ROZWÓJ PRACOWNIKÓW OBEJMUJE:
Rozwój kariery pracowników,
Szkolenia pracowników
KARIERA ŻYCIOWA – całe życie jednostki (oprócz
zajmowanych stanowisk obejmuje również proces
zdobywania wiedzy, rozwoju zainteresowań).
KARIERA ZAWODOWA – odnosi się do okresu
zawodowego, jest częścią kariery życiowej.
RÓŻNE DEFINICJE KARIERY ZAWODOWEJ
W.F. Glueck
Doświadczenia osoby związane z pracą w ciągu całego
życia zawodowego.
M. Peel
Przyjęty przez jednostkę kierunek lub rozwój w toku
życia.
J.
Szczupaczyński
Sekwencja postaw i zachowań, jakie pracownik
przejawia w ramach granych przez siebie ról i
zajmowanych pozycji zawodowych na przestrzeni
całego swojego życia.
D.A. de Cenzo
S.P. Robbins
Wzór doświadczeń związanych z pracą, które obejmują
całe życie jednostki.
A. Pocztowski
Wzorcowa sekwencja postaw i zachowań jednostki,
związana z doświadczeniami w pracy w okresie jej
życia.
W. Griffin
Zestaw związanych z pracą doświadczeń, zachowań i
postaw przejawianych w toku aktywnego zawodowego
życia danej osoby.
ROZWÓJ KARIERY
To działalność personalna firmy, która pomaga
zatrudnionym pracownikom planować przyszłą karierę
w ramach przedsiębiorstwa. Działalność ta służy
osiągnięciu celów przedsiębiorstwa i maksymalnej
satysfakcji pracowników. Na rozwój kariery składają
się:
planowanie karier (zajmują się nim pracownicy),
zarządzanie karierą (tym procesem zajmuje się
organizacja)
CELE ORGANIZACJI I PRACOWNIKA W
PROCESIE ROZWOJU KARIERY
DETERMINANTY KARIERY ZAWODOWEJ
1) Teorie nurtu rozwojowego – zakładają, że wybór
kariery zawodowej to proces trwający całe życie i
zdeterminowany obecnym etapem kariery.
a) Według E. Grinzberga, S.W. Grinsburga, S.
Axelanda, i J.L. Hermana kariera zawodowa
składa się z 3 etapów:
6-11 lat,
11-17 lat,
powyżej 18 lat.
b) D.E. Super podzielił karierę na 5 etapów:
0-14 lat,
15-24 lat,
25-30 lat,
31-44 lat
schyłek.
2) Teorie osobowości i postaw – wśród nich nabardziej
znana jest teoria A. Roego i J.L. Hollanda.
REALISTYCZNY
SPOŁECZNY
ETAPY KARIERY
O
s
i
ą
g
n
i
ę
c
i
a
niskie
wysokie
10 20 30 40 50 60 70
wiek
POSZUKIWANIE
USTANO
-WIENIE
ŚRODKOWA
KARIERA
PÓŹNA
KARIERA
SCHYŁEK
Kariera proteuszowa
Uk
ier
un
kow
anie
na
in
dy
w
id
u
alne
w
ar
tości
Zarządzanie własną karierą
KARIERA
SZTYWNA
KARIERA
PROTEUSZOWA
KARIERA
ZALEŻNA
KARIERA
REAKTYWNA
Kariera bez granic
Mob
il
no
ść
psy
chol
og
iczna
Mobilność fizyczna
PROFIL
KARIERY 2
PROFIL
KARIERY 4
PROFIL
KARIERY 3
PROFIL
KARIERY 1
FAZY PLANOWANIA KARIERY Z PUNKTU WIDZENIA
PRACOWNIKA
Faza I Samoocena
(umiejętności, zdolności, motywacja,
wiedza, zainteresowania, wyznawane
wartości, doświadczenie)
Faza II Zbieranie informacji
(wolne stanowiska w
organizacji, możliwości
awansu, wolne miejsca pracy
na zewnętrznym rynku pracy)
Faza III Wyznaczanie celów
(kierunek rozwoju zawodowego,
objęcie konkretnego stanowiska,
wynagrodzenie)
Faza IV Realizacja celów
PODEJŚCIA DO ZARZĄDZANIA KARIERĄ
Podejście „niewidzialnej ręki”,
Podejście „poszukiwaczy pereł”,
Podejście planowania karier
W proces rozwoju kariery zaangażowane są
następujące podmioty:
•
pracownik,
•
bezpośredni przełożony,
•
specjalista z działu personalnego.
FUNKCJE BEZPOŚREDNIEGO PRZEŁOŻONEGO W
KSZTAŁTOWANIU KARIER
informator,
konsultant,
oceniający,
nauczyciel,
mentor,
doradca
Mentoring – opieka nad pracownikiem od momentu
jego zatrudnienia do osiągnięcia wysokiego
stanowiska.
ZARZĄDZANIE KARIERAMI OBEJMUJE
NASTĘPUJĄCE PROCESY
zdefiniowanie ścieżek karier w organizacji,
przewidywanie karier,
planowanie kariery,
doradzanie kariery,
pomoc w rozwoju zawodowym,
ROZWÓJ KOMPETENCJI PRACOWNIKÓW
„Kompetencja” – zintegrowane wykorzystanie
zdolności, cech osobowości, nabytej wiedzy i
umiejętności zachowań i procedur w celu
zrealizowania założonej misji w ramach
przedsiębiorstwa.
warunki
kształcenia
Ocena zadania,
dopasowanie zadań
do pracownika,
odpowiedzialność za
realizację
KAPITAŁ LUDZKI
wykształcenie,
doświadczenie zawodowe,
płeć, sytuacja rodzinna,
motywacje
KWALIFIKACJE
KOMPETENCJE
ANALIZA POTRZEB SZKOLENIOWYCH OBEJMUJE:
analizę okresowych ocen pracowników,
obserwacje pracowników, wywiady przeprowadzone
z nimi i z ich przełożonymi,
analizę opisu stanowiska pracy,
analizę dokumentacji personalnej,
analizę planów strategicznych przedsiębiorstwa.
IDENTYFIKACJA POTRZEB ODBYWA SIĘ NA
NASTĘPUJĄCYCH POZIOMACH:
organizacji,
stanowiska pracy
pracownika
CECHY SZKOLENIA
Adresowane głównie do pracowników na
stanowiskach robotniczych,
Nastawione na zwiększenie wydajności na danym
stanowisku,
Mające na celu pogłębianie posiadanych
umiejętności praktycznych i wiedzy teoretycznej,
Ugruntowujące posiadaną wiedzę i poprawiające jej
praktyczne zastosowanie.
CECHY DOSKONALENIA
Adresowane głównie do pracowników na
stanowiskach nierobotniczych, zwłaszcza
specjalistów i menedżerów,
Nastawione na kształtowanie określonych postaw
(kreatywności, przedsiębiorczości,
komunikatywności, identyfikacji z firmą),
Wzbogacające intelektualnie,
Nastawione przede wszystkim na przyszłość.
TECHNIKI SZKOLENIA LUB DOSKONALENIA
ZAWODOWEGO
Na stanowisku pracy („on the job”)
Rotacja na stanowiskach pracy,
Powierzanie zadań zleconych,
Udział w pracach projektowych,
Wzorowanie się,
Instruktaż na stanowisku,
Patronat (coaching).
Poza stanowiskiem pracy („off the job”)
Wykład,
Analiza przypadków,
Konferencja,
Seminarium,
Zaprogramowany instruktaż,
Kursy „na świeżym powietrzu”
Trening wrażliwości,
Trening kierowniczy.
OCENA EFEKTÓW SZKOLENIA PRZEPROWADZANA
JEST NA NASTĘPUJĄCYCH POZIOMACH:
Poziom reakcji,
Poziom wiedzy,
Poziom zachowań,
Poziom organizacji,