1
ZESPÓŁ SZKÓŁ SAMOCHODOWYCH
im. in
ż
. Tadeusza Ta
ń
skiego
w Poznaniu
PRACOWNIA TECHNICZNA
Instrukcja do
ć
wiczenia nr ....
TEMAT: Badanie alternatora.
Zatwierdził:
..........................................
...................................................
data
piecz
ą
tka i podpis dyrektora
2
1. Cel
ć
wiczenia
Celem wykonywanego
ć
wiczenia jest sprawdzanie prawidłowo
ś
ci
działania alternatora metod
ą
bezdemonta
ż
ow
ą
(na poje
ź
dzie) oraz po jego
demonta
ż
u z pojazdu - na stole probierczym.
2. Wykaz pomocy:
badany pojazd (alternator),
miernik cyfrowy,
c
ę
gi indukcyjne do pomiaru nat
ęż
enia pr
ą
du,
stół probierczy EFAW 272A BOSCH
3. Schemat stanowiska pomiarowego.
Rys.1 Schemat ideowy poł
ą
cze
ń
alternatora na stanowisku badawczym (stole probierczym)
4. Wiadomo
ś
ci wprowadzaj
ą
ce
Zasada działania alternatora.
Pr
ą
d generowany jest w uzwojeniu, gdy uzwojenie to wiruje w polu magnetycznym.
Jest to pr
ą
d przemienny, a wi
ę
c jego kierunek jest okresowo zmienny. Aby go zamieni
ć
na
pr
ą
d stały, konieczne jest zastosowanie komutatora i szczotek. Tak wi
ę
c aby otrzyma
ć
pr
ą
d stały z ka
ż
dej cewki stojana, musiałby wewn
ą
trz uzwoje
ń
wirowa
ć
twornik wypo-
sa
ż
ony w komutator. W tym wypadku jednak konstrukcja twornika byłaby skomplikowana,
a sam twornik nie mógłby obraca
ć
si
ę
z wi
ę
kszymi pr
ę
dko
ś
ciami. Inn
ą
niedogodno
ś
ci
ą
takiego rozwi
ą
zania jest fakt,
ż
e pr
ą
d musiałby przechodzi
ć
przez komutator i szczotki. To
powodowałoby,
ż
e współpracuj
ą
ce ze sob
ą
elementy szybko by si
ę
zu
ż
ywały na skutek
iskrzenia.
Jednak
ż
e gdy pr
ą
d przemienny wytworzony w uzwojeniach prostowany jest dopiero na
ko
ń
cu procesu generacji, tu
ż
przed dostarczeniem do obwodu, a tak
ż
e gdy zamiast
wiruj
ą
cego twornika wiruje magne
ś
nica, wówczas sam proces generacji pr
ą
du nie ulega
zmianie. Wytwarza si
ę
w takich warunkach wi
ę
ksza ilo
ść
pr
ą
du, a to powoduje równie
ż
3
wydzielanie si
ę
wi
ę
kszej ilo
ś
ci ciepła w uzwojeniach. Z tego powodu wygodniejszym
rozwi
ą
zaniem jest umieszczenie uzwoje
ń
twornika na zewn
ą
trz wiruj
ą
cej magne
ś
nicy. Tak
wła
ś
nie skonstruowane s
ą
alternatory samochodowe - uzwojenie stojana jest twornikiem
(wygodniejsze chłodzenie), a uzwojenie wirnika spełnia rol
ę
magne
ś
nicy (wiruj
ą
ce pole
magnetyczne).
W instalacjach elektrycznych pojazdów stosowane jest zwykle napi
ę
cie 12V lub
24V (pojazdy ci
ęż
arowe) i alternator układu ładowania musi takie napi
ę
cie dostarczy
ć
.
Rys.2 Ogólna budowa alternatora.
Pr
ą
d generowany jest wówczas, gdy magnes wiruje wewn
ą
trz uzwoje
ń
, a wielko
ść
tego
pr
ą
du zale
ż
na jest od pr
ę
dko
ś
ci obrotowej magnesu. Tak wi
ę
c zgodnie z
zaobserwowanym zjawiskiem indukcji elektromagnetycznej - im szybciej przecinane s
ą
li-
nie sił pola, tym wi
ę
ksza sil
ą
elektromotoryczna generowana jest w uzwojeniach. Mo
ż
na
wi
ę
c stwierdzi
ć
,
ż
e napi
ę
cie zmienia si
ę
zgodnie ze zmiana pr
ę
dko
ś
ci obrotowej magnesu.
A zatem aby otrzyma
ć
stałe napi
ę
cie, magnes musiałby wirowa
ć
ze stał
ą
pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotowa. Jednak
ż
e silnik samochodu pracuje przy zmiennych pr
ę
dko
ś
ciach obrotowych,
zale
ż
nych od warunków jazdy, wi
ę
c pr
ę
dko
ść
obrotowa alternatora nie mo
ż
e by
ć
utrzymywana na stałym poziomie. Aby rozwi
ą
za
ć
opisany problem, w miejsce stałego
magnesu montuje si
ę
elektromagnes. Wówczas mo
ż
na otrzyma
ć
stałe napi
ę
cie.
Elektromagnes mo
ż
e zmienia
ć
wielko
ść
strumienia magnetycznego (ilo
ść
linii sił pola)
w zale
ż
no
ś
ci od pr
ę
dko
ś
ci alternatora.
Elektromagnes zawiera rdze
ń
(ze stali mi
ę
kkiej), wokół którego nawini
ę
te s
ą
cewki
uzwojenia. Gdy przez cewki przepływa pr
ą
d, rdze
ń
magnetyzuje si
ę
. Wielko
ść
wytworzonego w ten sposób pola magnetycznego zale
ż
na jest od wielko
ś
ci pr
ą
du
przepływaj
ą
cego przez cewki. Przy malej pr
ę
dko
ś
ci alternatora pr
ą
d przepływaj
ą
cy przez
uzwojenia rdzenia powinien by
ć
du
ż
y i odwrotnie, przy du
ż
ej pr
ę
dko
ś
ci nale
ż
y do uzwoje
ń
dostarczy
ć
małego pr
ą
du. Pr
ą
d przepływaj
ą
cy przez elektromagnes dostarczany jest
z akumulatora, a jego ilo
ść
regulowana jest przez regulator napi
ę
cia alternatora. Dzi
ę
ki
takiemu rozwi
ą
zaniu alternator mo
ż
e dostarczy
ć
stale napi
ę
cie niezale
ż
nie od pr
ę
dko
ś
ci
obrotowej silnika.
4
Prostowanie pr
ą
du.
Podzespoły elektryczne samochodu zasilane s
ą
pr
ą
dem stałym i taki pr
ą
d
wymagany jest równie
ż
do ładowania akumulatora. Alternator wytwarza pr
ą
d przemienny
trójfazowy, ale dopóki pr
ą
d o takiej charakterystyce nie zostanie wyprostowany, nie mo
ż
na
go u
ż
y
ć
w układzie ładowania.
Zamiana pr
ą
du przemiennego na pr
ą
d stały nazywana jest prostowaniem. Proces ten
mo
ż
na przeprowadzi
ć
kilkoma sposobami, a w układach samochodowych stosuje si
ę
do
tego celu proste, lecz skuteczne diody.
Przez diod
ę
pr
ą
d przepływa tylko w jednym kierunku. Na rys.3 pokazano układ
sze
ś
ciodiodowy, który zamienia pr
ą
d przemienny trójfazowy na pr
ą
d stały w systemie
pełnozakresowym. Jako
ż
e w alternatorze na stale wmontowane s
ą
diody, energia
odbierana jest pod postaci
ą
pr
ą
du stałego.
Rys.3 Sze
ś
ciodiodowy układ prostowniczy alternatora
Tak wi
ę
c mo
ż
emy zaobserwowa
ć
,
ż
e pr
ą
d generowany w ka
ż
dej z cewek uzwojenia na swej
drodze do układu diod ci
ą
gle zmienia kierunek, lecz pr
ą
d odbierany na wyj
ś
ciu z układu diod
posiada ju
ż
stal
ą
polaryzacj
ę
(kierunek przepływu). Wyj
ś
cie z układu diod tworzy fragment obwodu
pr
ą
du stałego.
Rys.4 Przebieg przemiennych napi
ęć
sinusoidalnych w uzwojeniach alternatora (bez
prostowania). Poszczególne fazy przesuni
ę
te s
ą
wzgl
ę
dem siebie o 120
0
i „wyprostowanego”
przebiegu napi
ę
cia w alternatorze.
5
Regulacja napi
ę
cia.
Napi
ę
cie generowanego w alternatorze pr
ą
du zmienia si
ę
w zale
ż
no
ś
ci od pr
ę
dko
ś
ci
obrotowej wirnika i nat
ęż
enia pr
ą
du wyj
ś
ciowego (czyli obci
ąż
enia). Poniewa
ż
pr
ę
dko
ść
obrotowa
silnika pojazdu ci
ą
gle si
ę
zmienia, alternator równie
ż
nie pracuje ze stal
ą
pr
ę
dko
ś
ci
ą
. Co wi
ę
cej,
obci
ąż
enie alternatora (lampy, wycieraczki, nagrzewnica, itp) równie
ż
jest zmienne, powoduj
ą
c
zmienne warunki ładowania akumulatora. Dlatego te
ż
, aby utrzyma
ć
stałe napi
ę
cie wyj
ś
ciowe
alternatora, stosuje si
ę
regulator napi
ę
cia. W układach samochodowych nazywany jest równie
ż
regulatorem alternatora. Współczesne alternatory wyposa
ż
one s
ą
w regulatory napi
ę
cia typu
półprzewodnikowego (IC), które wbudowane do wn
ę
trza alternatora i cz
ę
sto wyst
ę
puj
ą
w zespole
ze szczotkotrzymaczem (np. rozwi
ą
zanie stosowane przez BOSCH-a). Układ IC (obwód scalony)
jest zminiaturyzowanym układem elektronicznym zawieraj
ą
cym elementy półprzewodnikowe
(tranzystory, diody, rezystory, kondensatory) zamontowane na płytce drukowanej lub zatopione
w masie silikonowej.
Regulator tego typu charakteryzuje si
ę
:
o
dokładniejsz
ą
regulacj
ą
napi
ę
cia (przy krótkim czasie reakcji na zmian
ę
obci
ąż
enia czy te
ż
pr
ę
dko
ś
ci obrotowej alternatora),
o
du
żą
odporno
ś
ci
ą
na wstrz
ą
sy i niezawodno
ś
ci
ą
pracy,
o
małym wpływem temperatury na dokładno
ść
regulacji napi
ę
cia.
Jest jednak wra
ż
liwy na nadmierne temperatury i napi
ę
cia.
Regulator IC przytwierdzony jest do alternatora
ś
rubami, które nie tylko słu
żą
do jego
mocowania, ale równie
ż
stanowi
ą
poł
ą
czenia elektryczne pomi
ę
dzy alternatorem a zaciskami E,
P, F oraz B regulatora (wg rys.2a). Dlatego poluzowanie si
ę
ś
rub mo
ż
e spowodowa
ć
niewła
ś
ciwe
poł
ą
czenie elektryczne i przyczyni
ć
si
ę
do spadku napi
ę
cia ładowania.
a)
b)
Rys.4 Przykładowy wygl
ą
d zewn
ę
trzny regulatora napi
ę
cia „IC”: (a) typ „japo
ń
ski”, (b) typu BOSCH
(w zespole ze szczotkotrzymaczem).
Zadaniem regulatora jest zwi
ę
kszanie i zmniejszanie ilo
ś
ci pr
ą
du przepływaj
ą
cego przez obwód
wzbudzenia wirnika. W ten sposób regulowane jest napi
ę
cie wyj
ś
ciowe pr
ą
du wytworzonego
w stojanie.
Prawidłowa warto
ść
napi
ę
cia regulowanego wynosi najcz
ęś
ciej około 14 V - podczas
pomiaru wykonanego w warunkach ustalonej temperatury (silnik w pełni nagrzany), przy zadanym
obci
ąż
eniu kontrolnym i okre
ś
lonej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej silnika. Szczegółowe dane dotycz
ą
ce
warunków przeprowadzenia pomiarów, znale
źć
mo
ż
na w danych diagnostycznych (np. AUTO
DATA, BOSCH ESI-tronic itp.).
6
OGÓLNA BUDOWA STOŁU PROBIERCZEGO BOSCH EFAW 275 A
Rys.5 Ogólna budowa stołu probierczego EFAW 275 A
A – konstrukcja no
ś
na stołu
B – amperomierz (zakres pomiarowy 0-10A)
C – uniwersalne strzemi
ę
monta
ż
owe
D – silnik nap
ę
dowy (repulsacyjny)
E – 8 sekcyjny iskiernik (do badania aparatów i cewek zapłonowych)
F – pokr
ę
tło regulacji pr
ę
dko
ś
ci obrotowej silnika nap
ę
dowego
G – pokrywa z łatwym dost
ę
pem do podzespołów elektrycznych stołu probierczego
H – pulpit stołu probierczego
I – obrotomierz (zakres pomiarowy 0-3000 obr/min lub 0-6000 obr/min)
J - obrotomierz (zakres pomiarowy 0-1200 obr/min) – do pomiaru pr
ę
dko
ś
ci obrotowej pr
ą
dnicy podczas
próby pracy silnikowej
K – gumowa powierzchnia na drobne prace monta
ż
owo-demonta
ż
owe
L – lampa jarzeniowa o
ś
wietlenia stanowiska
M – obrotomierz wraz z pr
ą
dniczk
ą
tachometryczn
ą
do badania pr
ę
dko
ś
ci obrotowej rozrusznika
pracuj
ą
cego na biegu jałowym
N – omomierz do sprawdzania np. diod prostowniczych, rezystancji uzwoje
ń
cewek itp.
O – wakuometr do badania np. charakterystyk regulatorów podci
ś
nieniowych aparatów zapłonowych
(sterowanie elektryczn
ą
pompk
ą
pró
ż
niow
ą
odbywa si
ę
z pulpitu)
P – zespół przył
ą
czy zasilaj
ą
cych do badania rozruszników
Q – zaciski woltomierza
R – pedał hydraulicznego hamulca blokady koła wie
ń
cowego (do badania rozruszników – próba pełnego
zahamowania)
S – uchylna pokrywa (wewn
ą
trz miejsce do przechowywania wyposa
ż
enia dodatkowego stołu)
T - zespół przył
ą
czy, lampek kontrolnych pulpitu badawczego
U - woltomierz (zakres pomiarowy 0-40 V, 0-20 V, 0-10 V – wybór zakresu pomiarowego z poziomu pulpitu)
7
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
Rys.6 Elementów pulpitu stołu probierczego (wskazano istotne do bada
ń
alternatorów):
1- główny wył
ą
cznik zasilania stołu, 2- wybór zakresu regulacji pr
ę
dko
ś
ci obrotowej silnika
nap
ę
dowego stołu, 3- zaciski napi
ę
ciowe akumulatora, 4-zespół lampek kontrolnych i przycisków
wyboru napi
ę
cia zasilaj
ą
cego (instalacje 6, 12, 24 V), 5-przył
ą
cze rezystorów obci
ąż
eniowych, 6-
zaciski woltomierza „U” – wg rys.5, 7-wybór zakresu pomiarowego obrotomierza „I”- wg rys.5, 8-
pokr
ę
tło zerowania omomierza „N” – wg rys.5, 9- zaciski omomierza „N” – wg rys.5, 10-lampka
kontrolna i wył
ą
cznik napi
ę
cia zasilania pr
ą
dem stałym stołu, 11 - pokr
ę
tło płynnej regulacji
obci
ąż
enia, 12 – zespół wł
ą
czników obci
ąż
enia kontrolnego (sporz
ą
dzanie charakterystyk
obci
ąż
eniowych pr
ą
dnic i alternatorów), 13- zacisk masy stołu, 14 – wybór pomiaru napi
ę
cia
wewn
ę
trznego stołu (woltomierzem wg poz. „H” rys.5), 15 – wybór pomiaru napi
ę
cia ze
ź
ródła
zewn
ę
trznego (woltomierzem wg poz. „H” rys.5), 16 – wybór zakresu pomiarowego omomierza (wg
poz. „N” rys.5), 17 – wł
ą
cznik o
ś
wietlenia stołu.
8
5. Przebieg
ć
wiczenia
5.1 Badania stanowiskowe (na stole probierczym)
W czasie bada
ń
stanowiskowych przeprowadza si
ę
:
-
sporz
ą
dzenie charakterystyki napi
ę
ciowej U=f(n), ze szczególnym uwzgl
ę
dnieniem
ustalenia pr
ę
dko
ś
ci obrotowej, przy której alternator uzyskuje napi
ę
cie
znamionowe 14 V,
-
sporz
ą
dzenie charakterystyki obci
ąż
eniowej alternatora w funkcji jego pr
ę
dko
ś
ci
obrotowej przy I=f(n), przy stałym napi
ę
ciu U=const=14 V
-
obserwacj
ę
przebiegów napi
ę
ciowych na oscyloskopie
5.1.1 Monta
ż
alternatora na stole probierczym
Alternator winien zosta
ć
zamontowany na stole probierczym poprzez uło
ż
enie go na
podstawce i umocowanie za pomoc
ą
strzemienia (rys.7) oraz poł
ą
czenie za pomoc
ą
sprz
ę
gła
gumowego z silnikiem stołu probierczego (rys.8).
Rys.7 Monta
ż
alternatora na stole probierczym
Rys.8 Przeniesienie nap
ę
du podczas bada
ń
9
5.1.2 Sporz
ą
dzanie charakterystyki napi
ę
ciowej alternatora U=f(n)
Rys.9 Schemat ideowy poł
ą
cze
ń
elektrycznych do sporz
ą
dzenia charakterystyki napi
ę
ciowej
alternatora.
W celu sporz
ą
dzenia charakterystyki napi
ę
ciowej alternatora, nale
ż
y wykona
ć
poł
ą
czenia
elektryczne wg rys 9 (badanie alternatora bez regulatora napi
ę
cia).
Podnosz
ą
c pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
silnika nap
ę
dowego stołu (za pomoc
ą
pokr
ę
tła „F” wg
rysunku 5) odczytujemy pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
alternatora z obrotomierza („I” wg rys.5)
i napi
ę
cie.
Odczytane wyniki pomiarów zapisujemy w tabeli, na podstawie której nale
ż
y sporz
ą
dzi
ć
charakterystyk
ę
napi
ę
ciow
ą
U=f(n)
Uwaga!
Podczas pomiarów nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na odczytanie pr
ę
dko
ś
ci obrotowej alternatora, przy
której uzyskuje on napi
ę
cie znamionowe 14 V (wg danych producenta alternator sam. Fiat 125 p, winien je
uzyska
ć
przy pr
ę
dko
ś
ci 1050 obr/min).
5.1.3 Sporz
ą
dzanie charakterystyki obci
ąż
eniowej napi
ę
ciowej alternatora I=f(n)
przy U=const=14 V
Rys.10 Schemat ideowy poł
ą
cze
ń
elektrycznych do sporz
ą
dzenia charakterystyki obci
ąż
eniowej
alternatora.
10
W celu sporz
ą
dzenia charakterystyki obci
ąż
eniowej alternatora, nale
ż
y wykona
ć
poł
ą
czenia elektryczne wg rys 10 (badanie alternatora bez regulatora napi
ę
cia).
Podnosimy pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
silnika nap
ę
dowego stołu (za pomoc
ą
pokr
ę
tła „F”
wg rysunku 5) do uzyskania napi
ę
cia 14 [V]; odczytujemy pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
alternatora
z obrotomierza („I” wg rys.5). Dla pierwszego punktu charakterystyki nie zadajemy
obci
ąż
enia kontrolnego. Alternator winien uzyska
ć
napi
ę
cie znamionowe zgodnie z
charakterystyk
ą
napi
ę
ciow
ą
.
W celu sporz
ą
dzenia dalszych punktów charakterystyki, zadajemy wł
ą
cznikami „12”
wg rys. 6 obci
ąż
enia kontrolne.
Zał
ą
czenie kolejnego obci
ąż
enia b
ę
dzie ka
ż
dorazowo powodowało spadek
napi
ę
cia i pr
ę
dko
ś
ci obrotowej alternatora – nale
ż
y wi
ę
c po wł
ą
czeniu danego obci
ąż
enia
podnie
ść
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
alternatora do odzyskania napi
ę
cia 14 V, nast
ę
pnie odczyta
ć
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
i pr
ą
d obci
ąż
enia z mierników; uzyskane wyniki zanotowa
ć
w tabeli.
Uwaga!
Zdejmowanie punktów charakterystyki winno by
ć
przeprowadzone mo
ż
liwie szybko – ze wzgl
ę
du na
silne nagrzewanie si
ę
alternatora i niebezpiecze
ń
stwo jego uszkodzenia.
5.1.4 Obserwacja oscyloskopowa alternatora.
Podł
ą
czona sonda oscyloskopu, pozwala podczas sporz
ą
dzania charakterystyk
alternatora obserwowa
ć
pulsacj
ę
napi
ę
cia. Nale
ż
y naszkicowa
ć
zaobserwowany przebieg
w sprawozdaniu a nast
ę
pnie porówna
ć
z przebiegami wzorcowymi w celu oceny pracy
alternatora.
11
Przykładowe przebiegi oscyloskopowe pracy alternatora.
12
5.2 Badanie alternatora w poje
ź
dzie
W opracowaniu …..
6. Wyniki pomiarów.
Tabela wyników do sporz
ą
dzania charakterystyki napi
ę
ciowej U=f(n).
n[obr/min]
……
……
……
……
……
……
…
?
…
……
U[V]
……
……
……
……
……
……
14
……
Tabela wyników do sporz
ą
dzania charakterystyki obci
ąż
eniowej I=f(n) U=const=14 V.
I[A]
0
……
……
……
……
……
……
……
n[obr/min]
……
……
……
……
……
……
……
……
7.
Opracowanie wyników i wnioski.
-
Na podstawie uzyskanych wyników nale
ż
y sporz
ą
dzi
ć
charakterystyki napi
ę
ciow
ą
i obci
ąż
eniow
ą
alternatora oraz porówna
ć
je z danymi producenta.
-
Zaobserwowany obraz oscyloskopowy pulsacji napi
ę
cia alternatora nale
ż
y
porówna
ć
z przebiegami wzorcowymi i dokona
ć
odpowiedniej oceny.
Wnioski ko
ń
cowe powinny zawiera
ć
uwagi dotycz
ą
ce badania o charakterze ogólnym oraz
informacje o stanie technicznym badanego alternatora.