POLITYKA SPOŁECZNA
DR WOJCIECH NAGEL
KATEDRA SOCJOLOGII
COLLEGIUM CIVITAS
Materiał do wyłącznego użytku studentów Collegium Civitas
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA
1.
Ogólne zasady ustroju państwa i podstawy ustroju
gospodarczego Polski. Anna Romańska:
Konstytucyjne
podstawy ustroju gospodarczego Polski
, Wydawnictwo
Sejmowe, Warszawa 2001, s.70-89, 99-110.
2.
Polityka
społeczna
w
ujęciu
teoretycznym
i
praktycznym. Julian Auleytner:
Polityka społeczna, czyli
ujarzmianie chaosu socjal
nego, WSP TWP Warszawa 2002, s.
21-59.
3.
Koncepcje polityki społecznej: ujęcie liberalne i
socjaldemokratyczne. Józefina Hrynkiewicz: Kształtowanie się
modelu polityki społecznej w okresie transformacji, w: Modele
polityki społecznej. Pożądany model dla Polski, Civitas
Chrystiana, Warszawa 1999.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (2)
4.
Zabezpieczenie społeczne – rodzaje definicji, elementy
składowe, techniki zabezpieczenia, rodzaje świadczeń. Zdzisław
Pisz (red).:
Zabezpieczenie społeczne
, Wydawnictwo AE we
Wrocławiu, 1998.
5.
Koncepcja zabezpieczenia społecznego jako części
gospodarki rynkowej. Volker Leienbach (red).:
Elementy
systemu zabezpieczenia społecznego w warunkach gospodarki
rynkowej,
przykład
Republiki
Federalnej
Niemiec
,
Stowarzyszenie
Nauk
i
Kształtowania
Stosunków
Ubezpieczeniowych, 1994, s.15-19.
6.
Polityka społeczna okresu transformacji: kontekst
rynkowy. Tadeusz Kowalik:
Harmonizacja polityki społecznej i
polityki gospodarczej czasu transformacji
, w: Dynamika
transformacji polskiej gospodarki, M. Belka, W. Trzeciakowski
(red.), s.101-134., Eugeniusz Kwiatkowski:
Rynek pracy w
procesie transformacji systemowej
(tamże), str.237-270.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (3)
7.
Rola polityki rynku pracy w realizacji skutecznej polityki
społecznej. Małgorzata Król:
Polityka zatrudnienia
, w: A.
Frączkiewicz-Wronka, M. Zrałek: Polityka Społeczna w okresie
transformacji, AE w Katowicach, 2000, s.69-90
8.
Znaczenie
ubezpieczenia
w
polityce
społecznej.
Aleksandra
Wiktorow:
Zastosowanie
rozwiązań
ubezpieczeniowych w polityce społecznej – geneza, rozwój,
problemy
, w: Społeczne aspekty ubezpieczenia, Szumlicz T.
(red), SGH Warszawa 2005, s.103-110.
9.
Dialog społeczny a określanie kierunków polityki
społecznej. Frieske K.W. i inni:
Dialog społeczny. Zasady,
procedury i instytucje w odniesieniu do podstawowych kwestii
społecznych
, IPiSS Warszawa 1999.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (4)
10.
Kierunki reformy sfery socjalnej w Polsce i Europie na
przełomie wieków.
Praca i polityka społeczna w perspektywie
XXI wieku
(praca zbiorowa), IPiSS, Warszawa 1998.
11.
Wpływ akcesji Polski do Unii Europejskiej na standardy
polityki społecznej. Katarzyna Głąbicka (red).:
Społeczne
skutki integracji Polski z Unią Europejską
, WSP TWP, Warszawa
1999.
12.
Usytuowanie państwa wobec sektora socjalnego na
wybranych przykładach. Stanisława Golinowska:
Państwo
opiekuńcze w Polsce na tle porównawczym
, w: Praca i polityka
społeczna w perspektywie XXI wieku, IPiSS Warszawa 1998, s.
231-243
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (5)
13.
Polityka
społeczna
nowego
wieku:
wyzwania,
zagrożenia, szanse.
Referaty na VI Europejski Kongres Prawa
Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
, Międzynarodowe
Stowarzyszenie Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego, WN
Scholar 1999, Referat II (R. Blanpain).
POLITYKA SPOŁECZNA
WYBRANE LEKTURY (POZA WYMIENIONYMI)
Auleytner J.:
Polityka społeczna, czyli ujarzmianie
chaosu socjalnego
, WSP TWP Warszawa 2002
Barr N.:
Ekonomika polityki społecznej
, Poznań
1993.
Frączkiewicz-Wronka A., Zrałek M.:
Polityka
społeczna w okresie transformacji
, AE w
Katowicach, 2000
Pisz Z. (red.):
Zadania społeczne
, Wydawnictwo AE
Wrocław, 1999.
Zieliński T.:
Ubezpieczenia społeczne pracowników
,
WN PWN, Warszawa-Kraków 1994.
PRAWA OBYWATELSKIE
W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 roku
gwarantuje obywatelom:
Bezpieczne i higieniczne warunki pracy (art.66,1),
Zabezpieczenie społeczne w razie niezdolności do
pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz
po osiągnięciu wieku emerytalnego (art.67,1),
Zabezpieczenie w razie pozostawania bez pracy
(art. 67,2),
Ochronę zdrowia (art.68,1).
ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE
DEFINICJE POJĘCIA
Zabezpieczenie społeczne jest systemem
świadczeń do których obywatele mają prawo lub z
których mają możliwość korzystania w wypadkach i
na
warunkach
określanych
odpowiednimi
przepisami.
(A. Rajkiewicz, Polityka społeczna, PWE 1979, str.432).
(....) całokształt środków i działania instytucji
społecznych, za pomocą których społeczeństwo
stara się zabezpieczyć swoich obywateli przed
niezawinionym przed nich niedostatkiem, przed
groźbą niemożności zaspokojenia podstawowych,
społecznie uznanych za ważne, potrzeb.
(J. Piotrowski, Zabezpieczenie społeczne, Warszawa 1966, str.
28).
ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE
DEFINICJE POJĘCIA (2)
(....) urządzenie społeczne tworzone przez
państwo i gwarantujące rzeszom obywateli
minimum egzystencji w obliczu wypadków
losowych.
(W. Szubert, Studia z polityki społecznej, Warszawa 1973, str.229)
POLITYKA SPOŁECZNA
DEFINICJE POJĘCIA
Polityka społeczna: uporządkowana grupa
przedsięwzięć państwa wobec obywateli, która
generalnie ma na celu poprawę warunków ich
bytowania.
Suma tych przedsięwzięć jest wzmacniana
działaniami samorządów, związków zawodowych,
stowarzyszeń społecznych, kościołów oraz związków
wyznaniowych.
=> Kierowane (…) na rzecz zaspokojenia potrzeb,
których rodzina nie jest w stanie zaspokoić
samodzielnie.
POLITYKA SPOŁECZNA
CEL, PRZEDMIOT
Cel polityki społecznej:
poprawa położenia materialnego i wyrównywanie
szans życiowych grup społeczeństwa ekonomicznie i
socjalnie najsłabszych¹.
Przedmiot polityki społecznej:
struktura bądź organizacja społeczna zaś jej
zadaniem badanie zmian powstających (…w nich)
wskutek przedsięwzięć o charakterze publicznym i
społecznym².
¹Por. Auleytner J.: Polityka społeczna. Teoria a praktyka, Warszawa 1997, str.20.
²Por. Krzeczkowski K.: Polityka społeczna. Wybór pism, Łódź 1947 str. 20.
POLITYKA SPOŁECZNA
KWESTIE SPOŁECZNE
Źródłem polityki społecznej są kwestie
społeczne:
Historycznie, kwestia robotnicza, współcześnie
kwestie wynagrodzeń, uprawnień emerytalnych,
ochrony zdrowia, edukacyjne.
Kwestia społeczna – „problem o najwyższym
stopniu dotkliwości dla szerokich rzesz społecznych
(co najmniej kilkaset osób), który generuje sytuacje
krytyczne w życiu jednostek i zbiorowości,
powodując
zarazem
trwałe
zakłócenia
w
funkcjonowaniu państwa”.
(J. Daniecki).
POLITYKA SPOŁECZNA
KWESTIE SPOŁECZNE
Kwestie społeczne posiadają dwojaki charakter:
1.
Kwestie przedmiotowe – powstają w wyniku nie
zaspokojenia jakiejś konkretnej potrzeby.
2.
Kwestie podmiotowe – powstają, gdy występuje
stan niezaspokojenia różnych potrzeb w stosunku
do jakiejś grupy społecznej:
kwestia ludzi starszych, ludności wiejskiej,
niepełnosprawnych,
rodzin,
mniejszości
narodowych czy religijnych.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: ODMIANY, LIBERALNY
Jako obowiązujące w doktrynie przyjmuje się trzy
odmiany (modele) polityki społecznej:
1.
Liberalny,
2.
Socjalliberalny,
3.
Socjaldemokratyczny¹.
Model liberalny – opiera się na założeniu
decydującej roli wolnego rynku w procesie
zaspokajania zarówno potrzeb indywidualnych jak
i w dojmującym stopniu społecznych.
¹Por. Auleytner J.: Polityka społeczna. Teoria a praktyka, Warszawa 1997, str.117.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: LIBERALNY
Jeden z głównych teoretyków liberalizmu Milton
Friedman wyznaczał polityce społecznej państwa
rolę:
interwencjonistyczną,
wyłącznie we wczesnym okresie formowania się
społeczeństwa kapitalistycznego.
Wzrost jego zamożności powoduje, iż rola ta
powinna ulegać stopniowej redukcji aż do
eliminacji jej przedsięwzięć włącznie².
²Por. Księżopolski M.:
Dylematy rozwoju polityki społecznej..., str. 33.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: SOCJALLIBERALNY
Złagodzenie pewnej ortodoksyjności podejścia
liberalnego wprowadza doktryna socjalliberalna.
Założenia i cechy modelu „soclib.”:
możliwość znacznej ingerencji państwa w sprawy
socjalne
pod
warunkiem
respektowania
podstawowych zasady gospodarki rynkowej.
najbardziej prospołeczny dla obywatela,
struktura
społeczno–gospodarcza
danego
społeczeństwa stanowi podstawowe źródło
występujących problemów socjalnych,
dążenie do wyrównywania różnic, przy uznaniu
praw wolnego rynku.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: SOCJALDEMOKRATYCZNY
Model
socjaldemokratyczny:
postuluje
gruntowne przeobrażenia struktury społeczno-
gospodarczej, z drugiej strony wyraża aprobatę dla
sprawczej roli mechanizmów rynkowych w sferze
produkcji.
Metodą na rozwiązywanie problemów społecznych
stanowi względne uspołecznienie mechanizmu
podziału produktu narodowego.
Polityka społeczna powinna działać na rzecz
stworzenia systemu, w którym dzięki solidarnej
współpracy wszystkich, potrzeby każdego członka
wspólnoty zostaną zaspokojone na odpowiednim
poziomie.
POLITYKA SPOŁECZNA
SPOŁECZNA GOSPODARKA RYNKOWA (PL)
Artykuł
20
Konstytucji
RP:
„Społeczna
gospodarka rynkowa oparta na wolności
działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz
solidarności, dialogu i współpracy partnerów
społecznych
stanowi
podstawę
ustroju
gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej”.
UBEZPIECZENIA EMERYTALNE
SOLIDARNOŚĆ, DIALOG – ODNIESIENIA PRAWNE
Artykuł 20 Konstytucji RP: „Społeczna
gospodarka rynkowa oparta na wolności
działalności
gospodarczej,
własności
prywatnej oraz solidarności, dialogu i
współpracy partnerów społecznych stanowi
podstawę
ustroju
gospodarczego
Rzeczypospolitej Polskiej”.
Art. 67 ust.1 Konstytucji RP: udzielanie
zabezpieczenia
społecznego
„w
razie
niezdolności do pracy ze względu na
chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu
wieku emerytalnego”.
POLITYKA SPOŁECZNA
SGR – DIALOG SPOŁECZNY
Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-
Gospodarczych – stanowi forum dialogu
społecznego prowadzonego dla godzenia interesów
pracowników, interesów pracodawców oraz dobra
publicznego. (ustawa, 6.07.2001)
⇒
Cel działalności Komisji – dążenie do osiągnięcia i
zachowania pokoju społecznego.
⇒
Kompetencje Komisji:
1.
prowadzenie dialogu społecznego w sprawach
wynagrodzeń i świadczeń społecznych oraz w
innych sprawach społecznych lub gospodarczych,
2.
realizacja zadań określonych w odrębnych
ustawach.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Transformacja ustrojowa w Polsce wartościuje
położenie jednostek i grup społecznych, w stronę
polepszenia
lub
pogorszenia
ich
sytuacji
materialnej*.
Powyższe
wartościowanie
abstrahuje
od
solidarnościowych i opiekuńczych działań państwa,
samorządów, organizacji pozarządowych etc.,
łagodzących oddziaływanie reguł rynku.
Badania społeczne ukazują, iż transformacja
uruchomiła nowe mechanizmy degradacji oraz
marginalizacji człowieka.
* Sekwencja PS w okresie transformacji na podstawie: Auleytner J., Polityka społeczna,
czyli ujarzmianie chaosu socjalnego, Warszawa 2002, str. 145-148.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP (RYNEK PRACY).
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Grupami społecznymi osłabionymi przemianami
rynkowymi są:
przedstawiciele dawnej wielkoprzemysłowej klasy
robotniczej, chłopskiej oraz warstwy inteligencji
(pracującej),
Wymienione grupy (zwłaszcza dwie pierwsze) były
zależne od dominującego pracodawcy państwowego,
Tezy: 1. „proces transformacji unieważnił
socjalistyczny paternalizm wraz z jego polityką
społeczną”. (
Auleytner J.)
2. nie ukształtował się systemowo określony model
polityki społecznej okresu posocjalistycznego.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Quasikontrapunkt transformacji: systemowy
model
polityki
społecznej
wobec
działania
żywiołowego, z koniunkturalnymi koncepcjami reform
i z brakiem długofalowej wizji rozwoju.
Brak nowego modelu państwa (nie gospodarki,
formalnie SGR od 1997 roku), które realizuje nową
polityką społeczną.
Dowody braku modelu posocjalistycznej polityki
społecznej:
1.
brak szeroko uznawanych wartości, które determinują
społeczną wizję rozwoju:
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
sprawiedliwość, równość szans, solidarność, dobro
wspólne (zasady konstytucyjne) realizowane są
wybiórczo w praktyce działań władzy,
ogólnoludzkie wartości stanowią o skuteczności
działań zbiorowych oraz kształtują wizję rozwoju
społeczeństwa,
idea solidarności, jako wartość, nie stała się w
okresie transformacji synonimem długofalowej
integracji społecznej,
historycznie (s) łączyła ludzi przeciwko krzywdzie i
alienacji, ze zbiorowego protestu powstawała idea
budowy lepszej rzeczywistości.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Efekty niekorzystne, pokłosie transformacji:
zdrowie, oświata, praca, mieszkania, kultura i
wypoczynek to dziedziny, w których przeciętny
obywatel utracił prawa nadane w ramach
socjalistycznego paternalizmu,
dostęp do świadczeń społecznych staje się
przywilejem zamożniejszych,
statystyki
rejestrują
narastający
proces
pauperyzacji, ograniczający dotychczasowy dostęp
do taniego mieszkania, leczenia, bezpłatnej
(konstytucyjnie) oświaty, do pracy, do przedszkoli.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
2.
działania społeczne państwa pozostają w
oderwaniu od polityki gospodarczej:
budżet państwa zakłada redukcję deficytu i z reguły
pewne oszczędności socjalne,
brak
skutecznych
programów
budownictwa
mieszkaniowego, walki z ubóstwem i bezrobociem,
wzrost poczucia zagrożenia, wynikający z wysokiej
przestępczości,
działania rządowi często wyzwalają bezrobocie,
aniżeli tworzą miejsca pracy (kwestie podatkowe,
koszty pracy, konkurencyjność).
POLITYKA SPOŁECZNA
SOCJALNA GOSPODARKA RYNKOWA
Socjalna gospodarka rynkowa: jest ustrojem,
który z jednej strony akceptuje rynkowe zasady
liberalizmu, z drugiej zaś podkreśla rangę celów
społecznych.
Determinanty
rozwoju
socjalnej
gospodarki
rynkowej:
Wyrównywanie różnic społecznych odbywa się przy
nienaruszaniu praw wolnego rynku,
Efektywna
polityka
pobudzania
wzrostu
gospodarczego jest najbardziej skuteczną polityką
społeczną,
POLITYKA SPOŁECZNA
SOCJALNA GOSPODARKA RYNKOWA
Determinanty
rozwoju
socjalnej
gospodarki
rynkowej (c.d):
Oparcie gospodarki o zewnętrzną i wewnętrzną
konkurencję oraz odrzucenie monopolu jako formy
organizacji rynku,
Rozwój małych i średnich przedsiębiorstw (misp),
funkcjonujących w oparciu o zasadę rywalizacji
(„ucieczka i pościg”).