1

Wymiarowanie

AutoCAD daje możliwość wymiarowania
półautomatycznego:

użytkownik określa element do zwymiarowania oraz rodzaj
wymiaru

program odczytuje z rysunku wielkość wymiaru i rysuje
wymiar

Aby skutecznie korzystać z wymiarowania
półautomatycznego należy bardzo dokładnie
narysować rysunek (rysowanie precyzyjne)

Tworzone przez AutoCADa wymiary są automatycznie
zespolone z wymiarowanymi elementami

Przy rysowaniu wymiarów zespolonych AutoCAD
tworzy warstwę roboczą o nazwie DEFPOITS

Elementy wymiaru

29

2

Typy wymiarów

Szybki wymiar

Służy do szybkiego tworzenia serii wymiarów.
Polecenie jest wykorzystywane do tworzenia serii
wymiarów od wspólnej bazy lub wymiarów
szeregowych lub do wymiarowania ciągu okręgów i
łuków.

1.

Wybierz geometrię do wymiarowania

2.

Określ położenie linii wymiarowej

3

Wymiar liniowy

Polecenie rysuje wymiar:
pionowy, poziomy lub obrócony:

1.

Należy wskazać dwa punkty wymiarowe lub wcisnąć
klawisz ENTER i wybrać obiekt do zwymiarowania

2.

Można wybrać opcje wymiarowania, m. in.:

zmiana tekstu wymiarowego

zmiana kąta wstawienia tekstu wymiarowego

3.

Następnie należy wskazać położenie linii
wymiarowej

Wymiar normalny

Polecenie rysuje wymiar liniowy równoległy do odcinka
łączącego punkty wymiarowe

4

Współrzędne

Tworzy wymiary współrzędnościowe punktu

Wymiary współrzędnych punktu pokazują współrzędną

X

lub

Y

elementu wykorzystując jedną linię odniesienia. Wymiary te są
także znane jako wymiary

datum

.

Promień

Tworzy wymiar promieniowy dla okręgów i łuków
(także w polilinii)

Wymiar promieniowy składa się z linii wymiarowej promienia
zakończonej grotem strzałki na łuku lub okręgu. AutoCAD
mierzy średnicę i wyświetla tekst poprzedzony literą R.

5

Średnica

Tworzy wymiary średnic dla okręgów i łuków

rysuje różne typy wymiarów średnicy w zależności od
rozmiaru okręgu lub łuku, opcji ustalonych dla stylu
wymiarowania oraz położenia kursora.

Kątowy

Tworzy wymiar kątowy wyznaczony przez:

dwa odcinki lub

łuk, wycinek okręgu lub

trzy punkty (wierzchołek kąta i dwa punkty na ramionach).

6

Baza

Polecenie umożliwia tworzenie łańcucha wymiarowego od
linii bazowej

Linię bazową stanowi istniejący wymiar liniowy lub kątowy

(trzeba go więc najpierw narysować)

Użytkownik wskazuje tylko drugie końce linii wymiarowych

Wciśnięcie ENTER zamiast wskazania kończy polecenie

Szeregowy

Polecenie umożliwia tworzenie szeregowego łańcucha
wymiarowego

Początek łańcucha stanowi istniejący wymiar liniowy lub
kątowy

(trzeba go więc najpierw narysować)

Użytkownik wskazuje tylko drugie końce linii wymiarowych

Wciśnięcie ENTER zamiast wskazania kończy polecenie

7

Linia odniesienia

Polecenie umożliwia narysowanie linii odniesienia złożonej z
odcinków lub splajnu biegnącego od strzałki wymiarowej
do tekstu opisującego. Służy do szybkiego tworzenia linii
odniesienia i opisów z linią odniesienia.

Punkty należy wskazywać w kierunku od strzałki do tekstu

Aby zmienić opcje linii odniesienia zamiast pierwszego
punktu należy wcisnąć ENTER

Edycja wymiarów

1.

Za pomocą uchwytów

łatwa zmiana położenia elementów wymiaru

2.

Polecenie „Edycja wymiaru”

zmiana treści, kąta obrotu i położenia tekstu
wymiarowego

3.

Polecenie CECHY (edycja właściwości)

bezpośrednia zmiana wszystkich cech wymiaru

4.

Przypisanie innego stylu wymiarowania

Wymiar daje się rozbić na elementy składowe

poleceniem ROZBIJ (nie zalecane)

8

Style wymiarowania

Do każdego wymiaru jest przypisany styl

wymiarowy, który wstępnie określa jego wygląd

Style wymiarowe ułatwiają zachowanie jednorodnego
wyglądu wymiarów i zgodności z normami.

Poprzez zmodyfikowanie stylu wymiarowania można
uaktualnić wszystkie istniejące wymiary utworzone za
pomocą tego stylu, aby odzwierciedlały nowe ustawienia.

Menedżer stylów wymiarowania

Pozwala zmodyfikować:

Linie pomocnicze, linie wymiarowe, strzałki, znaczniki
środka, lub linie, oraz odsunięcia pomiędzy nimi.

Rozmieszczanie części wymiaru względem siebie, oraz
orientacja tekstu wymiarowego.

Treść i wygląd tekstu wymiarowego

9

Zmiana stylu wymiarowania

Praca z arkuszami

Arkusz służy do komponowania wydrukowanej
strony.

Zwykle arkusz zawiera:

Ogólne uwagi i tabelki

Bloki etykiet definiujące widoki i bloki objaśnień

Rzutnie arkusza

10

Arkusz

Rzutnie

1/2

Rzutnie sąsiadujące

całkowicie wypełniają obszar modelu

Rzutnie ruchome

służą do rozmieszczania widoków na arkuszu

można przesuwać, zmieniać wielkość, sterować
wyświetlaniem

mogą zachodzić na siebie

mogą posiadać różne kształty

11

Rzutnie

2/2

Okno dialogowe rzutnie

Jedna rzutnia

Rzutnia wieloboczna

Przekształć obiekt w rzutnię

Przytnij istniejącą rzutnię

Skala

Rzutnie rysujemy na oddzielnej warstwie, aby po jej
ukryciu, ramki definiujące rzutnie zniknęły.

Widok -> Rzutnie

Drukowanie

1.

Wybór urządzenia drukującego



Urządzenie drukujące (drukarka lub ploter)



styl wydruku (= „przypisanie pisaków”)

2.

Określenie parametrów wydruku

rozmiar papieru

orientacja rysunku

obszar wydruku

skala wydruku

3.

Podgląd wydruku

4.

Wydruk

(na ploter, drukarkę lub do pliku)

12

Drukowanie z arkusza

Współczynnik skali dla rzutni

Zoom skala:

J/WS xp

J - liczba milimetrów odpowiadająca jednej jednostce
rysunkowej

WS – współczynnik skali rysunku

Przykład:

Jednostka rysunkowa 1 cm = 10 mm

J=10

Skala wydruku 1:50

WS=50

10/50=0.2
Zoom skala: 0.2xp

13

Tabele stylów wydruku

Dla wszystkich kolorów używa 25% atramentu

screening 25%.ctb

Dla wszystkich kolorów używa 50% atramentu

screening 50%.ctb

Dla wszystkich kolorów używa 75% atramentu

screening 75%.ctb

Dla wszystkich kolorów używa 100% atramentu

screening 100%.ctb

Nie stosuje żadnej tabeli stylów wydruku

Nic

Wszystkie kolory drukuje kolorem czarnym

monochrome.ctb

Wszystkie kolory drukuje w odcieniach szarości

grayscale.ctb

Ustala, że pierwszych 9 kolorów używa pierwszych 9
wzorów wypełnienia, a wszystkie pozostałe użyją
stylu wypełnienia przypisanego do obiektu

fillPatterns.ctb

Domyślna tabela stylów wydruku

acad.ctb

Opis

Tabela

Stosowanie standardów

Standardy można tworzyć dla obiektów nazwanych:

Warstwy

Style tekstu

Rodzaje linii

Style wymiarowania

Problemy podczas kontroli standardów

Niestandardowa nazwa obiektu

Cechy obiektu niezgodne ze standardem (np. kolor warstwy)

Plik definicji standardu *.dws