1.

Plazmodium jest to wielojądrowa masa protoplazmatyczna
zdolna do ruchu, stadium wegetatywne, występuje u
śluzowców. Wykazuje fototaksje, reotaksje, hydrotaksje i
tropotaksje.

2.

Formy organizacji morfologicznej glonów jednokomórkowych:
ameboidalny (brak ściany komórkowej, ruchliwa za pomocą
nibynóżek), monadowy (brak ściany komórkowej, ruchliwa –
wici), kapsalny (brak ściany komórkowej, nie zdolne do ruchu) i
kokalny (ściana komórkowa, brak ruchu).

3.

Porosty należą do królestwa grzybów, a większość z nich do
gromady workowców.

4.

Dwie bruzdy poprzeczna i podłużna (opis) – Tobołki (Dinozoa).

5.

Cechy krasnorostów odróżniające od innych glonów: posiadają
fikobilisomy, a w nich fikocyjaninę i fikoerytrynę; posiadają
chlorofil d; skrobia krasnorostowa jako materiał zapasowy;
plastydy bez gran; brak stadiów wiciowcowych.

6.

Co to jest mikoryza? Jest to współżycie korzeni roślin
naczyniowych z grzybami na zasadzie symbiozy. Rośliny mają
lepszy dostęp do wody i rozpuszczonych w niej soli mineralnych
oraz do produktów metabolizmu grzybów (np. substancje
wzrostowe). Grzyby natomiast korzystają z produktów
fotosyntezy

roślin

–

glukozy.

b).

rodzaje

mikoryzy:

ektomikoryza

(zewnętrzna),

endomikoryza (wewnętrzna) i ektoendomikoryza (mieszana).
c). Mikoryzę tworzą rośliny naczyniowe z grzybami.

7.

Formy organizacji morfologicznej sinic: pleurokapsalny,
trychomowy, mogą też się rozgałęziać (f. heterotrychalna)

8.

Ochroną prawną są objęte: sromotnik bezwstydny, widłak
goździsty, długosz królewski, cis pospolity, storczyk krwisty.

9.

Koniugacja – jest to proces poprzedzający wytworzenie się
przetrwalnika u skrętnic, okrzemek, sprzężnic i rudofitów;
między stykającymi się komórkami dwóch nitkowatych glonów
powstają kanały kopulacyjne i następuje zlanie się zawartości
komórek i jąder komórkowych.

10.

Kryptofity – mogą osiedlać się na największych głębokościach
dzięki obecności barwników (fikocyjanina i fikoerytryna), które
posiadają

maksimum

absorpcji

przy

długości

fali

odpowiadającym światłu niebieskozielonego, które dociera na
duże głębokości mórz i oceanów (dzięki temu mogą prowadzić
fotosyntezę tylko przy tak słabym świetle).

11.

Chlorofile u glonów: a – wszystkie glony (u glaukofitów i
różnowiciowców tylko a), b –u egulenin i zielenic, c – tobołki,
brunatnice, okrzemki, chrytofity, d – krasnorosty.

12.

Ryzomorfy – są to twory obumarłe i zeskleryzowane grzybni o
sznurowatym lub korzeniastym pokroju, utworzone z
plektenchymy, w ich wnętrzu występują żywe strzępki; mogą z
nich wyrastać owocniki. Przerastając podłoże, przyczyniają się
do rozrastania się grzybów. Ryzomorfy tworzą warstwę
ochronną. Występują u grzybów z rodzaju Armillaria (np.
Opieńka miodowa).

13.

System palowy u dwuliściennych i system wiązkowy u
jednoliściennych.

14.

Kwiatostany: sierpik, baldachogrono, baldach złożony, główka,
grono, wierzchotka dwupromienista, koszyczek, kłos, baldach.

15.

Kwiat dolny – słupek górny; kwiat górny – słupek dolny.

16.

To zadanie jest dziwne, do widzenia.

17.

Schemat budowy kwiatu – płatki korony, pręcik (nitka pręcika),
zalążnia, dno kwiatowe.

18.

Rysunki liści – lipa – sercowaty, klon – dłoniastodzielny, akacja
– nieparzystopierzasty, kasztan – dłoniasto złożony.

19.

Kopalne skrzypowe to kalamity i klinolisty.

20.

Różnice

pomiędzy

Procaryota

i

Eucaryota:

-

P

genomy

koliste,

E

genomy

liniowe;

-

P

brak

lizosomów,

E

występują

lizosomy;

- P rzęski jak narząd ruchu, E wici

jako narząd ruchu;

- P brak histonów (białka histonopodobne), E występują
histony.

21.

Różnice pomiędzy widłakami jednako- i różnozarodnikowymi:
Lycopodiopsida

Isoetopsida

Jednakowe

zarodniki,

z

których powstają przedrośla
obupłuciowe.

Makro- i mikrospory, z
których powstają żeńskie i
męskie przedrośla.

Drobne listki bez liguli z
dymorfizmem

Długie,

ostre

listki

z

języczkiem

(ligulą),

brak

dymorfizmu

Nie

wykazują

wtórnego

przyrostu na grubość

Specyficzny wtórny przyrost
na grubość

Symbioza z grzybami

Brak symbiozy z grzybami

Plemniki dwuwiciowe

Plemniki wielowiciowe

22.

Materiały

zapasowe:

-

chryzolaminaryna

–

okrzemki,

chryzofity,

-

skrobia

-

zielenice,

rośliny

naczyniowe,

-

tłuszcze

–

tobołki,

- laminaryna – brunatnice.
-skrobia sinicowa –sinice
-białka – rośliny naczyniowe (ale to można pominąć)
-skrobia krasnorostowa - krasnorosty

23.

Ornamentacja

pierzasta:

Ornamentacja utworzona w ścianie komórkowej z pektyny
wysyconej uwodnioną krzemionką. Tworzą ją m.in. prążki,
alweole, żeberka, wstawki.

24.

Wspólne cechy zielenic – chlorofil a i b, skrobia jako materiał
zapasowy, celuloza i hemicelulozy w ścianie komórkowej.

25.

Formy organizacji morfologicznej u zielenic: wszystkie poza
ameboidalnym.

26.

Cechy

roślin

przystosowujące

do

życia

na

lądzie:

- wytworzenie korzeni, które umacniają przytwierdzenie do
podłoża,
- wytworzenie pyłku – ułatwienie i uniezależnienie
rozmnażania od wody,
-

wytworzenie

nasion

–

organy

przetrwalnikowe,

-

wytworzenie

owoców,

-

mikoryza

z

grzybami,

- epiderma i aparaty szparkowe.

27.

Typy

rozgałęzień

pędów:

- monopodialne – oś główna silna, boczne słabo rozwinięte,
- dichotomiczne – rozwijają się w wyniku podziału pąka
szczytowego,
- sympodialne – pędy, których prowadzenie przyjmują kolejne
odgałęzienia

boczne,

- pseudodychotomiczne. (dichopodialne)

28.

Znaczenie szpilkowych w szacie roślinnej Ziemi –. Pochłaniają
zanieczyszczenia oczyszczając powietrze innym roślinom i
zwierzętom. Wykorzystywane są do umacniania wydm, a na
terenach górzystych zapobiegają osuwaniu się gleby i śniegu.
Lasy tworzone przez nie są schronieniem dla zwierząt (lasy), ale
także chronią mniejsze rośliny (m.in. przed wiatrem).
Zapewniają idealne środowisko dla roślin cieniolubnych i dla
takich, które lubią wilgoć.

29.

Założenia teorii telomowej – Wszystkie organy sporofitu roślin
wyższych powstały w toku ewolucji z przekształcenia
pierwotnego dychotomicznego układu telomów. Zakłada, że u

rośliny posiadającej dwa pędy, jeden przewyższy drugi, stając
się pędem głównym, telomy ułożone w jednej płaszczyźnie
zrastały się i spłaszczały – powstawał liść.

30.

Protostela: ksylem floem i takie tam.

31.

Splątek - twór charakterystyczny dla mchów, stanowiący
młodocianą fazę rozwoju gametofitu. Wyrasta z haploidalnego
zarodka.

Często

zamiera

po

powstaniu

ulistnionych

gametofitów.

32.

Do gromady Tracheophyta należą podgromady paprotniki i
nasienne. Różnice pomiędzy nimi to:

Paprotniki

Nasienne

Rozwój zarodka związany z
wodą.

Rozwój zarodka niezwiązany z
wodą.

Brak kwiatów.

Wytwarzają kwiaty.

33.

Budowa

zewnętrzna

zarodni

mchów:

34.

Cechy

budowy

zarodni

u

poszczególnych

grup:

- komórki pierścienia u paproci – wewnętrzne ściany grubsze,
- wieczko i ozębnia u mchów,
- kolumienka u glewików.

35.

Cechy

specyficzne

TORFOWCÓW:

-

plechowaty

splątek,

-

komórki

chlorofilowe,

-

łodyżka

gametofitu

stale

rośnie

na

długość,

- listki zdolne do magazynowania dużej ilości wody dzięki
komórkom

wodonośnym,

- u dojrzałych brak chwytników i tkanki przewodzącej,
-występuje pseudopodium.

36.

Znaczenie kopalnych psylotów – Z ryniofitów utworzyły się
wszystkie linie rozwojowe współczesnych roślin lądowych. Dały
one początek grupom roślin o dominującym gametoficie –
mszakom, glewikom, a także o dominującym sporoficie. U
niektórych gametofit uległ znacznej redukcji i całkowitemu
uzależnieniu od sporofitu. Dało to początek powstaniu
współczesnym widłakom, skrzypom, paproci i roślinom
nasiennym. Dzięki temu możemy badać przebieg ewolucji roślin
oraz pokrewieństwa pomiędzy nimi.

37.

Takie samo jak 21 tylko polskie nazwy.

38.

Pędy skrzypowych Sphaenophytae –

Pędy tworzone są z na

przemian ułożonych członów długich (międzywęźli) oraz
krótkich (węzłów). Z węzłów nadziemnych wyrastają okółkowo
pędy boczne oraz liście, natomiast z węzłów podziemnych
wyrastają korzenie i bulwki pędowe. Bulwki pełnią funkcje
magazynujące, natomiast pędy nadziemne z liśćmi funkcje
asymilacyjne – fotosynteza.

39.

Mechanizm

otwierania

się

zarodni

u

paproci.

umiem.

40.

Gametofity

paproci:

-

blaszkowate,

-

czasem

nitkowate,

- bulwiaste.

41.

Różnice pomiędzy nago- i okrytonasiennymi:

Nagonasienne

Okrytonasienne

Zalążki nieosłonięte

Zalążki osłonięte

Nasiona nieosłonięte

Nasiona osłonięte owocami

Występują szyszki (strobile)

Występują w pełni wykształcone
kwiaty

Brak słupka

Jest słupek

Cewki w drewnie

Naczynia w drewnie

42.

Cechy

GNIOTOWYCH:

-

przedrośla

żeńskie

bez

rodni,

-

zapłodnieniu

ulega

kilka

jąder,

-

naczynia

w

drewnie,

-

występuje

owadopylność,

-

gametofit

męski

składa

się

z

dwóch

komórek,

- bardzo mały przyrost wtórny na grubość.

43.

Cechy

DWULIŚCIENNYCH:

-

kwiaty

zwykle

4-

lub

5-krotne,

-

system

korzeniowy

palowy,

-

ziarna

pyłku

trójgraniaste,

-

siatkowate

unerwienie

liści,

- zalążek z dwoma liścieniami,
- wiązki przewodzące otwarte,
- zróżnicowany miękisz asymilacyjny.

44.

Pierwotne

cechy

budowy

kwiatu:

-

jednopłciowość,

-

wydłużone

dno

kwiatowe,

-

apokarpijne

słupkowie

i

pręcikowie,

-

płatki

ułożone

okółkowo,

identyczne płatki korony i działki kielicha.

45.

TRAWY – posiadają źdźbło w swojej budowie, łodyga pusta w
międzywęźlach, przegrodzona w węzłach. W dolnej części
każdego międzywęźla występuje tkanka merystematyczna.
Mają zdolność krzewienia się. Są zazwyczaj wiatropylne, lecz
także samopylne (klejstogamia u np. pszenicy). Mają wiązkowy
system korzeniowy. Kwiaty zebrane w kłosy. Okwiat
zredukowany. Charakterystyczny owoc – ziarniak z bielmowym
ziarnem.

46.

Zygogamia jest typowa dla grzybów z gromady sprzężniowców
(Zygomycota) i polega na koniugacji dwóch gametangiów
odrębnych fizjologicznie („+” i „-”).Po zygogamii powstaje
przetrwalna zygospora.

47.

Komórka grzyba – Ściana komórkowa zawiera chitynę. Często
komórki są komórczakami (wiele jąder). Za wyjątkiem
prymitywnych grzybów, są niezdolne do ruchu. Poza tym
posiadają kompletny zestaw organelli typowych dla Eucaryota.
Materiał zapasowy to glikogen.

48.

Ascomycota

-

workowce

Basidiomycota

-

podstawczaki

Haplofaza

Dikariofaza

Diplofaza

49.

Holobasidium i heterobasidium.

50.

Cechy

grzybów

ważne

dla

człowieka:

-

wytwarzanie

antybiotyków,

- fermentacja (np. drożdże) – produkcja piwa, chleba, kefiru,
- są ważnymi reducentami, rozkładającymi substancje
organiczne

w

glebie,

- służą w przemyśle do produkcji kwasu szczawiowego i
cytrynowego,
-

część

z

nich

jest

jadalna

–

pokarm,

- w biotechnologii do produkcji białek rekombinowanych.