ZASADY OGÓLNE PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
−
zasady ogólne – teoretyczne lub znormatywizowane, mające za zadanie porządkujące, kompleksowe,
podstawowe ujęcie zjawisk prawnych, jakie zachodzą w administracji publicznej, w procesie administrowania i
w samym prawie jako systemie norm
−
zasady prawa – normy prawne o podstawowym znaczeniu dla całego prawa lub jego poszczególnych gałęzi;
reguły lub uogólnienia norm stworzonych przez doktrynę albo wzorce zachowania nienormowane; ponadto
typy ukształtowania jakiejś instytucji prawnej, postulaty zawierające syntetyczne oceny i określające pożądany
stan rzeczy
−
zasady: konstytucyjne i pozakonstytucyjne, teoretyczne i normatywne, opisowe i dyrektywalne, materialne,
procesowe i ustrojowe
zasada demokratycznego
państwa prawnego
- prymat prawa
- poszanowanie praw i wolności obywateli
- dla administracji publicznej: obowiązek działania na podstawie i w granicach prawa
wykazującego określone wartości
- obowiązek respektowania praw i wolności jednostek
- gwarancją – sądowa kontrola administracji
zasada
praworządności
- każde działanie mieści się w granicach prawa, tj. jest niesprzeczne z jakimkolwiek
elementem porządku prawnego
zasada legalności
- każde działanie powinno mieć swoją podstawę prawną, powinno być oparte na normie
ustawowej, upoważniającej do jego podjęcia w określonej formie i w określonych
warunkach
- obie zasady dotyczą tak stanowienia, jak i stosowania prawa
- instytucjonalne gwarancje w postaci rozwiązań proceduralnych – różnorodne formy
kontroli administracji (kryterium zgodności z prawem)
- gwarancje materialne – normy, na podstawie których można uchylać decyzje wydane z
naruszeniem prawa, likwidować skutki lub powodować rzeczywistą odpowiedzialność
za naruszenie prawa
- kryterium celowości – odrębna zasada zgodności działania z celem ustawowym
zasada równości
wobec prawa
- organy administracji publicznej stanowiąc prawo, zwłaszcza je stosując, powinny dbać
o jednakowe traktowanie adresatów swoich działań, jeżeli pozostają w takiej samej
sytuacji prawnej i faktycznej
- nie oznacza, że poszczególne podmioty mają takie same uprawnienia/obowiązki
- podmioty, które charakteryzują się daną cechą istotną w równym stopniu powinny być
traktowane tak samo, według jednakowej miary, bez zróżnicowań dyskryminujących,
jak i faworyzujących
zasada lex retro non
agit
- nie należy stanowić norm prawnych nakazujących stosowanie nowo ustanowionych
norm do zdarzeń zaistniałych przed wejściem w życie tych nowych norm, z którymi
prawo nie wiązało dotąd skutków prawnych, przewidzianych przez te normy
- wyjątki, gdy wymagają tego względy sprawiedliwości społecznej albo gdy chodzi o
modyfikacje prawa na korzyść obywateli
zasada ochrony praw
dobrze (słusznie)
nabytych
- raz nabyte prawo („dobrze” nabyte, tj. ustalone w drodze prawidłowego aktu
stanowienia prawa lub aktu stosowania prawa) powinno być stabilne
- możliwości jego odjęcia, jeżeli mogą w ogóle istnieć, powinny być ściśle określone
przez ustawę
zasada prawa do
sądu
- prawo podmiotowego każdego do ochrony sądowej
- łączona z zasadą sprawiedliwości proceduralnej i prawem do sprawiedliwego procesu
(prawo dostępu do sądu)
- pr. admin.: podstawowe znaczenie ma kompetencja sądów administracyjnych
zasada
pomocniczości
(subsydiarności)
- organy państwa (admin. publ.) powinny być zlokalizowane możliwie najbliżej
obywatela i to jednocześnie w taki sposób, aby obywatele mogli w jak najszerszym
zakresie, samodzielnie lub przynajmniej pośrednio, uczestniczyć w sprawowaniu
władzy publicznej
- obywatele, przez swoje struktury formowane oddolnie powinni mieć maksymalną
swobodę w wykonywaniu zadań publicznych, a państwo powinno brać na siebie tylko tę
część zadań, której sami obywatele nie są w stanie zrealizować
- „zasada w ruchu” – zasada dynamiczna i elastyczna, zawsze relatywna i zmienna, nie
wprowadza sztywnego podziału zadań pomiędzy poszczególne szczeble administracji
publicznej (za jej pomocą nie można ustalić konkretnych zadań, które będą przypisane
państwo albo społeczeństwo, ale określić pewną tendencję, zgodnie z którą będą zadania
rozdzielane)
zasada
proporcjonalności
- aby państwo i organy admin. publ. ingerowały w prawa obywateli w sposób rozsądny i
racjonalny, nie nadużywały przysługujących im środków i kompetencji na szkodę
obywatela
- aby zachowane były odpowiednie proporcje między celami działania administracji a
ostrością używanych w tych celach środków
- obowiązek miarkowania celów i wymierzanych dolegliwości, wyważenia proporcji
między ochroną dobra ogólnego i dobra indywidualnego
- zasada przydatności, konieczności
zasada
zrównoważonego
rozwoju
- rozwój powinien polegać na takim prowadzeniu wszelkich procesów rozwojowych,
ż
eby zachować równowagę między regionami, między ludzkimi potrzebami a
aspiracjami ludzi oraz między podejmowanymi inwestycjami a ograniczeniami, jakie
mogą one spowodować, między potrzebami bieżącymi a potrzebami następnych
pokoleń
zasady odnoszące się do organów administracji publicznej
zasada kompetencyjności
- kompetencja do podejmowania konkretnej formy działania lub do załatwiania danej
kategorii spraw administracyjnych może być przypisana tylko jednemu organowi
administracji publicznej – organowi właściwemu
- właściwość ustalana w sensie merytorycznym (rzeczowa), terytorialnym (miejscowa)
lub funkcjonalnym (instancyjna)
- wykluczone jest przenoszenie kompetencji lub pozbywanie się jej przez sam organ
administracji publicznej
- obowiązek administracji publicznej przestrzegania swojej kompetencji z urzędu
zasada zespolenia
administracyjnego
- kompetencje administracyjne dotyczące różnych dziedzin administrowania,
rozdzielone na szczeblu centralnym nie powinny być zbyt szeroko i nadmiernie
przyznawane wielu terenowym organom administracji, ale skupiane w ręku jednego
organu
- przeciwieństwo – zasada resortowości – kompetencje w każdej przedmiotowo
wyodrębnionej dziedzinie administracji są rozdzielone zarówno na szczeblu centralnym,
jak i w terenie
- zasad sprzyja decentralizowaniu administracji publicznej
zasada efektywności
- sprawności, szybkości, skuteczności, ekonomiczności działań
- obowiązek takiego działania organów administracji publicznej – działanie sprawne,
szybkie lub skuteczne staje się obowiązkiem prawnym, a obywatel ma prawo domagać
się od administracji określonych zachowań
zasady ogólne kodeksu postępowania administracyjnego
- wykraczają swoją treścią znacznie poza kwestie procesowe i część z nich może być zaliczona do administracyjnego prawa
materialnego albo stanowi wskazówki interpretacyjne dla wykładni tego prawa
- część ustala jednocześnie ważne prawa obywateli (prawa refleksowe)
- powinny być realizowane przez organy administracji w każdej sytuacji, także poza postępowaniem admin.
zasady podstawowe
- zasada praworządności
- zasada legalności
- zasada prawdy obiektywnej
- zasada obiektywizmu administracji
- zasada uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu obywateli
zasady nakładające obowiązki
na organy administracyjne,
przyznając jednocześnie
obywatelom szerokie
uprawnienia procesowe
- zasada pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa i oddziaływania organów
na świadomość i kulturę prawna obywateli
- zasada obowiązku udzielania informacji faktycznej i prawnej
zasada przekonywania
zasady dotyczące samego
postępowania
- zasada czynnego udziału stron w postępowaniu
- zasada ugodowego załatwiania spraw administracyjnych
- zasady: szybkości, prostoty postępowania, pisemności
- zasada dwuinstancyjności
- zasada trwałości decyzji ostatecznych
- zasada zaskarżalności decyzji do sądu administracyjnego