

W. Okoń

Pedagogika porównawcza jest jedną z

dyscyplin w systemie nauk o wychowaniu.

Jest to dyscyplina pedagogiczna

zajmująca się analizą i porównaniem

systemów wychowania i oświaty w różnych

krajach w powiązaniu z ich rozwojem

polityczno-ekonomicznym i społeczne

kulturowym



W. W. Brickman

Pedagogika porównawcza to analiza

systemów i problemów pedagogiki w dwóch

lub w kilku krajach w kontekście ich

historycznych, społeczno-ekonomicznych,

politycznych, kulturowych religijnych i innych

znaczących uwarunkowań. Pedagogika

porównawcza jest interdyscyplinarną

dziedziną badań, czerpiącą z socjologii i

ekonomii procesów kształcenia, informacji o

ich rozwoju historycznym i współczesnej

polityce oświatowej.



Noah

Pedagogika porównawcza jest nauką, która

wykorzystuje dane z jednego lub wielu regionów:

1.

Do opisywania systemów oświaty, ich

funkcjonowania i wyników,

2.

Do wspierania rozwoju instytucji oświatowych i

praktyki oświatowej,

3.

Do wyjaśnienia powiązań między edukacją a

społeczeństwem,

4.

Do określania tendencji rozwojowych

występujących powszechnie w większej liczbie

państw.



G. Beredey

Analityczne studium obcych systemów.



W. Błażejewski

Pedagogika porównawcza to dyscyplina

naukowa, która zajmuje się opisem

i porównywaniem systemów oświatowych

funkcjonujących aktualnie w różnych państwach

świata oraz identyfikowaniem i ocenianiem ich

tendencji rozwojowych, a także analizowaniem

perspektyw możliwości międzynarodowego

rozwiązywania globalnych, społecznych

problemów kształcenia i wychowania,

wykorzystująca zróżnicowane metody

badawcze.



Marc-Antoine Jullien de Paris (1775-1848)

-

Ojciec komparatystyki pedagogicznej,

-

1817- Szkice i przedwstępne

przygotowania do pracy o wychowaniu

porównawczym.

-

Podejście komparatystyczne spowoduje

rozwój nauk o wychowaniu.



Pedro Rossello (1897-1970)

-

Kontynuator myśli Juliena de Paris

-

Wicedyrektor Międzynarodowego Biura

Wychownia (BIE) w Genewie – 1925

-

Pedagogika Porównawcza

instrumentem porozumienia

międzynarodowego.

R. Pachociński



zainteresowanie stanem oświaty za

granicą,



Wykorzystanie wiedzy o systemach

oświatowych do planowania i prowadzenia

polityki oświatowej we własnym kraju, czy

też do rozwiązywania problemów

oświatowych;



Wykrywanie zasad i prawidłowości

dotyczących relacji między oświatą a

społeczeństwem w celu tworzenia

naukowo uzasadnionych uogólnień i teorii



W. Błażejewski:

1.

Deskrypcyjna (łac. descriptio=opis, opisanie) =

opisująca

2.

Eksplikacyjna (łac. explicatio=wyjaśnienie,

tłumaczenie) = wyjaśniająca

3.

Prakseologiczna

(łac. praxis=czynność+logos=słowo) = formułująca

zasady

4.

Normatywna (łac.norma=prawidło) = ustalająca

reguły

5.

Prognostyczna (gr. prognostes = wiedzący naprzód)

= przewidywanie zdarzeń

6.

Wartościująca = przypisująca znaczenie



Tadeusz J. Wiloch:

1.

integrująca,

2.

oceniająca (wartościująca),

3.

modelująca



edukacja dzieci i młodzieży,



edukacja dorosłych,



kształcenie ustawiczne,



doskonalenie nauczycieli,



edukacja międzykulturowa

wyjaśnienie

umożliwiające

zrozumienie

przygotowanie

się do rozwoju

sytuacji w

przyszłości

rzetelny,

wyważony,

ścisły opis



zbieranie wiadomości o ustrojach szkolnych i

pozaszkolnych oraz danych statystycznych

charakteryzujących różne systemy

wychowania i nauczania,



opracowanie monografii poświęconych

poszczególnym ustrojom wychowania i

nauczania,



porównywanie różnych systemów (szkolnych,

społeczno –kulturowych),



wykrywanie tego co jest wspólne we wszystkich

systemach, a więc zmierzanie do odkrycia

pewnych zasad budowy i prawidłowości ich

rozwoju.



Michael Sadler (1861-1943)

-

przedmiot – zjawiska w obrębie

wychowania + kontekst społeczno-

kulturowy „siła duchowa narodu”

-

rzeczywistość wychowawcza to jednia

-

przejście z ujęcia ilościowego do

jakościowego

-

zrozumienie zasad działania oświaty



Nicholas Hans (1888 – 1969)

-

przedmiot – historyczne siły

-

metody



historyczno-filozoficzna = analiza

przeszłości w teraźniejszości



statystyczna = badanie teraźniejszości

-

trzy grupy czynników: naturalne, religijne,

świeckie

-

wyjaśnienie zasad funkcjonowania i

różnicowania się systemów oświatowych



George Bereday (Zygmunt Fijałkowski ur.1920)

-

przedmiot – analiza różnic w praktyce oświatowej w

różnych krajach

-

synteza metod wielu wybranych dyscyplin naukowych

-

metody



studia monograficzne



studia porównawcze

-

rodzaje porównań



zrównoważone



ilustracyjne

-

cel - połączenie wybranych problemów nauk

humanistycznych i społecznych w geograficznej

perspektywie pedagogiki.

Pedagogika porównawcza

studia monograficzne

faza opisowa

faza

wyjaśniająca

studia porównawcze

jukstapozycja

porównanie



Edmund King (ur. 1914)

-

przedmiot - wkład pedagogiki porównawczej do

polityki oświatowej

-

„sympatyczne rozumienie” innych systemów

oświatowych

-

metody – zależne od celów i charakteru badań

-

etapy analizy w badaniach porównawczych



konceptualizacja



instytucjonalizacja



operacjonalizacja

-

podnieść problemy edukacyjne z poziomu

ekspertyzy i badania do wysokości ludzkiej

wrażliwości

monografie badań terenowych

analiza tematów lub problemów oświatowych

występujących w różnych krajach na tle kontekstu

wprowadzenie zmian i reform

1.

eksperymentalna – uniwersalizacja osiągnięć

praktyki wychowawczej (prakseologiczno-

pedagogiczne)



Marc Antoine Jullien de Paris,



Pedro Rossello

2.

spekulatywna - dociekanie przyczyn zróżnicowania

systemów oświatowych funkcjonujących w

odrębnych kontekstach kulturowych

3.

Interdyscyplinarna – rozwiązywanie wspólnych

problemów pedagogicznych w systemach

oświatowych (Międzynarodowa Kooperacja Badań

w Zakresie Problematyki Pedagogicznej)

badania zgodne z modelem badań przyrodniczych

dociekanie przyczyn różnicujących zjawisko oświatowe

koncentracja na wspólnych problemach oświatowych –

współpraca interdyscyplinarna