Excel tresc czesc 1

01. Okno Excela i jego organizacja (I)

Elementy okna

Włączanie i wyłączanie niektórych elementów okna (w tym pasków narzędzi i paska stanu) –
poleceniem Widok; większości pozostałych – poleceniem Narzędzia/Opcje/Widok.

Ustawienia sugerowane

Polecenie Narzędzia/Opcje/Widok.

Rysunek powyżej pokazuje najczęściej stosowane ustawienia pakietu programu Excel.
Dodatkowo włączone są zazwyczaj paski narzędzi: Standardowy i Formatowanie.

paski narzędzi

pole nazwy

pasek formuły

nagłówki kolumn

nagłówki wierszy

pasek przewijania

obszar roboczy

pole podziału

karty arkuszy

przyciski

przewijania kart

pasek stanu

pasek przewijania

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Uwagi do wersji 2007

W wersji 2007 zaszły istotne zmiany w wyglądzie okna niemal wszystkich programów pakietu
Office.

Zrezygnowano z klasycznego menu i pasków narzędzi zastępując je wstążką z zakładkami.
Wstążka zmienia swój wygląd w zależności od rozdzielczości ekranu i rozmiaru okna.
Polecenia na wstążce są pogrupowane. Część poleceń dostępna jest bezpośrednio ze wstążki,
część – po rozwinięciu danego polecenia.

Część poleceń została przeniesiona do Przycisku pakietu Office.

Rozbudowane zostały funkcje paska stanu.

W górnej części ekranu pojawił się pasek Szybki dostęp.

przycisk pakietu

Office

pasek Szybki

dostęp

wstążka

z zakładkami

02. Operacje na arkuszach

Różne metody wykonywania operacji na arkuszach

Czynność

Myszka

Klawiatura

Menu podręczne

kart arkuszy

Przejście do innego
arkusza

Kliknąć kartę
arkusza

Ctrl-PgUp
Ctrl-PgDown

Menu podręczne
przycisków
przewijania kart

Zmiana nazwy
arkusza

Dwukrotnie kliknąć
na karcie arkusza

Zmień nazwę

Format/
Arkusz/
Zmień nazwę

Zmiana kolejności
arkuszy

Złapać i przesunąć
kartę arkusza

Przenieś lub kopiuj

Edycja/
Przenieś lub kopiuj
arkusz

Usunięcie arkusza

Usuń

Edycja/
Usuń arkusz

Wstawienie arkusza

Shift-F11

Wstaw

Wstaw/
Arkusz

Ukrycie/odkrycie
arkusza

Format
Arkusz/
Ukryj(Odkryj)

Zaznaczenie kilku
arkuszy

Kliknąć karty
arkuszy
z wciśniętym klawi-
szem Ctrl lub Shift

Ctrl-Shift-PgUp
Ctrl-Shift-PgDown

Zaznacz wszystkie
arkusze

Utworzenie kopii
arkusza

Przeciągnąć kartę
arkusza z wciśniętym
klawiszem Ctrl

Przenieś lub kopiuj

Edycja/
Przenieś lub kopiuj
arkusz

Przeniesienie lub
skopiowanie arkusza
do innego skoroszytu

Przenieś lub kopiuj

Edycja/
Przenieś lub kopiuj
arkusz

Menu Przenieś lub kopiuj arkusz

Polecenie Przenieś lub kopiuj arkusz pozwala zarówno na przenoszenie arkuszy, jak i tworzenie
ich kopii (na przykład zapasowych), zarówno w ramach skoroszytu, jak i między skoroszytami.
Możliwe jest także przenoszenie i kopiowanie arkuszy do nowych, pustych skoroszytów.

skoroszyt docelowy

zaznacz,

aby utworzyć kopię

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Uwagi

Jeżeli karty arkuszy są niewidoczne należy włączyć opcję Narzędzia/Opcje/Widok/Karty
arkuszy.

Przy niewidocznych kartach arkuszy można się poruszać pomiędzy nimi za pomocą skrótów
klawiaturowych.

W nowych skoroszytach liczba arkuszy wynosi zazwyczaj trzy. Można ją zmienić
poleceniem Narzędzia/Opcje/Ogólne/Liczba arkuszy w nowym skoroszycie.

Wskazane jest nie używanie spacji (odstępu) w nazwach arkuszy – ułatwia to pisanie formuł
odwołujących się do innych arkuszy.

Zaprezentowana metoda ukrywania arkuszy nie chroni jeszcze przed dostępem przez osoby
postronne. Takie zabezpieczenie będzie skuteczne po użyciu polecenia Narzędzia/Ochrona/
Chroń skoroszyt/Struktura i wprowadzeniu hasła. Jeszcze wyższy poziom zabezpieczeń
można wprowadzić w edytorze Visual Basic.

Nie można ukryć wszystkich arkuszy – jeden powinien pozostać widoczny. Można nato-
miast ukryć cały skoroszyt.

Nie można usunąć wszystkich arkuszy – jeden musi pozostać.

Uwagi do wersji Office 2007

W menu podręcznym kart arkuszy dodano polecenia ukrywania i odkrywania arkuszy.

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Zmiana nazwy arkusza

Format/Arkusz/Zmień nazwę

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Zmień nazwę arkusza

Zmiana kolejności arkuszy

Edycja/Przenieś lub kopiuj arkusz

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Przenieś lub kopiuj arkusz

Usunięcie arkusza

Edycja/Usuń arkusz

Narzędzia główne/Komórki/Usuń/
Usuń arkusz

Wstawienie arkusza

Wstaw/Arkusz

Narzędzia główne/Komórki/Wstaw/
Wstaw arkusz

Ukrycie/odkrycie arkusza

Format/Arkusz/Ukryj(Odkryj)

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Ukryj i odkryj/Ukryj arkusz(Odkryj
arkusz)

Utworzenie kopii arkusza

Edycja/Przenieś lub kopiuj arkusz

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Przenieś lub kopiuj arkusz

Określenie liczy arkuszy w nowych
skoroszytach

Narzędzia/Opcje/Ogólne/Liczba
arkuszy w nowym skoroszycie

Przycisk pakietu Office/Opcje
programu Excel/Popularne/Dołącz
następującą liczbę arkuszy

Ochrona struktury arkuszy przed
zmianami

Narzędzia/Ochrona/ Chroń
skoroszyt/Struktura

Recenzja/Zmiany/Chroń skoroszyt/
Struktura

Pokazywanie kart arkuszy

Narzędzia/Opcje/Widok/Karty
arkuszy

Przycisk pakietu Office/Opcje
programu Excel/Zaawansowane/
Opcje wyświetlania dla tego
skoroszytu/Pokaż karty arkuszy

Po ostatniej karcie arkusza występuje „karta” pozwalająca na dodawanie nowych arkuszy
na końcu skoroszytu.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 02-01.

Poruszanie się między arkuszami, dodawanie, usuwanie i zmiana nazwy arkuszy

Czas wykonania: 5 minut.

Otwórz skoroszyt 02-01.

Zmień położenie pola podziału kart, tak aby widoczne były nazwy wszystkich arkuszy.

Wykorzystując myszkę przejdź do Arkusza2.

Wykorzystując myszkę przejdź do Arkusza3.

Wykorzystując myszkę przejdź do Arkusza1.

Wykorzystując myszkę przejdź do Arkusza8.

Wykorzystując klawiaturę wróć do Arkusza1.

Wykorzystując klawiaturę przejdź do Arkusza8.

Wykorzystując menu lub menu podręczne przemieść Arkusz4 przed Arkusz2.

Wykorzystując myszkę przemieść Arkusz3 przed Arkusz2.

10.

Zaznacz Arkusz2 i Arkusz3 i przenieś je przed Arkusz1.

Prawidłowa kolejność: Arkusz3, Arkusz2, Arkusz1, Arkusz4, Arkusz5, Arkusz6, Arkusz7, Arkusz8,
Kopia Arkusza1.

11.

Usuń Arkusz3.

12.

Zaznacz Arkusz4, Arkusz7 i Arkusz8 i usuń je.

13.

Wstaw nowy arkusz przed Arkusz1.

14.

Zmień nazwę wstawionego arkusza na Nowy.

15.

Zmień nazwę arkusza Kopia Arkusza1 na Zapas.

Prawidłowa kolejność: Arkusz2, Nowy, Arkusz1, Arkusz5, Arkusz6, Zapas. W arkuszach Arkusz1 i Zapas
powinna znajdować się lista imion.

16.

Usuń arkusze Arkusz1, Nowy, Arkusz6.

17.

Zmień nazwę Arkusza5 na Nowy.

18.

Przesuń arkusz Nowy przed Arkusz2.

19.

Umieść na końcu skoroszytu nowy arkusz i zmień jego nazwę na Ostatni.

Prawidłowa kolejność arkuszy: Nowy, Arkusz2, Zapas, Ostatni; w arkuszu Zapas powinna znajdować się
lista imion.

20.

Zmień nazwę arkusza Zapas na Arkusz1.

21.

Ukryj arkusz Nowy.

22.

Ukryj arkusze Arkusz2 i Ostatni.

23.

Ukryj arkusz Arkusz1.

Operacja powinna się nie udać.

24.

Odkryj wszystkie arkusze.

25.

Ukryj Arkusz1 i Ostatni.

26.

Odkryj arkusz Ostatni.

27.

Zaznacz arkusz Nowy i Arkusz2 i wydaj polecenie wstawiania arkusza.

Prawidłowa kolejność arkuszy: Nowy, Arkusz5, Arkusz6, Arkusz2, Ostatni. Numery dwóch wstawionych
arkuszy mogą być inne.

28.

Odkryj Arkusz1.

29.

Ustaw arkusze w kolejności: Arkusz1, Arkusz2, Nowy, Ostatni, Arkusz5, Arkusz6.

30.

Zmień położenie pola podziału kart, tak aby widoczne były nazwy dwóch pierwszych
arkuszy.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 02-02.

Tworzenie kopii arkuszy

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 02-02.

Obejrzyj wszystkie arkusze.

Zmień nazwę Arkusza1 na Kobiece.

Zmień nazwę Arkusza2 na Męskie.

Za pomocą menu utwórz na końcu skoroszytu kopię arkusza Kobiece.

Zmień nazwę utworzonej kopii na Kobiece-zapas.

Za pomocą menu utwórz na końcu skoroszytu kopię arkusza Męskie.

Zmień nazwę utworzonej kopii na Męskie-zapas.

Usuń arkusze Kobiece i Męskie.

Za pomocą menu utwórz na początku skoroszytu kopie arkuszy Kobiece-zapas i Męskie
zapas.

10.

Zmień nazwy skopiowanych arkuszy na Kobiece i Męskie.

11.

Usuń arkusz Męskie.

12.

Za pomocą myszki utwórz kopię arkusza Męskie-zapas przed Arkuszem3.

13.

Zmień nazwę utworzonej kopii na Męskie.

14.

Utwórz nowy, pusty skoroszyt (Zeszyt1)

15.

Przenieś na początek utworzonego skoroszytu arkusz Kobiece.

16.

W Zeszycie1 za pomocą myszki utwórz na końcu skoroszytu kopię arkusza Kobiece.

17.

Z pierwotnego skoroszytu skopiuj do Zeszytu1 arkusz Męskie – za arkuszem Kobiece.

18.

Z pierwotnego skoroszytu skopiuj do nowego skoroszytu arkusze Kobiece-zapas i Męskie
zapas.

Prawidłowy układ arkuszy: skoroszyt 02-02 – Męskie, Arkusz3, Kobiece-zapas, Męskie zapas; skoroszyt
Zeszyt1 – Kobiece, Męskie, Arkusz1, Arkusz2, Arkusz3, Kobiece (2); skoroszyt Zeszyt2 – Kobiece-zapas,
Męskie-zapas.

03. Poruszanie się po arkuszu

Zmiana położenia aktywnej komórki

Myszką – klikając w odpowiednią komórkę z ewentualnym wykorzystaniem pasków prze-
wijania.

Klawiaturą – z wykorzystaniem klawiszy i ich kombinacji (inne skróty klawiaturowe
można znaleźć w pomocy programu):

↑↓←→

– przesunięcie o jeden wiersz lub kolumnę,

PageUp, PageDown, Alt-PageUp, Alt-PageDown – przesunięcie o jeden ekran,

Home – przesunięcie do początku wiersza,

Ctrl-Home – przesunięcie do początku arkusza,

Ctrl-End – przesunięcie do ostatniej komórki,

Ctrl-↑, Ctrl-↓, Ctrl-←, Ctrl-→ – przesunięcie do krawędzi danych.

Wpisując adres komórki w polu nazwy.

Z menu poleceniem Edycja/Przejdź do – wpisując lub wybierając odpowiedni adres (skróty
klawiaturowe F5 i Ctrl-G).

Przewijanie arkusza bez zmiany położenia aktywnej komórki

Myszką – za pomocą pasków przewijania. W pionie – za pomocą kółka (jeżeli myszka je
posiada).

Klawiaturą – włączając ScrollLock i wykorzystując klawisze

↑↓←→

– o jeden wiersz lub kolumnę,

PageUp, PageDown, Alt-PageUp, Alt-PageDown – o jeden ekran,

Ctrl-Backspace – do aktywnej komórki.

Pełny adres komórki

W polu nazwy wyświetlany jest adres komórki zazwyczaj w postaci oznaczenia złożonego
z litery lub liter oznaczających kolumnę i liczby oznaczającej numer wiersza. Przy przecho-
dzeniu z wykorzystaniem pola nazwy do komórek innego arkusza lub innego skoroszytu należy
podać bardziej rozwiniętą postać adresu komórki. Pełny adres komórki składa się z nazwy
skoroszytu w nawiasach kwadratowych, nazwy arkusza w skoroszycie, wykrzyknika i adresu
komórki w arkuszu:

[Nazwa skoroszytu]Arkusz!Komórka

Przykłady:

A3 – komórka A3 w bieżącym arkuszu,

Adresy!A3 – komórka A3 w arkuszu Adresy w bieżącym skoroszycie,

[Jan.xls]Adresy!A3 – komórka A3 w arkuszu Adresy w skoroszycie Jan.xls.

Jeśli nazwa arkusza zawiera spacje należy pisać ją w pojedynczych cudzysłowach, na przykład:

[Jan.xls]'Kopia zapasowa'!A3 – komórka A3 w arkuszu Kopia zapasowa w skoroszycie
Jan.xls.

Uwagi

Polecenie Edycja/Przejdź do można wykorzystać do poruszania się między arkuszami
wprowadzając rozwiniętą nazwę komórki.

Istnieje inny styl adresowania: W1K1. W tym stylu zamiast literowego oznaczenia kolumny
podaje się jej numer; na przykład komórka B7 będzie miała adres W7K2. Styl ten można
włączyć/wyłączyć poleceniem Narzędzia/Opcje/Ogólne/Styl odwołania W1K1.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Nieużywanie spacji (odstępu) w nazwach arkuszy ułatwia odwoływanie się do komórek
w innych arkuszach.

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Przeniesienie aktywnej komórki

Edycja/Przejdź do

Narzędzia główne/Edycja/Znajdź
i zaznacz/Przejdź do

Zmiana stylu odwołań

Narzędzia/Opcje/ Ogólne/Styl
odwołania W1K1

Przycisk pakietu Office/Ustawienia
programu Excel/Formuły/Styl
odwołania W1K1

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 03-01.

Zmiana położenia aktywnej komórki: myszka, skróty klawiaturowe, pole nazwy

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 03-01.

Za pomocą myszki, wykorzystując w miarę potrzeby paski przewijania, przejdź do:

komórki C8,

komórki W124,

komórki BA2560,

komórki A1.

Za pomocą klawiszy kursora przejdź kolejno do tych samych komórek, co w punkcie 1.

Za pomocą pola nazwy przejdź kolejno do tych samych komórek, co w punkcie 1.

Za pomocą menu przejdź kolejno do tych samych komórek, co w punkcie 1.

Przejdź do komórki M100.

Za pomocą odpowiedniego skrótu klawiaturowego przejdź do komórki A1.

Za pomocą odpowiednich skrótów klawiaturowych przejdź do:

ostatniej kolumny arkusza,

ostatniego wiersza arkusza,

pierwszej kolumny arkusza,

pierwszego wiersza arkusza.

Przejdź do Arkusza2.

Zmień powiększenie na 30%.

10.

Za pomocą odpowiedniego skrótu klawiaturowego przejdź do komórki A1.

11.

Za pomocą odpowiednich skrótów klawiaturowych przejdź do:

ostatniej kolumny obszaru danych,

ostatniego wiersza obszaru danych,

pierwszej kolumny obszaru danych,

pierwszego wiersza obszaru danych,

ostatniej kolumny obszaru danych,

pierwszej kolumny drugiego obszaru danych,

ostatniej kolumny drugiego obszaru danych,

ostatniej kolumny arkusza,

komórki A1,

ostatniego wiersza obszaru danych,

pierwszego wiersza trzeciego obszaru danych,

ostatniego wiersza trzeciego obszaru danych,

ostatniej kolumny trzeciego obszaru danych,

pierwszej kolumny czwartego obszaru danych.

komórki A1,

ostatniej wypełnionej komórki arkusza.

komórki A1.

12.

Zmień powiększenie na 100%.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 03-02.

Przewijanie arkusza bez zmiany położenia aktywnej komórki;

przechodzenie do komórek w innych arkuszach; styl odwołania W1K1

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 03-02.

Za pomocą pasków przewijania przewiń ekran tak, aby ostatnią widoczną kolumną była
kolumna AA a ostatnim widocznym wierszem – wiersz 100.

Przejdź do komórki AA100.

Przełącz klawiaturę do trybu przewijania.

Za pomocą klawiatury przewiń ekran tak, aby widoczna była komórka A1.

Za pomocą klawiatury przejdź do komórki A1.

Przewiń ekran tak, aby widoczna była kolumna CB i wiersz 1000.

Przejdź do komórki CB1000.

Wyłącz tryb przewijania.

Za pomocą menu lub pola nazwy przejdź do:

komórki A1 Arkusza3,

komórki C2 Arkusza2,

komórki C2 arkusza Kopia zapasowa,

komórki A1 Arkusza1.

10.

Włącz styl odwołań W1K1.

11.

Za pomocą pola nazwy przejdź do komórki

w 45 wierszu i 20 kolumnie.

w 256 wierszu i 256 kolumnie

w 65536 wierszu i 256 kolumnie.

12.

Za pomocą menu przejdź do komórki w 2 wierszu i 2 kolumnie.

13.

Wyłącz styl odwołań W1K1.

14.

Za pomocą menu przejdź do komórki T45.

04. Okno Excela i jego organizacja (II)

Blokowanie okien

Przy większych arkuszach zawierających nagłówki kolumn i boczki wierszy celowe jest takie
zablokowanie okien, aby oba te elementy były stale widoczne w górnej i lewej części ekranu,
a „poruszała się” reszta arkusza.

W przykładzie na rysunku powyżej zablokowana została kolumna A i wiersze od 1 do 3.
Aby wprowadzić blokowanie okien należy:

ustawić aktywną komórkę poniżej i na prawo od blokowanych kolumn i wierszy (w przy-
kładzie na rysunku powyżej – w komórce B4);

wydać polecenie Okno/Zablokuj okienka.

Odblokowanie okien następuje po wydaniu polecenia Okno/Odblokuj okienka.

Podział okna

W celu równoczesnego oglądania odległych od siebie części arkusza okno Excela można
podzielić w pionie, w poziomie lub w obu tych kierunkach.

Podział taki stosuje się wtedy, gdy użytkownik chce obserwować, jak zmiany wprowadzane
w jednej części arkusza, skutkują w innych, odległych jego częściach. W przykładzie

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

na rysunku wprowadzono poziomy podział okna, aby można obserwować zmiany w wierszu
OGÓŁEM. Pionowy podział okna został wprowadzony, aby widoczna była kolumna Wiek.
Aby wprowadzić podział okien należy:

ustawić aktywną komórkę poniżej i na prawo od miejsca podziału okna;

wydać polecenie: Okno/Podziel.

Likwidacja podziału następuje po wydaniu polecenia Okno/Usuń podział.
Podział można też wygodnie wprowadzać i modyfikować myszką, przesuwając odpowiednie
pola podziału.

Edycja skoroszytu w kilku oknach

Jeden skoroszyt można też oglądać w kilku oknach. Stosuje się to na przykład do jedno-
czesnego oglądania różnych arkuszy tego samego skoroszytu – na rysunku w górnym oknie
widoczny jest Arkusz2, w dolnym zaś – Arkusz1. W każdym z okien można też wprowadzić
inne powiększenie i inaczej ustalić parametry polecenia Narzędzia/Opcje/Widok/ Opcje okna
(czyli na przykład powiększenie, wyświetlanie kart arkuszy, linii siatki itp.).

Nowe okno otwiera się poleceniem Okno/Nowe okno. Otwarte okna rozmieszcza się albo
myszką, albo poleceniem Okno/Rozmieść.

Uwagi

Nie można jednocześnie wprowadzić podziału okna i zablokować okienek.

Przy zapisywaniu skoroszytu zapisywany jest także układ okien.

Uwagi do wersji 2007

Możliwe jest zablokowanie pierwszego wiersza lub pierwszej kolumny niezależnie
od położenia aktywnej komórki – polecenie Widok/Okno/Zablokuj okienka/Zablokuj
pierwszy wiersz (Zablokuj pierwszą kolumnę).

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Zablokowanie okien

Okno/Zablokuj okienka

Widok/Okno/Zablokuj okienka/
Zablokuj okienka

Odblokowanie okien

Okno/Odblokuj okienka

Widok/Okno/Zablokuj okienka/
Odblokuj okienka

Podział okna

Okno/Podziel

Widok/Okno/Podziel

Usunięcie podziału okna

Okno/Usuń podział

Widok/Okno/Podziel

Otwarcie nowego okna

Okno/Nowe okno

Widok/Okno/Nowe okno

Rozmieszczanie okien

Okno/Rozmieść

Widok/Okno/Rozmieść wszystko

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 04-01.

Blokowanie okien

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 04-01.

Zablokuj okienka tak, aby zawsze widoczne były tytuł tabeli i nagłówki kolumn oraz liczba
porządkowa i nazwy województw.

Zablokuj okienka tak, aby zawsze widoczne były tytuł tabeli i nagłówki kolumn oraz liczba
porządkowa, nazwy województw i liczba ludności ogółem.

Zablokuj okienka tak, aby zawsze widoczne były tytuł tabeli i nagłówki kolumn oraz liczba
porządkowa, nazwy województw, liczba ludności ogółem oraz liczba ludności deklarującej
narodowość polską.

Zablokuj okienka tak, aby zawsze widoczne były nagłówki kolumn, ale bez tytułu tabeli,
oraz liczba porządkowa i nazwy województw.

Zablokuj okienka tak, aby zawsze widoczne były nagłówki kolumn, ale bez tytułu tabeli,
oraz nazwy województw, ale bez liczby porządkowej.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 04-02.

Podział okna. Jeden skoroszyt w kilku oknach

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 04-02.

Ustaw się w komórce I10.

Wprowadź podział okna.

Przeskocz do prawego górnego obszaru okna i przejdź w nim do komórki A1.

Pozostając w tym obszarze okna przejdź do pierwszej kolumny drugiego bloku danych.

Przewiń zawartość tego obszaru okna tak, aby pierwsza kolumna drugiego bloku danych
przylegała do jego lewej krawędzi.

Przeskocz do lewego dolnego obszaru okna i przejdź w nim do komórki A1.

Pozostając w tym obszarze okna przejdź do pierwszego wiersza trzeciego bloku danych.

Przewiń zawartość tego obszaru okna tak, aby pierwszy wiersz trzeciego bloku danych
przylegał do jego górnej krawędzi.

Przesuń pionowy podział okna tak, aby lewy górny obszar okna kończył się kolumną F.

10.

Przesuń poziomy podział okna tak, aby lewy górny obszar okna kończył się wierszem 6.

11.

Zlikwiduj pionowy podział okna

12.

Zlikwiduj poziomy podział okna

13.

Przejdź do Arkusza2.

14.

Wprowadź poziomy podział okna tak, aby w dolnej części widoczna była statystyka klasy
(wiersze od 51 do 57) a w górnej – oceny poszczególnych uczniów.

15.

Wprowadź pionowy podział okna tak, aby w prawej części widoczna była średnia ucznia
(kolumna Q), a w lewej – jego oceny.

16.

Zmień powiększenie na 150%.

17.

Zmień powiększenie na 100%

18.

Usuń oba podziały okna.

19.

Utwórz nowe okno skoroszytu i rozmieść okna sąsiadująco w poziomie.

20.

W górnym oknie wybierz Arkusz1.

21.

Zmień powiększenie na 50%

22.

W dolnym oknie wybierz Arkusz3.

23.

W obu oknach wybierz Arkusz2, w górnym ustal powiększenie na 75%.

24.

W górnym oknie przejdź do komórki D2 i wprowadź blokowanie okien.

25.

Dolne okno podziel pionowo i poziomo tak, aby widoczne były średnie uczniów (kolumna Q)
i statystyka klasy (wiersze od 51 do 57).

26.

W górnym oknie zmień powiększenie na 80%

27.

W dolnym oknie zlikwiduj podziały pionowy i poziomy.

28.

Zmniejsz rozmiar dolnego okna tak, aby widoczna była tylko statystyka klasy i powiększ
rozmiar górnego okna.

29.

Spróbuj wprowadzić nowe oceny w górnym oknie i obserwuj zmiany w dolnym oknie.

30.

Utwórz nowe okno skoroszytu, wybierz w nim Arkusz3 i rozmieść okna tak, aby w lewej
górnej części ekranu widoczne były oceny uczniów, w prawej górnej – daty i miejsca ich
urodzenia, a w dolnej – statystyka klasy.

05. Zaznaczanie fragmentów arkusza

Zaznaczanie fragmentów arkusza myszką

Prostokątny obszar – przeciągając po obszarze arkusza z wciśniętym lewym przyciskiem
myszki;

przed wciśnięciem lewego przycisku powinien być widoczny duży biały krzyż,

do momentu zwolnienia przycisku zaznaczony obszar można zmieniać.

Całe kolumny lub wiersze:

klikając na nagłówku kolumny lub wiersza,

przeciągając po nagłówkach kolumn lub wierszy z wciśniętym lewym przyciskiem.

Cały arkusz – klikając w przycisk Zaznacz wszystko w narożniku między nagłówkami kolumn
a nagłówkami wierszy.

Zaznaczanie fragmentów arkusza klawiaturą

Prostokątny obszar – z wciśniętym klawiszem Shift, wykorzystując klawisze i ich kombi-
nacje służące do poruszania się po arkuszu, na przykład:

Shift-↑, Shift-↓, Shift-←, Shift-→ – sąsiednia komórka,

Shift-PageUp, Shift-PageDown, Shift-Alt-PageUp, Shift-Alt-PageDown – od aktywnej
komórki jeden ekran w pionie lub w poziomie,

Shift-Home – od aktywnej komórki do początku wiersza,

Ctrl-Shift-Home – od aktywnej komórki do początku arkusza,

Ctrl-Shift-End – od aktywnej komórki do ostatniej komórki,

Ctrl-Shift-↑, Ctrl-Shift-↓, Ctrl-Shift-←, Ctrl-Shift-→ – od aktywnej komórki do krawę-
dzi danych.

Cały prostokątny obszar danych, w którym znajduje się aktywna komórka – skrótem
klawiaturowym Ctrl-Shift-8 lub Ctrl-A.

Całe kolumny lub wiersze, w których znajduje się aktywna komórka – skrótami klawiatu-
rowymi Ctrl-Spacja i Shift-Spacja; po zaznaczeniu kolumny/wiersza można obszar po-
większać trzymając klawisz Shift i wykorzystując klawisze służące do poruszania się
po arkuszu.

Cały arkusz – skrótem klawiaturowym Ctrl-A. Jeżeli aktywna komórka znajduje się
w obszarze danych to pierwsze naciśnięcie tej kombinacji zaznaczy obszar danych a drugie
– cały arkusz.

Zaznaczanie nieprzylegających do siebie komórek arkusza (wybór wielokrotny)

Zamiast wykonywać tą samą operację kilkakrotnie na różnych nieprzylegających do siebie frag-
mentach arkusza wygodniej będzie najpierw zaznaczyć te nieprzylegające obszary a następnie
wykonać żądaną operację – jeden raz. Aby zaznaczyć nieprzylegające do siebie komórki
arkusza wykorzystujemy:

klawiaturę i myszkę: trzymając cały czas wciśnięty klawisz Ctrl zaznaczamy myszką odpo-
wiednie obszary, kolumny lub wiersze,

tylko klawiaturę: po zaznaczeniu pierwszego obszaru wciskamy Shift-F8, przesuwamy kursor
i zaznaczamy kolejny obszar.

Zaznaczanie fragmentów arkusza z wykorzystaniem pola nazwy

Prostokątny obszar lub kilka obszarów – wpisując adres bloku/bloków, na przykład:

A1:B3 – prostokątny obszar rozpoczynający się w komórce A1 i kończący w komórce B3,

A1;B3 – dwie komórki: A1 i B3,

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

A1:B3;D1:E3 – dwa prostokątne obszary,

A1:B3;D1:E3;G10 – dwa prostokątne obszary i pojedyncza komórka.

Całe kolumny lub wiersze wpisując adres kolumn/wierszy, na przykład:

B:B – zaznaczenie kolumny B,

B:D – zaznaczenie kolumn od B do D,

7:10 – zaznaczenie wierszy od 7 do 10,

B:B;D:D – zaznaczenie kolumn B i D.

Zaznaczanie fragmentów arkusza poleceniem Przejdź do

Wpisując lub wybierając odpowiedni blok podobnie jak przy wykorzystaniu pola nazwy (skróty
klawiaturowe F5 i Ctrl-G).

Zaznaczanie komórek z określoną zawartością

Za pomocą polecenia Edycja/Przejdź do/Specjalnie, można zaznaczyć komórki o określonej
zawartości.

W powyższym przykładzie wybrano zaznaczenie tylko komórek zawierających stałe tekstowe.
Polecenie to może działać niejako dwustopniowo. Najpierw zaznaczamy jakiś obszar (np. pro-
stokąt), a następnie omawianym poleceniem zaznaczamy tylko określone komórki z tego obszaru.

Wykorzystanie trybu zaznaczania

Tryb zaznaczania służy do zaznaczania z wykorzystaniem wyłącznie klawiatury. Włącza się go
klawiszem F8. Na pasku stanu pojawia się informacja EXT o jego włączeniu. W dalszym ciągu
zaznaczania wykorzystuje się klawisze służące do poruszania się po arkuszu, ale już bez trzy-
mania klawisza Shift.
Naciśnięcie kombinacji Shift-F8 powoduje przerwanie zaznaczania, możliwość przesunięcia się
do innego obszaru i ponowne włączenie trybu zaznaczania klawiszem F8. W ten sposób, wyko-
rzystując wyłącznie klawiaturę, można zaznaczać nieprzylegające obszary.

Uwagi

Wykorzystanie do zaznaczania klawiatury znakomicie przyspiesza pracę w arkuszu.

Jeżeli w trakcie zaznaczania obszarów w arkuszu zaznaczonych jest kilka arkuszy to
we wszystkich z nich zostanie zaznaczony taki sam obszar. Kolejna operacja wykonana
na zaznaczonym bloku komórek zostanie zrealizowana we wszystkich arkuszach.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Zaznaczenie komórek przez
wpisanie adresów

Edycja/Przejdź do

Narzędzia główne/Edycja/Znajdź
i zaznacz/Przejdź do

Zaznaczenie komórek z określoną
zawartością

Edycja/Przenieś lub kopiuj arkusz

Narzędzia główne/Edycja/Znajdź
i zaznacz/Przejdź do – specjalnie

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 05-01.

Zaznaczanie fragmentów arkusza różnymi metodami

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 05-01.

Za pomocą myszki zaznacz (każdorazowo po wykonaniu likwiduj zaznaczenie):

obszar A1:D10,

obszar H3:K31,

obszar L11:BA4450.

Za pomocą klawiatury zaznacz te same obszary, co w punkcie 1.

Za pomocą pola nazwy zaznacz te same obszary, co w punkcie 1.

Za pomocą myszki zaznacz (każdorazowo po wykonaniu likwiduj zaznaczenie):

całą kolumnę C,

kolumny od E do I,

wiersz 7,

wiersze od 20 do 45.

Za pomocą odpowiednich skrótów klawiaturowych zaznacz te same obszary, co w poleceniu 4.

Wykorzystując jednocześnie klawiaturę i myszkę zaznacz wiersze o nieparzystych nume-
rach od 1 do 9.

Nie usuwając poprzedniego zaznaczenia, zaznacz dodatkowo kolumny A, C, E, G.

Nie usuwając poprzedniego zaznaczenia, zaznacz dodatkowo komórki B2, D10, I20.

Zlikwiduj zaznaczenie.

10.

Zaznacz cały arkusz

myszką,

klawiaturą.

11.

Przejdź do Arkusza2.

12.

Zaznacz myszką wszystkie nazwiska.

13.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz nazwiska odpowiednim skrótem klawiaturowym.

14.

Zaznacz myszką wszystkie nazwy przedmiotów.

15.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz nazwy przedmiotów odpowiednim skrótem klawiaturowym.

16.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz wszystkie imiona, nazwiska i oceny z WF.

17.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz wszystkie imiona, nazwiska oraz oceny z matematyki,
fizyki i chemii.

18.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz wiersze odnoszące się do uczniów o nazwisku Abacka
lub Abacki.

19.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz myszką cały obszar statystyki klasy (dolna część arkusza).

20.

Zlikwiduj zaznaczenie i zaznacz klawiaturą cały obszar statystyki klasy.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 05-02.

Wykorzystanie trybu zaznaczania

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 05-02.

Wykorzystując tryb zaznaczania zaznacz wszystkie nazwiska.

Zlikwiduj zaznaczenie i wykorzystując tryb zaznaczania zaznacz wszystkie imiona i nazwiska.

Zlikwiduj zaznaczenie i wykorzystując tryb zaznaczania zaznacz wszystkie nazwiska i oceny
z matematyki.

Zlikwiduj zaznaczenie i wykorzystując tryb zaznaczania zaznacz wszystkie imiona, nazwiska
oraz oceny z matematyki, fizyki i chemii.

Zlikwiduj zaznaczenie i wykorzystując tryb zaznaczania zaznacz wszystkie imiona, nazwiska
i średnie.

Przejdź do Arkusza2.

Zaznacz obszar od B2 do E10.

Rozszerz zaznaczenie na Arkusz4 i sprawdź czy w obu tych arkuszach zaznaczony jest obszar
od B2 do E10.

Przejdź do Arkusza3 i zaznacz w nim jednocześnie kolumnę C i E, wiersze 2 i 10 oraz obszar
od F12 do G20.

10.

Rozszerz zaznaczenie na Arkusz4 i sprawdź, jakie obszary są zaznaczone w Arkuszu2,
Arkuszu3 i Arkuszu4.

06. Wprowadzanie i edycja danych (I)

Typy danych

Liczby; do liczb zaliczane są także prawidłowo wpisane daty i godziny.

Przy wprowadzaniu część dziesiętną liczby oddziela się zazwyczaj (w Polsce) przecin-
kiem. Jest to określone w ustawieniach regionalnych systemu Windows.

Liczby mogą być wyświetlane na rozmaite sposoby – określa to sposób formatowania
liczby. Na przykład 33311,625 może być wyświetlane np. jako 33311,63, 33312, 33311 5/8
3331162%, 14 marca 1991, 15:00 czy 3:00 PM.

Arkusze kalkulacyjne zapamiętują daty jako kolejne liczby całkowite; Liczba 1 odpo-
wiada (zwykle) dacie 1 stycznia 1900 roku, liczba 2 – dacie 2 stycznia 1900 roku itd.
Ten sposób zapamiętywania dat pozwala na łatwe obliczenia na przykład liczby dni
pomiędzy dwoma datami (odejmowanie dat). W innym systemie liczba 1 odpowiada
dacie 2 lutego 1904.

Arkusz prawidłowo rozpoznaje daty wprowadzane w postaci określonej w ustawieniach
regionalnych systemu Windows. Dla Polski jest to układ rok-miesiąc-dzień.

Godziny są zapamiętywane jako część ułamkowa liczby, ułamek doby, na przykład 0,25
to 1/4 doby czyli 6:00, 0,5 – 12:00 0,875 – 21:00. Arkusz prawidłowo rozpoznaje
godziny wprowadzane w postaci określonej w ustawieniach regionalnych systemu
Windows. Dla Polski jest to układ godzina:minuty:sekundy (te ostatnie są nieobo-
wiązkowe).

Teksty.

Jeżeli wprowadzana wielkość ma być tekstem a arkusz interpretuje ją jako liczbę, datę
czy godzinę – należy taką wielkość poprzedzić apostrofem.

Jeżeli chcemy wymusić podział tekstu w komórce na wiersze naciskamy po każdym
wierszu kombinację klawiszy Alt-Enter.

Wartości logiczne: PRAWDA i FAŁSZ.

Wprowadzanie danych

Aby wprowadzić dane do komórki należy ustawić się w tej komórce (uczynić tę komórkę
aktywną) i wpisać dane. Po wpisaniu zatwierdzamy je klawiszem Enter (co powoduje przejście
do kolejnego wiersza), Tab (co powoduje przejście do następnej komórki) lub w inny sposób
przemieszczamy się do innej komórki arkusza. Naciśnięcie podczas wprowadzania danych kla-
wisza Esc powoduje cofnięcie wprowadzonych zmian.

Jednoczesne wprowadzanie tych samych danych do wielu komórek arkusza

Aby wprowadzić tą samą wielkość jednocześnie do większej liczby komórek należy te komórki
zaznaczyć, wprowadzić żądaną wielkość i zatwierdzić kombinacją klawiszy Ctrl-Enter.

Edycja (poprawianie) danych

Na pasku formuły – po jednokrotnym kliknięciu.

W komórce:

po dwukrotnym kliknięciu,

po włączeniu trybu edycji klawiszem F2.

Zmiany zatwierdzamy tak samo jak przy wprowadzaniu danych.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Cofanie i przywracanie zmian

Myszką – z wykorzystaniem przycisków Cofnij i Ponów na pasku narzędzi Standardowy.

Klawiaturą – kombinacjami klawiszy Ctrl-Z (cofnij) i Ctrl-Y (ponów).

Z menu – poleceniami Edycja/Cofnij i Edycja/Ponów.

Niektórych operacji nie można cofnąć – na przykład usunięcia arkusza.

Niektóre czynności, na przykład zapisanie skoroszytu, powodują „zapomnienie” dokonanych
zmian i w rezultacie polecenie Cofnij staje się niedostępne.

Usuwanie danych

Klawiaturą – klawiszem Delete.

Z menu – poleceniem Edycja/Wyczyść/Zawartość.

Z menu podręcznego – poleceniem Wyczyść zawartość.

Przed usunięciem danych można zaznaczyć blok komórek.

Uwagi

Jeżeli zaznaczonych jest kilka arkuszy to wszystkie z wymienionych wyżej operacji dotyczą
wszystkich tych arkuszy.

Uwagi do wersji 2007

Przyciski Cofnij i Ponów znajdują się na pasku Szybki dostęp.

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Cofnięcie zmian

Edycja/Cofnij

brak

Odblokowanie okien

Edycja/Ponów

brak

Usuwanie danych

Edycja/Wyczyść/Zawartość

Narzędzia główne/Edycja/Wyczyść/
Wyczyść zawartość

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 06-01.

Wprowadzanie i edycja danych różnego typu

Czas wykonania: 7 minut

Uruchom program Excel i pustym skoroszycie wykonaj następujące polecenia.

Wpisz do komórek A1, A2, A3 i następnych kolejno liczby: 1, 1,41, 1,417, -1,417,
1,417528, 123000000.

Do komórki A7 wpisz liczbę 123000000000.

Wpisz do komórek B1, B2, B3 i następnych kolejno liczby 32, 32,23, 32,230, 32,2305, 032,
-032,230.

Wpisz do komórki B7 liczbę 032,230 poprzedzając ją apostrofem.

Wpisz do komórek C1, C2, C3 i następnych kolejno teksty: Ala, Tomek, Genowefa Woźniak,
Piotr Kowalski, Piotr Nowak.

Wpisz do komórek D1 i D2 kolejno teksty: prawda, fałsz. Do komórki D3 wpisz tekst prawda
poprzedzając go apostrofem.

Wpisz do komórek E1, E2, E3 i następnych kolejno daty i godziny: 2006-10-11, 06-10-11,
11 październik 2006, październik 2006, 16:35; 16:35:10, 2006-10-11 16:35.

Porównaj wygląd Twojego arkusza z wydrukiem.

W komórce A4 usuń minus przed liczbą.

W komórce A6 usuń trzy zera z liczby.

10.

W komórce B4 usuń dwie ostatnie liczby z części dziesiętnej.

11.

W komórce C5 zmień imię na Jan.

12.

W komórce C3 usuń spację pomiędzy imieniem i nazwiskiem i wprowadź tam koniec
wiersza.

13.

W komórce C4 usuń spację pomiędzy imieniem i nazwiskiem i wprowadź tam koniec
wiersza.

14.

W komórce E1 zmień miesiąc na listopad.

15.

W komórce E7 zmień godzinę na 15:35.

16.

Cofnij osiem ostatnich zmian.

17.

Przywróć osiem ostatnich zmian.

18.

Cofnij wszystkie wprowadzone zmiany.

19.

Przywróć wszystkie wprowadzone zmiany.

20.

Usuń zawartość komórki A1.

21.

Usuń zawartość komórek od C1 do C5.

22.

Usuń zawartość komórek B1, B3, B5, B7, E2, E4, E6.

23.

Cofnij trzy ostatnie zmiany.

24.

Usuń zawartość komórek od A1 do B3 i od D2 do E7.

25.

Cofnij ostatnią zmianę.

07. Wprowadzanie i edycja danych (II)

Wypełnianie komórek seriami danych

Za pomocą menu:

do komórki początkowej wpisać wartość początkową,

wydać polecenie Edycja/Wypełnij/Serie danych,

wypełnić formularz.

W przykładzie powyżej wypełniana będzie kolumna wartościami zwiększającymi się
o 10 aż do 100 000. (U w a g a : określenie Wzrost oznacza szereg geometryczny.)

Za pomocą myszki:

wypełnić co najmniej dwie początkowe komórki,

zaznaczyć wypełnione komórki i myszką przeciągnąć uchwyt (mały czarny kwadrat na
dolnym narożniku zaznaczonego obszaru).

Zaznaczony obszar powinien zostać wypełniony na podstawie schematu zaprezentowanego
w początkowych komórkach (w praktyce bywa różnie – w szczególności nie są rozpozna-
wane schematy szeregów geometrycznych).

Wyszukiwanie danych

Z menu poleceniem Edycja/Znajdź.

Skrótem klawiaturowym Ctrl-F.

Jeżeli przed wydaniem polecenia zaznaczony był fragment arkusza, wówczas tylko on będzie
przeszukiwany. Dodatkowe opcje wyszukiwania są dostępne pod przyciskiem Opcje.

Zamiana danych

Z menu poleceniem Edycja/Zamień.

Skrótem klawiaturowym Ctrl-H.

Jeżeli przed wydaniem polecenia zaznaczony był fragment arkusza, wówczas zamiana będzie
dokonywana tylko w tym fragmencie. Dodatkowe opcje są dostępne pod przyciskiem Opcje.
Rysunek (na następnej stronie) prezentuje menu zastępowania z rozwiniętymi opcjami.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Przenoszenie danych

Myszką – uchwycić i przeciągnąć krawędź komórki lub zaznaczonego obszaru (ale nie
uchwyt!); kursor powinien mieć postać białej strzałki.

Z menu:

poleceniem Edycja/Wytnij – mrugająca linia pokazuje blok komórek do przeniesienia,

poleceniem Edycja/Wklej – komórki zostają przeniesione na nowe miejsce; zamiast
wydawać to polecenie można nacisnąć klawisz Enter.

Z menu podręcznego poleceniami Wytnij i Wklej.

Skrótami klawiaturowymi Ctrl-X (wytnij) i Ctrl-V (wklej).

Kopiowanie danych

Myszką:

trzymając wciśnięty klawisz Ctrl uchwycić i przeciągnąć krawędź komórki lub zazna-
czonego obszaru (nie uchwyt!); kursor powinien mieć postać białej strzałki z małym
znakiem plus;

przeciągając uchwyt (czarny kwadracik w prawym dolnym narożniku komórki) – w ten
sposób można skopiować zawartość komórki do komórek sąsiednich;

dwukrotnie klikając uchwyt – powoduje skopiowanie w pionie, działa, gdy sąsiednia
kolumna jest wypełniona.

Z menu:

poleceniem Edycja/Kopiuj – mrugająca linia pokazuje blok komórek do skopiowania,

poleceniem Edycja/Wklej – komórki zostają wklejone w nowe miejsce; zamiast wyda-
wać to polecenie można nacisnąć klawisz Enter.

Z menu podręcznego poleceniami Kopiuj i Wklej.

Skrótami klawiaturowymi Ctrl-C (kopiuj) i Ctrl-V (wklej).

Uwagi

Jeżeli zaznaczonych jest kilka arkuszy to opisane wyżej operacje dotyczą wszystkich tych
arkuszy.

Schowek (polecenie Widok/Schowek) oferuje możliwość zapamiętania wielu skopiowanych
fragmentów arkusza, a następnie możliwość ich selektywnego wklejania.

Uwagi do wersji 2007

Przy rozpoczynaniu przenoszenia danych myszką kursor powinien mieć postać czterech
strzałek (podczas przeciągania zamienia się na białą strzałkę).

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Serie danych

Edycja/Wypełnij/Serie danych

Narzędzia główne/Edycja/
Wypełnienie/Serie danych

Wyszukiwanie danych

Edycja/Znajdź

Narzędzia główne/Edycja/Znajdź
i zaznacz/Znajdź.

Zastępowanie danych

Edycja/Zamień

Narzędzia główne/Edycja/Znajdź
i zaznacz/Zamień

Wycinanie danych z przeniesieniem
do schowka

Edycja/Wytnij

Narzędzia główne/Schowek/Wytnij

Kopiowanie danych do schowka

Edycja/Kopiuj

Narzędzia główne/Schowek/Kopiuj

Wklejanie danych ze schowka

Edycja/Wklej

Narzędzia główne/Schowek/Wklej

Schowek

Widok/Schowek

Narzędzia główne/Schowek

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 07-01.

Serie danych

Czas wykonania: 8 minut

Uruchom program Excel i pustym skoroszycie wykonaj następujące polecenia.

Za pomocą menu do kolumny A wprowadź kolejne liczby całkowite od 1 do 100.

Za pomocą menu do kolumny B wprowadź kolejne nieparzyste liczby całkowite od 1 do 99.

Za pomocą menu do kolumny C wprowadź kolejne parzyste liczby całkowite od 2 do 100.

W kolumnach D, E i F wykonaj polecenia od 1 do 3 za pomocą myszki.

Do kolumny G wprowadź liczby: 10, 20, 30 itd. aż do 1000.

Do kolumny H wprowadź daty od 1 stycznia 2008 do 31 grudnia 2008.

Do kolumny I wprowadź daty dni roboczych od 1 stycznia 2008 do 31 grudnia 2008.

Do kolumny J wprowadź daty wszystkich niedziel w 2008 roku (pierwsza niedziela przy-
padała 6 stycznia 2008).

Do kolumny K wprowadź daty wszystkich sobót w 2008 roku.

10.

Do kolumny L wprowadź daty ostatnich dni miesiąca dla lat 2006-2010 (czyli 31 stycznia
2006, 28 lutego 2006, 31 marca 2006 itd.).

11.

Do kolumny M wprowadź kolejne pełne godziny od 0:00 do 23:00.

12.

Do kolumny N wprowadź kolejne godziny od 8:00 do 16:00 z krokiem co 15 minut.

13.

Do kolumny O wprowadź kolejne godziny od 8:00 do 16:00 z krokiem co 5 minut.

14.

W Arkuszu2 i Arkuszu3 jednocześnie wprowadź w kolumnie A liczby od 1 do 1000.
Sprawdź czy zmiany naniosły się w obu arkuszach.

15.

W Arkuszu2 i Arkuszu3 jednocześnie usuń liczby od 500 wzwyż. Sprawdź czy zmiany
naniosły się w obu arkuszach.

16.

W Arkuszu2 i Arkuszu3 jednocześnie wprowadź w kolumnie B daty od 1 listopada 2008
do 31 grudnia 2008.

17.

W Arkuszu2 i Arkuszu3 jednocześnie usuń daty od 1 grudnia 2008 wzwyż. Sprawdź czy
zmiany naniosły się w obu arkuszach.

18.

Wstaw w pierwszym wierszu od komórki C2 kolejne liczby od 1 do 50.

Zadanie 07-02.

Wyszukiwanie i zamiana danych

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 07-02.

Znajdź osobę o imieniu Oskar.

Znajdź osobę o imieniu Tekla.

Znajdź osoby mające szóstkę z polskiego

Znajdź osobę urodzoną 25 marca 1990 roku.

Znajdź osoby urodzone w marcu.

Zmień oceny z WF – z jedynek na dwójki.

Zmień oceny z polskiego – z szóstek na piątki.

Usuń wszystkie jedynki.

Usuń wszystkie dwójki.

10.

Zmień wszystkim osobom rok urodzenia z 1990 na 1991.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 07-03.

Przenoszenie i kopiowanie danych

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 07-03.

Przenieś myszką zawartość komórki A1 do komórki H1.

Przenieś myszką zawartość komórki A6 do komórki H2.

Przenieś myszką zawartość komórki A7 do komórki A6.

Przenieś myszką zawartość komórki A2 do komórki A7.

Przenieś myszką zawartość komórek od A3 do A7 do komórek od A1 do A5.

Przenieś myszką zawartość komórek H1 i H2 do komórek A6 i A7.

Za pomocą menu lub menu podręcznego przenieś zawartość komórek C1 i C2 do komórek
D1 i D2.

Usuń zawartość komórki D3.

Za pomocą menu lub menu podręcznego przenieś zawartość komórek od C3 do C5 do
komórek od C1 do C3.

10.

Za pomocą skrótów klawiaturowych przenieś zawartość komórek od B1 do B7 do komórek
od H1 do H7.

11.

Za pomocą skrótów klawiaturowych przenieś zawartość komórek od E1 do E7 do komórek
od B1 do B7.

12.

Za pomocą skrótów klawiaturowych przenieś zawartość komórek od H1 do H7 do komórek
od E1 do E7.

13.

Za pomocą myszki skopiuj zawartość komórki C3 do komórki A10.

14.

Za pomocą myszki skopiuj zawartość komórki C2 do komórki A11.

15.

Za pomocą myszki skopiuj zawartość komórki C1 do komórki A12.

16.

Za pomocą menu lub menu podręcznego skopiuj zawartość komórki B7 do komórki E10.

17.

Za pomocą menu lub menu podręcznego skopiuj zawartość komórki B3 do komórki E11.

18.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórki B2 do komórki E12.

19.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórki B4 do komórki E13.

20.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórek od D1 do D2 do komórek
od C10 do C11.

21.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórki A1 do komórek od D10
do D13.

22.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórki D1 do komórek od A15
do E15.

23.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórek od D1 do D2 do komórek
od A17 do E18.

24.

Za pomocą skrótów klawiaturowych skopiuj zawartość komórek od D1 do D2 do komórek
od A17 do E18.

08. Operacje na kolumnach, wierszach i komórkach

Wstawianie i usuwanie kolumn i wierszy

Wstawianie z menu – poleceniami Wstaw/Kolumny, Wstaw/Wiersze. Kolumny lub wiersze
są wstawiane w miejscu, gdzie znajduje się aktywna komórka lub w miejscu, gdzie znajdują
się zaznaczone komórki. Jeżeli przed wydaniem polecenia zostaną zaznaczone wiersze lub
kolumny wystarczy wydać polecenie Wstaw.

Usuwanie z menu – poleceniami Edycja/Usuń/Cały wiersz, Edycja/Usuń/Cała kolumna.
Kolumny czy wiersze są usuwane z miejsca, gdzie znajduje się aktywna komórka lub z
miejsca, gdzie znajdują się zaznaczone komórki. Jeżeli przed wydaniem polecenia zostaną
zaznaczone wiersze lub kolumny wystarczy wydać polecenie Usuń.

Wstawianie i usuwanie z menu podręcznego komórek poleceniami Wstaw/Cały wiersz
i Wstaw/Cała kolumna oraz Usuń/Cały wiersz i Usuń/Cała kolumna (patrz rysunek niżej).

Wstawianie i usuwanie z menu podręcznego nagłówków kolumn i wierszy poleceniami
Wstaw i Usuń.

Wstawianie i usuwanie komórek

Wstawianie z menu – poleceniem Wstaw/Komórki; następnie należy określić jak mają
zostać przesunięte inne komórki z danymi – w dół czy w prawo (patrz rysunek wyżej).

Usuwanie z menu – poleceniem Edycja/Usuń; następnie należy określić jak mają zostać
przesunięte inne komórki z danymi – w górę czy w lewo.

Wstawianie i usuwanie z menu podręcznego – poleceniami Wstaw i Usuń.

Ustalanie szerokości kolumn

Myszką:

przeciągając linię oddzielającą nagłówki kolumn,

dwukrotnie klikając linię oddzielającą nagłówki kolumn – dopasowanie szerokości
kolumny do zawartości całej kolumny.

Z menu poleceniem Format/Kolumna:

Szerokość – szerokość kolumny w znakach,

Autodopasowanie obszaru – szerokość kolumny dopasowana do zaznaczonych komórek,

Standardowa szerokość – ustalenie szerokości kolumn, które do tej pory nie miały
zmienianej szerokości.

Z menu podręcznego nagłówka kolumny poleceniem Szerokość kolumny – szerokość ko-
lumny w znakach.

Ustalanie wysokości wiersza

Analogicznie do szerokości kolumny. Wyjątki:

wysokości wiersza podawane są w punktach,

zamiast opcji Autodopasowanie obszaru jest Autodopasowanie – dopasowanie wyso-
kości wiersza na podstawie zawartości całego wiersza.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Ukrywanie i odkrywanie kolumn i wierszy

Myszką – przeciągając linię oddzielającą nagłówki kolumn/wierszy.

Z menu

poleceniami Format/Kolumna(Wiersz)/Ukryj, Format/Kolumna(Wiersz)/Odkryj,

przez ustalenie szerokości kolumny (wysokości wiersza) na 0.

Z menu podręcznego nagłówków kolumn (wierszy) poleceniami Ukryj i Odkryj.

Skrótami klawiaturowymi:

Ctrl-0, Ctrl-Shift-0 – ukrywanie i odkrywanie kolumny,

Ctrl-9, Ctrl-Shift-9 – ukrywanie i odkrywanie wierszy.

Uwagi

Przy wstawianiu kolumn, wierszy i komórek końcowy efekt zależy od tego czy zaznaczono
je jako zwarty obszar, czy jako kilka obszarów (z klawiszem Ctrl).

Jeżeli zaznaczonych jest kilka arkuszy to wszystkie z wymienionych wyżej operacji dotyczą
wszystkich tych arkuszy.

Jeżeli w komórce widoczne są znaki ### to (prawie zawsze) oznacza to, że kolumna jest
zbyt wąska, aby wyświetlić liczbę lub wartość logiczną.

Omawiane polecenia mogą dotyczyć jednorazowo większej liczby kolumn lub wierszy.
W szczególności jednoczesne ustalanie szerokości kilku kolumn lub wysokości kilku
wierszy daje estetyczny wygląd arkusza.

Aby odkryć kolumny (wiersze) ukryte można je zaznaczyć, albo ustawić w nich aktywną
komórkę. Zaznaczenie ukrytych kolumn (wierszy) jest możliwe przez zaznaczenie kolumn
(wierszy) sąsiednich. Ustawienie komórki aktywnej w ukrytej kolumnie (ukrytym wierszu)
jest możliwe przez wykorzystanie pola nazwy lub polecenia Edycja/Przejdź do.

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Wstawianie kolumn (wierszy)

Wstaw/Kolumny/(Wiersze)

Narzędzia główne/Komórki/Wstaw/
Wstaw kolumny arkusza(Wstaw
wiersze arkusza)

Usuwanie kolumn (wierszy)

Edycja/Usuń/Cała kolumna(Cały
wiersz)

Narzędzia główne/Komórki/Usuń/
Usuń wiersze arkusza(Usuń kolumny
arkusza)

Wstawianie komórek

Wstaw/Komórki

Narzędzia główne/Komórki/Wstaw/
Wstaw komórki

Usuwanie komórek

Edycja/Usuń

Narzędzia główne/Komórki/Usuń/
Usuń komórki

Ustalanie szerokości kolumny
(wysokości wiersza)

Format/Kolumna(Wiersz)

Narzędzia główne/Komórki/Format

Ukrywanie i odkrywanie kolumn
i wierszy

Format/Kolumna(Wiersz)/Ukryj
(Odkryj)

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Ukryj i odkryj/Ukryj(Odkryj)
kolumny(wiersze)

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 08-01.

Wstawianie i usuwanie kolumn, wierszy i komórek

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 08-01.

Usuń kolumnę D.

Usuń kolumnę B.

Cofnij dwie ostatnie zmiany.

Usuń kolumny od B do D.

Cofnij ostatnią zmianę.

Usuń wiersze od 3 do 5.

Usuń wiersze od 1 do 3.

Cofnij dwie ostatnie zmiany.

Wstaw pustą kolumnę C.

10.

Wstaw pustą kolumnę F.

11.

Wstaw pusty wiersz 3.

12.

Cofnij trzy ostatnie zmiany.

13.

Wstaw puste kolumny od A do C.

14.

Wstaw puste wiersze od 1 do 5.

15.

Cofnij dwie ostatnie zmiany.

16.

Wstaw komórki C3 i C4 przesuwając pozostałe komórki w dół.

17.

Wstaw komórki od D1 do D4 przesuwając pozostałe komórki w dół.

18.

Wstaw komórki D1 do D4 przesuwając pozostałe komórki w prawo.

19.

Usuń komórki od A1 do A3 przesuwając pozostałe komórki w górę.

20.

Usuń komórki C1 i C2 przesuwając pozostałe komórki w lewo.

Porównaj wygląd Twojego arkusza z wydrukiem.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 08-02.

Szerokość kolumn i wysokość wierszy

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 08-01.

Przewiń ekran tak, aby widoczny był obszar R60:U66.

Za pomocą myszki zmniejsz w kilku krokach szerokość kolumny R tak, aby w dwóch
ostatnich komórkach kolumny pojawiły się znaki #####.

Za pomocą myszki zwiększ w kilku krokach szerokość kolumny R tak, aby w dwóch
ostatnich komórkach pojawiły się liczby. Zwróć uwagę na przedostatnią komórkę.

Za pomocą myszki zwiększ w kilku krokach szerokość kolumny W tak, aby zniknęły znaki
#####.

Za pomocą myszki zwiększ w kilku krokach szerokość kolumny V tak, aby zniknęły znaki
#####.

Cofnij dwie ostatnie zmiany.

Automatycznie dopasuj szerokość kolumny W.

Automatycznie dopasuj szerokość kolumny V.

Automatycznie dopasuj szerokość kolumny U.

10.

Dopasuj szerokość kolumny U do zawartości komórek U61:U62 (za pomocą menu).

11.

Dopasuj szerokość kolumny V do zawartości komórek V63:V64.

12.

Ustal szerokość kolumn od R do W na 13 znaków

13.

Automatycznie dopasuj szerokość tych kolumn gdzie występują znaki #####.

14.

Ukryj kolumny od U do W.

15.

Zmień wysokość wierszy od 60 do 66 na 30 punktów.

16.

Automatycznie dopasuj wysokość wiersza 60.

17.

Automatycznie dopasuj wysokość pozostałych wierszy (61 do 66).

18.

Ukryj wiersze 61, 63 i 65.

19.

Odkryj kolumnę W.

20.

Odkryj wiersz 63.

09. Formatowanie komórek

Polecenie formatowania komórek

Z menu – polecenie Format/Komórki.

Menu podręczne komórek, nagłówków kolumn i wierszy – polecenie Formatuj komórki.

Skrót klawiaturowy Ctrl-1.

Niektóre polecenia znajdują się na standardowych paskach narzędzi, głównie Formatowanie.

Desenie

Za pomocą karty Desenie można określić tło (wypełnienie) komórek.

Zalecana jest duża powściągliwość przy wprowadzaniu do komórek deseni.

Wskazane są jasne kolory tła.

ró

śl

ró

ęg

ię

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Obramowania

Kartą tą określa się sposób obramowania komórek i ewentualne linie skośne wewnątrz komórek.

Kolejność postępowania:

wybrać rodzaj i kolor linii,

zaznaczyć, które linie mają tak wyglądać.

W przykładzie powyżej linia nad i pod zaznaczonym blokiem będzie podwójna, na lewo
i prawo od zaznaczonego bloku – pogrubiona, wewnątrz bloku – cienka.

Linie siatki standardowo nie są drukowane.

Zalecane są ciemne kolory linii.

Wyrównanie

Polecenia na tej karty określa się położenie zawartości komórek (liczby, tekstu) względem
granic komórek.

Zamiast Scalania komórek lepsze jest Wyrównywanie zaznaczenia do środka.

Włączenie automatycznego Zawijania tekstu może spowodować nieprawidłowe działanie
automatycznego dopasowywania szerokości kolumn i wysokości wierszy.

ustawienia wspólne

dla bloku komórek

ustawienia

pojedynczych linii

wybór rodzaju linii

wybór koloru linii

wyrównywanie

pionowe

wyrównywanie

poziome

wcięcia poziome

zawijanie tekstu

dopasowywanie

rozmiaru tekstu

scalanie komórek

pionowy układ liter

obrót tekstu

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Włączenie automatycznego Zmniejszania czcionki może spowodować, że arkusz będzie
wyglądał chaotycznie.

Litery w układzie pionowym są dość trudne do odczytania – lepszym rozwiązaniem jest
obrót tekstu o +90°.

Do „ręcznego” złamania tekstu w komórce służy Alt-Enter.

Czcionka

Polecenia karty służą do zmiany czcionki używanej w komórkach oraz wprowadzenia wyróżnień.

Zwiększenie „pojemności” arkusza można uzyskać nie tylko zmniejszając czcionkę, ale
także wybierając odpowiedni rodzaj czcionki np. Arial Narrow zamiast Arial.

Polecenia karty Czcionka są dostępne, jako jedyne, także dla fragmentów tekstów w komór-
kach. Format fragmentu tekstu nie jest usuwany przy czyszczeniu formatowania.

Liczby

Za pomocą karty Liczby określa się sposób prezentowania liczb w arkuszach.

kategoria

opcje zależne
od wybranej
kategorii

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Kategoria

Przykład

Opis

Ogólne

39440,5528

– bez szczególnego formatu
– usuwane nieznaczące zera

Liczbowe

39440,553

0,000

39 440,6

– najczęściej używany format liczbowy
– ustalona liczba miejsc dziesiętnych
– ewentualnie separator tysięcy, milionów itd.

Walutowe

39 440,55 zł

-39 440,55 zł

0,00 zł

– ustalona liczba miejsc dziesiętnych
– separator tysięcy
– ewentualny symbol waluty
– ewentualny kolor czerwony dla liczb ujemnych

Księgowe

39 440,55 zł

- 39 440,55 zł

- zł

– jak walutowe
– inny sposób wyświetlania znaku „minus”
– zamiast zera wyświetlany myślnik

Data

2007-12-24 – liczby nieujemne wyświetlane jako daty

Czas

13:16:02 – liczby nieujemne wyświetlane jako czas

Procentowe

3944055,28% – liczby przemnożone przez 100 i ze znakiem%

Ułamkowe

39440 5/9 – różne postacie ułamków

Naukowe

3,94E+04 – zapis wielkich liczb głównie w naukach ścisłych i przyrodniczych

Tekstowe

039440,55280 – wyświetlane jak wpisywane, np. wraz z nieznaczącymi zerami

Specjalne

39-441 – nietypowe formaty (kody pocztowe, telefony)

– głównie dla baz danych

Niestandardowe

Pn, 24.12.2007 – definiowane przez użytkownika

Wprowadzenie dowolnego formatu liczbowego nie zmienia zawartości komórek. Zawartość
komórki jest widoczna na pasku formuły.

W szczególności określenie liczby miejsc dziesiętnych NIE ZAOKRĄGLA liczby w komórce.
W dalszych obliczeniach uwzględniana jest rzeczywista, a nie wyświetlana, wartość
z komórki.

Wprowadzanie symboli waluty uzasadnione jest w tych wypadkach, gdy w jednym arkuszu
występują różne waluty. W pozostałych sytuacjach jedynie zmniejsza czytelność arkusza.

Skróty klawiaturowe:

Ctrl-Shift-` – kategoria Ogólne,

Ctrl-Shift-1 – kategoria Liczbowe, dwa miejsca dziesiętne, separator tysięcy,

Ctrl-Shift-2 – kategoria Czas, gg:mm,

Ctrl-Shift-3 – kategoria Data, dd-mmm-rr,

Ctrl-Shift-4 – kategoria Walutowe, dwa miejsca dziesiętne, symbol zł,

Ctrl-Shift-5 – kategoria Procentowe, bez miejsc dziesiętnych,

Ctrl-Shift-5 – kategoria Naukowe, dwa miejsca dziesiętne.

Liczby a data i czas

Daty są zapamiętywane jako liczby całkowite dodatnie.

Liczba 1 odpowiada (zazwyczaj) dacie 1 stycznia 1900 roku, liczba 2 – dacie 2 stycznia
1900 roku, liczba 3 – dacie 3 stycznia 1900 roku itd.

Przez odpowiednie sformatowanie liczby dodatnie mogą być wyświetlane jako daty.

Czas jest w Excelu zapamiętywany jako część ułamkowa liczby.

Liczba 1 odpowiada jednej dobie czyli 24 godzinom, liczba 0,5 – 12 godzinom, liczba 0,25
– 6 godzinom itd.

Przez odpowiednie sformatowanie liczby dodatnie mogą być wyświetlane jako godziny,
minuty, sekundy i dziesiętne części sekundy.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Przez połączenie liczby całkowitej i części ułamkowej można zapisać datę wraz z godziną,
na przykład liczba 2,25 odpowiada dacie 2 stycznia 1900 roku, godzina 6:00 a liczba
41255,5084736111 dacie 12 grudnia 2012 roku, godzina 12:12 i 12,1 sekund.

Istnieje standard wyświetlania dat w którym liczba 1 odpowiada dacie 2 lutego 1904 roku.

Ochrona

Karta umożliwia wprowadzenie blokowania komórek (uniemożliwia wprowadzanie zmian) i
ochronę formuł (będą one niewidoczne). Blokowanie komórek i ukrywanie formuł staje się
skuteczne dopiero po włączeniu ochrony arkusza poleceniem Narzędzia/Ochrona/Chroń
arkusz.

Uwagi

Formatowanie arkusza jest z reguły jedną z ostatnich czynności wykonywanych przy pracy
nad nim.

Radykalne przyspieszenie wydajności można uzyskać stosując wybór wielokrotny (z kla-
wiszem Ctrl).

Do szybkiego przenoszenia formatu komórki za pomocą myszki służy Malarz formatów
– przycisk na pasku narzędzi Formatowanie.

Do szybkiego czyszczenia arkusza z formatów służy polecenie Edycja/Wyczyść/Formaty.

Uwagi do wersji 2007

Polecenia formatowania znajdują się na wstążce Narzędzia główne w grupach Czcionka,
Wyrównanie, Liczba. Korzystając z małych strzałek znajdujących się przy tych grupach
można szybko rozwinąć pełne menu formatowania komórek.

Zamiast karty Desenie jest karta Wypełnienie. Udostępnia ona dodatkowe opcje związane z
tłem komórek – należy je stosować z wyczuciem, pamiętając o skutkach na wydruku.

Malarz formatów występuje jako polecenie w grupie Narzędzia główne/Schowek.

Odpowiedniki poleceń

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Formatowanie komórek

Format/Komórki

Narzędzia główne/Komórki/Format/
Formatuj komórki

Czyszczenie formatowania

Edycja/Wyczyść/Formaty

Narzędzia główne/Edycja/Wyczyść/
Wyczyść formaty

Ochrona arkusza

Narzędzia/Ochrona/Chroń arkusz

Recenzja/Zmiany/Chroń arkusz

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 09-01.

Obramowania i desenie

Czas wykonania: 3 minuty

Uruchom program Excel i w pustym skoroszycie utwórz tabelę zgodnie z poniższym wzorcem.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 09-02.

Wyrównywanie zawartości komórek

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 09-02.
Sformatuj zawartość kolumny B zgodnie z opisem i poniższym wzorcem (uwaga: linie
na wydruku to linie siatki).

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 09-03.

Czyszczenie formatowania, czcionka

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 09-03.

W kolumnie B wyczyść istniejące formatowanie.

Sformatuj teksty w kolumnie B zgodnie z opisem i poniższym wzorcem.

Zadanie 09-04.

Wyrównanie, czcionka, obramowanie

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 09-04.

Ustal wysokość wiersza 60 na 30 punktów.

W komórce R60 ustal sposób wyrównywania tekstu: poziomo – środek, pionowo – środek.

W komórce R61 wyrównaj tekst do lewej krawędzi.

W komórce T62 wyrównaj tekst do prawej krawędzi.

Zaznacz blok komórek R62:R66 i wprowadź wyrównywanie tekstu do środka

Ustal szerokość kolumny T na 10 znaków.

W bloku komórek T60:T66 wprowadź zawijanie tekstu.

Zaznacz komórki T60 i U60 i scal je.

Wyśrodkuj w poziomie zawartość utworzonej komórki.

10.

Scal komórki S64:S66 i wyśrodkuj pozostałą zawartość w pionie.

11.

Nachyl zawartość komórek R63:T63 pod kątem 45 stopni.

12.

W komórce T63 wyłącz zawijanie tekstu.

13.

W całym bloku R60:U66 zmień czcionkę na Times New Roman 11 pt.

14.

W komórce T61 zastąp tekst Tomek tekstem

15.

Wokół komórki T65 wprowadź podwójną ramkę.

16.

Wokół bloku komórek R61:U61 wprowadź pojedynczą grubą ramkę. Wewnątrz tego bloku
wprowadź pojedyncze cienkie linie pionowe.

Porównaj wynik z wydrukiem (uwaga: na wydruku występują zarówno obramowania, jak i linie siatki).

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 09-05.

Formaty liczbowe

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 09-05.
Sformatuj liczby w kolumnie C zgodnie z opisem i poniższym wzorcem. W trakcie pracy
porównuj wygląd liczb z ich wartością zawartą w kolumnie B (uwaga: linie na wydruku
są liniami siatki)

Zadanie 09-06.

Formaty liczbowe

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 09-06.

W obszarze R60:U66 wyczyść formatowanie.

Do komórek V60, V61, V62 i następnych wprowadź kolejno liczby: 37905, 37906, 37907,
1, 0, -1, -37905.

Do komórek W60, W61, W62 i następnych wprowadź kolejno liczby: 0,25, 0,5, 0,75, 1, 0,
0,27, 37905,27.

W bloku komórek R60:R66 wprowadź format liczb: liczbowe, z dwoma miejscami
dziesiętnymi i z separatorem tysięcy.

Zmniejsz szerokość kolumny R do 10 znaków.

Dobierz optymalnie szerokość kolumny R.

W bloku komórek R60:R66 zmniejsz liczbę miejsc dziesiętnych do 0 a następnie zwiększ do 4.
Wybierz taki format, w którym liczy ujemne wyświetlają się z minusem i w kolorze
czerwonym.

W bloku komórek S60:S66 wybierz format walutowy, z dwoma miejscami dziesiętnymi
i symbolem euro. Zwróć uwagę na liczbę w komórce S66.

Wstaw pustą kolumnę T i wprowadź do komórek T60, T61, T62 i następnych kolejno
liczby: 0, 1, 0,76, 1,26, -1, 12, -12.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

10.

W bloku komórek T60:T66 wprowadź poniższe formaty i obserwuj, które z nich są najbar-
dziej „oszczędne” a które najbardziej „rozrzutne” jeśli brać pod uwagę szerokość kolumny:

format walutowy z symbolem zł i dwoma miejscami dziesiętnymi,

ustal optymalną szerokość kolumny,

format walutowy bez symbolu waluty,

ustal optymalną szerokość kolumny,

wprowadź format księgowy bez symbolu waluty,

ustal optymalną szerokość kolumny,

format liczbowy z dwoma miejscami dziesiętnymi,

ustal optymalną szerokość kolumny.

11.

W bloku komórek T60:T66 wprowadź format procentowy z dwoma miejscami dziesiętnymi.

12.

Za pomocą przycisku na pasku narzędzi zwiększ liczbę miejsc dziesiętnych do 6 a następnie
zmniejsz do jednego; dobierz optymalnie szerokość kolumny,

13.

W komórkach R65:R66 ustal format naukowy z dwoma miejscami dziesiętnymi. Dobierz
opty-malną szerokość kolumny.

14.

W komórkach W60:W66:

wprowadź format w postaci rok (4 cyfry)-miesiąc (2 cyfry)-dzień (2 cyfry); spróbuj
rozszerzyć kolumnę; ustal optymalną szerokość kolumny.

wprowadź format w postaci dzień (2 cyfry) miesiąc (słownie) rok (4 cyfry); ustal
optymalną szerokość komórki.

15.

W komórkach X60:X66 wprowadź format czasu w postaci godzina:minuta:sekunda.

16.

W komórce X66 wprowadź format daty z uwzględnieniem godzin.

Porównaj z wydrukiem.

Zadanie 09-07.

Formatowanie komórek – powtórka

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 09-07.

Wyczyść istniejące formatowania.

Sformatuj arkusz zgodnie z wydrukiem.

2001

2002

2003

2004

2005

Razem

rednio

Przychody brutto

145 000

158 000

180 000

200 000

210 000

893 000

178 600

Koszty

67 000

75 000

97 000

134 000

165 000

538 000

107 600

Zysk brutto

78 000

83 000

66 000

45 000

355 000

71 000

Podatek dochodowy

14 820

15 770

12 540

8 550

67 450

13 490

Zysk netto

63 180

67 230

53 460

36 450

287 550

57 510

Rentowno

ść

94,30%

89,64%

69,31%

39,90%

22,09%

53,45%

Przychody brutto

rok poprzedni = 100%

109,0%

113,9%

111,1%

105,0%

2001 = 100%

100,0%

109,0%

124,1%

137,9%

144,8%

Koszty

rok poprzedni = 100%

111,9%

129,3%

138,1%

123,1%

2001 = 100%

100,0%

111,9%

144,8%

200,0%

246,3%

10. Formaty niestandardowe

Formaty niestandardowe pozwalają definiować formaty własne użytkownika, przede wszystkim
liczb, w pewnej mierze też tekstu. Opis formatu jest tekstem zbudowanym ze znaczących
symboli (liter i innych znaków; pełen opis w systemie pomocy). Opis może być podzielony na
maksymalnie cztery sekcje oddzielone średnikami, odpowiadające kolejno za format liczb
dodatnich, liczb ujemnych, zera i tekstu. W sekcjach można też zapisywać warunki (w nawiasach
kwadratowych) – format zastosowany zostanie wówczas do liczb spełniających warunek.
Można też używać niektórych kolorów. Najczęściej używane symbole:
0

– liczba znacząca lub 0,

– dwie cyfry roku

mm – przy datach: dwie cyfry miesiąca

(np. 01)

– dwie cyfry dnia

– dwie cyfry godziny

mm – przy czasie: dwie cyfry minut
ss

– dwie cyfry sekund

– liczba znacząca,

rrrr – cztery cyfry roku
m

– przy datach: jedna lub dwie cyfry mie-

siąca (np. 1)

– jedna lub dwie cyfry dnia

– jedna lub dwie cyfry godziny

– przy czasie: jedna lub dwie cyfry minut

– jedna lub dwie cyfry sekund

[ ]

– przy dacie i czasie: brak zamiany na jednostki większe, np. godzina 1:30 sformatowana

jako [mm] będzie wyświetlana jako 90 (min)

Wygodną metodą stosowania formatów niestandardowych jest wyszukanie formatu standardo-
wego zbliżonego do oczekiwań i jego dalsza modyfikacja. Przykłady podano w tabeli.

Opis

Liczba

Po sformatowaniu

dd-mm-rrrr;0,00;0,00

39238,70427

-39238,70427

05-06-2007

0,00

-39238,70

d mmmm rrrr;"Błąd";"Błąd"

39238,70427

-39238,70427

5 czerwiec 2007

Błąd
Błąd

dddd, d/m/rrrr;;

39238,70427

-39238,70427

wtorek, 5/6/2007

gg:mm:ss

1,33

07:55:12

[gg]:mm:ss

1,33

31:55:12

[mm]:ss

1,33

1915:12

0,0;[Czerwony]-0,0;[Zielony]"Zero"

39238,70427

-39238,70427

39238,7

Zero

-39238,7

-0,00;[Czerwony]0,00

39238,70427

-39238,70427

-39238,7

-0,00

39238,7

000-000-00-00;000-00-00-000;"???"

39238,70427

-39238,70427

000-003-92-39

???

000-00-39-239

# ##0,000;-# ##0,000;?"X"???;[Czerwony]"Sz.P. "@

39238,70427

-39238,70427

Anna Kowalska

39 238,704

-39 238,704

Sz.P. Anna Kowalska

[Czarny][<100]0,00;[Niebieski][<1000]0,0;[Purpurowy]0

299

2299

99,00

299,0

2299

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 10-01.

Niestandardowe formaty liczbowe

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 10-01.

W kolumnie C wprowadź niestandardowe formaty liczbowe stosując opisy z kolumny A.

Do komórki A31 wprowadź dzisiejszą datę swojego urodzenia i sformatuj ją tak by zawie-
rała dzień tygodnia (słownie), dzień w miesiącu (liczba), miesiąc słownie i czterocyfrowy
numer roku.

Zadanie 10-02.

Formaty niestandardowe, serie danych

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 10-02.

Poszczególne kolumny wypełnij datami świąt stałych.

Wypełnione kolumny sformatuj tak, by dowiedzieć się, w jaki dzień tygodnia przypadają
w poszczególnych latach poszczególne święta.

Opis

Liczba

Po sformatowaniu

dd-mm-rrrr;-0,00;0,00

39238,70427

05-06-2007

0,00

-39238,70427

-39238,70

d mmmm rrrr;"Bł

d";"Bł

39238,70427

5 czerwiec 2007

Bł

-39238,70427

Bł

dddd, d/m/rrrr;;

39238,70427

5 czerwiec 2007

Bł

-39238,70427

Bł

gg:mm:ss

1,33

07:55:12

[gg]:mm:ss

1,33

31:55:12

[mm]:ss

1,33

1915:12

0,0;[Czerwony]-0,0;[Zielony]"Zero"

39238,70427

39238,7

Zero

-39238,70427

-39238,7

-0,00;[Czerwony]0,00

39238,70427

'-39238,70

'-0,00

-39238,70427

39238,70

000-000-00-00;000-00-00-000;"???"

39238,70427

000-003-92-39

???

-39238,70427

000-00-39-239

# ##0,000;-# ##0,000;?"X"???;[Czerwony]"Sz.P. "@

39238,70427

39 238,704

-39238,70427

-39 238,704

Anna Kowalska

Sz.P. Anna Kowalska

[Czarny][<100]0,00;[Niebieski][<1000]0,0;[Purpurowy]0

99,00

299

299,0

2299

sobota, 01 stycze

2000

11. Formatowanie warunkowe (I)

Formatowanie warunkowe ze względu na wartość komórki

Formatowanie warunkowe polega na sformatowaniu komórek spełniających określony
warunek. Tak sformatowane komórki przy zmianach zawartości zmieniają wygląd.
Formatowanie warunkowe wywołuje się poleceniem Format/Formatowanie warunkowe.
Sposób formatowania można określić po kliknięciu przycisku Formatuj. W jednej komórce
można określić trzy warunki i trzy sposoby formatowania komórki po spełnieniu warunku.
Warunki te dodaje się przyciskiem Dodaj. Warunki są rozpatrywane po kolei – jeżeli spełniony
jest pierwszy z nich to dwa pozostałe już nie są rozpatrywane. Usuwanie poszczególnych
warunków następuje po kliknięciu przycisku Usuń.

Za pomocą formatowania warunkowego można zmieniać: czcionkę, obramowanie i desenie
w komórce (komórkach).
Przykład powyżej pokazuje menu formatowania warunkowego po wprowadzeniu dwóch
warunków. Pierwszy warunek dotyczy komórek o wartości większej od 3000 (będą miały żółte
tło) a drugi warunek komórek o wartościach z przedziału od 0 do 1000 (liczby będą miały
podwójne podkreślenie).

Uwagi

Formatowanie warunkowe ma priorytet przed zwykłym formatowaniem.

Polecenie Edycja/Wyczyść/Formaty usuwa zarówno formatowanie zwykłe, jak i warunkowe.

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Formatowanie warunkowe

Format/Formatowanie warunkowe

Narzędzia główne/Style/
Formatowanie warunkowe/
Zarządzaj regułami

Formatowanie warunkowe w wersji 2007 zostało znacznie rozbudowane. Zniesiono ogranicze-
nie liczby warunków do 3, wprowadzono nowe sposoby formułowania warunków i nowe
sposoby wyróżniania komórek.
Podstawowym sposobem wprowadzania tego formatowania jest polecenie Narzędzia
główne/Style/Formatowanie warunkowe/Zarządzaj regułami. Uruchamia się wówczas
Menedżer reguł formatowania warunkowego pozwalający na wprowadzanie, edytowanie
i usuwanie reguł oraz zmianę ich kolejności. Istnieją także przyspieszone sposoby wprowadzania

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

formatowania warunkowego do komórek dostępne po rozwinięciu polecenia Narzędzia
główne/Style/Formatowanie warunkowe.
Rysunki poniżej pokazują Menedżera reguł formatowania warunkowego po wprowadzeniu
dwóch reguł, takich samych jak we wcześniejszym przykładzie oraz wprowadzanie drugiej
reguły. Nowe reguły dodaje się przyciskiem Nowa reguła, poprawienie reguły jest możliwe po
kliknięciu Edytuj regułę, a usunięcie reguły – po kliknięciu Usuń regułę. Strzałki pozwalają
na zmianę kolejności reguł. W trakcie formatowania można też określić zakres komórek,
których ma ono dotyczyć. Warunki są rozpatrywane kolejno (chyba że zaznaczono Zatrzymaj,
gdy warunek jest prawdziwy) i, jeżeli sposoby formatowania nie są ze sobą sprzeczne, wszystkie
są uwzględniane.

Polecenia z grup Formatuj wszystkie komórki na podstawie ich wartości, Formatuj tylko
wartości sklasyfikowane jako pierwsze i ostatnie, Formatuj tylko wartości powyżej lub poniżej
ś

redniej, Formatuj tylko wartości unikatowe lub zduplikowane formatują zaznaczony obszar

odwołując się jednocześnie do wszystkich komórek obszaru (np. obliczając średnią). Zazwyczaj
polecenia takie można zrealizować w starszych wersjach Excela, wymaga to jednak większego
nakładu pracy.
Polecenia z grupy Użyj formuły do określenia komórek, które należy sformatować posiadają
swój odpowiednik we wcześniejszej wersji i będą omawiane dalej.
Za pomocą formatowania warunkowego można zmieniać: czcionkę, wypełnienie, desenie
i dodatkowo formaty liczb w komórce (komórkach). Można także wprowadzać na przykład
słupki o długości odpowiadającej wartościom liczbowym, symbole w rodzaju + i – itp.
Nie posiadają one odpowiedników we poprzednich wersjach programu.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 11-01.

Formatowanie warunkowe

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 11-01.

Zaznacz zielonym tłem oceny z polskiego równe 6.

Zaznacz zielonym tłem oceny z angielskiego wyższe lub równe 5.

Usuń oba formatowania warunkowe.

Zaznacz czerwonym tłem wszystkie jedynki z wszystkich przedmiotów.

Zaznacz czerwonym tłem wszystkie jedynki z wszystkich przedmiotów a zielonym –
wszystkie szóstki z wszystkich przedmiotów.

Usuń pierwszy warunek z formatowania warunkowego we wszystkich komórkach.

Zaznacz zielonym tłem średnie wyższe od 4 a żółtym – niższe od 3.

Zaznacz żółtym tłem średnie niższe od 4 a czerwonym – niższe od 3.

Zaznacz niebieskim tłem urodzone 19 stycznia 1990 roku.

Zaznacz pomarańczowym tłem osoby o nazwisku Obacka.

Zadanie 11-02.

Formatowanie warunkowe – przykład samosprawdzającego się testu

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 11-02.
W kolumnie Odpowiedź tak sformatuj komórki, aby przy odpowiedzi prawidłowej miały
zielone, a przy nieprawidłowej – czerwone tło.

Zadanie 12-01.

Powtórka – formatowanie, wprowadzanie i edycja danych

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 12-01.

Usuń istniejące formatowania komórek.

Dopasuj szerokości kolumn i wysokości wierszy.

Wstaw pierwszy wiersz (Nieobecności).

Dodaj kolumnę Lp. i wypełnij ją kolejnymi liczbami.

Sformatuj tabelę zgodnie z wydrukiem (Arial 10 pt).

Ponownie dopasuj szerokości kolumn i wysokości wierszy.

W kolumnie Spóźnienia wprowadź formatowanie warunkowe – czerwone tło, gdy liczba
spóźnień jest większa od 3, a zielone, gdy liczba spóźnień jest równa 0.

Nieobecno

Lp.

Nazwisko

Imi

Data

urodzenia

Miejsce

urodzenia

1 Radomski

Jacek

26-03-1966 Toru

2 Gotz

Bronisław

25-03-1968 Toru

3 Polody

Ryszard

07-12-1972 Kielce

4 Rachuta

Zbigniew

01-10-1971 Wrocław

5 Poczta

Tytus

17-04-1967 Opole

6 Jesionowski

Zbigniew

01-05-1970 Gda

7 Rachowski

Napoleon

23-02-1969 Gda

8 Zielewicz

Jacek

28-03-1968 Opole

9 Skowronek

Roman

21-01-1972 Warszawa

10 Kozlowski

Borys

22-04-1968 Pozna

11 Stencel

Czesław

20-12-1969 Lublin

12 Kubala

Jerzy

08-06-1970 Olsztyn

13 Skromny

Antoni

30-01-1968 Toru

14 Banaszak

Aurelian

09-04-1972 Olsztyn

15 Wolkiewicz

Edmund

14-02-1968 Szczecin

16 Zielewicz

Sebastian

28-06-1969 Kraków

17 Nietupski

Czesław

29-05-1974 Pozna

18 Kozlowski

Leon

09-03-1969 Kielce

19 Banachowicz

Roman

02-01-1970 Kraków

20 Walenciak

Adalbert

07-03-1971 Pozna

21 Sumara

Roman

27-01-1970 Warszawa

22 Pohl

Achilles

03-05-1968 Kraków

23 Koszuta

Edmund

06-11-1971 Toru

24 Kaniewski

Edgar

01-07-1969 Pozna

25 Grabarczyk

Franciszek

14-03-1968 Pozna

26 Szulc

Tytus

01-05-1968 Opole

27 Przybylak

Adam

14-09-1968 Toru

28 Socha

Karol

18-02-1974 Opole

29 Racek

Ludwik

05-04-1974 Gda

30 Banaszak

Barnaba

11-09-1969 Opole

31 Radomski

Leon

05-10-1970 Białystok

32 Kulik

Damian

25-11-1972 Olsztyn

33 Sumara

Grzegorz

28-05-1972 Olsztyn

34 Stebner

Edward

29-01-1974 Kraków

35 Hoffman

Konrad

09-11-1972 Szczecin

36 Kleparek

Bronisław

29-04-1967 Warszawa

37 Jesionowski

Piotr

06-11-1970 Rzeszów

38 Stawny

Franciszek

13-02-1970 Pozna

Procent pracowników

0,0% 10,5%

5,3%

0,0%

2,6%

0,0%

4 15,8% 13,2%

7,9% 18,4%

3 15,8% 15,8% 18,4% 26,3%
2 31,6% 28,9% 28,9% 28,9%
1 23,7% 18,4% 26,3% 15,8%
0 13,2% 10,5% 13,2% 10,5%

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 12-02.

Powtórka – formatowanie, wprowadzanie i edycja danych

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 12-02.

Usuń istniejące formatowania komórek.

Dopasuj szerokości kolumn i wysokości wierszy.

Zamień miejscami trzy kolumny dotyczące miast i trzy kolumny dotyczące wsi (patrz
wydruk).

Sformatuj tabelę zgodnie z wydrukiem. W tabeli używane są czcionki o rozmiarach 10 i 8 pt.

Za pomocą formatowania warunkowego zaznacz niebieskim tłem te województwa, w
których liczba ludności jest większa od 3 mln a zielonym te, w których liczba ludności jest
mniejsza od 2 mln.

Lp.

Województwa

Ogółem

Wie

Miasta

Na 100 m

ęż

czyzn

przypada kobiet

ogółem

ęż

czy

kobiety

ogółem

ęż

czy

kobiety

ogółem

ęż

czy

kobiety

ogółem

miasta

wie

1 POLSKA

38 230 080

18 516 403

19 713 677

14 619 715

7 282 238

7 337 477

23 610 365

11 234 165

12 376 200

106,5

110,2

100,8

2 Dolno

skie

2 907 212

1 397 316

1 509 896

831 091

411 756

419 335

2 076 121

985 560

1 090 561

108,1

110,7

101,8

3 Kujawsko-pomorskie

2 069 321

999 758

1 069 563

780 802

390 279

390 523

1 288 519

609 479

679 040

107,0

111,4

100,1

4 Lubelskie

2 199 054

1 068 794

1 130 260

1 173 488

582 077

591 411

1 025 566

486 717

538 849

105,8

110,7

101,6

5 Lubuskie

1 008 954

490 142

518 812

357 909

178 543

179 366

651 045

311 599

339 446

105,8

108,9

100,5

6 Łódzkie

2 612 890

1 246 572

1 366 318

915 145

454 381

460 764

1 697 745

792 191

905 554

109,6

114,3

101,4

7 Małopolskie

3 232 408

1 569 569

1 662 839

1 605 543

797 808

807 735

1 626 865

771 761

855 104

105,9

110,8

101,2

8 Mazowieckie

5 124 018

2 462 341

2 661 677

1 811 400

904 625

906 775

3 312 618

1 557 716

1 754 902

108,1

112,7

100,2

9 Opolskie

1 065 043

517 043

548 000

504 979

248 778

256 201

560 064

268 265

291 799

106,0

108,8

103,0

10 Podkarpackie

2 103 837

1 029 519

1 074 318

1 250 784

620 679

630 105

853 053

408 840

444 213

104,4

108,7

101,5

11 Podlaskie

1 208 606

591 286

617 320

497 034

251 374

245 660

711 572

339 912

371 660

104,4

109,3

97,7

12 Pomorskie

2 179 900

1 061 679

1 118 221

695 062

350 508

344 554

1 484 838

711 171

773 667

105,3

108,8

98,3

skie

4 742 874

2 296 212

2 446 662

991 481

487 886

503 595

3 751 393

1 808 326

1 943 067

106,6

107,5

103,2

tokrzyskie

1 297 477

633 780

663 697

702 089

349 373

352 716

595 388

284 407

310 981

104,7

109,3

101,0

15 Warmi

sko-mazurskie

1 428 357

698 112

730 245

568 128

286 906

281 222

860 229

411 206

449 023

104,6

109,2

98,0

16 Wielkopolskie

3 351 915

1 626 667

1 725 248

1 417 125

706 926

710 199

1 934 790

919 741

1 015 049

106,1

110,4

100,5

17 Zachodniopomorskie

1 698 214

827 613

870 601

517 655

260 339

257 316

1 180 559

567 274

613 285

105,2

108,1

98,8

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 12-03.

Powtórka – formatowanie, wprowadzanie i edycja danych

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 12-03.

Usuń istniejące formatowania komórek.

Dopasuj szerokości kolumn i wysokości wierszy.

Przenieś na początek tabeli dane z kolumny Województwa (patrz wydruk).

Przenieś na koniec tabeli dane z kolumny Miasta.

Wstaw wiersze i wpisz tytuł tabeli.

Sformatuj tabelę zgodnie z wydrukiem. W tabeli (poza tytułem) używana jest czcionka
Arial Narrow. Szerokości kolumn z liczbami są równe 8. W komórkach z liczbami zasto-
sowano wyrównanie do prawej z wcięciem dla odsunięcia liczb od krawędzi.

Za pomocą formatowania warunkowego zaznacz pogrubioną czcionką te województwa,
w których jest więcej niż 80 miast, a kursywą te, w których jest mniej niż 40 miast.

Zestawienie jednostek administracyjnych i terytorialnych 2004 r.

Stan w dniu 30 VI

Województwo

Powiaty

Gminy

Miasta

razem

ziemskie

grodzkie

ogółem

miejskie

miejsko-
-wiejskie

wiejskie

razem

na prawach

powiatu

pozostałe

Polska

379

314

2478

307

242

579

1592

886

Dolnośląskie

169

Kujawsko-pomorskie

144

Lubelskie

213

172

Lubuskie

Łódzkie

177

135

Małopolskie

182

127

Mazowieckie

314

229

Opolskie

Podkarpackie

159

114

Podlaskie

118

Pomorskie

123

Śląskie

167

Świętokrzyskie

102

Warmińsko-mazurskie

116

Wielkopolskie

226

117

109

Zachodniopomorskie

114

13. Przygotowanie arkusza do druku

Niewielkie arkusze można zazwyczaj od razu drukować. Większe, czasami wielostronicowe
należy najpierw przygotować do druku wydając polecenie Plik/Ustawienia strony. Jest to
ostatnia czynność jaką wykonuje się przy tworzeniu arkusza.

W zakładce Arkusz (powyżej) można określić:

obszar wydruku (domyślnie drukowane są wszystkie komórki z jakąkolwiek zawartością),

które wiersze lub kolumny mają być powtarzane na wszystkich stronach wydruku
(wiersze nagłówka i kolumny z lewej strony) – polecenia U góry powtarzaj wiersze,
Z lewej powtarzaj kolumny,

czy drukowane mają być linie siatki, nagłówki kolumn i wierszy (A, B, C...; 1, 2, 3...)

parametry jakości wydruku,

kolejność wydruku stron.

W zakładce Strona (powyżej) można określić:

orientację i rozmiar papieru,

skalowanie wydruku (Dopasuj do),

zamiast skalowania wydruku można określić na ilu stronach ma się wydruk zmieścić
(Wpasuj w strony),

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

rozdzielczość wydruku.

W zakładce Marginesy określa się wielkość marginesów i ewentualnie sposób środkowania
wydruku.

W zakładce Nagłówek/stopka można określić wygląd nagłówka i stopki wydruku (np. datę
wydruku, numerację stron, nazwisko autora itp.). Te elementy będą powtarzane na każdej
ze stron.

Uwagi

Ostateczny wygląd wydruku można zobaczyć po kliknięciu przycisku Podgląd wydruku.

Szybkie wprowadzenie podziału stron jest możliwe po wydaniu polecenia Widok/Podgląd
podziału stron.

W jednym arkuszu można zdefiniować różne zestawy parametrów wydruku (np. różne
obszary) i każdy z nich zapamiętać jako odrębny widok – polecenie Widok/Widoki nie-
standardowe a następnie tym samym poleceniem przełączać się między nimi.

Uwagi do wersji 2007

Wiele poleceń związanych z przygotowaniem arkusza do druku znajduje się bezpośrednio
na wstążce Układ strony.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Ustawienia wydruku

Plik/Ustawienia strony

Układ strony/Ustawienia strony

Podgląd podziału stron

Widok/Podgląd podziału stron

Widok/Widoki skoroszytu/Podgląd
podziału stron

Zapamiętywanie wielu ustawień
wydruku

Widok/Widoki niestandardowe

Widok/Widoki skoroszytu/Widoki
niestandardowe

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 13-01.

Przygotowanie arkusza do druku

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 13-01.

Ustaw parametry wydruku tak, aby

na wydruku pojawiała się tylko tabela podsumowująca,

jako nagłówek strony pojawiało się z lewej strony: „Sporządził: Twoje imię i nazwisko”
a z prawej – data wydruku,

wydruk był środkowany w pionie i w poziomie.

Zapisz ustawienia jako widok niestandardowy o nazwie Podsumowanie.

Ustaw parametry wydruku tak, aby:

na wydruku pojawiały się tylko dane o pracownikach, bez tabeli podsumowującej,

dane o pracownikach były drukowane na dwóch stronach, z powtórzeniem dwóch
pierwszych wierszy jako nagłówka,

jako nagłówek strony pojawiało się z lewej strony: „Sporządził: Twoje imie i nazwisko”
a z prawej – data wydruku,

jako stopka strony na środku pojawiało się „Strona nr strony”,

wydruk był środkowany w poziomie.

Zapisz ustawienia jako widok niestandardowy o nazwie Szczegóły.

Przełączaj się między widokami i sprawdzaj jak będzie wyglądał podgląd wydruku.

14. Wprowadzanie formuł

Formuły są elementami wykonującymi obliczenia. Wszystkie formuły rozpoczynają się zna-
kiem =. W formułach mogą występować stałe, odwołania do komórek, funkcje i operatory.

Stałe w formułach

Stałe liczbowe w formułach wpisuje się w większości przypadków tak samo jak w zwykłych
wyrażeniach matematycznych. Formuła
=2+3
oznacza dodawanie dwóch stałych.
Przy stałych liczbowych można używać znaku (operatora) %. Zapis
=5%*200
oznacza obliczenie 5% z wartości 200 i jest równoważny zapisowi
=0,05*200.
Przy wprowadzaniu w formułach dat i godzin używa się cudzysłowów. Zapisy
="2008-02-14"-"2008-02-04"
="0:45"*4
oznaczają odpowiednio obliczenie liczby dni pomiędzy dwiema datami oraz przemnożenie
45 minut przez cztery.

Stałe tekstowe wprowadza się do formuł zawsze używając cudzysłowów. Zapis
="Pan "&"Kowalski"
oznacza złączenie dwóch tekstów „Pan ” i „Kowalski”.

Stałe logiczne PRAWDA i FAŁSZ wprowadza się jak liczby – bez cudzysłowów.

Operatory

Operatory definiują, jakie obliczenia będą wykonywane w komórce. Najczęściej używane są
operatory + - * / odpowiadające czterem działaniom: dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu
i dzieleniu:
=2+3 – dodawanie dwóch stałych,
=A1-2 – od wartości w komórce A1 odejmowana jest liczba 2,
=A1*B1 – iloczyn liczb w komórkach A1 i B1,
=A1/B1 – iloraz (dzielenie) liczby w komórce A1 i liczby w komórce A2.

Znak - jest także operatorem (jednoargumentowym) zmiany znaku liczby:
=-A1 – liczba z komórki A1 ze zmienionym znakiem.

W Excelu istnieje także operator potęgowania ^, jest on też wykorzystywany do pierwia-
stkowania; wykorzystuje się tu właściwość:

=A1^2 – liczba z komórki A1 podniesiona do potęgi 2,

Istnieje także operator (jednoargumentowy) „dzielenia przez 100” – %:
=(A1+A2)% – suma liczb z komórek A1 i A2 podzielona przez 100.

W Excelu występuje także operator „łączenia tekstowego” – &
="Pan "& "Kowalski" – złączanie dwóch tekstów,
="Pan "&A1 – złączenie tekstu „Pan ” i zawartości komórki A1,
=A1&" "&A2 – złączenie tekstów z komórek A1 i A2 ze spacją pośrodku.

Istnieją także operatory porównania, które omawiane będą oddzielnie.

Priorytet operatorów

Działania w formule wykonywane są z uwzględnieniem priorytetu operatorów:

% – „dzielenie przez 100”,

- – zmiana znaku

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

^ – potęgowanie,

* / – mnożenie i dzielenie,

+ - – dodawanie i odejmowanie,

& – „łączenie tekstowe”

Kolejność działań można zmienić wykorzystując nawiasy okrągłe (wyłącznie!):
=A1*A2+A3 – iloczyn liczb w komórkach A1 i A2 powiększony o liczbę z komórki A3,
=A1*(A2+A3) – iloczyn liczby z komórki A1 i sumy liczb z komórek A2 i A3,
=A1^(1/3) – liczba z komórki A1 podniesiona do potęgi 1/3 (pierwiastek 3 stopnia z A1),
=A1*(A2+(A3+A4)/2)) – suma liczb z komórek A3 i A4, podzielona przez 2, wynik
powiększony o liczbę z komórki A2, a ten z kolei pomnożony przez A1.

Ze względu na podwójne znaczenie symbolu - wskazane jest stosowanie nawiasów przy
zmianie znaku liczby; na przykład zapis =A1*-A2 jest poprawny, ale czytelniejszy będzie
zapis =A1*(-A2).

Odwołania do komórek w innych arkuszach

W formułach mogą występować odwołania do komórek innych arkuszy:
=A1*Arkusz2!A1 – iloczyn liczby z komórki A1 bieżącego arkusza i liczby z komórki A1
w Arkuszu2.
Jeżeli nazwy arkuszy zawierają odstępy należy pisać je w apostrofach.

Technika wprowadzania formuł

Formuły można wprowadzać:

klawiaturą – wpisując całą formułę z wszystkimi operatorami, nawiasami, stałymi
i adresami; w adresach komórek można używać małych liter;

z wykorzystaniem myszki – wprowadzając klawiaturą operatory, nawiasy i stałe,
a zamiast wpisywania adresów – klikając odpowiednie komórki,

klawiaturą z wykorzystaniem wskazywania komórek za pomocą klawiszy kursora –
klawiaturą wprowadza się operatory, nawiasy i stałe, a zamiast wpisywania adresów –
wskazuje się odpowiednie komórki klawiszami kursora.

Każdorazowo należy pamiętać o rozpoczęciu formuły znakiem = i zatwierdzeniem formuły
klawiszem Enter lub Tab (w przypadku wprowadzania klawiaturą można też przesunąć się
do innej komórki).

W arkuszu standardowo widoczne są wyniki formuł – same formuły widoczne są na pasku
formuły. Można jednak cały arkusz przełączyć na pokazywanie formuł poleceniem
Narzędzia/Opcje/Widok/Formuły (skrót klawiaturowy Ctrl-`).

Edycja (poprawianie) formuł

Przejście do edycji (poprawiania) istniejących formuł następuje (podobnie jak przy stałych):

po naciśnięciu klawisza F2,

po jednokrotnym kliknięciu na pasku formuły,

po dwukrotnym kliknięciu w komórce.

Przy poprawianiu formuł można wykorzystywać:

klawiaturę,

myszkę – przesuwając kolorowe ramki symbolizujące odwołania do innych komórek
arkusza.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Błędy wykrywane przy wprowadzaniu formuł

Najczęstsze błędy wykrywane przy wprowadzaniu formuł:

nieprawidłowy adres komórki, na przykład =A1*2B,

różna liczba nawiasów otwierających i zamykających, na przykład =(A1+A2*B2,

dwa operatory stojące obok siebie, na przykład =A1+*B1.

W przypadku próby wprowadzenia błędnej formuły program zazwyczaj podpowiada jak ją
skorygować – należy pamiętać, że podpowiedź nie zawsze odpowiada życzeniom użytkownika.

Błędy sygnalizowane w komórkach z formułami

Najczęstsze błędy sygnalizowane w komórkach z formułami:

#DZIEL/0! – dzielenie przez 0;

#ARG! – zazwyczaj oznacza, że komórka zawiera tekst zamiast liczby, lub że komórka do
której odwoływała się formuła została usunięta.

Śledzenie zależności między formułami

Zależności między formułami można śledzić za pomocą paska narzędzi Inspekcja formuł.

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Widok formuł

Narzędzia/Opcje/Widok/Formuły

Formuły/Inspekcja formuł/Pokaż
formuły

Inspekcja formuł

Widok/Paski narzędzi/Inspekcja
formuł

Formuły/Inspekcja formuł

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 14-01.

Formuły zawierające stałe liczbowe

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 14-01.

Wpisz do komórki A1 formułę obliczającą 2+2.

Wpisz do komórki A2 formułę obliczającą 2-2.

Wpisz do komórki A3 formułę obliczającą 2×2.

Wpisz do komórki A4 formułę obliczającą 2:2.

Wpisz do komórki B1 formułę obliczającą 2

Wpisz to komórki B2 formułę obliczającą

Wpisz do komórki B3 formułę obliczającą 8% z liczby 200.

Wpisz do komórki C1 formułę obliczającą

Wpisz do komórki C2 formułę obliczającą

10.

Wpisz do komórki C3 formułę obliczającą

























11.

Wpisz do komórki D1 formułę obliczającą ile dni minęło między 15.02.2008 a 19.06.2008.

12.

Wpisz do komórki D2 formułę obliczającą, o której godzinie skończą się zajęcia, jeśli
rozpoczynają się o godzinie 8

, składają się z czterech jednostek po półtorej godziny

pomiędzy którymi są dwie przerwy dziesięciominutowe i jedna przerwa dwudziestominu-
towa. Sformatuj odpowiednio wynik.

Zadanie 14-02.

Technika wprowadzania formuł z odwołaniami do komórek

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 14-02.

W wierszu 1 wprowadź formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i B1:

w komórce C1 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D1 wprowadź formułę myszką,

w komórce E1 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

W wierszu 2 wprowadź formułę obliczającą różnicę liczb z komórek A2 i B2:

w komórce C2 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D2 wprowadź formułę myszką,

w komórce E2 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

W wierszu 3 wprowadź formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A3 i B3:

w komórce C3 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D3 wprowadź formułę myszką,

w komórce E3 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

W wierszu 4 wprowadź formułę obliczającą iloraz liczb z komórek A4 i B4:

w komórce C4 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D4 wprowadź formułę myszką,

w komórce E4 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

W wierszu 5 wprowadź formułę obliczającą liczbę z komórki A5 podniesioną do potęgi 3:

w komórce C5 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D5 wprowadź formułę myszką,

w komórce E5 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

W wierszu 6 wprowadź formułę obliczającą pierwiastek trzeciego stopnia z liczby w ko-
mórce A6:

w komórce C6 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce D6 wprowadź formułę myszką,

w komórce E6 wprowadź formułę klawiaturą ze wskazywaniem komórek.

Przejdź do Arkusza2 i popraw myszką formuły

w komórce C1 na =A1+A2,

w komórce C2 na =A1-B1,

w komórce C3 na =A1*B4,

w komórce C4 na =B1/A3,

w komórce C5 na =A4^3,

w komórce C6 na =A6^(1/3)+B1*A3.

Zadanie 14-03.

Operator dzielenia przez 100

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 14-03. W kolejnych poleceniach dla dzielenia przez 100 używaj operatora %.

W komórce C1 wpisz formułę obliczającą 1/100 z wartości w komórce A1.

W komórce C2 wpisz formułę obliczającą sumę liczby w komórce A2 i 1/100 liczby
w komórce B2.

W komórce C3 wpisz formułę obliczającą 1/100 sumy liczb z komórek A3 i B3.

W komórce C4 wpisz formułę obliczającą 1/100 iloczynu liczb w komórce A4 i B4.

W komórce C5 wpisz formułę obliczającą 5% z liczby w komórce A5.

W komórce C6 wpisz formułę obliczającą 1/10000 z liczby w komórce A6.

Zadanie 14-04.

Formuły i operatory

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 14-04.

W komórce C1 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i B1.

W komórce C2 wpisz formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A2 i B2.

W komórce C3 wpisz formułę obliczającą różnicę liczb z komórek B1 i A1 pomnożoną
przez liczbę z komórki A2.

W komórce C4 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A4 i B4 podzieloną przez
sumę liczb z komórek A3 i B3.

W komórce C5 wpisz formułę obliczającą liczbę z komórki B5 podniesioną do potęgi 3.

W komórce C6 wpisz formułę obliczającą pierwiastek 3 stopnia z liczby w komórce A6.

W komórce C7 oblicz ile dni minęło między datami wpisanymi do komórek A7 i B7.
Sformatuj odpowiednio wynik.

W komórce C8 wpisz formułę obliczającą datę późniejszą o 89 dni od daty wpisanej
w komórce A7.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

W komórce C9 wpisz formułę obliczającą datę wcześniejszą o 87 dni od daty wpisanej
do komórki A7.

10.

W komórce C10 wpisz formułę obliczającą sumę godzin i minut zapisanych w komórkach
A10 i B10.

11.

W komórce C11 wpisz formułę obliczającą sumę godzin i minut zapisanych w komórkach
A11 i B11. Sformatuj odpowiednio wynik.

12.

W komórce C12 wpisz formułę obliczającą, jaki procent liczby w komórce A12 stanowi
liczba w komórce B12. Sformatuj odpowiednio wynik.

13.

W komórce G1 wpisz formułę łączącą teksty w komórkach E1 i F1

14.

W komórce G2 wpisz formułę łączącą teksty w komórkach E1 i F1 i wstawiającą pomiędzy
nie spację.

15.

W komórce G3 wpisz formułę łączącą teksty w komórkach F1 i E1 ze słowem Pan
na początku i spacją w środku.

16.

W komórce G4 wpisz formułę łączącą tekstowo liczby w komórkach A1 i B1.

17.

W komórce G5 wpisz formułę dodającą zawartość komórek E1 i F1.

18.

W komórce G6 wpisz formułą łączącą słowo Poznań z przecinkiem i spacją z datą
z komórki A7.

Porównaj z wydrukiem.

Zadanie 14-05.

Formuły z odwołaniami do kilku arkuszy

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 14-05.

W Arkuszu3 w wierszu 1 wprowadź formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1
w Arkuszu1 i A1 w Arkuszu2:

w komórce A1 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce B1 wprowadź formułę myszką,

w komórce C1 wprowadź formułę klawiaturą z wykorzystaniem wskazywania komórek.

W Arkuszu3 w wierszu 2 wprowadź formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A2
w Arkuszu1 i A2 w Arkuszu2

w komórce A2 wpisz formułę klawiaturą,

w komórce B3 wprowadź formułę myszką,

w komórce C2 wprowadź formułę klawiaturą z wykorzystaniem wskazywania komórek.

W Arkuszu1 w komórce A10 wprowadź formułę obliczającą sumę liczb z komórek
A1 i A2 Arkusza3.

W Arkuszu1 w komórce A11 wprowadź formułę obliczającą sumę liczb z komórek
A1 Arkusza1, A1 Arkusza2 i A1 Arkusza3.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 14-06.

Błędy i inspekcja formuł

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 14-06.

W komórce D3 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i B3.

W komórce F2 wpisz formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek D1 i D3.

W komórce D9 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek B7 i B11.

Pojawił się błąd.

Włącz pasek inspekcji formuł i pokaż poprzedniki dla komórki D9.

Pokaż poprzedniki dla komórki F2 (obydwa poziomy).

Usuń wszystkie strzałki.

Usuń kolumnę A. Włącz strzałki poprzedników dla komórki E2.

Usuń wszystkie strzałki i ukryj pasek inspekcji formuł.

Do komórki E5 wpisz formułę =C1+C100000. Dlaczego pojawił się błąd?

10.

Do komórki E6 wpisz formułę =A3+7A. Dlaczego pojawił się błąd?

11.

Do komórki C13 wpisz formułę =A13&Kowalski. Dlaczego pojawił się błąd?

12.

Do komórki E7 wpisz formułę =(A3+A7/C1. Jaki jest skutek?

13.

Do komórki H3 wpisz formułę =H1+H2+H3. Jaki jest skutek?

Zadanie 14-07.

Formuły

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 14-07. W trakcie uruchamiania prawdopodobnie zostaniesz zapytany
o włączenie makropoleceń – odpowiedz Włącz makra.
U w a g a : Makropolecenia tworzą nowy pasek przycisków (w wersji 2007 – nową zakładkę).
Poszczególne przyciski oznaczają:
Sprawdź – sprawdzenie wpisanych przez użytkownika rozwiązań
Usuń wszystko – usunięcie wszystkich rozwiązań i ich ocen
Usuń błędy – usunięcie błędnych rozwiązań
Usuń kolory – usunięcie kolorowych podświetleń
Wpisz rozwiązanie – wpisanie prawidłowego rozwiązania.
Jeżeli pasek się nie pojawił, masz włączony wysoki poziom zabezpieczeń. Za pomocą polecenia
Narzędzia/Makro/Zabezpieczenia zmień go na niski (w wersji 2007: Przycisk pakietu
Office/Opcje programu Excel/Centrum zaufania/Ustawienia centrum zaufania/Ustawienia
makr/Włącz wszystkie makra).

Odpowiedz na poszczególne pytania wpisując odpowiedzi do komórek F11, F12, F13 itd.
Po wpisaniu każdego rozwiązania sprawdź, czy prawidłowo wykonałeś polecenia (przycisk
Sprawdź).

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 14.01

=2+2

=2-2

=2*2

=2/2

=2^2

=2^(1/2)

=8%*200

=(2+4)/2

=(2+7^2)/3*8/(1+3)

10.

=(((4+6)/(2+3))^2+(4*5/(3+7))^3/2)^(1/3)

11.

="2008-06-19"-"2008-02-15"

12.

="8:00"+"1:30"*4+"0:10"*2+"0:20"

Zadanie 14.03

=A1%

=A2+B2%

=(A3+B3)%

=(A4*B4)%

=5%*A5

=A6%%

Zadanie 14.04

=A1+B1

=A2*B2

=(B1-A1)*A2

=(A4+B4)/(A3+B3)

=B5^3

=A6^(1/3)

=A7-B7

=A7+89

=A7-87

10.

=A10+B10

11.

=A11+B11

12.

=B12/A12

13.

=E1&F1

14.

=E1&" "&F1

15.

="Pan "&E1&" "&F1

16.

=A1&B1

17.

=E1+F1

18.

="Poznań, "&A7

15. Kopiowanie formuł i rodzaje adresów

Kopiowanie formuł

Myszką – trzymając wciśnięty klawisz Ctrl uchwycić i przeciągnąć krawędź komórki lub
zaznaczonego obszaru (nie uchwyt!); kursor powinien mieć postać białej strzałki z małym
znakiem plus.

Z menu:

poleceniem Edycja/Kopiuj – zostaje zaznaczona komórka lub blok komórek do skopio-
wania,

poleceniem Edycja/Wklej – komórki zostają wklejone w nowe miejsce; zamiast wyda-
wać to polecenie można nacisnąć klawisz Enter.

Z menu podręcznego poleceniami Kopiuj i Wklej.

Skrótami klawiaturowymi Ctrl-C (kopiuj) i Ctrl-V (wklej).

Kopiowanie do przylegających komórek

Można stosować wszystkie metody stosowane przy kopiowaniu pojedynczych formuł.

Metodą „rozciągania obszaru” Metoda ta polega na pociągnięciu za tzw. uchwyt aktywnej
komórki z formułą.

Metodą „wypełniania w dół” można skopiować formułę do komórek leżących pod aktywną
komórką (czyli tylko w pionie) – tak daleko, jak sięgają sąsiednie kolumny (przynajmniej
jedna powinna być wypełniona; jeśli mają różną długość – brana pod uwagę jest kolumna
z lewej strony). Metoda polega na dwukrotnym kliknięciu w uchwyt.

Adresy względne, bezwzględne i mieszane

Podczas kopiowania adresy zmieniają się zgodnie z poniższym schematem:

Przy kopiowaniu w pionie zmieniają się numery wierszy, przy kopiowaniu w poziomie –
numery (oznaczenia) kolumn. Takie adresy nazywane są adresami względnymi.

Aby przy kopiowaniu adresy nie zmieniały się należy użyć adresów bezwzględnych. Mają
one dodatkowo znaki $ przed oznaczeniem kolumny i numerem wiersza, na przykład $B$5.

Znaki $ można wpisywać „ręcznie”, można też po wpisaniu zwykłego adresu nacisnąć kla-
wisz F4.

uchwyt

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Wykorzystuje się także adresy mieszane. Zawierają one jeden znak $ „chroniący” przed
zmianami albo oznaczenie kolumny, albo numer wiersza:

Adresy mieszane można uzyskać kilkakrotnie naciskając klawisz F4. Adresów mieszanych
używa się tylko w sytuacjach, gdy dana formuła ma być kopiowana zarówno w pionie jak
i poziomie.

Uwagi

Zamiast kopiowania formuł można zastosować następującą metodę:

zaznaczyć blok komórek do których mają zostać wprowadzone formuły,

wpisać formułę na pasku formuły lub w pierwszej komórce,

zatwierdzić formułę kombinacją Ctrl-Enter.

Zasady stosowania adresów względnych, bezwzględnych i mieszanych są takie same, jak przy
kopiowaniu komórek.

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Kopiowanie

Edycja/Kopiuj

Narzędzia główne/Schowek/Kopiuj

Inspekcja formuł

Edycja/Wklejł

Narzędzia główne/Schowek/Wklej

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 15-01.

Różne metody kopiowania formuł

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 15-01.

Do komórki C1 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i B1.

Za pomocą menu lub menu podręcznego skopiuj wpisaną formułę do komórek od C2 do C25.

Do komórki D1 wpisz formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A1 i B1.

Za pomocą myszki i „rozciągania obszaru” skopiuj wpisaną formułę do komórek od D2 do D25.

Do komórki E1 wpisz formułę obliczającą różnicę liczb z komórek A1 i B1.

Za pomocą myszki i „rozciągania obszaru” skopiuj wpisaną formułę do komórek od E2 do E25.

Do komórki F1 wpisz formułę obliczającą różnicę liczb z komórek A1 i B1.

Za pomocą myszki i „wypełniania w dół” skopiuj wpisaną formułę do komórek od F2 do F25.

Do komórki G1 wpisz formułę obliczającą iloraz liczb z komórek A1 i B1.

10.

Za pomocą menu skopiuj formułę z komórki G1 (tylko) do komórki G25.

11.

Do komórki H1 wpisz formułę obliczającą liczbę z komórki podniesioną do trzeciej potęgi.

12.

Za pomocą myszki i klawiatury skopiuj formułę z komórki H1 (tylko) do komórki H25.

13.

Przejdź do Arkusza2.

14.

Do komórki A3 wpisz formułę obliczającą sumę z liczb z komórek A1 i A2.

15.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek B3:Y3.

16.

Do komórki A4 wpisz formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A1 i A2.

17.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek B4:Y4.

Zadanie 15-02.

Rodzaje adresów

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 15-02.

Do komórki C1 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i B1. Formuła po-
winna być tak skonstruowana, aby po skopiowaniu obliczała sumy liczb z komórek A2 i B1,
A3 i B1, A4 i B1 itd.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek od C2 do C25.

Do komórki D1 wpisz formułę obliczającą iloczyn liczb z komórek A1 i B1. Formuła po-
winna być tak skonstruowana, aby po skopiowaniu obliczała iloczyny liczb z komórek A2
i B1, A3 i B1, A4 i B1 itd.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek od D2 do D25.

Do komórki E1 wpisz formułę obliczającą różnicę liczb z komórek A1 i B1. Formuła po-
winna być tak skonstruowana, aby po skopiowaniu obliczała różnice liczb z komórek A2
i B1, A3 i B1, A4 i B1 itd.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek od E2 do E25.

Do komórki F2 wpisz formułę obliczającą sumę liczb z komórek A1 i A2. Formuła powinna
być tak skonstruowana, aby po skopiowaniu obliczała różnice liczb z komórek A1 i A3, A1
i A4, A1 i A5 itd.

Skopiuj wpisaną formułę do komórek od F3 do F25.

Zadanie 16-01.

Wprowadzanie i kopiowanie formuł – powtórzenie

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 16-01.

W wierszu Zysk brutto oblicz zysk brutto jako różnicę między przychodami brutto a kosztami.
Wykorzystaj kopiowanie formuł.

W wierszu Podatek dochodowy oblicz podatek dochodowy jako 19% zysku brutto.

W wierszu Zysk netto oblicz zysk netto jako różnicę między zyskiem brutto a podatkiem
dochodowym.

W wierszu Rentowność oblicz rentowność jako stosunek zysku netto do kosztów.

W wierszu Przychody brutto/rok poprzedni = 100% oblicz stosunek przychodów brutto
w danym roku do przychodów brutto w roku poprzednim. W roku 2001 wpisz kreskę.

W wierszu Przychody brutto/2001 = 100% oblicz stosunek przychodów brutto w danym
roku do przychodów brutto w roku 2001.

W wierszu Koszty/rok poprzedni = 100% oblicz stosunek kosztów w danym roku do kosztów
w roku poprzednim. W roku 2001 wstaw kreskę.

W wierszu Koszty/2001 = 100% oblicz stosunek kosztów w danym roku do kosztów
w roku 2001.

Sformatuj tabelę zgodnie z wydrukiem.

Zadanie 16-02.

Wprowadzanie i kopiowanie formuł – powtórzenie

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 16-02.

Usuń zbędne formatowania.

Wstaw potrzebny wiersz (patrz wydruk na następnej stronie).

Wstaw w odpowiednich miejscach brakujące kolumny (patrz wydruk) i wpisz ich nagłówki.

Ogółem,

Mężczyźni,

Kobiety,

Liczba kobiet na 100 mężczyzn,

Ludność miejska w %.

W kolumnie Miasta/razem oblicz łączną liczbę mieszkańców miast.

W kolumnie Wieś/kobiety oblicz liczbę kobiet mieszkających na wsi.

W kolumnie Kobiety oblicz liczbę kobiet mieszkających w poszczególnych województwach.

2001

2002

2003

2004

2005

Przychody brutto

145 000,00 158 000,00 180 000,00 200 000,00 210 000,00

Koszty

67 000,00

75 000,00

97 000,00 134 000,00 165 000,00

Zysk brutto

78 000,00

83 000,00

66 000,00

45 000,00

Podatek dochodowy

14 820,00

15 770,00

12 540,00

8 550,00

Zysk netto

63 180,00

67 230,00

53 460,00

36 450,00

Rentowno

ść

94,30%

89,64%

69,31%

39,90%

22,09%

Przychody brutto

rok poprzedni = 100%

108,97%

113,92%

111,11%

105,00%

2001 = 100%

100,00%

108,97%

124,14%

137,93%

144,83%

Koszty

rok poprzedni = 100%

111,94%

129,33%

138,14%

123,13%

2001 = 100%

100,00%

111,94%

144,78%

200,00%

246,27%

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

W kolumnie Mężczyźni oblicz liczbę mężczyzn mieszkających w poszczególnych woje-
wództwach.

W kolumnie Ogółem oblicz łączną liczbę mieszkańców poszczególnych województw.

W kolumnie Liczba kobiet na 100 mężczyzn oblicz ile kobiet przypada na 100 mężczyzn.

10.

W kolumnie Ludność miejska w % oblicz, jaki procent ludności danego województwa
stanowi ludność mieszkająca w miastach.

11.

Sformatuj tabelę zgodnie z wydrukiem. Zwróć uwagę na formaty liczb.

12.

Za pomocą formatowania warunkowego czerwonym tłem zaznacz województwa mające
więcej niż 4 mln ludności a żółtym – mające więcej niż 2,5 mln ludności.

Zadanie 16-03.

Wprowadzanie i kopiowanie formuł – powtórzenie

Otwórz skoroszyt 16-03. W arkuszu Miasta znajdują się dane o ludności miejskiej, w arkuszu
Wieś – o ludności wiejskiej.

W arkuszu Miasta w kolumnie Razem oblicz łączną liczbę ludności miast w poszcze-
gólnych województwach.

W arkuszu Ogółem w kolumnie Mężczyźni oblicz łączną liczbę mężczyzn mieszkających
w poszczególnych województwach.

W arkuszu Ogółem w kolumnie Kobiety oblicz łączną liczbę kobiet mieszkających w po-
szczególnych województwach.

W arkuszu Ogółem w kolumnie Razem oblicz łączną liczbę osób mieszkających w po-
szczególnych województwach.

W arkuszu Ogółem w kolumnie % ludności miejskiej oblicz odsetek ludności mieszkającej
w miastach dla poszczególnych województw. Wynikom możesz nadać format procentowy.

Wyszczególnienie

Ogółem

ęź

czy

Kobiety

razem

ęż

czy

kobiety

razem

ęż

czy

kobiety

Polska

38 180 249

18 478 368

19 701 881

23 490 202

11 162 807

12 327 395

14 690 047

7 315 561

7 374 486

106,62

61,5%

dolno

skie

2 895 729

1 390 907

1 504 822

2 057 546

975 342

1 082 204

838 183

415 565

422 618

108,19

71,1%

kujawsko-pomorskie

2 067 548

998 961

1 068 587

1 278 106

604 266

673 840

789 442

394 695

394 747

106,97

61,8%

lubelskie

2 187 918

1 062 767

1 125 151

1 019 708

483 344

536 364

1 168 210

579 423

588 787

105,87

46,6%

lubuskie

1 009 177

489 854

519 323

649 130

310 255

338 875

360 047

179 599

180 448

106,02

64,3%

łódzkie

2 592 568

1 236 365

1 356 203

1 678 270

782 518

895 752

914 298

453 847

460 451

109,69

64,7%

małopolskie

3 256 171

1 580 134

1 676 037

1 622 170

768 892

853 278

1 634 001

811 242

822 759

106,07

49,8%

mazowieckie

5 139 545

2 466 543

2 673 002

3 325 427

1 560 914

1 764 513

1 814 118

905 629

908 489

108,37

64,7%

opolskie

1 053 723

510 795

542 928

554 924

265 268

289 656

498 799

245 527

253 272

106,29

52,7%

podkarpackie

2 097 325

1 026 075

1 071 250

848 084

405 943

442 141

1 249 241

620 132

629 109

104,40

40,4%

podlaskie

1 204 036

588 379

615 657

710 478

338 935

371 543

493 558

249 444

244 114

104,64

59,0%

pomorskie

2 192 404

1 067 071

1 125 333

1 482 714

709 324

773 390

709 690

357 747

351 943

105,46

67,6%

skie

4 707 825

2 276 366

2 431 459

3 711 683

1 786 754

1 924 929

996 142

489 612

506 530

106,81

78,8%

tokrzyskie

1 290 176

629 992

660 184

587 693

280 536

307 157

702 483

349 456

353 027

104,79

45,6%

warmi

sko-mazurskie

1 428 385

697 586

730 799

858 507

409 670

448 837

569 878

287 916

281 962

104,76

60,1%

wielkopolskie

3 362 011

1 631 357

1 730 654

1 929 185

916 730

1 012 455

1 432 826

714 627

718 199

106,09

57,4%

zachodniopomorskie

1 695 708

825 216

870 492

1 176 577

564 116

612 461

519 131

261 100

258 031

105,49

69,4%

Liczba kobiet

100 m

ęż

czyzn

Ludno

ść

miejska

w %

Miasta

Wie

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 16.01

B4: =B2-B3

B5: =19%*B4

B6: =B4-B5

B7: =B6/B3

C9: =C2/B2

B10: =B2/$B$2

C12: =C3/B3

B13: =B3/$B$3

Zadanie 16.02

E3: =F3+G3

J3: =H3-I3

D3: =G3+J3

C3: =F3+I3

B3: =C3+D3

K3: =D3/C3*100

10.

L3: =E3/B3

Zadanie 16.03

Miasta!D2: =B2+C2

Ogółem!B2: =Miasta!B2+Wieś!B2

Ogółem!C2: =Miasta!C2+Wieś!C2

Ogółem!D2: =B2+C2

Ogółem!E2: =Miasta!D2/Ogółem!D2

17. Formatowanie warunkowe (II)

Formatowanie warunkowe ze względu na wartość komórki

z odwołaniem do innych komórek arkusza

Przy formatowaniu warunkowym w określanych warunkach można używać adresów komórek.
Wykorzystuje się zarówno adresy względne, bezwzględne (najczęściej) i mieszane.

W powyższym przykładzie:

Warunek pierwszy wykorzystuje adres bezwzględny – wartość komórki będzie porówny-
wana z wartością komórki F2, także po skopiowaniu (lub przenoszeniu formatu).
W przypadku zaznaczenia bloku komórek – wszystkie będą porównywane z komórką F2.

Warunek drugi wykorzystuje adres względny – wartość komórki będzie porównywana
z wartością komórki D2, a po skopiowaniu (przeniesieniu formatu) z wartością z innej
komórki. W przypadku zaznaczenia bloku komórek każda z nich będzie porównywana
z inną komórką.

Warunek trzeci wykorzystuje zarówno adres względny, jak i bezwzględny.

Uwagi do wersji 2007

Rysunek poniżej pokazuje menedżera reguł formatowania warunkowego wersji 2007
po wprowadzeniu identycznych reguł, jak we wcześniejszym przykładzie.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 17-01.

Formatowanie warunkowe z wykorzystaniem odwołań do komórek arkusza

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 17-01.

Do komórki R2 wpisz wartość graniczną średniej: 4.

Zaznacz zielonym tłem średnie wyższe lub równe od granicznej wartości w komórce R2.

W komórce R2 zmień graniczną wartość na 3,6.

W komórce R2 zmieniaj graniczną wartość tak, aby pozostała tylko jedna zaznaczona
ś

rednia.

Zaznacz żółtym tłem te oceny z polskiego, które są wyższe od odpowiednich ocen z mate-
matyki.

Zaznacz czerwonym tłem te oceny z matematyki, które są wyższe od odpowiadających im
ocen z polskiego.

Zadanie 17-02.

Formatowanie warunkowe z wykorzystaniem odwołań do komórek arkusza

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 17-02.

Do jednej z dalszych kolumn arkusza wprowadź prawidłowe odpowiedzi. Kolumnę ukryj.

W kolumnie Odpowiedź tak sformatuj komórki, aby przy odpowiedzi prawidłowej miały
zielone, a przy nieprawidłowej – czerwone tło. Dodatkowo formatowanie powinny być
„odporne” na kopiowanie.

18. Wklejanie specjalne

Zwykłe kopiowanie i wklejanie przenosi do kolejnych komórek wszystkie elementy z komórki
ź

ródłowej: formułę lub stałą, format (obramowanie, desenie, format liczbowy), komentarze

i inne elementy. Wklejanie specjalne daje większe możliwości wyboru. Wklejanie specjalne
rozpoczyna się od normalnego skopiowania komórek (Edycja/Kopiuj, Ctrl-C), następnie należy
wydać polecenie Edycja/Wklej specjalnie co powoduje wywołanie menu.

Polecenia grupy Wklej:

Wszystko – odpowiada zwykłemu kopiowaniu.

Formuły – wklejane są formuły i wartości stałych, pomijane są natomiast formaty;
polecenie jest stosowane w już sformatowanych tabelach, aby nie zniszczyć układu
tabeli.

Wartości – zamiast formuł wklejane są wyliczone przez nie wartości; polecenie służy
do zamiany formuł na wartości, np. w sytuacji, gdy chcemy zaprezentować jedynie
końcowe wyniki obliczeń, bez danych źródłowych.

Formaty – wklejane są tylko formaty komórek, pomijane są formuły i wartości;
polecenie stosowane do szybkiego powielania eleganckich układów tabel.

Wszystko poza obramowaniem – działa jak Wszystko, pomija jednak wklejanie obramo-
wania; użyteczne przy kopiowaniu w sformatowanych tabelach.

Szerokości kolumn – wklejane są szerokości kolumn; polecenie pozwala estetycznie
sformatować tabelę z identycznymi szerokościami kolumn.

Formuły i formaty liczb – wklejane są formuły i wartości stałych oraz formaty liczbowe.

Wartości i formaty liczb – zamiast formuł wklejane są wyliczone przez nie wartości,
dodatkowo wklejane są także formaty liczbowe.

Pozostałe polecenia grupy Wklej zostaną omówione dalej.

Polecenia grupy Operacja pozwalają dodać, odjąć pomnożyć lub podzielić zawartość komó-
rek docelowych przez zawartość komórek źródłowych.

Transpozycja – zmienia układ z pionowego na poziomy i odwrotnie.

Pomijaj puste – pomija przy kopiowaniu puste komórki (nie zmienia zawartości odpo-
wiednich komórek docelowych)

Wklej łącze – wkleja adres skopiowanej wcześniej komórki.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Uwagi do wersji 2007

Odpowiedniki poleceń.

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Wklejanie specjalne

Edycja/Wklej specjalnie

Narzędzia główne/Schowek/Wklej
specjalnie

Najczęściej używane polecenia wklejania: Formuły, Wartości, Bez obramowania, Trans-
pozycja są dostępne bezpośrednio po rozwinięciu polecenia Narzędzia główne/Scho-
wek/Wklej.

Po zwykłym wklejeniu (np. Ctrl-V) pojawia się dodatkowe menu, pozwalające na niektóre
operacje polecenia Wklej specjalnie.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 18-01.

Wklejanie specjalne

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 18-01.

W Arkuszu1 wyliczono rentowność pewnej firmy. Dane należy przesłać dalej, ale bez
ujawniania danych źródłowych – przychodów, kosztów itp. Należy zatem usunąć wiersze
od 2 do 6, ale tak, aby zachowały się wyniki.

W Arkuszu2 podnieś wszystkim pracownikom kwotę Brutto o 100, wynik powinien być
wpisany jak do tej pory w kolumnie C.

W Arkuszu3 sformatuj wyniki, tak by były wyświetlane w procentach. Czy wyniki są teraz
prawidłowe? Co należy zrobić?

W Arkuszu4 zwiększ wartości w kolumnie A o 365 tak, aby nie utracić formatowania.

W Arkuszu5 z połącz imiona i nazwiska (ze spacją pomiędzy nimi) i skopiuj tak, aby
stanowiły nagłówki kolumn od C. Obróć je o 90º.

W Arkuszu6 skopiuj formułę z komórki F3 w dół tak, aby nie skopiowały się linie i desenie.

W Arkuszu7 pięciokrotnie powiel układ tabeli z obszaru od B2 do F9 (bez wartości).

W Arkuszu8 powiel szerokość kolumny F w kolumnach od C do E.

19. Funkcje arkusza kalkulacyjnego – podstawy

Wyszukiwanie funkcji

Wyszukiwanie i wklejanie funkcji jest zalecane podczas poznawania nowych funkcji. Dostępne
jest po wydaniu polecenia Wstaw/Funkcję lub wciśnięciu przycisku obok paska formuły.

Wyszukiwanie polega albo na wpisaniu słów kluczowych, charakterystycznych dla poszuki-
wanej funkcji i kliknięciu przycisku Przejdź, albo na wybraniu kategorii i przeglądaniu listy
funkcji. W obu przypadkach należy czytać opisy pojawiające się w dolnej części okienka.
Po znalezieniu właściwej funkcji należy kliknąć OK, co spowoduje wyświetlenie okna
argumentów funkcji.

Określanie argumentów

Po wybraniu funkcji należy określić jej argumenty, czyli wartości, na których funkcja wykona
obliczenia.

Argumenty to w większości przypadków pojedyncze liczby, teksty czy wartości logiczne.
Zazwyczaj są one reprezentowane przez odwołania do odpowiednich komórek. Szereg funkcji
pozwala na wprowadzanie argumentów w postaci tzw. zakresu komórek, czyli przez wskazanie
początkowej i końcowej komórki prostokątnego obszaru, np. A1:B5. W powyższym przykła-

wpisz słowa kluczowe

charakterystyczne dla

poszukiwanej funkcji

i wciśnij przycisk

Przejdź

lub wybierz kategorię

i przejrzyj listę funkcji

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

dzie argumenty Liczba1 i Liczba2 zostały określony przez zakres a argument Liczba3 – przez
wpisanie liczby (stałej).

Wpisywanie funkcji

Po opanowaniu nowych funkcji zazwyczaj nie używa się wstawiania funkcji, ale wpisuje się ich
nazwy i argumenty z klawiatury. Poszczególne argumenty oddziela się średnikiem. Wcześniej-
szy przykład należałoby wpisać następująco:
=SUMA(B1:B5;C1:C2;3)
Poszczególne argumenty oddziela się średnikiem (na klawiaturze znajduje się na jednym
klawiszu ze znakiem dwukropka służącym do wskazywania obszaru komórek – jest to częstym
ź

ródłem błędów!).

Zagnieżdżanie funkcji

Częsta jest sytuacja gdy wyniki działania jednej funkcji stanowią podstawę obliczeń innej.
W takich sytuacjach w celu skrócenia zapisu stosuje się tzw. zagnieżdżanie funkcji. Można
na przykład w komórce B1 wyliczyć sumę liczb z zakresu A1:A10:
B1: =SUMA(A1:A10)
w komórce B2 obliczyć logarytm naturalny wyliczonej sumy:
B2: =LN(B1)
a w komórce B3 zaokrąglić wynik do dwóch miejsc dziesiętnych
B3: =ZAOKR(B2;2)
Stosując zagnieżdżanie funkcji, można te trzy operacje wykonać w jednej komórce:
C1: =ZAOKR(LN(SUMA(A1:A10));2)
Jak widać z przykładu zagnieżdżanie funkcji polega na zastępowaniu (podstawianiu) argumentów
jednej funkcji – innymi funkcjami. Zagnieżdżanie zdecydowanie zmniejsza „objętość” two-
rzonego arkusza.

Skróty klawiaturowe

W trakcie pracy z funkcjami przydatne są skróty klawiaturowe:
Ctrl-A – otwarcie okienka z argumentami,
Ctrl- Shift-A – wpisanie pseudoargumentów,
Oba działają po wpisaniu nawiasu otwierającego listę z argumentami.

Najczęściej sygnalizowane błędy

#NAZWA? – zła nazwa funkcji lub złe odwołanie do komórek arkusza,
#ARG! – nieprawidłowe argumenty funkcji (np. tekst zamiast liczby),
#DZIEL/0! – dzielenie przez 0,
#ADR! – odwołania do usuniętych komórek.

Uwagi

Niektóre funkcje są dostępne w dodatku Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

Uwagi do wersji 2007

Lista funkcji została rozbudowana. Dla uzyskania zgodności ze starszymi wersjami Excela
nowych funkcji nie należy stosować.

Podczas wpisywania funkcji widoczna jest lista funkcji, których nazwa jest zgodna z wpro-
wadzonym ciągiem znaków – funkcję można wówczas wybrać z listy.

Wersja nie wymaga włączania dodatku Analysis ToolPak.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Odpowiedniki poleceń:

Polecenie

Wersja 2003

Wersja 2007

Wstawianie funkcji

Wstaw/Funkcję

Formuły/Biblioteka funkcji/Wstaw
funkcję

Zakładka Formuły oferuje bezpośredni dostęp do większości kategorii funkcji.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 19-01.

Wyszukiwanie nazw funkcji

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 19-01.

Włącz dodatek Analysis ToolPak.

Za pomocą wyszukiwania funkcji wyszukaj nazwy odpowiednich funkcji i wpisz je
(wyłącznie nazwy!) kolejno do komórek B2:B21.

Znajdź funkcję, która:

oblicza średnią arytmetyczną,

oblicza średnią geometryczną,

oblicza sinus kąta,

oblicza kwartyl (pojęcie używane w statystyce),

wyszukuje największą liczbę spośród kilku liczb,

oblicza współczynnik korelacji,

oblicza liczbę dni roboczych pomiędzy datami,

wyznacza długość tekstu w znakach,

oblicza efektywną stopę procentową,

oblicza wartość aktualną strumienia równych płatności,

wyznacza numer dnia w tygodniu,

wyznacza liczbę π,

wyznacza dzisiejszą datę,

oblicza logarytm naturalny,

zamienia tekst na wielkie litery,

oblicza amortyzację środka trwałego metodą liniową,

oblicza silnię liczby,

oblicza resztę z dzielenia,

wyznacza numer wiersza,

oblicza wyznacznik macierzy.

Zadanie 19-02.

Funkcje arkusza kalkulacyjnego – przykłady zastosowań

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 19-02.

Wstaw do komórki C1 funkcję, która obliczy sumę liczb 2, 3, 7 i 14.

Wstaw do komórki C2 funkcję, która obliczy średnią arytmetyczną z liczb w komórkach
A1, A3 i A5.

Wstaw do komórki C3 funkcję która obliczy średnią arytmetyczną z liczb w komórkach A1:B5.

Wstaw do komórki C4 funkcję, która obliczy średnią geometryczną z liczb w komórkach
A1:B5.

Wstaw do komórki C5 funkcję, która wyznaczy wartość liczby π.

Wstaw do komórki C6 funkcję, która zamieni liczbę stopni zawartą w komórce A6
na radiany.

Wstaw do komórki C7 funkcję, która zaokrągli liczbę z komórki A7 do dwóch miejsc
dziesiętnych.

Wstaw do komórki C8 funkcję, która zaokrągli liczbę π z komórki A8 do dwóch miejsc
dziesiętnych.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 19-03.

Funkcje arkusza kalkulacyjnego – zaokrąglanie liczb

Czas wykonania: 5 minut

Otwórz skoroszyt 19-03.

W komórce A4 oblicz sumę liczb z komórek od A1 do A3. Czy wynik się zgadza? Sprawdź,
co jest wpisane do komórek A1, A2 i A3.

Sformatuj wszystkie cztery liczby tak, by miały jedno miejsce dziesiętne.

Sformatuj wszystkie cztery liczby tak, by miały dwa miejsca dziesiętne.

Sformatuj wszystkie cztery liczby tak, by miały trzy miejsca dziesiętne.

Sformatuj ponownie wszystkie cztery liczby tak, by miały jedno dziesiętne.

W komórce C1 za pomocą funkcji ZAOKR, zaokrąglij liczbę z komórki A1 do jednego
miejsca dziesiętnego. Skopiuj formułę do komórek C2 i C3

W komórce C4 oblicz sumę liczb z komórek od C1 do C3.

Sformatuj liczby w komórkach od C1 do C4 tak, by miały trzy miejsca dziesiętne.

W komórce G1 zaokrąglij liczbę z komórki F1 do jednego miejsca dziesiętnego.

10.

W komórce G2 zaokrąglij liczbę z komórki F2 tak by nie miała miejsc dziesiętnych.

11.

W komórce G3 zaokrąglij liczbę z komórki F3 do pełnych dziesiątek.

12.

W komórce G4 zaokrąglij liczbę z komórki F4 do pełnych setek.

13.

W komórce G5 zaokrąglij liczbę z komórki F5 do pełnych tysięcy.

14.

Podziel kwotę z komórki I1 „po równo” pomiędzy siedem osób. Wyniki wpisz do komórek
K1:K7. Sprawdź, czy suma tych liczb daje liczbę z komórki I1.

Zadanie 19-04.

Funkcje arkusza kalkulacyjnego – zagnieżdżanie funkcji

Otwórz skoroszyt 19-04.

W komórce C10 oblicz sumę liczb z komórek A10:A13.

W komórce C11 zaokrąglij obliczoną w C10 sumę do jednego miejsca dziesiętnego.

W komórce C12 wstaw złożenie funkcji obliczające sumę z liczb A10 do A13 zaokrągloną
do jednego miejsca dziesiętnego.

W komórce C13 wstaw złożenie funkcji obliczające logarytm naturalny (LN) z sinusa (SIN)
liczby z komórki A13.

W komórce C14 wstaw złożenie funkcji obliczające średnią z liczb w komórkach od A10
do A13 zaokrągloną do dwóch miejsc dziesiętnych.

W komórce C15 wstaw złożenie funkcji obliczające sinus liczby π/6 zaokrąglony do trzech
miejsc dziesiętnych.

W komórce C16 wstaw złożenie funkcji, które obliczy sumę dwóch średnich: z liczb
w obszarze od A1 do A7 i z liczb w obszarze od A10 do A13.

W komórce C17 wstaw złożenie funkcji, które obliczy iloczyn wszystkich liczb z obszaru
od A1 do A5 zaokrąglony do pełnych setek.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 19-03.

G1: =ZAOKR(F1;1)

10.

G2: =ZAOKR(F2;0)

11.

G3: =ZAOKR(F3;-1)

12.

G4: =ZAOKR(F4;-2)

13.

G5: =ZAOKR(F5;-3)

14.

Rozwiązanie problemu nie istnieje

Zadanie 19.04

C10: =SUMA(A10:A13)

C11: =ZAOKR(C10;1)

C12: =ZAOKR(SUMA(A10:A13);1)

C13: =LN(SIN(A13))

C14: =ZAOKR(ŚREDNIA(A10:A13);2)

C15: =ZAOKR(SIN(PI()/6);3)

C16:
=SUMA(ŚREDNIA(A1:A7);ŚREDNIA(A10:A13))

C17: =ZAOKR(ILOCZYN(A1:A5);-2)

20. Wybrane funkcje matematyczne

Gwiazdką

oznaczono funkcje wymagające zainstalowania dodatku Analysis ToolPak – pole-

cenie Narzędzia/Dodatki.

MODUŁ.LICZBY(liczba) – wyznacza wartość bezwzględną liczby
MODUŁ.LICZBY(-12) → 12

ZNAK.LICZBY(liczba) – wyznacza znak liczby: 1, 0 lub –1
ZNAK.LICZBY(-12) → -1

POTĘGA(liczba;potęga) – wyznacza liczbę podniesioną do podanej potęgi
POTĘGA(2;3) → 8

PIERWIASTEK(liczba) – wyznacza pierwiastek kwadratowy z liczby
PIERWIASTEK(16) → 4

ZAOKR(liczba;liczba_cyfr) – wyznacza liczbę zaokrągloną do podanej liczby cyfr
ZAOKR(123,456;2) → 123,46
ZAOKR(123,456;1) → 123,5
ZAOKR(123,456;0) → 123
ZAOKR(123,456;-1) → 120
ZAOKR(123,456;-2) → 100

LICZBA.CAŁK(liczba;liczba_cyfr) – wyznacza liczbę pozostawiając określoną liczbę cyfr
LICZBA.CAŁK(123,456;1) → 123,4
LICZBA.CAŁK(123,456;0) → 123
LICZBA.CAŁK(123,456;-1) → 120

ZAOKR.DÓŁ(liczba;liczba_cyfr) – wyznacza liczbę zaokrągloną w dół do podanej liczby
cyfr
ZAOKR.DÓŁ (123,56;1) → 123,5
ZAOKR.DÓŁ (123,56;-1) → 120

ZAOKR.GÓRA(liczba;liczba_cyfr) – wyznacza liczbę zaokrągloną w górę do podanej
liczby cyfr
ZAOKR.GÓRA (123,56;1) → 123,6
ZAOKR.GÓRA (123,56;-1) → 130

ZAOKR.W.DÓŁ(liczba;wielokrotność) – wyznacza liczbę zaokrągloną w dół do podanej
wielokrotności; zaokrąglana liczba musi być dodatnia
ZAOKR.W.DÓŁ(54;5) → 50

10.

ZAOKR.W.GÓRĘ(liczba;wielokrotność) – wyznacza liczbę zaokrągloną w górę do po-
danej wielokrotności; zaokrąglana liczba musi być dodatnia
ZAOKR.W.GÓRĘ(54;5) → 50

11.

ZAOKR.DO.CAŁK(liczba) – wyznacza liczbę zaokrągloną w dół do najbliższej liczby
całkowitej
ZAOKR.DO.CAŁK(123,56) → 123
ZAOKR.DO.CAŁK(-123,56) → -124

12.

ZAOKR.DO.PARZ(liczba) – wyznacza liczbę zaokrągloną w górę do liczby parzystej
większej od danej; zaokrąglanie odbywa się „w kierunku od 0”
ZAOKR.DO.PARZ(123,56) → 124
ZAOKR.DO.PARZ(-123,56) → -124

13.

ZAOKR.DO.NPARZ(liczba) – wyznacza liczbę zaokrągloną w górę do liczby nieparzystej
większej od danej; zaokrąglanie odbywa się „w kierunku od 0”

14.

ZAOKR.DO.NPARZ(123,56) → 125
ZAOKR.DO.NPARZ(-123,56) → 125

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

15.

MROUND(liczba;wielokrotność) – wyznacza liczbę zaokrągloną do podanej wielokrotności;

zaokrąglana liczba musi być dodatnia
MROUND(54;5) → 55

16.

QUOTIENT(dzielna;dzielnik) – wyznacza część całkowitą z dzielenia

QUOTIENT(7;5) → 1

17.

MOD(liczba;dzielnik) – wyznacza resztę z dzielenia
MOD(7;5) → 2

18.

GCD(liczba1;liczba2;...) – wyznacza największy wspólny podzielnik; zobacz uwagi przy

funkcji SUMA
GCD(36;24) → 12

19.

LCM(liczba1;liczba2;...) – wyznacza najmniejszą wspólną wielokrotność; zobacz uwagi

przy funkcji SUMA
LCM(36;24) → 72

20.

PI() – wstawia wartość liczby π; nie posiada żadnych argumentów
PI() → 3,14159265358979

21.

RADIANY(kąt_w_stopniach) – wyznacza wartość kąta w radianach
RADIANY(180) → 3,14159265358979

22.

STOPNIE(kąt_w_radianach) – wyznacza wartość kąta w stopniach
STOPNIE(3,14159265358979) → 180

23.

SIN(liczba), COS(liczba), TAN(liczba) – wyznaczają sinus, cosinus, tangens liczby
SIN(3,14159265358979) → 3,23E-15

24.

ASIN(liczba), ACOS(liczba), ATAN(liczba) – wyznaczają wartości funkcji cyklometrycz-
nych (przeciwnych do trygonometrycznych): arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens
ASIN(1) → 1,5707963267949

25.

EXP(liczba) – wyznacza wartość funkcji wykładniczej (exponens) eliczba
EXP(1) → 2,71828182845905

26.

LN(liczba) – wyznacza logarytm naturalny liczby
LN(2,71828182845905) → 1

27.

LOG10(liczba) – wyznacza logarytm dziesiętny liczby
LOG10(100) → 2

28.

LOG(liczba;podstawa) – wyznacza logarytm liczby przy podanej podstawie
LOG(100;0,1) → -2

29.

SINH(liczba), COSH(liczba), TANH(liczba) – wyznaczają wartości funkcji hiperboli-
cznych: sinus hiperboliczny, cosinus hiperboliczny, tangens hiperboliczny
SINH(0) → 0

30.

ASINH(liczba), ACOSH(liczba), ATANH(liczba) – wyznaczają wartości funkcji odwrot-
nych do hiperbolicznych: arcus sinus hiperboliczny, arcus cosinus hiperboliczny, arcus
tangens hiperboliczny
ASINH(0) → 0

31.

SUMA(zakres) – oblicza sumę liczb w zakresie komórek
SUMA(A1:B3) → A1+A2+A3+B1+B2+B3
zamiast zakresu można podać kilka zakresów lub pojedynczych liczb:
SUMA(A1:A3;C1:C2) → A1+A2+A3+C1+C2
SUMA(A1;A3;A5) → A1+A3+A5
SUMA(B1:C3 A2:D2) → B2+C2

32.

ILOCZYN(zakres) – oblicza iloczyn liczb w zakresie komórek; uwagi jak przy funkcji SUMA
ILOCZYN(A1:B3) → A1*A2*A3*B1*B2*B3

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

33.

SUMA.KWADRATÓW(zakres) – oblicza sumę kwadratów liczb w zakresie komórek;
uwagi jak przy funkcji SUMA
SUMA.KWADRATÓW(A1:A3) → A1^2+A2^2+A3^2

34.

SUMA.ILOCZYNÓW(tablica1;tablica2;...) – oblicza sumę iloczynów elementów dwóch
lub więcej tablic
SUMA.ILOCZYNÓW(A1:A3;B1:B3) → A1*B1+A2*B2+A3*B3
SUMA.ILOCZYNÓW({1;2};{3;4}) → 11

35.

WYZNACZNIK.MACIERZY(tablica) – oblicza wyznacznik macierzy kwadratowej
WYZNACZNIK.MACIERZY(A1:B2) → A1*B2+A2*B1
WYZNACZNIK.MACIERZY({2;2\1;3}) → 4

36.

MACIERZ.ILOCZYN(tablica1;tablica2;...) – oblicza iloczyn macierzy; wynik jest
tablicą – dostęp do niej można uzyskać za pomocą funkcji INDEKS lub przez wprowa-
dzenie formuły jako tablicowej (Ctrl-Shift-Enter)
MACIERZ.ILOCZYN({1;2\3;4};{1;1\2;2}) → {5;9\11;19}

37.

MACIERZ.ODW(tablica) – oblicza macierz odwrotną do danej; uwaga jak przy funkcji
MACIERZ.ILOCZYN
MACIERZ.ODW({4;-1\2;0}) → {0;0,5\-1;2}

38.

SILNIA(liczba) – wyznacza silnię liczby (1·2·3·...·liczba)
SILNIA(4) → 24

39.

LOS() – wyznacza liczbę losową z przedziału <0,1); zmienia się przy przeliczaniu arkusza

40.

RANDBETWEEN(dół;góra) – wyznacza liczbę losową z przedziału <dół,góra>; zmienia

się przy prze¬li¬cza¬niu arkusza

Uwagi do wersji 2007

Wersja nie wymaga włączania dodatku Analysis ToolPak.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 20-01.

Wybrane funkcje matematyczne

Czas wykonania: 10 minut

Otwórz skoroszyt 20-01. W trakcie uruchamiania prawdopodobnie zostaniesz zapytany
o włączenie makropoleceń – odpowiedz Włącz makra.
U w a g a : Makropolecenia tworzą nowy pasek przycisków. Poszczególne przyciski oznaczają:
Sprawdź – sprawdzenie wpisanych przez użytkownika rozwiązań
Usuń wszystko – usunięcie wszystkich rozwiązań i ich ocen
Usuń błędy – usunięcie błędnych rozwiązań
Usuń kolory – usunięcie kolorowych podświetleń
Wpisz rozwiązanie – wpisanie prawidłowego rozwiązania.
Jeżeli pasek się nie pojawił, masz włączony wysoki poziom zabezpieczeń. Za pomocą polecenia
Narzędzia/Makro/Zabezpieczenia zmień go na niski (w wersji 2007: Przycisk pakietu
Office/Opcje programu Excel/Centrum zaufania/Ustawienia centrum zaufania/Ustawienia
makr/Włącz wszystkie makra).

Włącz dodatek Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

Odpowiedz na poszczególne pytania wpisując odpowiedzi do komórek F11, F12, F13 itd.
Po wpisaniu każdego rozwiązania sprawdź, czy prawidłowo wykonałeś polecenia (przycisk
Sprawdź).

Zadanie 20-02

Funkcje zaokrąglania

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 20-02.
Wypełnij wiersze tabeli funkcjami zaokrąglania wskazanymi w kolumnie B. Jeżeli funkcja
wymaga drugiego argumentu, to jego wartość podana jest w kolumnie C. Porównaj wyniki
z innymi wskazanymi funkcjami (wybór w kolumnie P). Zaokrąglane liczby znajdują się w
pierwszym wierszu.

Włącz dodatek Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

Funkcja ZAOKR – podstawowe zaokrąglanie, drugi argument wskazuje liczbę miejsc:

jeżeli jest dodatni to oznacza miejsca po przecinku,

jeżeli jest ujemny to oznacza miejsca przed przecinkiem.

Funkcja LICZBA.CAŁK – obcina końcówkę liczby, bez zaokrąglania, drugi argument
wskazuje miejsce obcięcia:

jeżeli jest dodatni to oznacza miejsca po przecinku,

jeżeli jest ujemny to oznacza miejsca przed przecinkiem.

Porównaj z funkcją ZAOKR.

ZAOKR.DÓŁ – zaokrągla zawsze w dół, drugi argument wskazuje liczbę miejsc:

jeżeli jest dodatni to oznacza miejsca po przecinku,

jeżeli jest ujemny to oznacza miejsca przed przecinkiem.

Porównaj z funkcjami ZAOKR, LICZBA CAŁK.

ZAOKR.GÓRA – zaokrągla zawsze w górę, drugi argument wskazuje liczbę miejsc:

jeżeli jest dodatni to oznacza miejsca po przecinku,

jeżeli jest ujemny to oznacza miejsca przed przecinkiem.

Porównaj z funkcjami ZAOKR, LICZBA.CAŁK, ZAOKR.DÓŁ.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

ZAOKR.W.DÓŁ – zaokrągla w dół do wielokrotności drugiego argumentu. Porównaj
z funkcjami ZAOKR, ZAOKR.DÓŁ.

ZAOKR.W.GÓRĘ – zaokrągla w górę do wielokrotności drugiego argumentu. Porównaj
z funkcjami ZAOKR, ZAOKR.GÓRA.

MROUND – zaokrągla do najbliższej wielokrotności drugiego argumentu. Porównaj
z funkcjami ZAOKR.W.DÓŁ, ZAOKR.W.GÓRĘ.

ZAOKR.DO.CAŁK – obcina część ułamkową. Porównaj z funkcją LICZBA.CAŁK.

10.

ZAOKR.DO.PARZ – zaokrągla w kierunku „od 0” do liczby parzystej. Porównaj z funkcją
ZAOKR.DO.CAŁK.

11.

ZAOKR.DO.NPARZ – zaokrągla w kierunku „od 0” do liczby nieparzystej. Porównaj
z funkcją ZAOKR.DO.CAŁK.

12.

Zamień liczby w pierwszym wierszu na ujemne (mnożenie przez –1) i ponownie dokonaj
porównania.

Zadanie 20-03.

Wybrane funkcje matematyczne

Czas wykonania: 1 minuta

Otwórz skoroszyt 20-03. Skoroszyt zawiera kod towaru, liczbę sztuk w opakowaniu zbiorczym
(kolumna Opakowanie) oraz ilości zamówione przez kontrahenta (kolumna Zamówienie).

Włącz dodatek Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

W kolejnych kolumnach obliczyć ile pełnych opakowań i ile sztuk luzem należy przy-
gotować do wysyłki.

Zadanie 20-04.

Wybrane funkcje matematyczne – rozwiązywanie układu równań

Czas wykonania: 5 minut

W pustym skoroszycie rozwiąż metodą wyznaczników układy równań:









−

x = 1, y = 2, z = 3











−

x = 1, y = 2, z = 3, v = –4

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 20-05.

Wybrane funkcje matematyczne

Czas wykonania: 1 minuta

Otwórz skoroszyt 20-05.

Włącz dodatek Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

W kolumnie Zamówienie wygeneruj losowe ilości zamówionych towarów z przedziału od
100 do 1000.

W kolumnie Opakowanie wygeneruj losowe wielkości opakowań zbiorczych z przedziału
od 5 do 50, przy czym zawsze powinny być one wielokrotnością 5.

Zadanie 20-06.

Wybrane funkcje matematyczne

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 20-06.

Włącz dodatek Analysis ToolPak (polecenie Narzędzia/Dodatki).

W kolumnie Data 1 wygeneruj losowe daty dostaw towarów ze stycznia 2008 roku.

W kolumnie Data 2 wygeneruj losowe daty dostaw towarów z okresu pomiędzy 4 a 29
lutego 2008, przy czym dostawy powinny przypadać tylko w dni robocze.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 20-03

D3: =QUOTIENT(C3;B3)
E3: =MOD(C3;B3)

Zadanie 20-05

B3: =RANDBETWEEN(100;1000)
C3: =RANDBETWEEN(1;10)*5

Zadanie 20-06.

B2: =RANDBETWEEN("2008-01-01";"2008-01-31")
C2: ="2008-02-03"+RANDBETWEEN(0;3)*7+RANDBETWEEN(1;5)

21. Wybrane funkcje statystyczne

ŚREDNIA(zakres) – oblicza średnią arytmetyczną z liczb w zakresie; pomija puste
komórki oraz komórki z tekstem i wartościami logicznymi
ŚREDNIA(A1:A10)

ŚREDNIA.A(zakres) – oblicza średnią arytmetyczną z liczb w zakresie; wartości tekstowe
i wartość logiczną FAŁSZ traktuje jak 0, wartość logiczną PRAWDA jak 1
ŚREDNIA.A(A1:A10)

ŚREDNIA.GEOMETRYCZNA(zakres) – oblicza średnią geometryczną

⋅

...

ŚREDNIA.GEOMETRYCZNA(A1:A10)

ŚREDNIA.HARMONICZNA(zakres) – oblicza średnią harmoniczną

∑

ŚREDNIA.HARMONICZNA(A1:A10)

ŚREDNIA.WEWN(zakres;procent) – oblicza średnią arytmetyczną wykluczając
0,5·argumentu procent liczb o najmniejszych wartościach i tyle samo o największych
wartościach
ŚREDNIA.WEWN(A1:A10,0,4) – obliczy średnią z sześciu liczb

MEDIANA(zakres) – wyznacza medianę (wartość środkową)
MEDIANA (A1:A10)

KWARTYL(tablica;kwartyl) – wyznacza kolejny kwartyl z tablicy z danymi (kwartyl = 0,
1, 2, 3, 4)
KWARTYL(A1:A10;1) – pierwszy kwartyl dla liczb w zakresie A1:A10

PERCENTYL(tablica;percentyl) – wyznacza percentyl z tablicy z danymi (0 ≤ percentyl
≤

PERCENTYL(A1:A10;0,25) – wyznaczy pierwszy kwartyl dla liczb w zakresie A1:A10

MAX(zakres) – wyznacza największą liczbę w zakresie; pomija puste komórki oraz
komórki z tekstem
i wartościami logicznymi
MAX(A1:A10)

10.

MIN(zakres) – wyznacza najmniejszą liczbę w zakresie; pomija puste komórki oraz
komórki z tekstem
i wartościami logicznymi
MIN(A1:A10)

11.

MAX.A(zakres) – wyznacza największą wartość w zakresie; wartości tekstowe i wartość
logiczną FAŁSZ traktuje jak 0, wartość logiczną PRAWDA jak 1
MAX.A(A1:A10)

12.

MIN.A(tablica) – wyznacza najmniejszą wartość w zakresie; wartości tekstowe i wartość
logiczną FAŁSZ traktuje jak 0, wartość logiczną PRAWDA jak 1
MIN.A(A1:A10)

13.

MAX.K(tablica;pozycja) – wyznacza pierwszą, drugą, trzecią kolejną liczbę w zakresie
MAX.K(A1:A10;2) – druga wartość w obszarze A1:A10

14.

MIN.K(tablica;pozycja) – wyznacza ostatnią, przedostatnią, trzecią od końca liczbę w
zakresie
MIN.K(A1:A10;2) – druga od końca wartość w obszarze A1:A10

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

15.

POZYCJA(liczba;zakres;porządek) – wyznacza pozycję (kolejność) liczby w podanym
zakresie; jeśli porządek = 1 – sortowanie rosnące, jeśli 0 lub pominięte – sortowanie
malejące
POZYCJA(5;A1:A10;1) – wyznacza pozycję liczby 5 wśród liczb w komórkach A1:A10
w kolejności od najmniejszych do największych

16.

WYST.NAJCZĘŚCIEJ(zakres) – wyznacza wartość występującą najczęściej (dominantę)
w zakresie
WYST.NAJCZĘŚCIEJ(A1:A10)

17.

CZĘSTOŚĆ(zakres;przedziały) – wyznacza ile liczb z zakresu występuje w określonych
przedziałach; formuła tablicowa
CZĘSTOŚĆ(A1:A10;B1:B3)

18.

ODCH.ŚREDNIE(zakres) – oblicza średnią z wartości bezwzględnej odchyleń od średniej

∑

−

ODCH.ŚREDNIE(A1:A10)

19.

ODCH.KWADRATOWE(zakres) – oblicza sumę kwadratów odchyleń od średniej
ODCH.KWADRATOWE(A1:A10)

20.

WARIANCJA(zakres) – oblicza wariancję wg wzoru

∑

−

)

(

WARIANCJA(A1:A10)

21.

WARIANCJA.POPUL(zakres) – oblicza wariancję wg wzoru

∑

−

)

(

WARIANCJA.POPUL(A1:A10)

22.

ODCH.STANDARDOWE(zakres) – oblicza odchylenie standardowe dla liczb w zakresie

liczone według wzoru

∑

−

)

(

ODCH.STANDARDOWE(A1:A10)

23.

ODCH.STANDARD.POPUL(zakres) – oblicza odchylenie standardowe populacji dla

liczb w zakre¬sie liczone według wzoru

∑

−

)

(

ODCH.STANDARD.POPUL(A1:A10)

24.

WSP.KORELACJI(tablica1;tablica2) – oblicza współczynnik korelacji dla dwóch (lub
więcej) tablic
WSP.KORELACJI(A1:A10;B1:B10)

25.

NACHYLENIE(znane_y;znane_x) – oblicza nachylenie (współczynnik a) prostej regresji
liniowej y = ax + b
NACHYLENIE(B1:B10;A1:A10)

26.

ODCIĘTA(znane_y;znane_x) – oblicza odciętą (współczynnik b) prostej regresji liniowej
y = ax + b
ODCIĘTA(B1:B10;A1:A10)

27.

REGLINP(znane_y;znane_x;s1;s2) – oblicza nachylenie, odciętą, kwadrat współczynnika
korelacji i dodatkowe statystyki prostej regresji liniowej; formuła tablicowa zwracająca
tablicę o wymiarach maksimum 5×2; nachylenie a – element (1,1), odcięta b – element
(1,2); wartości błędu S

i S

– elementy (2,1) i (2,2), kwadrat współczynnika korelacji –

element (3,1), liczba stopni swobody n – 2 – element (4,2); dodatkowe statystki

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

w pozostałych elementach; sposób wykonywania obliczeń zależy od wartości stałych s1 i s2
(PRAWDA lub FAŁSZ)
REGLINP(B1:B10;A1:A10;PRAWDA;PRAWDA)

28.

REGLINX(x;znane_y;znane_x) – wyznacza wartość prostej regresji liniowej dla punktu x
wyznaczając nachylenie a i odciętą b na podstawie znane_x i znane_y; funkcja używana do
prognozowania
REGLINX(11;B1:B10;A1:A10)

29.

REGLINW(znane_y;znane_x;nowe_x;s) – oblicza wartości prostej regresji liniowej
w punktach nowe_x wyznaczając nachylenie a i odciętą p na podstawie znane_x i znane_y;
dla s = FAŁSZ przyjmuje, że p = 0; funkcja tablicowa; funkcja używana do prognozowania
REGLINW(B1:B10;A1:A10;A11:A15;PRAWDA)

30.

ROZKŁAD.NORMALNY(x;średnia;odchylenie;s) – oblicza wartość rozkładu normalne-

go przy znanej średniej i odchyleniu standardowym

)

(

−

; dla s = FAŁSZ obliczana

jest gęstość prawdopodobieństwa, dla s = PRAWDA – wartość skumulowana
ROZKŁAD.NORMALNY(0;0;1;PRAWDA) → 0,5

31.

ILE.NIEPUSTYCH(zakres) – zlicza komórki z jakąkolwiek zawartością w podanym
zakresie komórek
ILE.NIEPUSTYCH(A1:C10)

32.

ILE.LICZB(zakres) – zlicza komórki z liczbami w podanym zakresie komórek
ILE.LICZB(A1:C10)

33.

LICZ.PUSTE(zakres) – zlicza puste komórki w podanym zakresie komórek;
LICZ.PUSTE(A1:C10)

34.

LICZ.JEśELI(zakres;kryteria) – zlicza komórki w zakresie spełniające kryteria
LICZ.JEśELI(A1:A10;"Kowalski") – w ilu komórkach zakresu A1:A10 wpisany jest
tekst Kowalski
LICZ.JEśELI(A1:A10;">1000") – ile komórek zakresu A1:A10 ma wartość większą od
1000
LICZ.JEśELI(A1:A10;">"&B1) – ile komórek zakresu A1:A10 ma wartość większą od
ko¬mórki B1

35.

SUMA.JEśELI(zakres;kryteria;zakres_sumowania) – sumuje komórki z zakresu
sumowania wybierając tylko te, dla których w zakresie spełnione są podane kryteria
SUMA.JEśELI(A1:A10;"Kowalski";B1:B10) – suma liczb z tych komórek zakresu
B1:B10, dla których w odpowiadających im komórkach zakresu A1:A10 wpisany jest tekst
Kowalski

36.

PERMUTACJE(n;k) – wyznacza liczbę k-elementowych permutacji z n-elementowego

zbioru

(

−

PERMURACJE(3;3) → 6

37.

KOMBINACJE(n;k) – wyznacza liczbę k-elementowych kombinacji z n-elementowego

zbioru

(

−

KOMBINACJE(49;6) → 13983816

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 21-01.

Wybrane funkcje statystyczne

Czas wykonania 10 minut

Otwórz skoroszyt 21-01. W trakcie uruchamiania prawdopodobnie zostaniesz zapytany
o włączenie makropoleceń – odpowiedz Włącz makra.
U w a g a : Makropolecenia tworzą nowy pasek przycisków. Poszczególne przyciski oznaczają:
Sprawdź – sprawdzenie wpisanych przez użytkownika rozwiązań
Usuń wszystko – usunięcie wszystkich rozwiązań i ich ocen
Usuń błędy – usunięcie błędnych rozwiązań
Usuń kolory – usunięcie kolorowych podświetleń
Wpisz rozwiązanie – wpisanie prawidłowego rozwiązania.
Jeżeli pasek się nie pojawił, masz włączony wysoki poziom zabezpieczeń. Za pomocą polecenia
Narzędzia/Makro/Zabezpieczenia zmień go na niski (w wersji 2007: Przycisk pakietu
Office/Opcje programu Excel/Centrum zaufania/Ustawienia centrum zaufania/Ustawienia
makr/Włącz wszystkie makra).

Zadanie 21-02.

Wybrane funkcje statystyczne – przykład

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 21-02. Arkusz1 przedstawia wyniki sprzedaży prowadzonej w kilku punktach
sprzedaży. Poszczególne kolumny arkusza zawierają:
Punkt – nazwę punktu sprzedaży
Towar – oznaczenie towaru
Cena – cenę towaru
Ilość 1...Ilość 5 – ilość sprzedanych towarów w kolejnych dniach tygodnia (pn-pt)
Wypełnij kolumny:

Wartość 1...Wartość 5 – wartość sprzedanych towarów w poszczególnych dniach
tygodnia; spróbuj tak ułożyć formułę, aby można ją skopiować na wszystkie pięć kolumn;
podsumuj te kolumny w wierszu Razem.

120 486, 127 994, 138 949, 146 507, 91 903

Ilość – Razem – łączną sprzedaż danego towaru w danym punkcie w ciągu całego tygodnia
(ilościowo);

216, 206, 245, ...

Ilość – Średnio – średnią dzienną sprzedaż danego towaru w danym punkcie (ilościowo)
zaokrągloną do całości;

43, 41, 49...

Wartość – Razem – łączną sprzedaż danego towaru w danym punkcie w ciągu całego
tygodnia (wartościowo); podsumuj tą kolumnę w wierszu Razem.

625 839

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 21-03.

Wybrane funkcje statystyczne – wyszukiwanie największych i najmniejszych

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 21-03. Wypełnij odpowiednimi funkcjami tabelę w obszarze F1:J10.

Zadanie 21-04.

Wybrane funkcje statystyczne – przykład zastosowania

Czas wykonania: 5 minut

W kolejnych partiach dostaw towaru X, każda o identycznej wielkości, stwierdzono następujące
ilości braków:

Numer dostawy

Liczba braków

Numer dostawy

Liczba braków

Numer dostawy

Liczba braków

Wprowadź dane do pustego skoroszytu (sensownie!)

Oblicz:

rednią liczbę braków w dostawie,

modalną (wielkość występującą najczęściej),

medianę,

pierwszy i trzeci kwartyl,

odchylenie ćwiartkowe (połowa różnicy między trzecim a pierwszym kwartylem),

odchylenie przeciętne (średnie),

odchylenie standardowe,

współczynnik zmienności (odchylenie standardowe podzielone przez średnią).

7; 6; 6; 5; 8,5; 1,75; 2,4; 3,05; 43,5%

Zadanie 21-05.

Wybrane funkcje statystyczne – przykład zastosowania

Czas wykonania: 5 minut

Tabela przedstawia dane o popycie na pewien materiał w kolejnych kwartałach 3 kolejnych lat.

Kwartał

Popyt

Kwartał

Popyt

Kwartał

Popyt

1/2005

1/2006

1/2007

2/2005

2/2006

2/2007

3/2005

3/2006

3/2007

4/2005

4/2006

4/2007

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Wprowadź dane do nowego arkusza (sensownie!)

Wyznacz parametry prostej regresji liniowej.

1,32; 28,18

Wyznacz prognozowany popyt na kwartały roku 2008.

45,32; 46,64; 47,95; 49,27

Zadanie 21-06.

Wybrane funkcje statystyczne – przykład zastosowania

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 21-06. Skoroszyt zawiera informacje o transakcjach pewnej firmy.

Wypełnij odpowiednimi funkcjami tabelę w obszarze K2:M16 i porównaj z wynikami.

4000; 372; 434; 78; 159; 92; 2013; 712; 1356; 1053; 129600; 388420; 81329529; 13750; 5 190,02

Oblicz częstotliwość występowania transakcji w odpowiednich przedziałach (dokonaj
grupowania).

0; 7; 346; 766; 868; 767; 534; 421; 218; 73; 0

Zadanie 21-07.

Wybrane funkcje statystyczne

Czas wykonania: 3 minuty

Otwórz skoroszyt 21-07. Arkusz1 zawiera przychody i koszty w 2007 roku z rozbiciem na
poszczególne dni. W kolejnych kolumnach oblicz:

Przychody narastająco – sumę przychodów od początku roku.

Koszty narastająco – sumę kosztów od początku roku.

Wynik narastająco – wynik finansowy na dany dzień.

Przychody średnio dziennie – średnie dzienne przychody liczone od początku roku.

W wierszu 262: 2 918 606,18; 2 651 195,56 ;267 410,62 ;11 182,40.

Zadanie 21-08.

Wybrane funkcje statystyczne – przykład zastosowania

Otwórz skoroszyt 21-08. Skoroszyt zawiera dane o pięciu dostawcach tego samego towaru.
W kolumnach poświęconych kolejnym dostawcom zawarto datę zamówienia i datę dostawy.

Dla każdego dostawcy i każdej dostawy wyznaczyć liczbę dni, jakie minęły od dnia zamó-
wienia do dnia dostawy.

Ocenić dostawców uwzględniając następujące kryteria:

redni czas dostawy,

najdłuższy czas dostawy,

najkrótszy czas dostawy,

A, C, E

najczęstszy czas dostawy,

medianę,

kwartyl pierwszy,

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

kwartyl trzeci,

odchylenie standardowe.

Dla każdego dostawcy dokonaj grupowania czasu dostawy w przedziałach:

1, 2, 3, …, 30,

1-5, 6-10, …, 25-30,

1-7, 8-14, 15-21, 22-28, 29 i więcej,

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 21-02.

I2: =$C2*D2
N2: =SUMA(D2:H2)
O2: =ZAOKR(ŚREDNIA(D2:H2);0)

P2: =SUMA(I2:M2)
P103: =SUMA(P2:P101)

Zadanie 21-03.

G2: =ŚREDNIA(A2:A21)
G3: =MAX(A2:A21) lub =MAX.K(A2:A21;1)
G4: =MAX.K(A2:A21;2)
G5: =MAX.K(A2:A21;3)
G6: =MAX.K(A2:A21;4)

G7: =MIN(A2:A21) lub =MIN.K(A2:A21;1)
G8: =MIN.K(A2:A21;2)
G9: =MIN.K(A2:A21;3)
G10: =WYST.NAJCZĘŚCIEJ(A2:A21)

Zadanie 21-04.

=ŚREDNIA(obszar)
=WYST.NAJCZĘŚCIEJ(obszar)
=MEDIANA(obszar)
=KWARTYL(obszar;1)
=KWARTYL(obszar;3)

=(KWARTYL(obszar;3)-KWARTYL(obszar;1))/2
=ODCH.ŚREDNIE(obszar)
=ODCH.STANDARDOWE(obszar)
=ODCH.STANDARDOWE(obszar)/ŚREDNIA(obszar)

Zadanie 21-05.

=NACHYLENIE(popyt;kwartały)
=ODCIĘTA(popyt;kwartały)
=REGLINX(13;popyt;kwartały)

=REGLINX(14;popyt;kwartały)
=REGLINX(15;popyt;kwartały)
=REGLINX(16;popyt;kwartały)

Zadanie 21-06.

M2: =ILE.LICZB(G:G)
M3: =LICZ.JEśELI(C:C;"wielkopolskie")
M4: =LICZ.JEśELI(C:C;L4)
M5: =LICZ.JEśELI(B:B;L5)
M6: =LICZ.JEśELI(A:A;L6)
M7: =LICZ.JEśELI(D:D;L7)
M8: =LICZ.JEśELI(G:G;">5000")
M9: =LICZ.JEśELI(G:G;">"&L9)
M10: =LICZ.JEśELI(A:A;"<=2007-10-10")

M11: =LICZ.JEśELI(A:A;"<=2007-10-20")-M10
M12: =SUMA.JEśELI(C:C:L12;G:G)
M13: =SUMA.JEśELI(D:D;L13;G:G)
M14: =SUMA.JEśELI(H:H;"<="&L14)
M15: =SUMA.JEśELI(D:D;L15;E:E)
M16: =SUMA.JEśELI(C:C;L16;G:G)/

LICZ.JEśELI(C:C;L16)

M19:M29: =CZĘSTOŚĆ(G:G;L19:L29)

Zadanie 21-07.

D2: =SUMA($B$2:B2)
E2: =SUMA($C$2:C2)

F2: =D2-E2
G2: =ŚREDNIA($B$2:B2)

Zadanie 22-01.

Funkcje matematyczne i statystyczne – powtórka

Czas wykonania: 10 minut

Czas wykonania:
Otwórz skoroszyt 22-01.
Arkusz1 zawiera następujące kolumny:
Kod towaru – liczbowe oznaczenie towaru,
Ilość zakupiona – ilość zakupionego towaru w sztukach,
Ilość sprzedana – ilość sprzedanego towaru w sztukach,
Ilość brakowana – ilość brakowanego towaru w sztukach,
Wartość zakupu – wartość zakupionego towaru w złotych,
Przychody ze sprzedaży – wartość sprzedanego towaru.

W wierszu Razem (poniżej tabeli) podsumuj kolumny Wartość zakupu i Przychody
ze sprzedaży.

679 155,75; 612 954,40

W kolumnie Cena zakupu oblicz cenę zakupu jednej sztuki towaru.

16,05

W kolumnie Cena sprzedaży oblicz cenę sprzedaży sztuki towaru; wynik zaokrąglij do 1 gr.

18,14

W kolumnie Marża oblicz marżę w złotych (różnicę pomiędzy ceną sprzedaży a ceną
zakupu).

2,09

W kolumnie Marża procentowo oblicz marżę procentowo (stosunek marży w zł do ceny
sprzedaży); sformatuj kolumnę tak, by liczby były wyświetlane w procentach z dokładno-
ś

cią do dwóch miejsc dziesiętnych).

11,52%

W kolumnie Stan końcowy oblicz ilość pozostałego towaru (ilość zakupiona minus ilość
sprzedana minus ilość brakowana).

W kolumnie Stan końcowy (w cenach zakupu) – oblicz wartość pozostałego towaru w
cenach zakupu; wynik zaokrąglić do 10 groszy; kolumnę sformatuj tak, by wyświetlane
były dwa miejsca dziesiętne; kolumnę podsumuj w wierszu Razem.

145 735,60

W kolumnie Braki oblicz procentowy udział braków w ilości zakupionej; sformatuj
kolumnę tak, by liczby były wyświetlane w procentach z dokładnością do jednego miejsca
po przecinku, a komórki, których wartość przekracza 3% miały czerwone tło, zaś te, których
wartość jest mniejsza od 0,5% – zielone;

1,4%

W kolumnie Braki (w cenach zakupu) – oblicz wartość brakowanego towaru w cenach
zakupu; wynik zaokrąglij do pełnych złotych; kolumnę podsumuj w wierszu Razem.

11 346

10.

W kolumnie Udział w sprzedaży oblicz udział przychodów ze sprzedaży danego towaru
w łącznych przychodach ze sprzedaży; kolumnę sformatuj tak, by wartości były wy-
ś

wietlane w procentach z dokładnością do dwóch miejsc dziesiętnych.

0,23%

11.

Wypełnij tabelę w obszarze R2:S9.

2,38%; 679 155,75; 612 954,40; 14 584,64; 273,06; 69,02; 5,62; 23,13%; 33

12.

Sformatuj kolumnę Udział w sprzedaży tak, by komórka, której wartość odpowiada naj-
większemu udziałowi w sprzedaży miała zielone tło.

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 22-02.

Funkcje matematyczne i statystyczne – powtórkowe

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 22-02.

Zablokuj okienka, tak oby widoczne były zawsze nagłówki kolumn i boczki wierszy (imię i
nazwisko).

W kolumnie Średnia oblicz średnią z ocen dla każdego ucznia zaokrąglając ją do trzech
miejsc dziesiętnych.

W kolumnach Liczba ocen (1 6) oblicz liczbę uzyskanych przez danego ucznia poszcze-
gólnych ocen.

Abacka: 1, 1, 3, 3, 2, 3

W wierszu Średnia poniżej tabeli oblicz średnią z ocen z każdego przedmiotu.

3,37

W wierszach Liczba ocen (1-6) poniżej tabeli oblicz liczbę poszczególnych ocen wysta-
wionych z każdego przedmiotu.

Polski: 10, 9, 5, 11, 6, 8

W wierszach Liczba ocen (w %) oblicz procentową strukturę wystawionych ocen.
Sformatuj liczby jako procenty, z jednym miejscem dziesiętnym.

Polski: 20,4%, 18,4%, 10,2%, 22,4%, 12,2%, 16,3%

W wierszach Średnie (1-6) określ częstotliwość występowania poszczególnych średnich.

0, 0, 6, 36, 7

W kolumnie Średnia zaznacz zielonym tłem najwyższą średnią.

Wabacka

W kolumnie Nazwisko zaznacz zielonym kolorem tła osoby, które uzyskały średnią
powyżej 4,0 i nie mają ani jednej jedynki, żółtym kolorem tła te osoby, które uzyskały
ś

rednią powyżej 4,0 i mają jedną jedynkę a niebieskim kolorem tła te, które nie mają

adnych jedynek

2, 5 i 3 osoby

10.

W kolumnie Pozycja określ pozycję poszczególnych uczniów na podstawie średniej (bez
sortowania).

8, 31, 29…

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Zadanie 22-03.

Funkcje matematyczne i statystyczne – powtórkowe

Czas wykonania: 8 minut

Otwórz skoroszyt 22-03.
Arkusz1 zawiera informacje o czasie pracy pracowników pewnej firmy w lipcu 2006 r. Jeżeli
w komórce została wpisana liczba godzin i minut oznacza ona rzeczywisty czas pracy danej
osoby w danym dniu, jeżeli w komórce wpisano „ur” – oznacza to urlop, jeżeli wpisano „zw” –
oznacza to zwolnienie lekarskie, jeżeli zaś komórka jest pusta oznacza to, że pracownik
w danym dniu nie był jeszcze (już) zatrudniony w firmie.

W kolumnie Dni zatrudnienia oblicz, ile dni roboczych był zatrudniony w firmie dany
pracownik. śółtym kolorem tła zaznacz te osoby, które nie były zatrudnione przez pełny
miesiąc.

W kolumnie Zwolnienia oblicz, ile dni roboczych pracownik przebywał na zwolnieniu
lekarskim. Zielonym kolorem tła zaznacz te osoby, które ani jednego dnia nie przebywały
na zwolnieniu.

W kolumnie Urlop oblicz, ile dni roboczych pracownik przebywał na urlopie. Zielonym
kolorem tła zaznacz te osoby, które ani jednego dnia nie przebywały na urlopie.

W kolumnie Dni przepracowane oblicz, ile dni roboczych pracownik faktycznie spędził
w pracy.

W kolumnie Nominalny czas pracy oblicz łączny czas pracy w miesiącu licząc po 8 godzin
na każdy faktycznie przepracowany dzień roboczy. Sformatuj odpowiednio komórki
(godziny i minuty).

152:00

W kolumnie Rzeczywisty czas pracy oblicz czas faktycznie spędzony w firmie. Sformatuj
odpowiednio komórki (godziny i minuty).

152:33

W kolumnie Nadgodziny oblicz liczbę nadgodzin, a gdy one nie występują w komórce
powinien wystąpić znak „x”. Zaznacz niebieskim tłem osobę z największą liczbą nadgodzin.

0:33; format niestandardowy [gg]:mm;"x"

W kolumnie Do odpracowania wpisz liczbę godzin, jakie pracownik powinien spędzić
w firmie w lipcu, a jakich faktycznie nie spędził. Jeżeli takie godziny nie występują
w komórce powinien wystąpić znak „x”. Zaznacz niebieskim tłem osobę z największą
liczbą godzin do odpracowania (formatowanie warunkowe).

x; format niestandardowy [gg]:mm;"x"

W wierszu Razem oblicz łączną liczbę nadgodzin i godzin do odpracowania.

37:46, 62:58

Jakub Światłowski

Arkusz kalkulacyjny Excel

Rozwiązania

Zadanie 22-01.

E153: =SUMA(E2:E151)
F153: =SUMA(F2:F151)

G2: =E2/B2

H2: =ZAOKR(F2/C2;2)

I2: =H2-G2

J2: =I2/H2

K2: =B2-C2-D2

L2: =ZAOKR(K2*G2;1)
L153: =SUMA(L2:L151)

M2: =D2/B2
N2: =ZAOKR(D2*G2;0)

N153: =SUMA(N2:N151)

10.

O2: =F2/$F$153

11.

S2: =MAX(O2:O151)
S3: =E153
S4: =F153
S5: =MAX(F2:F151)
S6: =MIN(F2:F151)
S7: =MAX(H2:H151)
S8: =MIN(H2:H151)
S9: =MAX(J2:J151)
S10: =ŚREDNIA(K2:K151)

Zadanie 22.02

Q3: =ŚREDNIA(D3:P3)

R3: =LICZ.JEśELI($D3:$P3;R$2)

D53: =ŚREDNIA(D3:D51)

D54: =LICZ.JEśELI(D$3:D$51;$C54)

D61: =D54/SUMA(D$54:D$59)

Q68: =CZĘSTOŚĆ(Q3:Q51;D68:D73)

10.

X3: =LICZ.JEśELI($Q$3:$Q$51;">"&Q3)+1

Zadanie 22.03

X2: =ILE.NIEPUSTYCH(C2:W2);

Y2: =LICZ.JEśELI(C2:X2;"zw");

Z2: =LICZ.JEśELI(C2:W2;"ur");

AA2: =ILE.LICZB(C2:W2);

AB2: =AA2*"8:00";

AC2: =SUMA(C2:W2);

AD2: =AC2-AB2;

AE2: =AB2-AC2

AD52: =SUMA.JEśELI(AD2:AD50;">0")
AE52: =SUMA.JEśELI(AE2:AE50;">0")

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Excel tresc czesc 2 id 166468
Rozdział trzeci treść i rodzaj swiadczenia strony 72-96, prawo cywilne, prawo cywilne część II, Zobo
[EXCEL] Praktyczny kurs obsługi Część 2
Excel część 3
88 Leki przeciwreumatyczne część 2
guzy część szczegółowa rzadsze
Stomatologia czesc wykl 12
S II [dalsza część prezentacji]
(65) Leki przeciwreumatyczne (Część 1)
Teoria organizacji i kierowania w adm publ prezentacja czesc o konflikcie i zespolach dw1
Strukturalizm i stylistyka (część II)
Biznesplan część finansowa
Czasowniki modalne The modal verbs czesc I

więcej podobnych podstron