Natężenie pola elektrostatycznego wytworzonego przez cienki nieskończenie
długi jednorodnie naładowany pręt – na podstawie prawa Coulomba
suma składowych równoległych do osi pręta (dE
||
) w punkcie P wynosi 0 – dla każdego
(nieskończenie małego) odcinka dl można znaleźć inny odcinek dl’ (po przeciwnej stronie
punktu A, który wytwarza w punkcie P pole elektryczne o wartości dE’ równej co do wartości
lecz przeciwnie skierowanej
∫
=
=
0
||
||
dE
E
składowe prostopadłe do osi pręta (dE
⊥
) sumują się:
∫
⊥
⊥
=
dE
E
gdzie
θ
sin
dE
dE
=
⊥
z
∆
ABP:
r
R
=
θ
sin
z twierdzenia Pitagorasa:
2
2
2
R
l
r
+
=
przyczynek od odcinka dl do natężenia pola elektrycznego w punkcie P:
2
2
0
2
2
0
2
0
4
1
4
1
4
1
R
l
l
d
R
l
q
d
r
q
d
dE
+
=
+
=
=
λ
πε
πε
πε
składowa prostopadła do osi pręta:
l
d
R
l
R
R
l
R
R
l
l
d
dE
2
3
)
(
1
4
1
4
1
2
2
0
2
2
2
2
0
+
=
+
⋅
+
=
⊥
λ
πε
λ
πε
gęstość liniowa ładunku
l
d
q
d
≡
λ
→
2
2
sin
R
l
R
+
=
θ
suma składowych prostopadłych – dwukrotna wartość całki w granicach od punktu A do
...
l
d
R
l
R
l
d
R
l
R
E
E
∫
∫
∞
∞
⊥
=
+
=
+
=
=
0
2
2
0
0
2
2
0
2
3
2
3
)
(
1
2
1
)
(
1
4
1
2
λ
πε
λ
πε
całka funkcji niewymiernej
korzystamy ze wzoru:
2
1
2
3
)
(
)
(
2
2
2
2
2
a
x
a
x
a
x
dx
+
=
+
∫
(np. Halliday, Resnick, Walker „Podstawy fizyki” t.3, dodatek E, s. A13)
stąd
2
2
2
2
0
2
2
2
0
2
2
1
0
0
1
1
1
1
)
(
1
2
2
3
R
R
R
R
l
l
R
l
d
R
l
R
=
+
−
+
=
+
=
+
∞
∞
∞
∫
= 1
= 0
po podstawieniu otrzymujemy
R
R
R
...
λ
πε
λ
πε
0
2
0
2
1
1
2
1
=
=
R
E
λ
πε
0
2
1
=
gdzie R – odległość punktu obserwacji od osi pręta