Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
1
Wrocław, dnia 24.10.2011 r.
Wiesław Spuziak
Katedra Dróg i Lotnisk
ul. Wyspiańskiego 41
50-350 Wrocław
Projekt z przedmiotu „Utrzymanie dróg”
Ocena stanu drogi
Dla dwóch wybranych odcinków drogi lub ulicy o nawierzchni asfaltowej, betonowej
brukowanej lub gruntowej opracować następujące zagadnienia:
L.p.
Rozdział
Str.
1.
plan sytuacyjny drogi powiatowej nr 3021 D od km 1+200 do km 2+830 (plan
sytuacyjny (szkic lub mapa) odcinka drogi lub ulicy długości około 500 m w skali
skażonej, np. 1:500:50)
2
2.
dokumentacja fotograficzna uszkodzeń nawierzchni
4
3.
wymiarowanie nawierzchni metodą katalogową
7
3.1. kategoria ruchu KR (na podstawie pomiaru liczby samochodów ciężarowych solo,
pojazdów członowych oraz autobusów)
7
3.2. wybór podbudowy (dla nawierzchni podatnej, półsztywnej lub sztywnej)
11
3.3. wybór z katalogu konstrukcji nawierzchni na gruncie G1
16
3.4. kategoria podłoża gruntowego
16
3.5. wzmocnienie podłoża gruntowego pod konstrukcją metodą wymiany gruntu
17
3.6. wzmocnienie podłoża gruntowego pod konstrukcją metodą stabilizacji spoiwem
17
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
2
3.7. sprawdzenie grubości nawierzchni na przemarzanie
18
3.8. ostateczne przyjęcie grubości nawierzchni
19
4.
wymiarowanie nawierzchni metodą współczynników materiałowych
20
4.1. grubość zastępcza nawierzchni odczytanej z metody katalogowej
25
4.2. wzmocnienie istniejących nawierzchni
26
5.
wnioski
27
5.1. ocena potrzeby i metody wzmocnienia nawierzchni
27
5.2. ocena poprawności odwodnienia pasa drogowego
28
5.3. ocena poprawności i skuteczności oznakowania poziomego i pionowego
28
5.4. ocena oświetlenia
28
1. Plan sytuacyjny drogi powiatowej nr 3021 D od km 1+200 do km 2+830
Lokalizację, rodzaj i wymiary uszkodzeń nawierzchni przedstawiono na rysunkach 1.1. – 1.2.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
3
Rys. 1.1. Plan sytuacyjny drogi z przedstawieniem uszkodzeń i ich lokalizacji
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
4
Rys. 1.2. Plan sytuacyjny drogi z przedstawieniem uszkodzeń i ich lokalizacji
2. Dokumentacja fotograficzna uszkodzeń nawierzchni
Zarejestrowane na przedmiotowym odcinku drogi uszkodzenia i wady nawierzchni
przedstawiono na rysunkach 2.1. – 2.8.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
5
Rys. 2.1. Zapadnięcie jezdni w km 1+255
Rys. 2.2. Nawierzchni gruntowa - koleiny pod śladem obu kół, w km 1+395 – 1+418
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
6
Rys. 2.3. Nawierzchnia asfaltowa – wybój wzdłuż południowej krawędzi jezdni w km 1+595 – 1+621
Rys. 2.4. Nawierzchnia brukowana kamienna– wysadziny w km 1+995 – 2+221
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
7
Rys. 2.5. Wadliwe oznakowanie pionowe na skrzyżowaniu z droga nr 12 w km2+495
Rys. 2.6. Nieoznakowany słup w jezdni w km 2+565
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
8
Rys. 2.7. Spękania nawierzchni siatkowe o małych okach oraz złuszczenia w km 2+570 – 2+600
Rys. 2.8. Złuszczenie mechaniczne i mrozowe nawierzchni z kostki klinkierowej w km 2+705
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
9
3.
Wymiarowanie nawierzchni metodą katalogową
3.1.
Kategoria ruchu
Do projektowania konstrukcji nawierzchni jezdni drogowej przyjmuje się średni dobowy
ruch w roku (SDR) w przekroju drogi, prognozowany dla połowy okresu eksploatacji. Pojazdy
powinny być przeliczone na liczbę osi obliczeniowych o nacisku 100 kN na dobę, na obliczeniowy
pas ruchu, za pomocą równania (1)
1
:
L = (N
1
· r
1
~ + N
2
· r
2
+ N
3
· r
3
) · f
(1)
gdzie:
L - liczba osi obliczeniowych na dobę na obliczeniowy pas ruchu,
N
1
- średni dobowy ruch samochodów ciężarowych bez przyczep w przekroju drogi, w połowie
okresu eksploatacji,
N
2
- średni dobowy ruch pojazdów członowych (samochodów ciężarowych z przyczepami
i ciągników siodłowych z naczepami) w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji,
N
3
- średni dobowy ruch autobusów w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji,
f - współczynnik obliczeniowego pasa ruchu określony zgodnie z tabelą 3.1.,
r
1
, r
2
, r
3
- współczynniki przeliczeniowe na osie obliczeniowe określone zgodnie z tabelą 3.2..
Tab. 3.1.
Liczba pasów ruchu w obu kierunkach
droga jednojezdniowa
droga dwujezdniowa
Współczynnik obliczeniowego
pasa ruchu f
2
-
0,50
3
-
0,50
4
4
0,45
-
6
0,35
-
8
0,30
Przyjęto współczynnik
f = 0,50
(tab. 3.1.) dla drogi jednojezdniowej, dwupasowej
1
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. Ustaw. z dnia 14 maja 1999 r.)
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
10
Na podstawie godzinnego pomiaru ruchu w dniu 20.09.2011 r. w godzinie szczytu 14
30
-
15
30
na przedmiotowym odcinku drogi zanotowano następujące samochody ciężkie (? 3,5 Mga):
•
2 samochody ciężarowe solo (bez przyczepy),
•
1 pojazd członowy (samochód ciężarowy z przyczepą lub ciągnik siodłowy z naczepą),
•
3 autobusy.
W związku z powyższym współczynniki N
i
, określające liczbę pojazdów w ciągu doby, będą
wynosić:
N
1
= 2·12 =
24
samochody ciężarowe solo,
N
2
= 1·12 =
12
pojazdów członowych,
N
3
= 3 ·12 =
36
autobusów.
Tab. 3.2.
Rodzaj pojazdu
Współczynnik przeliczeniowy
na osie obliczeniowe
Samochód ciężarowy bez przyczepy
r
1
= 0,109
Pojazd członowy (samochód ciężarowy z przyczepami, ciągnik
siodłowy z naczepą)
r
2
= 1,245
1)
,
r
2
= 1,950
2
Autobus
r
3
= 0,594
1)
Wartość współczynnika przy mniejszym niż 8% udziale pojazdów o nacisku osi na jezdnię 115 kN.
2)
Wartość współczynnika przy od 8% do 20% udziale pojazdów o nacisku osi na jezdnię 115 kN.
Przyjęto współczynnik
r
2
= 1,950
z uwagi na strukturę samochodów ciężarowych.
Dla ww. parametrów określono liczbę osi obliczeniowych (1):
L = (24 · 0,109 + 12 · 1,950 + 36 · 0,594) · 0,50 = 23,70
(1)
Z tabeli 3.3. odczytano kategorię ruchu jako
KR2
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
11
Tab. 3.3.
Liczba osi obliczeniowych na dobę
na pas obliczeniowy ruchy
Kategoria ruchu
KR
L dla 100kN/oś
L dla 115kN/oś
Trwałość nawierzchni dla
100kN/oś obliczeniową
w okresie
20 lat (budowa)
KR 1
poniżej 12
poniżej 7
≤
90.000
KR 2
13 - 70
7 - 40
≤
510.000
KR 3
71 - 335
41 - 192
≤
2.500.000
KR 4
336 - 1000
193 - 572
≤
7.300.000
KR 5
1001 - 2000
573 - 1144
≤
14.600.000
KR 6
powyżej 2000
ponad 1144
> 14.600.000
3.2.
Wybór podbudowy
Oznakowanie warstw nawierzchni w metodzie katalogowej przedstawiono na rysunku 3.1.
Rys. 3.1. Oznakowania warstw nawierzchni drogowej na rysunkach 3.2. – 3.5.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
12
Z katalogu dla typowych nawierzchni podatnych i półsztywnych
2
należy wybrać
odpowiedni typ podbudowy:
•
z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie lub z tłucznia (rys. 3.2.),
•
z kruszywa naturalnego stabilizowanego mechanicznie,
•
z gruntu lub kruszywa stabilizowanego spoiwem hydraulicznym,
•
z chudego betonu (rys. 3.3.),
•
z mieszanki mineralno-cementowo-emulsyjnej (rys. 3.4.),
•
z piasku otoczonego asfaltem,
•
z betonu asfaltowego (rys. 3.5.).
Rys. 3.2. Nawierzchnia drogowa podatna na podbudowie z kruszywa łamanego
Do dalszego projektowania wybrano nawierzchnię podatną z podbudową z kruszywa
łamanego stabilizowanego (doziarnianego) mechanicznie lub z tłucznia (kamiennego) (
tab. 3.2.
).
W celu porównawczym w dalszej części przytoczono z metody katalogowej pozostałe
tabele dla nawierzchni półsztywnych i sztywnych.
2
Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych, Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych,
Warszawa 1997.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
13
Rys. 3.3. Nawierzchnia drogowa półsztywna na podbudowie z chudego betonu
Rys. 3.4. Nawierzchnia drogowa podatna na podbudowie z betonu asfaltowego
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
14
Rys. 3.5. Nawierzchnia drogowa półsztywna na podbudowie z mieszanki mineralno-cementowo-
emulsyjnej
Z podobnego katalogu dla typowych dla nawierzchni sztywnych
3
można wybrać
odpowiedni typ podbudowy:
•
z chudego betonu (rys. 3.6.).
•
z gruntu stabilizowanego cementem,
•
z kruszywa stabilizowanego mechanicznie na betonie asfaltowym,
•
z betonu asfaltowego (rys. 3.7.).
Nawierzchnie te są zalecane na drogi obciążone ciężkim ruchem, narażone na koleinowanie
oraz na miejsca postojowe (zatoki autobusowe, parkingi).
3
Szydło A.: Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni Sztywnych
http://www.drogibetonowe.pl/page/katalog/
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
15
Rys. 3.6. Nawierzchnia drogowa sztywna na podbudowie z chudego betonu
Rys. 3.7. Nawierzchnia drogowa sztywna na podbudowie z betonu asfaltowego o kruszywa łamanego
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
16
3.3.
Wybór z katalogu konstrukcji nawierzchni na gruncie G1
Na podstawie rys. 3.2. odczytano dla ruchu KR2 oraz podbudowy na kruszywie łamanym
stabilizowanym mechanicznie – grubość poszczególnych warstw nawierzchni:
•
warstwa ścieralna – beton asfaltowy
–
5
cm,
•
warstwa nośna zasadnicza – beton asfaltowy –
7
cm,
•
warstwa nośna pomocnicza – tłuczeń kamienny –
2
0 cm.
Grubość całkowita nawierzchni wynosi
32
cm.
3.4.
Kategoria podłoża gruntowego
Konstrukcje nawierzchni drogowej opracowane metodą katalogową spoczywają na podłożu
typu G1 (tab. 3.4.), które ma wtórny moduł odkształcenia większy od 100 (kategoria ruchu KR1-
KR2) lub 120 MPa (kategoria ruchu KR3-KR6) oraz wskaźnik nośności CBR ≥ 10%.
Tab. 3.4. Grupa nośności podłoża w funkcji wskaźnika nośności gruntu wg CBR
4
Wskaźnik nośności CBR
*)
Grupa nośności podłoża nawierzchni
10%
≤
CBR
G1
5%
≤
CBR< 10%
G2
3%
≤
CBR < 5%
G3
CBR < 3%
G4
*)
Badanie wskaźnika nośności CBR wykonuje się zgodnie z Polską Normą, lecz po czterech dobach
nasycania wodą.
Na podstawie danych archiwalnych ustalono, że podłoże pod nawierzchnią drogową
posiada nośność G3 (tab. 3.4.). Podłoże to wymaga wzmocnienia do wartości gruntu G1. Może to
być wykonane metodą wymiany gruntu (tab. 3.5.) lub stabilizacji spoiwem (tab. 3.6.).
4
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kalifornijski_wska%C5%BAnik_no%C5%9Bno%C5%9Bci
,
Kalifornijski
wskaźnik
nośności (CBR)
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
17
3.5.
Wzmocnienie podłoża gruntowego pod konstrukcją metodą wymiany gruntu
Tab. 3.5. Wymiana warstw słabonośnego podłoża na grunt nośny
Parametr nośności nowego
gruntu (CBR %)
Grubość warstwy nowego gruntu (cm) w funkcji wymienianego
gruntu zalęgającego w podłożu
G2
G3
G4
20
30
50*
75*
25
25
40*
60*
* zalecane wzmocnienie geosyntetykiem
Dla gruntu G3 przyjęto z tabeli 3.5. wzmocnienie nośności podłoża gruntowego przez
wymianę na grunt o wskaźniku nośności CBR = 25 % - warstwą grubości
40 cm
na warstwie
geosyntetyku
.
3.6.
Wzmocnienie podłoża gruntowego pod konstrukcją metodą stabilizacji spoiwem
Tab. 3.6. Grubości warstw i wytrzymałość gruntu stabilizowanego
Podłoże
Grunt stabilizowany spoiwem (cement, wapno
lub aktywny popiół lotny) o Rm*/ (MPa)
Grubość warstwy
(cm)
G2
1,5,
10
G3
2,5
15
G4
2,5
25
G4
2,5
1,5
15
15
*/ - marka gruntu stabilizowanego spoiwem - parametr, określający jego wytrzymałość na ściskanie:
•
po 28 dniach twardnienia, jeśli spoiwem jest cement,
•
po 42 dniach, jeśli spoiwem jest popiół lotny lub wapno.
gdzie:
Rm= 1,5 MPa - wytrzymałości 0,5 – 1,5 MPa,
Rm= 2,5 MPa - wytrzymałości 1,5 – 2,5 MPa,
Rm= 5,0 MPa - wytrzymałości 2,5 – 5,0 MPa
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
18
Dla gruntu podłoża G3 przyjęto z tabeli 3.6. - stabilizację gruntu cementem o wytrzymałości
Rm= 2,5 MPa warstwą
grubości 15 cm
.
Tab. 3.7. Projektowane grubości warstw według
rys. 3.2. i tab. 3.5.i 3.6.
Grubość warstwy (cm)
Warstwa nawierzchni
Wymiana
gruntu
(tab. 3.5.)
Stabilizacja
cementem
(tab. 3.6.)
warstwa ścieralna – beton asfaltowy
5
5
warstwa nośna zasadnicza – beton asfaltowy
7
7
warstwa nośna pomocnicza – tłuczeń kamienny
20
20
warstwa wzmacniająca - pospółka
40
-
warstwa wzmacniająca – grunt stab. cementem Rm=2,5 MPa
-
15
Całkowita rzeczywista grubość nawierzchni
72
47
3.7.
Sprawdzenie grubości nawierzchni na przemarzanie
W Polsce poziom posadowienia fundamentów budowli powinien uwzględniać głębokość
przemarzania gruntu (rys. 3.8.). W przypadku nawierzchni drogowych jezdni samochodowych maja
zastosowanie współczynniki zmniejszające głębokość przemarzania (tabela 3.8.)
Tabela 3.8. Współczynnik grubość przemarzania nawierzchni (W
przem
)
Grupa nośności podłoża gruntowego
Kategoria ruchu
KR
G2
G3
G4
KR1
0,40
0,50
0,60
KR2
0,45
0.55
0,65
KR3
0,50
0,60
0,70
KR4
0,55
0,65
0,75
KR5
0,60
0,70
0,80
KR6
0,65
0,75
0,85
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
19
Z tabeli 3.8. dla gruntu G3 oraz ruchu KR2 przyjęto współczynnik przemarzania gruntu
W
przem
= 0,55
.
Rys. 3.8. Strefy głębokości przemarzania dla celów fundamentowania wg PN–81/B–03020
Minimalną grubość nawierzchni dla określonej lokalizacji (Wrocław) określa równanie (2).
H
min
≥
H
przem
· W
przem
= 0,80 · 0,55 = 0,44 < H
min
= 0,47
Wrocław (2)
gdzie:
H
min
– minimalna grubość nawierzchni łącznie ze wzmocnieniem gruntu
H
przem
– głębokość przemarzania
5
dla lokalizacji drogi
W
przem
– współczynnik przemarzania dla kategorii ruchu i kategorii gruntu
W przypadku lokalizacji w innej strefie przemarzania (Suwałki) grubość nawierzchni też
określa równanie (2).
5
http://brasil.cel.agh.edu.pl/~08tszymanski/data/wlasciwosci_gruntow.html
, Budowle i konstrukcje w ochronie
zabytków, Grunty budowlane, właściwości.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
20
H
min
≥
H
przem
· W
przem
= 1,40
·
0,55 = 0,77 > H
min
= 0,72 i 0,47
Suwałki (2)
3.8.
Ostateczne przyjęcie grubości nawierzchni
Przyjęta grubość nawierzchni według współczynników w tabeli 3.7. jest wystarczająca dla
strefy o głębokości przemarzania H
przem
= 0,8 m (Wrocław), zarówno w przypadku wymiany gruntu
jak i stabilizacji cementem.
Należy zwrócić uwagę na prawidłowe odwodnienie zaprojektowanej nawierzchni (rys. 3.9.
kolor niebieski
) na gruncie nieprzepuszczalnym (innym niż G1). W przypadku:
•
wzmocnienia podłoża drogą stabilizacji gruntu cementem należy powyżej tej warstwy
stabilizowanej (nieprzepuszczalnej) zastosować w poboczu drenaż równoległy lub poprzeczny,
wyprowadzający wodę poza koryto drogi,
•
wzmocnienia podłoża drogą wymiany gruntu na warstwę pospółki należy powyżej tej warstwy
nieprzepuszczalnej
(gruntu
G3)
zastosować
drenaż
równoległy
lub
poprzeczny,
wyprowadzający wodę poza koryto drogi.
w.wa ścieralna – beton asfaltowy
∅
max 16 mm – grubość 5 cm
w.wa nośna zasadnicza – beton asfaltowy
∅
max 31,5 mm – grubość 7 cm
w.wa nośna pomocnicza – tłuczeń kamienny – grubość 20 cm
odprowadzenie wody spod warstwy tłucznia do drenażu (!!!)
warstwa wzmacniająca - grunt stab. cementem Rm=2,5 MPa – grubość 15 cm
Rys. 3.9. Wariant nawierzchni dla strefy przemarzania 0,8 m, KR2 i G1 na warstwie stabilizowanej
Przyjęta grubość nawierzchni (rysunek 3.9. i 3.10.) jest niewystarczająca w przypadku
obszaru o większej głębokości przemarzania H
przem
= 1,4 m (Suwałki), zarówno w przypadku
wymiany gruntu (wymagane zwiększenie grubości warstwy 77 – 72 = 5 cm) jak i stabilizacji
cementem (77 - 47 = 30 cm). W tym przypadku lepszym rozwiązaniem będzie wymiana gruntu,
grunt G3
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
21
gdyż wykonanie warstwy stabilizowanej tak dużej grubości będzie możliwe tylko w betoniarce,
z wbudowaniem dwoma warstwami, co komplikuje technologię robót.
w.wa ścieralna – beton asfaltowy
∅
max 16 mm – grubość 5 cm
w.wa nośna zasadnicza – beton asfaltowy
∅
max 31,5 mm – grubość 7 cm
w.wa nośna pomocnicza – tłuczeń kamienny – grubość 20 cm
warstwa wzmacniająca – wymiana gruntu G3 na pospółkę – grubość 40 cm
odprowadzenie wody spod warstwy pospółki do drenażu (!!!)
Rys. 3.10. Wariant nawierzchni dla strefy przemarzania 0,8 m, KR2 i G1 z wymianą gruntu
4.
Wymiarowanie nawierzchni metodą współczynników materiałowych
Poszczególnym materiałom drogowym, stosowanym w konstrukcji nawierzchni, są przypisane,
ustalone doświadczalnie współczynniki materiałowe. Są one odniesione do materiału
porównawczego, jakim jest tłuczeń (tab. 4.1.)
6
. Zatem każdy materiał pozwala uzyskać nośność
nawierzchni mniejszą lub większą od nawierzchni tłuczniowej.
Podane współczynniki odnoszą się zarówno do nawierzchni wykonanej z nowych materiałów
(nowo projektowanej) jak i do nawierzchni istniejącej, wykazującej różny stopień
wyeksploatowania.
6
Wiłun Z.: Zarys geotechniki, WkiŁ Warszawa 1970 (tab.: 16-20, 16-28, 16-31)
grunt G3
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
22
Tab. 4.1. Współczynniki materiałowe do wymiarowania nawierzchni drogowej
Współczynnik
materiałowy dla
nawierzchni
Warstwa
nawierzchni
jezdni
Materiał
nowej
starej
Minimalna
grubość
technolo-
giczna
(1)
(cm)
Beton asfaltowy (BA) (Ø 16 mm) nowy
mało spękany
średnio spękany
bardzo spękany
2,00
1,70
1,30
1,00
6
Mastyks asfaltowo-grysowy (SMA) (Ø 16 mm)
Jw.
jw
6
Asfalt lany (AL) (Ø 8 mm)
jw.
jw
3
Mieszanka asfaltowa żwirowo-piaskowa MMA (Ø 8 mm)
1,67
3
Beton smołowy
1,80
Makadam asfaltowy
1,70
Beton cementowy monolityczny (BC)
2,10
20
warstwy
jezdne
Beton cementowy prefabr.– płyta grubości 12 cm
1,70
12
Płyta betonowa chodnikowa 7 cm
1,20
7
Kostka drogowa 16x20 cm
jw. spoinowana żwirem lub lepiszczem
jw. spoinowana zaprawą cementową
1,30
1,3-1,4
1,5-,1,7
1,3-1,4
1,5-,1,7
18
Kostka drogowa 9 x 11 cm
1,70
10
Kostka drogowa 7 x 9 cm
1,50
8
Klinkier drogowy 20 x 10 x 8 cm
1,60
10
Bruk drogowy nieregularny 16x20 cm nowy
w dobrym stanie
miernym stanie,
w złym stanie
1,30
1,0-1,2
0,85-0,9
0,5
18
Beton asfaltowy
2,00
5
warstwy
nośne
(podbudowa)
Kruszywo łamane o ciągłym uziarnieniu otaczane
asfaltem
2,00
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
23
Tłuczeń (Ø 31,5-63 mm)
nawierzchnia tłuczniowa na podkładzie kamiennym
dobrze zaklinowanym WP>35
dla WP > 35
dla WP > 30
dla WP < 30
1,00
1,2
0,9-1,0
0,6-0,87
0,5
12
Kruszywo łamane stabilizowane mechanicznie - MM
o ciągłym uziarnieniu (Ø 0-31,5; 0-63 mm)
0,91
12
Kruszywo naturalne stabilizowane mechanicznie -
MM o ciągłym uziarnieniu (Ø 0-31,5; 0-63 mm)
0,83
12
Ż
wir przetłuczony o ciągłym uziarnieniu
0,80
Ż
użel wielkopiecowy wysokiej jakości o
stopniowanym uziarnieniu
1,10
Ż
użel wielkopiecowy (Ø 4-31,5; 31,5-63 mm)
0,83
12
Kruszywo łamane stabilizowane cementem
1,35
12
Beton popiołowy R
42
=7,0 MPa
1,67
10
Chudy beton R
28
=7,0 MPa
1,67
10
Ż
wir lub pospółka WP > 30
0,7
0,5
Piasek łamany lub naturalny (Ø 0-2; 0-4 mm)
gruby
średni
drobny
0,56
0,60
0,55
0,45
0,6
0,5
04
5 lub 3
Grunt stabilizowany spoiwem R
7
= 1,5 MPa
0,91
0,8
10
Grunt stabilizowany spoiwem R
7
= 2,5 MPa
w dobrym stanie
spękany
1,25
1,2
0,8-0,9
12
zmody-
fikowane
podłoże
Grunt stabilizowany spoiwem R
7
= 5,0 MPa
1,33
12
Na przedmiotowym odcinku drogi stwierdzono następujące konstrukcje nawierzchni:
•
nawierzchnię asfaltową - (rys. 4.1.),
•
nawierzchnię kostkową – (rys. 4.2.).
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
24
w.wa ścieralna – beton asfaltowy – grubość 4 cm
w.wa wiążąca – beton asfaltowy – grubość 5 cm
w.wa nośna tłuczeń kamienny – grubość 12 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 10 cm
Rys. 4.1. Nawierzchnia istniejąca nr 1 w km 1+200 – 1+800.
w.wa jezdna - kostka drogowa 9 x 11 cm – grubość 11 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 6 cm
w.wa nośna zasadnicza - tłuczeń kamienny – grubość 12 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 10 cm
Rys. 4.2. Nawierzchnia istniejąca nr 2 w km 1+800 – 2+830.
Nośność poszczególnych nawierzchni (tab. 4.2), w przeliczeniu na grubość warstwy tłucznia,
przedstawiono w tabelach:
•
nawierzchni asfaltowa – tabela 4.2.,
•
nawierzchnia kostkowa – tabela 4.3.
Tabela 4.2. Przeliczenie grubości nawierzchni asfaltowej na warstwy tłucznia
Grubość (cm)
Grubość (cm)
Warstwa
Materiał
rzeczywista
Współ-
czynnik
w tłuczniu
ś
cieralna
beton asfaltowy średnio spękany
4
1,3
5,2
wiążąca
beton asfaltowy mało spękany
5
1,7
8,5
nośna
tłuczeń
o WP > 35
12
0,9
10,8
zmodyf. podłoże piasek średnioziarnisty
10
0,5
5,0
Całkowita grubość nawierzchni:
31
29,5
grunt G3
grunt G3
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
25
Tabela 4.3. Przeliczenie grubości warstw nawierzchni kostkowej na warstwy tłucznia
Grubość (cm)
Grubość (cm)
Warstwa
Materiał
rzeczywista
Współ-
czynnik
w tłuczniu
ś
cieralna i nośna
kostka kamienna 9 x 11 cm
10
1,7
8,5
nośna technol.
piasek średnioziarnisty
6
0,5
3,0
nośna
tłuczeń
o WP > 35
12
0,9
10,8
zmodyf. podłoże
piasek średnioziarnisty
10
0,5
5,0
Całkowita grubość nawierzchni:
38
27,3
4.1.
Grubość zastępcza nawierzchni odczytanej z metody katalogowej
W tabeli 4.4. przedstawiono grubość zastępczą nawierzchni drogowej obliczoną według
danych podanych w metodzie katalogowej w funkcji kategorii ruchu i rodzaju podłoża gruntowego.
Dane te zostały przeliczone metodą współczynników materiałowych na warstwy zastępcze,
wyrażone w nawierzchni tłuczniowej. Pozwala to porównać obliczenia nośności nawierzchni
istniejącej, wyrażonej w tłuczniu do nośności nawierzchni zgodnej z wymogami metody
katalogowej, przeliczonej na tłuczeń.
Korekta (tab. 4.4.) wymaganej nośności dla gruntów G2 - G4 została wykonana przy
założeniu zastosowania stabilizacji gruntu cementem, zgodnie z metodą katalogową.
Tab. 4.4. Grubość zastępcza w przeliczeniu na tłuczeń nawierzchni z uwzględnieniem podłoża
gruntowego
Grubość zastępcza (cm) w tłuczniu dla kategorii ruchu
Grunt
podłoża
KR1
KR2
KR3
KR4
KR5
KR6
G1
34,2
42,2
54,2
64,2
72,2
80,2
G2
43,3
51,3
63,3
73,3
81,3
89,3
G3
53,0
61,0
73,0
83,0
91,0
99,0
G4
65,5
73,5
85,5
95,5
103,5
111,5
Jak wynika z obliczeń –
•
nawierzchnia asfaltowa jest niedowymiarowana o (61 - 29,5) 31,5 cm,
•
nawierzchnia z kostki kamiennej jest niedowymiarowana o (61 – 27,3) 33,7 cm.
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
26
4.2.
Wzmocnienie istniejących nawierzchni
Obie nawierzchnie wykazują niedostateczną nośność, rzędu 31,5 – 33,7 cm w przeliczeniu
na warstwę tłucznia. Przyjęto wykonanie nakładki asfaltowej grubości 16 – 17 cm (przeliczenie
grubości wg tab. 4.1.).
Dla ujednolicenia technologii przyjęto wykonanie na obu odcinkach (rys. 4.3. i 4.4.) jednolitej
nakładki grubości 17 cm w układzie:
•
w-wa ścieralna z betonu asfaltowego
∅
max 16 mm - grubości 5 cm,
•
w-wa nośna zasadniczej z betonu asfaltowego
∅
max 31,5 mm - grubości 10 cm
•
w-wa profilująca z betonu asfaltowego
∅
max 8 mm,
•
siatka przeciwspękaniowa typu Tensar (Kompozyt AR-G, Glasstex)
mocowana mieszanką asfaltową Slurry Seal - grubość 2 cm
•
skropienie istniejącej nawierzchni asfaltem
7
w ilości 0,5 kg/m
2
.
w.wa ścieralna - beton asfaltowy - grubość 5 cm
w.wa nośna zasadnicza - beton asfaltowy - grubość 10 cm
geosyntetyk przeciwspękaniowy lub siatka stalowa typu
Mesh Track
mocowana mieszanką asfaltową Slurry Seal grubość 2 cm
w.wa profilująca - beton asfaltowy - 50 kg/m
2
skropienie asfaltem w ilości 0,5 kg/m
2
w.wa ścieralna – beton asfaltowy – grubość 4 cm
w.wa wiążąca – beton asfaltowy – grubość 5 cm
w.wa nośna tłuczeń kamienny – grubość 12 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 10 cm
Rys. 4.3. Nakładka na nawierzchnia nr 1 w km 1+200 – 1+800 z projektowanym wzmocnieniem
7
d-04.03.01 Oczyszczenie i skropienie warstw konstrukcyjnych,
http://www.pzd.net.pl/przetargi/showDoc.php?id=1430&pow=3
grunt G3
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
27
w.wa ścieralna - beton asfaltowy - grubość 5 cm
w.wa nośna zasadnicza - beton asfaltowy - grubość 10 cm
geosyntetyk przeciwspękaniowy lub siatka stalowa typu
Mesh Track mocowana mieszanką asfaltową Slurry Seal - grubość 2 cm
w.wa profilująca - beton asfaltowy - 50 kg/m
2
skropienie asfaltem w ilości 0,5 kg/m
2
w.wa jezdna - kostka drogowa 9 x 11 cm – grubość 11 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 6 cm
w.wa nośna zasadnicza - tłuczeń kamienny – grubość 12 cm
w.wa nośna (technologiczna) – podsypka piaskowa – grubość 10 cm
Rys. 4.4. Nakładka na nawierzchnia nr 2 w km 1+800 – 2+830 z projektowanym wzmocnieniem
5.
Wnioski
5.1.
Ocena potrzeby i metody wzmocnienia nawierzchni
Obydwa odcinki nawierzchni drogowej – asfaltowy i z kostki kamiennej wykazują wady
i uszkodzenia oraz niedostateczną nośność. Przedmiotowe nawierzchnie zostaną wykorzystane jako
warstwa nośna pomocnicza pod nowo projektowaną nawierzchnię. W tym celu zaprojektowano
remont cząstkowy stwierdzonych uszkodzeń nawierzchni, następnie wyprofilowanie masą
asfaltową drobnoziarnista, instalację metalowej siatki przeciw-spękaniowej mocowanej na zimno za
pomocą mieszanki asfaltowej Slurry Seal, oraz wbudowanie warstwy nośnej asfaltowej i warstwy
ś
cieralnej asfaltowej.
grunt G3
Przykładowy projekt
___________________________________________________________________________
28
5.2.
Ocena poprawności odwodnienia pasa drogowego
Stwierdzone nierówności nawierzchni skutkują powstawaniem na jezdni zastoisk wodnych,
niebezpiecznych dla ruchu. Zostaną ona zlikwidowane w wyniku remontu cząstkowego oraz
wyprofilowania nawierzchni.
5.3.
Ocena poprawności i skuteczności oznakowania poziomego i pionowego
Oznakowanie poziome jest poprawne, ale wytarte i nieczytelne. Wymaga ono ponownego
wykonania na nowo projektowanej nawierzchni. Oznakowanie pionowe jest mało widoczne
z powodu wzrostu zieleni. Wymagane jest usunięcie zieleni zasłaniającej znaki.
Kierowcy nie respektują zakazu zatrzymywania się na chodniku i pasie zieleni, co wymaga
zorganizowania wydzielonych miejsc postojowych oraz dodatkowo zabezpieczenia chodnika
i trawnika za pomocą słupków i łańcuchów.
5.4.
Ocena oświetlenia
Stwierdzono niedostateczne oświetlenie chodnika, szczególnie w lecie z powodu
zadrzewienia. Należy przyciąć gałęzie drzew oraz zaprojektować dodatkowo oświetlenie niskie,
parkowe w celu właściwego oświetlenia chodnika.
.............................................................................
p o d p i s p r o j e k t a n t a