Aleksandra_Bachanek
Ilona_Niewęgłowska
OŚ 1
Sprawozdanie z ćwiczeń nr 4
Wrocław, lata 1959-1962
Szeregi rozdzielcze
Temperatura
Minimum
25 kwartyl
Mediana
Średnia
75 kwartyl
Maksimum
Temperatura (
o
C)
-3,8
2,925
9,5
8,462
15,4
20,2
Z powyższego wykresu możemy odczytać temperaturę maksymalną oraz minimalną na
przełomie czterech lat. Nie będzie to jednak dokładny odczyt, dlatego wszystkie potrzebne wyniki
zamieszczono w tabeli.
Średnia temperatur występująca we Wrocławiu w latach 1959-1962 to 8,46
o
C. Temperatury
minimalna i maksymalna wynoszą odpowiednio -3,8
o
C oraz 20,2
o
C, a więc amplituda to 24
o
C. Jest to
wysoki wynik, biorąc jednak pod uwagę występowanie pór roku można stwierdzić, że odchylenie nie
jest aż tak duże. Wartość środkowa to wynik wynoszący 9,5
o
C, a rozstęp kwartylny czyli różnica
między trzecim i pierwszym kwartylem wynosi 12.475
o
C.
Powyższy graf przedstawia za pomocą krzywej gęstość prawdopodobieństwa, a zamieszczony
pod nim histogram odwzorcowuje za pomocą słupków częstość występowania danego parametru.
Aby histogram był bardziej czytelny zmniejszono ilość słupków, dzięki temu przypomina wykres
zamieszczony pod nim. Nakładając jeden na drugi, linie grafu powinny pokryć się z górną częścią
słupków histogramu. Przykładowo temperatura zawierająca się pomiędzy 5
o
C, a 10
o
C wystąpiła 8
razy, a pomiędzy 0
o
C i 5
o
C – 9 razy. Stwierdzamy, że przedziałem temperatur, który miał najczęstsze
występowanie w latach 1959-1962 był przedział 15
o
C – 20
o
C, miał miejsce 12 razy.
Wilgotność
Minimum
1 kwartyl
Mediana
Średnia
3 kwartyl
Maksimum
Wilgotność (%)
64,0
75,0
79,5
78,62
84,0
90,0
Wilgotność powietrza wyznaczamy w procentach. W dużym stopniu zależy od temperatury
i opadów atmosferycznych. Średnia wilgotność powietrza z czterech lat wynosiła 78,62%. To dosyć
wysoka wartość, ale niższa od średniej wilgotności powietrza na terenie całej Polski. Wartość
maksymalna to 90,0%, a minimum jakie wystąpiło to 64,0%. Z wykresu odczytujemy, że w roku 1960
trzykrotny pomiar wilgotności wynosił tyle samo – ok 87,5%. Mediana tym razem wynosi nieco więcej
niż średnia arytmetyczna (79,5%).
Przedstawione wykresy tym razem nie są aż tak podobne. Graf nie przedstawia pierwszej
zamieszczonej wartości w histogramie tj. czterokrotnego występowania wilgotności wynoszącej
około 65%. W latach 1959 – 1962 nie zanotowano wilgotności w przedziale ok. 65,5% - 68%.
Widzimy, jak częstość wstępowania coraz wyższych parametrów powoli wzrasta, następuje nagły
skok, potem spadek do poprzedniej częstości i ponowny wzrost. Górne wartości wilgotności
występują coraz rzadziej. Wilgotność do 90% miała miejsce tylko 2 razy.
Wiatr
Minimum
25 kwartyl
Mediana
Średnia
75 kwartyl
Maksimum
Wiatr (m/s)
2,1
3,0
3,3
3,325
3,5
5,2
Prędkość wiatru jest mierzona w metrach na sekundę. Średnia we Wrocławiu w latach 59’ –
62’ wyniosła 3,325m/s. Wartość środkowa, czyli mediana jest nieco niższa – 3,3m/s. Wiatr wiał
najszybciej w roku 1961, było to 5,2m/s, a najwolniej 2,1m/s. Rozstęp kwartylny miał wartość 0,5m/s.
Rozrzut nie jest aż tak duży, ponieważ większość wartości jest zbliżona do średniej lub
mediany, tylko niektóre znacznie się „wyróżniają”.
Widzimy, że w analizowanych latach najczęściej we Wrocławiu występowała prędkość wiatru
zawierająca się w przedziale od 3,0m/s do 3,5m/s – ponad 20 razy. Miało to ogromny wpływ na
wielkość średniej, ponieważ pozostałe parametry są dużo niższe np. prędkość od 5,0m/s do 5,5m/s
wystąpiła w ciągu 4 lat zaledwie raz. Dużo było też dni, gdzie prędkość wiatru znajdowała się
w przedziale 2,5m/s – 3,0m/s. Takie prędkości są praktycznie nieodczuwalne, dlatego można
stwierdzić, że Wrocław nie jest położony w miejscu „wietrznym”.
Chmury
Minimum
25 kwartyl
Mediana
Średnia
75 kwartyl
Maksimum
Chmury
4,0
5,775
6,45
6,494
7,5
8,5
Najwyższe zachmurzenie jakie wystąpiło we Wrocławiu w ciągu analizowanych 4 lat to aż 8,5.
Najprawdopodobniej parametr ten zaobserwowano w miesiącach jesiennych czy zimowych np.
listopadzie i grudniu. Natomiast minimalny stopień pokrycia sklepienia nieba wynosił 4,0 i jest to
zjawisko występujące głównie latem. Rozstęp kwartylny wyniósł 1,725, a więc nie jest to wysoka
wartość. Średnia i mediana są bardzo zbliżone, wynoszą odpowiednio 6,494 oraz 6,45.
Przedstawiony wyżej wykres nie ukazuje nam wysokich odchyleń, amplituda wynosi 4,5.
Z przedstawionego histogramu możemy odczytać, że we Wrocławiu najczęściej
występującym zachmurzeniem było to znajdujące się w przedziale 5,5 – 6. Zaobserwowano je 9 razy.
Widzimy również, że przeważa ilość dni o wartościach najbliżej średniej, czyli około 6,5. Dużo jest też
dni bardzo pochmurnych, a zadecydowanie najmniej o niskim zachmurzeniu. Wpływ na to mają
położenie Wrocławia, klimat, czy wilgotność powietrza. Stopień pokrycia sklepienia w mniejszym
stopniu zależy natomiast od ilości opadów.
Opad
Minimum
25 kwartyl
Mediana
Średnia
75 kwartyl
Maksimum
Opad (mm)
1,0
24,22
36,45
44,36
65,38
116,0
We Wrocławiu w latach 1959 - 1962 średnia suma opadów wynosiła 44,36mm. Jest to wynik
o 7,91mm wyższy od mediany, czyli wartości środkowej. Minimalna suma opadów miała miejsce
w roku 1959. Rok później wystąpiło natomiast maksimum – 116,0mm. Wyższe wartości maksymalne
występują w miesiącach letnich.
Z przedstawionego wykresu odczytujemy, że w pierwszych dwóch analizowanych latach
amplituda jest wysoka, ponieważ wystąpiły bardzo zróżnicowane sumy opadów. Przykładem może
być wynik ok. 115mm, a już w kolejnym pomiarze 1,0mm. W dalszych dwóch latach otrzymane wyniki
nie są tak rozrzucone.
Przedstawiony histogram ukazuje nam, że w ciągu 4 analizowanych lat, ani razu nie wystąpił
opad, którego suma zawierała się w przedziale 80mm – 90mm. Najczęściej miały miejsce wartości od
30mm do 40mm, jest ich 10. Parametry, które ukazują sumy opadów powyżej 90mm wystąpiły
najprawdopodobniej w miesiącach letnich, ponieważ w tym czasie mają miejsce wysokie opady, ale
nie są one aż tak częste.
Śnieg
Minimum
25 kwartyl
Mediana
Średnia
75 kwartyl
Maksimum
Śnieg (cm)
0
0
0
3,271
3,0
22
Pokrywa śnieżna występuje w miesiącach zimowych. Zdarza się również, że opad śniegu
nastąpi już jesienią lub jeszcze wiosną. Najwyższa grubość pokrywy śnieżnej wystąpiła we Wrocławiu
w 1960 roku, kiedy to wyniosła 22cm. W kolejnych latach wartości maksymalne są coraz niższe.
Amplituda jest bardzo wysoka, ponieważ wartość minimalna zawsze będzie równa 0cm.
Mediana również wynosi 0cm. We Wrocławiu w analizowanych latach średnia grubość pokrywy
śnieżnej wynosi 3,271cm i jest to wartość niewielka.
Dwa powyższe wykresy pozwalają zobaczyć, jakich wartości mamy najwięcej. Zauważamy, że
35 razy wystąpiła pokrywa śnieżna o grubości od 0cm do ok. 4,5cm. Pozostałych wartości jest ponad
siedmiokrotnie mniej. Nie występuje grubość pokrywy śnieżnej w przedziale od ok. 4,5cm do ok.
8cm.