SPASYCZNOŚĆ
Jest jedną z form wzmożonego napięcia mięśniowego.
Charakteryzuje się ona narastaniem napięcia mięśnia, zależnym od
szybkości jego rozciągania, z objawem ''scyzorykowatym'', polegającym
na narastaniu oporu do pewnego punktu, po którym napięcie mięśniowe
maleje.
Nasilona spastyczność może powodować utrwalone wzorce ułożeń
dotkniętych nią części ciała tj. zmian w postaci kostnienia w obrębie
mięśni i stawów, a także zaników mięśni kończyn. Zazwyczaj jest ona
częścią obrazu towarzyszącego niedowładowi, co nasila dysfunkcję. W
postaci nieleczonych dochodzi do powstania przykurczów utrwalonych,
nieodwracalnych owych.
Spastyczność zaburza przede wszystkim codzienne życie chorego.
Powoduje zaburzenia snu z powodu trudności zmiany pozycji, bolesne
skurcze i klonusy, pogarsza nastrój i samopoczucie.
Zaburzenie równowagi między układem hamującym i
pobudzającym skutkuje rozwojem spastyczności.
Lance opisuje to zjawisko jako:
''motoryczne zaburzenie charakteryzujące
się szybkim wzrostem napięcia tonicznego
mięśnia ze wzmożeniem odruchów
ścięgnistych, wynikające z nadpobudliwości
odruchu rozciągowego, jako jeden z
komponetów zespołu górnego
motoneuronu.''
Najczęstsze przyczyny:
U dzieci najczęstszą przyczyną spastyczności
jest mózgowe porażenie dziecięce, natomiast u
dorosłych może być wywołana przez udar lub
stwardnienie rozsiane. Przyczyną może być
również pourazowe uszkodzenie części mózgu
i rdzenia kręgowego (drogi korowo-rdzeniowej,
tzw. szlaku piramidowego), które są
odpowiedzialne za odruchy warunkowe.
Objaw ''scyzorkowaty''
Polega on na wzroście napięcia mięśniowego w
zajętej kończynie, które narasta i nagle ustępuje,
podczas jej biernego rozciągania. Opór narasta
proporcjonalnie do amplitudy i szybkości ruchu.
Na ten opór składają się różne czynniki tj:
●
Właściwości elastyczne aparatu ruchowego
●
Brak świadomej kontroli ruchu przez pacjenta
●
Zaburzenia poznawcze
Objawy kliniczne spastyczności
brak możliwości wykonania ruchu
zamierzonego
Objawy dodatnie
Objawy ujemne
Wygórowane odruchy ścięgniste
Wzmożony opór podczas szybkiego,
biernego ruchu
Skurcze kolniczne (drgawki) mięśni
Obniżenie siły mięśniowej
Ograniczenie mobilności
Brak możliwości wykonania ruchu
zamierzonego
Typowy obraz kliniczny
n
Kończyna górna – ramie w lekkim odwiedzeniu i
Kończyna górna – ramie w lekkim odwiedzeniu i
skręceniu do wewnątrz, łokieć w zgięciu, przedramię w
skręceniu do wewnątrz, łokieć w zgięciu, przedramię w
nawróceniu, nadgarstek i palce w zgięciu;
nawróceniu, nadgarstek i palce w zgięciu;
n
Kończyna dolna – staw biodrowy w zgięciu,
Kończyna dolna – staw biodrowy w zgięciu,
przywiedzeniu i skręceniu do wewnątrz, kolano w zgięciu,
przywiedzeniu i skręceniu do wewnątrz, kolano w zgięciu,
stopa w ustawieniu końskim z komponentą płasko-koślawą
stopa w ustawieniu końskim z komponentą płasko-koślawą
lub szpotawą, przywiedzeniem przodostopia lub
lub szpotawą, przywiedzeniem przodostopia lub
wyżłobieniem sklepienia;
wyżłobieniem sklepienia;
n
Chód charakterystyczny, spowolniony, wykrok opóźniony,
Chód charakterystyczny, spowolniony, wykrok opóźniony,
odbywa się z oporem. Sylwetka mało elastyczna, pochylona
odbywa się z oporem. Sylwetka mało elastyczna, pochylona
do przodu, w czasie chodu pochylająca się na boki.
do przodu, w czasie chodu pochylająca się na boki.
Postaci:
●
Podstawowa-
całkowicie związana z
całkowicie związana z
zaburzeniami neurologicznymi
zaburzeniami neurologicznymi
●
Reaktywna-
jej nasilenie i występowanie
jej nasilenie i występowanie
uzależnione są od dodatkowych, możliwych do
uzależnione są od dodatkowych, możliwych do
wyeliminowania bodźców (np. niewłaściwe ułożenie i
wyeliminowania bodźców (np. niewłaściwe ułożenie i
brak rehabilitacji biernej pacjenta z wstrząsem
brak rehabilitacji biernej pacjenta z wstrząsem
rdzeniowym prowadzące do powstania przykurczów
rdzeniowym prowadzące do powstania przykurczów
zgięciowych)
zgięciowych)
Podział ze względu na lokalizacje:
n
Jednokończynowe (monoplegia,
Jednokończynowe (monoplegia,
monopoparesis);
monopoparesis);
n
Połowicze (hemiplegia, hemiparesis) –
Połowicze (hemiplegia, hemiparesis) –
jednoimienna kończyna górna i dolna;
jednoimienna kończyna górna i dolna;
n
Dwukończynowe (paraplegia, paraparesis) – obie
Dwukończynowe (paraplegia, paraparesis) – obie
kończyny górne lub obie dolne;
kończyny górne lub obie dolne;
n
Obejmujące wszystkie kończyny (tetraplegia,
Obejmujące wszystkie kończyny (tetraplegia,
tetraparesis);
tetraparesis);
Podział podstawie objawów
klinicznych i badania EMG
-
I
I
°
°
- wzmożone odruchy ścięgniste, skórne, okostnowe, dodatni objaw
- wzmożone odruchy ścięgniste, skórne, okostnowe, dodatni objaw
Babińskiego, bez patologicznych ustawień kończyn i przykurczów stawów;
Babińskiego, bez patologicznych ustawień kończyn i przykurczów stawów;
-
II
II
°
°
- nieprawidłowe ustawienie kończyn w trakcie ruchów i pobudzenia,
- nieprawidłowe ustawienie kończyn w trakcie ruchów i pobudzenia,
upośledzenie poruszania się, niewielkie zaburzenia koordynacji;
upośledzenie poruszania się, niewielkie zaburzenia koordynacji;
-
III
III
°
°
- przykurcze stawów z zachowanymi ruchami czynnymi, w EMG
- przykurcze stawów z zachowanymi ruchami czynnymi, w EMG
równoczesna aktywność antagonistów, sprawność ruchowa wyraźnie
równoczesna aktywność antagonistów, sprawność ruchowa wyraźnie
upośledzona;
upośledzona;
-
IV
IV
°
°
- brak możliwości wykonywania zamierzonych ruchów, wyraźne
- brak możliwości wykonywania zamierzonych ruchów, wyraźne
przykurcze nasilające się przy próbie ruchu lub silnych emocjach, w EMG
przykurcze nasilające się przy próbie ruchu lub silnych emocjach, w EMG
stała, podwyższona aktywność zginaczy i prostowników;
stała, podwyższona aktywność zginaczy i prostowników;
Skala Ashwortha
Skala Ashwortha
0 – napięcie mięśniowe prawidłowe;
0 – napięcie mięśniowe prawidłowe;
1 – niewielki wzrost napięcia wyczuwalny jako opór pod koniec ruchu zginania i
1 – niewielki wzrost napięcia wyczuwalny jako opór pod koniec ruchu zginania i
prostowania;
prostowania;
1+ - niewielki wzrost napięcia manifestujący się przez mniej niż połowę zakresu
1+ - niewielki wzrost napięcia manifestujący się przez mniej niż połowę zakresu
ruchów;
ruchów;
2 – wyraźny wzrost napięcia wyczuwalny jako opór przez cały zakres ruchu (ruch
2 – wyraźny wzrost napięcia wyczuwalny jako opór przez cały zakres ruchu (ruch
łatwo wykonywany);
łatwo wykonywany);
3 – znaczny wzrost napięcia mięśni, wykonywanie ruchów biernych wyraźnie
3 – znaczny wzrost napięcia mięśni, wykonywanie ruchów biernych wyraźnie
utrudnione;
utrudnione;
4 – przykurcz zgięciowy lub wyprostny;
4 – przykurcz zgięciowy lub wyprostny;
Rokowania
n
Zależny od przyczyny, ciężkości i
Zależny od przyczyny, ciężkości i
lokalizacji uszkodzenia;
lokalizacji uszkodzenia;
n
Ogólnie jednak szansa chodzenia jest
Ogólnie jednak szansa chodzenia jest
duża, jeśli dziecko samodzielnie siada do
duża, jeśli dziecko samodzielnie siada do
2rż., mało prawdopodobna, jeśli nie opanuje
2rż., mało prawdopodobna, jeśli nie opanuje
tej czynności do 4rż. (w przypadkach
tej czynności do 4rż. (w przypadkach
zaniedbanych nawet później);
zaniedbanych nawet później);