Zakład Budownictwa Wodnego i Hydrauliki
Ć
wiczenie 3
Laboratorium z Mechaniki Płynów
Studia Inżynierskie
1 z 3
Ć
WICZENIE 3.
PARCIE HYDROSTATYCZNE
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z:
•
Pojęciem ciśnienia i siły parcia;
•
Podstawową wiedzą na temat siły parcia hydrostatycznego;
•
Metodami wyznaczania wartości siły parcia hydrostatycznego;
•
Analizą błędów pomiarowych.
Zakres ćwiczenia obejmuje:
•
Doświadczalne wyznaczenie wartości siły parcia hydrostatycznego dla różnych
wariantów napełnienia układu;
•
Obliczenia teoretycznej wartości siły parcia dla różnych wariantów napełnienia
układu;
•
Doświadczalne wyznaczenie ramienia siły parcia hydrostatycznego dla różnych
wariantów napełnienia układu;
•
Obliczenie teoretycznej wartości ramienia siły parcia hydrostatycznego.
Model.
Model laboratoryjny składa się z szklanego zbiornika, na którym zamocowano
specjalną wagę. Na jednym z ramion wagi zainstalowano przezroczysty pływak w kształcie
ć
wiartki obręczy o przekroju kwadratowym. Pływak zamocowano w ten sposób, aby promień
krzywizny pływaka przechodził przez punkt obrotu wagi.
Dodatkowe wyposażenie:
•
termometr,
•
zestaw odważników,
•
taśma miernicza.
Zakład Budownictwa Wodnego i Hydrauliki
Ć
wiczenie 3
Laboratorium z Mechaniki Płynów
Studia Inżynierskie
2 z 3
Metodyka pomiarowa.
Schemat postępowania podczas pomiarów:
1.
sprawdzenie modelu – należy wypoziomować zbiornik oraz dokonać tarowania wagi;
2.
pomiar wielkości geometrycznych – długości ramion wagi, głębokości zbiornika,
wymiarów pływaka oraz grubości jego ścianek, odległości pomiędzy osią obrotu a
dolną i górną krawędzią pływaka oraz wzniesienia osi obrotu ponad dno zbiornika;
3.
napełnienie zbiornika wodą zgodnie z zadanym wariantem – należy pamiętać o
utrzymywaniu horyzontalnego położenia wagi;
4.
pomiar temperatury wody;
5.
określenie masy odważników niezbędnych dla utrzymania wagi w położeniu
równowagi;
6.
ponowny pomiar temperatury wody;
Analiza uzyskanych wyników i obliczenia:
•
Wartość parcia hydrostatycznego na powierzchnię płaską można wyznaczyć z
teoretycznej zależności:
i
powierzchn
pole
A
h
P
SC
⋅
⋅
=
⋅
⋅
=
ciezkosci
srodka
e
zaglebieni
sciwy
ciezar wla
γ
•
Inną metodą wyznaczenia wartości siły parcia hydrostatycznego jest narysowania
wykresów parcia i wyznaczenia parcia jako objętości bryły parcia. Należy sporządzić
wykres parcia a następnie obliczyć wartość siły :
parcia
bryly
objetosc
wlasciwy
ciezar
V
P
⋅
=
⋅
=
γ
•
Wartość ramienia siły parcia działającego na pionową ścianę pływaka można wyznaczyć
z teoretycznej zależności:
Zakład Budownictwa Wodnego i Hydrauliki
Ć
wiczenie 3
Laboratorium z Mechaniki Płynów
Studia Inżynierskie
3 z 3
przekroju
pole
sciany
ciezkosci
srodka
e
zaglebieni
sciany
ci
bezwladnos
moment
sciany
ciezkosci
srodka
e
zaglebieni
A
h
I
h
h
SC
o
SC
N
⋅
+
+
=
⋅
+
=
wody
o
zwierciadl
ponad
wagi
osi
e
wzniesieni
parcia
srodka
e
zaglebieni
d
h
c
N
+
=
+
=
•
Obliczenie wartości siły parcia na podstawie pomiarów:
c
P
a
g
m
i
⋅
=
⋅
⋅
∑
wagi
obrotu
osi
wzgledem
parcia
sily
ramie
parcie
wagi
ramie
ziemskie
enie
przyspiesz
odwaznikow
mas
suma
⋅
=
=
⋅
⋅
c
a
g
m
P
i
⋅
⋅
=
∑
do powyższego wzoru wartość ramienia siły parcia c powinna być obliczona wg
zależności teoretycznej.
•
Obliczenie doświadczalnej wartości ramienia siły parcia:
c
P
a
g
m
i
⋅
=
⋅
⋅
∑
wagi
obrotu
osi
wzgledem
parcia
sily
ramie
parcie
wagi
ramie
ziemskie
enie
przyspiesz
odwaznikow
mas
suma
⋅
=
=
⋅
⋅
P
a
g
m
c
i
⋅
⋅
=
∑
Do powyższego wzoru wartość siły parcia hydrostatycznego P powinna być wyznaczona
z zależności teoretycznych.
•
Porównanie wartości uzyskanych na drodze obliczeń teoretycznych i wyników
doświadczalnych.
•
Analiza błędów pomiarowych – do rachunku błędów pomiarowych można wykorzystać
metodę różniczki zupełnej.
•
wnioski.