonwencjonalna
Moralność własnego interesu – człowiek uzasadnia sądy
z punktu widzenia
nagród i przewidywanych korzyści
osobistych
instrumentalizm (postawa naiwnie egoistyczna)
człowiek postępuje moralnie, gdyż widzi, że leży to w
jego interesie (relatywizm moralny)
zachowanie dobre to działanie, które ma na celu dobro
własne, a nie innych
potrzeby innych są brane pod uwagę, jeśli rezultat ich
działania jest korzystny dla własnego dobra
Moralność konwencjonalna
Wiek - 13-16 rok życia
jednostka zaczyna orientować się w
konwencjach społecznych, dopasowuje
pragnienia do konwencji
2010-11-30
4
Moralność konwencjonalna
Moralność harmonii interpersonalnej – człowiek
uzasadnia sądy z punktu widzenia przewidywanego
braku
aprobaty ze strony osób pozostających
w bezpośrednich relacjach oraz na podstawie
wyobrażeń o „znaczących” i „grzecznych” osobach
Orientacja "dobrego chłopca/dziewczyny"
czynność jest oceniana jako dobra albo zła ze względu na
intencje jednostki
cenione są społecznie akceptowane standardy zachowania
działania moralne, to takie, które odpowiadają
oczekiwaniom rodziny, czy innej ważnej grupy
Moralność konwencjonalna
Moralność prawa i porządku – człowiek uzasadnia
sądy z punktu widzenia uznanych autorytetów,
obowiązujących norm i pełnionych ról społecznych
Pojawia się szacunek dla autorytetów oraz
przekonanie, że reguły społeczne muszą być
przestrzegane
Zwraca się uwagę nie tylko na motywy działania
jednostki, ale również na standardy zewnętrzne
Moralność pokonwencjonalna
zasady moralne, ideały
wiek powyżej 16 roku życia
człowiek jest w stanie spoglądać na to, co w danym
społeczeństwie jest konwencjonalne
człowiek może być autonomiczna moralnie
człowiek może porównywać własne zasady moralne
z zasadami innych
Moralność pokonwencjonalna
Moralność umowy społecznej – człowiek uzasadnia
sądy z punktu widzenia
ogólnych norm, które są
uznane i zweryfikowane przez ogół członków
społeczeństwa przy uwzględnieniu relatywnej wartości
osobistych opinii jednostek
To, co jest słuszne,
zależy od opinii większości
w danej grupie społecznej
Moralność pokonwencjonalna
Moralność uniwersalnych zasad etycznych –
podmiot uzasadnia sądy z punktu widzenia
ustalonych i uogólnionych przez siebie zasad
etycznych
O postępowaniu decydują wybrane przez jednostkę
zasady etyczne
Gdy obowiązujące prawo wchodzi w konflikt z tymi
zasadami jednostka postępuje zgodnie z tymi drugimi
Teoria rozwoju moralnego
Kohlberga
1
• posłuszeństwo i kara
2
• instrumentalizm
3
• szukanie aprobaty
4
• zgodność z prawem
5
• kontrakt społeczny
6
• uniwersalne sumienie
2010-11-30
5
Kolejne pojęcie to obyczajowość
ogół obyczajów,
ogólnie przyjętych tradycyjnych
sposobów postępowania, zachowania się
w określonych sytuacjach,
charakterystycznych
dla danej społeczności, terenu, okresu itp.
obyczaj jest
elementem kontroli społecznej -
jego naruszenie powoduje zazwyczaj negatywną
reakcję ze strony grupy
obyczaje są
przekazywane z pokolenia na
pokolenie i ulegają zmianom bardzo powoli
Moralność vs. obyczajowość
moralności nie należy mylić z obyczajami
pytanie:
normy obyczajowe odpowiadają jednak na
pytanie „
Co wypada robić/nie robić?”
normy moralne „
Co jest źle robić/nie robić?"
łamanie zasad:
przy łamaniu normy obyczajowej ma się
poczucie wstydu
przy łamaniu normy moralnej
poczucie winy
Etyka vs. moralność
etyki nie należy mylić z moralnością
moralność to z formalnego punktu widzenia zbiór
dyrektyw w formie zdań rozkazujących w rodzaju:
„Nie zabijaj", których słuszności nie da się dowieść ani
zaprzeczyć, gdyż zdania rozkazujące niczego nie oznajmiają
celem
etyki jest:
dochodzenie do źródeł powstawania moralności
badanie efektów, jakie moralność lub jej brak wywiera na
ludzi
szukanie podstawowych przesłanek filozoficznych,
na podstawie których dałoby się w racjonalny sposób
tworzyć zbiory nakazów moralnych
Etyka vs. moralność
poglądy etyczne przybierają zwykle
formę teorii,
na którą składa się zespół pojęć i wynikających
z nich twierdzeń, na podstawie których można
formułować zbiory nakazów moralnych
teorie etyczne mogą być zarówno próbą
udowadniania słuszności funkcjonujących
powszechnie nakazów moralnych, jak i mogą
stać w ostrej opozycji do powszechnej
moralności, kwestionując zasadność części bądź
nawet wszystkich aktualnie obowiązujących w
danym społeczeństwie nakazów
Podział etyki (1)
Etyka
normatywna
Etyka
opisowa
Metaetyka
2010-11-30
6
Etyka normatywna
dyscyplina filozoficzna, która zajmuje się :
formułowaniem i uzasadnianiem reguł postępowania
analizą norm i ocen w innych wypowiedziach etycznych
stawia się w niej takie problemy jak:
Czy istnieje / czym jest najwyższe dobro? Jak można je poznać?
Jakie jest powołanie człowieka? Co powinno być celem ludzkich
dążeń?
Co to jest szczęście?
Na czym polega odpowiedzialność moralna?
Jakie warunki musza być spełnione, aby dane działanie mogło
być uznane za spełniające wymogi etyczne?
Etyka opisowa
naukę o moralności, zwana także niekiedy
etologią
zajmuje się badaniem moralności jako takiej - norm,
ocen, wartości uznawanych przez ludzi za moralne
docieka:
Jak kształtują się poglądy moralne?
Jaką odgrywają rolę w relacjach międzyludzkich?
Jakie są przyczyny uznawania jednych, a nieuznawania
innych poglądów moralnych?
Pod wpływem jakich czynników poglądy te ulegają
zmianie?
podejmowane są głównie badania socjologiczne,
psychologiczne i historyczne
Metaetyka
jako trzeci podstawowy dział etyki ukształtowała się
stosunkowo późno, bo dopiero w XX wieku
zajmuje się
logiczną analizą języka etyki, a więc:
opisem znaczenia terminów etycznych , ich funkcją
w języku oraz sposobami definiowania terminów
etycznych
zagadnieniem prawdy w etyce - Czy sądy etyczne są
zdaniami w sensie logiki?
sposobami uzasadniania ocen, norm i wartości
etycznych
Metaetyka
Trzema rodzajami wypowiedzi etycznych, które są
najczęściej przedmiotem analiz logicznych,
semantycznych i syntaktycznych, są:
zdania opisowe np. „Każdy człowiek stara się uniknąć
hańbiących go czynów i wyrzutów sumienia”
oceny np. „Lepiej jest krzywdy doznać, niż ja wyrządzać”
normy np. „Jeśli chcesz być szanowany przez ludzi,
powinieneś dotrzymywać zobowiązań i danego słowa”
Stanowiska na gruncie metaetyki
We współczesnej metaetyce zarysowały się trzy
przeciwstawne stanowiska
kognitywizm
emotywizm
intuicjonizm
Kognitywizm
uznaje, że
zdania zawierające
terminy etyczne takie jak dobro,
zło, sprawiedliwość, słuszność,
mają charakter poznawczy,
można więc
dowodzić ich
prawdziwości lub fałszywości
2010-11-30
7
Intuicjonizm
zakłada, że człowiek posiada pewną
wewnętrzną zdolność,
zmysł
moralny, czy właśnie etyczną
intuicję, która
pozwala mu
stwierdzić, co jest moralnie
dobre, a co złe
Emotywizm
głosi, że
sądy etyczne są tylko wyrazem osobistych,
subiektywnych doznań, preferencji i ocen, które nie mogą być
poparte żadnymi logicznymi i empirycznymi racjami
sądy te nie mogą być ani prawdziwe, ani fałszywe, ponieważ nie
stwierdzają niczego obiektywnie istniejącego, o niczym nie
komunikują; są jedynie
sprawozdaniem z przeżywanych
stanów emocjonalnych
bezowocna jest próba rozstrzygnięcia podstawowych kontrowersji
etycznych - można je co najwyżej opisywać poprzez wskazanie:
do czego dążą strony sporu?
co jest jego przedmiotem?
co go wywołało?
jaki będzie jego prawdopodobny skutek?
Podział etyki wg T.Kotarbińskiego (2)
Według Tadeusza Kotarbińskiego (1886 – 1981), na
fundamentalne zagadnienia etyki, tak jak ona
była uprawiana w ciągu stuleci, składają się 3
działy:
1.
1.
Felicytologia
Felicytologia
2.
2.
Prakseologia
moralna
Prakseologia
moralna
3.
3.
Deontologia
Deontologia
Felicytologia
bywa określana także hedonistką, eudajmonologią,
a współcześnie biotechniką
jest nauką (wiedzą)
o życiu szczęśliwym, wolnym od
cierpień
konstruuje ona reguły postępowania prowadzące do
wypracowania osobistej satysfakcji, zadowolenia,
psychicznego dobrostanu
szczęście jest najwyższą wartością i ostatecznym
celem ludzkich dążeń, dlatego etyka powinna wskazywać
ludziom sposoby osiągnięcia tego celu - etyk powinien
nauczać sztuki życia szczęśliwego
Prakseologia moralna
nauka o
praktycznych walorach różnych działań
tworzy ona strategie postępowania z punktu
widzenia ich sprawności, racjonalności
i skuteczności
zajmuje się technicznymi aspektami ludzkich
działań i ich zgodnością z istniejącymi normami
moralnymi, „dobrą robotą” w sensie materialnym,
technicznym i etycznym
Deontologia
wiedza o powinnościach, które należy spełniać,
występując w rozmaitych rolach społecznych
np. studenta, nauczyciela, matki, ojca
wskazuje, jak zasłużyć na miano porządnego
człowieka, osoby uczciwej, odpowiedzialnej,
wiarygodnej, takiej na której można polegać
celem refleksji deontologicznych jest
formułowanie
zasad powinnościowego – właściwego, słusznego
postępowania, dlatego mieści się w niej znaczna część
problematyki odnoszącej się do kodeksów etycznych
i etyki zawodowej
2010-11-30
8
Podział etyki wg R. Carnapa (3)
Ze względu na
zakres
obowiązywania norm
moralnych
Ze względu na
źródło
pochodzenia norm
moralnych
Ze względu na
ocenę
zachowań ludzi
Podział ze względu na:
zakres
obowiązywania
norm moralnych
teorie
obiektywistyczne
teorie
subiektywistyczne
źródło
pochodzenia
norm moralnych
naturalizm
antynaturalizm
emotywizm
ocenę
zachowań ludzi
motywizm
efektywizm
nominalizm
•
teorie obiektywistyczne
•
teorie subiektywistyczne
Teorie obiektywistyczne
zakładają, że
normy etyczne mają
charakter uniwersalny
można je wywieść z ogólnych założeń,
a następnie zastosować do wszystkich
ludzi
Teorie subiektywistyczne
zakładają one, że
normy etyczne są
wytworem poszczególnych ludzi
prowadzi to do wniosku, że:
jeśli istnieją jakieś wspólne normy, to są one
wynikiem podobnej zawartości umysłów
większości ludzi
nie ma czegoś takiego jak wspólne normy
i każdy posługuje się swoim prywatnym
systemem nakazów moralnych
•
naturalizm
•
antynaturalizm
•
emotywizm
2010-11-30
9
Naturalizm
systemy takie próbują wywodzić
normy moralne z nauk
przyrodniczych i społecznych
Antynaturalizm
systemy takie starają się dowodzić, że
normy moralne muszą pochodzić z
„góry” np. od Boga lub z przesłanek
ściśle racjonalnych bez odnoszenia
się do danych eksperymentalnych
Emotywizm
systemy te traktują
nakazy moralne jako:
wyraz i przedłużenie ludzkich
emocji lub
efekt działania ludzkiej psychiki i w
związku z tym nie ma sensu szukać ani
naturalistycznych, ani antynaturalistycznych
źródeł tych nakazów, a
moralność jest po
prostu jednym ze zjawisk
psychologicznych
•
motywizm
•
efektywizm
•
nominalizm
Motywizm
systemy motywistyczne zakładają, że o
moralnej ocenie danego czynu decyduje
przede wszystkim
motyw, intencja
według tych teorii nie można uznać czynu
za moralnie słuszny, niezależnie od jego
końcowego efektu, jeśli nie został podjęty z
dobrą intencją
Efektywizm
systemy efektywistyczne zakładają, że o
moralnej ocenie danego czynu decyduje
wyłącznie jego
efekt, konsekwencja
jeśli czyn został dokonany bez intencji
lub nawet ze złą intencją, ale przyniósł
dobry efekt, to można go uznać za moralnie
słuszny
2010-11-30
10
Nominalizm
systemy takie abstrahują zarówno od motywu,
jak i efektu
traktują one
dobro i zło jako niedefiniowalne
pojęcia pierwotne
dobre w obrębie danego systemu moralnego jest po
prostu to, co
jest zgodne z nakazami tego
systemu
wobec tego ani motyw, ani efekt nie mają znaczenia
w ocenie moralnej danego czynu, lecz po prostu
zgodność tego czynu z nakazami moralnymi
Stanowiska w etyce
problem
uniwersalności norm etycznych
i norm moralnych jest jednym
z donioślejszych zagadnień
pytanie,
czy istnieją takie normy, które
powinny obowiązywać wszystkich ludzi
zawsze i wszędzie, oraz – w przypadku
odpowiedzi pozytywnej –
jakie są to
normy, od dawna nurtowało nie tylko
etyków
4 stanowiska w etyce
•
skrajny
absolutyzm
1
•
skrajny
sytuacjonizm
2
•
umiarkowany
sytuacjonizm
3
•
immoralizm
4
Skrajny absolutyzm -
pryncypializm
zakłada, że
zasady etyczne mają uniwersalny, ponadczasowy
charakter
do głównych reprezentantów skrajnego absolutyzmu etycznego
zalicza się Immanuela Kanta, który głosił, że
źródłem zasad
moralnych jest rozum, a normom etycznym przysługuje
walor powszechnego obowiązywania
naczelna dyrektywa moralna, nazwana przez niego
imperatywem kategorycznym, nakazuje,
by każdy postępował
tak, jakby jego postępowanie miało stać się prawem
powszechnym – czyli obowiązującym wszystkie istoty rozumne
absolutyzm etyczny uznaje istnienie
wiecznych,
niezmiennych, niezależnych od człowieka prawd etycznych
Skrajny sytuacjonizm
relatywizm
głosi on, że z etycznego punktu widzenia
każda
sytuacja, w jakiej znajduje się człowiek, jest
niepowtarzalna i z takich, czy innych względów
wyjątkowa
najbliżsi temu stanowisku są egzystencjaliści
i postmoderniści, według których
wszystkie lub
nieomal wszystkie normy etyczne obowiązują
w sposób względny
2010-11-30
11
Umiarkowany sytuacjonizm
umiarkowany relatywizm
przyjmuje, że normy etyczne średniego poziomu, które sytuują
się między normami ściśle skonkretyzowanymi, a normami
najogólniejszymi i których jest najwięcej, są bardzo często
normami konfliktowymi, co oznacza, iż nie można ich
równocześnie spełnić
w niektórych sytuacjach nie można być równocześnie
prawdomównym i oszczędzać bliźniemu cierpień
z tego powodu
walor powszechnego obowiązywania można
przypisać tylko normom szczegółowym, które dokładnie
określają, jak w danej sytuacji powinien zachować się
konkretny adresat normy
Immoralizm
zakłada, że
reguł etycznych nie można w żaden
sposób uzasadnić, pozbawione są przeto wszelkiej
wartości
w wersji skrajnej immoralizm staje się amoralizmem,
który żąda zniesienia wszelkiej etyki, a także etycznych
ograniczeń nakładanych na postępowanie człowieka
wybitnym przedstawicielem tej orientacji jest
Fryderyk Nietzsche (1844 – 1900) - negował on pojęcia
winy, kary, dobra i zła
„Dlaczego mam postępować raczej dobrze niż źle” –
pytał ironicznie
Zawodowy kodeks etyczny
poszukiwanie podobieństw i odmienności norm
etycznych i moralnych w stosunku do innych rodzajów
norm wydaje się mieć we współczesnych czasach
mniejsze znaczenie poznawcze i praktyczne niż
problematyka
zawodowych kodeksów etycznych
powstają bowiem zupełnie nowe zawody, a
dotychczasowe profesje ulegają daleko idącym
zmianom, choćby w związku z nowymi formami
kształcenia, nowymi technologiami oraz internalizacją
uprawnień zawodowych
Zawodowy kodeks zawodowy
w tych nowych warunkach wytworzyła się w wielu
środowiskach potrzeba kodeksowego zapisania
podstawowych uprawnień i obowiązków zawodowych
w Polsce ekspansja problematyki etyki zawodowej oraz
kodeksów etycznych to zjawisko charakterystyczne dla
przełomu XX i XXI wieku, świadczy o tym między
innymi fakt, iż w programach studiów na poziomie
nawet licencjackim jest wprowadzony obowiązkowy
wykład z tego przedmiotu
Zawodowy kodeks zawodowy
mianem
Etyki zawodowej określa się zbiór norm
i reguł, które określają:
jakie są moralne powinności przedstawicieli danego
zawodu?
kto stoi na straży ich przestrzegania?
jakie konkretnie sankcje mogą być zastosowane wobec
sprawcy niewłaściwego, czy nagannego zachowania?
Uporządkowany zbiór takich reguł, czy przepisów
procedury, które wyznaczają obowiązki moralne
związane z czynnościami zawodowymi, nazywa się
kodeksem etycznym danego zawodu
2010-11-30
12
Zawodowy kodeks zawodowy
na
kodeksowe normy deontologiczne najczęściej
składają się:
skonkretyzowane normy etyki ogólnej, dostosowane do
specyfiki danego zawodu
nowe reguły normatywne istniejące w danym zawodzie
Kodeks etyczny:
wylicza zazwyczaj
uprawnienia przedstawicieli danego
zawodu
rozstrzyga sytuacje konfliktowe jak np.:
którym wartościom w zaistniałych okolicznościach przyznać
pierwszeństwo?
jak reagować na pogwałcenie reguł uczciwej konkurencji? naruszenie
zaufania?
jak rozwiązywać najistotniejsze dylematy, które pojawiają się w
trakcie wykonywania czynności zawodowych?
Kodeksy etyczne odgrywają fundamentalną rolę zwłaszcza
w zawodach, których wykonywanie łączy się z
dysponowaniem oraz ochroną zasobów i dóbr mających
duże znaczenie ogólnospołeczne
w Polsce takie zawody mają szczególny status prawny i mogą
być nazywane
zawodami zaufania publicznego, który to
termin, wobec użycia go w art. 17 ust. 1 Konstytucji, ma także
określone znaczenie prawne
Wartości, które są w gestii uprawiających te zawody
i zostały powierzone ich pieczy, to:
zdrowie i życie np. etyka lekarska, etyka aptekarska,
etyka psychologa
wolność np. etyka sędziego, etyka adwokacka
bezpieczeństwo np. etyka policyjna, etyka notariusza
oddziaływanie na osobowość np. etyka
nauczycielska, etyka mediatora, etyka pracy
duszpasterskiej, etyka dziennikarska
Kodeks etyczny
Kodeks etyczny
określa zasady leżące u podstaw
formułowania sądów moralnych
Kod etyczny opisuje się poprzez:
określenie wartości centralnej
określenie cnót kardynalnych
określenie grzechów głównych
wartość centralna
cnoty kardynalne
grzechy główne
etyka produktywności
etyka godności
etyka powszechnego
dobra
etyka kolektywistyczna
etyka autonomii
Etyka produktywności
• Produkcja dóbr
Wartość
centralna
• Użyteczność, skuteczność,
pracowitość, oszczędność, sukces
Cnoty
kardynalne
• Lenistwo, marnotrawstwo,
porażka
Grzechy
główne
2010-11-30
13
Etyka godności
• Życie w godny sposób
Wartość
centralna
• Duchowość, czystość, honor
Cnoty
kardynalne
• Pogoń za dobrami
materialnymi, utrata honoru
Grzechy
główne
Etyka powszechnego dobra
• Dobro społeczności jako
całości
Wartość
centralna
• Poszanowanie norm
społecznych
Cnoty
kardynalne
• Łamanie norm
społecznych
Grzechy
główne
Etyka kolektywistyczna
• Dobro własnej grupy
Wartość
centralna
• Dobro i interes grupy, lojalność
wobec członków grupy, konformizm
Cnoty
kardynalne
• Nielojalność wobec członków grupy,
nonkonformizm
Grzechy
główne
Etyka autonomii
• Dobro innej jednostki – dobro
człowieka
Wartość
centralna
• Poszanowanie wolności i praw,
pomaganie, lojalność wobec drugiego
człowieka
Cnoty
kardynalne
• Krzywdzenie ludzi, łamanie praw,
nielojalność
Grzechy
główne