POLITYKA SPOŁECZNA
DR WOJCIECH NAGEL
KATEDRA SOCJOLOGII
COLLEGIUM CIVITAS
Materiał do wyłącznego użytku studentów
Collegium Civitas
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA
1.
Ogólne zasady ustroju państwa i podstawy ustroju
gospodarczego Polski. Anna Romańska: Konstytucyjne
podstawy ustroju gospodarczego Polski, Wydawnictwo
Sejmowe, Warszawa 2001, s.70-89, 99-110.
2.
Polityka społeczna w ujęciu teoretycznym i
praktycznym. Julian Auleytner: Polityka społeczna, czyli
ujarzmianie chaosu socjalnego, WSP TWP Warszawa
2002, s.21-59.
3.
Koncepcje polityki społecznej: ujęcie liberalne i
socjaldemokratyczne.
Józefina
Hrynkiewicz:
Kształtowanie się modelu polityki społecznej w okresie
transformacji, w: Modele polityki społecznej. Pożądany
model dla Polski, Civitas Chrystiana, Warszawa 1999.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (2)
4.
Zabezpieczenie społeczne – rodzaje definicji, elementy
składowe, techniki zabezpieczenia, rodzaje świadczeń.
Zdzisław
Pisz
(red).:
Zabezpieczenie
społeczne,
Wydawnictwo AE we Wrocławiu, 1998.
5.
Koncepcja zabezpieczenia społecznego jako części
gospodarki
rynkowej.
Volker
Leienbach
(red).:
Elementy systemu zabezpieczenia społecznego w
warunkach gospodarki rynkowej, przykład Republiki
Federalnej Niemiec, Stowarzyszenie Nauk i Kształtowania
Stosunków Ubezpieczeniowych, 1994, s.15-19.
6.
Polityka społeczna okresu transformacji: kontekst
rynkowy. Tadeusz Kowalik: Harmonizacja polityki
społecznej i polityki gospodarczej czasu transformacji, w:
Dynamika transformacji polskiej gospodarki, M. Belka, W.
Trzeciakowski (red.), s.101-134., Eugeniusz Kwiatkowski:
Rynek pracy w procesie transformacji systemowej
(tamże), str.237-270.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (3)
7.
Rola polityki rynku pracy w realizacji skutecznej
polityki
społecznej.
Małgorzata
Król:
Polityka
zatrudnienia, w: A. Frączkiewicz-Wronka, M. Zrałek:
Polityka Społeczna w okresie transformacji, AE w
Katowicach, 2000, s.69-90
8.
Znaczenie ubezpieczenia w polityce społecznej.
Aleksandra
Wiktorow:
Zastosowanie
rozwiązań
ubezpieczeniowych w polityce społecznej – geneza,
rozwój, problemy, w: Społeczne aspekty ubezpieczenia,
Szumlicz T. (red), SGH Warszawa 2005, s.103-110.
9.
Dialog społeczny a określanie kierunków polityki
społecznej. Frieske K.W. i inni: Dialog społeczny. Zasady,
procedury i instytucje w odniesieniu do podstawowych
kwestii społecznych, IPiSS Warszawa 1999.
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (4)
10.
Kierunki reformy sfery socjalnej w Polsce i Europie na
przełomie wieków. Praca i polityka społeczna w
perspektywie XXI wieku (praca zbiorowa), IPiSS, Warszawa
1998.
11.
Wpływ akcesji Polski do Unii Europejskiej na standardy
polityki społecznej. Katarzyna Głąbicka (red).: Społeczne
skutki integracji Polski z Unią Europejską, WSP TWP, Warszawa
1999.
12.
Usytuowanie państwa wobec sektora socjalnego na
wybranych przykładach. Stanisława Golinowska: Państwo
opiekuńcze w Polsce na tle porównawczym, w: Praca i polityka
społeczna w perspektywie XXI wieku, IPiSS Warszawa 1998,
s.231-243
POLITYKA SPOŁECZNA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (5)
13.
Polityka społeczna nowego wieku: wyzwania,
zagrożenia, szanse. Referaty na VI Europejski
Kongres Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego,
Międzynarodowe
Stowarzyszenie
Prawa
Pracy
i
Zabezpieczenia Społecznego, WN Scholar 1999, Referat
II (R. Blanpain).
POLITYKA SPOŁECZNA
WYBRANE LEKTURY (POZA WYMIENIONYMI)
Auleytner J.: Polityka społeczna, czyli ujarzmianie
chaosu socjalnego, WSP TWP Warszawa 2002
Barr N.: Ekonomika polityki społecznej, Poznań
1993.
Frączkiewicz-Wronka A., Zrałek M.: Polityka
społeczna w okresie transformacji, AE w
Katowicach, 2000
Pisz Z. (red.): Zadania społeczne, Wydawnictwo AE
Wrocław, 1999.
Zieliński T.: Ubezpieczenia społeczne pracowników,
WN PWN, Warszawa-Kraków 1994.
PRAWA OBYWATELSKIE
W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 roku
gwarantuje obywatelom:
Bezpieczne i higieniczne warunki pracy
(art.66,1),
Zabezpieczenie społeczne w razie niezdolności
do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo
oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego
(art.67,1),
Zabezpieczenie w razie pozostawania bez pracy
(art. 67,2),
Ochronę zdrowia (art.68,1).
ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE
DEFINICJE POJĘCIA
Zabezpieczenie społeczne jest systemem
świadczeń do których obywatele mają prawo
lub z których mają możliwość korzystania w
wypadkach
i
na
warunkach
określanych
odpowiednimi przepisami.
(A. Rajkiewicz, Polityka społeczna, PWE 1979, str.432).
(....)
całokształt
środków
i
działania
instytucji społecznych, za pomocą których
społeczeństwo stara się zabezpieczyć swoich
obywateli przed niezawinionym przed nich
niedostatkiem,
przed
groźbą
niemożności
zaspokojenia
podstawowych,
społecznie
uznanych za ważne, potrzeb.
(J. Piotrowski, Zabezpieczenie społeczne, Warszawa 1966,
str.28).
ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE
DEFINICJE POJĘCIA (2)
(....) urządzenie społeczne tworzone przez
państwo i gwarantujące rzeszom obywateli
minimum egzystencji w obliczu wypadków
losowych.
(W. Szubert, Studia z polityki społecznej, Warszawa 1973,
str.229)
POLITYKA SPOŁECZNA
DEFINICJE POJĘCIA
Polityka społeczna: uporządkowana grupa
przedsięwzięć państwa wobec obywateli,
która generalnie ma na celu poprawę
warunków ich bytowania.
Suma tych przedsięwzięć jest wzmacniana
działaniami
samorządów,
związków
zawodowych,
stowarzyszeń
społecznych,
kościołów oraz związków wyznaniowych.
=> Kierowane (…) na rzecz zaspokojenia
potrzeb, których rodzina nie jest w stanie
zaspokoić samodzielnie.
POLITYKA SPOŁECZNA
CEL, PRZEDMIOT
Cel polityki społecznej:
poprawa
położenia
materialnego
i
wyrównywanie
szans
życiowych
grup
społeczeństwa
ekonomicznie
i
socjalnie
najsłabszych¹.
Przedmiot polityki społecznej:
struktura bądź organizacja społeczna zaś jej
zadaniem badanie zmian powstających (…w
nich) wskutek przedsięwzięć o charakterze
publicznym i społecznym².
¹Por. Auleytner J.: Polityka społeczna. Teoria a praktyka, Warszawa 1997, str.20.
²Por. Krzeczkowski K.: Polityka społeczna. Wybór pism, Łódź 1947 str. 20.
POLITYKA SPOŁECZNA
KWESTIE SPOŁECZNE
Źródłem
polityki
społecznej
są
kwestie
społeczne:
Historycznie, kwestia robotnicza, współcześnie
kwestie wynagrodzeń, uprawnień emerytalnych,
ochrony zdrowia, edukacyjne.
Kwestia społeczna – „problem o najwyższym
stopniu
dotkliwości
dla
szerokich
rzesz
społecznych (co najmniej kilkaset osób), który
generuje sytuacje krytyczne w życiu jednostek i
zbiorowości, powodując zarazem trwałe zakłócenia
w funkcjonowaniu państwa”. (J. Daniecki).
POLITYKA SPOŁECZNA
KWESTIE SPOŁECZNE
Kwestie społeczne posiadają dwojaki charakter:
1.
Kwestie przedmiotowe – powstają w wyniku nie
zaspokojenia jakiejś konkretnej potrzeby.
2.
Kwestie podmiotowe – powstają, gdy występuje
stan niezaspokojenia różnych potrzeb w
stosunku do jakiejś grupy społecznej:
kwestia ludzi starszych, ludności wiejskiej,
niepełnosprawnych,
rodzin,
mniejszości
narodowych czy religijnych.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: ODMIANY, LIBERALNY
Jako obowiązujące w doktrynie przyjmuje się
trzy odmiany (modele) polityki społecznej:
1.
Liberalny,
2.
Socjalliberalny,
3.
Socjaldemokratyczny¹.
Model liberalny – opiera się na założeniu
decydującej roli wolnego rynku w procesie
zaspokajania zarówno potrzeb indywidualnych
jak i w dojmującym stopniu społecznych.
¹Por. Auleytner J.: Polityka społeczna. Teoria a praktyka, Warszawa 1997, str.117.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: LIBERALNY
Jeden z głównych teoretyków liberalizmu
Milton
Friedman
wyznaczał
polityce
społecznej państwa rolę:
interwencjonistyczną,
wyłącznie
we
wczesnym
okresie
formowania
się
społeczeństwa
kapitalistycznego.
Wzrost jego zamożności powoduje, iż rola ta
powinna ulegać stopniowej redukcji aż do
eliminacji jej przedsięwzięć włącznie².
²Por. Księżopolski M.: Dylematy rozwoju polityki społecznej..., str. 33.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: SOCJALLIBERALNY
Złagodzenie pewnej ortodoksyjności podejścia
liberalnego
wprowadza
doktryna
socjalliberalna.
Założenia i cechy modelu „soclib.”:
możliwość znacznej ingerencji państwa w
sprawy socjalne pod warunkiem respektowania
podstawowych zasady gospodarki rynkowej.
najbardziej prospołeczny dla obywatela,
struktura
społeczno–gospodarcza
danego
społeczeństwa stanowi podstawowe źródło
występujących problemów socjalnych,
dążenie do wyrównywania różnic, przy uznaniu
praw wolnego rynku.
POLITYKA SPOŁECZNA
MODELE P.S.: SOCJALDEMOKRATYCZNY
Model
socjaldemokratyczny:
postuluje
gruntowne przeobrażenia struktury społeczno-
gospodarczej, z drugiej strony wyraża aprobatę
dla sprawczej roli mechanizmów rynkowych w
sferze produkcji.
Metodą
na
rozwiązywanie
problemów
społecznych stanowi względne uspołecznienie
mechanizmu podziału produktu narodowego.
Polityka społeczna powinna działać na rzecz
stworzenia systemu, w którym dzięki solidarnej
współpracy wszystkich, potrzeby każdego
członka wspólnoty zostaną zaspokojone na
odpowiednim poziomie.
POLITYKA SPOŁECZNA
SPOŁECZNA GOSPODARKA RYNKOWA (PL)
Artykuł 20 Konstytucji RP: „Społeczna
gospodarka rynkowa oparta na wolności
działalności
gospodarczej,
własności
prywatnej oraz solidarności, dialogu i
współpracy partnerów społecznych stanowi
podstawę
ustroju
gospodarczego
Rzeczypospolitej Polskiej”.
UBEZPIECZENIA EMERYTALNE
SOLIDARNOŚĆ, DIALOG – ODNIESIENIA PRAWNE
Artykuł 20 Konstytucji RP: „Społeczna
gospodarka rynkowa oparta na wolności
działalności gospodarczej, własności
prywatnej oraz solidarności, dialogu i
współpracy
partnerów
społecznych
stanowi
podstawę
ustroju
gospodarczego
Rzeczypospolitej
Polskiej”.
Art. 67 ust.1 Konstytucji RP: udzielanie
zabezpieczenia społecznego „w razie
niezdolności do pracy ze względu na
chorobę lub inwalidztwo oraz po
osiągnięciu wieku emerytalnego”.
POLITYKA SPOŁECZNA
SGR – DIALOG SPOŁECZNY
Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-
Gospodarczych
–
stanowi
forum
dialogu
społecznego prowadzonego dla godzenia interesów
pracowników, interesów pracodawców oraz dobra
publicznego. (ustawa, 6.07.2001)
Cel działalności Komisji – dążenie do osiągnięcia i
zachowania pokoju społecznego.
Kompetencje Komisji:
1.
prowadzenie dialogu społecznego w sprawach
wynagrodzeń i świadczeń społecznych oraz w
innych sprawach społecznych lub gospodarczych,
2.
realizacja zadań określonych w odrębnych
ustawach.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Transformacja ustrojowa w Polsce wartościuje
położenie jednostek i grup społecznych, w stronę
polepszenia
lub
pogorszenia
ich
sytuacji
materialnej*.
Powyższe
wartościowanie
abstrahuje
od
solidarnościowych i opiekuńczych działań państwa,
samorządów, organizacji pozarządowych etc.,
łagodzących oddziaływanie reguł rynku.
Badania społeczne ukazują, iż transformacja
uruchomiła nowe mechanizmy degradacji oraz
marginalizacji człowieka.
* Sekwencja PS w okresie transformacji na podstawie: Auleytner J., Polityka społeczna,
czyli ujarzmianie chaosu socjalnego, Warszawa 2002, str. 145-148.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP (RYNEK PRACY).
10
20
30
40
50
0
5
10
15
20
25
30
35
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
0
Wydatki jako proc. PKB (lewa oś)
Wydatki na osobę jako proc. Przeciętnego wynagrodzenia
(prawa oś)
10
20
30
40
50
10
20
30
40
50
0
5
10
15
20
25
30
35
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
0
Wydatki jako proc. PKB (lewa oś)
Wydatki na osobę jako proc. Przeciętnego wynagrodzenia
(prawa oś)
0
5
10
15
20
25
30
35
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
0
Wydatki jako proc. PKB (lewa oś)
Wydatki na osobę jako proc. Przeciętnego wynagrodzenia
(prawa oś)
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Grupami społecznymi osłabionymi przemianami
rynkowymi są:
przedstawiciele dawnej wielkoprzemysłowej klasy
robotniczej, chłopskiej oraz warstwy inteligencji
(pracującej),
Wymienione grupy (zwłaszcza dwie pierwsze) były
zależne
od
dominującego
pracodawcy
państwowego,
Tezy: 1. „proces transformacji unieważnił
socjalistyczny
paternalizm
wraz
z
jego
polityką społeczną”. (
Auleytner J.)
2. nie ukształtował się systemowo określony model
polityki społecznej okresu posocjalistycznego.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Quasikontrapunkt
transformacji:
systemowy model polityki społecznej wobec
działania żywiołowego, z koniunkturalnymi
koncepcjami reform i z brakiem długofalowej
wizji rozwoju.
Brak
nowego
modelu
państwa
(nie
gospodarki, formalnie SGR od 1997 roku),
które realizuje nową polityką społeczną.
Dowody
braku
modelu
posocjalistycznej
polityki społecznej:
1.
brak szeroko uznawanych wartości, które
determinują społeczną wizję rozwoju:
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
sprawiedliwość, równość szans, solidarność, dobro
wspólne (zasady konstytucyjne) realizowane są
wybiórczo w praktyce działań władzy,
ogólnoludzkie wartości stanowią o skuteczności
działań zbiorowych oraz kształtują wizję rozwoju
społeczeństwa,
idea solidarności, jako wartość, nie stała się w
okresie transformacji synonimem długofalowej
integracji społecznej,
historycznie (s) łączyła ludzi przeciwko krzywdzie i
alienacji, ze zbiorowego protestu powstawała idea
budowy lepszej rzeczywistości.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
Efekty niekorzystne, pokłosie transformacji:
zdrowie, oświata, praca, mieszkania, kultura i
wypoczynek to dziedziny, w których przeciętny
obywatel utracił prawa nadane w ramach
socjalistycznego paternalizmu,
dostęp do świadczeń społecznych staje się
przywilejem zamożniejszych,
statystyki
rejestrują
narastający
proces
pauperyzacji,
ograniczający
dotychczasowy
dostęp
do
taniego
mieszkania,
leczenia,
bezpłatnej (konstytucyjnie) oświaty, do pracy, do
przedszkoli.
POLITYKA SPOŁECZNA
OKRES TRANSFORMACJI W III RP
2.
działania społeczne państwa pozostają w
oderwaniu od polityki gospodarczej:
budżet państwa zakłada redukcję deficytu i z
reguły pewne oszczędności socjalne,
brak skutecznych programów budownictwa
mieszkaniowego,
walki
z
ubóstwem
i
bezrobociem,
wzrost poczucia zagrożenia, wynikający z
wysokiej przestępczości,
działania rządowi często wyzwalają bezrobocie,
aniżeli tworzą miejsca pracy (kwestie podatkowe,
koszty pracy, konkurencyjność).
POLITYKA SPOŁECZNA
SOCJALNA GOSPODARKA RYNKOWA
Socjalna
gospodarka
rynkowa:
jest
ustrojem, który z jednej strony akceptuje
rynkowe zasady liberalizmu, z drugiej zaś
podkreśla rangę celów społecznych.
Determinanty rozwoju socjalnej gospodarki
rynkowej:
Wyrównywanie różnic społecznych odbywa
się przy nienaruszaniu praw wolnego rynku,
Efektywna polityka pobudzania wzrostu
gospodarczego jest najbardziej skuteczną
polityką społeczną,
POLITYKA SPOŁECZNA
SOCJALNA GOSPODARKA RYNKOWA
Determinanty rozwoju socjalnej gospodarki
rynkowej (c.d):
Oparcie
gospodarki
o
zewnętrzną
i
wewnętrzną konkurencję oraz odrzucenie
monopolu jako formy organizacji rynku,
Rozwój małych i średnich przedsiębiorstw
(misp), funkcjonujących w oparciu o zasadę
rywalizacji („ucieczka i pościg”).