Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
93
Emil W. Pływaczewski
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania
przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej
1
Streszczenie
W artykule zaprezentowano zarówno teoretyczne, jak i praktyczne aspek-
ty instytucji
ś
wiadka koronnego w jej formie karnoprocesowej. Autor m.in.
nawi
ą
zuje do dyskusji poprzedzaj
ą
cej nowelizacj
ę
ustawy o
ś
wiadku koron-
nym, w której eksponowane były zarówno zalety, jak i wady zawartych w niej
unormowa
ń
, sygnalizuje zasadnicze rozwi
ą
zania nowej regulacji, jak równie
ż
prezentuje wyniki bada
ń
kryminologicznych, dotycz
ą
ce efektywno
ś
ci funk-
cjonowania omawianej instytucji. Oceniaj
ą
c dotychczasowe efekty stosowa-
nia instytucji
ś
wiadka koronnego w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowa-
nej, autor konkluduje,
ż
e czarne scenariusze prezentowane przez przeciwni-
ków tej regulacji nie znalazły przeło
ż
enia na rzeczywisto
ść
, przedstawiciele
za
ś
organów
ś
cigania i wymiaru sprawiedliwo
ś
ci (policjanci, prokuratorzy
i s
ę
dziowie) jednoznacznie podkre
ś
laj
ą
jej zalety.
I. Uwagi ogólne
Zagro
ż
enie społecze
ń
stwa przez przest
ę
pczo
ść
zorganizowan
ą
i nara-
staj
ą
cy – za spraw
ą
ś
rodków masowego przekazu – l
ę
k przed przest
ę
pczo-
ś
ci
ą
, bardzo silnie eksponowany przez wielu polityków, skłoniły w poprzed-
nim dziesi
ę
cioleciu ustawodawc
ę
do wypracowania w polskim prawie szero-
kiej gamy dowodów niekonwencjonalnych, w tym w szczególno
ś
ci
ś
wiadka
koronnego
2
. Poza sporem bowiem pozostawał fakt, i
ż
w okresie tym,
1
Niniejsze opracowanie stanowi znacznie rozszerzon
ą
i cz
ęś
ciowo zmienion
ą
polsk
ą
wersj
ę
artykułu autora pt. „Das polnische Kronzegegesetz in Theorie und Praxis“, opublikowanego
w pracy zbiorowej: Vergleichende Strafrechtswissenschaft. Frankfurter Festschrift für Andrzej
J. Szwarc zum 70. Geburtstag, Herausgegeben von J. C. J o e r d e n, U. S c h e f f l e r,
A. S i n n und G. W o l f, Duncker & Humblot, Berlin 2009.
2
Zob. S. W a l t o
ś
, Proces karny. Zarys systemu, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, War-
szawa 2003, s. 396 i nast.; W. J a s i
ń
s k i, D. P o t a k o w s k i ,
Ś
wiadek koronny – nowy in-
strument w walce z przest
ę
pczo
ś
ci
ą
zorganizowan
ą
, Monitor Prawniczy 1998, nr 7, s. 254
i nast.; E. K o w a l e w s k a - B o r y s,
Ś
wiadek koronny w uj
ę
ciu dogmatycznym, Kantor Wy-
dawniczy Zakamycze, Kraków 2004. Na temat modelowych rozwi
ą
za
ń
w innych ustawodaw-
stwach – zob. zwłaszcza T. T o m a s z e w s k i,
Ś
wiadek koronny w
ś
wietle rozwi
ą
za
ń
amery-
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
94
a szczególnie w pierwszej połowie lat 90. ubiegłego wieku wyst
ę
pował ewi-
dentny niedostatek
ś
rodków prawnych, które umo
ż
liwiałyby skuteczne wy-
krywanie przest
ę
pstw zorganizowanych, co stwarzało klimat destabilizacji
i braku poczucia bezpiecze
ń
stwa.
Instytucj
ę
ś
wiadka koronnego wprowadzono do polskiego ustawodaw-
stwa karnego zarówno w formie karnomaterialnej (rozwi
ą
zania przewidziane
w przepisach art. 60 § 3 i 60 § 4 obowi
ą
zuj
ą
cego k.k.
3
, okre
ś
lane mianem
tzw. małego
ś
wiadka koronnego), jak i w formie karnoprocesowej, któr
ą
przewiduje ustawa o
ś
wiadku koronnym. Ustawa ta została uchwalona
25 czerwca 1997 r.
4
jako ustawa czasowa, a rozpocz
ę
ła obowi
ą
zywa
ć
od
ka
ń
skich, Pa
ń
stwo i Prawo 1995, nr 10–11; W. S m a r d z e w s k i, Kilka uwag o włoskiej
przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej i roli „pentito” w jej zwalczaniu, Prokuratura i Prawo 1995,
nr 1; E. K o w a l e w s k a, Wybrane problemy
ś
wiadka koronnego ze szczególnym uwzgl
ę
d-
nieniem rozwi
ą
za
ń
niemieckich, Przegl
ą
d Policyjny 1997, nr 3; A. L a c h, Kształtowanie si
ę
instytucji
ś
wiadka koronnego w prawie angielskim, Czasopismo Prawno-Historyczne 2001,
nr 2; J. K. P a
ś
k i e w i c z, Instytucja
ś
wiadka koronnego w ustawodawstwie ameryka
ń
skim,
włoskim i niemieckim, Wydawnictwo „Dom Organizatora”, Toru
ń
2006; J. B r y l a k, Zagad-
nienie oceny wiarygodno
ś
ci zezna
ń
ś
wiadka koronnego w aspekcie włoskiego systemu pra-
wa karnego procesowego, Prokuratura i Prawo 2007, nr 10.
3
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r., Dz. U. z 1997 r., Nr 88 z po
ź
n. zm. Art. 60 § 3. S
ą
d stosuje
nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet mo
ż
e warunkowo zawiesi
ć
jej wykonanie w stosun-
ku do sprawcy współdział
ą
j
ą
cego z innymi osobami w popełnieniu przest
ę
pstwa, je
ż
eli ujawni
on wobec organu powołanego do
ś
cigania przest
ę
pstw informacje dotycz
ą
ce osób uczestni-
cz
ą
cych w popełnieniu przest
ę
pstwa oraz istotne okoliczno
ś
ci jego popełnienia. § 4. Na
wniosek prokuratora s
ą
d mo
ż
e zastosowa
ć
nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet warun-
kowo zawiesi
ć
jej wykonanie w stosunku do sprawcy przest
ę
pstwa, który, niezale
ż
nie od wy-
ja
ś
nie
ń
zło
ż
onych w swojej sprawie, ujawnił przed organem
ś
cigania i przedstawił istotne
okoliczno
ś
ci, nieznane dotychczas temu organowi, przest
ę
pstwa zagro
ż
onego kar
ą
powy
ż
ej
5 lat pozbawienia wolno
ś
ci. Zob. te
ż
E. W. P ł y w a c z e w s k i, Rechtliche Regelungen des
neuen StGB bezüglich der modernen Erscheinungsformen der Tatbeteiligung mehrerer wie
auch krimineller Aktivitäten von Organisationen, (in:) A. E s e r, K. Y a m a n a k a (Hrsg.), Ein-
flüsse deutschen Strafrechts auf Polen und Japan. Zweites Deutsch-Polnisch-Japanisches
Strafrechtskolloquium 1999 in Osaka, Nomos Verlagsgesellschaft, Baden–Baden 2001.
4
Dz. U. z 1997 r., Nr 114, poz. 738. Szerzej na temat rozwi
ą
za
ń
prawnych zawartych w tej
ustawie oraz pierwszego projektu ustawy o
ś
wiadku koronnym – zob. S. W a l t o
ś
, Spór
o
ś
wiadka koronnego w Polsce, (w:) H. J. H i r s c h, P. H o f m a
ń
s k i, E. W. P ł y w a c z e w -
s k i, C. R o x i n (red.), Prawo karne i proces karny wobec nowych form i technik przest
ę
pczo-
ś
ci, Wydawnictwo Temida 2, Białystok 1997, s. 429 i nast.; B. K u r z
ę
p a,
Ś
wiadek koronny –
geneza instytucji – komentarz do ustawy, Wydawnictwo TNOiK, Toru
ń
2005; T. G r z e g o r -
c z y k , Kodeks post
ę
powania karnego wraz z komentarzem do ustawy o
ś
wiadku koronnym,
wyd. III rozszerzone i uzupełnione, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2003; A. G a -
b e r l e , Dowody w s
ą
dowym procesie karnym. Teoria i praktyka, wyd. 2, Wydawnictwo Wol-
ters Kluwer, Warszawa 2010, s. 185 i nast. Warto przypomnie
ć
, i
ż
w pracach Podkomisji Par-
lamentarnej ds. przygotowania projektu ustawy o
ś
wiadku koronnym, która prowadziła swoje
prace w latach 1995–1997,
ś
rodowisko karnistyczne reprezentowali Profesorowie: Andrzej
Gaberle (Uniwersytet Jagiello
ń
ski), Stanisław Walto
ś
(Uniwersytet Jagiello
ń
ski) i Emil
W. Pływaczewski (Uniwersytet w Białymstoku).
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
95
1 wrze
ś
nia 1998 r. Zgodnie z nowel
ą
z dnia 6 grudnia 2000 r.
5
ko
ń
cowy ter-
min obowi
ą
zywania tego aktu prawnego został okre
ś
lony na dzie
ń
1 wrze-
ś
nia 2006 roku
6
. Ze wzgl
ę
du na podkre
ś
lan
ą
wielokrotnie skuteczno
ść
sto-
sowania ustawy o
ś
wiadku koronnym w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorgani-
zowanej oraz wynikłymi w trakcie jej stosowania problemami konieczne stało
si
ę
podj
ę
cie prac nad zmianami w jej tre
ś
ci, z zało
ż
eniem, i
ż
w nowej regu-
lacji ustawa straci swój czasowy charakter i na stałe wejdzie do karnopraw-
nego systemu zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej.
Przygotowanie zmian w obowi
ą
zuj
ą
cych przepisach reguluj
ą
cych instytu-
cj
ę
ś
wiadka koronnego stało si
ę
mi
ę
dzy innymi celem prac interdyscyplinar-
nego zespołu funkcjonuj
ą
cego w ramach zamawianego projektu badawcze-
go pt. „Rozwi
ą
zania prawne i organizacyjno-techniczne w zwalczaniu prze-
st
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej oraz terroryzmu ze szczególnym uwzgl
ę
dnieniem
problematyki dowodów procesowych i
ś
wiadka koronnego”
7
. Projekt ten –
kierowany przez pisz
ą
cego te słowa i koordynowany przez dr. Z. Rau –
obejmował zakrojone na szerok
ą
skal
ę
badania dotycz
ą
ce w szczególno
ś
ci
problematyki przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej, terroryzmu oraz instytucji
ś
wiadka koronnego. Zasadniczo badania były prowadzone w ramach wyod-
r
ę
bnionych czterech zespołów problemowych:
1) do spraw problematyki
ś
wiadka koronnego oraz dowodów procesowych
w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej;
2) do spraw problematyki terroryzmu i prania brudnych pieni
ę
dzy;
3) do spraw zagadnie
ń
korupcji, w tym w szczególno
ś
ci korupcji b
ę
d
ą
cej
udziałem zorganizowanych struktur przest
ę
pczych, oraz
4) do spraw problematyki penitencjarnej w kontek
ś
cie przest
ę
pczo
ś
ci zor-
ganizowanej.
W realizacji tego projektu, usytuowanego na Wydziale Prawa Uniwersyte-
tu w Białymstoku, uczestniczyły tak
ż
e inne o
ś
rodki akademickie (m.in. Uni-
wersytet Gda
ń
ski i Uniwersytet Łódzki) oraz liczne grono urz
ę
dów i instytucji
funkcjonuj
ą
cych w systemie
ś
cigania i wymiaru sprawiedliwo
ś
ci (Minister-
stwo Spraw Wewn
ę
trznych i Administracji, Centralne Biuro
Ś
ledcze Komen-
dy Głównej Policji, Komenda Wojewódzka Policji w Poznaniu, Wy
ż
sza Szko-
ła Policji w Szczytnie, Centralny Zarz
ą
d Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, Okr
ę
gowy In-
spektorat Słu
ż
by Wi
ę
ziennej w Białymstoku, Prokuratury Apelacyjne w Po-
znaniu, Gda
ń
sku i Białymstoku, S
ą
d Apelacyjny i Okr
ę
gowy w Poznaniu,
S
ą
d Okr
ę
gowy w Łodzi, Prokuratura Rejonowa w Szczytnie, S
ą
d Apelacyjny
w Białymstoku oraz S
ą
d Najwy
ż
szy). W swej ostatecznej fazie projekt sku-
piał ponad 120 uczestników (pocz
ą
tkowo było ich około 40). Byli to pracow-
5
Dz. U. z dnia 24 stycznia 2001 r., Nr 5, poz. 40.
6
Zob. B. K u r z
ę
p a,
Ś
wiadek koronny – Co dalej z ustaw
ą
, Prokuratura i Prawo 2006, nr 5,
s. 82 i nast.
7
Projekt nr PBZ–MIN–004/TOO/2002. Badania zaprogramowane były do ko
ń
ca grudnia 2006 r.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
96
nicy naukowo-dydaktyczni oraz wysoko wykwalifikowani praktycy organów
ś
cigania i wymiaru sprawiedliwo
ś
ci, reprezentuj
ą
cy wymienione wy
ż
ej urz
ę
dy
i instytucje, którzy na co dzie
ń
zajmuj
ą
si
ę
zwalczaniem przest
ę
pczo
ś
ci zor-
ganizowanej i terroryzmu: głównie policjanci, funkcjonariusze słu
ż
by wi
ę
zien-
nej, prokuratorzy oraz s
ę
dziowie. W projekcie tym została stworzona pewna
nowa w tym zakresie jako
ść
, która mo
ż
e potwierdza
ć
pewn
ą
ogóln
ą
, niepisa-
n
ą
reguł
ę
,
ż
e praktyka bez teorii jest
ś
lepa, a teoria bez praktyki bezcelowa.
Zespół ds. problematyki
ś
wiadka koronnego oraz dowodów procesowych
w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej współpracował z dwoma in-
nymi gremiami prowadz
ą
cymi własne prace w tym zakresie, tj. z Zarz
ą
dem
III Centralnego
Ś
ledczego Komendy Głównej Policji oraz Zespołem prokura-
torów powołanym Zarz
ą
dzeniem Zast
ę
pcy Prokuratora Generalnego z dnia
24 czerwca 2004 r. Prokuratorzy powołani do tego Zespołu aktywnie uczest-
niczyli tak
ż
e – w ró
ż
nej formie i skali osobistego zaanga
ż
owania – w pra-
cach pozostałych gremiów. Taka współpraca i b
ę
d
ą
ce jej nast
ę
pstwem
przenikanie racji i argumentów pozwoliły, z jednej strony, na wypracowanie
konsensusu co do niezb
ę
dnych kierunków zmian ustawy o
ś
wiadku koron-
nym, z drugiej za
ś
na wyartykułowanie rozbie
ż
no
ś
ci w postrzeganiu rozwi
ą
-
za
ń
szczegółowych.
Projektowanie rozwi
ą
za
ń
w zakresie nowelizacji wspomnianej ustawy od-
bywało si
ę
na organizowanych cyklicznie zamkni
ę
tych spotkaniach z udzia-
łem osób zajmuj
ą
cych si
ę
zawodowo t
ą
tematyk
ą
, tj. przedstawicieli policji,
prokuratury, s
ą
downictwa i nauki, na których prezentowane były tak
ż
e wyniki
bada
ń
spraw karnych z udziałem
ś
wiadka koronnego. Warto bowiem pod-
kre
ś
li
ć
, i
ż
podczas realizacji projektu, dzi
ę
ki specjalnie przygotowanemu
elektronicznemu stanowisku archiwizacji akt
8
, poddano szczegółowej anali-
zie kilka tysi
ę
cy tomów akt spraw karnych przeciwko członkom zorganizo-
wanych grup przest
ę
pczych we wszystkich fazach post
ę
powania karnego:
pracy operacyjnej, post
ę
powania przygotowawczego oraz s
ą
dowego, jak
równie
ż
wykonania orzeczonych kar (w szczególno
ś
ci pozbawienia wolno-
ś
ci)
9
. Dzi
ę
ki temu mo
ż
liwe było skonfrontowanie wyników tych bada
ń
z oce-
n
ą
praktyków, co pozwoliło na diagnoz
ę
istniej
ą
cych oraz ocen
ę
propono-
wanych rozwi
ą
za
ń
prawnych słu
żą
cych zwalczaniu tych zjawisk
10
. Szcze-
8
Zob. J. S z y m a n i a k, R. K u c z e k, Wsparcie informatyczne projektu na przykładzie pro-
gramu archiwizacji akt oraz programu analizy ankiet, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.),
Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm – w uj
ę
ciu praktycznym, Kantor
Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2005, s. 625 i nast.
9
Zob. zwłaszcza E. W. P ł y w a c z e w s k i, G. B. S z c z y g i e ł, Zachowania korupcyjne osa-
dzonych (wst
ę
pne wyniki bada
ń
), Archiwum Kryminologii 2007, t. XXVIII 2005–2006, s. 299
i nast.
10
Szczegółowo opisał je Z. R a u, Instytucja
ś
wiadka koronnego w
ś
wietle wyników przepro-
wadzonych bada
ń
, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 559 i nast.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
97
gólny za
ś
nacisk poło
ż
ono na efektywne wykorzystanie w procesie karnym
instytucji
ś
wiadka koronnego oraz zagadnienia implementacji materiału uzy-
skanego w trakcie czynno
ś
ci operacyjnych do procesu karnego
11
.
Jednym z najwa
ż
niejszych tematów dyskusji w okresie poprzedzaj
ą
cym
nowelizacj
ę
ustawy
ś
wiadku koronnym były kwestie dowodowe, w szczegól-
no
ś
ci warto
ść
dowodowa instytucji
ś
wiadka koronnego. Przede wszystkim
zwracano uwag
ę
na fakt, i
ż
, i
ż
dowód z zezna
ń
ś
wiadka koronnego ma cha-
rakter szczególny. Oznacza to, i
ż
ocena wiarygodno
ś
ci zezna
ń
ś
wiadka ko-
ronnego nie mo
ż
e by
ć
oparta na innych kryteriach ni
ż
ocena konkretnego
innego
ś
wiadka, który nie jest uczestnikiem przest
ę
pstwa. Przeciwnie, kryte-
ria takiej weryfikacji powinny by
ć
bardziej zaostrzone z racji splotu interesów
procesowych i pozaprocesowych
ś
wiadka koronnego
12
.
Z dotychczasowych do
ś
wiadcze
ń
zwi
ą
zanych ze stosowaniem przepisów
ustawy
ś
wiadku koronnym wynikało te
ż
,
ż
e przy ocenie zezna
ń
tego
ś
wiadka
nale
ż
y kierowa
ć
si
ę
wi
ę
kszym krytycyzmem. Jak trafnie podkre
ś
lali przed-
stawiciele Centralnego Biura
Ś
ledczego, „prowadz
ą
cy post
ę
powanie winien
cały czas pami
ę
ta
ć
,
ż
e wyja
ś
nienia składa przest
ę
pca, którego podstawo-
wym celem jest uzyskanie bezkarno
ś
ci za popełnione czyny oraz zapewnie-
nie sobie ochrony. Przedstawia on przebieg czynów w sposób najdogodniej-
szy dla siebie. Mo
ż
e równie
ż
prowadzi
ć
sobie tylko znan
ą
gr
ę
”
13
. Doskonał
ą
ilustracj
ą
tego rodzaju taktyki mo
ż
e by
ć
gło
ś
na na
Ś
l
ą
sku sprawa
ś
wiadka
koronnego Macieja G. ps. „Gruby”, który pomawiaj
ą
c wiele – tak
ż
e niezna-
nych mu wcze
ś
niej – osób zr
ę
cznie manipulował prokuratorem, a jednocze-
ś
nie uczynił z instytucji
ś
wiadka koronnego dochodowe przedsi
ę
wzi
ę
cie.
Ostatecznie zatrzymano go na gor
ą
cym uczynku, kiedy przejmował haracz
za zmian
ę
zezna
ń
obci
ąż
aj
ą
cych pomówione wcze
ś
niej osoby
14
. Dlatego te
ż
prowadz
ą
cy post
ę
powanie powinien przez cały czas pami
ę
ta
ć
,
ż
e wyja
ś
nie-
nia składa przest
ę
pca, którego podstawowym celem jest uzyskanie bezkar-
no
ś
ci za popełnione czyny oraz zapewnienie sobie ochrony, st
ą
d nie nale
ż
y
bezkrytycznie podchodzi
ć
do jego wyja
ś
nie
ń
”.
Jednocze
ś
nie zarówno zdecydowania wi
ę
kszo
ść
naukowców, jak i prak-
tyków wyra
ż
ała opini
ę
,
ż
e same zasady weryfikacji tych zezna
ń
musz
ą
by
ć
11
Szeroko na ten temat zob. T. G r z e g o r c z y k, Wykorzystywanie i przekształcanie materia-
łów operacyjnych w materiał dowodowy w post
ę
powaniu karnym, (w:) E. W. P ł y w a -
c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 221
i nast.
12
Zob. zwłaszcza A. G a b e r l e, Dowody w s
ą
dowym procesie karnym, Warszawa 1997,
s. 162 i nast.; S. O w c z a r s k i,
Ś
wiadek koronny – uwagi krytyczne, Przegl
ą
d S
ą
dowy
1993, nr 11–12, s. 95.
13
M.in. R. P i e c h u r a, Wokół problematyki materiału dowodowego w post
ę
powaniu ze
ś
wiad-
kiem koronnym, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wia-
dek koronny, terroryzm…, s. 503.
14
Bli
ż
ej zob. P. P y t l a k o w s k i, Argumenty koronne, Polityka 2006, nr 14 (2549), s. 36 i nast.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
98
takie same, jak w odniesieniu do innych tego rodzaju dowodów. Jako pre-
tekst do powy
ż
szych rozwa
ż
a
ń
posłu
ż
yły polemiki medialne oraz dyskusje
naukowe, w których podnoszono, i
ż
oparcie aktu oskar
ż
enia, a nast
ę
pnie
całego post
ę
powania jedynie na dowodzie w postaci zezna
ń
ś
wiadka koron-
nego to za mało. W tym wzgl
ę
dzie powoływano si
ę
m.in. na tradycj
ę
procesu
kontynentalnego, wyra
ż
aj
ą
c
ą
si
ę
w paremii unus testis – nullus testis est
(„jeden
ś
wiadek to
ż
aden
ś
wiadek”)
15
. Trzeba zatem dokona
ć
wszechstron-
nej procesowej weryfikacji dowodu z zezna
ń
ś
wiadka koronnego i w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci potwierdzi
ć
innymi dowodami, tak aby sprawca przest
ę
pstwa
został wykryty i poci
ą
gni
ę
ty do odpowiedzialno
ś
ci karnej, a osoba niewinna
jej nie poniosła
16
.
Wypada tak
ż
e przypomnie
ć
, i
ż
okres w którym wypracowywane były no-
we rozwi
ą
zania w przedmiotowym zakresie był równie
ż
znamienny ró
ż
nego
rodzaju atakami na instytucj
ę
ś
wiadka koronnego, znajduj
ą
cymi swój wyraz
w tendencyjnych relacjach medialnych. Jak wskazywał w 2004 r. P. Pytla-
kowski, „obalenie tego narz
ę
dzia prawnego le
ż
y w interesie
ś
wiata przest
ę
p-
czego i reprezentuj
ą
cych ich adwokatów. Wiedza
ś
wiadków koronnych jest
dla nich gro
ź
na. Nawet ta, która nie zostanie przedstawiona w formie dowo-
dowej podczas procesów s
ą
dowych, pozostanie przecie
ż
w głowach poli-
cjantów i prokuratorów”
17
. Wypowied
ź
t
ę
– w odniesieniu do dyskusji w tym
wzgl
ę
dzie – niejako uzupełnia, uczestnicz
ą
cy w pracach nad now
ą
regulacj
ą
ś
wiadka koronnego, s
ę
dzia G. Wasi
ń
ski, który trafnie zauwa
ż
a, i
ż
„za cz
ę
-
ś
ci
ą
tzw. głosów doktryny kryj
ą
si
ę
okre
ś
lone grupy interesów, którym bar-
dzo zale
ż
y na pozbawieniu organów
ś
cigania mo
ż
liwo
ś
ci, które stwarza in-
stytucja
ś
wiadka koronnego”
18
.
Głównym efektem prac ww. Zespołu ds. problematyki
ś
wiadka koronnego
oraz dowodów procesowych w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej
było uchwalenie w dniu 22 lipca 2006 r. ustawy o zmianie ustawy o
ś
wiadku
koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych
19
. Tym samym
ustawodawca ostatecznie przes
ą
dził o bezterminowym przedłu
ż
eniu obo-
wi
ą
zywania zmienionej ustawy o
ś
wiadku koronnym
20
.
15
Z. R a u , Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie, Kantor Wydawniczy Za-
kamycze, Kraków 2002, s. 199 i nast.
16
Zob. K. C e s a r z, Dowód z zezna
ń
ś
wiadka koronnego na tle prawa do s
ą
du, Przegl
ą
d
S
ą
dowy 2004, nr 4, s. 65.
17
P. P y t l a k o w s k i,
Ś
wiat według
ś
wiadka, „Polityka” z dnia 21 sierpnia 2004 r., nr 34
(2466), s. 27.
18
G. W a s i
ń
s k i, Wybrane aspekty specyfiki przewodu s
ą
dowego z udziałem
ś
wiadka koron-
nego, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny,
terroryzm…, s. 705.
19
Dz. U. z dnia 22 sierpnia 2006 r., Nr 149, poz. 1078.
20
Tekst jedn. Dz. U. z 2007 r., Nr 36, poz. 232; powoływana dalej jako „ustawa o
ś
wiadku
koronnym” albo „u.
ś
.k.”.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
99
II. Zakres stosowania przepisów ustawy
ś
wiadku koronnym
Na pocz
ą
tku nale
ż
y podkre
ś
li
ć
, i
ż
ustawa o
ś
wiadku koronnym w jej zno-
welizowanym kształcie ma słu
ż
y
ć
z jednej strony zapewnieniu wi
ę
kszego
poszanowania prawa i konsekwencji w stosunku do osoby samego
ś
wiadka
koronnego, z drugiej za
ś
jej rozwi
ą
zania powinny podnie
ść
rzeczywist
ą
sku-
teczno
ść
i efektywno
ść
procesow
ą
podczas wykorzystywania tego tak
szczególnego instrumentu procesowego.
W obecnym brzmieniu ustawy o
ś
wiadku koronnym (art. 1) jej przepisy
stosuje si
ę
w sprawach:
1. o przest
ę
pstwo lub przest
ę
pstwo skarbowe popełnione w zorganizowanej
grupie albo zwi
ą
zku maj
ą
cym na celu popełnienie przest
ę
pstwa lub prze-
st
ę
pstwa skarbowego (ust. 1), jak równie
ż
– zgodnie z ust. 2 – w spra-
wach:
2. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 228 § 1 i 3–6 k.k. (sprzedajno
ść
pełni
ą
-
cego funkcj
ę
publiczn
ą
), w tym zwi
ą
zane z:
−
przyj
ę
ciem korzy
ś
ci za zachowanie stanowi
ą
ce naruszenie przepisów
prawa,
−
uzale
ż
nieniem wykonania czynno
ś
ci słu
ż
bowej od otrzymania korzy
ś
ci
maj
ą
tkowej lub osobistej albo
żą
dania tej korzy
ś
ci,
−
przyj
ę
ciem korzy
ś
ci maj
ą
tkowej znacznej warto
ś
ci lub jej obietnicy,
−
przyj
ę
ciem korzy
ś
ci maj
ą
tkowej lub osobistej albo jej obietnicy,
żą
dania
takiej korzy
ś
ci albo uzale
ż
nienia wykonania czynno
ś
ci słu
ż
bowej od jej
otrzymania, w zwi
ą
zku z pełnieniem funkcji publicznej w pa
ń
stwie obcym
lub w organizacji mi
ę
dzynarodowej;
3. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 229 § 1 i 3–5 (przekupstwo); w tym:
−
działanie w celu skłonienia osoby pełni
ą
cej funkcj
ę
publiczn
ą
do naru-
szenia przepisów prawa albo obiecanie takiej osobie korzy
ś
ci maj
ą
tkowej
lub osobistej za naruszenie przepisów prawa,
−
udzielenie lub obiecanie osobie pełni
ą
cej funkcj
ę
publiczn
ą
korzy
ś
ci ma-
j
ą
tkowej znacznej warto
ś
ci, w zwi
ą
zku z pełnieniem tej funkcji,
−
udzielenie lub obiecanie udzielenia korzy
ś
ci maj
ą
tkowej lub osobistej
osobie pełni
ą
cej funkcje w pa
ń
stwie obcym lub organizacji mi
ę
dzynaro-
dowej, w zwi
ą
zku z pełnieniem tej funkcji;
4. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 230 § 1 k.k. (płatna protekcja bierna);
5. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 230a § 1 k.k. (płatna protekcja czynna);
6. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 231 § 1 i 2 k.k. (nadu
ż
ycie uprawnie
ń
przez funkcjonariusza publicznego, w tym tak
ż
e w celu osi
ą
gni
ę
cia ko-
rzy
ś
ci maj
ą
tkowej lub osobistej);
7. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 250a § 1 i 2 k.k. (bierne i czynne łapow-
nictwo wyborcze);
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
100
8. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 258 k.k. (udział w zorganizowanej gru-
pie lub zwi
ą
zku przest
ę
pczym);
9. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 296a § 1, 2 i 4 k.k. (czynne i bierne
łapownictwo zwi
ą
zane z wykonywaniem działalno
ś
ci gospodarczej);
10. o przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 296b § 1 i 2 k.k. (czynne i bierne ła-
pownictwo przy organizacji zawodów sportowych).
Przedstawione wy
ż
ej uj
ę
cie ró
ż
ni si
ę
tym od poprzedniej regulacji,
ż
e do-
tychczasowy zamkni
ę
ty katalog przest
ę
pstw w post
ę
powaniach, w których
mo
ż
liwe jest wykorzystywanie dowodu z zezna
ń
ś
wiadka koronnego, zast
ą
-
piony został katalogiem otwartym. Wskazany został bowiem tylko jeden wy-
znacznik dopuszczalno
ś
ci stosowania tego dowodu – polegaj
ą
cy na popeł-
nieniu przest
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skarbowego w zorganizowanej grupie
albo zwi
ą
zku maj
ą
cym na celu popełnienie przest
ę
pstwa
21
. Jest to najwa
ż
-
niejsza modyfikacja o szczególnym znaczeniu dla stosowania tej instytucji
w praktyce. Pozostawiono natomiast art. 1 ust. 2 poprzedniej regulacji jako
podstaw
ę
do stosowania instytucji
ś
wiadka koronnego w sprawach o prze-
st
ę
pstwa korupcyjne, z jej jednoczesnym uzupełnieniem o wprowadzone do
kodeksu karnego nowe typy tego rodzaju przest
ę
pstw w sektorze gospodarki
i profesjonalnych zawodów sportowych. Najdobitniejszym tego przykładem
s
ą
ujawnione w ostatnich latach zjawiska tzw. „ustawiania” meczów piłkar-
skich, czy innych popularnych imprez sportowych przez przekupstwa s
ę
-
dziów i zawodników. Tego rodzaju zdarzenia szczególnie bulwersowały opi-
ni
ę
publiczn
ą
. Niemniej gro
ź
ne s
ą
tzw. przest
ę
pstwa menad
ż
erskie. Oma-
wiany zapis pozwala tak
ż
e na wykorzystanie dowodu z zezna
ń
ś
wiadka ko-
ronnego w sprawach o wszystkie przest
ę
pstwa maj
ą
ce charakter terrory-
styczny, popełnione przez zorganizowane grupy przest
ę
pcze.
Wyra
ż
anie obaw, i
ż
nowe uj
ę
cie przepisu art. 1 ust. 1 spowoduje nad-
u
ż
ywanie instytucji
ś
wiadka koronnego, nie wydaje si
ę
zasadne. Przyj
ę
ty
bowiem system kontroli wniosku w tym przedmiocie przez prokuratora nad-
rz
ę
dnego i pozostawienie decyzji w przedmiocie dopuszczenia dowodu
w gestii niezawisłego s
ą
du pozwala na skuteczne eliminowanie wniosków
niezasadnych.
III. Definicja i zasady przyznawania statusu
ś
wiadka koronnego
Definicj
ę
ś
wiadka koronnego okre
ś
la art. 2 ustawy o
ś
wiadku koronnym.
Zgodnie zawartym tam zapisem „
ś
wiadkiem koronnym jest podejrzany, który
21
Na potrzeb
ę
rozszerzenia przywileju bezkarno
ś
ci
ś
wiadka koronnego tak
ż
e o inne przest
ę
p-
stwa popełnione w ramach zorganizowanej grupy przest
ę
pczej lub zwi
ą
zku przest
ę
pnego
wskazywała m.in. A. M i c h a l s k a - W a r i a s, Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana i prawnokarne
formy jej przeciwdziałania, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin 2006, s. 376.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
101
został dopuszczony do składania zezna
ń
w charakterze
ś
wiadka na zasa-
dach i w trybie okre
ś
lonym niniejsz
ą
ustaw
ą
”. Dla doprecyzowania tej defini-
cji konieczne jest nawi
ą
zanie do tre
ś
ci przepisów art. 3, 4 i 9 u.
ś
.k.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 u.
ś
.k. status
ś
wiadka koronnego mo
ż
e uzyska
ć
podejrzany, który:
1. do chwili wniesienia do s
ą
du aktu oskar
ż
enia w swoich wyja
ś
nieniach
przekazał organowi prowadz
ą
cemu post
ę
powanie informacje, które mog
ą
przyczyni
ć
si
ę
do ujawnienia okoliczno
ś
ci przest
ę
pstwa, wykrycia pozo-
stałych sprawców, ujawnienia dalszych przest
ę
pstw lub zapobie
ż
enia im,
2. ujawnił maj
ą
tek swój oraz znany mu maj
ą
tek innych sprawców przest
ę
p-
stwa lub przest
ę
pstwa skarbowego okre
ś
lonego w art. 1 ustawy;
3. zobowi
ą
zał si
ę
do zło
ż
enia przed s
ą
dem wyczerpuj
ą
cych zezna
ń
doty-
cz
ą
cych osób uczestnicz
ą
cych w przest
ę
pstwie lub przest
ę
pstwie skar-
bowym oraz pozostałych okoliczno
ś
ci dotycz
ą
cych popełnienia przest
ę
p-
stwa lub przest
ę
pstwa skarbowego okre
ś
lonych w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. a
u.
ś
.k.
Przyznanie statusu
ś
wiadka koronnego mo
ż
na uzale
ż
ni
ć
tak
ż
e od zobo-
wi
ą
zania si
ę
podejrzanego do zwrotu korzy
ś
ci maj
ą
tkowej odniesionej
z przest
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skarbowego oraz naprawienia szkody nimi
wyrz
ą
dzonej (art. 3 ust. 2 u.
ś
.k.).
Powy
ż
sze rozwi
ą
zania realizuj
ą
funkcj
ę
kompensacyjn
ą
prawa karnego,
a ponadto ułatwiaj
ą
faktyczn
ą
identyfikacj
ę
maj
ą
tkowych składników stanu
posiadania sprawcy. Pokrzywdzonym za
ś
zapisy te mog
ą
istotnie ułatwi
ć
dochodzenie materialnych roszcze
ń
wobec sprawców popełnianych na ich
szkod
ę
przest
ę
pstw, w tym tak
ż
e wobec
ś
wiadków koronnych.
Ustawa zawiera tak
ż
e wył
ą
czenie osób, które nie mog
ą
uzyska
ć
statusu
ś
wiadka koronnego. Zgodnie z przepisem art. 4 ustawy o
ś
wiadku koronnym
dotyczy to podejrzanego, który w zwi
ą
zku z przest
ę
pstwem lub przest
ę
p-
stwem skarbowym okre
ś
lonym w art. 1:
1) usiłował popełni
ć
albo popełnił zbrodni
ę
zabójstwa lub współdziałał
w popełnieniu takiej zbrodni,
2) nakłaniał inn
ą
osob
ę
do popełnienia czynu zabronionego okre
ś
lonego
w art. 1, w celu skierowania przeciwko niej post
ę
powania karnego,
3) kierował zorganizowan
ą
grup
ą
albo zwi
ą
zkiem maj
ą
cym na celu popeł-
nienie przest
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skarbowego.
W odniesieniu do pkt. 3 nale
ż
ałoby zaznaczy
ć
, i
ż
zrezygnowano tu
z pierwotnego zapisu,
ż
e przepisów ustawy o
ś
wiadku koronnym nie stosuje
si
ę
do podejrzanego, który zakładał zorganizowan
ą
grup
ę
przest
ę
pcz
ą
.
Zmiana ta ma na celu rozszerzenie mo
ż
liwo
ś
ci stosowania ustawy na podej-
rzanych, którzy wprawdzie zorganizowan
ą
grup
ę
zakładali, ale w chwili
ewentualnego stosowania ustawy faktycznie ni
ą
nie kieruj
ą
. Niejednokrotnie
bowiem – zwłaszcza przy eliminacji lidera – grupa przest
ę
pcza działa dalej
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
102
pod przewodnictwem innej osoby. Ponadto z praktycznego punktu widzenia
bardzo trudno jest jednoznacznie okre
ś
li
ć
, kto imiennie zało
ż
ył zorganizowa-
n
ą
grup
ę
przest
ę
pcz
ą
.
W zwi
ą
zku z powy
ż
szymi warunkami w praktyce działalno
ś
ci grup prze-
st
ę
pczych nie jest wykluczone celowe „wi
ą
zanie” członków grupy we współ-
udział w zabójstwie. Zabezpiecza to struktur
ę
przest
ę
pcz
ą
przed ewentual-
nym przyst
ą
pieniem takiego członka grupy do programu ochrony
ś
wiadka
koronnego. Problem ten wielokrotnie podnosili funkcjonariusze Centralnego
Biura
Ś
ledczego w czasie spotka
ń
po
ś
wi
ę
conych opracowaniu projektu no-
welizacji omawianej ustawy.
Postanowienie o dopuszczeniu dowodu z zezna
ń
ś
wiadka koronnego
wydaje s
ą
d okr
ę
gowy wła
ś
ciwy dla miejsca prowadzenia post
ę
powania
przygotowawczego na wniosek prokuratora prowadz
ą
cego lub nadzoruj
ą
ce-
go post
ę
powanie przygotowawcze, zło
ż
ony po uzyskaniu zgody Prokuratora
Krajowego (art. 5 ust. 1 u.
ś
.k.). Bior
ą
c pod uwag
ę
zawiło
ść
spraw zwi
ą
za-
nych ze
ś
wiadkiem koronnym, problemy organizacyjne wyst
ę
puj
ą
ce przy ich
rozpatrywaniu, jak równie
ż
zapewnienie bezpiecze
ń
stwa wszystkich uczest-
ników procesu wskazywany wy
ż
ej Zespół ds. problematyki
ś
wiadka koron-
nego oraz dowodów procesowych w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizo-
wanej optował za zmian
ą
dotychczasowej regulacji, st
ą
d zwrot „s
ą
d wła
ś
ci-
wy do rozpoznania sprawy” zast
ą
piony został zapisem „s
ą
d okr
ę
gowy wła-
ś
ciwy dla miejsca prowadzenia przygotowawczego”, co eliminuje ewentualne
spory kompetencyjne, zapewnia jasno
ść
i przejrzysto
ść
zapisu ustawy oraz
podnosi rang
ę
procedury nadania statusu
ś
wiadka koronnego, która pozo-
stawa
ć
b
ę
dzie w gestii instancji s
ą
dowej o wi
ę
kszym do
ś
wiadczeniu orzecz-
niczym.
Podejrzany, któremu przyznano status
ś
wiadka koronnego, nie podlega –
zgodnie z art. 9 ust. 1 u.
ś
.k. – karze za przest
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skar-
bowe okre
ś
lone w art. 1 ustawy, w których uczestniczył i które jako
ś
wiadek
koronny ujawnił w trybie przewidzianym ustaw
ą
. Nale
ż
ałoby w zwi
ą
zku z tym
przyj
ąć
, i
ż
immunitet bezkarno
ś
ci
ś
wiadka koronnego obejmuje wył
ą
cznie
przest
ę
pstwa wymienione w art. 1 omawianej ustawy. Za popełnienie innych
przest
ę
pstw, pozostaj
ą
cych poza zakresem tego unormowania,
ś
wiadek
koronny powinien odpowiada
ć
na zasadach ogólnych
22
.
Postanowienie o umorzeniu post
ę
powania w sprawie przest
ę
pstw lub
przest
ę
pstw skarbowych okre
ś
lonych w art. 1 ustawy, w których sprawca
uczestniczył i które jako
ś
wiadek koronny ujawnił w trybie przewidzianym
ustaw
ą
, podejmuje prokurator w ci
ą
gu 14 dni od uprawomocnienia si
ę
orze-
22
Zob. uchwał
ę
S
ą
du Najwy
ż
szego z dnia 21 grudnia 1999 r., sygn. I KZP 44/99, OSNKW
2000, nr 1–2, poz. 2. Aprobuj
ą
co w tej kwestii wypowiedziała si
ę
K. T a r k o w s k a, Glosa do
uchwały S
ą
du Najwy
ż
szego z dnia 21 grudnia 1999 r., sygn. I KZP 44/99, Prokuratura
i Prawo 2000, nr 6, s. 104 i nast.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
103
czenia ko
ń
cz
ą
cego post
ę
powanie przeciwko tym sprawcom, których udział
w przest
ę
pstwie
ś
wiadek koronny ujawnił oraz przeciwko którym zeznawał
(art. 9 ust. 2 u.
ś
.k.). Do tego czasu post
ę
powanie w sprawie, w której
ś
wia-
dek koronny wyst
ę
puje jako podejrzany, jest zawieszone. Przypomnijmy,
ż
e
poprzednie uj
ę
cie art. 9 uprawniało prokuratora do umorzenia post
ę
powania
dopiero w momencie uzyskania wyroków skazuj
ą
cych wobec wszystkich
sprawców przest
ę
pstwa, niezale
ż
nie od tego, czy
ś
wiadek koronny miał wie-
dz
ę
na temat ich udziału w przest
ę
pstwie, czy te
ż
tej wiedzy nie miał.
Nie ulega w
ą
tpliwo
ś
ci, i
ż
zbyt długie oczekiwanie na postanowienie pro-
kuratora umarzaj
ą
ce post
ę
powanie przeciwko
ś
wiadkowi koronnemu nie jest
po
żą
dane zarówno z uwagi na interes wymiaru sprawiedliwo
ś
ci, jak i same-
go
ś
wiadka koronnego, który w mo
ż
liwie najkrótszym czasie powinien uzy-
ska
ć
stabilizacje procesow
ą
. Post
ę
powanie mo
ż
e zosta
ć
podj
ę
te, gdy zajd
ą
okoliczno
ś
ci zawarte w art. 10 ustawy o
ś
wiadku koronnym. W praktyce
oznacza to uchylenie statusu
ś
wiadka koronnego.
IV. Uchylenie statusu
ś
wiadka koronnego. Wznowienie post
ę
-
powania
Uchylenie statusu
ś
wiadka koronnego mo
ż
e mie
ć
charakter obligatoryjny
lub fakultatywny. Zgodnie z art. 10 pkt 1 u.
ś
.k. post
ę
powanie wobec
ś
wiadka
koronnego podejmuje si
ę
obligatoryjnie, gdy
ś
wiadek ten w toku post
ę
powa-
nia:
1) zeznał nieprawd
ę
lub zataił prawd
ę
co do istotnych okoliczno
ś
ci sprawy
albo odmówił zezna
ń
przed s
ą
dem,
2) popełnił nowe przest
ę
pstwo lub przest
ę
pstwo skarbowe, działaj
ą
c w zor-
ganizowanej grupie albo zwi
ą
zku maj
ą
cych na celu popełnienie przest
ę
p-
stwa lub przest
ę
pstwa skarbowego,
3) zataił maj
ą
tek swój lub znany mu maj
ą
tek pozostałych sprawców prze-
st
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skarbowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1
pkt 1 lit. b u.
ś
.k.
Obligatoryjne podj
ę
cie post
ę
powania nast
ę
puje tak
ż
e wówczas, gdy okazało
si
ę
, i
ż
nadano status
ś
wiadka koronnego podejrzanemu, w stosunku do któ-
rego wył
ą
czone jest stosowanie przepisów o
ś
wiadku koronnym na podsta-
wie art. 4 u.
ś
.k.
Ratio legis przesłanki, o któr
ą
statuuje powołany wy
ż
ej art. 10 pkt 1 ust. 3
u.
ś
.k., stanowi zwi
ę
kszenie rygoryzmu w stosunku do
ś
wiadka koronnego,
na którym ci
ąż
y dodatkowy obowi
ą
zek w postaci ujawnienia informacji nie
tylko na temat swojego maj
ą
tku, ale tak
ż
e na temat maj
ą
tku innych prze-
st
ę
pców. Taki zabieg ma z jednej strony prowadzi
ć
do szerszego pozbawia-
nia korzy
ś
ci maj
ą
tkowych uzyskanych w sposób nielegalny, a z drugiej jesz-
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
104
cze bardziej uwiarygodni
ć
ś
wiadka koronnego, który ujawniaj
ą
c takie infor-
macje, niejako potwierdza swoje intencje, a tym samym staje si
ę
wiarygod-
niejszym
ź
ródłem dowodowym.
Zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy o
ś
wiadku koronnym mo
ż
na podj
ąć
za-
wieszone post
ę
powanie, je
ż
eli
ś
wiadek koronny popełnił nowe przest
ę
pstwo
umy
ś
lne lub umy
ś
lne przest
ę
pstwo skarbowe, albo nie wykonał w oznaczo-
nym przez s
ą
d terminie lub w oznaczony sposób zobowi
ą
zania do napra-
wienia szkody lub zwrotu korzy
ś
ci uzyskanych z przest
ę
pstwa. Na postano-
wienie s
ą
du o podj
ę
ciu zawieszonego post
ę
powania
ś
wiadkowi koronnemu
przysługuje za
ż
alenia do s
ą
du okr
ę
gowego wła
ś
ciwego dla miejsca prowa-
dzenia post
ę
powania przygotowawczego.
W przypadku niewypełnienia zobowi
ą
za
ń
wynikaj
ą
cych z zapisów ustawy
o
ś
wiadku koronnym art. 11 u.
ś
.k. okre
ś
la dodatkowe podstawy wznowienia
prawomocnie umorzonego – na podstawie tej ustawy – post
ę
powania przy-
gotowawczego. Post
ę
powanie wznawia si
ę
(obligatoryjnie)
23
lub mo
ż
na
wznowi
ć
(fakultatywnie)
24
w ci
ą
gu 5 lat od uprawomocnienia si
ę
postano-
wienia o umorzeniu post
ę
powania na podstawie art. 9 ust. 2 u.
ś
.k. Obecnie
ś
wiadek koronny musi mie
ć
ś
wiadomo
ść
,
ż
e wznowienie post
ę
powania
w stosunku do niego mo
ż
e nast
ą
pi
ć
nawet do 5 lat od uprawomocnienia si
ę
postanowienia o umorzeniu post
ę
powania, je
ś
li w tym czasie popełni nowe
przest
ę
pstwo lub przest
ę
pstwo skarbowe b
ą
d
ź
ujawnione zostan
ą
inne oko-
liczno
ś
ci pozostaj
ą
ce w zwi
ą
zku z uzyskaniem przez niego tego statusu.
Wydłu
ż
enie tego okresu z roku (przewidzianego w pierwotnej regulacji) do
okresu 5 lat jest wi
ę
c kolejnym obostrzeniem i swego rodzaju weryfikacj
ą
rzeczywistych pobudek kieruj
ą
cych osob
ą
, która uzyskała status
ś
wiadka
koronnego.
V. Zakres i formy pomocy
ś
wiadkom koronnym
Sama realizacja zada
ń
zwi
ą
zanych z ochron
ą
ś
wiadków i ich rodzin na-
str
ę
cza wiele bardzo istotnych problemów prawnych, logistycznych i organi-
zacyjnych, których prawna regulacja była swego rodzaju novum. O koniecz-
no
ś
ci wypracowania tego rodzaju rozwi
ą
za
ń
prawnych nikogo nie trzeba
przekonywa
ć
. Pa
ń
stwo, godz
ą
c si
ę
na wprowadzenie instytucji
ś
wiadka ko-
ronnego, przyj
ę
ło jednocze
ś
nie na siebie zobowi
ą
zanie do zapewnienia
23
Je
ś
li
ś
wiadek koronny popełnił nowe przest
ę
pstwo, działaj
ą
c w zorganizowanej grupie albo
zwi
ą
zku maj
ą
cych na celu popełnienie przest
ę
pstwa lub przest
ę
pstwa skarbowego, lub zo-
stały ujawnione okoliczno
ś
ci uniemo
ż
liwiaj
ą
ce nadanie mu statusu
ś
wiadka koronnego, nie-
zale
ż
nie od zwyczajnych podstaw wznowienia post
ę
powania przygotowawczego (art. 11
ust. 1 u.
ś
.k.).
24
Je
ś
li
ś
wiadek koronny popełnił nowe przest
ę
pstwo umy
ś
lne lub umy
ś
lne przest
ę
pstwo skar-
bowe albo nie wykonał obowi
ą
zku naprawienia szkody (art. 11 ust. 2 u.
ś
.k.).
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
105
bezpiecze
ń
stwa skruszonym przest
ę
pcom i ich rodzinom. Poza samym za-
pewnieniem fizycznego bezpiecze
ń
stwa nale
ż
y
ś
wiadkowi zapewni
ć
mate-
rialne podstawy dalszego
ż
ycia, zadba
ć
o jego zdrowie, wykształcenie dzie-
ci, zatarcie
ś
ladów przeszło
ś
ci. Innymi słowy, system ochrony jest realn
ą
gwarancj
ą
skuteczno
ś
ci ustawy o
ś
wiadku koronnym, wzmocnion
ą
tzw. zu-
pełnym zakazem dowodowym, tj. zakazem podejmowania jakichkolwiek
czynno
ś
ci dowodowych, które mogłyby zmierza
ć
do ujawnienia okoliczno
ś
ci
udzielenia ochrony osobistej i pomocy
ś
wiadkowi koronnemu lub osobie mu
najbli
ż
szej, np. ustalania ich nowej to
ż
samo
ś
ci. miejsca pobytu itp.
25
. Do-
dajmy, i
ż
najwa
ż
niejsz
ą
zach
ę
t
ą
do zostania
ś
wiadkiem koronnym jest za-
zwyczaj unikni
ę
cie odpowiedzialno
ś
ci karnej, a na tym najbardziej zale
ż
y
osobom wybieraj
ą
cym takie rozwi
ą
zanie.
Pierwszym aktem prawnym odnosz
ą
cym si
ę
do kwestii zwi
ą
zanych
z ochron
ą
ś
wiadka i jego najbli
ż
szych było rozporz
ą
dzenie Rady Ministrów
z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych warunków, zakresu i spo-
sobu udzielania oraz cofania ochrony i pomocy
ś
wiadkom koronnym i innym
osobom
26
. Po ponad 8 latach do
ś
wiadcze
ń
w realizacji tych zło
ż
onych
i kosztownych przedsi
ę
wzi
ęć
, a tak
ż
e na podstawie oceny dotychczasowych
rozwi
ą
za
ń
zawartych w rozporz
ą
dzeniu, przyj
ę
to nowe przepisy zawarte
w rozporz
ą
dzeniu Rady Ministrów z dnia 18 pa
ź
dziernika 2006 r. w sprawie
udzielania ochrony i pomocy
ś
wiadkom koronnym i innym uprawnionym oso-
bom
27
.
Organem wła
ś
ciwym do wykonywania postanowie
ń
o zastosowaniu
ochrony b
ą
d
ź
pomocy
ś
wiadkom koronnym i ich rodzinom jest Komendant
Główny Policji. W zakresie wykonywania ochrony wobec osób przebywaj
ą
-
cych w zakładach karnych lub aresztach
ś
ledczych jest Dyrektor Generalny
Słu
ż
by Wi
ę
ziennej.
Na podstawie przytoczonych powy
ż
ej przepisów
ś
wiadkowi koronnemu
lub jego rodzinie przysługuj
ą
ró
ż
ne wymienione formy ochrony osobistej
i pomocy. Je
ś
li chodzi o ochron
ę
osobist
ą
, to polega ona na stałej obecno
ś
ci
policjantów w pobli
ż
u osoby chronionej albo dostosowaniu przez Dyrektora
Generalnego Słu
ż
by Wi
ę
ziennej warunków tymczasowego aresztowania lub
odbywania kary pozbawienia wolno
ś
ci do wymogów zapewniaj
ą
cych osobie
chronionej osobistego bezpiecze
ń
stwa w areszcie
ś
ledczym lub zakładzie
karnym. Mo
ż
e tak
ż
e wchodzi
ć
tu w gr
ę
czasowa obecno
ść
policjanta lub
policjantów w pobli
ż
u osoby chronionej, czasowa obserwacja osoby chro-
nionej i otoczenia, w którym przebywa, wskazywanie osobie chronionej bez-
piecznego miejsca przebywania oraz czasu i sposobu przemieszczania si
ę
.
25
Na temat zakazów dowodowych w tym przedmiocie – zob. A. B a j, Zakazy dowodowe doty-
cz
ą
ce
ś
wiadka koronnego, Prokuratura i Prawo 2008, nr 1, s. 111 i nast.
26
Dz. U. z 1998 r., Nr 165, poz. 1196.
27
Dz. U. z 2006 r., Nr 201, poz. 1480.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
106
Przewiduje si
ę
równie
ż
okre
ś
lanie zakresu, warunków i sposobu kontakto-
wania si
ę
osoby chronionej z innymi osobami.
W przypadku konieczno
ś
ci zapewnienia długotrwałej ochrony lub stwier-
dzenia,
ż
e ochrona osobista nie wystarczy do skutecznego przeciwdziałania
zagro
ż
eniu
ż
ycia lub zdrowia osoby chronionej,
ś
wiadkowi koronnemu mo
ż
e
by
ć
udzielona pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu. Ten rodzaj pomocy
polega na podejmowaniu przedsi
ę
wzi
ęć
o charakterze organizacyjnym lub
finansowym, umo
ż
liwiaj
ą
cych osobie chronionej pobyt w miejscu innym ni
ż
dotychczasowe. W szczególno
ś
ci przedsi
ę
wzi
ę
cia te mog
ą
polega
ć
na: udo-
st
ę
pnieniu tymczasowego lokalu mieszkalnego, zapewniaj
ą
cego podstawo-
we potrzeby bytowe, pomocy w wynaj
ę
ciu lub zakupie mieszkania, pomocy
w przeprowadzce lub zagospodarowaniu, pomocy w umieszczeniu dziecka
w szkole, przedszkolu lub
ż
łobku. Mog
ą
by
ć
równie
ż
podejmowane czynno-
ś
ci niezb
ę
dne w celu: ochrony mieszkania i mienia pozostawionych w po-
przednim miejscu pobytu, roztoczenia opieki nad pozostawion
ą
osob
ą
nie-
doł
ęż
n
ą
lub chor
ą
, któr
ą
osoba chroniona si
ę
opiekowała, oraz załatwienia
innych niezb
ę
dnych spraw
ż
yciowych zwi
ą
zanych z miejscem pobytu. Nale-
ż
y jednak podkre
ś
li
ć
, i
ż
osoba chroniona ma obowi
ą
zek pokrywania ze
ś
rod-
ków uzyskanych w ramach pomocy finansowej kosztów u
ż
ytkowania lokalu
mieszkalnego i szkód przez ni
ą
wyrz
ą
dzonych w lokalu.
Je
ś
li nie ma mo
ż
liwo
ś
ci zapewnienia
ś
wiadkowi koronnemu i jego najbli
ż
-
szym
ś
wiadcze
ń
opieki zdrowotnej w ramach powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego, osobom tym mo
ż
e by
ć
przyznana pomoc finansowa na pokry-
cie kosztów uzyskania
ś
wiadcze
ń
opieki zdrowotnej. Komendant Główny
Policji mo
ż
e wskazywa
ć
lekarzy i placówki medyczne, od których osoba
chroniona powinna uzyskiwa
ć
ś
wiadczenia opieki zdrowotnej, a osoba chro-
niona obowi
ą
zana jest stosowa
ć
si
ę
do warunków korzystania z tej pomocy.
Specyficzn
ą
form
ą
pomocy medycznej jest pomoc polegaj
ą
ca na przepro-
wadzeniu zabiegu chirurgicznego usuwaj
ą
cego charakterystyczne elementy
wygl
ą
du lub operacji plastycznej. Udzielana jest ona, gdy jest niezb
ę
dna
w celu zapewnienia bezpiecze
ń
stwa osobie chronionej i pozwoli na istotn
ą
zmian
ę
wygl
ą
du tej osoby.
Kolejn
ą
istotn
ą
forma pomocy jest pomoc w zakresie zmiany miejsca za-
trudnienia. Mo
ż
e ona by
ć
udzielona, gdy zagro
ż
enie dla
ż
ycia i zdrowia oso-
by chronionej jest zwi
ą
zane z dotychczasowym miejscem zatrudnienia oraz
w razie konieczno
ś
ci zapewnienia
ź
ródła utrzymania osobie chronionej, któ-
ra zmieniła miejsce pobytu.
W zakresie zmiany miejsca zatrudnienia udzielona pomoc mo
ż
e polega
ć
na uzyskiwaniu i przekazywaniu informacji o mo
ż
liwo
ś
ciach zatrudnienia,
czyli swoistym po
ś
rednictwie pracy oraz na umo
ż
liwieniu uzyskania nowych
kwalifikacji lub podniesienia poziomu wykształcenia. Poza ewentualnym
wsparciem finansowym zwi
ą
zanym z pokryciem kosztów
ś
wiadcze
ń
zdro-
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
107
wotnych
ś
wiadek koronny mo
ż
e te
ż
uzyska
ć
pomoc finansow
ą
. Mo
ż
e ona
by
ć
przyznana w razie niemo
ż
no
ś
ci zatrudnienia
ś
wiadka koronnego lub
osoby dla niego najbli
ż
szej oraz zagro
ż
enia dla
ż
ycia i zdrowia
ś
wiadka ko-
ronnego, jakie mo
ż
e si
ę
wi
ą
za
ć
z podj
ę
ciem przez niego pracy. Pomoc ta
powinna by
ć
w szczególno
ś
ci przeznaczona na pokrycie kosztów utrzymania.
Pomoc finansowa mo
ż
e by
ć
przyznana w zasadzie do wysoko
ś
ci prze-
ci
ę
tnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale ogłaszanego przez Prezesa
ZUS-u, a osobom małoletnim do 50% tej kwoty. Wypłata tej pomocy nast
ę
-
puje w gotówce za pokwitowaniem, przekazem, przelewem lub w inny spo-
sób uzgodniony z osob
ą
chronion
ą
.
Ś
rodowisko przest
ę
pcze nigdy nie ukrywało pogardy i nienawi
ś
ci dla
ś
wiadków koronnych, o czym
ś
wiadczy chocia
ż
by zachowanie oskar
ż
onych
podczas rozpraw z ich udziałem. Niejednokrotnie padaj
ą
tam jawne gro
ź
by
zarówno wobec samych
ś
wiadków, jak i ich najbli
ż
szych. Tote
ż
w razie za-
gro
ż
enia dla
ż
ycia lub zdrowia
ś
wiadka koronnego lub osoby dla niego naj-
bli
ż
szej konieczne staje si
ę
udzielenie pomocy w zakresie wydania nowych
dokumentów. W szczególnie uzasadnionych wypadkach wymienionym oso-
bom mo
ż
na wyda
ć
dokumenty umo
ż
liwiaj
ą
ce u
ż
ywanie innych ni
ż
własne
danych osobowych, w tym uprawniaj
ą
ce do przekroczenia granicy pa
ń
stwo-
wej. Wydanie takich dokumentów mo
ż
e nast
ą
pi
ć
równie
ż
wtedy, gdy inne
formy ochrony lub pomocy nie s
ą
wystarczaj
ą
ce dla zapewnienia bezpie-
cze
ń
stwa osoby chronionej, gdy ochrona lub pomoc b
ę
d
ą
miały charakter
długotrwały
28
.
Dokumenty umo
ż
liwiaj
ą
ce u
ż
ywanie innych ni
ż
własne danych osobo-
wych, uprawniaj
ą
ce do przekroczenia granicy pa
ń
stwowej, mog
ą
by
ć
ponad-
to wydane, je
ż
eli ze wzgl
ę
du na rodzaj zagro
ż
enia opuszczenie terytorium
kraju przez osob
ę
chronion
ą
jest niezb
ę
dne dla zapewnienia skutecznej
ochrony, wyjazd osoby chronionej jest niezb
ę
dny ze szczególnie wa
ż
nych
wzgl
ę
dów osobistych, jak równie
ż
wówczas, gdy wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa
wymagaj
ą
posługiwania si
ę
takimi dokumentami w kraju.
Szczególnie istotnym elementem ochrony jest zapewnienie
ś
wiadkowi ko-
ronnemu bezpiecze
ń
stwa podczas dojazdu do miejsca wykonywania czyn-
no
ś
ci procesowych i w trakcie ich trwania. Wi
ąż
e si
ę
to tak
ż
e z zapewnie-
niem bezpiecze
ń
stwa na sali rozpraw w wyniku odpowiedniego ich wyposa-
ż
enia. Na marginesie nale
ż
y jednak zauwa
ż
y
ć
, i
ż
czynnikiem zwi
ę
kszaj
ą
cym
bezpiecze
ń
stwo
ś
wiadków koronnych, a jednocze
ś
nie zmniejszaj
ą
cym kosz-
ty ochrony, staj
ą
si
ę
stosowane coraz cz
ęś
ciej przesłuchania na odległo
ść
28
Zob. w tej kwestii Z. W r o n a, Ochrona
ś
wiadka koronnego a administracyjnoprawna sytu-
acja osoby, (w:) Zasady procesu karnego wobec wyzwa
ń
współczesno
ś
ci. Ksi
ę
ga ku czci
profesora Stanisława Waltosia, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 2000, s. 429
i nast.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
108
przy zastosowaniu urz
ą
dze
ń
audiowizualnych, któr
ą
to form
ę
przesłuchania
s
ą
dy stosuj
ą
na podstawie przepisu art. 177 § 1a k.p.k.
29
.
Przedstawione formy ochrony i pomocy to ramy post
ę
powania policjan-
tów sprawuj
ą
cych bezpo
ś
redni
ą
ochron
ę
. S
ą
one wypełnione codziennym
kontaktami z osobami chronionymi, rozwi
ą
zywaniem ich najró
ż
niejszych
problemów natury ekonomicznej, socjalnej, psychologicznej
30
i zdrowotnej.
VI. Wyniki bada
ń
praktyki
Z bada
ń
ankietowych przeprowadzonych w
ś
ród policjantów i prokurato-
rów wyłaniaj
ą
si
ę
charakterystyczne cechy polskiej zorganizowanej grupy
przest
ę
pczej. Otó
ż
33% respondentów – policjantów wskazywało na jej hie-
rarchiczno
ść
, przy wskazaniach na t
ę
cech
ę
11% prokuratorów, 28% poli-
cjantów i 26% prokuratorów wskazywało na brutalno
ść
, 28% policjantów
i 23% prokuratorów na bezwzgl
ę
dno
ść
, 26% policjantów na hermetyczno
ść
,
przy wskazaniu na te cech
ę
tylko przez 2% prokuratorów, wreszcie 14%
policjantów przy a
ż
40% wskaza
ń
prokuratorów (!) wymieniało powi
ą
zania
z legalnymi strukturami pa
ń
stwa. Inne z wymienionych cech to nieprzewidy-
walno
ść
, zajmowanie si
ę
przez członków grup wszystkim, co przynosi zysk,
gdy
ż
grupy te nie s
ą
, poza nielicznymi wyj
ą
tkami,
ś
ci
ś
le wyspecjalizowane
w jakiej
ś
konkretnej działalno
ś
ci
31
. W zakresie ocen nowych
ś
rodków praw-
nych pomocnych w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej wskazywano
za
ś
na znaczn
ą
skuteczno
ść
instytucji
ś
wiadka koronnego i przesyłki nie-
jawnie nadzorowanej
32
.
Najbardziej interesuj
ą
ce s
ą
wszak
ż
e dotychczasowe efekty procesowe
stosowania instytucji
ś
wiadka koronnego. Według informacji prasowej Mini-
sterstwa Sprawiedliwo
ś
ci z dnia 31 sierpnia 2006 r., zatytułowanej „Stoso-
wanie instytucji
ś
wiadka koronnego w okresie od dnia 1 wrze
ś
nia 1998 r. do
dnia 14 lipca 2006 r.
33
, w okresie tym „w
ś
ledztwach prowadzonych przez
prokuratorów zostało dopuszczonych do składania zezna
ń
w charakterze
ś
wiadka koronnego 87 osób. W oparciu o zeznania i wyja
ś
nienia
ś
wiadków
koronnych ujawniono 9213 przest
ę
pstw i postawiono zarzuty 3096 osobom.
29
Wylicza si
ę
, i
ż
koszt wideotransmisji w przypadku przesłuchania trwaj
ą
cego 3 godziny na
terenie kraju wynosi około 65 zł, z zagranicy za
ś
– około 800 zł. Zob. w tej kwestii J. Ł y
ż
-
w i
ń
s k i, Odst
ę
pstwa od zasady jawno
ś
ci rozprawy w
ś
wietle ustawy o
ś
wiadku koronnym,
(w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terro-
ryzm…, s. 451–452.
30
Wskazuje na nie zwłaszcza B. H o ł y s t, Psychologia kryminalistyczna, Wydawnictwa Praw-
nicze LexisNexis, Warszawa 2006, s. 1273.
31
Szerzej na ten temat – zob. Z. R a u, Cechy polskiej zorganizowanej grupy przest
ę
pczej,
Prokurator 2002, nr 1, s. 61 i nast.
32
Z. R a u, Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana w Polsce…, s. 383.
33
Informacja ta została opublikowana na stronie internetowej MS (www.ms.gov.pl).
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
109
Post
ę
powania zako
ń
czono skierowaniem aktu oskar
ż
enia wobec 2295 osób
w 320 sprawach. Wobec 1196 oskar
ż
onych na podstawie wyja
ś
nie
ń
i ze-
zna
ń
ś
wiadka koronnego s
ą
dy wydały prawomocne wyroki skazuj
ą
ce. Insty-
tucja
ś
wiadka koronnego przyczyniła si
ę
równie
ż
do zabezpieczenie mienia
znacznej warto
ś
ci. W toku post
ę
powa
ń
prowadzonych z wykorzystaniem
dowodu z zezna
ń
ś
wiadka koronnego zabezpieczono maj
ą
tek w kwocie
9 804 156 zł. Wobec 30 osób rozpocz
ę
to procedur
ę
zmierzaj
ą
c
ą
do dopusz-
czenia ich do składania zezna
ń
w charakterze
ś
wiadka koronnego, ale
z powodu zaistnienia przesłanek negatywnych odst
ą
piono od dalszego pro-
cesowania”.
Istotnym rozszerzeniem tej informacji s
ą
kompleksowe dane na temat do-
tychczasowej efektywno
ś
ci omawianej instytucji uzyskane przez autora
w Centralnym Biurze
Ś
ledczym Komendy Głównej Policji w 2007 r. Przy-
toczmy zatem najistotniejsze wnioski wynikaj
ą
ce z przeprowadzonej w tym
zakresie analizy.
Po pierwsze, uzyskane dane pozwalaj
ą
na okre
ś
lenie przeci
ę
tnej struktu-
ry zorganizowanej grupy przest
ę
pczej. Okazało si
ę
,
ż
e jej najliczniejsza gru-
p
ę
stanowi
ą
członkowie, zwani potocznie „
ż
ołnierzami” (84,51%). Kapitano-
wie (
ś
rednia kadra kierownicza) oscyluj
ą
w granicach 11,27%, ksi
ę
gowi
(specjali
ś
ci od spraw finansowych) – 1,41%, za
ś
jej kierownictwo, stanowi
ą
-
ce „praw
ą
r
ę
k
ę
bossa” – 2,82%.
Po drugie, badania dotycz
ą
ce wieku wykazały,
ż
e ponad połow
ę
badanej
grupy
ś
wiadków koronnych (57,14%) stanowiły osoby, które przekroczyły 30
rok
ż
ycia, a nie uko
ń
czyły lat 40. Kolejny przedział czasowy stanowi
ą
ś
wiad-
kowie pomi
ę
dzy 40 a 50 rokiem
ż
ycia (31,86%). Trzeci
ą
, zdecydowanie
mniej liczn
ą
grup
ę
, stanowili
ś
wiadkowie koronni plasuj
ą
cy si
ę
w grupie wie-
kowej pomi
ę
dzy 20 a 30 rokiem
ż
ycia (8,57%). Zdecydowanie najmniejsz
ą
grup
ę
stanowiły osoby, które przekroczyły 50 rok
ż
ycia (2,86%).
Po trzecie, z uzyskanych danych wynika, i
ż
dzi
ę
ki zeznaniom
ś
wiadków
koronnych przedstawiono 109 zarzutów o kierowanie grup
ą
przest
ę
pcz
ą
,
1677 o członkostwo takiej grupy, 105 o zabójstwo, kolejnych 314 – o doko-
nanie przest
ę
pstw przeciwko
ż
yciu i zdrowiu. W pozostałych kategoriach
przest
ę
pstw dominuj
ą
zarzuty dotycz
ą
ce kradzie
ż
y – w tym kradzie
ż
y
z włamaniem (2190), przest
ę
pstw narkotykowych (1457), rozbojów i wymu-
sze
ń
rozbójniczych (1207), przest
ę
pstw gospodarczych (769), u
ż
ywanie
materiałów i urz
ą
dze
ń
wybuchowych (463), oraz fałszerstw
ś
rodków płatni-
czych i dokumentów (605) i porwa
ń
dla okupu (121)
34
.
Do interesuj
ą
cych wniosków prowadza te
ż
wyniki bada
ń
dotycz
ą
ce wy-
kształcenia
ś
wiadków koronnych przed obj
ę
ciem ich programem ochrony.
34
Szeroko na temat tego procederu – zob. J. K a r c z m a r e k, M. K i e r s z k a, Porwania dla
okupu, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2008.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
110
Otó
ż
najliczniej reprezentowan
ą
grup
ą
były osoby z wykształceniem zawo-
dowym (46,15%). Kolejne dwie zbli
ż
one do siebie procentowo grupy stano-
wili
ś
wiadkowie z wykształceniem podstawowym (26,92%) oraz wykształce-
niem
ś
rednim (25,64%). Tylko 1,28% badanej populacji stanowiły osoby
z wykształceniem wy
ż
szym. Po skonfrontowaniu tych danych z wykształce-
niem respondentów po zako
ń
czeniu programu ochrony okazało si
ę
, i
ż
zmniejszyły si
ę
grupy osób z wykształceniem podstawowym (21,79%) i za-
wodowym (42,3%) na rzecz grup z wykształceniem
ś
rednim (26,92) i wy
ż
-
szym – tu wzrost był najwi
ę
kszy (8,97%).
Proporcje te pozwalaj
ą
pozytywnie oceni
ć
skuteczno
ść
oddziaływa
ń
re-
socjalizacyjnych podejmowanych w ramach realizacji programów ochrony.
Trzeba bowiem zaznaczy
ć
, i
ż
w przewa
ż
aj
ą
cej liczbie do programu trafiaj
ą
ś
rednio inteligentni przest
ę
pcy, traktuj
ą
cy okres bycia w nim jedynie jako
etap w swoim
ż
yciu, który musz
ą
przej
ść
; nie zastanawiaj
ą
si
ę
oni nad zmia-
n
ą
trybu
ż
ycia, nie my
ś
l
ą
w ogóle o resocjalizacji. Sporadycznie zdarzaj
ą
si
ę
osoby inteligentne, z góry wiedz
ą
ce, co chc
ą
osi
ą
gn
ąć
i staraj
ą
ce si
ę
mak-
symalnie wykorzysta
ć
zaistniałe okoliczno
ś
ci. Tak wi
ę
c w zale
ż
no
ś
ci od sa-
mozaparcia
ś
wiadków koronnych, wsparcia rodziny, silnej woli poprawy swo-
jego
ż
ycia i skorzystania z dobrodziejstwa ustawy, a tak
ż
e mo
ż
liwo
ś
ci inte-
lektualnych, kontynuuj
ą
oni nauk
ę
na ró
ż
nych szczeblach, ko
ń
cz
ą
studia,
rozpoczynaj
ą
prac
ę
, zakładaj
ą
rodziny i normalnie funkcjonuj
ą
w społecze
ń
-
stwie
35
.
Z do
ś
wiadcze
ń
funkcjonariuszy policji zajmuj
ą
cych si
ę
ochron
ą
ś
wiadków
koronnych wynika ponadto,
ż
e w pierwszym okresie ochrony osoby chronio-
ne do
ść
ś
ci
ś
le stosuj
ą
si
ę
do zasad i zalece
ń
okre
ś
lonych w programie
ochrony. Z czasem jednak rozpoczynaj
ą
starania o poszerzenie otrzymywa-
nej pomocy, szczególnie finansowej. Przyzwyczajeni do poziomu
ż
ycia osi
ą
-
ganego dzi
ę
ki nielegalnym dochodom, z trudno
ś
ci
ą
dostosowuj
ą
si
ę
do po-
ziomu socjalnego wyznaczonego przez obowi
ą
zuj
ą
ce przepisy
36
.
Z bada
ń
ś
wiadków koronnych przeprowadzonych w 2009 r. przez
Z. Rau
37
wynika m.in.,
ż
e szefowie grup przest
ę
pczych maj
ą
wpływ na lokal-
ny szczebel władzy: burmistrzów i wójtów. Blisko połowa oceniła go jako
bardzo du
ż
y lub du
ż
y. Na dalszych miejscach
ś
wiadkowie koronni wskazy-
wali na łapówkarzy w
ś
ród celników i pracowników banków. Wi
ę
cej ni
ż
co
35
Bli
ż
ej w tej kwestii zob. P. M a j e w s k i, Kilka uwag na temat praktyki stosowania
ś
wiadka
koronnego, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek ko-
ronny, terroryzm…, s. 453 i nast.
36
Szerzej na ten temat zob. W. M
ą
d r z e j o w s k i, Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana. System
zwalczania, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 128–129.
37
Bli
ż
sz
ą
relacj
ę
na temat wyników tych bada
ń
zawieraj
ą
artykuły G. Z a w a d k i („
Ś
wiadkowie
koronni: jak kupi
ć
ludzi władzy” oraz „Polskie gangi oczami koronnych”), jak równie
ż
Jej roz-
mowa ze Z. R a u, Mieszka
ń
czy willi z basenem policja skruszonym przest
ę
pcom nie kupu-
je, „Rzeczpospolita” z dnia 5 sierpnia 2009 r., nr 182, s. 1 oraz A4 i A5.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
111
trzeci odpowiedział,
ż
e spotkał skorumpowanych przedstawicieli władzy:
posłów, senatorów, wojewodów i ministrów. W porównaniu jednak do wyni-
ków bada
ń
uzyskanych w 2001 r.
38
widoczny jest spadek (o około 20%)
wskaza
ń
na korupcyjne wpływy przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej na samo-
rz
ą
dy oraz na wy
ż
szy szczebel władzy i administracji pa
ń
stwowej. A
ż
93%
ś
wiadków koronnych potwierdziło,
ż
e grupy przest
ę
pcze maj
ą
swoich zaufa-
nych konsultantów
39
. Zdaniem 72% badanych s
ą
to głównie adwokaci. Po-
nad połowa respondentów wskazywała na przedstawicieli organów
ś
cigania,
a co pi
ą
ty z nich – na wy
ż
szych urz
ę
dników pa
ń
stwowych.
A
ż
85% respondentów twierdziło,
ż
e ich grupa miała na swoich usługach
skorumpowanego policjanta, co jednak oznacza 11% spadek w porównaniu
z wynikami bada
ń
uzyskanymi przez Z. Rau w 2001 r. Ponad połowa bada-
nych
ś
wiadków koronnych twierdziła,
ż
e na „drug
ą
stron
ę
barykady” zapro-
wadziła ich ch
ęć
zerwania ze
ś
wiatem przest
ę
pczym i troska o rodzin
ę
.
Z drugiej jednak strony nale
ż
y zauwa
ż
y
ć
, i
ż
ż
aden ze
ś
wiadków nie zgłosił
si
ę
na policj
ę
sam, a decyzja o współpracy – powodowana głownie strachem
(na wielu z nich grupa wydała wyrok
ś
mierci) i ch
ę
ci
ą
ucieczki przed kar
ą
–
podejmowana była dopiero po zatrzymaniu. Ankietowani nie wyra
ż
ali raczej
obawy zemsty zdradzonych liderów
ś
wiata przest
ę
pczego. Najbardziej do-
kucza im za
ś
niepewno
ść
, czy poradz
ą
sobie w nowym
ż
yciu. Aktualnie trzy
czwarte respondentów pozytywnie oceniło instytucj
ę
ś
wiadka koronnego.
VII. Próba podsumowania
Na gruncie polskiego porz
ą
dku prawnego instytucja
ś
wiadka koronnego
nie pozostaje w sprzeczno
ś
ci z konstytucyjnymi zasadami: proporcjonalno-
ś
ci, równo
ś
ci wobec prawa, prawa do s
ą
du, prawa do obrony i prawa do
rzetelnego procesu
40
. Dodajmy, i
ż
podobne rozwi
ą
zania przyj
ę
te w art. 60
§ 3 i 4 obowi
ą
zuj
ą
cego k.k.
41
równie
ż
nie zostały zakwestionowane jako
sprzeczne z Konstytucj
ą
.
38
Szczegółow
ą
relacj
ę
na temat pierwszych bada
ń
przeprowadzonych w
ś
ród
ś
wiadków ko-
ronnych Z. R a u zawarł w monografii: Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana…, s. 205 i nast.
39
Szerzej na temat konsultantów w zorganizowanych grupach przest
ę
pczych pisze Z. R a u,
Ś
wiadek koronny jako instytucja dowodowa…, s. 323 i nast.
40
Szeroko i przekonywuj
ą
co argumentuje to L. K. P a p r z y c k i, Instytucja
ś
wiadka koronnego
i
ś
wiadka incognito w
ś
wietle Konstytucji RP i Europejskiej konwencji praw człowieka, Pale-
stra 2008, nr 5–6, s. 23 i nast. Zob. tak
ż
e B. N i t a , Ustawa o
ś
wiadku koronnym w
ś
wietle
postanowie
ń
konstytucyjnych, Palestra 2002, nr 3–4, s. 14 i nast.
41
Zob. przypis 3. Istotne niedostatki obu tych przepisów ł
ą
cz
ą
si
ę
z tym, i
ż
art. 60 § 3 k.k.
zapewnia oskar
ż
onemu obligatoryjne nadzwyczajne złagodzenie kary, ale nie uzale
ż
nia te-
go przywileju – tak jak to czyni art. 60 § 4 k.k. – od ujawnienia okoliczno
ś
ci nieznanych do-
tychczas organowi
ś
cigania. Ostateczny kres patologiom polegaj
ą
cym na ujawnianiu przez
oskar
ż
onych faktów ju
ż
znanych organom
ś
cigania i oczekiwaniu w zamian dobrodziejstwa
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
112
Dowód ze
ś
wiadka koronnego spełnia te
ż
standard rzetelnego procesu,
okre
ś
lony w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, przy zało
ż
eniu speł-
nienia w tym wzgl
ę
dzie okre
ś
lonych przesłanek. Zdaniem L. K. Paprzyckiego
s
ą
one nast
ę
puj
ą
ce: s
ą
d orzekaj
ą
cy w sprawie musi by
ć
w pełni
ś
wiadomy,
jakie korzy
ś
ci uzyskał
ś
wiadek koronny w zamian za składanie zezna
ń
;
oskar
ż
onemu i jego obro
ń
cy nale
ż
y zapewni
ć
mo
ż
liwo
ść
zadawania pyta
ń
ś
wiadkowi i podwa
ż
ania jego wiarygodno
ś
ci ze wzgl
ę
du na motywy, jakimi
kierował si
ę
, przyjmuj
ą
c rol
ę
ś
wiadka koronnego; s
ą
d powinien z nale
ż
yt
ą
ostro
ż
no
ś
ci
ą
ocenia
ć
zeznania takiego
ś
wiadka, daj
ą
c wyraz tej szczególnie
ostro
ż
nej ocenie w uzasadnieniu wyroku; dowód z zezna
ń
ś
wiadka nie mo
ż
e
stanowi
ć
jedynego dowodu, w oparciu o który dokonano skazania oskar
ż
o-
nego
42
.
Nale
ż
y te
ż
pami
ę
ta
ć
o generalnej regule dotycz
ą
cej posługiwania si
ę
do-
wodami niekonwencjonalnymi. Jak trafnie wskazuje S. Walto
ś
w rozwa
ż
a-
niach na temat uwarunkowa
ń
ustawowych regulacji dowodów niekonwen-
cjonalnych, posłu
ż
enie si
ę
takim dowodem powinno by
ć
dopuszczalne pod
warunkiem przestrzegania zasady subsydiarno
ś
ci: gdy inne
ś
rodki okazały
si
ę
bezskuteczne albo gdy zachodzi wysokie prawdopodobie
ń
stwo,
ż
e b
ę
d
ą
nieskuteczne lub nieprzydatne dla
ś
cigania karnego
43
.
Nawet pobie
ż
na analiza orzecznictwa s
ą
dów powszechnych prowadzi –
zdaniem L. K. Paprzyckiego – do wniosku, i
ż
dowód z zezna
ń
ś
wiadka ko-
ronnego jest w praktyce oceniany z nale
ż
yt
ą
ostro
ż
no
ś
ci
ą
, czemu s
ą
dy daj
ą
wyraz w uzasadnieniach wyroków z udziałem tego
ś
wiadka
44
. Podobne kon-
kluzje formułowano te
ż
wcze
ś
niej w oparciu o gł
ę
bsze analizy spraw s
ą
do-
wych dotycz
ą
cych przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej z udziałem
ś
wiadków
koronnych
45
.
nadzwyczajnego złagodzenia kary poło
ż
yła dopiero uchwała składu siedmiu s
ę
dziów SN
z dnia 29 pa
ź
dziernika 2004 r. (I KZP 24/04, OSNÓW 2004, nr 10, poz. 92). Szerzej na ten
temat – zob. C. K a m i
ń
s k i, Mały
ś
wiadek koronny, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.),
Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 311 i nast.
42
L. K. P a p r z y c k i, Instytucja
ś
wiadka koronnego…, op. cit., s. 35–36. Por. te
ż
B. G r o -
n o w s k a,
Ś
wiadek koronny i
ś
wiadek anonimowy – polskie rozwi
ą
zania prawne w kontek-
ś
cie europejskich standardów ochrony praw człowieka, (w:) Nowe prawo karne procesowe.
Ksi
ę
ga ku czci profesora Wiesława Daszkiewicza, T. N o w a k (red.), Pozna
ń
1999, s. 259–
260; oraz M. S z e w c z y k, Prawno-karne
ś
rodki zwalczaj
ą
ce przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
(w:) Nauka wobec przest
ę
pczo
ś
ci. Ksi
ę
ga ku czci Profesora Tadeusza Hanauska, Kraków
2001, s. 237–238; J. K. P a
ś
k i e w i c z, Wybrane zagadnienia instytucji
ś
wiadka koronnego
w
ś
wietle Konstytucji RP i Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Czasopismo Prawa Kar-
nego i Nauk Penalnych 2004, nr 1, s. 131.
43
S. W a l t o
ś
, Proces karny. Zarys systemu, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2009,
s. 409–410. Dzieło to zawiera te
ż
pełen wyka
ż
literatury w odniesieniu do prezentowanych
w niniejszym opracowaniu kwestii (s. 410 i nast.).
44
L. K. P a p r z y c k i, Instytucja
ś
wiadka koronnego…, op. cit., s. 30.
45
Zob. w szczególno
ś
ci H. P a w l a k, Ogólne uwagi dotycz
ą
ce sprawno
ś
ci post
ę
powania
w sprawach z udziałem
ś
wiadka koronnego, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
p-
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
113
Oceniaj
ą
c dotychczasowe efekty stosowania instytucji
ś
wiadka koronne-
go w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej, mo
ż
na powiedzie
ć
, i
ż
czarne scenariusze prezentowane przez mniej lub bardziej zagorzałych
przeciwników tej regulacji nie znalazły przeło
ż
enia na rzeczywisto
ść
, przed-
stawiciele za
ś
organów
ś
cigania i wymiaru sprawiedliwo
ś
ci jednoznacznie
podkre
ś
laj
ą
jej zalety
46
. Dzi
ę
ki tej instytucji mógł nast
ą
pi
ć
, nierealny dot
ą
d,
przełom w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej, jako
ż
e zeznania
ś
wiadków koronnych doprowadziły do rozbicia najwi
ę
kszych zorganizowa-
nych grup przest
ę
pczych. W
ś
ród jej wad wskazuje si
ę
na ogół powa
ż
ne
skutki finansowe dla bud
ż
etu pa
ń
stwa zwi
ą
zane z funkcjonowaniem progra-
mu ochrony
ś
wiadków
47
. Wydaje si
ę
jednak, i
ż
w stosunku do strat, jakie
ponosi Skarb Pa
ń
stwa w wyniku działalno
ś
ci zorganizowanych grup prze-
st
ę
pczych, koszty programu ochrony
ś
wiadków s
ą
stosunkowo niewielkie
48
.
Istotna jest natomiast kwestia prawidłowego stosowania przepisów usta-
wy o
ś
wiadku koronnym, który w zało
ż
eniu ma by
ć
rzetelnym współpracow-
nikiem pa
ń
stwa, gwarantuj
ą
cego mu bezkarno
ść
czynów, jakich si
ę
dopu-
ś
cił. Prawidłowo
ść
t
ę
mo
ż
e w szczególno
ś
ci zapewnia
ć
wyczulanie prokura-
torów i policjantów na wyj
ą
tkowy charakter tego unormowania prawnego,
które musi korelowa
ć
z wag
ą
sprawy i korzy
ś
ciami do osi
ą
gni
ę
cia przez wy-
miar sprawiedliwo
ś
ci. Instytucja
ś
wiadka koronnego powinna by
ć
bowiem
zastrze
ż
ona tylko dla osób dysponuj
ą
cych najwa
ż
niejszymi informacjami.
Konsekwentna selekcja powinna zatem eliminowa
ć
takie osoby, których
warto
ść
jako
ź
ródła dowodowego jest w
ą
tpliwa, upatruj
ą
ce w programie
ochrony sposobu na zabezpieczenie swojej egzystencji materialnej, abstra-
huj
ą
c od tego,
ż
e zarówno ci
ęż
ar gatunkowy zarzucanych kandydatowi na
ś
wiadka koronnego czynów zabronionych, jak i tych czynów zabronionych,
czo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 491 i nast.; G. W a s i
ń
s k i, Wybra-
ne aspekty…, op. cit., s. 691 i nast.; A. W e s o ł o w s k a, Korupcja w wymiarze sprawiedli-
wo
ś
ci – symptomy i kulisy, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizo-
wana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 707 i nast.; J. K o
ś
c i e r z y
ń
s k i,
Ś
wiadek koronny
w
ś
wietle nowych regulacji, Prokuratura i Prawo 2007, nr 4, s. 58 i nast.
46
Zob. zwłaszcza P. K o r b a l,
Ś
wiadek koronny – instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci zor-
ganizowanej. Kilka refleksji z praktyki oraz R. P i e c h u r a , Wokół problematyki materiału do-
wodowego w post
ę
powaniu ze
ś
wiadkiem koronnym, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.),
Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 335 i nast. oraz s. 501
i nast. W szczególno
ś
ci przekonywuj
ą
cych argumentów w tym wzgl
ę
dzie dostarcza synte-
tyczna oceny dotychczasowego funkcjonowania instytucji
ś
wiadka koronnego w Polsce do-
konana przez L. K a r d a s z y
ń
s k i e g o w opracowaniu:
Ś
wiadek koronny – 10 lat tradycji,
(w:) Praktyczne elementy zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej i terroryzmu. Nowo-
czesne technologie i praca operacyjna (pod red. L. K. P a p r z y c k i e g o i Z. R a u), Wydaw-
nictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2009, s. 459 i nast.
47
Por. E. G r u z a, Programy ochrony
ś
wiadka, Prokuratura i Prawo 1998, nr 2, s. 81 i nast.
48
Wskazuje na to m.in. nadinsp. P. Szczerbak, b. zast
ę
pca komendanta głównego Policji,
podkre
ś
laj
ą
c przy tym, i
ż
argumenty o tym,
ż
e podatników nie sta
ć
na finansowanie progra-
mu ochrony
ś
wiadków, s
ą
nadu
ż
yciem – P. P y t l a k o w s k i,
Ś
wiat według
ś
wiadka, s. 26.
E. W. Pływaczewski
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
114
co do których dostarcza on dowodów, b
ę
dzie pozostawa
ć
w gestii niezawi-
słego s
ą
du.
Niew
ą
tpliwie dyskusj
ę
na temat
ś
wiadka koronnego nale
ż
y prowadzi
ć
nadal z perspektywy europeizuj
ą
cego si
ę
prawa karnego. Jak słusznie
wskazuje J. C. Joerden, wprawdzie porz
ą
dki karnoprawne ci
ą
gle jeszcze
stanowi
ą
przede wszystkim element prawa krajowego, to jednak presja in-
ternacjonalizacji b
ą
d
ź
te
ż
przynajmniej europeizacji istotnych zr
ę
bów prawa
karnego stale si
ę
zwi
ę
ksza
49
. Pami
ę
ta
ć
jednak przy tym nale
ż
y,
ż
e instytucja
ś
wiadka koronnego jest narz
ę
dziem szczególnym, które mo
ż
e by
ć
u
ż
yte
wobec najpowa
ż
niejszych kategorii przest
ę
pstw, szczególnie za
ś
wobec
zorganizowanej przest
ę
pczo
ś
ci i przest
ę
pstw o charakterze terrorystycznym.
Mimo niew
ą
tpliwych walorów przydatno
ś
ci instytucja
ś
wiadka koronnego
budziła i zapewne nadal b
ę
dzie budzi
ć
w
ą
tpliwo
ś
ci w aspekcie ocen etycz-
nych, zarówno z punktu widzenia oceny post
ę
powania samego sprawcy, jak
i w wymiarze zapewnianych mu przez pa
ń
stwo gwarancji.
Ś
wiadek koronny
nie tylko staje si
ę
zdrajc
ą
swego
ś
rodowiska, ale przede wszystkim przyjmu-
je niezwykle niebezpieczn
ą
rol
ę
denuncjatora. Zrywa on niepisan
ą
, lecz na
ogół obowi
ą
zuj
ą
c
ą
we wszystkich strukturach przest
ę
pczych zasad
ę
milcze-
nia. Za korzy
ś
ci, jakie oferuje mu społecze
ń
stwo, musi wyda
ć
swoich do-
tychczasowych najbli
ż
szych kolegów, z którymi ł
ą
czyły go silne zwi
ą
zki, nie-
jednokrotnie tak
ż
e poza zakresem działalno
ś
ci przest
ę
pczej. Na szczególne
podkre
ś
lenie zasługuje w tej kwestii stanowisko ksi
ę
dza profesora Pawła
Bortkiewicza, specjalizuj
ą
cego si
ę
w zagadnieniach etyki i etyki społecznej,
który konstatuje, i
ż
„pomimo wszelkich kontrowersji, przy uwzgl
ę
dnieniu za-
sady,
ż
e instytucja ta jest instrumentem ultima ratio, jest ona zasadna etycz-
nie. Oznacza bowiem wprowadzenie człowieka – przest
ę
pcy z obszaru mo-
ralno
ś
ci submarginalnej w sfer
ę
moralno
ś
ci granicznej. Umo
ż
liwia zarazem
lub przynajmniej daje szans
ę
pewnych regulacji społecznych na rzecz przy-
wrócenia ładu moralnego”
50
.
49
J. C. J o e r d e n, Moda na
ś
wiadka koronnego w Europie, (w:) Europeizacja prawa karnego
w Polsce i w Niemczech – podstawy konstytucyjnoprawne, pod red. A. J. S z w a r c a i J. C.
J o e r d e n a, Wydawnictwo Pozna
ń
skie, Pozna
ń
2007, s. 288. Szeroko na temat do
ś
wiad-
cze
ń
niemieckich, zwłaszcza w zakresie stosowania ustawy o
ś
wiadku koronnym w spra-
wach o czyny terrorystyczne – zob. W. G r o p p, (w:) H. J. H i r s c h, P. H o f m a
ń
s k i, E. W.
P ł y w a c z e w s k i, C. R o x i n (red.), Prawnokarne…, op. cit., s. 405 i nast. Zob. tak
ż
e E. W.
P ł y w a c z e w s k i, Sprawozdanie z Mi
ę
dzynarodowej Konferencji na temat przest
ę
pczo
ś
ci
zorganizowanej (Bruksela, 21–22 grudnia 2004 r.), Prokuratura i Prawo 2005, nr 7–8, s. 247
i nast.; oraz Dokument roboczy Komisji Wspólnot Europejskich w sprawie wykonalno
ś
ci
przepisów prawnych UE w zakresie ochrony
ś
wiadków i osób współpracuj
ą
cych z wymiarem
sprawiedliwo
ś
ci, KOM (2007) 693, wersja ostateczna, Bruksela, dnia 13 listopada 2007 r.
50
P. B o r t k i e w i c z, Ocena etyczna nadzwyczajnych instrumentów władzy pa
ń
stwowej
w zwalczaniu przest
ę
pczo
ś
ci zorganizowanej ze szczególnym uwzgl
ę
dnieniem instytucji
ś
wiadka koronnego, (w:) E. W. P ł y w a c z e w s k i (red.), Przest
ę
pczo
ść
zorganizowana,
ś
wiadek koronny, terroryzm…, s. 167.
Ś
wiadek koronny jako instrument zwalczania przest
ę
pczo
ś
ci…
Prokuratura
i Prawo 7–8, 2010
115
Dopełnieniem tego interesuj
ą
cego pogl
ą
du mog
ą
by
ć
wypowiedzi s
ę
dzi
A. Wesołowskiej, która stwierdziła, i
ż
„musimy mie
ć
ś
wiadomo
ść
,
ż
e cz
ę
sto
to nie rozterki natury moralnej i zasada legalizmu s
ą
podło
ż
em krytyki
ś
wiadka koronnego, ale przede wszystkim obawa przed ujawnieniem rze-
czywistego obrazu korupcji w Polsce, a
ś
ci
ś
le mówi
ą
c obawa przed ponie-
sieniem odpowiedzialno
ś
ci karnej”
51
, oraz s
ę
dziego G. Wasi
ń
skiego, który
w okresie prac na nowelizacj
ą
ustawy o
ś
wiadku koronnym w perspektywie
„decyduj
ą
cej batalii o jej dalszy byt” wyraził nadziej
ę
, i
ż
„zwyci
ę
zc
ą
w tej
walce oka
ż
e si
ę
szeroko poj
ę
ty interes społeczny i dobro ogółu”
52
. Mo
ż
na
wi
ę
c powiedzie
ć
, i
ż
słowa te okazały si
ę
„prorocze”, a ró
ż
nej ma
ś
ci „doktry-
nerstwo” musiało okaza
ć
si
ę
nieskuteczne w konfrontacji z wynikami prze-
prowadzonych na szerok
ą
skal
ę
bada
ń
kryminologicznych.
Crown witness as an instrument against
organized crime
Summary
The article presents both theoretical and practical aspects of the crown
witness in terms of criminal law and proceedings. The author refers, among
others, to the discussion preceding the amendment of the Law on Crown
Witness, in which both advantages and disadvantages of the regulation con-
tained therein were exposed, he signals a fundamental solution to the new
regulations, as well as presents the results of criminological research con-
cerning the effectiveness of this institution. In assessing the effects of the
existing crown witness in the fight against organized crime, the author con-
cludes that the nightmare scenarios presented by the opponents of that leg-
islation were not passed through to reality, and representatives of law en-
forcement and judicial auhorities (police, prosecutors and judges) clearly
emphasize its advantages.
51
A. W e s o ł o w s k a, Korupcja…, op. cit., s. 708. Zob. tak
ż
e W. M
ą
d r z e j o w s k i, Korupcja
w działalno
ś
ci zorganizowanych struktur przest
ę
pczych, tam
ż
e, s. 465 i nast.
52
G. W a s i
ń
s k i, Wybrane aspekty…, op. cit., s. 705.