background image

 

Regulacje  prawne  z  zakresu  prawa   pracy  dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy 

 

 
Podstawowym  aktem  prawnym,  mówi

ą

cym  o  prawie  do  bezpiecznych  i  higienicznych  warunków 

pracy, jest Konstytucja RP, która w art. 66  gwarantuje takie prawo ka

Ŝ

demu.  Ustaw

ą

 okre

ś

laj

ą

c

ą

 

prawa 

obowi

ą

zki 

obywateli 

tym 

zakresie 

jest 

Kodeks 

Pracy.  

 
Podstawowe  uregulowania  kodeksowe  w  zakresie  bhp  znajduj

ą

  si

ę

  w  dziale  dziesi

ą

tym  Kodeksu  pracy- 

dotycz

ą

cym bhp, w dziale ósmym- dotycz

ą

cym uprawnie

ń

 pracowników zwi

ą

zanych z rodzicielstwem i w 

dziale dziewi

ą

tym- dotycz

ą

cym zatrudniania młodocianych. Natomiast art. 9 Kodeksu pracy wskazuje na 

inne 

ź

ródła  prawa  pracy,  szczególnie  za

ś

  porozumienia  zbiorowe  zawierane  mi

ę

dzy  partnerami 

społecznymi, tj. układy zbiorowe i inne porozumienia zbiorowe, np. akty wewn

ą

trzzakładowe stanowione 

w formie regulaminów i statutów. 

 

 
 
ISTOTA BEZPIECZE

Ń

STWA I HIGIENY PRACY 

 
 

 

definicja bezpiecze

ń

stwa i higieny  pracy: 

 

Poj

ę

cie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy (bhp) okre

ś

la stan warunków                   i 

organizacji pracy oraz zachowa

ń

 pracowników zapewniaj

ą

cy wymagany poziom ochrony 

zdrowia i 

Ŝ

ycia przed zagro

Ŝ

eniami wyst

ę

puj

ą

cymi w 

ś

rodowisku pracy

 
 

 

cel bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy: 

 

Zmniejszenie  ogólnej  liczby  wypadków  przy  pracy,  zapewnienie  wła

ś

ciwego 

stosowania 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej,  przeprowadzanie  okresowych  inspekcji 

bezpiecze

ń

stwa  na  stanowiskach  pracy,  motywowanie  pracowników  do  bezpiecznej 

pracy. 

 

 

PODSTAWOWE OBOWI

Ą

ZKI PRACODAWCY W ZAKRESIE BHP art. 207 Kodeksu Pracy 

 
 
W

ś

ród obowi

ą

zków pracodawcy wymienianych w art. 94 Kodeksu Pracy   znajduje si

ę

 obowi

ą

zek (pkt. 4) 

dotycz

ą

cy  zapewnienia      bezpiecznych  i  higienicznych  warunków  pracy  oraz  prowadzenia 

systematycznego szkolenia pracowników w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. Pozostałe obowi

ą

zki 

pracodawcy w tym zakresie zostały zamieszczone w rozdziale I działu dziesi

ą

tego Kodeksu pracy. 

         Odpowiedzialno

ść

  za  stan  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  w  zakładzie  pracy  ponosi  pracodawca 

(art.  207  §  1).  Rozpatruj

ą

c  t

ę

  kwesti

ę

  na  gruncie  prawa,  odpowiedzialno

ść

  ta  mo

Ŝ

e  by

ć

 

odpowiedzialno

ś

ci

ą

  za  wykroczenia  popełnione  przeciwko  prawom  pracownika  (dział  trzynasty  K.p.), 

odpowiedzialno

ś

ci

ą

  za  popełnione  przest

ę

pstwa  (odpowiedzialno

ść

  karna)  oraz  odpowiedzialno

ś

ci

ą

 

cywiln

ą

 za wyrz

ą

dzone szkody. 

          

 

 

background image

Podstawowe obowi

ą

zki pracodawcy w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy zostały okre

ś

lone w 

rozdziale I, działu dziesi

ą

tego Kodeksu Pracy.  

         Zgodnie  z  zapisem  art.  207  §  2  K.p.,  pracodawca  zobowi

ą

zany  jest  do  ochrony  zdrowia  i 

Ŝ

ycia 

pracowników.  Nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  fakt,  i

Ŝ

    w  znowelizowanym  Kodeksie  pracy  wyra

ź

nie 

sprecyzowano, 

Ŝ

e  warto

ś

ci

ą

  podlegaj

ą

c

ą

  ochronie  jest  zdrowie  i 

Ŝ

ycie  pracowników.  Obowi

ą

zek  ten          

powinien  by

ć

  realizowany  poprzez  zapewnienie  bezpiecznych  i  higienicznych  warunków  pracy  przy 

odpowiednim  wykorzystaniu  osi

ą

gni

ęć

  nauki  i    techniki.  To,  czy  dany  pracodawca,  w  okre

ś

lonych 

warunkach,  wykorzystał  w  sposób  odpowiedni  osi

ą

gni

ę

cia  nauki,  podlega  indywidualnej  ocenie  

wła

ś

ciwych  organów  nadzoru,  np.  Pa

ń

stwowej  Inspekcji  Pracy  i  Inspekcji  Sanitarnej  lub  s

ą

du  w  toku 

post

ę

powania s

ą

dowego. 

         Ogólny  obowi

ą

zek  pracodawcy  jest  uszczegółowiony  przez  wymienienie  obowi

ą

zków 

szczególnych,  które  zobowi

ą

zuj

ą

  pracodawc

ę

  do:  organizowania  pracy  w  sposób  zapewniaj

ą

cy 

bezpieczne  i  higieniczne  warunki  pracy,    zapewnienia  przestrzegania  w  zakładzie  pracy  przepisów  oraz 

zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  wydawania  polece

ń

  usuni

ę

cia  uchybie

ń

  w  tym  zakresie  oraz 

kontrolowania  wykonania  tych  polece

ń

  ,    zapewnienia  wykonania  nakazów,  wyst

ą

pie

ń

,  decyzji                   

i  zarz

ą

dze

ń

  organów  nadzoru  nad  warunkami  pracy,  zapewnienia  wykonania  zalece

ń

  społecznego 

inspektora pracy.  

         Wydzielenie  obowi

ą

zku  dotycz

ą

cego  zapewnienia  wykonania  zalece

ń

  społecznego  inspektora 

pracy  wynikało  z  faktu,  i

Ŝ

  społeczny  inspektor  pracy  nie  jest  „organem  nadzoru”  oraz  było  podyktowane 

potrzeb

ą

 wyra

ź

niejszego zaakcentowania roli społecznego nadzoru nad warunkami pracy jako  trwałego 

elementu polskiego systemu ochrony pracy 

 

PRAWA I OBOWI

Ą

ZKI PRACOWNIKÓW W ZAKRESIE BHP 

 

 
W  znowelizowanym  Kodeksie  pracy,  w  dziale  dziesi

ą

tym  dotycz

ą

cym 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  gwarantuje  si

ę

  pracownikowi  szereg 

uprawnie

ń

   zwi

ą

zanych z ochron

ą

 jego 

Ŝ

ycia   i zdrowia. 

Do nowych praw pracowniczych, nie wyst

ę

puj

ą

cych w dotychczas 

obowi

ą

zuj

ą

cym prawie pracy, nale

Ŝ

y prawo do powstrzymania si

ę

 od 

wykonywania  pracy  wówczas,  gdy  warunki  pracy  nie  odpowiadaj

ą

 

przepisom bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz stwarzaj

ą

 bezpo

ś

rednie 

zagro

Ŝ

enie  dla  zdrowia  lub 

Ŝ

ycia  pracownika  albo  gdy  wykonywana 

przez niego praca grozi takim niebezpiecze

ń

stwem innym osobom.  

         Pracownik ma tak

Ŝ

e prawo oddali

ć

 si

ę

 z miejsca zagro

Ŝ

enia, je

Ŝ

eli powstrzymanie si

ę

 od pracy nie 

usun

ę

ło  tego  zagro

Ŝ

enia.  W  obu  przypadkach,  tj.  powstrzymania  si

ę

  od  wykonywania  pracy  oraz 

oddalenia si

ę

 z miejsca zagro

Ŝ

enia, pracownik ma obowi

ą

zek niezwłocznego powiadomienia o  tym fakcie 

przeło

Ŝ

onego. 

         Za  czas  powstrzymania  si

ę

  od  wykonywania  pracy  lub  oddalenia  si

ę

  z  miejsca  zagro

Ŝ

enia 

pracownik zachowuje prawo do (pełnego)    wynagrodzenia (art. 210 § 1, 2 i 3). Zagro

Ŝ

enie dla 

Ŝ

ycia lub 

zdrowia musi mie

ć

 charakter zagro

Ŝ

enia bezpo

ś

redniego i mo

Ŝ

e tak

Ŝ

e dotyczy

ć

 innych pracowników lub 

background image

osób.  Pracownik  ma  prawo  podj

ąć

  decyzj

ę

  w  sprawie  skorzystania  z  tego  uprawnienia  na  podstawie 

samodzielnie  dokonanej  oceny  sytuacji.  Przy  podejmowaniu  decyzji  pracownik  powinien  zwróci

ć

  uwag

ę

 

na to, czy został naruszony konkretny przepis dotycz

ą

cy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

         Drugie,  nowe  uprawnienie  dotyczy  pracowników  wykonuj

ą

cych  prace  wymagaj

ą

ce  szczególnej 

sprawno

ś

ci psychofizycznej, okre

ś

lone w   zał

ą

czniku do rozporz

ą

dzenia ministra pracy i polityki socjalnej 

z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagaj

ą

cych szczególnej sprawno

ś

ci psychofizycznej 

(Dz. U. nr 62, poz. 287). Pracownik wykonuj

ą

cy prac

ę

 wymienion

ą

 w tym zał

ą

czniku mo

Ŝ

e, po uprzednim 

powiadomieniu  przeło

Ŝ

onego,  powstrzyma

ć

  si

ę

  od  jej  wykonywania,  je

Ŝ

eli  stwierdzi, 

Ŝ

e  jego  stan 

psychofizyczny  nie  zapewnia  bezpiecznego  wykonywania  pracy  i  stwarza  zagro

Ŝ

enie  dla  innych  osób. 

Poniewa

Ŝ

 przyczyna powstrzymania si

ę

 od wykonywania pracy le

Ŝ

y po stronie  pracownika, ustawodawca 

nie przewidział w tym przypadku prawa do zachowania wynagrodzenia. 

         Uprawnienia  okre

ś

lone  w  §  1,  2  i  4  art.  210  nie  dotycz

ą

  pracowników,  których  obowi

ą

zkiem 

pracowniczym  jest  ratowanie 

Ŝ

ycia  ludzkiego  lub  mienia,  np.  stra

Ŝ

aków,  ratowników  górniczych, 

ratowników ratownictwa chemicznego, ratowników górskich. 

Zgodnie  z  brzmieniem  art.  100  §  2,  pkt.  3  Kodeksu  pracy,  pracownik  jest  obowi

ą

zany  w  szczególno

ś

ci 

przestrzega

ć

:  przepisów  oraz  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  a  tak

Ŝ

e  przepisów 

przeciwpo

Ŝ

arowych. 

Obowi

ą

zki      pracownika      w        zakresie        bezpiecze

ń

stwa      i      higieny      pracy      zostały  bardziej   

szczegółowo    sprecyzowane    w      rozdziale    II    działu    dziesi

ą

tego    Kodeksu  pracy.    Przestrzeganie   

przepisów      oraz    zasad      bezpiecze

ń

stwa    i    higieny      pracy  nale

Ŝ

y  do  podstawowych  obowi

ą

zków 

pracownika (art. 211 K.p.).  

  
 

W szczególno

ś

ci pracownik jest obowi

ą

zany

 

 

zna

ć

 przepisy

 oraz zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, bra

ć

 udział w  szkoleniu i instrukta

Ŝ

z tego zakresu oraz poddawa

ć

 si

ę

 wymaganym egzaminom sprawdzaj

ą

cym 

 

 

wykonywa

ć

 prac

ę

 

w sposób zgodny z przepisami oraz zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy 

oraz stosowa

ć

 si

ę

 do wydawanych w tym zakresie polece

ń

 i wskazówek przeło

Ŝ

onych 

 

 

dba

ć

 o nale

Ŝ

yty stan maszyn, urz

ą

dze

ń

, narz

ę

dzi i sprz

ę

tu oraz porz

ą

dek i ład w miejscu pracy 

 

 

stosowa

ć

 

ś

rodki ochrony zbiorowej, a tak

Ŝ

e u

Ŝ

ywa

ć

 przydzielonych 

ś

rodków ochrony 

indywidualnej oraz odzie

Ŝ

y i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem 

 

 

poddawa

ć

 si

ę

 

wst

ę

pnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i 

stosowa

ć

 si

ę

 do wskaza

ń

 lekarskich 

 

 

niezwłocznie

 zawiadomi

ć

 przeło

Ŝ

onego o zauwa

Ŝ

onym w zakładzie pracy wypadku albo 

zagro

Ŝ

eniu 

Ŝ

ycia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a tak

Ŝ

e inne osoby 

znajduj

ą

ce si

ę

 w rejonie zagro

Ŝ

enia o gro

Ŝą

cym im niebezpiecze

ń

stwie 

 

 

współdziała

ć

 z pracodawc

ą

 i przeło

Ŝ

onymi w wypełnianiu obowi

ą

zków dotycz

ą

cych 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

 
 
 
 

background image

ODPOWIEDZIALNO

ŚĆ

 ZA NARUSZENIE PRZEPISÓW O OCHRONIE PRACY 

 
 

 

odpowiedzialno

ść

 porz

ą

dkowa (słu

Ŝ

bowa) 

 

Poj

ę

cie 

odpowiedzialno

ś

ci  porz

ą

dkowej

  obejmuje  odpowiedzialno

ść

  pracownika  za  nieprzestrzeganie 

ustalonej  organizacji  i  porz

ą

dku  w  procesie  pracy,  przepisów  BHP  i  przeciwpo

Ŝ

arowych,  a  tak

Ŝ

przyj

ę

tego sposobu potwierdzenia przybycia i obecno

ś

ci w pracy oraz usprawiedliwionej nieobecno

ś

ci. 

Za wymienione wykroczenia pracodawca mo

Ŝ

e ukara

ć

 pracownika upomnieniem, nagana b

ą

d

ź

w ra

Ŝą

cych przypadkach – zastosowa

ć

 kar

ę

 pieni

ęŜ

n

ą

, której wysoko

ść

 reguluje Kodeks pracy. 

 
 

 

odpowiedzialno

ść

 wykroczeniowa 

 

Poj

ę

cie 

odpowiedzialno

ś

ci  wykroczeniowej

 

obejmuje  odpowiedzialno

ść

  pracodawcy  b

ą

d

ź

  osoby 

działaj

ą

cej  w  jego  imieniu  za  wykroczenia  przeciwko  prawom  pracownika.  Odpowiedzialno

ść

  ta  dotyczy 

wszelkich  spraw  zwi

ą

zanych  z  dokumentowaniem  stosunku  pracy,  wypłacaniem  wynagrodze

ń

  i 

udzielaniem urlopów oraz przestrzeganiem przepisów i zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Za  wykroczenia  popełnione  w  wymienionych  obszarach  pracodawca  podlega  karze  grzywny. 
Szczegółowe  regulacje  w  tej  kwestii  zawiera 

dział  trzynasty  Kodeksu  pracy  –  odpowiedzialno

ść

  za 

wykroczenia przeciwko prawom pracownika. 
 

 

odpowiedzialno

ść

 karna 

 
 

Poj

ę

cie 

odpowiedzialno

ś

ci  karnej

 

dotyczy  osoby  odpowiedzialnej  za  bezpiecze

ń

stwo  i  higien

ę

  pracy, 

która nie dopełniła swoich obowi

ą

zków, co naraziło pracownika na bezpo

ś

rednie niebezpiecze

ń

stwo utraty 

Ŝ

ycia lub ci

ęŜ

kiego uszczerbku na zdrowiu. 

Za  wskazane  wykroczenia  osoba  taka  mo

Ŝ

e  zosta

ć

  ukarana  pozbawieniem  wolno

ś

ci,  ograniczeniem 

wolno

ś

ci lub grzywn

ą

, stosownie do przepisów Kodeksu karnego.  

 
 
 

 
OCHRONA PRACY KOBIET 

 
Kobiety  w  okresie  ci

ąŜ

y  podlegaj

ą

  szczególnej  ochronie  w  pracy. 

Prawa  chroni

ą

ce  zdrowie  kobiet  w  okresie  ci

ąŜ

y  regulowane  s

ą

 

stosownymi zapisami w Kodeksie pracy. 
 

Uprawnienia 

zwi

ą

zane 

rodzicielstwem 

(wymiary 

urlopu 

macierzy

ń

skiego)  reguluj

ą

  zapisy  działu  ósmego  Kodeksu  pracy  . 

Wymiary  urlopu  wychowawczego  oraz  zasady  udzielania  okre

ś

laj

ą

 

zapisy art. 186 Kodeksu pracy.    
 
Kodeks pracy okre

ś

la  zakres ochrony pracy kobiety w okresie trwania 

zatrudnienia. 

 
Zakaz zatrudniania kobiet przy pracach szczególnie uci

ąŜ

liwych lub szkodliwych dla zdrowia 

wprowadzony został przede wszystkim w zwi

ą

zku z odmienno

ś

ci

ą

 biologiczn

ą

 kobiety oraz jej funkcj

ą

 

macierzy

ń

sk

ą

. Te odmienno

ś

ci powoduj

ą

 

Ŝ

e: 

 

 

kobieta o przeci

ę

tnej budowie posiada mniejsze mo

Ŝ

liwo

ś

ci ni

Ŝ

 m

ęŜ

czyzna w zakresie 

wykonywania prac wymagaj

ą

cych wysiłku fizycznego 

 

kobieta b

ę

d

ą

ca w ci

ąŜ

y i w okresie karmienia powinna by

ć

 chroniona przed niekorzystnym 

wpływem, na jej zdrowie i jej potomstwa, czynników  zwi

ą

zanych z wykonywan

ą

 prac

ą

 – 

wyst

ę

puj

ą

cych w samej pracy i w 

ś

rodowisku pracy.  

 

 

 

background image

 
 
 

Nie wolno zatrudnia

ć

 kobiet przy pracach szczególnie uci

ąŜ

liwych 

lub  szkodliwych  dla  zdrowia

.  Wykaz  prac  okre

ś

la  rozporz

ą

dzenie 

Rady  Ministrów  z  dnia  10  wrze

ś

nia  1996  r.  w  sprawie  wykazu  prac 

szczególnie uci

ąŜ

liwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet ( Dz. U. Nr 

114  poz. 545  z pó

ź

n. zm.), a mianowicie: 

 
 
 
 

 

1. Prace zwi

ą

zane z wysiłkiem fizycznym i transportem ci

ęŜ

arów oraz wymuszon

ą

  pozycj

ą

 ciała 

 

 

r

ę

czne podnoszenie i przenoszenie ci

ęŜ

arów o masie przekraczaj

ą

cej: 

 
 

- 12 kg przy pracy stałej;  dla kobiet w ci

ąŜ

y 3 kg        

                  - 20 kg przy pracy dorywczej; dla kobiet w ci

ąŜ

y 5 kg (praca dorywcza - do 4 razy na godz. w 

 

  czasie zmiany roboczej) 

 

 

r

ę

czne przenoszenie pod gór

ę

- po pochylniach, schodach itp., których  maksymalny k

ą

nachylenia przekracza 30°, a wysoko

ść

 5 m ci

ęŜ

arów o masie: 

 

                  - 8 kg przy pracy stałej; dla kobiet w ci

ąŜ

y 2 kg 

                  -15 kg przy pracy dorywczej; dla kobiet w ci

ąŜ

y 4 kg (praca dorywcza - do 4 razy na godz.  

 

w czasie zmiany roboczej) 

 

 

przewo

Ŝ

enie ci

ęŜ

arów o masie przekraczaj

ą

cej: 

 

          

- przy przewo

Ŝ

eniu na taczkach jednokołowych  50 kg, 

         

- przy przewo

Ŝ

eniu na wózkach 2,3 i 4- kołowych  80 kg, 

         

- przy przewo

Ŝ

eniu na wózkach po szynach 300 kg. 

 

 
 
2. Prace w mikroklimacie zimnym, gor

ą

cym i zmiennym 

 

 

 

dla kobiet w ci

ąŜ

y lub karmi

ą

cych piersi

ą

 

prace w warunkach, w których wska

ź

nik PMV ( przewidywana ocena 

ś

rednia) okre

ś

lany zgodnie z 

 

Polsk

ą

 Norm

ą

, jest wi

ę

kszy od 1,5 

-  

prace w warunkach, w których wska

ź

nik PMV ( przewidywana ocena 

ś

rednia ) okre

ś

lany zgodnie z 

 

Polsk

ą

 Norm

ą

 jest mniejszy od -1,5 

prace w 

ś

rodowisku, w którym wyst

ę

puj

ą

 nagłe zmiany temperatury powietrza  

 

w zakresie przekraczaj

ą

cym 15° C. 

 

3. Prace w hałasie i drganiach 

                                 

 

kobietom w ci

ąŜ

y: 

 

prace w 

ś

rodowisku, w którym poziom ekspozycji na hałas, odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy 

 

przekracza warto

ść

 65 dB (decybela) 

prace w 

ś

rodowisku, w którym poziom ci

ś

nienia akustycznego hałasu infrad

ź

wi

ę

kowego przekracza 

 

dopuszczalne warto

ś

ci 

prace w 

ś

rodowisku, w którym poziom ci

ś

nienia akustycznego hałasu ultrad

ź

wi

ę

kowego przekracza 

 

dopuszczalne warto

ś

ci 

background image

prace w 

ś

rodowisku, w którym warto

ś

ci wa

Ŝ

one przyspieszenia drga

ń

 oddziaływuj

ą

cych na 

 

organizm człowieka przez ko

ń

czyny górne nie przekraczaj

ą

 warto

ś

ci okre

ś

lonych w tab. 1- powy

Ŝ

ej 

 

4 godz. na dob

ę

 

ka

Ŝ

da praca w warunkach nara

Ŝ

enia na drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka. 

 

 
4. Prace nara

Ŝ

aj

ą

ce na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizuj

ą

cego                   

i nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych 

 
 

 

kobietom w ci

ąŜ

y: 

 

prace w zasi

ę

gu pól elektromagnetycznych o nat

ęŜ

eniach przekraczaj

ą

cych  warto

ś

ci dla strefy 

 

bezpieczne 

prace w 

ś

rodowisku, w którym wyst

ę

puje przekroczenie ¼ warto

ś

ci najwy

Ŝ

szych dopuszczalnych 

 

nat

ęŜ

e

ń

 promieniowania nadfioletowego 

prace w warunkach nara

Ŝ

enia na promieniowanie jonizuj

ą

ce 

prace przy obsłudze monitorów ekranowych – powy

Ŝ

ej 4 godzin na dob

ę

 

 

kobietom w okresie karmienia: 

 

prace przy otwartych 

ź

ródłach promieniowania jonizuj

ą

cego. 

 

5. Prace pod ziemi

ą

, poni

Ŝ

ej poziomu gruntu i na wysoko

ś

ci 

                         

 

prace pod ziemi

ą

 we wszystkich kopalniach, z wyj

ą

tkiem pracy: 

 
 

na stanowiskach kierowniczych, nie wymagaj

ą

cej stałego przebywania pod ziemi

ą

 i wykonywania 

 

pracy fizycznej 

w słu

Ŝ

bie zdrowia 

w okresie studiów, w ramach szkolenia zawodowego 

wykonywanej dorywczo i nie wymagaj

ą

cej pracy fizycznej. 

 

 

kobietom w ci

ąŜ

y: 

 

prace na wysoko

ś

ci – poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi 

 

podwy

Ŝ

szeniami, posiadaj

ą

cymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem, oraz wchodzenie i 

 

schodzenie po drabinach i klamrach 

prace w wykopach oraz w zbiornikach otwartych. 

 
 

6. Prace w podwy

Ŝ

szonym lub obni

Ŝ

onym ci

ś

nieniu 

 

 

kobietom w ci

ąŜ

y i w okresie karmienia: 

                         

prace nurków oraz wszystkie prace w warunkach podwy

Ŝ

szonego lub obni

Ŝ

onego ci

ś

nienia. 

 
 

7. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi 

 

 

kobietom w ci

ąŜ

y i w okresie karmienia: 

 

prace stwarzaj

ą

ce ryzyko zaka

Ŝ

enia: wirusem zapalenia w

ą

troby typu B, wirusem ospy wietrznej i 

 

półpa

ś

ca, wirusem ró

Ŝ

yczki, wirusem HIV, wirusem cytomegalii, pałeczk

ą

 listeriozy, 

 

toksoplazmoz

ą

 

prace przy obsłudze zwierz

ą

t dotkni

ę

tych chorobami zaka

ź

nymi i inwazyjnymi. 

 
 
               

background image

8. Prace w nara

Ŝ

eniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych  

 
 

 

kobietom w ci

ąŜ

y i w okresie karmienia: 

 

prace w nara

Ŝ

eniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu 

 

rakotwórczym 

prace w nara

Ŝ

eniu na substancje chemiczne niezale

Ŝ

nie od ich st

ęŜ

enia w 

ś

rodowisku pracy 

prace w nara

Ŝ

eniu na działanie rozpuszczalników organicznych je

Ŝ

eli ich st

ęŜ

enia w 

ś

rodowisku 

 

pracy przekraczaj

ą

 warto

ś

ci 1/3 NDS. 

 

9. Prace gro

Ŝą

ce ci

ęŜ

kimi urazami fizycznymi i psychicznymi 

 

 

Kobietom w ci

ąŜ

y i w okresie karmienia: 

 

prace w wymuszonym rytmie pracy ( np. na ta

ś

mie ) 

-         prace wewn

ą

trz zbiorników i kanałów 

prace stwarzaj

ą

ce ryzyko ci

ęŜ

kiego urazu fizycznego lub psychicznego np. gaszenie po

Ŝ

arów, 

udział w akcjach ratownictwa chemicznego, usuwanie skutków awarii, prace z materiałami 
wybuchowymi, prace przy uboju zwierz

ą

t hodowlanych oraz obsłudze rozpłodników.

 

 

   
Pracodawca  nie  mo

Ŝ

e  wypowiedzie

ć

  ani  rozwi

ą

za

ć

  umowy  o  prac

ę

  w  okresie  ci

ąŜ

y,  a  tak

Ŝ

e  w  okresie 

urlopu macierzy

ń

skiego pracownicy, chyba 

Ŝ

e  zachodz

ą

 przyczyny  uzasadniaj

ą

ce rozwi

ą

zanie umowy o 

prac

ę

  bez  wypowiedzenia  z  jej  winy  i  reprezentuj

ą

ca  pracownic

ę

  zakładowa  organizacja  zwi

ą

zkowa 

wyraziła zgod

ę

 na rozwi

ą

zanie umowy. 

Umowa  o  prac

ę

  zawarta  na  czas  okre

ś

lony  lub  na  czas  wykonywania  okre

ś

lonej  pracy  albo  na  okres 

próbny  przekraczaj

ą

cy  jeden  miesi

ą

c,  która  uległaby  rozwi

ą

zaniu  po  upływie  trzeciego  miesi

ą

ca  ci

ąŜ

y, 

ulega przedłu

Ŝ

eniu do dnia porodu. 

 
Przepis  ten  nie  dotyczy  umowy  o  prac

ę

  na  czas  okre

ś

lony  zawartej  w  celu  zast

ę

pstwa  pracownika  w 

czasie jego usprawiedliwionej nieobecno

ś

ci w pracy. 

 
Rozwi

ą

zanie  przez  pracodawc

ę

  umowy  o  prac

ę

  za  wypowiedzeniem  w  okresie  ci

ąŜ

y  lub  urlopu 

macierzy

ń

skiego  mo

Ŝ

e  nast

ą

pi

ć

  tylko  w  razie  ogłoszenia  upadło

ś

ci  lub  likwidacji  pracodawcy. 

Pracodawca  jest  obowi

ą

zany  uzgodni

ć

  z  reprezentuj

ą

c

ą

  pracownic

ę

  zakładow

ą

  organizacj

ą

  zwi

ą

zkow

ą

 

termin rozwi

ą

zania umowy o prac

ę

 
Kobiety w ci

ąŜ

y nie wolno zatrudnia

ć

 w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej oraz bez jej zgody 

delegowa

ć

 poza stałe miejsce pracy. 

Kobiety opiekuj

ą

cej si

ę

 dzieckiem w wieku do lat czterech nie wolno bez jej zgody zatrudnia

ć

 w godzinach 

nadliczbowych ani w porze nocnej, jak równie

Ŝ

 delegowa

ć

 poza stałe miejsce pracy. 

Pracodawca zatrudniaj

ą

cy pracownic

ę

 w ci

ąŜ

y lub karmi

ą

c

ą

 piersi

ą

 przy pracach szczególnie uci

ąŜ

liwych 

lub  szkodliwych  dla  zdrowia,  bez  wzgl

ę

du  na  stopie

ń

  nara

Ŝ

enia  na  czynniki  szkodliwe  dla  zdrowia  lub 

niebezpieczne, jest obowi

ą

zany przenie

ść

 pracownic

ę

 do innej pracy, a je

Ŝ

eli jest to niemo

Ŝ

liwe, zwolni

ć

 

j

ą

 na czas niezb

ę

dny z obowi

ą

zku 

ś

wiadczenia pracy. 

 

 
 

Stan ci

ąŜ

y powinien by

ć

 stwierdzony za

ś

wiadczeniem lekarskim. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 

background image

RODZAJE SZKOLE

Ń

 W DZIEDZINIE BEZPIECZE

Ń

STWA I HIGIENY PRACY 

 
Zgodnie z przepisem art. 237

3

 § 1 Kodeksu pracy, pracownik nie mo

Ŝ

e by

ć

 dopuszczony 

do  pracy,  do  której  wykonywania  nie  posiada  wymaganych  kwalifikacji    lub  potrzebnych 

umiej

ę

tno

ś

ci,  a  tak

Ŝ

e  dostatecznej  znajomo

ś

ci  przepisów  oraz  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i 

higieny pracy. 

          

 

 

 

 

 
 
Pracodawca  powinien  zapewni

ć

  przeszkolenie  pracownika  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy 

przed  dopuszczeniem  go  do  pracy  oraz  prowadzi

ć

  (organizowa

ć

  lub  zleca

ć

)  okresowe  szkolenia  w  tym 

zakresie  (art.  237

3

  §  2).  Szkolenia  te  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  czasie  pracy  i  na  koszt  pracodawcy  (art. 

237

3

  §  3).  Minister  Gospodarki  i  Pracy  rozporz

ą

dzeniem  z  dnia  27  lipca  2004  r.  w  sprawie  szkolenia  w 

dziedzinie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy okre

ś

lił szczegółowe zasady szkolenia w tej dziedzinie  (Dz.U. 

Nr  180,  poz.  1860  ze  zm.).  W  zał

ą

czniku  do    rozporz

ą

dzenia  zamieszczono  8  ramowych      programów 

szkolenia,  stanowi

ą

cych  podstaw

ę

  do  opracowania  odpowiednich  programów  szczegółowych  przez 

„organizatorów szkolenia”. 
 
Pracodawca  obowi

ą

zany  jest  zaznajomi

ć

  pracowników  z  przepisami  oraz  zasadami  bezpiecze

ń

stwa        

i  higieny  pracy  dotycz

ą

cymi  wykonywanych      przez  nich  prac  oraz  wydawa

ć

  szczegółowe  instrukcje          

i  wskazówki  w  tym  zakresie  .  Pracownik  jest  obowi

ą

zany  potwierdzi

ć

  na  pi

ś

mie  zapoznanie      si

ę

  z 

przepisami oraz zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy (art. 237

4

 § 1, 2 i 3). 

 

Zgodnie z  rozporz

ą

dzeniem szkolenia w dziedzinie bhp prowadzone jest jako: 

 

1. szkolenie wst

ę

pne

obejmuj

ą

ce:

 

 

 

instrukta

Ŝ

 ogólny (szkolenie wst

ę

pne ogólne) 

 

instrukta

Ŝ

 stanowiskowy (szkolenie wst

ę

pne na stanowiska pracy) 

 
 

 2. szkolenie okresowe 

prowadzone w formieinstrukta

Ŝ

u,  seminarium,  kursu,  samokształcenia 

kierowanego.

 

 
Instrukta

Ŝ

 ogólny powinien zapozna

ć

 pracownika z: 

 

 

podstawowymi przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy zawartymi w kodeksie pracy, w 

układach zbiorowych pracy oraz regulaminach pracy 

 

przepisami i zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cymi w danym zakładzie pracy 

 

zasadami udzielania pierwszej pomocy. 

 

Instrukta

Ŝ

  ogólny  przechodz

ą

  wszyscy  nowo  zatrudnieni  pracownicy,  studenci  odbywaj

ą

cy  praktyki 

studenckie  oraz  uczniowie  szkół  zawodowych  odbywaj

ą

cy  praktyczn

ą

  nauk

ę

  zawodu.  Instrukta

Ŝ

  ogólny 

przechodz

ą

 pracownicy przed dopuszczeniem  do wykonywania pracy. 

 
Instrukta

Ŝ

 stanowiskowy powinien zapozna

ć

 pracownika z: 

 

 

zagro

Ŝ

eniami wyst

ę

puj

ą

cymi na okre

ś

lonym stanowisku pracy 

 

sposobami ochrony przed zagro

Ŝ

eniami 

 

metodami bezpiecznego wykonywania pracy na tym stanowisku. 

 
Instrukta

Ŝ

 stanowiskowy przeprowadza si

ę

 dla: 

 

 

pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i innych, których charakter pracy 
b

ę

dzie si

ę

 wi

ą

zał z bezpo

ś

rednimi kontaktami z produkcj

ą

 i jej kontrol

ą

 lub z nara

Ŝ

eniem na 

zagro

Ŝ

enie zawodowe 

background image

 

pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach w przypadku zmiany warunków techniczno-
organizacyjnych 

 

uczniów odbywaj

ą

cych praktyczn

ą

 nauk

ę

 zawodu 

 

studentów odbywaj

ą

cych praktyki studenckie. 

 

Instrukta

Ŝ

 stanowiskowy przeprowadza si

ę

 przed dopuszczeniem do pracy na okre

ś

lonym stanowisku.  

Instrukta

Ŝ

  stanowiskowy  powinien  by

ć

  zako

ń

czony  sprawdzianem  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  z  zakresu 

wykonywania  pracy  zgodnie  z  przepisami  i  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  stanowi

ą

cym 

podstaw

ę

 dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na okre

ś

lonym stanowisku. 

Odbycie  przez  pracownika  instrukta

Ŝ

u  stanowiskowego  powinno  by

ć

  udokumentowane  przez  wydanie 

za

ś

wiadczenia o jego uko

ń

czeniu i przechowywane w aktach osobowych pracownika. 

Szkolenie okresowe 

 

Celem szkolenia okresowego jest aktualizacja i ugruntowanie  wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci pracowników  w 

dziedzinie  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  nabytych  w  czasie  szkolenia  wst

ę

pnego  oraz  zaznajomienie 

ich z nowymi rozwi

ą

zaniami techniczno-organizacyjnymi w tym zakresie. 

 
Szkolenie  okresowe  powinno  by

ć

  zako

ń

czone  egzaminem  sprawdzaj

ą

cym  z  przyswojonych  przez 

uczestników  szkolenia  wiadomo

ś

ci  obj

ę

tych  programem  szkolenia  oraz  umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  lub 

organizowania pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp. 
 
Odbycie  przez  pracownika  szkolenia  okresowego  powinno  by

ć

  udokumentowane  przez  wydanie 

za

ś

wiadczenia o jego uko

ń

czeniu i przechowywane w aktach osobowych pracownika. 

 
Cz

ę

stotliwo

ść

  i  czas  trwania  szkolenia  okresowego  okre

ś

la  pracodawca  w  porozumieniu  z  zakładowymi 

organizacjami zwi

ą

zkowymi. 

 
Zgodnie z rozporz

ą

dzeniem szkolenie okresowe powinno by

ć

 przeprowadzone: 

 

 

nie  rzadziej  ni

Ŝ

  raz  w  roku-dla  pracowników  zatrudnionych  na  stanowiskach  robotniczych,  na  

których wykonywane s

ą

 prace szczególnie niebezpieczne 

 

nie  rzadziej  ni

Ŝ

  raz  na  3  lata  -  dla  pozostałych  pracowników  zatrudnionych  na  stanowiskach  

robotniczych 

 

nie  rzadziej  ni

Ŝ

  raz  na  5  lat-dla  osób  b

ę

d

ą

cych  pracodawcami  oraz  innych  osób  kieruj

ą

cych   

pracownikami lub zatrudnionych na stanowiskach samodzielnych, in

Ŝ

ynieryjno-technicznych 

 

nie rzadziej ni

Ŝ

  raz na 6 lat  - dla pracowników administracyjno-biurowych. 

 
 

 
 

 

WYPADKI PRZY PRACY I CHOROBY ZAWODOWE ORAZ  

 

 

 

 

Ś

WIADCZENIA Z NIMI ZWI

Ą

ZANE 

 

Za  wypadek  przy  pracy  uwa

Ŝ

a  si

ę

  nagłe  zdarzenie,  wywołane 

przyczyn

ą

  zewn

ę

trzn

ą

,  powoduj

ą

ce  uraz  lub 

ś

mier

ć

które  nast

ą

piło  w  zwi

ą

zku  z  prac

ą

.

  Wszystkie  wymienione 

elementy  (nagło

ść

  zdarzenia,  przyczyna  zewn

ę

trzna  uraz  lub 

ś

mier

ć

  i  zwi

ą

zek  z  prac

ą

)  musz

ą

  zaistnie

ć

  równocze

ś

nie,  aby  dane  zdarzenie,  któremu  uległ  pracownik 

mogło by

ć

 zakwalifikowane jako wypadek przy pracy.  

Brak cho

ć

by jednego z tych czynników uniemo

Ŝ

liwia uznanie zdarzenia za wypadek przy pracy. 

Okre

ś

lenie sztywnych kryteriów, które pozwalałyby na jednoznaczne okre

ś

lenie zwi

ą

zku wypadku z prac

ą

 

jest  niemo

Ŝ

liwe.  W  zwi

ą

zku  z  czym  w  przypadkach  w

ą

tpliwych  zaleca  si

ę

  korzystanie  z  bogatego 

orzecznictwa S

ą

du Najwy

Ŝ

szego w tym zakresie.  

background image

Dobrym  przykładem  takiej  sytuacji  jest  wypadek  pracownika,  który  w  trakcie  wykonywania  pracy,  uległ 

wypadkowi b

ę

d

ą

cego wynikiem napadu padaczkowego (uchwała SN z 23 stycznia 1977r. III PZP 16/76). 

Mimo zaistniałych obra

Ŝ

e

ń

 ciała nie zostało to uznane za wypadek przy pracy. 

 
 

Nagło

ść

 zdarzenia – kryterium nagło

ś

ci przes

ą

dza o tym, czy dane zdarzenie zakwalifikuje si

ę

 jako 

wypadek przy pracy czy te

Ŝ

 jako chorob

ę

 zawodow

ą

.  

W orzecznictwie s

ą

dowym ustalono, 

Ŝ

e zdarzenie nagłe zachodzi wtedy, gdy nie trwa dłu

Ŝ

ej ni

Ŝ

 wynosi 

czas jednej zmiany roboczej.      
W  praktyce,  granicy  czasowej  nie  nale

Ŝ

y  traktowa

ć

  sztywno,  gdy

Ŝ

  pracownik  np.  mo

Ŝ

e  pracowa

ć

  w 

godzinach nadliczbowych, wtedy równie

Ŝ

 traktowane b

ę

dzie jako nagło

ść

 zdarzenia. 

 

Przyczyna zewn

ę

trzna

 

 kryterium to okre

ś

la, 

Ŝ

e dane zdarzenie jest tylko wtedy wypadkiem przy pracy, 

je

Ŝ

eli nast

ą

piło na skutek działania czynników zewn

ę

trznych. Mog

ą

 to by

ć

: 

 

 

urazy spowodowane działanie elementów ruchomych, lu

ź

nych, ostrych i wystaj

ą

cych, maszyn, 

urz

ą

dze

ń

 i narz

ę

dzi,; 

 

działanie zbyt wysokich lub zbyt niskich temperatur (oparzenia, odmro

Ŝ

enia), 

 

działanie energii elektrycznej (pora

Ŝ

enie pr

ą

dem elektrycznym), 

 

działanie substancji chemicznych (np. zatrucia), 

 

wysiłek fizyczny niezb

ę

dny do wykonania pracy(np. d

ź

wiganie ci

ęŜ

aru, nawet gdy nie s

ą

 

przekroczone dopuszczalne normy), 

 

urazy spowodowane potkni

ę

ciem i upadkiem. 

 

Nale

Ŝ

y  pami

ę

ta

ć

Ŝ

e  istnienie  przyczyny  zewn

ę

trznej  jest  bezwzgl

ę

dnym  warunkiem  uznania    danego 

zdarzenia  za  wypadek  przy  pracy.  Je

Ŝ

eli  niezdolno

ść

  do  pracy  nast

ą

piła  wył

ą

cznie  na  skutek  działania 

czynnika  lub  czynników  wewn

ę

trznych  –  zdarzenie  nie  mo

Ŝ

e  by

ć

  zakwalifikowanie  jako  wypadek  przy 

pracy. 
 
Uraz -uszkodzenie tkanek ciała lub narz

ą

dów człowieka wskutek działania czynnika zewn

ę

trznego. 

 
Zwi

ą

zek z prac

ą

 – zachodzi wówczas, gdy istotn

ą

 przyczyn

ą

 wypadku jest pełnienie przez pracownika 

obowi

ą

zków wynikaj

ą

cych ze stosunku pracy b

ą

d

ź

 zwi

ą

zanych z nim. 

 
W szczególno

ś

ci zwi

ą

zek z prac

ą

 zachodzi: 

 

 

podczas lub w zwi

ą

zku z wykonywaniem pracy przez pracownika zwykłych czynno

ś

ci albo 

polece

ń

 przeło

Ŝ

onych, 

 

podczas lub w zwi

ą

zku z wykonywaniem przez pracownika czynno

ś

ci w interesie  zakładu pracy 

nawet bez polecenia, 

 

w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji zakładu pracy  
w drodze mi

ę

dzy siedzib

ą

 zakładu pracy a miejscem wykonywania obowi

ą

zku wynikaj

ą

cego ze 

stosunku pracy. 

 

Za wypadek 

ś

miertelny przy pracy uwa

Ŝ

a si

ę

 wypadek w wyniku, którego nast

ą

piła 

ś

mier

ć

 pracownika  

w miejscu wypadku lub w okresie nie przekraczaj

ą

cym 6 miesi

ę

cy od dnia wypadku. 

Wypadek lekki przy pracy to wypadek powoduj

ą

cy niezdolno

ść

 do pracy. 

 
Za  wypadek  ci

ęŜ

ki  przy  pracy  uwa

Ŝ

a  si

ę

  wypadek,  w  wyniku  którego  nast

ą

piło  ci

ęŜ

kie  uszkodzenie 

ciała,  a  mianowicie:  utrata  wzroku,  słuchu,  mowy,  zdolno

ś

ci  płodzenia  lub  inne  uszkodzenie  ciała  albo 

rozstrój  zdrowia,  naruszaj

ą

ce  podstawowe  funkcje  organizmu,  a  tak

Ŝ

e  choroba  nieuleczalna  lub 

zagra

Ŝ

aj

ą

ca 

Ŝ

yciu,  trwała  choroba  psychiczna,  trwała,  całkowita  lub  znaczna  niezdolno

ść

  do  pracy  w 

zawodzie albo trwałe powa

Ŝ

ne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała. 

 
Za wypadek zbiorowy przy pracy uwa

Ŝ

a si

ę

 wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia, uległy 

co najmniej dwie osoby. 
 

background image

Niektóre  wypadki,  jakim  ulegaj

ą

  pracownicy,  nie  pozostaj

ą

  w  bezpo

ś

rednim  zwi

ą

zku  przyczynowym  z 

wykonywaniem  obowi

ą

zków  wynikaj

ą

cych  ze  stosunku  pracy,  jednak

Ŝ

e  zwi

ą

zek  ten  zachodzi  o  tyle, 

Ŝ

mog

ą

  im  ulec  tylko  osoby  b

ę

d

ą

ce  pracownikami  zakładu.  Wypadki  takie  traktuje  si

ę

  na  równi  z 

wypadkami przy pracy.  S

ą

 to wypadki, którym ulegaj

ą

 pracownicy: 

 

 

w czasie trwania podró

Ŝ

y słu

Ŝ

bowej w okoliczno

ś

ciach innych ni

Ŝ

 okre

ś

lone dla wypadku przy 

pracy, chyba 

Ŝ

e wypadek spowodowany został post

ę

powaniem pracownika, które nie 

pozostawało w zwi

ą

zku z wykonywaniem powierzonych mu zada

ń

 

w zwi

ą

zku z odbywaniem słu

Ŝ

by w zakładowych i resortowych formacjach samoobrony albo w 

zwi

ą

zku z przynale

Ŝ

no

ś

ci

ą

 do obowi

ą

zkowej lub ochotniczej stra

Ŝ

y po

Ŝ

arnej działaj

ą

cej w 

zakładzie pracy  i bez znaczenia  pozostaje przy tym okoliczno

ść

, czy wypadek nast

ą

pił na 

terenie zakładu, czy poza nim, 

 

przy wykonywaniu zada

ń

 zleconych przez działaj

ą

ce  w zakładzie pracy organizacje zwi

ą

zkowe. 

 
 
Za  wypadek  w  drodze  do  pracy  lub  z  pracy

 

uwa

Ŝ

a  si

ę

  nagłe  zdarzenie  wywołane  przyczyna 

zewn

ę

trzn

ą

,  które  nast

ą

piło  w  drodze  do  lub  z  miejsca  wykonywania  zatrudnienia  lub  innej  działalno

ś

ci 

stanowi

ą

cej  tytuł  ubezpieczenia  rentowego,  je

Ŝ

eli  droga  ta  była  najkrótsza  i  nie  została  przerwana. 

Jednak

Ŝ

e  uwa

Ŝ

a  si

ę

Ŝ

e  wypadek  nast

ą

pił  w  drodze  do  pracy  lub  z  pracy,  mimo 

Ŝ

e  droga  została 

przerwana,  je

Ŝ

eli  przerwa  była 

Ŝ

yciowo  uzasadniona  i  jej  czas  nie  przekraczał  granic  potrzeby,  a  tak

Ŝ

wówczas, gdy droga, nie b

ę

d

ą

c najkrótsza, była ze wzgl

ę

dów komunikacyjnych, najdogodniejsza. 

 

Ustalenie okoliczno

ś

ci i przyczyn wypadków przy pracy 

 
W razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowi

ą

zany: 

 

 

zabezpieczy

ć

 miejsce wypadku, 

 

zapewni

ć

 udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, 

 

podj

ąć

 niezb

ę

dne 

ś

rodki eliminuj

ą

ce lub ograniczaj

ą

ce zagro

Ŝ

enie, 

 

niezwłocznie zawiadomi

ć

 inspektora pracy i prokuratora  

ś

miertelnym, ci

ęŜ

kim lub zbiorowym wypadku przy pracy, 

 

niezwłocznie ustali

ć

 okoliczno

ś

ci i przyczyny wypadku, 

 

zastosowa

ć

 odpowiednie 

ś

rodki zapobiegaj

ą

ce podobnym wypadkom, 

 

sporz

ą

dzi

ć

 wła

ś

ciw

ą

 dokumentacj

ę

 wypadku. 

 
 
Dokumentacja powypadkowa   
 
W  wyniku  przeprowadzonego  post

ę

powania  sporz

ą

dza  si

ę

  nie  pó

ź

niej  ni

Ŝ

  w  ci

ą

gu  14  dni  od  uzyskania 

wiadomo

ś

ci o wypadku protokół ustalenia  okoliczno

ś

ci i przyczyn wypadku przy pracy.

  

Ka

Ŝ

dy  z  członków  zespołu  powypadkowego  ma  prawo  zło

Ŝ

y

ć

  odr

ę

bne  zdanie  do  protokołu 

powypadkowego,  które  jednak  wymaga  uzasadnienia.  W  przypadku  rozbie

Ŝ

no

ś

ci  zda

ń

  zespołu 

powypadkowego, o tre

ś

ci protokołu decyduje stanowisko pracodawcy. 

Do  protokołu  powypadkowego  powinny  zosta

ć

  doł

ą

czone  protokoły  wysłuchania  poszkodowanego  i 

ś

wiadków, pisemne opinie lekarza i innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku oraz inne 

dokumenty wskazuj

ą

ce okoliczno

ś

ci i przyczyny wypadku. 

Je

Ŝ

eli  w  toku  ustalania  okoliczno

ś

ci  i  przyczyn  wypadku  wyst

ą

pi

ą

  uzasadnione  przeszkody  i  trudno

ś

ci, 

które  uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

  sporz

ą

dzenie  protokołu  powypadkowego  w  ci

ą

gu  14  dni,  zespół  powypadkowy  jest 

obowi

ą

zany poda

ć

 w tre

ś

ci protokołu przyczyny tego opó

ź

nienia. 

Zespół  powypadkowy  sporz

ą

dza  protokół  powypadkowy  w  niezb

ę

dnej  liczbie  egzemplarzy  i  wraz  z 

pozostał

ą

  dokumentacj

ą

  powypadkow

ą

  dor

ę

cza  go  niezwłocznie  pracodawcy  w  celu  zatwierdzenia. 

Zespół  powypadkowy  jest  obowi

ą

zany  zapozna

ć

  poszkodowanego  w  wypadku  pracownika    z  tre

ś

ci

ą

 

protokołu powypadkowego przed jego zatwierdzeniem.  
Poszkodowany  ma  prawo  zgłoszenia  uwag  i  zastrze

Ŝ

e

ń

  do  ustale

ń

  zawartych  w  protokole 

powypadkowym,  o  czym  zespół  powypadkowy  jest  obowi

ą

zany  go  pouczy

ć

.  Poszkodowany  ma  prawo 

wgl

ą

du do akt sprawy oraz sporz

ą

dzenia z nich notatek i odpisów oraz kopii. 

W  razie  wypadku 

ś

miertelnego,  zespół  powypadkowy  jest  obowi

ą

zany  zapozna

ć

  z  tre

ś

ci

ą

  protokołu 

powypadkowego członków rodziny zmarłego pracownika oraz pouczy

ć

 ich o prawie do zgłoszenia uwag i 

zastrze

Ŝ

e

ń

 do ustale

ń

 zawartych w protokole powypadkowym. 

background image

Pracodawca  powinien  nie  pó

ź

niej  ni

Ŝ

  w  ci

ą

gu  5  dni  od  dnia  sporz

ą

dzenia  protokołu  powypadkowego, 

zatwierdzi

ć

 ten protokół. Je

Ŝ

eli do tre

ś

ci protokołu zostały zgłoszone zastrze

Ŝ

enia przez poszkodowanego 

lub  członków  rodziny    zmarłego  wskutek  wypadku  pracownika,  albo  gdy  protokół  nie  odpowiada 
warunkom okre

ś

lonym w rozporz

ą

dzeniu – pracodawca zwraca nie zatwierdzony protokół powypadkowy 

w celu wyja

ś

nienia i uzupełnienia go przez zespół powypadkowy. 

 Zespół  powypadkowy,  po  dokonaniu  wyja

ś

nie

ń

  i  uzupełnie

ń

  ,  sporz

ą

dza  nie  pó

ź

niej  ni

Ŝ

  w  ci

ą

gu  5  dni, 

nowy protokół powypadkowy, do którego doł

ą

cza protokół nie zatwierdzony przez pracodawc

ę

Zatwierdzony  protokół  powypadkowy  pracodawca  powinien  niezwłocznie  dor

ę

czy

ć

  poszkodowanemu 

pracownikowi,  a  w  razie  wypadku 

ś

miertelnego  –  członkom  rodziny  pracownika    zmarłego  wskutek 

wypadku. 
Protokół  powypadkowy  wraz  z  pozostał

ą

  dokumentacj

ą

  powypadkow

ą

  pracodawca  powinien 

przechowywa

ć

 w aktach pracownika przez okres 10 lat. 

 
Pracodawca  jest  obowi

ą

zany  prowadzi

ć

  rejestr  wypadków  na  podstawie  wszystkich  protokołów 

powypadkowych, który powinien zawiera

ć

 

 

imi

ę

 i nazwisko poszkodowanego, 

 

miejsce i dat

ę

 wypadku, 

 

informacje dotycz

ą

ce skutków wypadku dla poszkodowanego, 

 

dat

ę

 sporz

ą

dzenia protokołu powypadkowego, 

 

stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy, 

 

krótki opis okoliczno

ś

ci wypadku, 

 

dat

ę

 przekazania wniosku do Zakładu Ubezpiecze

ń

 Społecznych, 

 

informacj

ę

 o wypłaconych 

ś

wiadczeniach lub o przyczynach pozbawienia tych 

ś

wiadcze

ń

 

inne okoliczno

ś

ci wypadku, których zamieszczenie w rejestrze jest celowe. 

 

Na podstawie zatwierdzonego protokołu powypadkowego, w którym stwierdzono, 

Ŝ

e wypadek jest 

wypadkiem przy pracy lub wypadkiem traktowanym na równi z wypadkiem przy pracy, pracodawca jest 
obowi

ą

zany sporz

ą

dzi

ć

 Z-KW statystyczn

ą

 kart

ę

 wypadku przy pracy . 

 

 

CHOROBY ZAWODOWE 
 

Pracodawca  jest  obowi

ą

zany  niezwłocznie  zgłosi

ć

  wła

ś

ciwemu  organowi  Pa

ń

stwowej  Inspekcji 

Sanitarnej  i  wła

ś

ciwemu  inspektorowi  pracy  ka

Ŝ

dy  przypadek  rozpoznanej  choroby  zawodowej  albo 

podejrzenia o tak

ą

 chorob

ę

 
W razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej, pracodawca jest obowi

ą

zany: 

 

 

ustali

ć

 przyczyny powstania choroby zawodowej oraz charakter i rozmiar zagro

Ŝ

enia t

ą

 chorob

ą

działaj

ą

c w porozumieniu z wła

ś

ciwym organem Pa

ń

stwowej Inspekcji Sanitarnej 

 

przyst

ą

pi

ć

 niezwłocznie do usuni

ę

cia czynników powoduj

ą

cych powstanie choroby zawodowej i 

zastosowa

ć

 inne niezb

ę

dne 

ś

rodki zapobiegawcze 

 

zapewni

ć

 realizacj

ę

 zalece

ń

 lekarskich. 

 

 

Za chorob

ę

 zawodow

ą

 uwa

Ŝ

a si

ę

 chorob

ę

 okre

ś

lon

ą

 w wykazie chorób zawodowych, je

Ŝ

eli została 

spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia wyst

ę

puj

ą

cych w 

ś

rodowisku pracy 

lub sposobem wykonywania pracy

 (zał

ą

cznik do Rozporz

ą

dzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 

r.  w  sprawie  chorób  zawodowych,  szczegółowych  zasad  post

ę

powania  w  sprawach  zgłaszania 

podejrzenia,  rozpoznania  i  stwierdzania  chorób  zawodowych  oraz  podmiotów  wła

ś

ciwych  w  tych 

sprawach Dz.U. nr 132, poz. 1115).  
 
Przy ocenie nara

Ŝ

enia zawodowego uwzgl

ę

dnia si

ę

 w odniesieniu do: 

 

 

czynników chemicznych i fizycznych - rodzaj czynnika, warto

ść

 st

ęŜ

e

ń

 lub nat

ęŜ

e

ń

 i okres 

nara

Ŝ

enia zawodowego 

 

czynników biologicznych - rodzaj czynnika, ustalenie czasu kontaktu oraz stwierdzenie 
mechanizmu działania lub drogi szerzenia si

ę

 czynnika, bez konieczno

ś

ci okre

ś

lenia st

ęŜ

enia 

tego czynnika 

background image

 

czynników o działaniu uczulaj

ą

cym (alergenów) - rodzaj czynnika i stwierdzenie kontaktu z takim 

czynnikiem w czasie pracy, je

Ŝ

eli wyst

ę

pował on w 

ś

rodowisku pracy, surowcach, półproduktach 

lub gotowych wyrobach, bez konieczno

ś

ci okre

ś

lania st

ęŜ

enia tego czynnika 

 

sposobu wykonywania pracy - okre

ś

lenie stopnia obci

ąŜ

enia wysiłkiem fizycznym 

 

oraz  chronometra

Ŝ

  czynno

ś

ci,  które  mog

ą

  powodowa

ć

  nadmierne  obci

ąŜ

enie  odpowiednich 

 

narz

ą

dów lub układów organizmu ludzkiego. 

 
Post

ę

powanie dotycz

ą

ce chorób zawodowych składa si

ę

 z trzech zasadniczych etapów: 

zgłoszenia podejrzenia, rozpoznania, zako

ń

czonego wydaniem orzeczenia lekarskiego oraz 

stwierdzeniem choroby zawodowej. 
 

Ś

wiadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych 

 

Pracownikowi,  który  uległ  wypadkowi  przy  pracy  lub  zachorował  na  chorob

ę

  zawodow

ą

  okre

ś

lon

ą

  w 

stosownym  wykazie  przysługuj

ą

 

ś

wiadczenia  z  ubezpieczenia  społecznego,  okre

ś

lone  w  odr

ę

bnych 

przepisach. Z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce 

ś

wiadczenia: 

 

 

zasiłek chorobowy - dla ubezpieczonego, którego niezdolno

ść

 do pracy spowodowana została 

wypadkiem przy pracy lub chorob

ą

 zawodow

ą

 

 

ś

wiadczenie rehabilitacyjne - dla ubezpieczonego, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego 

jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokuj

ą

 odzyskanie 

zdolno

ś

ci do pracy 

 

zasiłek wyrównawczy - dla ubezpieczonego b

ę

d

ą

cego pracownikiem, którego wynagrodzenie 

uległo obni

Ŝ

eniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu 

 

jednorazowe odszkodowanie - dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego 

uszczerbku na zdrowiu 

 

jednorazowe odszkodowanie - dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty 

 

renta z tytułu niezdolno

ś

ci do pracy - dla ubezpieczonego, który stał si

ę

 niezdolny do pracy 

wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej 

 

renta szkoleniowa - dla ubezpieczonego, w stosunku do którego orzeczono celowo

ść

 

przekwalifikowania zawodowego ze wzgl

ę

du na niezdolno

ść

 do pracy w dotychczasowym 

zawodzie spowodowan

ą

 wypadkiem przy pracy lub chorob

ą

 zawodow

ą

 

 

renta rodzinna - dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do 

renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej 

 

dodatek do renty rodzinnej - dla sieroty zupełnej 

 

dodatek piel

ę

gnacyjny 

 

pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepie

ń

 ochronnych oraz zaopatrzenia w 

przedmioty ortopedyczne w zakresie okre

ś

lonym ustaw

ą

 
Rodzaje 

ś

wiadcze

ń

 oraz zasady ich przyznawania reguluj

ą

 zapisy ustawy z dnia 30 pa

ź

dziernika 2002 r. 

o  ubezpieczeniu  społecznym  z  tytułu  wypadków  przy  pracy  i  chorób  zawodowych  (Dz.  U.  Nr  199,  poz. 
1673 ze zm.).Ponadto z ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu 
Ubezpiecze

ń

 Społecznych  (Dz.U. Nr 162, poz. 1118  ze  zm.) przysługuje rodzinie w przypadku wypadku 

ś

miertelnego zasiłek pogrzebowy. 

Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy, przysługuje równie

Ŝ

 odszkodowanie od pracodawcy za 

utrat

ę

  lub  uszkodzenie  w  zwi

ą

zku  z  wypadkiem  przedmiotów  osobistego  u

Ŝ

ytku  oraz  przedmiotów 

niezb

ę

dnych do wykonywania pracy  z wyj

ą

tkiem utraty lub uszkodzenia pojazdów samochodowych oraz 

warto

ś

ci pieni

ęŜ

nych (K.p. art. 237 

§ 2). 

 

background image

 

ZDARZENIE POTENCJALNE WYPADKOWE 
 

      

Zdarzenie    potencjalnie    wypadkowe

 

to  niebezpieczne  zdarzenie,  zwi

ą

zane  z 

wykonywan

ą

  prac

ą

,  podczas  którego  nie  dochodzi  do  urazu  lub  pogorszenia 

stanu zdrowia. 
przykład:  Dwie  osoby    jad

ą

ce    samochodem  słu

Ŝ

bowym, 

ś

wiadczyły  prac

ę

Samochód    ten  uległ  wypadkowi,  jednak  osoby  te  nie  doznały 

Ŝ

adnych  urazów. 

W  zwi

ą

zku  z  tym,  ka

Ŝ

de  zdarzenie  bezurazowe  nie  jest  kwalifikowane  jako 

wypadek przy pracy.  Jest to  tzw. Zdarzenie  potencjalnie  wypadkowe.  Przepisy 
prawne nie  nakładaj

ą

  na   pracodawc

ę

  ani obowi

ą

zku sporz

ą

dzania protokółu, 

ani  zgłaszania  takiego  zdarzenia.  Jednak

Ŝ

e,  ze  wzgl

ę

dów  profilaktycznych, 

wskazane jest rejestrowanie oraz ustalenie okoliczno

ś

ci i przyczyn zdarze

ń

 

   

PROFILAKTYCZNA OCHRONA ZDROWIA PRACOWNIKÓW 

 

Badania lekarskie pracowników 

 

Wpływ  czynników  szkodliwych  i  uci

ąŜ

liwych  na  organizm  człowieka  przez  lata 

pracy  mo

Ŝ

e  spowodowa

ć

  zmiany  chorobowe  u  pracownika  z  powstaniem 

choroby  zawodowej  wł

ą

cznie,  a  tak

Ŝ

e  obni

Ŝ

enie  wydajno

ś

ci  pracy.  Wczesne 

wykrycie  tych  zmian  i  podj

ę

cie  odpowiednich 

ś

rodków  profilaktycznych 

powinno zapobiec pogorszeniu stanu zdrowia pracownika. W tym celu stosuje 
si

ę

    badania  lekarskie  .  Badania  lekarskie  maj

ą

  na  celu  stwierdzenie,  czy 

zatrudniony  pracownik  nie  ma  przeciwwskaza

ń

  do  wykonywania  pracy  na 

okre

ś

lonym stanowisku. 

 
Pracownik w czasie zatrudnienia przechodzi  badania lekarskie, które dziel

ą

 si

ę

 na: 

 

 

wst

ę

pne 

 

okresowe 

 

kontrolne 

 
Pracodawca  nie  mo

Ŝ

e  dopu

ś

ci

ć

  do  pracy  pracownika,  który  nie  przedstawił  aktualnego  orzeczenia 

lekarskiego o braku przeciwwskaza

ń

 do pracy na okre

ś

lonym  stanowisku. Dotyczy to bada

ń

 wst

ę

pnych, 

okresowych i kontrolnych. 
 
Badaniom  wst

ę

pnym  podlegaj

ą

  osoby  przyjmowane  do  pracy,  pracownicy  młodociani  przenoszeni  na 

inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których wyst

ę

puj

ą

 czynniki 

szkodliwe dla zdrowia lub warunki uci

ąŜ

liwe. 

Badaniom wst

ę

pnym nie podlegaj

ą

 jednak osoby przyjmowane ponownie do pracy u danego pracodawcy 

na  to  samo  stanowisko  lub  na  stanowisko  o  takich  samych  warunkach  pracy,  na  podstawie  kolejnej 
umowy o prac

ę

 zawartej bezpo

ś

rednio po rozwi

ą

zaniu lub wyga

ś

ni

ę

ciu poprzedniej umowy o prac

ę

 z tym 

pracodawc

ą

 
Badania wst

ę

pne, okresowe i kontrolne przeprowadzane s

ą

 na koszt pracodawcy. Okresowe badania 

lekarskie  przeprowadza  si

ę

  w  miar

ę

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  w  godzinach  pracy.Za  czas  niewykonywania  pracy,  w 

zwi

ą

zku  z  przeprowadzanymi  badaniami,  pracownik  zachowuje  prawo  do  wynagrodzenia  a  w  razie 

przejazdu na badania do innej miejscowo

ś

ci przysługuje mu zwrot kosztów podró

Ŝ

y. 

  
Badaniom kontrolnym podlegaj

ą

 pracownicy w przypadku niezdolno

ś

ci do pracy trwaj

ą

cej ponad 30 dni. 

Badanie lekarskie ko

ń

czy si

ę

 orzeczeniem lekarskim stwierdzaj

ą

cym: 

 



 

brak przeciwwskaza

ń

 zdrowotnych do pracy na okre

ś

lonym stanowisku pracy 

 



 

przeciwwskazania

 zdrowotne do pracy na okre

ś

lonym stanowisku pracy. 

 

 

background image

 

 

    POSIŁKI PROFILAKTYCZNE I NAPOJE 

 

     

 

 

Posiłki profilaktyczne 

 

Zgodnie  z  art.  232  Kodeksu  pracy  pracodawca  jest  obowi

ą

zany  zapewni

ć

  nieodpłatnie  pracownikom 

zatrudnionym w warunkach szczególnie uci

ąŜ

liwych, odpowiednie posiłki i napoje, je

Ŝ

eli jest to niezb

ę

dne 

ze wzgl

ę

dów profilaktycznych. Posiłek powinien posiada

ć

 warto

ść

 kaloryczn

ą

 około 1000 kcal. 

 
Zasady wydawania posiłków profilaktycznych: 
 

1.  pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uci

ąŜ

liwych 

 

nieodpłatnie: 

 

 

posiłki wydawane ze wzgl

ę

dów profilaktycznych w formie 1 dania gor

ą

cego, 

 

napoje, których rodzaj i temperatura powinny by

ć

 dostosowane do warunków wykonywania 

 

pracy 

 

2.  je

Ŝ

eli pracodawca nie ma mo

Ŝ

liwo

ś

ci wydawania posiłków ze wzgl

ę

du na rodzaj wykonywanej 

przez pracownika pracy lub ze wzgl

ę

dów organizacyjnych, mo

Ŝ

e zapewni

ć

 w czasie pracy: 

 

 

korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych 

 

przyrz

ą

dzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów 

 

3.  stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywa

ć

 posiłki i napoje, ustala 

pracodawca w porozumieniu z zakładow

ą

 organizacj

ą

 zwi

ą

zkow

ą

 

Pracodawca zapewnia posiłki profilaktyczne pracownikom wykonuj

ą

cym prace: 

 

 

zwi

ą

zane z wysiłkiem fizycznym, gdy wydatek energetyczny wynosi powy

Ŝ

ej 2000 kcal u 

m

ęŜ

czyzn i 1100 kcal u kobiet w ci

ą

gu zmiany roboczej 

 

zwi

ą

zane z wysiłkiem fizycznym, gdy wydatek energetyczny wynosi powy

Ŝ

ej 1500 kcal u 

m

ęŜ

czyzn i 1000 kcal u kobiet w ci

ą

gu zmiany roboczej-przy pracach w pomieszczeniach 

zamkni

ę

tych, w których utrzymuje si

ę

 stała temperatura poni

Ŝ

ej 10º C  lub wska

ź

nik 

obci

ąŜ

enia termicznego wynosi powy

Ŝ

ej 25º C 

 

wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym ( od 01 listopada do 31 marca ), 
zwi

ą

zane z wysiłkiem fizycznym, gdy wydatek energetyczny wynosi powy

Ŝ

ej 1500 kcal u 

m

ęŜ

czyzn i 1000 kcal u kobiet w ci

ą

gu zmiany roboczej 

 

pod ziemi

ą

. 

 

Pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent pieni

ęŜ

ny za posiłki i napoje. 

 
Pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym: 
 

 

przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poni

Ŝ

ej 10º C lub powy

Ŝ

ej 

25º C, 

 

przy pracach zwi

ą

zanych z wysiłkiem fizycznym, gdy wydatek energetyczny wynosi powy

Ŝ

ej 

1500 kcal u m

ęŜ

czyzn i 1000 kcal u kobiet w ci

ą

gu zmiany roboczej, 

 

na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi 
przekracza 28º C. 

 

 

Posiłki powinny by

ć

 wydawane w czasie regulaminowych przerw w pracy (w zasadzie po 3 - 4 godzinach 

pracy).    Posiłki  i  napoje  wydawane  s

ą

  pracownikom  w  dniach  wykonywania  prac  uzasadniaj

ą

cych  ich 

wydawanie. 
 
 
 
 
 

background image

 

     

Do 

ś

rodków ochrony indywidualnej zalicza si

ę

 

 

odzie

Ŝ

 ochronn

ą

 

 

ś

rodki ochrony głowy, 

 

ś

rodki ochrony ko

ń

czyn górnych, 

 

ś

rodki ochrony ko

ń

czyn dolnych, 

 

ś

rodki ochrony twarzy i oczu, 

 

ś

rodki ochrony słuchu, 

 

ś

rodki ochrony układu oddechowego, 

 

ś

rodki izoluj

ą

ce cały organizm, 

 

ś

rodki ochrony przed upadkiem z wysoko

ś

ci, 

 

dermatologiczne 

ś

rodki ochrony skóry. 

 

Ś

rodki  ochrony  indywidualnej  oraz  odzie

Ŝ

  i  obuwie  robocze  stanowi

ą

  własno

ść

  jednostki  organizacyjnej. 

S

ą

  one  przydzielane  bezpłatnie  pracownikom  zatrudnionym  przy  pracach  wykonywanych  stale  lub 

dorywczo. 

Ś

rodki  ochrony  indywidualnej  przydziela  si

ę

  pracownikom  w  warunkach,  w  których  nara

Ŝ

eni  s

ą

  na 

działanie niebezpiecznych i szkodliwych czynników wyst

ę

puj

ą

cych w 

ś

rodowisku pracy. 

Odzie

Ŝ

  i  obuwie  robocze  przydziela  si

ę

  pracownikom  wykonuj

ą

cym  prace,  przy  których  wyst

ę

puje 

intensywne  brudzenie,  przykra  wo

ń

  b

ą

d

ź

  czynniki  mechaniczne  powoduj

ą

ce  przyspieszone  niszczenie 

odzie

Ŝ

y i obuwia. 

 
 
 

 
 OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO ZWI

Ą

ZANEGO Z  WYKONYWAN

Ą

 PRAC

Ą

 

 
Ryzyko zawodowe

 

to prawdopodobie

ń

stwo wyst

ą

pienia niepo

Ŝą

danych zdarze

ń

 zwi

ą

zanych z 

wykonywana prac

ą

, powoduj

ą

cych starty, w szczególno

ś

ci wyst

ą

pienia u pracowników niekorzystnych 

skutków zdrowotnych w wyniku zagro

Ŝ

e

ń

 zawodowych wyst

ę

puj

ą

cych w 

ś

rodowisku pracy lub 

sposobu wykonywania pracy. 
 
Ocena ryzyka zawodowego

 

polega na analizie wykonywanej pracy oraz 

miejsca, w którym jest ona wykonywana i ustaleniu, jakie czynniki mog

ą

 mie

ć

 

niekorzystny wpływ na zdrowie pracowników celem stwierdzenia, czy ryzyko zwi

ą

zane  

z oddziaływaniem tych czynników jest dopuszczalne czy niedopuszczalne. 
Ocena i dokumentowanie ryzyka zawodowego zwi

ą

zanego z wykonywan

ą

 prac

ą

 

nale

Ŝą

 do obowi

ą

zków pracodawcy. Powinien on równie

Ŝ

 stosowa

ć

 niezb

ę

dne 

ś

rodki profilaktyczne zmniejszaj

ą

ce to ryzyko oraz informowa

ć

 pracowników o 

ryzyku zawodowym, które wi

ąŜ

e si

ę

 z wykonywan

ą

 prac

ą

 oraz zasadach 

ochrony przed zagro

Ŝ

eniami. 

 
Zagro

Ŝ

enie

 

jest to stan 

ś

rodowiska pracy mog

ą

cy spowodowa

ć

 wypadek lub chorob

ę

 

np. upadek z wysoko

ś

ci, hałas itp. 

 
Ocen

ę

 ryzyka zawodowego dokonuj

ą

 powołane w jednostkach organizacyjnych zespoły .